سلام دکتر جان باز داری با کلمات بازی می کنی.حتما قمار بزرگی کردند.اینها با ما در شیوه مسلمانی هم تفاوتهای زیادی دارند.موقعی که لیبیایی ها جهت اوپراتوری موشک در ایران بودند در ماه رمضان تا سحر مشغول قمار و لهو لعب بودند بعد روزه می گرفتند و می خوابیدند نماز صبح و ظهرشون رو با هم می خوندند.متاسفانه نگاه شون به اسلام و مسلمانی آمیخته با نژادپرستی و سلفیت ست.این کلیپ رو ببینید هست.https://x.com/Matinfar2/status/1813943729709027449?t=yZZpCszBnBcZeHluTHiVEQ&s=19

فرصت ویرایش پست تمام شد اینها رو اینجا اضافه می کنم خلاصه ای از محصولات نیمه هادی هوش مصنوعی کره جنوبی(دو غول بزرگ و سایر استارت آپهای فابلس) گروه های نیمه هادی صنعتی طرف قرارداد با دانشگاه ها دانشگاه های کره جنوبی قابلیت های تحقیقاتی درجه یک در زمینه نیمه هادی های هوش مصنوعی را از خودنشان می دهند. همانطور که در شکل بالا نشان داده شده است ، نتایج خوبی از این تحقیقات قوی در معماری و طراحی شتابدهنده هوش مصنوعی، سیستم‌های هوش مصنوعی در مقیاس سرور، تراشه‌های پردازش در حافظه به دست می‌آیند. آنها مقالات بسیاری را در کنفرانس ها و مجلات سطح بالا، مانند کنفرانس بین المللی مدارهای حالت جامد، سمپوزیوم بین المللی در معماری کامپیوتر، سمپوزیوم بین المللی IEEE/ACM در ریزمعماری، و مجله IEEE مدارهای حالت جامد منتشر می کنند. مرکز آموزش طراحی آی سی (IDEC) قهرمان گمنام صنعت نیمه هادی کره جنوبی است که به دانشگاه ها کمک می کند تا تحقیقات در زمینه طراحی تراشه را دنبال کنند (هزینه این تحقیقات بسیار بالاست) دولت به شدت بر پرورش نیروی انسانی با کیفیت بالا برای صنعت نیمه هادی متمرکز است. بر اساس یک نظرسنجی که نشان می دهد حداقل 270000 نفر برای حفظ صنعت در 10 سال آینده مورد نیاز خواهند بود، دولت قصد دارد تا سال 2030 150000 متخصص بیشتر نیمه هادی ها را در همه سطوح (دانشکده های راهنمایی، مدارس کارشناسی و مقاطع تحصیلات تکمیلی) پرورش دهد. همچنین برای ایجاد مراکز تحقیقاتی جدید و بخش‌های دانشگاهی به منظور توسعه محققان و کارشناسان توانمند در زمینه نیمه‌رساناها. برنامه ریزی می کند

صنعت نیمه هادی کره جنوبی صنعت نیمه هادی کره جنوبی یک عنصر حیاتی در زنجیره تامین تراشه جهانی است. این کشور دومین کشور بزرگ تولید کننده نیمه هادی در جهان است و بیش از 19 درصد از سهم بازار جهانی را به خود اختصاص داده است. کره جنوبی محل استقرار شرکت های بزرگ در این صنعت مانند سامسونگ الکترونیک و SK Hynix است که در لبه فناوری تولید نیمه هادی ها قرار دارند. دولت کره جنوبی به شدت در صنعت نیمه هادی داخلی سرمایه گذاری می کند تا پیشتازی خود را در زمینه هایی مانند تراشه های حافظه حفظ کند و به دلیل مسائل مختلف سیاسی مانند جنگ تجاری تراشه های آمریکا و چین باید با دقت حرکت کند. در دنیای نیمه هادی ها توجه به کره جنوبی بسیار زیاد است، بیایید در مورد صنعت و نحوه ساخت نیمه هادی ها در این کشور بیشتر بدانیم. چگونه صنعت نیمه هادی در کره جنوبی آغاز شد؟ یک دهه بعد از جنگ کره که در سال 1953 به پایان رسید، توسعه و رشد اقتصادی بسیار کند بود.اما، از اواسط دهه 1960، سرمایه گذاری مستقیم خارجی از سوی شرکت های آمریکایی به کشور سرازیر شد و توسعه در بخش صنعتی را تحریک کرد. از آنجایی که کره جنوبی به نیروی کار ارزان دسترسی داشت، دولت آنها توانست از این نیرو همراه با سرمایه گذاری های خارجی ورودی. برای ایجاد صنایع تولیدی پرکار مانند خودرو و نیمه هادی ها استفاده کند. این دو صنعت به سرعت به دو ستون اقتصاد کره جنوبی تبدیل شدند. در دهه 1980، شرکت‌های کره جنوبی شروع به سرمایه‌گذاری در تأسیسات تولید نیمه‌رساناهای خود کردند که در این میان سامسونگ الکترونیک و SK Hynix پیشتاز بودند. این شرکت ها نه تنها تا دوران مدرن زنده مانده اند، بلکه به بازیگران اصلی تولید تراشه های memory پیشرفته تبدیل شده اند. بر اساس گزارش دفتر ملی تحقیقات آسیایی ,National Bureau of Asian Research, ، بزرگترین کالای صادراتی کره جنوبی برای سال 2022 محصولات نیمه هادی بوده که نزدیک به 18.9 درصد از صادرات را تشکیل می دهد. آمار صنعت نیمه هادی در کره جنوبی کره جنوبی از سال 2013 به طور مداوم در جایگاه دوم از سهم بازار جهانی نیمه هادی ها قرار گرفته است. این کشور 18.4 درصد از کل سهم بازار نیمه هادی ها به ارزش 87.1 میلیارد دلار در سال 2020 را پس از ایالات متحده داشت. با این حال، وقتی صحبت از محصولات نیمه هادی memory (حافظه) به میان می آید، کره جنوبی بدون شک رهبر بازار در این دسته است. پیشرو در بازار نیمه هادی های حافظه محصولات نیمه هادی را می توان به عنوان تراشه های memory که داده ها را ذخیره می کند.نیمه هادی های سیستمی که پردازش داده ها را انجام می دهند، اجزای نوری مانند LED های مورد استفاده برای خواص نوری و اجزای مجزا مانند ترانزیستورها و آی سی ها که در مدارها استفاده می شوند طبقه بندی می شوند. کره جنوبی در سال 2020 بیش از 56.9 درصد از سهم بازار محصولات memory را داشت که ارزش آن 72.9 میلیارد دلار است. با توجه به جزئیات، 71.1 درصد از DRAM و 44.9 درصد از تراشه های NAND مورد استفاده جهان در کره جنوبی ساخته شده اند. Samsung Electronics و SK Hynix در این زمینه تسلط دارند و به سرمایه گذاری در محصولات حافظه برای حفظ مزیت رقابتی خود نسبت به رقبای خارجی ادامه می دهند. شرکت های کره جنوبی درگیر در تولید نیمه هادی ها شرکت های اروپایی و ژاپنی بازیگران کلیدی درگیر در ساخت تجهیزات و مواد شیمیایی مورد نیاز برای تولید نیمه هادی هستند. ایالات متحده در فناوری های کلیدی طراحی، نرم افزار و ساخت پیشرو است. شرکت‌های کره‌جنوبی با تولیدکنندگان عمده تراشه‌های نیمه‌رسانای پیشرفته، نقشی حیاتی در این زنجیره تامین ایفا می‌کنند. صنعت نیمه هادی جهانی قبل از دهه 1980 به صورت عمودی با شرکت هایی که تمام جنبه های تولید مانند طراحی تراشه ها، ساخت ویفر، توسعه روش های پردازش و آزمایش محصولات را مدیریت می کردند، یکپارچه می شد. این شرایط باعث می شدشرکت‌های کوچک‌تر وارد این صنعت نشوند، زیرا تأسیس یک کارخانه جدید بیش از 10 میلیارد دلار هزینه داشت، البته هزینه‌های راه‌اندازی آن را هم باید محاسبه شود از آنجایی که تولیدکنندگان دستگاه‌های یکپارچه (IDM) ظرفیت تولید مازاد داشتند و صنعت ریخته‌گری، به مدل بدون فابل تغییر کرد. شرکت‌های کوچک‌تر بالاخره توانستند بدون داشتن امکانات تولیدی خود وارد این تجارت شوند. یک شرکت فابل می‌تواند تنها بر روی طراحی تمرکز کند و در عین حال تولید را به یک شرکت ریخته‌گری یا IDM برون سپاری کند. شرکت های کره جنوبی درگیر در صنعت نیمه هادی را می توان بر اساس نوع عملیاتی که انجام می دهند به دسته های زیر تقسیم کرد. همه شرکت ها در تولید داخلی شرکت ندارند و برخی از کسب و کارها فقط به آزمایش نیمه هادی ها می پردازند. سازندگان دستگاه یکپارچه (IDM) سازندگان دستگاه های یکپارچه یا به اختصار IDM ها بزرگترین شرکت هایی هستند که در صنعت نیمه هادی در کره جنوبی کار می کنند. این شرکت ها می توانند تمام طراحی، ساخت، آزمایش و بسته بندی دستگاه های نیمه هادی را در داخل کارخانه خود انجام دهند. علاوه بر این، IDM ها می توانند محصولات مدار مجتمع (IC) تکمیل شده را به سایر سازندگان تجهیزات و حتی مصرف کنندگان نهایی بفروشند. Chaebolهای(ابر شرکت) کره جنوبی مانند Samsung Electronics و SK Hynix دو IDM اصلی هستند که صنعت را در این کشور رهبری می کنند. سامسونگ الکترونیک بسیاری از مصرف کنندگان سامسونگ را برای تلویزیون ها، تلفن های هوشمند و سایر لوازم خانگی الکترونیکی دیگر خود تصور می کنند. با این حال، Samsung Electronics همچنین تولید کننده پیشرو در محصولات حافظهmemory نیمه هادی در جهان است که تنها از سه ماهه سوم سال 2022 بیش از 4.3 میلیارد دلار درآمد کسب کرده است. گروه سامسونگ اولین بار با Korea Semiconductor(خرید کره نیمه هادی) در سال 1974 وارد صنعت شد، یکی از اولین شرکت های تولید تراشه در کره جنوبی که در شرف ورشکستگی بود. آنها ساخت تراشه های مبتنی بر حافظه را در دهه 1980 با یک تراشه حافظه با دسترسی تصادفی پویا (DRAM) 64 کیلوبایتی در سال 1984 شروع کردند. Samsung Electronics در دهه 1990 پیشرفت های زیادی در زمینه فناوری حافظه داشت که به بسیاری از محصولات الکترونیکی مصرفی راه یافت. آنها اولین DRAM 64 مگابایتی جهان را در سال 1992 منتشر کردند و به دنبال آن پیشرفت های مشابهی در سال های بعد انجام شد. سپس در سال 2004، اولین تراشه حافظه فلش NAND 8 گیگابایتی جهان توسط سامسونگ عرضه شد. امروزه آنها در زمینه فناوری فلش NAND رهبر جهانی هستند. SK Hynix دومین تامین کننده بزرگ تراشه های حافظه DRAM و فلش در جهان SK Hynix است. درست مانند سامسونگ، SK Hynix نیز مجموعه ای بزرگ از شرکت های مختلف است که همگی توسط یک خانواده ثروتمند کره جنوبی کنترل می شوند. این شرکت در سال 1983 با عنوان Hyundai Electronic Industrial Co. Ltd (معروف به Hyundai Electronics یا Hynix به اختصار) قبل از ادغام با گروه SK در سال 2012 شروع به کار کرد. SK Hynix تاسیسات تولیدی در کره جنوبی، ایالات متحده و سرزمین اصلی چین دارد. آنها حتی تاسیسات تولید NAND اینتل را در چین به مبلغ 9 میلیارد دلار در سال 2021 خریداری کردند، زمانی که این شرکت آمریکایی به فعالیت خود در آنجا پایان داد. محصولات حافظه آنها در وسایل الکترونیکی مصرفی مختلف مانند پخش کننده دی وی دی، تلفن های همراه و ست تاپ باکس و همچنین تجهیزات شبکه یافت می شود. SK Hynix محصولات نیمه هادی را به شرکت هایی در سراسر جهان ارائه می دهد که مایکروسافت، هیولت پاکارد، اپل، ایسوس، دل و MSI تنها تعدادی از مشتریان آنها هستند. Fabless Companies شرکت های Fabless شرکت هایی هستند که به طور انحصاری بر روی طراحی و فروش محصولات نیمه هادی تمرکز می کنند. آنها امکانات تولیدی ندارند و بنابراین تولید سخت افزار را به شرکتهای ثالث برون سپاری می کنند که به آنها امکان کاهش هزینه های نیروی کار را می دهد. شرکت fabless دارای حقوق مالکیت معنوی (IP) برای طراحی‌های تراشه‌های پیشرفته است و به آنها توانایی بازاریابی و فروش این محصولات را با نام تجاری خود می‌دهد. انویدیا و کوالکام دو برند معروف جهانی هستند که بر روی مدل fabless فعالیت می کنند. کره جنوبی در حال حاضر تنها حدود 1 درصد از بازار فابل را در اختیار دارد و LX Semicon تنها شرکتی است که توانسته 50 شرکت برتر در این زمینه را شکست دهد. سرمایه گذاری قابل توجهی از سوی بخش خصوصی برای شرکت های کره جنوبی مورد نیاز است تا بتوانند با کشورهای دیگر پیشی بگیرند. بسیاری از شرکت‌های کره جنوبی از جمله استارت‌آپ‌های جدید در بخش بی‌سابقه این صنعت ظهور کرده‌اند و به دنبال نوآوری در فناوری‌های پیشرفته مانند تراشه‌های هوش مصنوعی هستند. حتی دولت کره جنوبی قصد دارد این شرکت های کوچک و متوسط (SMEs) را تشویق کند تا وارد طراحی تراشه های پیشرفته شوند. آنها در سال 2022 از طریق برنامه Fabless Challenge خود 500 میلیون وون به پنج شرکت اهدا کردند که امکانات تولیدی را از Samsung Electronics برای تولید طرح های اولیه آنها فراهم می کند. از جمله استارت آپ های جدید امیدوارکننده کره جنوبی، FADU است که در معماری و فناوری ذخیره سازی درایو حالت جامد (SSD) تخصص دارد. آنها با همکاری SK Hynix کار می کنند تا کنترلرهای NVMe مورد استفاده در محصولات SSD را در اختیار Meta قرار دهند. Rebellions یک استارت آپ هوش مصنوعی است که از کارمندان سابق IBM، Samsung، SpaceX، Lunit و Morgan Stanley ساخته شده است. تمرکز آنها بر روی تراشه های هوش مصنوعی برای استفاده در رانندگی خودکار، مراکز داده و برنامه های مالی است. این استارت آپ کره جنوبی قبلاً 200 میلیون دلار آمریکا ارزش گذاری شده است. DEEPX یک استارتاپ است که در واحدهای پردازش عصبی (NPU) که از نظر انرژی کارآمد و عملکرد چشمگیر هستند، تخصص دارد. تراشه‌های هوش مصنوعی آن‌ها برای کاربردهایی مانند تشخیص چهره، صدا و اشیا و همچنین طبقه‌بندی تصویر طراحی شده‌اند. بنیانگذار DEEPX روی طراحی تراشه A11 Bionic کار کرد که به آیفون X اپل قدرت می‌دهد و این شرکت بیش از 100 پتنت در زمینه کاری خود دارد. شرکت های ریخته گری ریخته گری نیمه هادی که به عنوان کارخانه ساخت (یا به اختصار fab) نیز شناخته می شود، جایی است که اجزای نیمه هادی و مدارهای مجتمع تولید می شوند. یک ریخته گری نیمه هادی خالص طرح های خود را تولید نمی کند. این کارخانه‌ها با مشارکت شرکت‌های fabless که قبلاً ذکر شد کار می‌کنند تا طرح‌های خود را به محصولات نیمه‌رسانا واقعی تبدیل کنند TSMC تایوان (شرکت تولید نیمه هادی تایوان) با بیش از 50 درصد سهم بازار تا سال 2022، رهبر جهانی در ساخت نیمه هادی های خالص است. بزرگترین مشتری آن Samsung Electronics است. این شرکت در لبه فناوری ساخت نیمه هادی ها قرار دارد و اولین شرکتی است که به مشتریان خود اجازه می دهد در سال 2022 به تولید گره های 3 نانومتری دسترسی کامل داشته باشند . شرکتی که صرفاً به دلیل طیف گسترده خدمات ریخته گری خود در کره جنوبی شناخته می شود، DB HiTek است که در سال 1953 تاسیس شد و در خارج از Bucheon (بوچئون)مستقر شد. آنها فناوری های فرآیندی دارند که قادر به ساخت گره هایی از 90 نانومتر تا 0.35 میلی متر برای مدارهای مجتمع پیشرفته هستند. برون سپاری شرکت های مونتاژ و تست نیمه هادی (OSAT) شرکت‌های برون‌سپاری مونتاژ و تست نیمه‌هادی (OSAT) شرکتهای ثالثی هستند که خدمات بسته‌بندی مدار مجتمع و تست را قبل از ارسال محصولات به مشتریان ارائه می‌کنند. یعنی پس از تکمیل فرآیند تولید توسط یک شرکت ریخته گری خالص .ارائه محصول به وسیله شرکت های نیمه هادی (فابل) انجام می شود. در برخی موارد، حتی IDM ها بسته بندی آی سی خود را به OSAT ها برون سپاری می کنند. با برون سپاری این فعالیت ها به OSAT های اختصاصی، تولیدکنندگان نیمه هادی می توانند کارایی را افزایش دهند، منابع داخلی را بهینه کنند و اطمینان حاصل کنند که محصولاتشان مطابق با هدف خود عمل می کنند. OSAT ها از تجهیزات پیچیده تست تراشه نیمه هادی که به عنوان تجهیزات تست خودکار (ATEs) نیز شناخته می شوند، استفاده می کنند که قادر به کار با حجم بالایی از دستگاه های آزمایشی با حداقل نظارت هستند. Hana Micron، Nepes، SFA Semiconductor و LB Semicon اینهاOSAT های کره جنوبی هستند که در این صنعت کار می کنند. مشتریان اصلی آنها Samsung Electronics و SK Hynix هستند و پس از آن شرکت های کوچکتر نیمه هادی بدون فابل قرار دارند. چرا کره جنوبی برای زنجیره تامین نیمه هادی جهانی مهم است؟ زنجیره تامین تراشه جهانی به دلایل مختلفی تا حدی به نیروگاه نیمه هادی که کره جنوبی است وابسته است. کره جنوبی جدا از اینکه در محصولات حافظه پیشرو است و صنعت متنوعی دارد که از IDM تا OSAT ها در بر می گیرد، حدود 37 درصد از عرضه ریزتراشه های پیشرفته کوچکتر از 10 نانومتر در جهان را بر عهده دارد. نیمه هادی ها نیز جزء اصلی همکاری بین کره جنوبی و ایالات متحده، است. به عنوان بخشی از قانون Chips and Science(چیپ و علم)، انتظار می رود بسیاری از شرکت های کره جنوبی در پروژه های تحقیقاتی و توسعه نیمه هادی سرمایه گذاری کنند. Samsung Electronics متعهد شده است که طبق این قرارداد، یک کارخانه ساخت 17 میلیارد دلاری در ایالات متحده بسازد. SK Hynix به طور مشابه متعهد به ایجاد یک کارخانه بسته بندی تراشه های پیشرفته و تاسیسات تحقیق و توسعه، سرمایه گذاری به ارزش 15 میلیارد دلار است. و در نهایت، کره جنوبی بخشی از اتحاد نیمه هادی تحت رهبری ایالات متحده به نام "Fab 4" است که شامل ژاپن و تایوان نیز می شود. هدف اصلی این گروه تقویت زنجیره تامین نیمه هادی ها برای جلوگیری از کمبودهای آتی مانند مواردی است که در طول همه گیری کووید-19 تجربه شد. دولت کره جنوبی قصد دارد صنعت نیمه هادی را تقویت کند با توجه به اینکه بیشتر اقتصاد کره به صنعت نیمه هادی وابسته است، جای تعجب نیست که دولت کره جنوبی برنامه هایی برای ساخت بهترین زنجیره تامین نیمه هادی جهان تا سال 2030 دارد. به عنوان بخشی از این چشم انداز، دولت کره جنوبی قانون K-Chips را تصویب کرد. نسخه قانون چیپس اخیرا توسط ایالات متحده تصویب شده است. این یک معافیت مالیاتی 15 درصدی برای شرکت های بزرگی فراهم می کند در حالی که شرکت های کوچک 25 درصد معافیت مالیاتی دریافت خواهند کرد. این میزان برای شرکت های بزرگ به 30 تا 40 درصد و برای شرکت های کوچک سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه 50 درصد افزایش خواهد یافت. علاوه بر این، قانون K-Chips همپوشانی نظارتی بین برخی وزارتخانه‌ها را کاهش می‌دهد و کارایی بالاتری را ممکن می‌سازد. دولت همچنین برنامه هایی برای ایجاد بزرگترین خوشه نیمه هادی جهان در خارج از پایتخت خود سئول دارد. سامسونگ متعهد شده است تا سال 2042 به ارزش 228 میلیارد دلار سرمایه گذاری کند که شامل ساخت پنج کارخانه تولید می شود آینده صنعت نیمه هادی در کره جنوبی شرکت هایی مانند سامسونگ با طراحی تراشه های پیشرفته و محصولات مبتنی بر حافظه قوی هستند. بسیاری از استارت‌آپ‌های نوظهور با طرح‌های نوآورانه جدید وارد بازار می‌شوند که در زمینه‌هایی مانند هوش مصنوعی موج ایجاد می‌کنند. دولت کره جنوبی نیز به طور کامل از توسعه بیشتر این صنعت برای شرکت های کوچک و بزرگ نیمه هادی حمایت می کند. در پایان، آینده صنعت نیمه هادی در کره جنوبی روشن و آماده برای توسعه بیشتر به نظر می رسد. منبع:Inquivix Technologies توزیع کننده تجهیزات تولید نیمه هادی، آلومینیوم درجه یک صنعتی و قطعات باتری ثانویه

مسئله جمر واخلال این چیزها نیست بیشتر مسئله اشراف و نشت اطلاعاتیه که میشه تا حد زیادی جلوش رو گرفت حالا با پایش مجدد نیروها و بازنگری در پروتکلهای حفاظتی حزب الله

MBDA یک فناوری مبتنی بر هوش مصنوعی برای یافتن اهداف پنهان ارائه کرد شرکت دفاعی اروپایی MBDA از ابزاری با قابلیت هوش مصنوعی (AI) رونمایی کرده است که به واحدهای نظامی اجازه می دهد اهداف پنهان را ببینند. این ماژول قابل حمل توسط سرباز با نام "Ground Warden" از فناوری فراتر از خط دید برای تشخیص دقیق هدف در محیط های جنگی برخوردار ست طرز کار سیستم :تجزیه و تحلیل سریع داده‌های به‌دست‌آمده از پهپادهای نظارتی و پیشنهاد گزینه‌های حمله به اپراتورهای موشک در مورد مکان هدف پنهان و زمان رهگیری است اپراتور موشک توسط یک تبلت از داده‌های جمع‌آوری‌شده در مانور دادن سلاح برای رسیدن به یک ضربه دقیق استفاده می کند. به گفته این شرکت، Ground Warden یک دستگاه “plug and play” (وصل کن وبازی کن)است که قبل از استفاده نیازی به تغییرات بیشتر ندارد. در یک سناریوی فرضی، یک پهپاد تجسسی یک تانک دشمن را در یک روستا شناسایی و اطلاعات را برای یک حمله موشکی به یک واحد توپخانه مخابره می کند. سپس موشک در حین پرواز به سمت هدف تصاویری را به ثبت رسانده و به نگهبان زمینی اجازه می دهد تا دو تانک دیگر را که فراتر از خط دید پنهان شده بودند، شناسایی کند و حملات بعدی را پایه ریزی کند تصویر بالا ، مزیت یکپارچه شدن Ground Warden با یک هواپیمای بدون سرنشین را نشان می دهد. پهپادی که بر فراز منطقه‌ای پر از درختان گشت زنی می‌کند، داده‌های خود را به سیستم مجهز به هوش مصنوعی منتقل و به این ترتیب توپچی را از مکان دقیق هدف آگاه می کند اگرچه Ground Warden از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل میدان نبرد استفاده می کند، MBDA گفت که هنوز یک انسان را برای اطمینان از عملیات ایمن در چرخه عملیات نگه می دارد.به نظر لورن دوپورت، سرپرست این پروژه : هوش مصنوعی هنوز به اندازه کافی بالغ نشده است. بر طبق برآورد ارتش فرانسه نرخ موفقیت این ابزار به علت ترکیب هوش مصنوعی و انسان 100درصدمی باشد منبع:https://www.thedefensepost.com/2024/06/21/mbda-ai-find-targets/

ایالات متحده باید در مسابقه هوش مصنوعی برنده شود طرفی در جنگ برنده می شود که بتواند به طور موثر از آخرین فناوری استفاده کند دقیقا برابر است با طرفی که به طور موثر از هوش مصنوعی استفاده می کند در حال حاضر با وجود درگیری در اکثر مناطق جهان، نمی توان به "جنگ جهانی سوم" فکر نکرد. اگر فاجعه ای به این بزرگی رخ دهد، احتمالاً این جنگ تا حد زیادی در دنیای سایبری رخ می دهد. و بدون شک از پشتوانه هوش مصنوعی (AI) برخوردار است. این یکی از دلایل مهمی است که آمریکا باید در زمینه هوش مصنوعی "رهبری"""آقایی"" کند. به تعبیر شعار فنی مارک زاکربرگ، دشمنان به سرعت در حال حرکت هستند و مطمئناً از شکستن تابوها نمی ترسند. مانند بسیاری از نوآوری های مهم دیگر در قرن گذشته، هوش مصنوعی در ایالات متحده متولد شد. رقبا از طریق تلاش خود و یا سرقت علمی در حال رقابت برای سبقت گرفتن از یکدیگرند،.البته تلاش های نظارتی داخلی و جهانی برای مقابله با این مسئله به خوبی در حال انجام است. اما در مورد هوش مصنوعی همه چیز بدیع است. شاید مشخص ترین ویژگی هوش مصنوعی اضطرابی ست که در دنیا ایجاد کرده است. چنین دلهره ای یک عامل محرک در ایجاد قوانین تخصصی برای عرصه فوق العاده گسترده هوش مصنوعی بوده است. گروهی از سناتورهای آمریکایی « چارچوبی برای کاهش خطرات شدید هوش مصنوعی » ارائه کردند که هم مزایای هوش مصنوعی را تأیید می‌کند و هم تأکید می‌کند که « دارای طیف وسیعی از خطرات است که می‌تواند برای عموم مردم آمریکا مضر باشد». هر دو روش اطلاع رسانی و صدور مجوز، و همچنین ایجاد یک نهاد نظارتی جدید که توسط کنگره ایجاد می شود، در نظر گرفته شده است. اگرچه این چارچوب الزام آور نیست، اما نقشه راهی را در مورد روند تکاملی فکری سازمان دهنده ها ارائه می دهد. اتحادیه اروپا (EU) قبلاً قانونی فشرده و سخت گیرانه را در 458 صفحه به نام قانون"" هوش مصنوعی اتحادیه اروپا ""وضع کرده است . اما قانون با واکنش های متفاوتی از سوی دولت های کشورهای عضو مواجه شده است. این قانون به طور مناسب نگرانی‌های مربوط به سوء استفاده احتمالی، از جمله سوء استفاده از تکنیک‌های تغییر چهره را برطرف می‌کند.اما از سوی دیگر، رئیس‌جمهور فرانسه ابراز ناراحتی کرد که این قانون سنگین در برابر نوآوری‌های آمریکایی، چینی و حتی بریتانیایی به ضرر فرانسه خواهد بود، زیرا قوانین اتحادیه اروپا دیگر بریتانیا را مقید نمی‌کند. رقابت هوش مصنوعی هم در حوزه تجاری و هم در حوزه امنیتی شدید است. شرکت ها و دولت ها در حال رقابت برای تکمیل چهره آینده هستند. اگرچه این قانون در اتحادیه اروپا تصویب شده است، اما قانون هوش مصنوعی بر روی شرکت‌های آمریکایی نیز تاثیر خواهد داشت، زیرا به خوبی ثابت شده است که فضای سایبری و تلاش‌ها برای سامان دهی و محدود کردن آن در واقع بدون مرز است. اتحادیه اروپا به عنوان اولین در نوع خود، قانون هوش مصنوعی خود را به عنوان یک الگو ارائه کرد. با این حال، سازمانهای های ایالات متحده باید تعادل نوآوری و مقررات را به دقت ارزیابی کنند. همانطور که در بالا ذکر شد، دشمنان آمریکا که هوش مصنوعی را تحت کنترل دولت توسعه می دهند، هیچ محدودیتی برای سرعت توسعه و استقرار هوش مصنوعی برای به دست آوردن مزیت dystopian"دیستوپیایی" قائل نمی شوند. تلاش برای سبقت گرفتن از آمریکا در همه جا به یکباره اتفاق افتاده است. ارتش ایالات متحده در حال حاضر اهرم های" قدرت در زمان صلح" برای حفظ قدرت دفاعی خود را به اندازه کافی ندارد. در حال حاضر، ارتش آزادیبخش خلق چین (PLA) از هوش مصنوعی برای تکمیل سیستم های هدف گیری و هدایت موشک استفاده می کند. گزارش‌های اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) در مورد افزایش غنی‌سازی اورانیوم ایران، زنگ خطر را در لندن و پاریس به صدا درآورد. واشنگتن و بروکسل(اتحادیه اروپا) باید در مجموع بیش از این نگران باشند. به این ترکیب، امکان به وجود آمدن محور جدیدی شرارت سایبری، شامل بازیگران دولتی و غیردولتی را نیز اضافه کنید. چین در حال حاضر از مزیت برخورداری از منابع طبیعی مورد نیاز برای ایجاد زیرساخت هوش مصنوعی برخوردار است. اقتصاد و ارتش آن در حال حاضر پس از آمریکا در رتبه دوم قرار دارند. هوش مصنوعی وسیله‌ای است که چین از طریق آن می‌تواند به بهای دنیای غرب، سلطه خود را به دست آورد. مؤسساتی که پس از جنگ جهانی گذشته برای جلوگیری از تکرار چنین فاجعه‌ای تأسیس شده‌اند، در حال تصویب قطعنامه‌هایی هستند.در این قطعنامه ها دولتها به طور یکسان توافق می کنند که از هوش مصنوعی به خوبی استفاده کنند و به طور جمعی تخلفات آن را کنترل کنند. سازمان ملل متحد قطعنامه ای برای ترویج هوش مصنوعی ،" ایمن و قابل اعتماد" برای مقابله با چالش های جهان تصویب کرد. اتحادیه بین المللی ارتباطات راه دور (ITU) یک نشست " AI for Good Summit " با اهداف آرمانی تشکیل داد. تاریخ حکم می کند که در درگیری های جهانی، قدرتمندترین ابزارها پیروز خواهند شد. بنابراین، برنده شدن در مسابقه هوش مصنوعی و دستیابی به هدف "صلح از طریق قدرت" بر عهده نوآوران آمریکایی است. تنها در این صورت است که می توان مسیری را برای حفظ ثبات و مقابله با دشمنانی که مصمم به استفاده از هوش مصنوعی به روشی هستند که مفهوم جنگ را دوباره تعریف کند.ایجاد کرد مانیشا سینگ عضو ارشد هوش مصنوعی در موسسه کراچ برای دیپلماسی فنی و دستیار سابق وزیر امور خارجه آمریکا منبع:https://nationalinterest.org/tag/military

تاثیر جنگ روسیه و اوکراین بر برنامه ریزی سایبری ملی: بررسی ده کشور نویسندگان:گرگ استین و ناتالیا خانیجو چکیده: جنگ روسیه علیه اوکراین شامل گسترده ترین و مداوم ترین عملیات سایبری توسط یک کشور علیه دیگری در تاریخ است. با گسترش جنگ، عملیات سایبری توسط هر دو طرف به طور محسوسی افزوده شده است و روسیه حملات سایبری به ایالات متحده و کشورهای متحد را افزایش داده است. این رویدادها باعث شده است که کشورهای دیگر توانایی های خود را برای دفاع در برابر عملیات سایبری مشابه در اینده تقویت کنند. این مقاله بررسی می کند که چگونه ده کشور کانادا، فنلاند، فرانسه، آلمان، ژاپن، هلند، لهستان، سوئد، انگلستان و ایالات متحده به جنگ در حوزه سایبری واکنش داده اند. بر اساس تجزیه و تحلیل اسناد دولتی و اظهارات عمومی، همراه با کارگاه اموزشی که در اکتبر 2023 در برلین برگزار شد، نویسندگان پنج برداشت از جنگ را شناسایی کرده اند. اول، از بین رفتن مرزهای بین رقابت، بحران و جنگ در فضای مجازی باعث نیاز به تداوم دفاع سایبری شده است دوم، ایجاد پایه های امنیت سایبری ملی باید در میان اولویت های اصلی دولت ها باشد و این نیاز به تخصیص بودجه مداوم برای حفظ ان دارد. ، سوم اهمیت یک دفاع سایبری گسترده تر و فعال تر است که توسط اصل دفاع "در عمق" (‘defence in depth’) شناخته می شود. چهارم این است که دفاع سایبری ملی از طریق مشارکت موثر (بین دولت ها و بخش خصوصی) و از طریق اتحاد (با کشورهای همفکر) اسان تر است. در نهایت، پنجم -عملیات نفوذ یک چالش رو به رشد و مهم در فضای سایبری است، به طوری که اکثر مناطق مورد بررسی اقدامات جدیدی را برای افزایش انعطاف پذیری جامعه در برابر چنین عملیاتی ارائه می کنند. نتیجه .افزایش شدید اصلاحات سازمانی و تخصیص بودجه برای ماموریت های سایبری بوده است. حتی در کشورهایی که مسیر اصلاح سیاست و سرمایه گذاری قبل از سال 2022 کاملا مشخص بود (مانند ایالات متحده و انگلستان)، تغییرات سازمانی جدید مهمی علاوه بر آن اعلام شده است.(علی الخصوص ماموریت های سایبری خاص.) کشورهایی مانند ژاپن متوجه شده اند که یک رویکرد پیشگیرانه تر به دفاع سایبری یک واقعیت اجتناب ناپذیر است و انها به طور فعال به دنبال راه هایی برای ترکیب آن در دکترین خود به صورت آشکار هستند. با این حال، در برخی از کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان و هلند، رویکرد پیشگیرانه تر به دفاع سایبری چالش زا ست (تقابل با جامعه مدنی). با این وجود، تعریف ایالات متحده از "تعامل مداوم"، از جمله عملیات "دفاع از جلو"، جذابیت فزاینده ای دارد. همه کشورهای مورد بررسی در این مطالعه، بازسازی دارایی‌های نظامی سایبری خود را نه تنها برای جنگ، بلکه برای زمان صلح به طور مستمر تقویت ، اصلاح یا افزایش می دهند دفاع سایبری اوکراین اهمیت اتحادها را نشان داده است. بنابراین بسیاری از کشورها دیپلماسی سایبری خود را با تقویت، گسترش و تعمیق مشارکت ها افزایش داده اند. دیدگاه امریکا و بریتانیا در مورد یک رویکرد پیشگیرانه تر برای دستیابی به تداوم دفاع سایبری احتمالا به تدریج توسط کشورهای بیشتری، به ویژه متحدان نزدیک انها اتخاذ می شود. این جنگ نقش شرکت های فناوری را به عنوان بازیگران ژئوپلیتیکی مورد تاکید قرار داده است، زیرا انها مداخلات قاطعی در جنگ انجام داده اند. ارائه خدمات و قابلیت های امنیت سایبری این شرکت ها ، دفاع سایبری اوکراین را در لحظات بحرانی تقویت کرده است.و این شرکت های فناوری باعث کاهش عملیات روسیه در اوکراین شده اند. تکنیک ها شامل همکاری با سیستم عامل ها برای معرفی مکانیسم های شفافیت و پاسخگویی بیشتر و ابتکارات اموزشی برای ترویج سواد دیجیتال است . با این حال، تنها تعداد کمی از کشورهای مورد بررسی تمام این اقدامات را انجام می دهند، زیرا اکثر انها اطلاعات را خوب پردازش نمی کنند. 1.مقدمه به طور کلی، اکثر کشورهای حاضر در این مطالعه تغییرات قابل توجهی در سیاست های امنیت ملی و برنامه ریزی سیاست سایبری انجام داده اند. . عملیات سایبری و پتانسیل چین به یک انگیزه اضافی مهم برای تقویت دفاع سایبری ملی تبدیل خواهد شد. این جنگ به نوعی اراده دولت های پیشرو را برای تعهد خود به رویکرد کل جامعه برای حمایت از توانایی های سایبری ملی، دفاع و انعطاف پذیری تقویت کرده است. در فنلاند، این مفهوم از دفاع ملی در دولت اجرا شده است. اگر روسیه همچنان به گسترش عملیات سایبری و اطلاعاتی خود علیه اوکراین و متحدانش ادامه دهد. تغییرات قابل توجه بیشتر در سیاست سایبری ملی ادامه خواهد یافت وزیر دفاع کانادا در ژوئن 2023گفت، "جنگ پوتین با اوکراین به همه ما یاداوری کرده است که حوزه سایبری برای امنیت ملی ما بسیار مهم است" این مقاله ده کشور را بررسی می کند تا بفهمد که چگونه تاثیر عملیات سایبری در جنگ روسیه و اوکراین را درک کرده اند. ما به کانادا، فنلاند، فرانسه، المان، ژاپن، هلند، لهستان، سوئد، انگلستان و ایالات متحده نگاه می کنیم. این تحقیق بر اساس بیانیه های سیاست استراتژیک، از جمله تغییرات اعلام شده در دکترین، ساختار نیرو، توسعه نیروی کار و هزینه ها است. این تجزیه و تحلیل همچنین بر اساس نتایج کارگاهی است که در اکتبر 2023 در برلین برگزار شد. نویسندگان دیدگاه گسترده ای از استراتژی و عملیات برای حوزه سایبری دارند و متوجه شدند که بسیاری از سیاست ها و قابلیت ها فقط مربوط به ارتش نیست و امنیت سایبری نیاز به رویکرد کل جامعه دارد. مرجع کلیدی برای این مقاله حمله تمام عیار روسیه به اوکراین در 24 فوریه 2022 است، همچنین نشان می دهد که اکثر کشورهای تحت پوشش این گزارش در پاسخ به افزایش تهدیدات سایبری از مسکو و دیگر بازیگران مانند پکن یک دهه قبل، وضعیت سایبری خود را ارتقا داده اند. یعنی برخی از بخشنامه های ارتقاء سایبری پس از تهاجم. قبل از خود تهاجم اماده شده بود، جنگ بر اهمیت اقدامات خاص دفاع سایبری و انعطاف پذیری برای بسیاری از کشورها تاکید کرده است و این در این تحقیق برجسته شده است. 2. تداوم دفاع سایبری جنگ نشان داده است که هیچ مرز مشخصی بین صلح و جنگ در فضای سایبری وجود ندارد. مرزهای بین رقابت، بحران و درگیری کم رنگ است و کشورها در زمان صلح حداقل "رقابت" را تجربه می کنند. بنابراین انها باید برای ایجاد دفاع سایبری و انعطاف پذیری به گونه ای برنامه ریزی کنند که در مقابل این وضعیت دائمی تنش آماده باشند. بسیاری از کشورهای مورد بررسی قبل از فوریه 2022 تشخیص داده بودند که افزایش امنیت سایبری نیاز به سرمایه گذاری بیشتر دارد، جنگ به تلاش های انها فوریت بخشیده است. این درگیری همچنین روشن کرده است که یک موقعیت دفاعی صرفا واکنشی در فضای سایبری کافی نیست و یک رویکرد رو به جلو لازم است. محو شدن مرزها به این معنی است که دولت ها می توانند با برنامه ریزی (از طریق استراتژی ها و سرمایه گذاری های خود) برای تداوم دفاع سایبری در سراسر طیف درگیری بهره مند شوند. برخی از کشورها اهمیت بیشتری برای اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه تر برای دفاع سایبری در نظر گرفته اند. انها این را نه بر اساس تجربه دفاع سایبری اوکراین از فوریه 2022، بلکه بر تلاش های کیف برای تقویت انعطاف پذیری سایبری برای تقریبا یک دهه قبل از حمله قرار می دهند. به عنوان مثال، اوکراین از زمان الحاق کریمه به روسیه در سال 2014 سرمایه گذاری های قابل توجهی در تقویت دفاع سایبری خود انجام داده است. 3. پیاده سازی امنیت سایبری اصل کلیدی برای هر ده کشور مورد بررسی، نیاز به بهبود امنیت سایبری اساسی در سطوح فردی و سازمانی و همچنین در بخش های دولتی و خصوصی است. در اوریل 2023، سازمان های امنیت سایبری ملی Five Eyes به طور مشترک گزارشی در مورد بهترین شیوه ها برای شهرهای هوشمند برای شناسایی خطرات و ارائه توصیه ها منتشر کردند. این مطالعه یک رویکرد در حال تغییر برای اطمینان از بهداشت سایبری را با بررسی مجدد و تقویت دفاع بنیادی در برابر حملات سایبری مکرر و هدفمند در طول بحران ها برجسته می کند. به طور خاص، کشورها تاکید بیشتری بر بهبود انعطاف پذیری سایبری ملی خود، از جمله از طریق استفاده از چارچوب های نظارتی دارند. اقدامات دیگر شامل اجرای امنیت در تمام مراحل توسعه وطراحی و توانایی و عملکردهای سازمانی است. کانادا اعلام کرده است که قصد دارد امنیت سایبری را افزایش دهد. در حالی که این کشور قبلا این مفهوم را به عنوان یک اولویت مهم شناسایی کرده بود و استراتژی ملی امنیت سایبری خود را در سال 2018 منتشر کرد، در بودجه 2022 خود، دولت 875.2 میلیون دلار را برای پنج سال از سال مالی 2022 تا۲۰۲۶ اختصاص داد. این بودجه همچنین یک بودجه238.2m دیگر برای اقدامات نامشخص اضافی در پاسخ به چشم انداز تهدید در حال وقوع فراهم شده است. کانادا قصد خود را برای ایجاد یک برنامه صدور گواهینامه امنیت سایبری برای محافظت از زنجیره تامین دفاعی خود اعلام کرد (در ابتکار عمل طراحی شده با وزارت دفاع ایالات متحده) فرانسه در بررسی استراتژیک ملی خود که در سال 2022 منتشر شد، انعطاف پذیری سایبری را به عنوان یک اولویت استراتژیک کلیدی مطرح کرد. علاوه بر این، رئیس جمهور امانوئل ماکرون قصد دولت را برای دفاع سایبری در سطح جهانی در عرض پنج سال اعلام کرد. در نوامبر 2023، دولت به طور متوسط 39 میلیون یورو را برای 17 پروژه در نظر گرفته شده برای تقویت انعطاف پذیری سایبری را اعلام کرد. بررسی استراتژیک ملی اشاره کرد که با وجود تلاش برای تقویت امنیت سایبری، هنوز جا برای بهبود" وجود دارد. به طور مشابه، آلمان یک مرکز امنیت سایبری در سال 2016 تاسیس کرده است، با این حال اذعان دارد که باید تلاش های خود را در این زمینه ادامه دهد. در گزارش با عنوان "وضعیت امنیت فناوری اطلاعات در آلمان 2023"، دفتر فدرال امنیت اطلاعات (BSI) اظهار داشت که باید "به طور فعال امنیت سایبری را شکل دهد تا "در وضعیت مطلوب قرار بگیرد BSI همچنین اشاره کرد که از سال 2020، هزینه های شرکت ها در فناوری اطلاعات به طور پیوسته افزایش یافته است و رقم آن در سال (2022 )7.8 میلیارد یورو بود. با وجود این سرمایه گذاری ها، شرکت های آلمانی در سال 2022 از حملات سایبری 203 میلیارد یورو از دست دادند. به عنوان بخشی از چشم انداز جامع و بازسازی وزارت فدرال کشور و جامعه (BMI)، این وزارتخانه در ژوئیه 2022 "دستور کار امنیت سایبری وزارت کشور و جامعه فدرال" را منتشر کرد. در این مقاله، این وزارتخانه به صراحت اظهار داشت که جنگ اوکراین اهمیت امنیت سایبری را برای اقتصادهای دیجیتال پیشرفته مانند آلمان را نشان داده است که از طریق حملات هدفمند به زیرساخت های حیاتی و افزایش فعالیت های مجرمانه سایبری با تهدیدات فزاینده مواجه است. در سال 2022، ژاپن همچنین سیاست امنیت سایبری به روز شده خود را برای حفاظت از زیرساخت های حیاتی منتشر کرد. این سند بر نیاز به اقدامات مستقل و پیشگیرانه توسط همه ذینفعان تاکید کرد تا اطمینان حاصل شود که انها به پرورش یک فرهنگ متمرکز بر امنیت سایبری برای توسعه پایدار جامعه کمک می کنند. در حالی که NSS اقدامات روسیه را به عنوان چکاندن ماشه برای توکیو ذکر کرد. اما این تغییر بیشترین انگیزه را از چین می گیرد با این حال مرکز ملی امادگی و استراتژی ژاپن برای 8 موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک امنیت سایبری اعتراف کرد که از یک هک و نفوذ امنیتی رنج می برد که از اکتبر 2022 تا ژوئن 2023 کشف نشده است. با اینکه ژاپنی ها چین را به عنوان مسئول عملیات نفوذ اکتبر 2022 متهم نکرده اند ولی، چندین منبع این ارتباط را شناسایی کرده اند در نتیجه ژاپن متعهد شده است که بودجه امنیت سایبری خود را طی پنج سال آینده به میزان ده برابر افزایش دهد. فنلاند و سوئد پس از ارائه پیشنهادات برای پیوستن به ناتو، نگرانی های خود را در مورد افزایش حملات سایبری و تلافی احتمالی روسیه ابراز کردند. فنلاند گزارش داد که از زمان پیوستن به Alliance شاهد افزایش چهار برابری حملات باج افزار بوده است.16 کشورهای اسکاندیناوی نیز امنیت سایبری را به عنوان بخشی از بهبود دفاع سایبری ملی اولویت بندی می کنند. دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد قرار است در مجموع 2 میلیارد دلار در ارتقاء دفاع سایبری نظامی و ملی خود سرمایه گذاری کنند علاوه بر این، مشارکت های دولتی و خصوصی افزایش یافته است و شرکت های امنیت سایبری مشارکت های استراتژیک با نیروهای مسلح منطقه ای را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، شرکت نروژی Atea یک قرارداد دو ساله فناوری اطلاعات و خدمات امنیت سایبری به ارزش 45 میلیون دلار با موسسه تحقیقات دفاعی نروژ و سازمان امنیت ملی نروژ امضا کرد. سوئد در طول ریاست نیم ساله اتحادیه اروپا، امنیت سایبری را به عنوان یک نقطه استراتژیک کلیدی می داند بریتانیا و ایالات متحده امنیت سایبری را قبل از فوریه 2022 در اولویت قرار داده بودند، با این حال، جنگ قطعا تلاش های هر دو کشور را برای اتخاذ یک رویکرد متنوع تر و جامع تر به حوزه سایبری تقویت کرده است. لندن در گزارش سالانه پیشرفت استراتژی سایبری خود، برنامه هایی را برای تقویت قوانین انعطاف پذیری سایبری خود اعلام کرد و تاکید کرد که چگونه از صنعت و اپراتورهای زیرساخت های حیاتی ملی که در پاسخ به تهاجم روسیه با تهدیدات سایبری مواجه هستند، حمایت کرده است. بریتانیا در سال 2022 یک هیئت مشاوره سایبری ملی تاسیس کرد و همچنین در سال 2023 یک طرح مشاور سایبری را راه اندازی کرد که هدف ان ارائه مشاوره امنیت سایبری قابل اعتماد و مقرون به صرفه و پشتیبانی عملی از طریق استفاده از کنترل های فنی ذکر شده در طرح ملزومات سایبری است. این استراتژی اشاره کرد که سیستم های فناوری اطلاعات در زنجیره تامین و کمبود متخصصان امنیت سایبری همچنان آسیب پذیر هستند. استراتژی ملی امنیت سایبری واشنگتن در سال 2023 بر نیاز به توازن مجدد مسئولیت های امنیت سایبری به دور از بخش های اسیب پذیر مانند کسب و کارهای کوچک و افراد به سازمان هایی که قادر به کاهش خطر هستند، تاکید کرد. قبل از جنگ روسیه و اوکراین، دولت ایالات متحده قبلا دستورات اجرایی و یادداشت هایی را برای بهبود امنیت سایبری ملی، استفاده از محاسبات کوانتومی و کاهش خطر برای سیستم های رمزنگاری اسیب پذیر منتشر کرده بود. استراتژی 2023 به دنبال ایجاد این تلاش ها با تامین زیرساخت های حیاتی از طریق گسترش استفاده از حداقل الزامات امنیت سایبری در بخش های حیاتی، امکان همکاری دولتی و خصوصی و همچنین دفاع و مدرن سازی شبکه های فدرال است. ادامه دارد

ژاپن در حال توسعه تفنگ(توپ)155میلی متری اتوماتیک برای مبارزه با پهپادهاست (پلتفرم میزبان این ماژول بر اساس شاسی سبک وزن تایپ89است) (تایپ89) طبق یک سند رسمی که در وب سایت وزارت دفاع ژاپن منتشر شده این کشور در حال توسعه یک توپ155میلی متری خودکار جهت مقابله با حملات بدون سرنشینها می باشد مقامات دفاعی ژاپن با رصد درگیری های جاری در جهان به خصوص جنگ روسیه و اوکراین احساس نیاز فوری برای تقویت بنیه دفاعی این کشور در مقابل حملات پهپادی در مقیاس بزرگ کرده اند.این ماژول 155 میلی متری گامی اساسی در جهت تجهیز ژاپن به راه حلی برای شناسایی و خنثی کردن تهدیدات کوچک هوایی است معیار کلیدی برای تولید این ماژول حصول اطمینان از اینکه هزینه هر شلیک کمتر از موشکهای زمین به هوا(SAM)باشد و گلوله های مجهز به چاشنی رادیویی امکان ذخیره سازی داشته باشند چالش اصلی در توسعه تولید الگوریتم هایی جهت درگیری موثر با بدون سرنشینها در برد کوتاه و بلند(از5تا15کیلومتر)است.اجزای اصلی پروژه یک تفنگ(توپ)155میلی متری اونیورسال در یک پلتفرم بدون سرنشین دارای اپتیک و بار گذار اتوماتیک می باشد. پلتفرم میزبان ماژول میتنی برشاسی سبک وزن خودروی پیاده نظام تایپ89 است که قبلا در توسعه توپخانه خودکششی تایپ99(155میلی متری)استفاده شده بود در حال حاضر قابلیت توپخانه ضد هوایی ژاپن محدود به تایپ87با توپ خودکار35 میلی متری است که آن هم توسط هنگ هفتم ضد هوایی شمال در استان دارای مناقشه هوکایدو مستقر است. (تایپ87) در نگاه اول، پروژه یک اسلحه ضد هوایی 155 میلی متری وزارت دفاع ژاپن ممکن است عجیب و غریب به نظر برسد و امکان دارد اصلا به مرحله تولید نرسد. اما لازم به ذکر است که چهار سال پیش، ایالات متحده با توپخانه 155 میلی متری به عنوان یک سلاح دفاع هوایی که قادر به سرنگونی حتی موشک های کروز بود، آزمایش کرد. در یکی از آزمایش‌ها، نیروی هوایی ایالات متحده شلیک آزمایشی با یک پرتابه مافوق صوت 155 میلی‌متری با نام HVP (Hypervelocity Projectile) را در سپتامبر 2020 انجام داد. این پرتابه که توسط شرکت BAE Systems ساخته شده است. از یک هویتزر خودکششی پالادین M109A6 شلیک شد هدف، یک هدف هوایی BQM-167 Skeeter بود که با موفقیت منهدم شد. سرعت پرواز پرتابه (HVP ) 5ماخ، حداکثر برد پرواز تا 80 کیلومتر و هزینه یکی از این پرتابه های هایپرپرتابه 86 هزار دلار در سال 2020 بود. HVP کلاهک انفجاری نداشت. هدف با ضربه جنبشی نابود شد. HVP هنوز به مرحله تولید انبوه نرسیده. این پروژه توسط وزارت دفاع ژاپن از سلاح ضد هوایی 155 میلی متری هنوز در مرحله مفهومی است. اما اسلحه ضد هوایی 155 میلی متری ممکن است به یک راه حل مناسب در جنگ مدرن علیه پهپادها و موشک های کروز تبدیل شود. البته آژانس اکتساب فناوری و لجستیک ژاپن(ATLA) در حال همکاری با شرکتهای فرانسوی و آلمانی برای توسعه رادیو ترونها(radiotron)است.هدف تولید یک سیتم قابل استقرار روی سکوها و شناور های دریایی ژاپن جهت دفاع از خود و اماکن حساس می باشد شایان ذکرست که وزارت دفاع ژاپن همزمان در حال کار روی سیستمهای لیزری برای مقابله با پهپادها ست وزارت دفاع ژاپن در ماه مارس قراردادی را با صنایع سنگین کاوازاکی برای خرید لیزر جهت نصب روی وسایل نقلیه با تحرک بالا به مبلغ 1.5 میلیارد ین امضا کرد. علاوه بر این، در همان زمان قراردادی به مبلغ 1.9 میلیارد ین برای خرید لیزر برای کامیون ها بین بخش دفاع ژاپن و صنایع سنگین میتسوبیشی منعقد شد. یک ماه پیش از آن، وزارت دفاع ژاپن قراردادی با شرکت Toshiba Infrastructure Systems & Solutions برای خرید یک سیستم راداری که برای شناسایی هواپیماهای بدون سرنشین استفاده خواهد شد، منعقد کرد. منابع:https://www.defensemirror.com/news/37050/Japan_to_Develop_Autonomous_155_mm_Gun_to_Combat_UAVs https://en.defence-ua.com/news/japan_has_solution_to_shoot_down_drones_and_missiles_with_155_mm_hyper_projectiles_including_ukraines_experience-10860.html https://en.topwar.ru/244428-japonskie-voennye-namereny-prinjat-na-vooruzhenie-lazernye-sistemy-dlja-protivodejstvija-bespilotnikam.html

آیا جهان برای ایجاد دوران جدیدی از بازدارندگی آماده است؟ (مقاله در مورد آمریکاست) قرن بیست و یکم مفهوم بازدارندگی را با شیوه های جدیدی به چالش خواهد کشید. برخی از آنها حتی در حال حاضر نیز آشکار شده است. حداقل 9 مولفه مهم متاورس" metaverse" برای بازدارندگی (یا فرابازدارندگی) وجود دارد که برای برنامه ریزان نظامی، سیاست گذاران و نظریه پردازان مهم خواهد بود. 1-اولین مؤلفه متاورس برای بازدارندگی، تهدید فزاینده برای امنیت سایبری کشورها و در ادامه احتمال جنگ سایبری است. جنگ سایبری بین بازیگران دولتی و غیردولتی در حال حاضر یک چالش مهم برای امنیت بین المللی است. هر دو بخش دولتی و خصوصی در برابر جنگ سایبری آسیب پذیر هستند و احتمال حمله فلج کننده علیه زیرساخت ها از جمله نیروهای نظامی و سیستم های فرماندهی، مستلزم هوشیاری مداوم و ارتقاء سیستم های اطلاعاتی است. در مورد بازدارندگی هسته‌ای، آغاز حمله هسته‌ای احتمالاً با حملات سایبری علیه سیستم‌های هشدار اولیه، فرماندهی و کنترل و واکنش کشور هدف انجام میشود تا با ایجاد سردرگمی یا فلج کردن سیستمها ،پاسخ مؤثر را به تأخیر بیندازد یا از آن جلوگیری کند. 2- استفاده نظامی از فضا و توانایی به چالش کشیدن برتری فضایی ایالات متحده در برابر دشمنان بالقوه ، نگرانی اصلی وزارت دفاع خواهد بود. مشارکت بین دولت ایالات متحده و پیمانکاران دفاعی پیشرفته جهت بررسی راه‌هایی برای افزایش قابلیت اطمینان و انعطاف‌پذیری سیستم‌های مبتنی بر فضا و وابسته به فضا برای شناسایی و نظارت، ارتباطات، هشدار اولیه، فرماندهی و کنترل و سایر عملکردها در جریان است. هم روسیه و هم چین ماهواره‌هایی را برای عملیات (RPO)"rendezvous and proximity operations" در مدارهای مختلف آزمایش کرده‌اند ، این ماهواره ها در ظاهر برای بازرسی و تعمیر ماهواره‌های خودی و دوست هستند ، اما می‌توانند در صورت لزوم، سیستم‌های دشمنان را از نزدیک بازرسی یا نابود کنند. راه حل تقابلی ایالات متحده با این مسئله افزایش انعطاف پذیری با استفاده از پلت فرم های مداری شامل تکثیر ماهواره های کوچکتر متعدد در مدارهای حیاتی، تجهیز ماهواره ها به اقدامات دفاعی (از جمله پنهان کاری و مانورپذیری) و توسعه قابلیت های تهاجمی برای پاسخ به تهدیدات در نظر گرفته شده است. از نظر حقوقی حمله به ماهواره‌های مأموریت حیاتی برای دفاع ملی مساوی با حمله به میهن آمریکا یا سایر دارایی‌های نظامی حیاتی است، 3-سومین مؤلفه متاورس جدید برای بازدارندگی، هوش مصنوعی (AI) است. برخی حتی ظهور هوش مصنوعی را با کشف الکتریسیته مقایسه می کنند و آن را به عنوان یک ابزار توانمند جدید در جنگ شناختی، در میان انواع دیگر جنگ، می دانند. ماشین‌ها می‌توانند دایره‌المعارف بسازند، رمان بنویسند و توانایی‌های انسان را در زمینه‌های مختلف تقلید کنند یا از آنها پیشی بگیرند. ماشین‌های هوشمندتر آینده، تصاویر بهینه‌ای از فضای نبرد ، پیوندهای حسگر به تیرانداز و ارزیابی‌های فوری پس از حمله از آسیب وارد شده و اهداف نابود شده ارائه می‌کنند. البته چالش مدیریت «رابطه» انسان و ماشین هنوز بسیار جدی ست. ماشین‌های هوشمند ممکن است در تصمیم‌گیری ها بر طبق گزینه‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده و نتایج از پیش تعیین‌شده عمل کنند، در حالیکه ممکن است بر روی زمین و در میدان جنگ شرایط عوض شده باشد. مسائل اخلاقی و حقوقی نیز در مورد میزان خودمختاری که می‌توان به ماشین‌ها واگذار کرد،تاثیر گذارست (حملات نظامی با هدایت هوش مصنوعی ممکن است با آسیب جانبی بسیار زیاد همراه باشد) 4-چهارم، توسعه تسلیحات مافوق صوت ، از جمله سیستم های حامل کلاهک هسته ای،مسائل جدی را برای برنامه ریزان بازدارندگی و دفاعی ایجاد کرده است. داشتن قابلیت ضربه دوم موثر - (ایجاد ترس از اقدامات تلافی جویانه قطعی و موثر) - شرط لازم برای بازدارندگی هسته ای موفق است. هایپرسونیک ها زمان موجود برای هشدار و انتخاب پاسخ مناسب به حمله را بسیار کم و ناچیز کرده اند. رهبران کشورها ممکن است تنها چند دقیقه از شناسایی پرتاب اولیه حمله دشمن تا رسیدن کلاهک ها به اهداف تعیین شده خود فرصت داشته باشند. تحت این شرایط، رهبرانی که ترس از دست دادن قدرت بازدارندگی خود را دارند، ممکن است به جای منتظر ماندن برای تایید قطعی یک جنگ هسته ای واقعی تمایل بیشتری به انجام حملات پیشگیرانه داشته باشند. مسابقه تسلیحاتی در استقرار تسلیحات مافوق صوت می تواند بر بازدارندگی متعارف نیز تأثیر بگذارد، زیرا موشک های میان برد با سرعت و قابلیت مانور مافوق صوت می توانند به جای چند ساعت یا چند روز، در عرض چند دقیقه در منطقه وسیعی خسارات عظیمی را وارد کنند. 5-پنجمین مؤلفه متاورس جدید برای بازدارندگی، قابلیت رو به رشد پدافند ضد موشکی و هوایی است. موشک‌های بالستیک، در دوران جنگ سرد به صورت یک طرفه بر سیستم‌های دفاعی تسلط داشتند. اما اکنون فناوری دفاع موشکی در برابر موشک های با برد کوتاه، و متوسط توسط ایالات متحده و سایر کشورها بسیار پیشرفت کرده است. دفاع موشکی آینده مبتنی بر فناوری‌ها یا پلت‌فرم‌های جدید، از جمله سیستم‌های مبتنی بر فضا، ممکن است در برابر حملات موشک‌های بالستیک موفقتر عمل کنند. رقابت بین توانایی کشورها در به کارگیری تسلیحات تهاجمی مافوق صوت در مقایسه با توانایی آنها برای دفاع موشکی ممکن است. باعث بازدارندگی هسته‌ای، شود چون حتی عبور یک کلاهک هسته ایی ممکن است آسیبهای جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. بنابراین، در بحبوحه احتمال حملات هسته‌ای گسترده علیه قدرت‌های بزرگ، بازدارندگی از ترس مجازات تلافی‌جویانه قابل اعتمادتر خواهد بود. البته سیستمهای، دفاعی "به اندازه کافی خوب" که باعث پیچیده تر شدن محاسبات مهاجمان بشوند کماکان مورد توجه هستند 6-ششم، جنگ روسیه علیه اوکراین بر اهمیت روزافزون پهپادها برای بحث های آینده بازدارندگی تاکید کرده است. توانایی اوکراین برای حمله به اهداف نظامی روسیه در صدها کیلومتری داخل خاک روسیه با پهپادهای نسبتاً ابتدایی یک تغییر بازی بود. همانطور که هواپیماهای بدون سرنشین پیچیده تر و باهوش تر می شوند، جذابیت آنها برای قدرت های بزرگ برای بازدارندگی و دفاع بیشتر می شود. "سوارم"پهپادی ممکن است برای حملات در مقیاس بزرگ علیه تأسیسات نظامی یا زیرساخت های غیرنظامی استفاده شود . از سوی دیگر، سوارم پهپادی ممکن است برای دفاع ضد موشکی یا هوایی نیز استفاده شوند. ازدحام صدها، هزاران یا حتی یک میلیون هواپیمای بدون سرنشین دیگر چیز فانتزی نیستند. علاوه بر پتانسیل آنها برای حملات گسترده، پهپادها ممکن است برای حملات دقیق علیه اهداف استراتژیک مانند پایگاه ها، مراکز فرماندهی، یا حتی رهبران نظامی یا غیرنظامی فردی نیز مورد استفاده قرار گیرند. هواپیماهای بدون سرنشین نیز با توجه به آگاهی از فضای نبرد، بازی را تغییر داده اند. پهپادهای ارزان قیمت اکنون می توانند حرکات نیروهای زمینی و دریایی دشمن را شناسایی و آن اطلاعات را با فرماندهان جهت پاسخ های سریع و موثر به اشتراک بگذارند. 7-هفتمین مؤلفه این فراجهان جدید" new metaverse"، امکان افزایش جنگ متعارف در چارچوب هسته ای است. از آنجایی که کشورهای بیشتری به تسلیحات هسته‌ای دست می‌یابند و قابلیت‌های نسل چهارم خود را برای جنگ‌های متعارف بهبود می‌بخشند، خطر فزاینده‌ای وجود دارد که گزینه‌های نظامی هسته‌ای و متعارف توسط فرماندهان در نظر گرفته شوند. به‌جای برنامه‌ریزی برای ایجاد بازدارندگی «هسته‌ای» در مقابل جنگ «متعارف»، فرماندهان احتمالاً پکیجی از گزینه‌ها را با سلاح‌های هسته‌ای و متعارف توسعه خواهند داد. در تئوری، این پکیج ممکن است بازدارندگی را افزایش دهد چون یک حمله متعارف ممکن ست پاسخ اتمی داشته باشند. که می‌تواند «تابوی» هسته‌ای را که از زمان بمباران ناکازاکی برقرار بوده، تضعیف کند. همچنین ممکن است بی‌احتیاطی رهبرانی مانند ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را افزایش دهد که در بحبوحه یک جنگ متعارف جاری، مایلند مکرراً تهدیدات استفاده از هسته‌ای را گوشزد کنند 8-مولفه هشتم، عزم چین برای پیوستن به آمریکا و روسیه به عنوان یک ابرقدرت هسته ای است. یک گزارش وزارت دفاع اشاره کرد که چین "احتمالاً در سال 2035 انباری از حدود 1500 کلاهک اتمی ایجاد خواهد کرد" و در حال بهبود قابلیت های نظامی خود برای جنگ متعارف و همچنین بازدارندگی هسته ای در سراسر جهان است. ظهور چین به عنوان یک ابرقدرت هسته ای، زمینه بازی برای کنترل تسلیحات هسته ای را تغییر خواهد داد. اگر روسیه و ایالات متحده علیرغم اختلاف نظرهایشان بر سر جنگ اوکراین، مذاکرات درباره محدودیت تسلیحات استراتژیک را از سر بگیرند، به نظر می رسد برای آنها مهم است که از چین نیز برای حضور در میز مذاکره دعوت کنند. واشنگتن و مسکو سال‌ها تجربه در مذاکره بر سر توافق‌نامه‌های کنترل تسلیحات هسته‌ای راهبردی دارند که نیازمند شفافیت زیادی در مورد نیروها و توانایی‌های آنها از جمله نظارت و راستی‌آزمایی گسترده است. این تردید وجود دارد که چین نیز این میزان از نظارت سرزده توسط ایالات متحده و روسیه را در شرایط فعلی را بپذیرد اگر چین سلاحهای هسته‌ای دوربرد خود را در سطح ایالات متحده و روسیه بسازد، ممکن است مایل باشد که در موضع برابر، با اطمینان بیشتری وارد مذاکرات کنترل تسلیحات شود. اما چالش نه تنها بزرگ کردن زرادخانه هسته ای چین، بلکه درک تفکر نظامی چین در مورد بازدارندگی، به ویژه بازدارندگی هسته ای، وجود دارد. 9-نهم، چالش های بازدارندگی تنها در خارج از مرزهای کشورها به وجود نمی آید. دموکراسی های مدرن، از جمله ایالات متحده و متحدان اروپایی آن، نیز در سیاست داخلی و جوامع خود با مسائلی مواجه هستند که حداقل به طور غیرمستقیم بر توانایی آنها در حفظ قدرت نظامی در حمایت از بازدارندگی تأثیر می گذارد. افراط گرایی سیاسی و قطبی شدن مانع از ایجاد اجماع و رضایت نسبی می شود که برای سلامت دموکراسی حیاتی است. در ایالات متحده، یک رئیس جمهور سابق اعتبار قانون اساسی را زیر سوال برد. در آلمان، مقامات اخیراً یک جنبش راست افراطی را که قصد ترور صدراعظم و سرنگونی دولت را داشت، کشف کرده اند. دموکراسی که با افراد بی اعتقاد به مشروطیت دموکراتیک، به ویژه در میان نخبگانش، آغشته شده است، در مواقع اضطراری در جلب مشارکت شهروندان جهت پشیبانی و همیاری و فداکاری برای امنیت ملی دچار مشکل خواهد داشت. همانطور که ژنرال کالین پاول اشاره کرد، هیچ قدرت خارجی نمی تواند ایالات متحده آمریکا را شکست دهد - فقط آمریکایی ها می توانند. اگر برنامه‌ریزان، سیاست‌گذاران و نظریه‌پردازان نظامی ایالات متحده این مؤلفه‌ها را هنگام توسعه سیاست استراتژیک و نظامی و ساختار نیرو در نظر نگیرند، بازدارندگی می‌تواند به طور خطرناکی در کوتاه‌مدت و بلندمدت تضعیف شود. نویسندگان: استفان سیمبالا، استاد برجسته علوم سیاسی در ایالت پن، برندی واین لارنس کورب از اعضای ارشد مرکز پیشرفت آمریکا و دستیار سابق وزیر دفاع منبع: https://nationalinterest.org/feature/world-ready-new-era-deterrence-206028

تحلیلهایی که شبکه های اماراتی و الجزیره و... از تسلیحات منشا ایرانی حوثیها میدن و به طور هماهنگ ک پیوسته هشدارهایی که اسراییلیها از تسلیحات ایرانی در جنگ اوکراین میدن

این سبک اظهارات تازگیها از طرف عربها داره خیلی مطرح میشه یک همسویی با صهیونیستها در کاره

تصویر لانچر قبل اصابت .اگر این لانچر واقعی باشه فقط در ابتدا و انتهای ردیف سوم فاقد موشک هست و بقیه کنیسترها پر هستند. در محل اصابت الماس در تصویر بالایی قطعا باید باعث انفجار دستکم دو تا ۳موشک میشد.به نظرم کنیستر ها خالی بودند و لانچر یک دیکوی خیلی با کیفیت بود‌.و بقیه که در بروزرسانی مطرح کردم مثل نبود جکهای هیدرولیک بالا برنده کنیسترها نبود تابلو فرمانها اندازه آنتن و...

ایده شکار پهپادها توسط شاتگانها تقریبا قدمتی به اندازه حضور پهپادها داره این مقاله برای سال2017 هست(مطالعه بفرمایید) https://www.wired.com/story/watch-anti-drone-weapons-test/

سلام یک لحظه فکر کردم تراپ زده.از این به بعد سربازان در خطوط مقدم علاوه بر اسلحه خودکار یک شاتگان هم با خود داشته باشند و البته تمرینات تراپ زنی هم در بحث آموزش سربازان لحاظ بشه

تاثیر جنگ روسیه و اوکراین بر برنامه ریزی سایبری ملی:(قسمت پایانی) 7. عملیات اطلاعاتی رقابت در فضای اطلاعاتی شامل تلاش های دولت های روسیه و اوکراین و حامیان غیر دولتی انها برای کنترل روایت پیرامون جنگ و پیشرفت آن است.که شامل انتشار اطلاعات غلط،، شایعات و تبلیغات است. هر چند جنگ اطلاعاتی چیز جدیدی نیست، ولی قابلیت های سایبری آن را قادر می سازد تا در مقیاس و گستره بیشتری نسبت به آنچه قبلا امکان پذیر بود، انجام شود. استفاده دولت های(متخاصم) از هوش مصنوعی، رباتها و رسانه های اجتماعی برای گسترش اطلاعات غلط، تبلیغات، شایعات بسیار زیاد ست. در حال حاضر فضای مجازی به عنوان یک منطقه کلیدی برای رقابت و همچنین آسیب پذیری قابل توجهی برای بسیاری از کشورهای مورد بررسی شناسایی شده.در این بخش بررسی خواهد شد که کشورها چه اقداماتی برای ایجاد انعطاف پذیری اجتماعی در برابر عملیات اطلاعاتی سایبری در پیش گرفتند. بسیاری از کشورهایی که در این مطالعه شرکت داشتند، ابعاد جنگ روانی یا سیاسی و عملیات اطلاعاتی روسیه را قبل از حمله شناسایی کرده بودند. فنلاند، لهستان و سوئد در مورد افزایش عملیات اطلاعاتی روسیه و تهدیدی که این اقدامات برای امنیت ملی و ثبات منطقه ای آنها ایجاد می کند، ابراز نگرانی کرده اند . نمونه هایی از تلاش های ملی برای افزایش انعطاف پذیری شناختی اجتماعی که در پیش گرفتند عبارتند از :قرار دادن منابع اختصاصی دولتی به این منظور. افزایش سواد دیجیتال؛ راستی آزمایی و چک کردن دیتاها؛ ابتکارات افسانه زدایی !!! (myth-debunking initiatives)؛ و عملیات سایبری برای مختل کردن عملیات اطلاعاتی دشمن در ژانویه 2022، سوئد آژانس دفاع روانی را تحت وزارت دفاع که بر دفاع نظامی و انعطاف پذیری غیرنظامیان تاکید دارد.تاسیس کرد بودجه آژانس 8 میلیون کرون در سال از 2024 تا 2026، و 45 پرسنل خواهد داشت به طور مشابه، با توجه به اهمیت جبهه اطلاعات"، بریتانیا در اوایل ژانویه 2022 سلول اطلاعات Information Cellدولتی را برای مقابله با تبلیغات و اطلاعات غلط روسیه تاسیس کرد. دولت بریتانیا همچنین برای ضد اطلاعات و مقابله ابزاری به نام RESIST، که مخففRecognize mis- and disinformation, Early (تشخیص اطلاعات غلط ، هشدار زودهنگام)را ندارک دیده است فنلاند اقدام به تقویت شبکه های ارتباطی خود کرده . تا اطمینان حاصل کند که شهروندانش در صورت بروز حوادث جدی به اطلاعات معتبر ضروری دسترسی دارند. علاوه بر این، دولت فنلاند دارای یک استراتژی ارتباطی روشن است که از طریق آن مقامات جهت اقداماتشان ملزم به ارائه اطلاعات با اهداف و تاثیرات آن به وضوح هستند. فنلاند در یک نظرسنجی در سال 2022 در رتبه اول از 41 کشور اروپایی را در مقوله تاب آوری در برابر اطلاعات نادرست، در اختیار گرفت این افتخار تا حد زیادی مدیون سیستم ملی آموزش به دانش آموزان فنلاندی برای شناسایی اخبار جعلی در سنین پایین و جوانی است از زمان انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال 2016، واشنگتن از احتمال دخالت روسیه در محیط اطلاعاتی و فرایندهای دموکراتیک خود اگاه شده بود. ایالات متحده برای از بین بردن تبلیغات روسیه به شرکت های فناوری جهت پلتفرم زدایی از تبلیغات روسی متکی است، رویکرد آن برای مقابله افزایش اشتراک اطلاعات جهانی با سازمان های مختلف دولتی ایالات متحده ست که نقش کلیدی در این روند ایفا می کند. به عنوان مثال،در نوامبر2023یک کمپین اطلاعات وارونه و یک کار رسانه ایی روسیه در امریکای لاتین برای جلب حمایت و تقویت احساسات ضد امریکایی و ضد ناتو شناسایی شد. مرکز تعامل جهانی وزارت امور خارجه بلافاصله یک بیانیه مطبوعاتی برای از بین بردن این اطلاعات غلط منتشر کرده است. در همین راستا، فرماندهی سایبری ایالات متحده و آژانس امنیت سایبری و زیرساخت ها راهنمایی هایی را در مورد چگونگی شناسایی تبلیغات خصمانه منتشر کرده اند. فرماندهی سایبری همچنین عملیاتهای سایبری برای شناسایی مزارع ترول روسیه و مسدود کردن انها حداقل از سال2018 شروع کرده است. در سال 2022، پس از حمله به اوکراین، ژنرال پل ناکاسون، فرمانده فرماندهی سایبری، تایید کرد که ایالات متحده عملیات سایبری را برای برچیدن زیرساخت های اطلاعات نادرست و اشتباه روسیه، از جمله در اوکراین انجام داده است. اهمیت ائتلاف برای دفاع در برابر عملیات اطلاعاتی باعث ایجاد مرکز ارتباطات استراتژیک ناتو (StratCom COE) در سال 2014 با هفت کشور عضو شد: استونی،آلمان، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لهستان و انگلستان. حتی استرالیا که عضو غیر ناتو است در سال 2022 به COE پیوست. G7 همچنین یک مکانیسم واکنش سریع برای به اشتراک گذاری اطلاعات و بهترین شیوه ها برای مقابله با عملیات نفوذ ایجاد کرد. سرویس اقدام خارجی اروپا (EEAS) یک پلت فرم جدید به نام مرکز به اشتراک گذاری و تجزیه و تحلیل اطلاعات را به عنوان بخشی از تلاش های خود برای مقابله با کمپین های اطلاعات غلط توسط روسیه و چین راه اندازی کرد. دو ماه بعد، این سرویس اولین گزارش EEAS را در مورد دستکاری اطلاعات خارجی منتشر کرد. اتحادیه اروپا و کانادا تحریم هایی را علیه افراد و نهادهای پشت عملیات اطلاعاتی روسیه نسبت اعمال کرده اند. در سال 2023، شورای اروپا مسکو را به خاطر دستکاری اطلاعات خود متهم کرد و هفت فرد و پنج نهاد مسئول انجام کمپین های دستکاری اطلاعات دیجیتال را با نام مستعار Recent Reliable News را تحریم کرد.کانادا در دیپلماسی خود در برابر اطلاعات غلط بسیار فعال بوده است و تحریم هایی را علیه افرادی که به عنوان همدست در انتشار اطلاعات اشتباه روسیه دیده می شوند، اعمال کرده است. عملیات اطلاعاتی توسط روسیه و دیگر بازیگران یک تهدید آشکار برای کشورهای مورد بررسی در این تحقیق است. مطمئنا، بسیاری از تلاش ها برای مقابله با این عملیات قبل از حمله روسیه یا مربوط به چشم انداز دخالت انتخاباتی در 2024 است با این حال، جنگ در اوکراین قطعا به عنوان یک نقطه عطف برای این موضوع است. برای ایجاد انعطاف و تاب آوری شناختی اجتماعی، دولت ها نه تنها واحدهای داخلی جدیدی را برای هدایت این کار ایجاد کرده اند بلکه از طریق همکاری با سیستم عامل ها و پلتفرمها مکانیسم های پاسخگویی و شفافیت بیشتری ایجاد می کنند مقامات همچنین ابتکارات آموزشی را برای ترویج سواد دیجیتال، و اتحاد برای مقابله با عملیات اطلاعاتی را دنبال می کنند 8. پیامدها ایالات متحده و متحدان کلیدی آن، از جمله ژاپن، به شدت برای قابلیت های جدید در فضای سایبری بسیج می شوند. برخی از اهداف رشد. بلندپروازانه هستند و ممکن است برای کشورهای مختلف غیر قابل دستیابی باشند. بودجه و در دسترس بودن نیروی ماهر احتمالا در اکثر کشورها وجود نخواهد داشت. بنابراین بسیار محتمل است که کشورهای ائتلاف به رهبری ایالات متحده و سایر گروه ها، مانند اتحادیه اروپا، به دنبال تقویت ساختارهای اتحاد برای دفاع سایبری مشارکتی برای جبران کاستی های خود باشند. مشخصا امنیت سایبری ملی در کل سیاست امنیت ملی بیشتر از امروز برجسته خواهد شد. احتمالا در کشورهایی که بیشترین آسیب را از عملیات سایبری روسیه دیده اند، میل بیشتری برای حمایت از دفاع سایبری ملی وجود داشته باشد. تا زمانی که روسیه به جنگ یا اشغال اوکراین ادامه دهد، چشم انداز تشدید عملیات سایبری، (حتی از جنبه روانی)، باقی خواهد ماند. حتی اگر روسیه به جنگ پایان دهد و مجبور به عقب نشینی از اوکراین شود، جنگ سایبری و اطلاعاتی بین روسیه و غرب احتمالا ادامه خواهد یافت. به غیر از اوکراین و روسیه که در جنگ هستند،سایرین تلاش خواهند کرد تا سطح فعالیت های سایبری را زیر آستانه درگیری مسلحانه نگه دارند. شاید انگیزه هایی برای روسیه وجود دارد که محدودیت های این آستانه سایبری را در برابر تشدید جدی تر اقدامات دیپلماتیک یا نظامی جایگزین کند. تا زمانی که روسیه نگران عقب نشینی های عمده یا شکست در جنگ ست، این رویارویی بی ثبات سایبری باقی خواهد ماند و پتانسیل خطرناک تر شدن را هم دارد. اگر این اتفاق بیفتد، می توان انتظار داشت که یک دور اضافی از پاسخ ها را در سیاست سایبری ملی توسط ایالات در راه باشد منبع https://www.iiss.org/globalassets/media-library---content--migration/files/research-papers/2024/01/impact-of-the-russiaukraine-war-on-national-cyber-planning_a-survey-of-ten-countries.pdf

تاثیر جنگ روسیه و اوکراین بر برنامه ریزی سایبری ملی:(قسمت سوم) 6. شرکا و متحدین دفاع سایبری موفق اوکراین در طول جنگ به شدت به اقدامات امنیتی سایبری وابسته بوده است کیف یک دهه قبل گرفتار رقابت سایبری و درگیری با روسیه شد اوکراین تقویت امنیت سایبری خود را از طریق همکاری نزدیک با شرکای بین المللی و با بخش خصوصی، با شتاب قابل توجهی شدت داده تا حمله روسیه و از آن زمان به بعد این شتاب به این معنی است که بسیاری از مهمترین همکار یها و شرکتها اغلب به صورت موقت تصویب می شوند و نمی توانند به جای دیگری منتقل شوند. بنابراین، یک درس کلیدی از جنگ برای سایر کشورها، ایجاد یک رویکرد ساختار یافته تر نسبت به مشارکت های بین المللی و همکاری با بخش های مربوطه بخش خصوصی در زمان صلح است تا انها مجبور به بازسازی، بازسازی و بازسازی در وسط جنگ نباشند. تمام کشورهای مورد بررسی در این گزارش کاملا از تاثیرات مثبت همکاری بین المللی بر دفاع سایبری ملی اگاه هستند. این کشورها همچنین نیاز به اجرای همکاری پایدار و ساختار یافته را درک کردند. شاید کارهای قابل تحسین متعددی از متحدها و شرکت های فناوری برای حمایت از دفاع سایبری اوکراین صورت گرفته، ولی کشورها نمی توانند در آینده به این ابراز همدردی و تعهد تکیه کنند. بنابراین، یک جنبه کلیدی از این اصلاحات. همکاری سایبری عمیق تر بین کشورها، به ویژه برای دفاع سایبری و به اشتراک گذاری اطلاعات است اقدامات بازیگران دولتی و غیر دولتی طرفدار روسیه این نیاز به همکاری سایبری را تقویت کرده است. هکریستهای های طرفدار کرملین وب سایت ها و خدمات کلیدی در فرانسه،آلمان و سوئیس را تعطیل کرده اند. انها همچنین تجاوز سایبری در سراسر جهان را در طول جنگ افزایش داده اند و به دنبال نهادهای کلیدی مختلف مانند ارتش، خدمات حمل و نقل و شبکه های انرژی هستند. این امر باعث شد از دفاع مشترک کشورهای اروپایی و متحدانشان که معماری امنیت سایبری آنها از طریق این حملات مکرر و تشدیدکننده زیر ضربه رفته انتقاد شود چندین کشور دریافته اند که دفاع سایبری مشترک می تواند از طریق تمرینات سایبری تقویت شود که اغلب به عنوان یک معیار عملکرد و ظرفیت سازی برای تشویق همکاری های عمیق تر بین المللی در طیف وسیعی از فعالیت ها عمل می کند. تمریناتی مانند Locked Shields( سپرهای نفوذ ناپذیر)وred teaming (گروه بندی قرمز)، و همچنین تعاملات دو جانبه و سه جانبه، همه تا حدی به تقویت روابط کمک می کنند. با این حال، چنین فعالیت های چند وجهی و چند ملیتی، دولتها را ملزم به در اختیار گذاشتن شرکتها و خدمات و کارشناسان فنی می کند که عموما کشورها در این حوزه با کمبود شدید مواجه هستند چند مانور سایبری در طول جنگ اوکراین برگزار شده است که ماهیت همکاری چنین تمریناتی را نشان می دهد. به عنوان مثال، در فوریه 2023، فرانسه میزبان ORION 23 بود 14 کشور متحد در آن شرکت داشتند این بزرگترین مانور نظامی نیروهای فرانسوی در 30 سال گذشته بود. در همان زمان، ارتش بریتانیا دفاع سایبری مارول 2، بزرگترین مانور سایبری نظامی در اروپای غربی را رهبری کرد. این تمرین ("capstone ") سنگ بنایی برای تلاش های اموزشی یک ساله و بیش از 750 متخصص سایبری از نیروهای مسلح مختلف بریتانیا بود. سازمان های دولتی و شرکای صنعتی کشورهای دیگر مانند ایتالیا، ژاپن، کنیا و عمان نیز در دفاع سایبری مارول ۲ شرکت کردند. این تمرین بیشتر به سمت مهارت های فردی نسبت به عملیات ترکیبی توسط شبکه های نظامی بود. ژاپن معتقد است که همکاری کلید دفاع سایبری است و توکیو قصد دارد روابط سایبری با ایالات متحده را از نظر گزینه های بازدارنده انعطاف پذیر، تمرینات دوجانبه، اطلاعات مشترک و همچنین نظارت و شناسایی عمیق تر کند. برخی از این روابط به آموزش سایبری مشترک، برنامه ریزی ترکیبی یا عملیات سایبری هماهنگ گسترش یافته است. تا اواسط سال 2023، ایالات متحده بیش از 50 عملیات hunt-forward’"شکار رو به جلو" را در 75 شبکه با حداقل 23 کشور انجام داده است. در فوریه 2023، فنلاند، سوئد و ایالات متحده یک مانور نظامی سه جانبه برای تقویت دفاع سایبری و اطمینان از قابلیت همکاری بین المللی انجام دادند جنگ در اوکراین نشان داده است که اتحاد و مشارکت، به ویژه برای دفاع سایبری، بخشی جدایی ناپذیر از امنیت و دفاع ملی است. به منظور تعمیق و تسریع کانال های مشارکت در طول بحران ها، بهتر است کشورها با اطمینان از همکاری ساختار یافته و اعتماد ساز در زمان صلح شروع کنند. مشارکت های جدید بین کشورها می تواند به دلیل احساس مشترک اسیب پذیری در زمان جنگ به راحتی ایجاد شود، البته ممکن است همیشه اینگونه نباشد. از این رو، کشورها در زمان صلح به خوبی می توانند مشارکت های عمیق تری با کانال های ارتباطی قابل اعتماد ایجاد کنند تا مجبور به اقدامات موقت واکنشی نشوند، این جنگ نشان داد که یافتن روش های جدید برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و منابع حیاتی بدون به خطر انداختن روش ها و منابع اطلاعاتی حساس امکان پذیر است. شرکت های فن اوری به عنوان شرکای مهم (گوگل، مایکروسافت و استارلینک و...) این جنگ نقش شرکت های فناوری به عنوان بازیگران ژئوپلیتیکی را کاملا برجسته کرده است. بخش خصوصی سهم قاطعی در جنگ در دو حوزه کلیدی داشته است. اولا، ارائه مستقیم قابلیت های امنیت سایبری، پشتیبانی تحلیلی، اتصال و انعطاف پذیری داده ها، موقعیت اوکراین را تقویت کرده است. ثانیا، باعث کاهش عملیات های روسیه. پس از تهاجم به طور مستقیم بر بخش ICT مسکو. تاثیر گذاشته است. در استانه تهاجم روسیه،آمازون با کیف برای پشتیبان گیری از پایگاه داده های دولتی در فضای ابری کار می کرد و این به کاهش آسیب هایی که در صورت نابودی فیزیکی، نقض یا تخریب سیستم های اوکراین رخ می داد، کمک کرد. مداخله آنها به طور قابل توجهی درک سنتی از " یک مبارز تحت قانون درگیری مسلحانه (LOAC) را پیچیده کرده است. جنگ اوکراین همچنین شاهد احیای فعالیت های هکری بوده است که مرز بین فعالیت های حمایت شده دولتی و داوطلبانه را محو می کنند. در چنین شرایطی، استفاده از قوانین بین المللی بسیار دشوارتر است. لیندی کامرون، مدیر اجرایی مرکز ملی امنیت سایبری بریتانیا، می گوید: کمپین روسیه به دلیل استفاده از "تخصص دیجیتال غرب و اوکراین در دولت ها و بخش خصوصی" تا حد زیادی شکست خورده است با این حال، بررسی مواضع کشورها نشان داده است که اکثر دولت ها قدردان نقش کلیدی این شرکتها در دفاع سایبری، انعطاف پذیری و به اشتراک گذاری اطلاعات ایفا می کنند هستند که شامل مشارکت در عملیات سایبری برای دفاع از سیستم های اوکراین . ارائه زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) مانند ذخیره سازی ابری یا ماهواره ها برای حفظ ارتباط اوکراین؛ تحریم ارائه خدمات ICT به روسیه و.... با این حال، در این ترکیب که متشکل بازیگران شخصی (غیر دولتی و داوطلب) و تحت امر دولت هستند امنیت صنعت را نمی توان تضمین کرد. در آینده، مهاجمان ممکن است به دنبال هدف قرار دادن شرکت هایی باشند که پشتیبانی دفاعی حیاتی را ارائه می دهند، در نتیجه خطری برای کارکنان این شرکت ها در سطح بین المللی وجود دارد این تهدیدات همین مرز بندی کم رنگ بین زمان صلح و درگیری را محو می کند بر اساس یک مطالعه، تا 10 نوامبر 2023، بیش از 1000 شرکت عملیات خود را در روسیه محدود کرده اند و این امر به جداسازی اقتصادی شرکت های غربی و دیگر شرکت های فناوری اطلاعات و ارتباطات از روسیه کمک کرده است" دولت ها مجبور شده اند "کار با کسب و کارها را به روش های جدید و واقعا مشترک" آغاز کنند. در حالی که بسیاری از فناوری شرکت های غربی به شکلی قابل تحسین در اطراف اوکراین تجمع کرده اند اما ممکن است در آینده تمایل کمتری به انجام این کار داشته باشند مخصوصا اگر تضاد منافع مادی بیشتری وجود داشته باشد یا مرز بین متجاوز و قربانی به وضوح تعریف نشده باشد. . تعدادی از دولت ها و بسیاری از این شرکت های فناوری مزایای این کمک ها را تحسین کرده اند، اما همچنین از چالش های سیاسی، مالی، قانونی و عملیاتی برای پایداری در دراز مدت و تکرارپذیری در اینده محتاط هستند. ادامه دارد

چند نمونه رنگ آمیزی متفاوت آموزشی های ایران این رنگ آمیزی های متفاوت در ایران قبلا هم وجود داشته و به نظرم ربطی به سفارشات کنسلی نیست .حتی در اخبار اومده بود که این یاکها در ایران مونتاژ شدند.فکر می کنم این معنی رو میده که برای ما ساخته شدن

این شکل رنگ آمیزی در ایران مسبوق به سابقه ست

تاثیر جنگ روسیه و اوکراین بر برنامه ریزی سایبری ملی:(قسمت دوم) 4. دفاع سایبری در عمق ایالات متحده یکی از پیشگامان استراتژی دفاع سایبری به عنوان "درگیری مداوم"‘persistent engage" است این استراتژی نیاز به کاری بیش از دفاع سایبری منفعل دارد و نتیجه گیری مطلوب منوط به تداوم بیشتر دفاع سایبری ست . در سال 2018، دولت ایالات متحده رسما سیاست "دفاع از جلو" defending forward’در فضای مجازی را اتخاذ کرد که استفاده از آن به عملیات سایبری برای مختل کردن و تضعیف اکوسیستم های متخاصم توصیف می کند. این سیاست اهداف متعددی داشت، از جمله مختل کردن یا شکست حملات دشمن در زمان صلح بدون عبور از آستانه درگیری مسلحانه و به موازات آن، نیروهای سایبری ایالات متحده را قادر می سازد تا بهتر آماده انتقال از رقابت در زمان صلح به مدیریت بحران و فراتر از آن در جنگ باشند.(فکر می کنم آمریکا از سال2018 در فضای سایبر وضعیت جنگی اتخاذ کرده تا اینکه منتظر یک جنگ تمام جانبه باشه). ایالات متحده نتیجه عملیات سایبری خود در جنگ را به عنوان اعتبار استراتژی "درگیری مداوم" و "دفاع از جلو" در نظر گرفته است. واشنگتن به اوکراین برای شناسایی ، غیرفعال کردن یا مختل کردن بخش بزرگی از عملیات سایبری روسیه که در ژانویه 2022 به طور چشمگیری علیه اهداف نظامی و مدنی اوکراین به عنوان مقدمه ای برای جنگ افزایش یافته بود کمک کرده است. کشورهایی مانند فرانسه و هلند قبل از جنگ اذعان کرده بودند که دارای توانایی های سایبری تهاجمی هستند و این می تواند به وضعیت "دفاع از جلو" کمک کند. کانادا خود را برای توسعه سطح توانایی های سایبری تهاجمی آماده کرده است قبل از جنگ، سوئد دو واحد را برای افزایش استحکام برای عملیات سایبری دفاعی و تهاجمی ایجاد کرده بود. ژاپن رویکرد پیشگیرانه تری از دفاع سایبری را با برچسب "دفاع سایبری فعال" -در پیش گرفته است. استراتژی امنیت ملی ژاپن در سال 2022 این مفهوم را با هدف از بین بردن "احتمال حملات سایبری جدی که ممکن است باعث نگرانی های امنیت ملی شود" و جلوگیری از "گسترش آسیب در صورت چنین حملاتی" گنجانیده است. دولت ژاپن همچنین اصلاحات قانونی قابل توجهی را پیشنهاد کرد، از جمله تفسیر مجدد یک ماده قانون اساسی که دخالت دولت در محرمانه بودن ارتباطات خصوصی را ممنوع می کند. با این حال، نگرانی هایی در مورد این شیب تند رویکردهای پیشگیرانه تر برای دفاع سایبری وجود دارد. فرانسه، آلمان و هلند علنا نگرانی های خود را در مورد دفاع بیشتر از جلو ابراز کرده اند(نگرانیهای مدنی). در دسامبر ۲۰۲۲، فرمانده فرماندهی سایبری فرانسه علیرغم سودمندی این طرح، در مورد ماهیت اساسا تهاجمی عملیات سایبری ایالات متحده ابراز تردید کرد. به طور مشابه، صفحه سفید"White Paper "دفاعی هلند ۲۰۲۲ به نقش مثبت فرماندهی سایبری دفاعی در شکست حملات سایبری مخرب اشاره کرد، اما دولت فقط در زمان جنگ و وضعیت جنگی جهت این عملیات مجاز خواهد بود.استراتژی امنیت ملی آلمان در سال ۲۰۲۳ نظر مشابهی داشته: "ما اساسا ایده استفاده از هک به عنوان وسیله ای برای دفاع سایبری را رد می کنیم." با این حال،. این چند کشور اروپایی به دنبال اجماع در مورد سطح و شمولیت و دامنه دفاع فعال هستند و احتمالا با این پیش شرط ها دنبال ایجاد رویکردهای جدید برای ‘persistent engageو دفاع رو به جلو هستند 5. استراتژی و برنامه های دفاعی چندین کشور بازسازی هایی را با هدف ادغام بهتر توانایی های سایبری خود با اهداف امنیت ملی و نظامی اغاز کرده اند. منطق این تلاش این است که اطمینان حاصل شود جنبه های سیاسی، نظامی، اطلاعاتی و فنی دفاع سایبری متقابلا یکدیگر را تقویت کنند. ایالات متحده، انگلیس و ژاپن چنین ادغامی را یک ضرورت و یک اولویت فوری می بینند. میکه اویانگ، معاون دستیار وزیر دفاع ایالات متحده در امور سیاست سایبری، خاطرنشان کرد که درگیری اوکراین به وضوح اهمیت "توانایی های سایبری یکپارچه در کنار سایر قابلیت های جنگی" را نشان داده است.در سپتامبر 2023، وزارت دفاع ایالات متحده این ادغام را در اولویت قرار داده است.(همین طور انگلستان و ژاپن) سایر کشورهایی که بازسازی سازمانی را انجام داده اند عبارتند از لهستان، فرانسه و آلمان. لهستان از قبل از حمله روسیه به اوکراین در دفاع از فضای سایبری و امنیت سایبری سرمایه گذاری کرده است، اما جنگ به این تلاش ها سرعت بخشیده است. در فوریه 2022، لهستان نیروهای دفاعی فضای سایبری را بر اساس فرماندهی سایبری ایالات متحده تاسیس کرد و انتظار می رود که این نهاد تا سال 2024 عملیاتی شود ارتش فرانسه در حال ایجاد یک فرماندهی آینده جنگی برای همگام شدن با ماهیت در حال تغییر جنگ و تلاش برای ادغام حوزه های سایبری با حوزه های متعارف است. افزایش هزینه های دفاعی در توانایی های سایبری، اغلب با حاشیه های بزرگ، همراه است. در سال 2022، فنلاند به همراه اتریش، فرانسه، هلند، رومانی و اسپانیا از کمیسیون اروپا خواستند تا هزینه های دفاع سایبری را افزایش دهند. این کشورها خواستار سیاست دفاع سایبری اتحادیه اروپا شدند که نه تنها یکپارچگی سایبری از نظر شبکه های ارتباطی نظامی، بلکه یک طرح روشن برای دفاع سایبری جامع است که شامل یک فناوری دفاعی جامع و با زمینه صنعتی است. این کشورها همچنین خواستار افزایش سرمایه گذاری در دفاع سایبری هماهنگ بهتر و رویکرد جامع تر به فضای سایبری اروپا شدند. دولت فنلاند بر هدف خود برای تسریع نواوری های امنیتی هوش مصنوعی برای تقویت دفاع ملی تاکید کرده است. بودجه ملی 2024 با هدف افزایش هزینه های دفاع سایبری فنلاند به میزان 30 درصد از سرمایه گذاری 280 میلیون یورو در سال 2023 است. کتاب سفید دفاعی هلند در سال 2022 پیش بینی گسترش پرسنل سایبری نظامی از حدود 150 نیروی ذخیره سایبری در فرماندهی سایبری دفاعی را به بیش از 400 متخصص سایبری تمام وقت اعلام کرد. در سال 2023، فرانسه اعلام کرد که بودجه آموزش سایبری نظامی تا سال 2030 افزایش 300 درصدی خواهد داشت. همچنین در همان بازه زمانی استعداد نیرو به 5000 سرباز سایبری افزایش خواهد یافت. بودجه دفاعی سوئد برای سال 2024 پس از یک دوره زمانی 28 درصد افزایش خواهد یافت.یک افزایش قابل توجه در سال 2023 جهت فعال کردن این کشور برای همکاری موثر با ناتو در تمام زمینه ها، از جمله سایبری است در این طرح دولت متعهد به گسترش توانایی های واحد دفاع سایبری خود برای تقویت توانایی برای دفاع در برابر تهدیدات ترکیبی است. در مورد ژاپن، دولت قصد دارد پرسنل مرتبط با واحدهای مرتبط با سایبری مانند فرماندهی سایبری نیروهای دفاع از خود را تا سال 2027 به 4000 افزایش دهد. توکیو قصد دارد تعداد نیروی کار سایبری مرتبط با وزارت دفاع را به ۲۰ هزار نفر افزایش دهد، زمان بندی این اقدامات (اعلام شده در دسامبر ۲۰۲۲) احتمالا نشان می دهد که این تلاش ها مربوط به جنگ در اوکراین باشد،اما ژاپن دیگر بازیگران ژئوپلیتیکی مانند چین را به عنوان یک تهدید بزرگتر در نظر می گیرد. قریب به یقین چین عامل مهمی در اقدامات سایبری جدید توکیو بوده است ادامه دارد

سیستم دفاع هوایی جدید Elbit Systems به نام Red Sky Red Sky به عنوان یک سیستم دفاع هوایی تاکتیکی بسیار کوتاه (VSHORAD) معرفی شده که برای محافظت در برابر تهدیدات هوایی در ارتفاع پایین و. برای مقابله با سیستم‌های بدون سرنشین طراحی شده است که شامل «رادار DAiR، حسگرهای هوش سیگنال (SIGINT)، RF Jammer و محموله الکترواپتیکال (EO) COAPS-L» است. این سیستم ماژولار شامل یک رادار به همراه یک توپ 30 میلی‌متری و سامانه موشکی برای سرنگونی تهدیدات در محدوده هفت کیلومتر و 15000 پا است. تنها بخش این سیستم که توسط Elbit عرضه نمی‌شود، موشک‌ها هستند و با هر چیزی که مشتری بخواهد استفاده کند، یکپارچه می‌شود. عملا البیت بخش soft killرا تولید می کند و در hard killمی تواند با موجودی تسلیحاتی مشتری یکپارچه شود

از مشتری تا رقیب: ظهور صنعت دفاعی ترکیه (خلاصه) صنعت دفاعی ترکیه در 50 سال گذشته دستخوش تغییرات شگرفی شده و این کشور به یک صادرکننده مهم دفاعی تبدیل شده است. صنعت دفاعی ترکیه در یک دوراهی قرار دارد و تصمیم گیرندگان در مسیر آینده آن با انتخاب دشواری روبرو هستند. از یک سو، جاه طلبی دیرینه ترکیه برای ایجاد یک صنعت دفاعی خودکفا منجر به رشد صنعتی قابل توجه و افزایش استقلال استراتژیک آنکارا با کاهش نفوذ تامین کنندگان خارجی شده است. از سوی دیگر، اهداف مستمر خودکفایی به طور فزاینده ای چالش برانگیز و پرهزینه خواهند شد، به ویژه با تکامل و پیچیدگی تسلیحات مدرن و ورود رقبای جدید به بازار. اگرچه این امر انگیزه ای برای افزایش همکاری های صنعتی ایجاد می کند، اما توسعه صنعت دفاعی ترکیه از لحاظ تاریخی. ریشه در واکنش این کشور به تحریم های تسلیحاتی غرب دارد و تصمیم گیرندگان این کشور به شدت از آسیب پذیری همکاری های دفاعی در برابر نفوذ خارجی آگاه هستند. نظام بین المللی فرصت ها و چالش هایی را برای صنعتی شدن دفاعی ترکیه فراهم کرده است. با این حال، برای درک این فرآیند و عواملی که تصمیم‌های آینده را شکل می‌دهند، باید در نظر گرفت که چگونه عوامل داخلی مانند نگرش رهبران، تمایل به خودکفایی استراتژیک و بلوغ صنعت نوپای ترکیه بر مسیر حرکت آن تأثیر گذاشته است. رهبران سیاسی مانند مصطفی کمال آتاتورک در دهه های 1920 و 1930، عدنان مندرس در دهه 1950، تورگوت اوزال در دهه 1980 و رجب طیب اردوغان از دهه 2000 آثار خود را در صنعت دفاعی ترکیه به جا گذاشته اند. با انجام این کار، آنها ماهیت در حال تغییر نظام بین‌الملل را منعکس کرده و به آن پاسخ داده‌اند - از پذیرش و اتکا به کالاهای دفاعی آمریکایی در اوایل جنگ سرد تا جریان رو به رشدی که ترکیه در دهه 1960 به صنعت دفاعی خود نیاز داشت. این جاه طلبی ها پس از عملیات نظامی ترکیه در قبرس در سال 1974، زمانی که متحدان ترکیه تحریم های تسلیحاتی اعلام شده و اعلام نشده را علیه آنکارا اعمال کردند، تقویت شد. این امر موجب بهبود قابلیت‌های صنایع دفاعی ترکیه شد. در کنار سازماندهی مجدد صنایع دفاعی داخلی کشور، تغییر از جایگزینی واردات به صنعتی سازی صادرات محور، امکان مشارکت گسترده بخش خصوصی در صنایع دفاعی را فراهم کرد. شرکت‌های دفاعی که در دهه 1980 توسط سرمایه‌گذاران بخش خصوصی از ابتدا ساخته شدند، تشویق شدند تا با شرکای خارجی همکاری کنند تا مهارت‌ها، فن‌آوری‌ها و سرمایه‌ها را بیاورند. این رویکرد باعث ظهور سرمایه گذاری های مشترک شد که به نظر می رسید بهترین مدل را برای انتقال امن فناوری ارائه می دهد. معاونت صنایع دفاعی (در ابتدا با نام دفتر توسعه و پشتیبانی صنایع دفاعی و از سال 2022 به عنوان آژانس صنایع دفاعی شناخته می‌شد) همچنین یکی از عوامل اصلی رشد صنعت دفاعی پس از تجمیع بخش عمده‌ای از صنایع زیر نظر ارتش ترکیه بود. بنیاد نیروها ( Türk Silahlı Kuvvetlerini Güçlendirme Vakfı ) در سال 1987. تصمیم گیرندگان ترکیه به این درک رسیده اند که خودکفایی مطلق عملاً دست نیافتنی است. اگرچه بومی‌سازی سیستم‌های تسلیحاتی آزادی‌های زیادی را می‌دهد، اما این فرآیند اشکال مختلفی از وابستگی‌ها را به وجود می آورد. علاوه بر این، استراتژی "از بالا به پایین" که توسط ترکیه در ایجاد پایگاه دفاعی-صنعتی خود به کار گرفته شده است، از سطح پلت فرم به قطعات و فناوری‌ها، عمدتاً به دلیل اولویت‌بندی ضعیف و فقدان رویکردی منسجم،!!!(می خواد بگه ترکها کمی سر در گم هستند در مورد ما چی میگه؟؟) با انتقاداتی مواجه شده است. برای جبران هزینه ها، صنعتی شدن دفاعی ترکیه به شدت به صادرات تسلیحات وابسته شده است زیرا به بومی شدن و تولید فناوری های نظامی ادامه می دهد. با این حال، علیرغم گردش مالی و ارقام صادراتی پررونق، این بخش با چالش‌های بلندمدت از جمله ظهور رقبای جدید در بازار و نرخ فزاینده «فرار مغزها» به‌ویژه از اواخر دهه ۲۰۱۰ مواجه است. در این زمینه است که تصمیم گیرندگان ترکیه با دوراهی مواجه می شوند. اگرچه ترکیه ترجیح می دهد با متحدان غربی خود همکاری کند، اما راه برای همکاری با کشورهای غیر غربی نیز باز است. دلیل این امر این است که وابستگی، در درجات مختلف، به تامین کنندگان تسلیحات خارجی همچنان می تواند ترکیه را در پیگیری منافع ملی خود محدود کند، به ویژه اگر سیاست ها و اولویت های آنکارا و تامین کنندگان اصلی آن با هم هماهنگ نباشند. مشروح کامل این مقاله تحقیقاتی در این آدرس هست دوستان مطالعه بفرمایند https://www.iiss.org/globalas...efence-industry_01052024.pdf

اینجا تا حدی گروه سرایا الاشتر رو معرفی کردهhttps://iswnews.com/117768/اولین-عملیات-مقاومت-اسلامی-بحرین؛-سرا/ یکی از رهبران کلیدی این گروه سید مرتضی مجید رمضان علوی میگن در ایران مستقر هست

"استفاده"جا مونده

شکست طولانی‌مدت تراشه‌های روسیه در حال ادامه است روسیه هرگز بدون صنعت نیمه هادی توانمند، مبتکر و تجاری محور قدرت درجه یک نخواهد بود. آلفرد سارانت و جوئل بار ، دو آمریکایی بودندکه برای روسیه جاسوسی می کردند و به شوروی فرار کردند، در سال 1962،پیشنهاد کردند که شهر جدید زلنوگراد روسیه («شهر سبز») به مرکز توسعه و تولید میکروالکترونیک و کامپیوتر تبدیل شود. بنابراین Zelenograd به قلب تلاش روسیه برای ساخت وسایل الکترونیکی مدرن برای ارتش خود تبدیل شد. اما به زودی در ماموریت خود شکست خورد و این شکست تا به امروز ادامه دارد. "سارانت و بار"، مهندسانی که روی پروژه های دفاعی طبقه بندی شده ایالات متحده، عمدتاً شامل رادار، کار می کردند، بخشی از حلقه جاسوسی "روزنبرگ" در ایالات متحده بودند تقریباً در همان زمان، دانشمند و جاسوس انگلیسی "کلاوس فوکس " در بریتانیا دستگیر شد. در طول جنگ جهانی دوم، او نقش علمی بزرگی در سایت ساخت بمب هسته ای ایالات متحده در لوس آلاموس ایفا کرد. نیکیتا خروشچف پیشنهاد سارانت و بار را پذیرفت و زلنوگراد را به قلب تلاش‌های شوروی برای رسیدن به ایالات متحده در الکترونیک، از جمله رایانه‌های کوچک و مدارهای مجتمع تبدیل کرد. "بار" که یک مهندس زبردست بود، اولین کامپیوترهای دیجیتالی را برای زیردریایی های هسته ای روسیه طراحی کرد و پیشتاز ساخت مدارهای مجتمع بود. در طول دهه 1980، ایالات متحده برنامه ای را برای کنترل صادرات و جلوگیری از تلاش های "راهزنان تکنولوژی" مورد حمایت روسیه که تجهیزات پیچیده ای را برای صنعت الکترونیک جدید خود به روسیه عرضه می کردند، راه اندازی کرد. سیستم جاسوسی روسیه نیز به سرعت عمل کرد و به دنبال طراحی‌های نیمه‌رسانای ایالات متحده برای قوی‌تر کردن و «هوشمند کردن» سلاح‌های روسی بود. (اولین مدار مجتمع ساخت شوروی در دهه60) در نحوه برخورد آمریکا با روسیه و دیگر رقیب راهبردی نوظهورش، چین، تضاد بزرگی وجود دارد. توسعه روسیه توسط کنترل‌های قوی متوقف شد، در حالی که ایالات متحده آشکارا به چین در توسعه صنعت الکترونیکی آن کمک می‌کرد. یکی از دلایلی که تجهیزات روسی در جنگ اوکراین منهدم میشود، به خاطر استفاده از ریزتراشه های ساخت آمریکا، اروپا و آسیا در تجهیزات است، این واقعیت آشکار است که روسیه نمی تواند آنها را به تنهایی بسازد. کنترل‌های صادراتی در دهه 1980 زمینه را برای شکست بزرگ میکروالکترونیک روسیه فراهم کرد، که حتی امروز نیز به زلنگراد آسیب می‌زند. دو شرکت مهم نیمه هادی روسیه، Mikron و Angstrem، در Zelenograd قرار دارند. Angstrem در شرف ورشکستگی ست و همچنین ادعاهای حقوقی علیه مدیران سابق بخش Angstrem-T در مورد تجهیزات "مفقود شده" وجود دارد Mikron، آخرین امید بزرگ نیمه هادی روسیه، در توسعه فناوری است که بیش از 30 سال از عمر آن می گذرد، اما این شرکت فقط امیدوار کننده است، نه ارائه دهنده!! برای ریخته گری جدید و تجهیزات اچینگ و لیزر به شدت نیاز به سرمایه گذاری دارد. این که آیا بودجه مورد نیاز را دریافت می کند یا حتی اگر می تواند پایه مهارت های لازم را توسعه دهد، سؤالات بی جواب ست. حرف آخر: روسیه بدون داشتن بخش الکترونیکی توانمند نمی تواند یک قدرت درجه یک باشد. نمونه بارز آن کمبود تجهیزات مدرن در هواپیما و تجهیزات زمینی است. تانک‌های روسی بدون سیستم‌های حفاظت فعال عمل می‌کنند و آنها را در برابر سلاح‌های ضد تانک نسبتا ارزان در اوکراین آسیب‌پذیر می‌کند. هواپیماهای روسی بدون سیستم نقشه برداری GPS پرواز می کنند و حتی برخی از آنها فاقد سیستم هدف گیری زمینی هستند. مطمئناً، این کاستی ها به معنای شکست روسیه در جنگ خود در اوکراین نیست. با این حال، کمبودهای بومی روسیه در الکترونیک پیشرفته مطمئناً به این معنی است که این کشور از لحاظ تجهیزات و نیروی انسانی متحمل ضررهای زیادی شده است. صنعت پیشرفته روسیه بیشتر بر روی نیازهای نظامی متمرکز است. این بسیار متفاوت از تولیدکنندگان ایالات متحده، چین، کره جنوبی، ژاپن، تایوان یا اروپایی است که همگی دارای بخش های تجاری قوی هستند. (اولین کامپوتر شخصی ساخت شوروی) در دهه 1980، پنتاگون خواهان مدارهای مجتمع(IC) با سرعت بسیار بالا بود. بنابراین وزارت دفاع برنامه مدار مجتمع با سرعت بسیار بالا (VHSIC) را آغاز کرد و بیش از 2 میلیارد دلار در این تلاش سرمایه گذاری کرد (حدود 5.5 میلیارد دلار در سال 2022). این شرکت هرگز موفق به ساخت مدارهای مجتمع VHSIC نشد، بیشتر به این دلیل که پردازنده های تجاری بسیار بهتر از آنچه پنتاگون در نظر داشت تولید می کرد. با این حال، موفق شد به تولید تجهیزات نیمه هادی ایالات متحده یارانه بدهد و صنعتی را تحریک کرد که بیشتر محصولات خود را به خارج از کشور، عمدتاً به آسیا، ارسال می کرد. برنامه VHSIC نشان داد،که یک بخش تجاری رقابتی برای پیشرفت در الکترونیک حیاتی است، همانطور که در بسیاری از صنایع دیگر وجود دارد. از سوی دیگر، رویکرد روسیه این بود که همه چیز را مخفیانه انجام دهد. در طول جنگ سرد، Zelenograd یک شهر بسته و کارهای آن طبقه بندی شده بود. Zelenograd به طور فزاینده‌ای گرفتار عادت‌های بد شد، عمدتاً به‌جای توسعه بومی، طرح‌های دیگران را می‌دزدید. یک نمونه بارز «تراشه تگزاس» بود، یک مدار مجتمع مهم در مقیاس متوسط که ایالات متحده در دهه 1980 از آن در رادارهای هواپیما و سایر سخت افزارهای خود استفاده می کرد. هنگامی که مهندسان Zelenograd برای توسعه طراحی بومی خود فشار آوردند، از طرف مافوق خود به آنها گفته شد که تراشه تگزاس را کپی کنند و هر کار طراحی مستقل را کنار بگذارند. جوئل بار یهودی بود با اینکه منطقه طبقه بندی شده بود و یهودیان در اتحاد جماهیر شوروی برای یافتن شغل در آن مشکل داشتند. اما او توانست بسیاری از استعدادهای علمی و مهندسی یهودیان را به Zelenograd جذب کند در دوران خروشچف اوضاع خوب بود، اما او در سال 1964، دو سال پس از شروع کار Zelenograd، اخراج شد. "بار "و یهودیان توسط لئونید برژنف جانشین خروشچف پاکسازی شدند چون همه یهودیان را عوامل غرب و غیرقابل اعتماد می دانست. پاکسازی های مشابه ضد یهودی در تمام صنایع دفاعی روسیه و در دانشگاه ها و سازمان های تحقیقاتی صورت گرفت. این دوره ای بود که جنبش یهودیان شوروی در روسیه شتاب گرفت و یهودیان و دگراندیشان خواستار مهاجرت بودند. از دست دادن قسمت بزرگی از بخش خلاق Zelenograd و رهبر آن Barr، نشان دهنده یک شکست بزرگ برای برنامه میکروالکترونیک مسکو بود. (از آخرین تراشه های ساخت آنگستروم) در دهه 1980، ایالات متحده در ابتدا تخمین زده بود که روسیه فقط چند سال برای رسیدن به غرب فاصله دارد. اما در نتیجه پنهان کاری روسیه، پاکسازی ها و عدم دسترسی به دانش غربی، روسیه به طور جبران ناپذیری عقب و عقب تر افتاد. در اواخر دهه 1980، روسیه 7 تا 10 سال از ایالات متحده عقب بود. لغزش فناوری الکترونیک روسیه تا پایان جنگ بهتر نشد - در واقع، اوضاع به طور قابل توجهی بدتر شد. پیامدها برای قدرت نظامی روسیه بسیار زیاد بوده است. بدون نیمه هادی های پیشرفته، روسیه نسل بعدی تسلیحات هوشمند را که به سیستم های هوشمند بسیار پرسرعت مجهز به هوش مصنوعی (AI) متکی هستند، از دست خواهد داد. هوش مصنوعی به پردازنده های تخصصی نیاز دارد که با مشخصات دقیق ساخته شده باشند. به عنوان مثال، چین به تازگی اعلام کرده است که اکنون یک تراشه پیشرفته جدید (تراشه استخراج بیت کوین MinerVA) دارد که به طور بالقوه می تواند با تراشه های حتی بهتر ساخته شده توسط برترین سازنده تراشه در جهان، شرکت تولید نیمه هادی تایوان (TSMC) رقابت کند. در حالی که تراشه چینی برای کاربردهای بیت کوین طراحی شده است چین در حال کار بر روی تراشه های پیشرفته هوش مصنوعی است که می تواند حجم عظیمی از اطلاعات را پردازش کند. چین هنوز راه زیادی در پیش دارد و فاقد تجهیزات مهم حکاکی لیزر فرابنفش شدید است که دسترسی به آن توسط ایالات متحده مسدود شده است. (میکروچیپ پیشرفته ساخت اینتل) روسیه ممکن است در حال حاضر حداقل برای تراشه های درجه پایین تر به چین روی آورده باشد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که چین هنوز دانش تولیدی را با Zelenograd به اشتراک گذاشته باشد. چین برای کمک به روسیه سود چندانی ندارد زیرا حمایت از روسیه به طور بالقوه منجر به تحریم‌های گسترده‌تری علیه صنعت الکترونیک چین خواهد شد. امروز، روسیه هنوز فاقد یک صنعت الکترونیک تجاری داخلی معتبر و مرتبط است و در شرایط فعلی بعید است که در آینده نزدیک این صنعت را توسعه دهد. این امر مستلزم سرمایه گذاری خارجی قابل توجه و دسترسی به صنعت الکترونیک جهانی است. روسیه خودش را حبس کرده است و آنچه را که برای آسیب رساندن به خود انجام نداده است، تحریم های غرب بقیه را انجام داده است. در سال 1985، میخائیل گورباچف از پاریس بازدید کرد و با رئیس جمهور وقت فرانسوا میتران ملاقات کرد. گورباچف به دنبال آرام کردن جنگ سرد و روابط بهتر با غرب به میتران گفت که روسیه صرفاً یک کشور جهان سوم با سلاح های هسته ای است. با گذشت نزدیک به 40 سال، این ارزیابی صریح هنوز هم صادق است. منابع:http://www.angstrem.ru/ https://asiatimes.com/2022/08/russias-chips-failure-coming-home-to-roost/

اگر در ارتفاعات مشرف به پایگاه سامانه های راداری و پدافندی مستقر بشه هم می تونه کل پایگاه و هم سایر نقاط اطراف رو پایش کنه و خودش یک مزیت می تونه باشه.وجود آغل گوسفند و چوپان و ... می تونه برای نیروهای گشتی و اطلاعاتی و ...یک جور پوشش باشه