در روز ۵ دسامبر ۱۹۴۵ پنج بمب افکن از نوع «اونجر» به منظور انجام یک پرواز تمرینی که پرواز شماره ۱۹ نامیده میشد، از پایگاه نظامی «فورت لودردیل» واقع در «فلوریدا» به هوا برخاستند. طبق برنامه، آنها می‌بایستی یک مسیر مثلث شکل را طی کنند و دوباره به پایگاه بازگردند. قبلا چندین بار چنین تمرینی را انجام داده بودند، از این رو این ماموریت بر ایشان دشوار نبود. از سوی دیگر، خلبانان و خدمه این پنج بمب افکن را افرادی با تجربه و ماهر تشکیل می دادند. و همه هواپیماها مجهز به بهترین دستگاه بی سیم و تجهیزات هوانوردی بودند.در ساعت ۱۰/۲ دقیقه آن روز، هر پنج بمب افکن به هوا برخاستند و با آرایشی زیبا و سرعتی در حدود ۲۰۰ مایل در ساعت به سوی خاور به پرواز در آمدند. در ساعت ۴۵/۳ دقیقه، حادثه وحشتناکی رخ داد. ستوان «تایلو» فرمانده این اسکادران طی تماس رادیویی با برج مراقبت فریاد زد: -برج مراقبت… وضع اضطراری پیش آمده… انگار ما از مسیر خود منحرف شده ایم… ما قادر نیستیم زمین را ببینیم… تکرار می‌کنم … ما قادر نیستیم زمین را ببینیم. مسئول برج مراقبت پرسید: -حالا در چه موقعیتی هستید؟ -موقعیت خود را به درستی نمی‌دانیم … اصلا نمی‌دانیم کجا هستیم. به نظر میرسد راه را گم کرده‌ایم. مسئول برج مراقبت از این سخن بر خود لرزید. چگونه ممکن بود پنج هواپیما، با سرنشینان پر تجربه خود، در شرایطی که هوا کاملا مساعد بود راه خود را گم کنند. برج مراقبت گفت: -طاقت داشته باشید. به سوی غرب پرواز کنید. ستوان « تایلور» پاسخ داد: -ما اصلا نمی دانیم غرب کجاست… همه دستگاه‌ها از کار افتاده… همه چیز شگفت انگیز است. هیچ جهتی را نمی‌توانیم تشخیص دهیم. حتی اقیانوس شکل دیگری به خود گرفته است… چند لحظه بعد، دوباره صدای ستوان« تایلور» به گوش رسید که دیوانه وار فریاد زد: -ما وارد آب‌های سفید می‌شویم… خطر همچون دشنه‌ای به سوی ما می‌آید… کمک… کمک … و این آخرین پیام ستوان « تایلور» بود و صدای او برای همیشه خاموش شد. مسئولان فرودگاه، وضع اضطراری اعلام کردند و یک هواپیمای «مارتین مرینر» با ۱۳ سرنشین و مجهز به کلیه وسایل نجات از زمین برخاست تا به جستجوی پنج هواپیمای بمب افکن بپردازد، ولی شگفت اینکه این هواپیما نیز به همان سرنوشت پنج بمب افکن دچار گردید و برای همیشه ناپدید شد. در ساعت ۴/۷ دقیقه بعد از ظهر آن روز، برج مراقبت نیروی دریایی در «اوپالوکا» پیام ضعیفی دریافت کرد که مربوط به یکی از هواپیماهای پرواز شماره ۱۹ بود. عجیب آن بود که به موجب پیش بینی، موجودی بنزین آخرین هواپیما می‌بایستی تقریبا دو ساعت پیش تمام شده باشد، در حالی که هنوز در آسمان بود. سپیده دم روز بعد، ۲۴۲ فروند هواپیما و ۱۸ فروند کشتی به جستجوی هواپیماهای گمشده پرداختند، ولی اثری از آنها نیافتند. انگار این هواپیماها، قطره ای شده و به درون اقیانوس فرو رفته بودند. هرگاه فرض کنیم که این پنج هواپیمای بمب افکن، در آسمان با یکدیگر تصادف کرده اند، می‌بایستی قطعات شکسته هواپیما و یا آثار و علائمی از این تصادف پیدا میشد و از سوی دیگر هنگامیکه ستوان«تایلور» وضع اضطراری اعلام کرد، برخی از خدمه هواپیما می‌توانستند به وسیله چتر نجات، خود را از مهلکه رهایی بخشند، یا پس از سقوط در آب از وسایل ایمنی نظیر تشک‌های بادی و جلیقه‌های نجات استفاده کنند، در حالی که معلوم نیست چرا هیچ یک از این اقدامات صورت نگرفت. هواپیمای «مارتین مرینر» که به کمک این پنج هواپیما شتافته بود، به گونه‌ای ساخته شده بود که می‌توانست روی آب بنشیند، در حالی که این هواپیما نیز بی آنکه با برج مراقبت تماس بگیرد، به طرز اسرارآمیزی ناپدید شد. واقعیت حادثه تا به امروز کشف نشده و این ماجرا همچنان در شمار یکی از اسرار حل نشده عالم، باقی مانده است. [img]http://up6.iranblog.com/files2/dc3098.jpg[/img] پنج بمب افکن امریکایی که بر فراز اقیانوس ناپدید شدند. [img]http://up6.iranblog.com/files2/dcMariner-MartinBPM-5.jpg[/img] هواپیمای جستجوی مارتین مرینر که بلافاصله پس از پرواز ناپدید شد. منبع: http://www.shegeftiha.com/25-%D9%85%D8%AB%D9%84%D8%AB%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D9%85%D9%88%D8%AF%D8%A7/

منکه اگه سازمان اطلاعات ، چه خودی چه بیگانه به اطلاعات من دسترسی پیدا کنه برام مهم نیست این سرویسم میرم سر بزنم ببینم چه جوری اگه خوب باشه چرا استفاده نکنیم؟!

ادم وقتی این چیزا رو میخونه دلش میخوادرضا خان زنده بود گردن رضا قلدر رو میشکست مردک احمق ساده لوحکشور و دستی دستی داد به انگلیسیا و روسا

پسر عموی مادرم رو اشرار با سیمینوف زده بودن تو سینش ، از این طرف سینش که نگاه میکردی ، اونطرفو میدیدی تقریبا اندازه یه توپ پلاستیکی فوتبال سوراخ شده بود

[quote][quote]دوستان وسیله ایی وجود داره که قدرت انفجاربمب رو کمتر کنه؟ [/quote] فكر نكنم وسيله خاصي وجود داشته باشه البته به جز لباس مخصوصي كه تيم هاي خنثي كننده بمب مي پوشند. اگر اين لباس تنش نبود كه زنده نمي موند.[/quote] اره وجود دارد یه پارچه ای ساخته شده فکر کنم توسط انگلیسیا که اونو دور بمب میکشن مثل چادر مسافرتی بعد بمب که منفجر میشه به هیچ وجه به بیرون سرایت نمیکنه

دوستان اینقدر تو سر جنگنده های خودی نزنیم این حوادث هر جا و برای هر کسی ممکنه رخ بده این عکسو ببینید: [img]http://up6.iranblog.com/files2/86هواپیمایی-که-زمین-را-سوراخ-کرد-2011061010431950.jpg[/img]

با کمترین امکانات چه تفنگای قشنگی میسازن پلیس یا ارتش رو اینا نظارت ندارن؟

موتورداره ؟ اگه داره کجاشه تو عکسا معلوم نیست

بدبختا این روسا حق دارند به ملت کپی کن چین چیزی نفروشن

عکسای قشنگیه مخصوصا رزم شبانش جالب بود

این بابا همون عبدالله هاشم نیست؟ اگه همونه که طرف خودش سنیه ، تو سری مستندی که اون دو نفر ساخته بودن ، norega و achernahr ازشون تعریف کرده بود بعد تو قسمتایی که از شیعه دفاع کرده بودند توسط بعضی از برادران اهل سنت مورد توهین و تهدید به قتل شده بودن همگی با هم

[quote]وقتی اینترنت و شبکه ارتباطی کشور بازیچه دست افراد باشه همین میشه یکی از گرون ترین اینترنت های جهان رو که داریم سرعت اینترنتمون که افتضاحه بیشتر از چهل درصد سایت های مسدود شده هم هیچ موردی ندارن مسنجر هم که هر وقت عشقشون بکشه می بندن کابل هاشونم که ماشالله وله تو خلیج فارس یه روز کوسه گاز می گیره یه روز لنگر می خوره بهش امیدوارم حداقل نماینده های مجلس یه فکری به حال اینترنتمون بکنن [/quote] اقای ذوالنور نماینده ولی فقیه تو سپاه میگفت که تا حالا چند بار اینترنت ایران قطع شده به خاطر لنگر همچین چیزایی نبوده، ایران اون موقع داشته جنگ الکترونیک و ازمایش میکرده

فیلم جنگی شنزار سرخ رو هم ببینید بد نیست ، سراسر توهین به مسلموناست .تپه ها چشم دارند هم همینطور موضوع هردو تو افغانستان میگذره ودر هر دوی اونا مسلمونا یه عده ادم خور وحشیند. کارگردان نجات سرباز رایان هم ادم خوبی نیست تو عکسایی که از اون کارگردان هست ، به انگشترش دقت کنید متوجه میشید

اولین فرمانده زن ایرانی - فرمانده نیروی دریایی خشایارشاه آرتمیس Artemis نخستین زن دریانورد ایرانی است كه درحدود 2480 سال پیش،فرمان دریاسالاری خویش را از سوی خشایارشاه هخامنشی دریافت كرد و اولین بانویی می باشد كه در تاریخ دریانوردی جهان در جایگاه فرماندهی دریایی قرار گرفته است ... آرتمیس Artemis نخستین زن دریانورد ایرانی است كه درحدود 2480 سال پیش،فرمان دریاسالاری خویش را از سوی خشایارشاه هخامنشی دریافت كرد و اولین بانویی می باشد كه در تاریخ دریانوردی جهان در جایگاه فرماندهی دریایی قرار گرفته است . در سال 484 پیش از میلاد، هنگامی كه فرمان بسیج دریایی برای شركت در جنگ با یونان از سوی خشایارشا صادر شد، آرتمیس فرماندار سرزمین كاریه با پنج فروند كشتی جنگی كه خود فرماندهی آنها را در دست داشت به نیروی دریایی ایران پیوست. در این جنگ كه ایرانیان موفق به تصرف آتن شدند، نیروی زمینی ایران را 800 هزار پیاده و 80 هزار سواره تشكیل می داد و نیروی دریایی ایران شامل 1200 ناو جنگی و 300 كشتی ترابری بود. همچنین آرتمیس در سال 480 پیش از میلاد در جنگ سالامین Salamine كه بین نیروی دریایی ایران و یونان درگرفت شركت داشت و دلاوری های بسیاری از خود نشان داد و با ستایش دوست و آشنا روبرو شد. او در یكی از دشوارترین شرایط در جنگ سالامین، بادلیری و بیباكی كم مانند توانست بخشی از نیروی دریایی ایران را از خطر نابودی نجات دهد و به همین دلیل به افتخار دریافت فرمان دریاسالاری از سوی خشایارشا رسید.او به خشایارشا پیشنهاد ازدواج نیز داد که بدلایلی این پیوند صورت نگرفت. در سالهای دهه شصت میلادی (دهه چهل خورشیدی) نیروی دریایی ایران، برای نخستین بار ناو شكن بزرگی را به نام یك زن نام گذاری كرد و او «آرتمیس» بود. ناو شكن آرتمیس سالها بر روی آبهای خلیج فارس پاسدار سواحل ایران بود. [img]http://up6.iranblog.com/files2/0bL131527559587.jpg[/img] منبع: http://irannaz.com/news_detail_17000.html

در طی قرن اخیر، خودروهای جنگی و زرهی پیاده نظام (نفربر زرهی)، از جمله وسایل نقلیه ای بودند که نیروها را به مراکز مناطق جنگی می بردند و به پیروزی آنها در جنگ کمک می کردند. اما در بین همین وسایل نقلیه جنگی، بهترین هایی وجود دارد که در این مقاله به ده نمونه برتر آن می پردازیم. M 113 [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/M113_Iraq_041001-F-2034C-017.jpg[/IMG] پس از جنگ جهانی دوم، نیاز به یک نفربر زرهی خدمه برای نیروهای پیاده نظام احساس می شد که نتیجتا ثابت شد خودرویی تمام شنی که بتواند ترکیبی از سرعت و قابلیت حرکت در انواع زمین ها را ارائه دهد، خودرویی مناسب خواهد بود. از این رو 113- M در اوایل دهه 1960 وارد عرصه تولید گردید. این نفربر با قابلیت حمل 10 نفر نیرو، سرعت 40 مایل در ساعت و همچنین شعاع عمل 300 مایل، حقیقتا یک برنده محسوب می شد. از همان زمان 80 هزار دستگاه از این خودرو به تولید رسید، به طوری که حتی به حدود 50 کشور نیز صادر گردید. 113- M همچنین دارای قابلیت حمل به صورت محموله هوایی بود و خودروی آبی خاکی نیز محسوب می شد، کمااینکه در جنگ ویتنام خاورمیانه و عراق مورد استفاده های گسترده ای قرار گرفته است. از ویژگی های دیگر این خودرو باید به این مطلب اشاره کرد که علاوه بر نقش آن که حمل خدمه بود، در نقش هایی همچون حامل خمپاره انداز، خودروی فرماندهی، ضد هوایی و شعله افکن نیز عمل می کرد. 113- M هنوز هم خودرویی قدرتمند به حساب می آید به طوری که به عنوان یکی از خودروهای زرهی بسیار پرکاربرد به تولید می رسد. ______________________________________________________________________________________________________ M-2BRADLEY [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/1BFV01.jpg[/IMG] نقایص نفربر زرهی به عنوان خودروهای جنگی، همچون زره نازک و قدرت شلیک محدود به ایجاد راهکارهایی جهت اصلاح خودروهای جنگی پیاده نظام در اواخر دهه 1960 منجر گردید. در این طرح به جای ساخت خودرویی که بتواند فقط نیروهای پیاده نظام را تا میدان جنگ حمل کند، به طوری که آنها برای جنگیدن مجبور به پیاده شدن از خودرو باشند، طرحی به نام IFV ارائه شد که با آن نیروها در حالی که داخل خودرو هستند، می توانند با سلاح هایشان به جنگ دشمن بروند و با آن درگیر شوند و در عین حال به واسطه زره خودرو حفاظت شوند. Bradley IFV که از طرح های شوروی و آلمان اقتباس شده بود، در سال 1981 وارد تولید شد. این خودرو که M-2 نیز نام دارد، به علت دارا بودن زره فاصله دار و لایه لایه در قسمت بالای بدنه آلومینیومی خود، نسبت به M-113 ، حفاظت بیشتری برای مسافران خود به عمل می آورد. Bradley همچنین با دارا بودن توپ 25 میلیمتری از قدرت شلیک بالاتری برخوردار است و می تواند گلوله های اورانیوم تهی شده را شلیک کند. این سلاح بسیار قدرتمند توانسته بسیاری از خودروهای زرهی عراق را در طی عملیات "طوفان صحرا" نابود کند. ________________________________________________________________________________________________ MCV-80 WARRIOR [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/MCV-80.jpg[/IMG] نفربر زرهی انگلیسی MCV-80 همچون Bradley آمریکایی، بازتاب دهنده تغییری در فلسفه طراحی خودروهای زرهی نفربر می باشد و این در زمانی اتفاق افتاده که خودروی شوروی BMP-1 معرفی گردید. نفربر زرهی، هم اکنون از خودروهای جنگی پیاده نظامی محسوب می شوند که می توانند پشتیبانی آتش فراهم آورند و همچنین با خودروهای دشمن درگیر شوند. Warrior در طی جنگ اخیر عراق، توانایی های خود را بارها به اثبات رساند، به خصوص در زمان هایی که در درگیری های شدید گرفتار می شد، راننده آن آنقدر قدرت عمل داشت که می توانست خودرو را از مسیرهای خطرناک بیرون آورد و زندگی نیروهای به شدت زخمی شده خود را نجات دهد و به همین دلیل به وی نشان پیروزی یعنی بزرگ ترین افتخار نظامی انگلستان اعطا شد. Warrior ، نفربری جامع است که می تواند مخازن و تجهیزات را به مدت حتی 48 ساعت با شعاع عمل 410 مایل، سرعت 47 مایل بر ساعت و توپ 7.62 میلی متری با خود حمل کند. ___________________________________________________________________________________________________ STRYKER [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Stryker_ICV_front_q.jpg[/IMG] Stryker اولین خودروی زرهی جدید است که در سال 1980 به ارتش ایالات متحده معرفی گردید. از این خودرو بسیار توانا می توان هم به صورت یک نفربر پیاده نظام و هم به صورت سیستم متحرک توپ با لوله 105 میلی متری استفاده کرد. ماکسیمم سرعت خودرو 62 مایل است و قابلیت حمل 9 نفر نیرو و خدمه را داراست. این خودرو که توانایی حرکت در همه نوع زمین را داراست، می توانند قابلیت حمل و نقل را با سرعت بسیار بالا فراهم کند. همچنین قابلیت حمل هوایی به وسیله C-130 Hercule را دارد و می تواند بسیار سریع تر از تانک سنگین Abrams به مناطق جنگی برسد. از Stryker در عراق و افغانستان استفاده های زیادی شده و بیش از 2400 دستگاه از آن به تولید رسیده است. ___________________________________________________________________________________________________ SD KFZ 251 [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Bundesarchiv_Bild_101I-801-0664-372C_Berlin2C_Unter_den_Linden2C_Schutzenpanzer.jpg[/IMG] زمانی که آلمان نازی، توسعه نظریه حمله رعدآسای خود را در دهه 1930 آغاز نمود. بسیار واضح بود که نیروهای پیاده نظام و توپخانه ای آن به نوع جدیدی از خودرو نیاز دارند. نتیجه امر به طراحی یکی از مهم ترین خودروهای جنگی آن زمان که نیمه شنی بود، انجامید. عنوان این نفربر زرهی که Sd.Kfz.251 نام داشت، برای اولین بار در سال 1938 معرفی گردید. این خودرو در طی جنگ لهستان، ارزش های خود را ثابت کرد و نشان داد که شریک ایده آلی برای خودروهای زرهی و بسیار سریع آلمانی می باشد. از این جنگنده نیمه شنی در ابتدا به صورت حامل زرهی خدمه و یا خودروی یدک کش توپخانه استفاده می شد اما پس از مدتی نقش های دیگری همچون خودروی ضد تانک، ضد هوایی، آمبولانس، خودروی فرماندهی و حتی راکت انداز که با عنوان stuka پیاده نظام شناخته شده را پذیرفت. توانایی برجسته این خودروهای نیمه شنی از سیستم منحصر به فرد و پیچیده track شنی (کشنده) آن ناشی می شود. با این وجود قدرت کم چرخ های جلوی آن سبب گردیده در مقایسه با خودروهای مشابه آمریکایی از قابلیت مانور پذیری کمتری برخوردار باشد. از این نفربر در همه جنگ های مهم ارتش آلمان در طی سال های جنگ جهانی دوم استفاده شده است. تا ده سال پس از جنگ نیز به وسیله ارتش چک و اسلواکی مورد استفاده قرار گرفت. ____________________________________________________________________________________________ BMP-1 [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Bmp-1-DMSC9112086_JPG.jpg[/IMG] از زمانی که نفربر زرهی، قابلیت های خود را در جنگ جهانی دوم به اثبات رساند، خودروهای چرخدار و شنی در تمام ارتش های جهان به خدمت گرفته شدند. ارتش سرخ شوروی، اولین ارتشی بود که به سمت این ایده یعنی نفربر زرهی گام برداشت، از همین رو نیروهای پیاده نظامش می توانستند به جای آنکه از خودرو پیاده شوند و بدون حفاظت از زره بجنگند، از داخل نفربر، با دشمن درگیر شوند. اولین بار که غرب این خودروی جدید را در نمایشی باشکوه مشاهده کرد، در سال 1967 در Red Square بود. Bronevaya Maschina Piekota یا همان BMP-1 به دریچه هایی جهت شلیک خدمه مجهز بود تا خدمه بتوانند از این طریق در حالیکه داخل خودرو هستند، به شلیک بپردازند. این جنگنده همچنین دارای توپ 73 میلی متری بود که بر روی برجک تانک نصب شده و قابلیت شلیک موشک های مجهز به باله HEAT را داشت. BMP جنگنده ای آبی خاکی بود که به واسطه شنی از آب عبور می کرد. با وجود تمام مزیت هایی که برای BMP ذکر شد، باید گفت که این نفربر زرهی بسیار توانا از نقایصی هم برخوردار بود. زره آن نازک بود، همچنین low silhouette آن سبب گردیده، جا برای خدمه و مسافران بسیار محدود شود اما با این حال در بسیاری از ارتش های جهان مورد استفاده قرار گرفته است. BMP-2 مدل بعدی آن است که به تعداد بسیار زیادی به تولید رسید و در جنگ عراق و افغانستان نیز مورد استفاده قرار گرفت ________________________________________________________________________________________________ خودروی زرهی همگانی BREN GUN این خودرو زرهی انگلیسی نسبت به همه خودروهای جنگی زرهی جنگ جهانی دوم، بیشترین کاربرد را داشته است. چرا که می توانست چهار تا چهارده نیرو را در خود جای دهد و در غالب چندین مدل از حمله حامل مسلسل، پرتاب شعله، سکوی خمپاره انداز و کشنده توپ مورد استفاده قرار می گرفت. این خودرو همچنین با توپ ضد تانک 6 پوندی اش قابلیت حمل هوایی را نیز داشت. از قابلیت های این خودرو باید به این مطلب نیز اشاره کرد که از میادین جنگ اروپا تا جنگ های خاور دور، در همه مبارزات جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفته است. بسیاری از این خودروهای زرهی به تسخیر آلمانی ها درآمد اما آنها خودرو را برای حمل توپ ضد تانک 37 میلی متری اصلاح کردند و اسم آن را Panzwrjaeger Bren نهادند. در واقع، Bren تنها عاملی است که به وسیله سربازان تمام کشورها در جنگ های رخ داده در طول سال های 45-1939 استفاده شده است. نکته آخر در مورد این خودروی بسیار توانای جنگ جهانی دوم این است که بیش از 200 هزار از آن به تولید رسید. _______________________________________________________________________________________________ خودروی نیمه شنی M-3 [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/White_M3A1.jpeg[/IMG] ارتش ایالات متحده در سال 1938 تولید خودروی نیمه شنی را آغاز کرد که از طراحی فرانسوی برخوردار بود. این طرح که M-3 نام داشت در سال 1941 وارد عرصه تولید شد. M-3 جزء لازم و ضروری لشکرهای زرهی به حساب می آید، به طوری که هر گردان پیاده نظام، به طور متوسط 62 دستگاه از آن را در اختیار داشت. با به اتمام رسیدن جنگ جهانی دوم، 40 هزار دستگاه خودروی نیمه شنی M-3 به تولید رسید که از شکل ها و مدل های مختلفی از جمله حامل خدمه، کشنده توپخانه و خودروی مخابراتی برخوردار بود. این جنگنده از همدوره خود یعنی جنگنده آلمانی Sd.Kfz.251 از قابلیت مانورپذیری آسان تری برخوردار بود و آن هم به علت این بود که گیربکس آن در محور جلویی خودرو قرار داشت. البته این خودرو معایبی هم داشت، مثل اینکه قابلیت حرکت در هر نوع زمینی را نداشت و در ضمن نمی توانست در حمل نیرو موثر واقع شود. M-3 در اکثر کشورها و در طی سال های جنگ جهانی دوم و البته سال های پس از آن مورد استفاده قرار گرفت. تولید آن در سال 1945 متوقف شد، با این حال به وسیله نیروی دفاع اسراییل در جنگ دهه 1980 نیز مورد استفاده قرار گرفت. ______________________________________________________________________________________________ LVT MK -4 LVT ها که با عنوان خودروهای زرهی آبی خاکی شناخته شده اند، از خودروهای بسیار لازم و در واقع ستون همه اسکله های دریایی در طی جنگ بلند و خونین اقیانوس آرام به حساب می آمدند. این خودروها که در سال 1944 معرفی گردید، نوعی خودروی ابتکاری بود که به یک در عقب مجهز بود تا از این طریق توپ یا جیپ تخلیه گردد. این در همچنین زندگی هزاران تکاور دریایی را نجات داده است. LVT MK-4 با هویتزر 75 میلی متری و قدرتمند خود می توانست برای حفاظت از 30 نیروی خود که از خودرو پیاده می شوند، شلیک آتش باری انجام دهد. این LVT به جای استفاده از چرخ با شنی حرکت می کرد و همین عامل قابلیت حرکت آسان آن را در آب، شن و یا جنگل های گل آلود و حتی در جاده های صعب العبور و یا زمین های چمن فراهم می نمود. نیروهای انگلیسی نیز از این خودرو در رودخانه هایی همچون راین در طی جنگ اروپا استفاده کرده اند. ________________________________________________________________________________________________ HUMVEE [IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Humvee_in_difficult_terrain.jpg[/IMG] این خودروی چرخدار و چند منظوره با قابلیت حرکت بالا یا همان Humvee برای اولین بار در سال 1980 ظاهر شد. شرکت سازنده آن یعنی AM General به علت ساخت حدود 60 هزار دستگاه افزایش یافته، به طوری که به بیش از 36 کشور نیز فروخته شده است. مرکز ثقل پایین و شاسی محکم آن سبب گردیده Humvee به خودرویی بسیار قابل اعتماد در بیش از 12 ترکیب متفاوت تبدیل شود. از خودرو زرهی گرفته تا عملیات های ویژه، از سکوی پرتاب موشک تا خودرویی با تفنگ بدون عقب نشینی، تمام این خصوصیات شگفت انگیز باعث شهرت فراوان آن گردیده است. البته قابلیت حمل هشت نیرو و خدمه، سرعت بالای بیش از 65 مایل بر ساعت و همچنین مسلسل کالیبر 50 آن به این شهرت قوت می بخشد. ارتش ایالت متحده از این خودرو قابل حرکت در انواع زمین ها در عملیات های واقع در سومالی، عراق و افغانستان استفاده های گسترده ای کرده است. البته Humvee به خاطر آسیب پذیر بودنش مورد انتقاد برخی نیز قرار گرفته اما در کل باید گفت که سودمندی این خودرو به پیروزی هایی منجر گردیده است که آن موقعیت ها مستلزم استفاده از خودروهای زرهی و مجهز به سلاح های بسیار سنگین بوده است. منبع: [url="http://www.funpatogh.com/article/10592-10-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%AA%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86-+-%D8%B9%DA%A9%D8%B3.html"]http://www.funpatogh...جهان- -عکس.html[/url]

[quote][quote]مهدی جان از شما متشکرم امریکا هم جدیدآ با سوخوی 27 یه چنین تمرینی رو انجام داده باید گفت دشمنان ما واقعآ در حال اماده سازی خودشون هستند.[/quote] قابلی نداشت . ممنون راستش دارم کم کم به این نتیجه میرسم که چند ماه دیگه بهمون حمله میکنن.که شکست با ماست(البته این احساس منه )[/quote] تا وقتی امام زمان پشت ماست شکستی برای ایران نیست به این حرفم ایمان دارم

مقاله ای که ذیلا خواهدآمد با استفاده از شماره ماه دسامبر1982مجله (نورث روپ ،اف-5تکنیکال دایجست )تهیه شده است. درمورد این مقاله باید به چند نکته زیر توجه داشت: 1-هر دو هواپیما فاقد مخازن سوخت اضافی هستند و در مخازن داخلی خود نیز فقط تا نیمه سوخت دارند. 2-هردو هواپیما نمودار پرواز یکسانی را طی میکنند. 3-هردو هواپیما خلبان و کمک خلبان با استعداد مساوی در اختیار دارند. 4-هردو هواپیما مجهز به تمامی سیستمهای تسلیحاتی خویش هستند. 5-F4-E فاقدسیستمهای اضافی Tsioو Apx برای افزایش نیروی موتورها میباشد. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/rijhct527em3wdwy1ygs.jpg[/img] کلیات: به طور کلی هواپیمای F4_E هواپیمایی انعطاف پذیرتر و قابل تر از F5_E به حساب میآید.این هواپیما دارای آلات دقیق بهتری هست،سلاحها و مهمات بیشتری با خود حمل میکند،از رادار و موشکهای همه جانبه ای بر خوردار میباشد،میتواند در هوا ودر حین پرواز سوخت گیری نمایدومقدورات جالبی در ارتفاعات متوسط و پایین به نمایش میگذارد. به رغم آنکه در آنچه گفته شد ،تردیدی وجودندارد،معذالک هواپیمای F5_E می تواند حریف موثری برای F4_E به حساب آید،هنگامی که محدودیتهای آن به خوبی درک شود . مقایسه: الف- برد مداومت پرواز : یک هواپیمای F4_Eکه مخازن سوخت داخلی اش را تا نیمه از از سوخت پر کرده است، برد و مداومت پرواز آن اندکی بیش از F5_E میباشد ، به طوری که میتواند 2-3 دقیقه بیشتر در صحنه نبرد حضور داشته باشد .گرچه یک F4_E تمیز(منظور بدون مخازن سوخت خارجی)مداومت پروازش تا حد قابل توجهی کمتر از مداومت پرواز یک F5_E تمیز است . حال اگر در ماموریتی نیاز به گشت زنی در یک محیط مورد تهدیدو در ارتفاع متوسط و پایین باشد ،در این صورت مداومت پرواز F5بهتر است . در چنین حالتی ، F4_E مرتبا نیاز به انجام تاکتیک هایی به منظور به حداقل رسانیدن دود خروجی از هواپیما و نیز تنظیم نیروی موتوری دارد.به ویژه،هنگامی که F4_E علامتHeadsup را که وجود نیروی دشمن در آن نزدیکی را خبر میدهد،دریافت میکند،باید از نیروی پس سوز موتورهایش استفاده کند تا اثرات دود خروجی را کاهش دهد که به این ترتیب سوخت بیشتری را به مصرف می رساند.بر خلاف F4_E از آنجا که F5_E فاقد دود خروجی است، این هواپیما میتواند با سرعت0/95 سرعت صوت بدون استفاده از پس سوز ،به گشت زنی بپردازد. ب:آلات دقیق : در سناریویی که از مرحله رهگیری تا در گیری ادامه دارد،خلبان F5_E به شرط آنکه از پشتیبانی و کنترل راداری زمین در حد خوبی برخوردار باشد ، نخستین کسی خواهد بود که موفق به دیدن بصری هدف در فاصله ای بین 1 تا 10 ناتیکال مایل ،میشود.(مقدار دقیق این فاصله بستگی به شرایط جوی داردو به طور متوسط بین 6 -3 ناتیکال مایل است .) در این گونه موارد ، خلبان F5_E تقریبا همیشه هواپیمای F4_E را مشاهده میکند،اما خدمه F4_E حتی با تماس های راداری خوب نمیتواند F5 را مادامیکه در فاصله نزدیکی نباشد ، مشاهده کند. هواپیمای F4_E با رادار پیشرفته ای که در اختیار دارد ، این قابلیت انعطاف را پیدا میکند که بتواند با یا بودن پوشش کنترولر های شکاری زمینی عمل کند، حال آنکه F5_E فقط در شرایطی که با پشتیبانی خوب یا عالی این کنترولرها همراهی شود ، میتواند این برتری F4_E را تعادل بخشد . [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/8lcrnc3wuuvox1qkedwr.jpg[/img] چگونگی درگیری: از آنجا که سناریوی ما بر اساس حمله F5_E به F4_E طراحی شده است ، بنابراین درگیری هوایی هنگامی آغاز میشود که F5_E هواپیمای F4_E را مشاهده کند .این مشاهده هم میتواند سمعی باشد هم الکترونیکی. چنانچه اف -5،اف -4 را با چشم مشاهده کند ،بلافاصله باید ترتیبی اتخاذ کند تا فاصله خود را تا حدی کاهش دهد که موشکهای (ایم _7 ،اسپارو)هواپیمای اف _4نتواند به کار آید. چنانچه از طریق الکترونیکی مشاهد انجام پذیرد باید حتی المقدور از درگیری پرهیز نماید و اگر چاره ای جز درگیری نداشته باشد ،اف_5 باید تمام توان خودرا بکار گیرد تا مانع رویت خود از جانب اف_4شود که در این صورت میتواند خود را به 5 ناتیکال مایلی حریف برساندونبرد را آغاز کند. مقدورات : یک هواپیمای تمیز اف_4 با یک هواپیمای تمیز اف_5 از مقدورات قابل مقایسه ای در نبرد هوا به هوا برخوردارند و هر کدام مزیتی دارند. الف: برتریهای اف _4: نسبت کشش بر وزن بیشتر که باعث افزایش قدرت مانور هواپیما در پاره ای مواقع میشود. امکان ردگیری بصری بهتر توسط دو خدمه ،هنگامیکه هواپیما مجبور میشود در صحنه نبرد حضوز بهم رساند. قدرت آتش بیشتر. ب: برتریهای اف _5: جثه کوچکتر. قابلیت مانور بیشتر و توانایی تحمل فشار جاذبه ای (جی-g)بیشتر هنگام اجرای انواع مانورهای. چابکی بیشتر. شرایط بهتر برای اف _5 : همانگونه که پیش از این نیز اشاره شد ،اف_5 باید از پشتیبانی کامل کنترولرهای زمینی بر خوردار باشد . در این زمینه کنترولرهایی که توانایی ارتفاع یابی نیز دارند ،ترجیح داده میشوند. کنترولرهایی که به یاری اف_5 میشتابند باید بسیار ورزیده بوده و تجربه فراوانی بویژه در نبردهای نزدیک هوایی یا(Dogfight)داشته باشند.چنانچه اف_5از این پشتیبانی برخوردار باشد و خلبان هواپیما نیز بویژه در زمینه مخابرات به قدر کافی تمرین کرده باشد ،در آن صورت ، این هواپیما میتواند برتری اف_$ را در استفاده از رادار خنثی نماید. در مورد اف_4گفتنی است که اصولا این هواپیما نیازی به پشتیبانی کامل کنترولرهای زمینی ندارد و امتیازی که از این پشتیبانی نصیب آن میشود بسیار ناچیز است.به عبارتی پشتیبانی کنترولر های زمینی برای اف _4 صرفا کمکی است،در حالیکه برای اف_5این امر کلیدی برای پیروزی است. بون پشتیبانی از کنترولر های زمینی اف_5 باید برای دفاع به نقطه ای در ارتفاع پایین برود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/xr80p3f9hpkqv6mppnzv.jpg[/img] اوضاع جوی: محیط ایده آل نبرد برای اف5از لحاظ جوی به آن اندازه هست که بتواند در حداکثر توانایی با چشم ،اف_4را در هوا رویت کند.حال هرچه هوا بدتر باشد و این فاصله کمتر شود ،برتری با اف_4میگردد. نسبت نیرو : بهترین نسبت نیرو ، در سناریو ی فرضی ما ، نبرد میان دو اف_5 با یک اف_4 است .حال هر چقدر این نسبت افزایش پیدا کند و مثلا به سه اف_5 دربرابر یک اف_4 برسد،مدیریت و اداره جنگ با دشواری روبرو میگرددکه به این ترتیب برتری اف_4 محتمل تر میگردد. سرعت: مناسب ترین سرعت برای شروع درگیری برای اف_5سرعت 0/95 سرعت صوت است و مناسبترین فاصله برای استفاده از پس سوز بین 5-10ناتیکال مایل.چنانچه پس سوز زودتر به کار گرفته شود ،بزودی اف_5با محدودیت سوخت روبرو میشود. [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/i90h7pjegh5drdsl31r.jpg[/img] منبع:مجله دانستنیها شماره 14 - صفحه 4-5-6

چقدر بزرگه این چه طوری هیکل گندشو میکشه بالا

قابل توجه مدیران محترم اگه این مطلب تکراریه تا توسط پستهای دوستان ضایع نشدم اینو لطفا حذف کنید

بابا یکم حجم این تاپیک و کمتر میکردی من دو سه سال پیش هم همین مطلب رو تو میلیتاری دیدم ولی اینقدر سنگین بود که برای دیدنش ارزو بدل موندم چون باز نمیشدالبته با دایل آپ

ایران قویتره پاکستان یه کشوریه که چطوری بگم یه جورایی به هم ریخته است و به قول دوستمون توسط خان ها اداره میشه یک پارچه نیست

در اواسط اکتبر 1943 نیروی دریایی آمریکا در فیلادلفیا دست به آزمایش حیرت انگیزی زد.روزنامه ها ومجلات گوناگون شرح این آزمایش را که به آزمایش فیلادلفیا موسوم گشت با آب و تاب فراوان درج کردندولی حقیقت هیچگاه چهره خودرا نشان ندادو همه چیز در پرده ابهام باقی ماند.هیچ کس از ترس جان خود حاضر به بازگو کردن حقیقت نشد.دراین آزمایش به طور مصنوعی یک میدان مغناطیسی ایجاد کرده بودند تا به طور موقت یک ناو شکن و سرنشینان آن را ناپدید سازند.دکتر جساپ که یکی از دانشمندان مشهور است میگفت که هدف از این آزمایش تاثیر یک میدان مغناطیسی بر روی یک کشتی سرنشین دار بود.اینکار بوسیله مولدهای مغناطیسی انجام میشد واین مولدها ، در اطراف کشتی مورد نظر میدان مغناطیسی بسیار عظیمی ایجاد میکردنداگرچه ممکن بود این آزمایش بر روی سرنشینان کشتی اثر میان بعدی بگذارد ونتایج آن بسیار مهم و حیرت انگیز بود.هنگامیکه نخستین بار این آزمایش به مرحله اجرا درآمد یک نور مات سبز رنگ پدیدار شد.بزودی این مه سراسر کشتی را فرا گرفت و کشتی از نظر کسانی که در اسکله بودند ناپدید شدآنگاه دوباره این کشتی را ناپدید کردند و عمل ناپدید شدن و پدیدار شدن چندین بار تکرار شد. این آزمایش موفقیت آمیز بود ولی بطوریکه شایع بود عداه ای به بیمارستان منتقل شدند وبرخی جان خود را از دست دادند و عده ای دچار بیماری روانی شدند.دکتر جساب در سال 1955 کتابی درباره اشیاء پرنده ناشناخته منتشر کرد با انتشار این کتاب نامه های بسیاری برای او ارسال شد که یکی از این نامه ها از طرف شخصی به نام کارل م الن بود.او در این نامه به شرح برخی از اتفاقات افتاده در آزمایش فیلادلفیا پرداخت برخی از این موارد : نتیجه این آزمایش ناپدید شدن یک کشتی از نوع ناوشکن به نام الدریج د 173 بود .نیمی از سرنشینان این کشتی در حال حاضر دچار جنون شده اند و عده ای نیز بستری شده اند. کسانی که بیش از حد در میدان مغناطیسی قرار گرفته اند در یک حالت بهت زده مانده اند و آن را جهنم مجسم مینامند.افرادی که دچار چنین حالتی شده اند نمی توتنند به میل و اراده خود حرکت کنند . از گذشت زمان آگاه نیستند و نسبت به اطراف خود بی تفاوت هستند.این آزمایش کاملا موفقیت آمیز بود ولی آدم ها توانایی و قدرت تحمل آن را نداشتند و با شکست روبرو شدند.نیروی دریایی آمریکا تلاش بسیاری برای پیدا کردن آلن کرد ولی اورا هیچگاه نیافت. نیروی دریایی آمریکا همچنین از دکتر جساپ درخواست کرد که در یک آزمایش دیگر سمت مشاور را به عهده بگیرد ولی دکتر جساپ قبول نکرداو بر این عقیده بود که نیروی دریایی آمریکا ضمن جستجوی خود برای ایجاد یک ابر مغناطیسی به منظور پنهان کردن وسایل جنگی موفق به کشف نیرویی شده بود که به طور موقت و در صورت شدت کافی ،شاید به طور دائم زمینه ای فراهم خواد ساخت تا آدم ها و اجسام به بعد دیگری منتقل شوند.در اواسط آوریل 1959 دکتر جساپ به دوست صمیمی خود دکتر والنتین گفت که مطالب جدید در مورد آزمایش فیلادلفیا بدست آورده و با قرار گذاشت که شام را با همدیگر صرف کنند وبعد از آن اطلاعات خویش را به دوست خود بدهد ولی این امر هیچگاه اتفاق نیافتاد.زیرا طبق اظهار نظر پلیس اندکی پیش از ساعت 6/30دقیقه بعد از ظهر دکترجساپ اتومبیل خود را به داخل یک پارک واقع در میامی برده و با وصل کردن یک لوله لاستیکی به اگزوز خودرو و اتصال سمت دیگر آن به داخل خودرو ، بوسیله گاز منو اکسید کربن خودکشی میکند.حقیقت این واقعه هرچه میخواهد باشد مهم آنستکه ناوشکن الدریج د-173در این آزمایش شرکت کرد این ناوشکن در تاریخ 7 اوت 1943برای انجام ماموریتی رهسپار اقیانوس اطلس شد وتا اوایل سال 1944در اطراف برمودا ودریاهای اطراف آن به گشت و مراقبت مشغول بود . ماموریت این کشتی در سال 1946 به پایان رسید و این کشتی تحت برنامه همکاری دفاعی مشترک به یونان منتقل شد.در عین حال باید گفت که تحقق کامل هر آزمایشی تا سالها پس از انجام آزمایشهای مقدماتی معلوم و مشخص نخواهد شد.وچه بسا که این آزمایش هنوز ادامه داشته باشد.همچنین احتمال دارد پرسنلی که در خلال جنگ دوم جهانی ، درگیر ماجراها و وقایع محرمانه دیگری بودند، به یک رشته شایعاتی در ارتباط با افسانه فیلادلفیا دامن زده باشند. [img]http://up.vatandownload.com/images/5es2om93s4u1kkoi892a.jpg[/img] نام یک ناو شکن نیروی دریای آمریکا موسوم به (ELDRIDGE DE-173) که گفته میشد در اواسط اکتبر 1943 در آزمایش فیلادلفیا شرکت کرده است ، بر سر زبانها افتاد . منبع : گمشدگان مثلث برمودا نوشته چارلزبرلیتز

تو سایتای وابسته به پژاک بچرخید البته ناچارید که با چیز شک...بچرخید خودشون ادعا میکنن که بدجوری تلفات به سپاه وارد کردن اونا رو عقب روندن از این جور مزخرفات ولی خوب فکر نکنم خودشون هم این مزخرفات و باور کنن

[quote]لطفا لینک منبع را بگذارید تا منتقل شود .[/quote] http://www.aftabir.com/articles/view/politics/world/c1c1224142950_american_weapon_p1.php/%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82

[quote]لطفا لینک منبع را بگذارید تا منتقل شود.[/quote] http://air-space.blogfa.com/post-8.aspx