چه قد مرکاوا اگه این قبرستونشونه پس تانکای زندشون چه طوریه

یی‌اِیْ-۶‌بی پرولر (EA-6B Prowler) آن چیزی نیست که یک ناو هواپیمابر آمریکایی بدون آن سر به دریاها بگذارد. EA-6B جزء جدا نشدنی خط مقدم دفاعی ناوگان است. مأموریت اصلی پرولر پاسداری از واحدهای سطحی ناوگان و پرنده­های خودی، به‌واسطه‌ی جمینگ رادارها و ارتباطات دشمن است. جمینگ به معنی ایجاد اختلال عمدی در دستگاه‌ها و سامانه‌های الکترونیک (دشمن) است که از طریق تابش و یا بازتابش انرژی الکترومغناطیسی صورت می­گیرد. هواپیمای EA-6B یا همان پرولر جنگنده‌ی جنگ الکترونیک است و قابلیت تهاجمی پرنده‌های ناوهای هواپیمابر را، و نیز نیروی هوایی و نیروهای متحد را، بهبود می‌بخشد. این پرنده ابزاری چندکاره و توانا است که واسطه‌ی انسانی را با ترکیبی پیچیده از جنگ الکترونیک در یک جا گرد می‌آورد. توانایی این هوپیما در دیده‌بانی طیف الکترومغناطیس و بازداشتن دشمن از به‌کارگیری رادار و ایجاد ارتباط، بی‌نظیر است. سازمان‌دهی دوباره‌ی دارایی‌های وزارت دفاع آمریکا در سال ۱۹۹۵ و تصمیم به بازنشستگی یی‌اف-۱۱۱ (EF-111 Raven) از ناوگان نیروی هوایی آمریکا، و بنابراین، واگذاری همه‌ی مأموریت‌های جمینگ رادار به EA-6B ، بر اهمیت این هواپیما در رزم مشترک افزود. در واقع به دنبال تصمیم بودجه‌ای وزرات دفاع آمریکا برای بازنشسته کردن اف-۴‌جی (F-4G Wild Weasel) و کنارگذاری مرحله‌ای یی­اف-۱۱۱ (EF-111 Raven)، فرمانده‌ی نیروهای مشترک برای سرکوب مشترک دفاع هوایی دشمن، بیش از پیش به پرولر (EA-6B) تکیه کرد. پرولر با داشتن قابلیت جمینگ و بهره‌گیری از موشک‌های پرسرعت ضد تابش راداری (High-Speed Anti-Radiation Missile) یا همان HARM، یک دارایی ملی بی‌مانند است که در پایگاه‌های زمینی و ناوهای هواپیمابر جای دارد. پرولر از موشک پرسرعت ضدتابش AGM-88 استفاده می‌کند، که در شرکت ریْتون (Raytheon) توسعه یافته است. این موشک می‌تواند رادارهای زمینی و دریایی، سامانه‌های پدافند هوایی، و سامانه‌های موشک‌های سطح‌به‌هوای دشمن را بیابد و نابود کند. پرولر نخستین پرنده‌ای است که بر اساس یک طرح اولیه‌ی ویژه‌ی جنگ الکترونیک ساخته شد. این هواپیما برای تکمیل دفاع نیروی دریایی در محیط جنگ الکترونیک امروزی طراحی گردید. هواپیمای EA-6B یک سامانه‌ی کاملاً جامع جنگ الکترونیک را با توانایی‌های “دور برد” و “همه هوایی” در هم می‌آمیزد، و بدین گونه است که قابلیت رهگیری، تجزیه و تحلیل، و خنثا سازی مؤثر رادارهای دشمن را دارا می‌باشد. به هر روی، برای رقابت با پیچیدگی همیشه فزاینده‌ی جنگ افزار‌ها، موشک‌ها و پرنده‌هایی که به وسیله‌ی رادارهای متخاصم هدایت می‌شوند، همواره نیاز به بهبود و بهینه­سازی در اقدامات متقابل الکترونیک (ECM) وجود داشته است. هواپیمای EA-6B از هواپیمای تهاجمی دو سرنشینه‌ی جنگ الکترونیک EA-6A برگرفته شده است. هواپیمای EA-6A در واقع گونه ی جنگ الکترونیک هواپیمای تهاجمی A-6 Intruder (ای-۶ اینترودر) بود. پیکره‌ی EA-6A را برای سازگاری با اتاقک چهار سرنشینه‌ی EA-6B (پرولر)، مقاوم‌تر و کشیده‌تر کرده‌اند. همچنین از آن‌جا که EA-6B (پرولر) بزرگ‌تر و سنگین‌تر از EA-6A (اینترودر) می‌باشد، بخش زیرین پیکره را در ناحیه‌ی ارابه‌ی فرود و قلاب بازگیر (قلاب برای نگهداشتن هواپیما به هنگام فرود روی ناو) تقویت کرده‌اند تا این قسمت‌ها مقاومت لازم برای فرود بر ناو هواپیمابر را داشته باشند. اتاقک چهارسرنشینه‌ی دو بخشی EA-6B (پرولر)، بزرگ‌تر و پوزه‌ی آن دراز‌تر است. وجه تمایز دیگر، یک بخش محفظه‌مانند است که برلبه‌ی بالایی تیغه‌ی عمودی دم EA-6B (پرولر) قرار دارد. چهار سرنشین پرولر، چه به یک اسکادران VAQ ناونشین نیروی دریایی اعزام شوند، و چه به یک اسکادران VMAQ تفنگداران دریایی گسیل شوند، و چه به یک اسکادران VAQ در یک پایگاه زمینی مشترک نیروی دریایی فرستاده شوند، و چه رهسپار یک اسکادران تازه تأسیس شوند، آن‌ها به عنوان مردانی با ویژگی‌های سطح‌بالا وارد کارزار خواهند شد، مردانی که آموزش‌های متمرکزشان را در پایگاه هوادریایی ویدبیْ ‌آیلند (Whidbey Island) در ایالت واشینگتن به پایان رسانده‌اند. این چهار سرنشین شامل یک خلبان (در سمت چپ اتاقک پیشین) و سه “افسر اقدامات متقابل الکترونیک” (ECMO) می‌باشند. قلب پرولر (EA-6B) سامانه‌ی جمینگ تاکتیکی AN/ALQ-99 است. سامانه‌ی ALQ-99 OBS در این هواپیما برای گردآوری داده‌های مربوط به وضعیت تاکتیکی جنگ الکترونیک به کار می‌رود. این داده‌ها می‌توانند به واسطه‌ی سامانه‌ی فرماندهی و کنترل، در حین هوابرد منتشر شوند. همچنین این داده‌ها می توانند ثبت، و پس از پایان مأموریت در راستای به‌روز کردن اطلاعات مربوط به شرایط عوامل نبرد پردازش شوند. سامانه‌ی تاکتیکی ALQ-00 TJS، جمینگ مؤثر را به منظور پشتیبانی تهاجمی، پشتیبانی هواروهای تهاجمی، و نیز واحدهای زمینی فراهم می آورد. علاوه بر این، قابلیت سرکوب دفاع هوایی دشمن به وسیله‌ی HARM (موشک پرسرعت ضد تابش) نیز امکان‌پذیر است. البته چنین دریافته‌اند که سرکوب دفاع هوایی دشمن، بسیار فراتر از جمینگ و موشک‌های ضدتابش است، بلکه در سرکوب مشترک دفاع هوایی دشمن، همه‌ی نیرو‌ها توانایی‌های خود را در تکمیل تلاش کلی به کار می‌برند و همه با هم به برتری هوایی با تمام سودهایش دست می‌یابند. هواپیمای EA-6B یا همان پرولر می‌تواند تا پنج غلاف (Pod) الکترونیک را حمل کند، یکی زیر شکم و دو تا زیر هر بال. این غلاف‌ها، جمینگ‌کننده‌های بسیار جامعی هستند که هر کدام از آن‌ها دو فرستنده‌ی موج پایدار قوی را در خود جای داده‌ و یکی از هفت باند فرکانس را پوشش می‌دهند. این غلاف‌ها‌ی الکترونیک مستقل از یکدیگرند و هر یک با رایانه‌ی مرکزی سامانه‌ی جمینگ تاکتیکی ALQ-99 پیوند دارند. پرولر می‌تواند هر ترکیبی از غلاف‌ها‌ی الکترونیک، مخزن‌های سوخت و یا موشک‌های پرسرعت ضدتابش (HARM) را با توجه به مقتضیات مأموریت، حمل کند. الکتریسیته‌ی مورد نیاز هر یک از غلاف‌های الکترونیک به واسطه‌ی یک توربین هوایی که در جلو غلاف قرار دارد تأمین می‌شود. این توربین‌ها به هنگام پرواز در تماس با هوا به چرخش در‌می‌آیند. غلافی که روی لبه‌ی بالایی تیغه‌ی عمودی دم قرار دارد، جایی برای گیرنده‌های حساس کاوشی (تجسسی) است. این گیرنده‌های کاوشی قادرند تابش‌های رادار دشمن را در برد زیاد ردیابی کنند. اطلاعاتی که این گیرنده‌های حساس دریافت ‌کرده‌اند، در رایانه‌ی مرکزی پردازش می‌شود تا این ‌که ویژگی‌های سیگنال‌ها و منبع آن‌ها شناسایی شود. ردیابی، شناسایی، سمت‌یابی و حمله‌ی الکترونیک ممکن است به طور خودکار یا به وسیله‌ی سرنشینان انجام پذیرد. جمینگ‌کننده‌ی تاکتیکی ALQ-99 به وسیله‌ی دو نفر افسر اقدامات متقابل الکترونیک (ECMO) که در اتاقک پسین می‌نشینند به کار گرفته می‌شود و هر دو نفر می‌توانند سامانه‌ی ALQ-99 را نظارت و کنترل کنند. آن ECMO (افسر اقدامات متقابل الکترونیک) که در صندلی سمت راست اتاقک پیشین در کنار خلبان می‌نشیند، مسئولیت ناوبری، ارتباطات، و اقدامات الکترونیک دفاعی را به عهده دارد. در هر اتاقک، سرنشینان در کنار یکدیگر می‌نشینند که این شیوه‌ی قرار گرفتن، بالاترین میزان کارآیی، دید و راحتی را در پی‌دارد. داده‌های پردازش شده در رایانه‌ی مرکزی دائماً برای افسران اقدامات متقابل الکترونیک (ECMOها) نمایش داده می‌شود تا این افسران با استفاده از آن‌ها امور مربوط به مدیریت تهدید‌هایی که متوجه‌ی سامانه‌ی جمینگ تاکتیکی است را انجام دهند و نیز پیوسته از شرایط عوامل نبرد آگاهی داشته باشند. به‌ محض این‌که تهدیدها شناسایی یا پیش‌بینی می‌شوند، افسران اقدامات متقابل الکترونیک (ECMOها) دو گزینه را پیش رو دارند؛ آن ها می توانند سامانه‌ی جمینگ تاکتیکی AN/ALQ-99 را برای انجام جمیگ دستی یا خودکار به‌کار گیرند، و یا این‌که از موشک پرسرعت ضدتابش AGM-88 استفاده کنند. واحد پردازش‌گر مرکزی (CPU)، سیگنال‌های تهدید کننده‌ی دریافتی را پردازش، عملیات جمینگ را مدیریت، و داده‌ها را به منظور نمایش برای سرنشینان تولید می‌کند. پیش از آغاز مأموریت، داده‌های مربوط به ویژگی‌های فرستنده‌هایی که احتمالاً توسط دشمن به کار خواهند رفت در بانک تهدیدات واحد پردازش‌گر مرکزی (CPU) ذخیره می‌شود. در هنگام مأموریت، واحد پردازش‌گر مرکزی (CPU) مشخصه‌های‌ سیگنال‌های تهدید کننده‌‌ی شناسایی شده را با بانک تهدیدات مقایسه می‌کند؛ آن‌گاه تهدید‌ها شناسایی‌، تعیین‌مکان، و سپس اولویت‌بندی می‌شوند. در پایان، واحد پردازشگر مرکزی (CPU) برای مقابله با تهدید شناسایی شده، یا اقدام لازم را پیشنهاد می‌دهد، یا این ‌که خودش به‌طور خودکار تابش امواج را به سوی هدف هدایت می‌کند و مراحل جمینگ را ‌آغاز می­نماید. هواپیمای EA-6B می‌تواند رادار دشمن را به گونه‌ای غیرفعال کشف کند، بی ‌آن‌‌که حضور خود را لو دهد. این هواپیما با تضعیف توانایی پیش‌اخطار دشمن و ایجاد اختلال در سامانه‌های جنگ‌افزار‌های الکترونیک متخاصم، کار پشتیبانی از پرنده‌های تهاجمی، ناو ها، و نیروهای زمینی را انجام می‌دهد. ا‌ِیْویونیک (الکترونیک پرواز) به کار رفته در پرولر (EA-6B)، این توانایی را به او می‌دهد که در هر شرایط آب‌و‌هوایی و بدون نیاز به ناوبری زمینی، خودش کار ناوبری را انجام دهد، در ارتفاع زیاد یا کم پرواز کند، و تابش های رادار دشمن را ردیابی و آن را جمینگ کند. اکنون نوزده اسکادران از پرولرها در تشکیلات نظامی ایالات متحده خدمت می‌کنند که شامل چهار اسکادران VMAQ متعلق به تفنگداران دریایی و پانزده اسکادران VAQ متعلق به نیروی دریایی است که یکی از این ۱۵ اسکادران VAQ هرگز به مرحله‌ی عملیاتی نرسید. یک اسکادران‌ از ۱۵ اسکادران VAQ نیروی دریایی در آتسوجی ژاپن استقرار دارد. پرولر‌های‌هایی که بیرون از آمریکا مستقر هستند ، جایگزینی برای EF-111 Raven بوده‌اند و خدمه‌ی آن‌ها از هر دو نیروی هوایی و دریایی هستند. هر چهار اسکادران‌های VMAQ تفنگداران دریایی در ایستگاه هوایی “چری پونت” سپاه تفنگداران دریایی (MCAS Cherry Point) در شهر هوْلاک از ایالت کارولینای‌ شمالی مستقر می‌باشند. سیزده اسکادران VAQ نیروی دریایی در ایستگاه هوا-دریایی “ویدبی آیلند” (Whidbey Island) در ایالت واشنگتن مستقر می‌باشند، و یک اسکادران دیگر VAQ همیشه در آتسوجی ژاپن استقرار دارد. البته این احتمال وجود دارد که در مدت اخیر، تغییراتی در آمار و آرایش پرولرها، به ویژه پرولرهای نیروی دریایی ایجاد شده باشد، مخصوصاً با ورود گرولرهای تازه وارد به این نیرو. شماره‌های اسکاردران‌های پرولر تفنگداران دریایی از VMAQ-1 تا VMAQ-4 است و شماره‌های اسکادران‌های نیروی دریایی عبارتند از VAQ-129 تا VAQ-143 به همراه یک اسکادران ذخیره با شماره‌ی VAQ-209 است. اسکادران VAQ-143 نیروی دریایی هرگز به مرحله‌ی عملیاتی نرسید. هر یک از اسکادران‌های VMAQ تفنگداران دریایی و VAQ نیروی دریایی علاوه بر داشتن یک شماره، دارای یک نشان (پچ روی لباس خدمه) و یک نام غیر رسمی (لقب) هستند که ذکر آن‌ها از حوصله‌ی این مقاله‌ خارج است. پرولرهای تفنگداران دریایی به “فرماندهی و کنترل هوابرد” این امکان را می‌دهند که از نیروهای FMF پشتیبانی کند. FMF مخفف عبارت Fleet Marine Force است و به نیرویی متعادل از سلاح­های ترکیب شده اطلاق می‌شود که عناصر زمینی، هوایی و خدماتی تفنگداران دریایی آمریکا را در خود گرد‌ می‌آورد. پشتیبانی پرولرها از نیرو‌های FMF، دربرگیرنده‌ی حمله‌ی الکترونیک، پشتیبانی الکترونیک تاکتیکی، حفاظت الکترونیک، و موشک پرسرعت ضدتابش (HARM) می­باشد. پرولرهای نیروی دریایی ممکن است خشکی‌پایه بوده و از پایگاه‌هایی نظامی و فرودگاه‌های آماده شده در کشورهای دیگر به پرواز درآیند. همچنین این پرولرها ممکن است دریا‌پایه باشند و از ناو‌های هواپیمابر به پرواز درآیند. هواپیماهایEA-6B (پرولر) نیروی دریایی از لحاظ مشارکت در “سامانه‌ی پردازشی شناسایی و ارزیابی الکترونیک تاکتیکی” (TERPES) منحصر‌به‌فرد هستند. این سامانه (TERPES)، تحلیل از نوع پس‌ از ‌مأموریت را برای داده‌های “سامانه‌ی خبره‌”ی (Expert System / ES) این هواپیما ارائه می‌دهد، که حاصل آن برای دادن گزارش و به‌روز کردن اطلاعات مربوط به شرایط عوامل نبرد به کار می‌رود. این سامانه(TERPES) همچنین تحلیلِ از نوع پس از مأموریت را درباره‌ی جمینگ و موشک‌های پرسرعت ضدتابشی (HARM) که در نبرد به‌کار رفته‌اند فراهم ‌می‌کند. این تحلیل پسامأموریت برای گزارش، ارزیابی و ثبت داده‌های مربوط مأموریت انجام شده، به کار می‌رود. هواپیمای EA-6B (پرولر) از زمان معرفی به ناوگان تا کنون، برنامه‌های نوین‌سازی و ‌روز‌آمد‌سازی بسیاری به خود دیده است. این برنامه‌های گوناگون برای آن بوده است که این جنگنده‌ی الکترونیک نسبت به تهدیدهای پویا و فزاینده عقب نمانده و ایمن بماند. برای مثال برنامه‌ی روزآمدسازی بلاک ۸۹آ (Block 89A) متوجه‌ی مشکلات ساختاری و ضعف قابلیت پشتیبانی است و بیش‌تر در ارتباط با پرولر‌های کهنسال بوده است. این برنامه روزآمدسازی (Block 89A) و در بر گیرنده‌ی بهبود بسیار زیاد در ایْویانیک (الکترونیک پرواز) است که ایمنی پرواز و توانایی همکار‌ی در عملیات مشترک را به دنبال دارد. یک مثال دیگر از برنامه‌های بهینه‌سازی پرولر، بهبودهای مربوط به سامانه‌ی جمینگ تاکتیکی AN/ALQ-99 است که در چارچوب برنامه‌ی به روزآمدسازی ICAP III انجام یافته است. در این بهینه‌سازی، فرستنده‌های فرکانس بالا و پایین جدید به‌کار گرفته شده‌اند، و اصلاحات ساختاری پیوسته‌ای اعمال شده است. به هر حال باید توجه داشت که پرولر را بهینه‌سازی نمی‌کنند تا به لطف یک چتر الکترونی پناه‌گاه امنی فراهم آورد. بلکه اگر این دارایی محدود را به طرز اثربخش و کارآمدی به‌کار گیرند، می‌تواند به فرمانده‌ی نیروی‌های مشترک، مزیت قاطع تاکتیکی ببخشد. هواپیمای EA-6B یا همان پرولر (Prowler)، یک هواپیمای جفت پیشرانه‌ی میان‌بال است که در شرکت سابق گرومن (اکنون نورثراپ-گرومن) و به طور ویژه برای جنگ الکترونیک توسعه یافت. پایه‌ی توسعه‌ی این هواپیما، جنگنده‌ی تهاجمی EA-6A موسوم به اینترودر (Intruder) بود. از این پرنده به تعداد ۱۷۰ فروند ساخته شد. پرولر در ۲۵ می ۱۹۶۸ نخستین پروازش را انجام داد و در جولای ۱۹۷۱ معرفی شد و خیلی زود روانه‌ی میدان نبرد شد. پرولر در سال ۱۹۷۲ در جنگ ویتنام حضور یافت. از آن زمان تا کنون، EA-6B اجرای جنگی‌ خود را در حملات مشترک به اثبات رسانده است. این هواپیما در سال ۱۹۸۶ در درگیری با لیبی به کار رفت. جنگ‌های دیگری که این هواپیما در آن‌ها شرکت کرده است عبارت‌اند از: عملیات طوفان صحرا، بوسنی و هرزگوین، کوزوو، و عملیات آزادی عراق. این پرنده کلید موفقیت مقتدرانه و زود‌هنگام در عملیات طوفان صحرا بود و اکنون نیز نقش کاملی در عملیات آشتیبانی (حافظت صلح) جهانی دارد. بر اساس اخبار گزارش‌ شده، در افغانستان از پرولرها برای جمینگ (اخلال‌گری) ابزارهای مورد استفاده در انفجارهای (کنترل) از راه دور مانند، دستگاه‌های تلفن همراه و دربازکن‌های پارکینگ استفاده ‌می‌شود. دو اسکادران از پرولر‌ها نیز در عراق این وظیفه را برعهده دارند. مشخصات فنی : طول : ۱۱/۱۸ متر ارتفاع : ٩/۴ متر فاصله دو نوک بال در حالت باز : ۱۵/۱۶ متر نیروی محرکه : دوموتور توربوجت ساخت Pratt & Whitney هر یک به کشش ۵۰۸۰ کیلوگرم استاتیک وزن ناخالص هنگام برخاستن : ۲۷۴۹۳ کیلوگرم حداکثر وزن هنگام برخاستن : ۲۹۴۸۳ کیلوگرم حداکثر سرعت گشتزنی : ۹۷۲ کیلومتر در ساعت حداکثر سرعت : ۱۰۰۲ کیلومتر در ساعت سقف پرواز خدمتی : ۱۱۵۸۲ متر

در مورد ماهواره بر سفیر b1 چه اطلاعاتی وجود داره؟

فلسفه رنگ آبی این صاعقه ها چیه؟؟؟

[size=18]يك روزنامه آمريكايي نوشت: تهديدهاي ايران مبني بر بستن تنگه هرمز و به غنيمت گرفتن ناوهاي جنگي پنتاگون، صرفاً رجزخواني و در حد حرف نيست.[/size] به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از روزنامه كريستين ساينس مانيتور، شايد حجم قدرت نظامي آمريكا و ايران قابل مقايسه نباشد اما ايران ميراث دار ابداعات و ابتكارات دريايي است و راهبرد جنگ نامتقارني براي ضربه زدن به توان نظامي آمريكا دارد. اين روزنامه نوشت: در رزمايش نظامي آمريكا در سال 2002 و شبيه سازي چنين نبردي با ايران، نابودي رزمناوهاي آمريكايي به اثبات رسيد. در حقيقت ايران مي تواند آسيب بي اندازه اي وارد كند بدون اينكه هرگز به طور مستقيم در مقابل تجهيزات متعارف آمريكا قرار گيرد. حتي معدود حوادثي چون كار گذاشتن مين در خليج فارس يا تاكتيك هاي تهاجمي قايق هاي كوچك ايران عليه تانكرهاي نفت يا يك كشتي نيروي دريايي آمريكا مي تواند نگراني مربوط به ناامني را تا حد غيرقابل قبولي زياد افزايش دهد. اين امر همچنين تبعات اقتصادي دامنه داري از جمله افزايش بهاي نفت را به دنبال دارد زيرا تقريباً يك سوم از كل محموله هاي نفتي حمل شده به وسيله كشتي از طريق تنگه هرمز مي گذرد. كريستين ساينس مانيتور درباره ابعاد رواني قدرت نمايي ايران، از قول يك ديپلمات ارشد اروپايي كه 6 سال در تهران اقامت داشته، مي نويسد: «هدف نهايي ايران الزاماً بستن تنگه هرمز براي مدت طولاني نيست اما صرف افزايش حق بيمه كشتيراني و هزينه هاي ديگر كه به ارقام نجومي مي رسد، به لحاظ وارد كردن ضرر اقتصادي به غرب، به اندازه بستن واقعي تنگه هرمز سودمند است. اولاً در غرب مطمئن نيستيد كه ضربه مي خوريد يا به جاي ضربه خوردن از طرف يك نيروي متعارف به وسيله قايق هاي مهارنشدني يا مين ها هدف قرار مي گيريد اين مساله ناامني خيلي بيشتري را در مقايسه با ناامني حاصل از خط نبرد در موقعيت بسته شدن تنگه هرمز ايجاد خواهد كرد. تاكتيك هاي ايذايي ايران نقطه آغاز است. مراحل ديگر شامل استقرار توپخانه و موشك در تنگه هرمز، زيردريايي كلاس «كيلو» و زيردريايي هاي ديگري است كه بتوان غواص ها را از داخل آن براي ضربه زدن به كشتي ها اعزام كرد. اين روزنامه آمريكايي با اشاره به ساختار نبردهاي موزائيكي سپاه و نقش آفريني ويژه نيروهاي بسيج نوشت: طبق راهبرد موزائيكي، يگان هاي نظامي منفردي فعال هستند كه از استقلال زيادي براي تصميم گيري در ارتباط با اقدامات خود برخوردارند بدون آنكه به مركز (فرماندهي) مراجعه كنند. قايق هاي سريع السير با تريلرهايي به مكان هاي ساحلي حمل مي شوند و دستور از نوع مأموريت مي گيرند كه موظف نخواهند بود با فرماندهي خود در تماس بمانند. اما عمليات تلافي جويانه ايران احتمالاً به تنگه هرمز محدود نخواهد شد. ديپلمات اروپايي مذكور با اشاره به گروه هاي مبارز فعال در مرزهاي اسرائيل گفت، اين تنها يك بعد از راهبرد بازدارنده آنها است تهديد در عراق و افغانستان و گروه هاي حزب الله و حماس كه مي توانند فعال باشند». http://www.mashreghnews.ir/fa/news/95487/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%81-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%BA%D9%86%DB%8C%D9%85%D8%AA-%DA%AF%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D9%86%D8%A7%D9%88%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7%DB%8C%DB%8C

اگر هشدار 14 سال پيش رهبر انقلاب جدي گرفته مي‌شد، اكنون ما نفت دنيا را تحريم مي‌كرديم وقتی سرمایه و دارایی یک کشور به ابزار فشار بیگانگان علیه آن کشور تبدیل شود، كار سخت مي‌شود. اما واقعیت این است که ایران با وجود دارا بودن 14 و 17 درصد از ذخیره نفت و گاز جهان، همواره از همین ناحیه متضرر شده. درست به همین دلیل بود که از همان سال‏های 74 و 75 رهبر معظم انقلاب بحث "اقتصاد بدون نفت" را پیش کشیدند و در باب ضرورت برنامه‏ریزی برای آن سخن به میان آوردند. [img]http://www.rajanews.com/%5CFiles_Upload/48105.jpg[/img] به گزارش رجانیوز، رهبر انقلاب در فروردین سال 75 تصریح کردند: «من يك نگرانى مختصرى دارم - كه مربوط به امروز هم نيست؛ سال‌هاست كه اين نگرانى را دارم - و آن اين است كه بايد اقتصاد و ملت ايران از نفت جدا شود... ما بايد كارى كنيم كه ملت و دولت ايران، وابسته به نفت خود نباشند. چون متاسّفانه، امروز در دنيا نفت به سياست‏هاى بين‏المللى، كمپاني‏ها و غارتگران بزرگ و جهان‎خوران و مستكبران وابسته است. در حقيقت، نفت در مشت آنهاست. هر گاه بخواهند، قيمتش را پايين مى‏آورند، توليد را كم يا زياد دور مى‏كنند، يكى را از دور خارج يا وارد دورْ مى‏كنند! نفت مال ماست؛ اما سياستش در دست ديگران است! چنين سرمايه‏اى مايه دردسر است.» اگر چه ملی شدن صنعت نفت به مصدق نسبت داده می‏شود اما خود او اعتقادی دیگر دارد. مصدق در خاطرات خود به اظهار نظر یکی از مدیران ایرانی شرکت نفت اشاره می‏کند و می‏نویسد: «چند روز بعد از ملي شدن صنعت نفت، يكي از مديران ايراني و موثر شركت نفت بريتانيا و ايران به من گفت اگر دولت توانست يك ماه مملكت را بدون عايدات نفت اداره كند و به كار ادامه دهد، آن وقت مي‌توان گفت نفت را ملي كرده است.» این روزها که تحریم نفت ایران به عنوان ابزاری علیه کشورمان از سوی ایالات متحده آمریکا دنبال می‏شود، شاید بیش از همیشه ضرورت توجه به مسئله "اقتصاد بدون نفت" جلب نظر کند. استفاده همیشگی ما از ذخایر در حالی است که پایان‏پذیری آنها همواره جزو هشدارهای جدی صاحب‏نظران بوده است. رهبر انقلاب در این خصوص می‏فرمایند: «من يك وقت عرض مى‌كردم كه اگر يك روز نفت منطقه خاورميانه تمام شود - كه ممكن هم هست چنان روزى پيش آيد – دولت‎ها بايد به فكر باشند. اين كه ما اين قدر روى اقتصاد بدون نفت تكيه مى‌كنيم و اصرار داريم كه هر چه ممكن است، درآمد كشور را از نفت به درآمدهاى ديگر ببريم، به همين خاطر است. امروز بعضى از كشورها - از جمله خود امريكا - نفت خودشان را استخراج نمى‌كنند؛ نفت وارد مى‌كنند، چون به اين قيمتى كه نفت را مى‌خرند، يعنى در واقع مفت! نفت صادركنندگان اين منطقه، با استخراج هر چه بيشتر و فروختن هر چه بيشتر به اين ثَمن بَخس، بعد از گذشت چند سال تمام مى‌شود؛ ولى چاه‎هاى آنها هنوز نفت خواهد داشت. البته چاه‎هاى نفت امريكا، به بركت وفور چاه‎هاى نفت ما نيست – چاه‎هاى متوسّطى است - ولى به هر حال نفت هست.» گاه حتی مالیاتی که کشورهای غربی از واردات نفت دریافت می‏کنند بالاتر از قیمت صادرات آن بوده است! رهبر معظم انقلاب به این مسئله نیز اشاره می‏کنند: «ما از چند طرف ضربه اقتصادى مى‌‌‌خوريم؛ از جهت نفت هم ضربه‌‌‌ى اقتصادى مى‌‌‌خوريم! نفت، ثروت ملت ايران و ثروت دولت است - كه نماينده ملت است - اما درآمد دولت توليد كننده نفت، كمتر از درآمد دولتى است كه كمپاني‎هاى نفتى آن، نفت ما را مى‌‌‌خرند و آن دولت از آنها ماليات مى‌‌‌گيرد! شما ببينيد چه ظلم بزرگى در دنيا انجام مى‌‌‌گيرد و اتّفاق مى‌‌‌افتد! يعنى تجّار و كارخانه‌‌‌داران فلان كشور صنعتى كه نفت را از خليج فارس مى‌‌‌خرند و به آن جا مى‌‌‌برند، دولت از آنها ماليات مى‌‌‌گيرد - به خاطر نفتى كه آنها مى‌‌‌خرند و وارد مى‌‌‌كنند - آن مالياتى كه او به خاطر اين نفت مى‌‌‌گيرد، بيشتر از آن قيمتى است كه دولت توليد كننده و صادر كننده نفت، به خاطر فروش نفتِ خودش مى‌‌‌گيرد! آيا اين ظلم نيست؟! اين ظلمى است كه كشورهاى صنعتى مى‌‌‌كنند؛ اِعمال نفوذى است كه مى‌‌‌كنند. اين يك ضرر!» این در حالی است که نفت می‏تواند متقابلا از سوی کشورهای دارای ذخایر نفتی به عنوان ابزار فشاری علیه غرب مورد استفاده قرار بگیرد؛ مسئله‏ای که به واسطه رویکردهای نادرست اتحادیه عرب هیچ‏گاه تا کنون حتی در سخت‏ترین شرایط و در حین جنگ با فلسطین هم مورد استفاده قرار نگرفته است. این مسئله از جمله مسائلی بود که رهبر معظم انقلاب بارها به عنوان پیشنهاد به کشورهای عربی مطرح کردند. ایشان فرمودند: «امريكايي‎ها از گندم و از محصولات غذايى به عنوان سلاح استفاده كردند؛ در خيلى جاهاى دنيا هم مى‏كنند. چرا كشورهاى اسلامى و عربى اين حق را نداشته باشند؟ يك ماه - فقط يك ماه - به‏صورت نمادين و سمبليك، صادرات نفت را به همه كشورهايى كه با اسرائيل روابط حسنه دارند، قطع كنند. امروز دنيا حركت را - حركت كارخانه‏ها - روشنايى و انرژى را - انرژى برق - و حرارت را، كه سه عنصر اصلى زندگى‏اش است از نفت ما دارد. اگر نفت ما در اختيار آنها قرار نگيرد، حركت كارخانجات، روشنايى و حرارت متوقّف خواهد شد. مگر اين چيز كمى است؟ دولت‌هاى عرب به‏خاطر خودشان اين كار را بكنند. يك ماه - نه اين‏كه دائم - به صورت نمادين به عنوان حمايت از ملت فلسطين اين كار را بكنند، دنيا تكان مى‏خورد. اين از كارهايى است كه مى‏توانند بكنند.» اکنون اما حاصل شرایط حاکم این شده است که کشورهای صاحب دارایی نفت به واسطه وابستگی‏شان به درآمد نفت بزرگ‏ترین متضرر نفت باشند. ناگزیر باشند دارایی‏های پایان‏پذیر خود که متعلق به نسل‏های آتی نیز هست را مدام به قیمتی که خودشان تعیین کننده آن نیستند، صادر کنند و در عین حال اهرم فشار تحریم را هم بالای سر خود ببینند. رهبر انقلاب در مرداد ماه سال جاری و در دیدار با فعالان بخش‏های اقتصادی با دیگر بر این مهم تاکید کردند. ایشان رهنمودهایشان به دولت‏های گذشته در مورد "اقتصاد بدون نفت" را یادآوری کردند و از کم‏توجهی آنان سخن به میان آوردند. رهبر انقلاب فرمودند: «يكى از بزرگ‎ترين بليات اقتصاد ما، و نه فقط اقتصاد ما، بلكه بليات عمومى كشور، وابستگى ما به درآمد نفت است. من چند سال قبل از اين گفتم - البته آن وقت مسئولين دولتى از اين حرف هيچ استقبال نكردند - ما بايد به جايى برسيم كه اگر يك روزى به خاطر قضاياى سياسى، اقتضائات سياسى، يا اقتضائات اقتصادى در دنيا، اراده كرديم كه صادرات خودمان را مثلاً براى مدت 15 روز يا يك ماه متوقف كنيم، بتوانيم. شما ببينيد اين كار چه قدرت عظيمى را براى يك كشور توليد كننده‌ى نفت به وجود مى‌آورد كه يك وقت اگر اراده كرد، بگويد آقا من از امروز تا 20 روز نفت صادر نمي‌كنم. ببينيد چه حادثه‌اى در دنيا به وجود مى‌آيد. امروز ما نمي‌توانيم اين كار را بكنيم، چون به اين درآمد احتياج داريم. اگر يك روزى اقتصاد كشور از درآمد نفت و صادرات نفت بريده شود، اين توان را ملت ايران و نظام اسلامى در ايران به دست خواهد آورد؛ كه تأثيرگذارى‌اش در دنيا فوق‌العاده است. ما بايد به اينجا برسيم. خب، اين حمايت مي‏خواهد؛ بايد از صادرات حمايت بشود.» اشاره رهبر معظم انقلاب به بيانات 14 سال پيش در نوروز سال 77 در جمع زائران و مجاوران حرم رضوي عليه السلام است. ايشان در آن سخنراني تأكيد كردند: «نفت، ذخيره هميشگى اين ملت است و مى‌‌‌ماند. اولاً از آن براى ساخت زيربناهاى ماندگار و ديگر سرمايه‌‌‌هاى اساسى كشور استفاده مى‌‌‌شود. ثانياً به وسيله قدرت نفت، ملت ايران مى‌‌‌تواند در صحنه سياست بين‌‌‌المللى، ابراز قدرت كند. يك وقت اعلان كند كه من مى‌‌‌خواهم نفتم را شش ماه نفروشم! همه دنيا را تحت تأثير قرار مى‌‌‌دهد؛ همه سياستها را تحت تأثير قرار مى‌‌‌دهد. يا بگويد مى‌‌‌خواهم اين قدر كم كنم، يا اين قدر زياد كنم! اين در طول زمان انجام مى‌‌‌گيرد. پس از اين طرف، ملت ايران ضرر مى‌‌‌كند، از آن طرف هم مسؤولين كشور، همين پول نفت را به خاطر نياز كشور مى‌‌‌دهند و گندم وارد مى‌‌‌كنند! بعد وقتى كه اين گندم وارد مى‌‌‌شود، وقتى كه آرد مى‌‌‌شود، نان مى‌‌‌شود و پا به سفره من و شما مى‌‌‌گذارد، آن جا ضايع مى‌‌‌شود! امروز ما آن مقدارى كه از ضايعات نان ضرر مى‌‌‌بينيم از هيچ ضايعه مادّى‌‌‌اى ضرر نمى‌‌‌بينيم! يعنى همين نان خشكى كه از خانه من و شما خارج مى‌‌‌شود - كه به نظر ما هم هيچ نمى‌‌‌آيد - معادل بخش عظيمى از قيمت گندم وارداتى ماست! اين مطلب را دولتيها - مسؤولين - مى‌‌‌گويند؛ امناى من و شما مى‌‌‌گويند!» جنس بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار مرداد ماه سال جاري با فعالان بخش اقتصاد كشور و تأكيد بر اينكه راهبرد "اقتصاد منهاي نفت" را ايشان سال‌هاقبل بيان كرده اما توجهي به آن نشد، از جنس همان بياناتي است كه در مورد فساد بانكي اخير عنوان كرده و تأكيد فرمودند كه 10 سال قبل در فرمان هشت ماده‌اي مبارزه با مفاسد اقتصادي اين خطرات هشدار داده شد اما گوش شنوايي وجود نداشت. در عين حال، ایران اسلامی طی سال‏های گذشته همواره با تحریم‏های مختلف امریکا و کشورهای غربی مواجه بوده و این تحریم‏ها نه تنها سد راه کشور نشده که همواره به رشد بیشتر هم انجامیده است. شاید اکنون وقت آن باشد تا بیش از پیش با برجسته کردن مسئله "اقتصاد بدون نفت" در جهت رفع وابستگی به این ذخیره کشور برآییم. چه آنکه این تحریم‏ها و ابن استقلال از نفت نیز در نهایت به نفع کشور خواهد بود. رهبر انقلاب از افزایش صادرات غیرنفتی، ایجاد محیط مناسب کسب و کار و تولید ثروت از راه دانش به عنوان راهکارهایی برای کاهش اتکاي به نفت یاد کردند. این در حالی است که در شرایط کنونی کشور و با بی‏ثباتی لجام‏گسخته بازار ارز، سرنوشت صادرات و تولید ملی با ابهام مواجه است. در واقع به جای آنکه به فکر ثبات سرمایه‏گذاری در کشور و توسعه صادرات باشیم، نوعی فضای بی‏اطمینانی را در میان صاحبان صنعت رواج دادیم. اجرایی شدن طرح هدفمند کردن یارانه‏ها و مشخص نبودن برنامه دولت برای افزایش قیمت‏ها، تورم آتی و ابزارهای حمایتی نیز به این بی‏اطمینانی دامن زده و سرمایه‏ها را به سوی بازار سکه و ارز سوق داده است. جالب آنکه تا پیش از این، چنین فضای آشفته‏ای با کاهش نرخ سود بانکی آن هم در شرایطی که میزان نقدینگی کشور به شدت افزایش یافته است، مواجه بود. پرسشی که وجود دارد، این است که دولت در راستای دستور رهبر انقلاب و با توجه به شرایط بین‏المللی چه راهکاری برای حل و فصل این وضعیت آشفته تدارک دیده است؟ دولت تا کنون در راستای کاهش وابستگی بودجه به نفت چه کرده و برای ایجاد ثبات اقتصادی و سوق دادن سرمایه‏ها به سمت تولید چه مسیری را فراروی خود می‏بیند؟ با توجه به اینکه بی‏ثباتی بازار ماه‎هاست کشور را درگیر خود کرده و در سکه و ارز نیز بروز داشته آیا وقت آن نیست تا دولت‎مردان چاره‏ای جدی برای حل این مشکل بیاندیشند و دیگر راهکارهای کاهش وابستگی اقتصاد کشور به نفت را جدی‏تر از پیش در دستور کار قرار دهند؟ آیا دولت برای تولید ثروت از دانش و اساسا ارتباط میان مراکز دانشگاهی با صنعت که همواره جزو شعارهای جذب و ویترینی بوده است، برنامه و عزمی جدی دارد؟ کد خبر:114300

[img]http://www.arteshi.com/wp-content/uploads/2011/08/r0n3r8uzh6ktzff19kje1.jpg[/img] چگونگی افزایش مداومت پرواز هواپیماهای گوناگون در موقع انجام ماموریت های محوله مسئله ای است که از دیرباز مورد توجه دست اندرکاران امور هواپیمایی به ویژه در کشورهای بزرگ قرار گرفته است . محدود بودن ظرفیت مخازن سوخت هواپیماها مخصوصا در ماموریت های استراتژیکی مهمترین شکلی است که در این رابطه به چشم می خورد . بمنظور مقابله با این نارسایی از مدت ها قبل کم و بیش هواپیماهای خاصی وارد عمل شده اند که قادرند با حمل مقدار قابل توجهی سوخت علاوه بر رفع نیازمندیهای خود با استفاده از تجهیزات و تکنیک های ویژه – حین پرواز – سوخت مورد لزوم هواپیماهای دیگر را نیز تامین کنند مسلم است که بهره گیری از این روش در افزایش مداومت پروازهای گوناگون از مهمترین و موثرترین عوامل به شمار می رود . همزمان با پیشرفت تکنولوژی هواپیمایی و رشته های وابسته به آن در سالهای اخیر در طراحی و تولید هواپیماهای سوخت رسان تحولات بسیار موثر صورت گرفته است . این تحولات به گونه ای است که بزودی ماهواره های ناوبری نظامی به جای مراکز کنترل زمینی محل ملاقات هواپیماهای سوخت رسان و سوخت گیرنده را در آسمان تعیین می کنند . ناگفته نماند صرفنظر از پیشرفت های فنی که موجب کارایی بیشتر هواپیماهای گوناگون شده است هرگونه بهبودی در زمینه سیستم های سوخت رسانی هوایی از لحاظ اقتصادی نیز جهش عظیمی را به وجود می آورد . چه از یک سو مدت زمان لازم برای انجام عمل سوختگیری در حین پرواز کاهش پیدا کرده و از سوی دیگر اصولاً سوخت کمتری به مصرف می رسد . *** از میان قریب به دهها نوع هواپیمای سوخت رسانی که به وسیله کشورهای مختلف بویژه آمریکا و انگلیس و روسیه مورد استفاده قرار می گیرند هواپیمای اکستندر Extender با علامت فنی (KC-10 A) ساخت مجتمع هوافضا مک دانل داگلاس جزء هواپیماهی پیشرفته سوخت رسان به حساب می آید . لازم به ذکر است که این نوع هواپیما مدل تغییر یافته هواپیمای مسافری DC-10 است که علاوه بر سوخت رسان ماموریت های ترابری هوایی را هم انجام می دهد . تاریخچه : تا اواخر سال ۱۹۸۱ هواپیمای سوخت رسان و متعارف نیروی هوایی آمریکا را نوع تغییر یافته جت مشهور ( بوئینگ – ۷۰۷ ) موسوم به KC-135 تشکیل می داد اما گذشت زمان نقلط ضعف آن را به خوبی مشخص کرد نقطه ضعف هایی مانند داشتن موتورهای توربوجت قدیمی و پرمصرف – فرسودگی اوات در اثر استفاده مستمر – طولانی بودن باند پروازی مورد نیاز برای نشست و پرواز – قدیمی بودن سیستم های سوخت رسانی – کهنه شدن اسکلت بندی و سایر قسمت های بدنه که احتیاج به مراقبت و بازبینی های مکرر قبل و بعد از پرواز را موجب می شود . علاوه بر همه این موارد با توجه به مداخله آمریکا در گوشه و کنار جهان این هواپیما سالیان طولانی ست که کارایی خود را برای نیروی هوایی این کشور از دست داده است . روی همین اصل و به موازات طرحهایی که برای نوسازی و بهبود بخشیدن به سیستم های مختلف KC-135 بمورد اجرا گذاشته می شد از اوائل سال ۱۹۷۰ برنامه هایی هم به منظور وارد عمل ساختن هواپیماهای سوخت رسان ( تانکر ) بزرگ تر و پیشرفته تری پی گیری می گردید . هواپیماهایی که می بایست جانشین تانکر KC-135 گردد . پس از مطالعات اولیه تقاضای نیروی هوایی آمریکا مبنی بر خرید هواپیمای سوخت رسان جدید به اطلاع کمپانی های سازنده رسانده شد . در این میان دو مجتمع هوافضای عمده یکی بوئینگ با هواپیمای جامبوجت ۷۴۷ و دیگری مک دانل داگلاس با هواپیمای پهن پیکر DC-10 که هر یک به منظور فروش هواپیمای تولیدی خود و تبدیل آن به تانکر سوخت رسان تبلیغات گسترده ای را آغاز کرده بودند درگیر رقابت بسیار فشرده ای شدند . ارزیابی های نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا برای انتخاب هواپیمای سوخترسان جدید تا سال ۱۹۷۷ به طول انجامید سرانجام در ۱۹ دسامبر همین سال هواپیماهای DC-10 ساخت کمپانی مک دانل داگلاس از جانب این نیرو برگزیده شد . هواپیمای جدید که اکستندر نامگذاری شد در حقیقت ۸۸ درصد آن را همان هواپیمای مسافربری مشهور DC-10 تشکیل می دهد که از سال ۱۹۷۱ وارد خدمت شده بود . اولین نمونه تغییر یافته DC-10 در اول آوریل ۱۹۸۰ با علامت فنی KC-10 خط تولید را ترک کرد . این هواپیما در ۱۲ ژوئیه همان سال نخستین پرواز خود را انجام داد و در ۱۷ مارس ۱۹۸۱ به نیروی هوایی آمریکا تحویل داده شد . * تغییرات انجام شده در اکستندر در مقایسه با مدل مسافربری * گفتیم که هواپیمای تانکر – ترابری KC-10 در اصل نمونه تغییر یافته ای از مدل مسافربری DC-10 است برای آنکه یک هواچیمای مسافربری را به یک هواپیمای سوخت رسان – ترابری تبدیل کرد می بایست اقدامات متعددی انجام گیرد که مهمترین آنها عبارتند از : ۱- برداشتن پنجره ها در عرشه فوقانی هواپیما و دریچه هایی که در انبار در قسمت تحتانی وجود دارد ۲- تعبیه فضای کافی برای خدمه و پرسنل و خدمات لجستیکی ۳- تعبیه سیستم های لازم برای سوخترسانی حین پرواز ۴- تعبیه چراغ های راهنما برای آگاهی دادن و تنظیم محل هواپیماهایی که قصد استفاده از سوخت هواپیمای تانکر را دارند . ۵- تعبیه فضای لازم در انتهای هواپیما برای سیستم ها – لوازم – خدمه سوخت رسان ۶- تعبیه مخزن های اضافی در بدنه اصلی و بالها برای حمل سوخت بیشتر ۷- تعبیه لوله تلسکوپی شکل برای تحویل سوخت در انتهای هواپیما * خصوصیات و مقدورات عملیاتی * همانگونه که اشاره شد اکستندر KC-10 یک هواپیمای دومنظوره است یعنی هم در نقش هواپیمای سوخت رسان عمل می کند و هم قادر به حمل مقدار قابل توجهی بار است . هر هواپیمای اکستندر دارای هفت مخزن سوخت یکپارچه و بدون لحیم کاری است چهار عدد از این مخازن در بخش عقب بال ها جاسازی شده اند و سه تا نیز در بخش جلویی – در قسمت مرکزی بدنه اصلی و در عرشه تحتانی قرار گرفته اند . یک سیستم تهویه دمای این نواحی را در حد مطلوب نگهداری می کند / در صورتیکه هواپیما با مخازن مملو از سوخت مجبور به فرود اضطراری شود مخزن های سوخت به وسیله ستون های مخصوص فولادی و نیز مکانیزم های ضربه گیر که در نقاط مناسب قرار گرفته اند محافظت می شوند در قسمت زیرین بدنه اصلی هواپیما صفحات و دریچه هایی تعبیه شده که دسترسی آسان به مخازن سوخت را برای بازدید های گوناگون میسر می سازد. به طور کلی گنجایش تمام مخزن های سوخت هواپیمای اکستندر بالغ بر ۱۶۱۵۱۱ کیلوگرم است از این مقدار ۱۰۸۲۱۳ کیلوگرم در مخازن بال ها و ۵۳۲۹۸ کیلوگرم در مخزن های داخل بدنه نگهداری می شود . بخش حمل کالای KC-10 در عرشه فوقانی هواپیما قرار دارد . این قسمت با ابعاد ۷/۵ متر پهنا و ۵/۲ متر ارتفاع در حجمی برابر ۳۴۶ متر مکعب می تواند تا ۷۷۱۱۲ کیلوگرم بار را در خود جای دهد . *وضعیت خدمه و سایر سرنشینان * اکستندر هم مانند سایر هواپیماهای مشابه دارای دو نوع خدمه است . عملیاتی و پروازی . تعداد معمولی خدمه پروازی این هواپیما ۵ نفر است ضمنا همیشه ۶ نفر هم به عنوان ذخیره در هواپیما حضوردارند . ورود و خروج افراد از هواپیما در شرایط عادی از دو درب راست و چپ صورت می گیرد یک درب دیگر نیز در انتهای هواپیما قرار دارد که ویژه خدوه عملیات سوخت رسانی است از درب اخیر سایر سرنشینان هم در شرایط اضطراری می توانند استفاده کنند . تعداد پرسنل عملیات سوخت رسانی به سه نفر می رسد که عبارتند از : اپراتور – ناظر و معلم ( در صورتیکه ماموریت آزمایشی باشد ) * بخش سوخت رسانی * این بخش که اصطلاحاً ایستگاه سوخت رسانی نامیده می شود در عقب بدنه اصلی جای دارد در این قسمت سه نفر پرسنل مربوطه در کنار صفحه کنترل و نمایش وضعیت ماموریت خود را انجام می دهند . از خصوصیات مهم این بخش این است که اولا در آنجا از میزان سروصدای ناشی از موتورهای هواپیما به حداقل کاهش پیدا می کند ثانیا سیستم تهویه کاملا جداگانه ای تنظیم حرارت آن را به عهده دارد . ایستگاه سوخت رسانی که محیط آن دارای فشار هوای کاملاً مناسب است دارای یک پنجره بزرگ می باشد که امکان مشاهده بخش پائین و زیر هواپیما را از عقب و از چند جهت به طور کامل ممکن می سازد همچنین توسط یک پریسکوپ شبیه دستگاهی که دید سطحی زیر دریایی هارا تامین می کند کنترل فضای اطراف محل سوخت رسانی از ۳۶۰ درجه کاملا امکان پذیر می گردد . عمل سوخت رسانی با استفاده از لوله ای صورت می گیرد که توسط یک کامپیوتر تمام رقومی لحظه به لحظه آن کنترل می شود. هواپیمای KC-10 دارای سیستم سوخت رسانی Flying Boom و قیفی شکل است . [img]http://www.pic.iran-forum.ir/images/q7td14yqqiw14yyz17z.jpg[/img] * برتری های سیستم سوخت رسانی اکستندر * سیستم سوخت رسانی هواپیمای تانکر KC-10 با تانکر KC-135 تفاوت می کند و بهبودهایی پیدا کرده است . این بهبودها بویژه در زمینه های زیر بخوبی پیدا است . ۱- کنترل جانبی بیشتر لوله هنگام سوخت رسانی ۲- افزایش طول – طول لوله سوخت رسانی زمانیکه تا حداکثر امتداد یافته باشد به ۸/۱۷ متر می رسد این رقم سه متر طولانی تر از لوله سوخت رسانی KC-135 است . ۳- قابلیت تحویل سریع تر سوخت – این هواپیما ۵۶۸۰ لیتر سوخت را در دقیقه به هواپیمای سوخت گیرنده تحویل می دهد . این میزان در مقایسه با ۳۴۰۷ لیتر سوختی که KC-135 در هر دقیقه تحویل می دهد تفاوت چشمگیری دارد . ………………………………………………………. . منبع : مجله دانستنیها – سال پنجم – شماره ۱۸ – شماره مسلسل ۱۱۱ ………………………………………………………. . و اما مطالب تکمیلی تر در مورد سوخت رسان ها برگرفته از سایت مرجع هوانوردی و هوافضای پارسی هواپیمای سوخترسان- ترابری پیشرفته ی نیروی هوایی ایالات متحده است که بر اساس هواپیمای دی سی ۱۰ ساخته شده است .کمپانی مکدانل داگلاس در ۱۹۷۷ برنده ی مناقصه ی تولید هواپیمای پیشرفته سوخترسان گردید که با خرید مکدانل داگلاس توسط بوئینگ کمپانی اخیر وارث کی سی ۱۰ گردید.کی سی ۱۰ یک سوخترسان دوربرد است که برای افزایش مداومت پروازی و شعاع عملیاتی جنگنده های نیروی هوایی ایالات متحده طراحی شده است با ایتن همه می تواند به عنوان یک هواپیمای ترابری سنگین نیز همچون سی ۵ و سی ۱۷ ایفای نقش کند.هدف از تولید این هواپیما رفع محدودیت برد در کی سی ۱۳۵ است و با توجه به قیمت گزاف به عنوان مکمل کی سی ۱۳۵ انجام وظیفه می کند. این هواپیما توانایی سوخترسانی به کلیه ی هواگردهای ایالات متحده را داراست و برد فوق العاده ی آن این امکان را برای نیروی هوایی ایالات متحده مهیا می سازد که به هر هواپیمای آمریکایی در هر نقطه ای از جهان سوخترسانی کند.حجم بالای مخازن کی سی ۱۰ به تنها یک فروند از این هواپیما امکان می دهد تا به بیش از یک اسکادران جنگنده سوخترسانی نماید ، علاوه بر آن تغییر کاربری کی سی ۱۰ از سوخترسان به ترابری و بلعکس به راحتی و بدون نیاز به تغییرات اساسی امکان پذیر است.تعمییر و نگه داری این هواپیما نیز بسیار مناسب است و در ازای هر ۳۰ هزار ساعت پرواز تنها به ۲۰۴۳ ساعت پشتیبانی نیازمند است این هواپیما در نقش ترابری می تواند تا ۷۵ نفر نیرو و ۷۶ هزار و ۵۶۰ کیلوگرم بار را در مسافتی ۷ هزار و ۴۰ کیلومتری حمل نماید اما در نقش سوخترسان برد این هواپیما به ۱۸ هزار و ۴۰۰ کیلومتر می رسد.این هواپیما از سه موتور توربوفن پر قدرت CF-6-50C2 محصول جنرال الکتریک استفاده می کند که هر موتور ۲۳ هزار و ۶۲۵ کیلوگرم نیرو تولید می کند.طول هواپیما ۵۴،۴ متر و فاصله ی دو سر بال آن ۵۰ متر و ارتفاع آن ۱۷،۴ متر است.حداکثر سرعت ۹۹۰،۴ کیلومتر و حد اکثر ارتفاع پروازی ۱۲۷۲۷ متر می باشد.حداکثر وزن هواپیما ۲۶۵۵۰۰ کیلوگرم و حداکثر سوخت قابل حمل ۳۴۲ هزار پوند است.قیمت هر فروند کی سی ۱۰ بر اساس ارزش دلار در سال ۹۲ برابر با ۸۶ میلیون و ۳۰۰ هزار دلاراست. این هواپیما ۴ سرنشین دارد که شامل ۲ خلبان مهندس پرواز و مسئول سوخترسانی است. این هواپیما از مارس ۱۹۸۱ به خدمت نیروی هوایی ایالات متحده درآمده و ناوگانی ۵۹ فروندی را برای آن نیرو شامل می شود.(۶۰ فروند سفارش داده شده- سرنوشت ۱ فروند نامشخص است)این هواپیما البته با یک نقطه ضعف احتمالی روبرو است و آن تعداد اندک نمونه ی تجاری آن دی سی ۱۰ است که احتمالا هزینه های پشتیبانی آن را در دراز مدت افزایش خواهد داد.ناوگان کی سی ۱۰ های آمریکا در سال ۲۰۰۷ یک برنامه جامع مدرنیزاسیون را در بدنه – سیستمهای الکترونیک – سیستم های ناوبری و پروازی و سیستمهای سوخترسانی پشت سر گذاشته اندکی سی ۱۰ به عنوان دوربرد ترین سوخترسان ایالات متحده نقش موثری در عملیات ۱۹۹۱ آمریکا علیه عراق ایفا نمود و همراه خواهر کوچکترش کی سی ۱۳۵ در مجموع بیش از ۵۱۷۰۰ عملیات سوخترسانی انجام داده و بیش از ۴۷۵ میلیون لیتر سوخت را به دیگر هواپیماها منتقل نمودند.کی سی ۱۰ دارای ۷ مخزن نگه داری سوخت است که ۴ تای آن در بالها و ۳ تا در بدنه تعبیه شده اند.مسئول انتقال سوخت می تواند مستقیما می تواند هواپیمای دریافت کننده را از یک پنجره ی عریض ببینداین هواپیما از یک سیستم دیجیتالی انتقال سوخت fly-by-wire استفاده می کند که ۴۱۸۰ لیتر سوخت در دقیقه را به هواپیمای دریافت کننده پمپاژ می کند.یک سیستم هوشمند خودکار عملیات انقال سوخت را آغاز و کنترل کرده و آن را پایان می دهد.برای افزایش برد کی سی ۱۰ می نوان از طریق یک کی سی ۱۰ دیگر یا کی سی ۱۳۵ به هواپیمای اول سوخترسانی کرد.کی سی ۱۰ در حالت ترابری فضایی به وسعت ۳۴۶ متر مربع را در اختیار استفاده کنندگان قرار می دهدنیروی هوایی ایالات متحده ناوگان کی سی ۱۰ های خود را در دو ایالت متمرکز ساخته تا هم هزینه های تعمییر و نگه داری آنها را کاهش دهد و هم به تمامی نقاط جهان دسترسی داشته باشد ، یک پایگاه در ایالت نیوجرسی در شمال شرقی ایالات متحده و دیگری در کالیفرنیا در جنوب غربی آن کشور است. KC-135 Stratotanker بین سال های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۵، شرکت بوئینگ تعداد ۷۳۲ تانکر سوخت رسان هوا به هوای کی سی ۱۳۵ با لقب استراتو تانکر را برای نیروی هوایی آمریکا به طراحی و تولید رساند. نیروی هوایی آمریکا، هنوز هم حدود ۵۵۰ فروند هواپیمای استراتو تانکر را در اختیار داشته و برای ارتقاء و بهبود آن ها نیز برنامه هایی را چون نصب موتورهای جدید سی اف ام اینترنشنال و سیستم های اویونیکی جدید را در دست اجرا دارد. از این نوع هواپیما تعداد ۱۱ فروند در اختیار فرانسه، ۷ فروند در اختیار ترکیه و ۴ فروند در اختیار سنگاپور می باشد. ماموریت اصلی این هواپیما انجام سوخت دهی هوا به هوا می باشد. این هواپیما می تواند به خوبی نقش یاری رسان هواپیماهای خودی که می خواهند مسافت های زیاد را طی نمایند تا به هدف برسند، ایفا نماید. این هواپیما از چهار موتور توربوفن با قدرت تولیدی ۲۲٫۰۰۰ پوند که در زیر بال های ۳۵ درجه به عقب برگشته این هواپیما نصب گشته اند، برای پیشرانش بهره می برد که البته در مدل های ابتدایی این هواپیما، به جای این نوع موتور از موتورهای توربوجت استفاده می شد. وزن کلی این هواپیما هنگام برخاست گاهی به حدود ۱۴۶ تن نیز رسیده و تقریباً تمام بنزین داخلی این هواپیما می تواند برای سوخت دهی تخلیه شود. لوله یا مجرای اصلی سوخت دهی، در قسمت زیر دم این هواپیما واقع شده که به صورت یک لوله بلند با بالچه هایی در انتهای آن می باشد. این لوله سوخت دهی، در هنگام استراحت یا بیکاری، در زیر بدنه هواپیما جمع می شود. طول این هواپیما و طول دو سر بال های آن، هر دو برابر و به میزان ۴۰ متر می باشد که از این جهت، بیشتر شبیه به هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ می باشد. این هواپیما قادر است با حداکثر سرعتی معادل ۹۱۸ کیلومتر بر ساعت کروز نموده و فاصله ای معادل ۱۸٫۰۰۰ کیلومتر را برای انجام عملیات بپیماید. همچنین، در مقایسه با دیگر هواپیما ها در این کلاس، این تانکر دارای سقف پرواز نسبتاً بالایی به میزان ۱۵ کیلومتر از سطح دریا می باشد. تعداد خدمه این هواپیما، می تواند ۴ یا ۵ نفر به صورت متغیر باشد و همینطور این تانکر قادر به حمل بالای ۸۰ مسافر و ۳۰ تن بار اضافه نیز می باشد. در نبردهای هوایی، این هواپیما کار جنگنده ها را بسیار آسان ساخته و دیگر لزومی ندارد که خلبانان نگران کمبود سوخت خود باشند، چرا که این هواپیما ها به وفور در آسمان حاضر شده و عملیات سوخت دهی را انجام داده و بمب افکن های دوربرد را، به بمب افکن های میان قاره ای و بدون محدودیت می سازند. به طوری این که این تانکر، در عملیات طوفان صحرا که چند سال پیش بر ضد عراق توسط آمریکا روی داد، نقش بسیار گسترده و پر اهمیتی را در سوخت دهی به هواپیماهای جنگنده و آواکس آمریکایی ایفا نمود و قطعاً بدون وجود چنین هواپیماهایی، انجام عملیات هوایی به صورت چنین گسترده ای، امکان پذیر نمی بود، چرا که میزان سوخت حمل شده توسط هواپیماهای جنگنده اغلب برای انجام کامل یک ماموریت کافی نبوده و مسلماً نیاز به یک هواپیمای سوخت رسان در این جا بسیار ضروری خواهد شد. در صورت نبود هواپیماهای تانکر، جنگنده ها و بمب افکن می بایست فرودگاهی خودی یا متحد برای نشستن و سوخت گیری مجدد پیدا نمایند که البته چنین کاری، در هر جا امکان پذیر نمی باشد؛ و حتی در صورت یافتن مکان مناسب، فقط با یک حساب سرانگشتی می توانید هزینه و وقت بسیار تلف شده در طی چنین عملیاتی را محاسبه نمایید. استراتو تانکر در طی سالیان خدمتش، به جز وظیفه اصلی اش، وظایف و ماموریت های دیگری نیز چون پست فرماندهی و شناسایی نیز به آن واگذار شده است. تا چند سال دیگر، قرار بر این است که این هواپیما به منظور افزایش قابلیت اطمینان و گسترش امکانات آن، وارد برنامه ارتقاء گردد. ارتقای امکانات این هواپیما شامل سیستم های تماس رادیویی، ناوبری و سیستم های حفاظت خلبانان می شود که به نظر می رسد برای مرتفع ساختن نیازهای آینده کافی باشد. کی سی ۱۳۵ یک هواپیمای سوخترسان میان برد است که توسط کمپانی بوئینگ و بر اساس طرح ۷۰۷ساخته شده است در ایران به اشتباه از این هواپیما به عنوان کی سی ۷۰۷ نام می برند .کی سی ۱۳۵که در سال ۱۹۵۶ به نیروی هوایی ایالات متحده پیوسته و به عنوان یکی از ماندگارترین هواپیماهای این نیرو هم اکنون نیز در خدمت قرار دارد از ۴ تا ۵ خدمه برخوردار است.طول هواپیما ۴۰٫۸ متر ، ارتفاع آن ۱۱٫۵ متر و فاصله ی دو سر بال آن ۳۹٫۲ متر است.حداقل وزن هواپیما ۵۳۶۵۴کیلوگرم و حداکثر وزن آن۱۴۵۱۲۵ کیلوگرم است.این هواپیما از ۴ موتور توربوجت پرات و ویتنی J-57-P-59W استفاده می کند که هر کدام تا ۱۱ هزار پوند (در شرایط آب و هوایی مرطوب) نیرو تولید می کنند.( توان هر موتور در آب و هوای گرم و خشک تا۸ هزار پوند کاهش می یابد)حداکثر سرعت کی سی ۱۳۵ در مدل R برابر با ۹۷۶کیلومتراست وحداکثر تا ۱۵۱۵۲متر ارتفاع می گیرد ، حداکثر برد ۱۴۷۲۰ کیلومتر (۹۲۰۰ مایل) و برد عملیاتی با حداکثر وزن ۱۸۴۰ کیلومتر(۱۱۵۰ مایل) است.نیروی هوایی ایالات متحده ۵۵۰ فروند کی سی ۱۳۵ را به خدمت گرفته که بر اساس آمار تا سال ۲۰۰۲۵۴۵ فروند شامل ۱۳۴ فروند مدل E و ۴۱۱ فروند از مدل R کماکان در سرویس قرار دارند.نیروی هوایی آمریکا به دنبال جایگزین کردن مدل E این هواپیماها با نسل جدیدی از سوخترسانها است که سفارش حداقل ۱۰۰ فروند سوخترسان رسان جدید را شامل می شود.این برنامه ی جایگزینی که با جنجالهای فراوانی روبرو است احتمالا با پیروزی کی سی ۷۶۷ بوئینگ روبرو خواهد شدکی سی ۱۳۵که از جنگ ویتنام بدین سو همواره در تمامی نبردهای هوایی آرتش ایالات متحده حضور داشته است می تواند در حالت ترابری تا ۸۰ مسافر و ۸۳۰۰۰ پوند بار حمل نماید و در حالت سوخترسان تا ۲۰۲۸۰۰ پوند سوخت حمل نماید.این هواپیما که در ابتدا جهت پشتیبانی از بمب افکن های دورپرواز نظیر بی۵۲ ساخته شده بود حال هم در آسمان و هم بر روی زمین می تواند به هواگردهای گوناگونی سوخترسانی کند.غلاف سوخترسانی کی سی ۱۳۵ می تواند ۶۵۰۰ پوند سوخت را در دقیقه منتقل نماید که برابر با سوخت مصرفی یک اتوموبیل طی یک سال است.متصدی سوخترسانی از طریق یک سیستم رادیویی ارتباط لازم را با هواگرد دوم برقرار می کند .لوله ی سوخترسانی یک شانزده هم اینچی(هر اینچ برابر با ۲٫۵ سانتیمتر است) این هواپیما از یک ساختار نایلونی فوق العاده محکم ساخته شده که هر ۸۰ پوند آن توانایی مقاومت در برابر ۷ تن سوخت را داراست.. ۷۴۶ فروند کی سی ۱۳۵ و خواهر صرفا ترابری اش موسوم به سی ۱۳۵ طی یک برنامه ی ۱۳ ساله از ۱۹۸۸ مورد بهسازی و بروز رسانی قرار گرفتند که طی این برنامه تنها در یک مورد بیش از ۱۵۰۰ (square feet) آلمینیوم در قسمت بالها تعویض شد .تنها در بالها بیش از ۵۴۶ قسمت ، ۳۲۲۰۰ اتصال فولادی و ۱۹۲۰۰ پرچ آلمینیومی تعویض شدند.موتورهای این هواپیما نیز تعویض شدند تا کی سی ۱۳۵ از موتورهای توربوفنF108-CF-100محصول کمپانی CFM-International استفاده نماید این موتورهای نوین به کی سی ۱۳۵ امکان می دهد ۵۰ درصد سوخت بیشتری حمل می کنند ۲۵ درصد هزینه ها را کاهش دهد و ۹۶ درصد صدای کمتری تولید کند.هر کدام از این موتورهای جدید ۱۰ هزار کیلوگرم نیرو تولید می کنند.در سال ۲۰۰۰ نیز ۱۹۸ فروند از ناوگان این هواپیما در زمینه های ناوبری مورد بازبینی و بهسازی قرار گرفتند.در سال ۲۰۰۲ نیز سیستم های مربوط به تعیین ارتفاع و مصرف سوخت و(RVSM) Reduced Vertical Separation Minimums دربیش از ۱۹۰ فروند کی سی ۱۳۵ مورد اصلاح و بهسازی قرار گرفتند.قیمت ۱ فروند مدل A برابر با ۲۶میلیون و ۱۰۰ هزار دلار و قیمت ۱ فروند مدل R برابر با ۵۶ میلیون دلار است.مدل R این هواپیما خود در بلاک های ۱۰ – ۲۰ – ۲۵ و ۳۰ ارائه شده است.از کی سی ۱۳۵ علاوه بر مدلهای A ، E ، R دو مدل Q-T برای سوخترسانی ویژه به هواپیمای SR-71 و مدل KC135R-AIT برای سوخترسانی در آب و هوای قطبی نیز ساخته شده است.

منبعی در ناوگان دریای بالتیک روسیه روز چهارشنبه به خبرگزاری اینترفکس گفت روسیه قصد دارد امسال موشک های اسکندر را در مرز با اتحادیه اروپا مستقر کند. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از واحد مرکزی خبر ، این منبع گفت کارکنان ارشد نیروی دریایی برنامه ها را برای تعیین پرسنل برای یک واحد نیروی دریایی که قرار است با این مجموعه های موشکی در منطقه کالینینگراد تجهیز شود، تایید کرده اند. منطقه کالینینگراد با لهستان و لیتوانی مرز مشترک دارد. این منبع خاطر نشان کرد :«‌ فرماندهی ارشد اخیرا در مسکو تعیین کارکنان یگانی دریایی را که برای در اختیار گرفتن مجموعه های موشکی اسکندر ایجاد می شود، تایید کرد ». دمیتری مدودف رئیس جمهور روسیه نوامبر گذشته اعلام کرد مسکو آماده است موشک های اسکندر را برای حمله به سامانه موشکی برنامه ریزی شده آمریکا در شرق اروپا، مستقر کند. برد موشک های اسکندر تا پانصد کیلومتر است. این منبع گفت نخستین یگان مجهز به موشک های اسکندر قرار است در نیمه دوم امسال در منطقه کالینینگراد مستقر شود. به گزارش خبرگزاری فرانسه از مسکو، وی افزود سامانه های موشکی اس - چهارصد فصل بهار در منطقه کالینینگراد مستقر خواهد شد. [color=red]فاقد لینک منبع هست. قفل و بایگانی شد. rezat1980[/color]

حتي قبل از تنگه هرمز فعاليت نیروهای سپاه آغاز مي شود. شنودها از ورای منطقه آغاز و رهگيري براي "مثبت کردن" (کسب اطلاعات از شناورهاي بيگانه) در اين منطقه انجام مي شود. در اين محدوده هرشناوري در هر زماني که وارد خليج فارس شود رصد و شناسايي شده و تحت کنترل ما قرار می گيرد. به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، تنگه هرمز یکی از مهمترین نقاط دریایی در جهان است که به خاطر اهمیت ویژه آن، سپاه پاسداران تمهیدات ویژه ای را برای حفاظت و تامین امنیت پایدار از آن در نظر گرفته است. یکی از فرماندهان نیروی دریایی سپاه، اخیرا به تشریح برخی اقدامات صورت گرفته در این تنگه استراتژیک و رویکرد مدبرانه و شجاعانه رزمندگان ایرانی در حفاظت از منافع کشورمان پرداخته است که خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود. وی با بیان اینکه يکي از مهم ترين اقدامات روزمره این نیرو، ره گيري هاي ناوگان هاي بيگانه حاضر در خليج فارس است، یاداور شده که همه نيروهاي راداري سپاه مسلط به زبان های خارجی هستند و کار ثبت عبور و مرور شناورهاي خارجي را برعهده دارند. * فعالیت ایستگاه سپاه در تنگه هرمز کنترل تنگه هرمز ماموريت اصلي نیروی دریایی سپاه است. اين نقطه يک ايستگاه بين المللي به نام سپاه استيشن (Sepah station) است و همه شناورهاي عبوري از تنگه هرمز موظف هستند که خود را به نیروهای ایرانی معرفي کنند. برهمين اساس کليه تردد ها در اين منطقه اعم از شناورهاي تجاري و نظامي که عبور بي ضرر از تنگه هرمز دارند، کنترل مي شوند. البته ایران به شناورهاي تجاري کاري ندارد مگر اين که به آن ها مشکوک شوند که در اين صورت براساس کنوانسيون هاي بين المللي دريايي آن ها را بازخواست مي کنند و در صورت لزوم بازرسي و توقيف مي شوند. * آغاز رهگیری از دریای عمان حتي قبل از تنگه هرمز فعاليت نیروهای سپاه آغاز مي شود. شنودها از ورای منطقه آغاز و رهگيري براي "مثبت کردن" (کسب اطلاعات از شناورهاي بيگانه) در اين منطقه انجام مي شود. در اين محدوده هرشناوري در هر زماني که وارد خليج فارس شود رصد و شناسايي شده و تحت کنترل ما قرار می گيرد. وقتي شناورهاي ناوگان هاي نظامي بيگانه قصد ورود به خليج فارس را دارند به طور عمده به صورت کارواني وارد مي شوند؛ مثلا 4 فروند همراه هم وارد مي شوند. اين شناورها قبل از اين که وارد حوزه منطقه ای شوند تحت کنترل اطلاعاتي رزمندگان ایرانی قرار مي گيرند. * 9500 متر ورود به حریم ناوهای هواپیمابر آمریکا اين کنترل از طريق سيستم هاي شنود، يگان هاي شناوري، رهگيري با هواپيماهاي بدون سرنشين و سامانه هاي راداري اتفاق مي افتد. اين رهگيري ها خيلي حساس و مهم است و حساس ترين نکته در اين مقوله اين است که شناورهاي آمريکايي براي خودشان حريم امنيت تعريف کرده اند که اين حريم در ساير نقاط دنيا رعايت مي شود. به عنوان مثال حريم ناوهاي هواپيما بر آمريکايي در دنيا 10 کيلومتر است يعني در شعاع کمتر از 10 کيلومتري اين شناور هيچ جنبنده اي نبايد باشد. بر همين اساس در بسياري از نقاط دنيا وقتي اين ناوها وارد تنگه ها و کانال ها مي شوند آن تنگه به مدت 24 ساعت بسته مي شود تا نيروهاي آمريکايي به راحتي عبور کنند. هيچ شناوري حق نزديک شدن به اين ناوها را ندارد به ويژه اگر آن ها تشخيص دهند که آن شناور، شناور نظامي است. با اين حال نیروهای ایرانی اين حريم را در این منطقه قبول نداشته و آن را شکسته اند که آن ها هم به ناچار اين موضوع را پذيرفته اند. * ترفندهای امریکا برای فرار از رهگیری توسط سپاه آمريکايي ها علاقه فراواني دارند که رهگيري اطلاعاتي نشوند. به خصوص وقتي همراه ناوهاي ديگر کشورها وارد منطقه مي شوند مايل نيستند که شناورهای سپاه به آن ها نزديک شوند بر همين اساس ديگر به همراه ناوهاي ساير کشورها وارد نمي شوند چرا که نمي خواهند هيمنه ظاهري شان جلوي آن ها شکسته شود. گاهي حتي با هماهنگي کشورهاي جنوب خليج فارس، در سکوت راديويي و در بين شناورهاي تجاري و با سرعتي به اندازه سرعت آن ها به سمت تنگه هرمز مي آيند و حتي کشور عمان هم که ايستگاه بين المللي دارد آن ها را صدا نمي زند ولي به دليل قدرت و تسلط بالاي نیروهاي سپاه، به خوبي آن ها شناسايي می شوند. حتي گاهي که کشورهاي همسايه آن ها را پيج مي کنند آمريکايي ها پاسخ نمي دهند اما به ايستگاه سپاه به ناچار پاسخ مي دهند. آمريکايي ها تلاش مي کنند از رهگيري سپاه فرار کنند به همين دليل ساعت هاي مختلفي در روز را آزموده اند تا بلکه نیروها هوشیار نباشند. مثلا ساعت 12 نيمه شب يا 3 و 4 بامداد را تجربه کرده اند اما هميشه رهگيري شده اند. حتي آب راه خود را از آب هاي بين المللي به آب هاي عمان تغيير مي دهند ولي باز هم رهگيري مي شوند چرا که نقاطي در تنگه هرمز هست که آن ها مجبورند تغيير مسير دهند. * مانور بالگردهای امریکایی بر فراز شناورهای سپاه تنها کاري که غربی ها پس از این تحقیر قانونی مي کنند اين است که بالگردهاي خود را بالاي سر شناورهای ایرانی سپاه بياورند تا آن ها را بترسانند اما رزمندگان از اين کارها هراسي ندارند. در همين شرايط نیروهای دریایی ایران خيلي خونسرد و عادي وظايف خود را انجام مي دهند و تاجايي که لازم باشد جلو مي روند و کاري به آن ها ندارند. بارها اتفاق افتاده است که بالگردهاي آمريکايي تلاش کرده اند با هاور کردن مانع از پيش روي شناورها سپاه شوند اما بچه ها جلو رفته اند و بالگرد آمريکايي هم به ناچار آن قدر عقب رفته است تا مجبور شده روي ناو بنشيند! [color=red] فاقد لینک منبع هست قفل و بایگانی شد rezat1980[/color]

پس ایران چی کا میکنه؟؟؟؟؟

استراتژی ما این است : در صورت کوچکترین اقدام نظامی امریکا و سگ نگهبانش در منطقه علیه ایران، با سیلی محکم و مشت پولادین بسیج ، سپاه و ارتش روبه رو خواهند شد. چند نکته وجود دارد که لازمه عرض کنم: مقام معظم رهبری فرمودند(مضمون صحبت ایشان) که ما دنبال بمب اتم نیستیم.چرا که دین ما را منع کرده است و به کار گیری آن کاری غیر انسانی و ضد بشریت است. آقای رئیس جمهور هم چندی پیش گفتند ما بی عقل نیستسم و پول زیادی هم نداریم که بمب اتم بسازیم و نتوانیم از آن استفاده کنیم. بنده هم میگم : این طور که پیداست مردم خودمون هم تبلیغات دشمن رو مبنی بر نظامی بودن فعالیت های هسته ای باور کرده اند.ادعای اونها بهانه و راهیه برای فشار به نظام و ایران(به گفته خودشون میخوان رفتار ایران رو تغییر بدن اما در واقع تنها قصدشون براندازیه).اینو بدونید و مطمئن باشید که ایران هیچ بمب اتمی نخواهد ساخت.اما برای ایجاد بازدارندگی به وسیله بمب اتم، همین که با پافشاری در دست یابی به دانش هسته ای به علم ساخت این بمبها برسیم (و اینو از طرق دیگر به نمایش بذاریم ) کافیست. دوم اینکه تا وقتی نظام اسلامی با محوریت ولایت مطلقه فقیه، بر کشور حکومت میکند این رهنمودهای امام بزرگوار پیش روی ما و چراغ راه ماست و هیچ گاه این شعارها در حاشیه قرار نمیگیرند که این وظیفه ذاتی ولی فقیه است. به کار گیری سرباز وظیفه هیچ تناقضی با تربیت نیروی نظامی حرفه ای نداره.کما اینکه این دو حالت در کشور وجود داره. استفاده از سرباز وظیفه میتونه بار مالی سنگینی رو از دوش کشور برداره(حداقل تا وقتی که کشور توسعه پیدا کنه).در ضمن تغییر قانون اساسی و حذف دوره خدمت سربازی در صلاحیت رئیس جمهور قرار نداره. در مورد تجهیزات دفاعی: هدف کشور رسیدن به خود کفایی کامل در همه عرصه ها است.لازمه ی تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ اقتصادی و نظامی این است که هیچ گونه وابستگی در تولید و تعمیر و نگهداری تجهیزات به دیگران نداشته باشیم.(در غیر این صورت در صف کشورهای وابسته به قدرت های غرب و شرق باقی میمونیم)باید هدفمون جایی باشه که بهترین ها را با علم خودمان و با هزینه بسیار کمتر(نسبت به وارداتی) در داخل بسازیم . استراتژی ما در جنگ دفاع نامتقارن است.این شیوه ایست که بیشترین بازدارندگی رو به وجود میاره. نیروهای نظامی تحت امر ولی امر مسلمین، با ایمانی قوی و برخوداری از پشتوانه عظیم نیروی انسانی بسیجی همیشه پیروز هستند. در پایان از m_h8807 و maysam2007 به خاطر واقع گرایی تشکر میکنم.

ایران هسته ای - منابع امریکایی انبوهی از گزارش های مفصل و دارای جزئیات منتشر کرده اند که نشان می دهد فناوری این هواپیما یکی از حساس ترین فناوری های موجود در اختیار سرویس های اطلاعاتی این کشور بوده و از اطلاعات مربوط به آن به شدت حفاظت می شده است. این گزارش ها نشان می دهد دولت امریکا اکنون به شدت نگران تبعات سیاسی، فنی، اطلاعاتی و نظامی فرود اجباری این هواپیما در ایران است و به همین دلیل تمام ابزراهای خود را برای حداقل کردن خسارات ناشی از این موفقیت بزرگ ایران به کار گرفته است. اکنون پرسش این است که چرا این هواپیما تا این حد برای دولت امریکا مهم است و جایگاه آن در سیستم فناوری نظامی و امنیتی امریکا چیست؟ بر مبنای مجموعه گزارش های موجود می توان مشخصات این هواپیما و دلایل حساسیت آن را به شکل زیر توضیح داد. 1- نخستین ویژگی این هواپیمای بدون سرنشین که باعث شده در نوع خود منحصر بفرد باشد توانایی تقریبا مهارناپذیر رادارگریزی آن است. اطلاعات موجود نشان می دهد این هواپیما توسط رادارهای معمولی برد بلند (حتی انواع بسیار پیشرفته آن) به هیچ وجه قابل رهگیری نیست و رادارهای برد کوتاه VHF نیز تنها در صورتی قادر به مشاهده آن –آن هم به سختی- هستند که هواپیما کمتر از 40 کیلومتر با آنها فاصله داشته باشد؛ اتفاقی که وقوع آن تقریبا محال است. ویژگی رادار گریزی این هواپیما ناشی از پوشش بسیار مخصوصی است که تمام سطح آن را پوشانده و بسیاری از کشورهای جهان از جمله روسیه و چین سال های طولانی است که به دنبال دست یابی به فرمول و مشخصات ساختمانی آن هستند. روزنامه نیویورک تایمز در تحلیل به قلم ویلیام براد و دیوید سانجر که روز دوشنبه 14 آذر 1390 منتشر شده، درباره توانایی رادار گریزی هواپیمای RQ170 نوشته است: «به گفته مقامات امریکایی، یک نمونه رادار گریز این هواپیمای بدون سرنشین اوایل امسال ساعت ها در ‏موارد مکرر بر فراز مخفیگاه اسامه بن لادن در ابت آباد پاکستان پرواز کرد بدون آنکه بوسیله ‏سامانه های دفاع هوایی پاکستان مورد شناسایی قرار گیرد». این روزنامه ادامه داده است: «ماه ها گزارش هایی، همگی تایید نشده، ‏منتشر شده است که از همان هواپیما مرتبا بر فراز ایران و احتمالا با هدف شناسایی مراکز هسته ای یا ‏موشکی مخفی استفاده می شده است». همچنین لولیتا سی بالدور، در گزارشی برای آسوشیتدپرس از واشینگتن در روز سه شنبه 15 آذر 1390 نیز او قول لورن تامپسون، تحلیلگر دفاعی موسسه لکسینگتون در ویرجینیا در این باره می نویسد: «این هواپیماها طوری طراحی شده اند که بتوانند به مکان هایی بروند که دیگر ‏هواپیمای باسرنشین یا بدون سرنشین نمی توانند به آنجا بروند. این هواپیما به ویژه طوری طراحی شده ‏است که ردیابی و هدف قرار دادن آن توسط دشمنان بسیار دشوار باشد». یک کارشناس فنی به «ایران هسته ای» عامل اصلی رادارگریزی این هواپیما رنگ مخصوص بدنه آن است. 2- دومین ویژگ این هواپیما که انتقال آن به ایران نگرانی بسیار جدی امریکایی ها را برانگیخته آن است که این فناوری RQ170 شباهتی جدی به فناوری بمب افکن های B-2 و همچنین جنگنده بمب افکن F-35 دارد که جزو پیشرفته ترین و در عین حال محرمانه ترین فناوری های نظامی امریکا محسوب می شود. 3- سومین ویژگی هواپیمای بدون سرنشین امریکایی که در اختیار ایران است، مربوط به موتورهای بسیار پیشرفته آن است که عملا به آن امکان می دهد به جای چند ساعت، چند روز در در هوا باقی بماند. جان پایک از اندیشکده گلوبال سکیوریتی در این باره به لولیتا سی بالدور گزارشگر آسوشیتدپرس از واشینگتن رد روز 15 آذر 1390 گفته است: «کلید موفقیت آمریکا در مورد هواپیماهای رادارگریز، موتورهای کم مصرف آنها است که به آنها ‏امکان می دهد به جای چندین ساعت، روزها در هوا بمانند».‏ 4- ویژگی چهارم هواپیمای RQ170 مربوط به توانایی های جنگ الکترونیک آن بویژه در دو حوزه خاص است. نخست اینکه این هواپیما می تواند مجموعه ارتباط رادیویی با سیم و بی سیم در اطراف منطقه پروازی خود را تا شعاعی بزرگ شنود کند و دوم اینکه قادر است در منطقه پروازی خود در صورت لزوم اختلالات الکترونیکی وسیع ایجاد نماید. 5- ویژگی پنجم هواپیمای بدون سرنشین RQ170 استقرار رادارهای فوق پیشرفته «سار» بر روی آن است که هیچ نمونه مشابهی در جهان ندارد. منابع غربی نام این رادار را AESA ذکر کرده اند. 6- ششمین ویژگی این هواپیما مربوط به دوربین ها، لنزها و سنسورهای نصب شده بر روی آن است که به آن یک توانایی منحصر بفرد تصویر برداری جاسوسی می دهد. این دوربین ها دارای توان تصویر برداری با وضوح بسیار بالا در هر شرایط جوی و همچنین دارای قدرت تفکیک منحصر بفرد هستند. [color=darkblue]مطلب فوق فاقد منبع است قفل شد LAST-WAR[/color]

جانشین فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در خصوص برگزاری رزمایش نیروی دریایی سپاه در محدوده خلیج فارس و تنگه هرمز گفت: این رزمایش در موعد مقرر برگزار می شود. به گزارش بخش دفاع و امنیت میلیتاری پارسی ،این سخنان را سردار سرتیپ 'حسین سلامی' در گفت و گو با خبرنگار حوزه دفاعی ایرنا مطرح كرد. سردار سرتیپ پاسدار 'علی فدوی' فرمانده نیروی دریایی سپاه پیش از این موعد برگزاری رزمایش بزرگ این نیرو در منطقه خلیج فارس و تنگه هرمز را بهمن ماه سال جاری عنوان كرده بود. ** واكنش به اعزام ناو جنگی آمریكا به خلیج فارس جانشین فرمانده كل سپاه در ادامه گفت وگو با ایرنا در واكنش به اعزام ناو جنگی ایالات متحده به خلیج فارس تصریح كرد: حضور نیروهای نظامی آمریكا عاملی برای پیدایش ناامنی در منطقه است. سردار سرتیپ پاسدار سلامی یادآور شد: ناوهای جنگی و نیروهای نظامی آمریكا سالیان درازی است كه در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه حضور دارند و بر این اساس، تصمیم آنها برای اعزام ناوهای جدید موضوع جدیدی نیست و این اقدام باید در راستای حضور مداوم آنها تفسیر شود. جانشین فرماده كل سپاه خاطرنشان كرد: البته این حضور همواره منشا پیدایش ناامنی و ناهنجاری در محیط امنیتی منطقه بوده است كه بازتاب های آن را در شرایط امنیتی خاورمیانه و شرق مدیترانه به ویژه در كشورهای عراق و افغانستان مشاهده می كنیم. پس از اعلام آمادگی ایران برای مقابله با تهدیدات در تنگه هرمز، آمریكا اعلام كرد كه دومین ناو هواپیمابر خود را به خلیج فارس می فرستد؛ اما زمانی كه مقامات سیاسی و نظامی ایران از آمادگی هر چه بیشتر برای مقابله با تهدیدات خبر دادند مقامات آمریكایی اعزام ناوهای جدید به منطقه را بخشی از چرخش عادی نیروها عنوان كردند. آمریكا بخشی از نیروهای نظامی خود را در منطقه از جمله در كشورهای بحرین، امارات متحده عربی، قطر، كویت و سایر كشورهای حاشیه خلیج فارس مستقر كرده است. سردار سرلشكر 'سید یحیی رحیم صفوی' دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم كل قوا اخیرا با تاكید بر تسلط ایران بر خلیج فارس و تنگه هرمز خاطرنشان كرده است: 'اگر خطراتی متوجه كشور شود؛ جمهوری اسلامی ایران از ابزارهای سیاسی و دیگر ابزارها برای تامین امنیت خود استفاده می‌كند.' [color=red] لینک خبر ارسالی باید قید شود . سایت مربوطه ( میلیتاری پارسی ) به عنوان خبرگزاری معتبر نیست ! قفل شد . 00Amin [/color]

این تاپیک به مرور با همکاری شما کامل میشه. کلیپ آزمایش اتمی کره شمالی در دریا(خیلی جالبه از دست ندین بیش ) http://s1.picofile.com/file/7105157418/North_Korea_Nuclear_Test_from_www_metacafe_com_.flv.html کلیپ فرود ناموفق جنگنده پر قدرت روسی روی ناو هواپیمابر و تیک آف دوباره http://s2.picofile.com/file/7154246127/%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF_%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82_%D8%B1%D9%88%DB%8C_%D9%86%D8%A7%D9%88_snipers_ir.flv.html کلیپ انفجار اتمی در عمق زمین http://s2.picofile.com/file/7169682361/%D8%A7%D9%86%D9%81%D8%AC%D8%A7%D8%B1_%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C.flv.html پرتاب موشک بالستیک آمریکایی از سیلوی زیر زمینی درآلاسکا http://s1.picofile.com/file/7191653117/LUNCH_US_MISSLE.flv.html کلیپ انهدام ناو http://s2.picofile.com/file/7169681612/%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%85_%D9%86%D8%A7%D9%88.flv.html کلیپ لحظه سقوط و انفجار هواپیمای مسافربری ایران http://s2.picofile.com/file/7169698167/%D8%B3%D9%82%D9%88%D8%B7_%D9%87%D9%88%D8%A7%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7_%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%81%D8%B1_%D8%A8%D8%B1%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86.flv.html کلیپ شلیک با تیربار گاتلینگ M134 http://s1.picofile.com/file/7257938381/%D8%AA%DB%8C%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1_%DA%AF%D8%A7%D8%AA%D9%84%DB%8C%D9%86%DA%AF_m134_.flv.html کلیپ لحظه برخورد گلوله به زره در این کلیپ شما برخورد انواع مرمی های گلوله های معمولی و ضد گلوله رو به یک زره فولادی مشاهده میکنید پیشنهاد میکنم ببینید خیلی جالبه http://s1.picofile.com/file/7257943866/%D9%84%D8%AD%D8%B8%D9%87_%D8%A8%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF_%DA%AF%D9%84%D9%88%D9%84%D9%87.flv.html ادامه دارد.... امیدوارم استقبال کنید. [color=orange] منتقل شد به بخش جنگ 00Amin[/color] [color=indigo]منتقل شد به گالری عکس و فیلم SHAHABESAGEB[/color]

اگه توضیحاتشو بیشتر کنی ممنون میشیم