[center] [b] [url="http://kayhan.ir/fa/news/20166/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%D9%88-%D8%B6%D8%AF%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%BA%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B1%D9%88%D8%B2"]پروژه و ضدپروژه در جنگ غزه(یادداشت روز([i][u]کیهان امروز[/u][/i])) [/url][/b] [/center] «امیدی به مساعدت آمریکا وجود ندارد.» رئیس‌جمهور محترم دیروز این باور را در نشست اعضای کمیته فلسطین جنبش عدم تعهد عنوان کرد. آقای روحانی می‌گوید «تا زمانی که آمریکا دفاع از ظالم را به عنوان رکن سیاست خارجی خود اعلام می‌کند، امیدی به مساعدت آنان وجود ندارد.» این ارزیابی، بازگویی برداشتی است که مردمان چهار گوشه غرب آسیا (خاورمیانه) در پی یکصد سال تعامل با غرب و دو رویه نقیض‌گونه آن پیدا کرده‌اند. این روزها در حالی که دولت یازدهم در ایران یک ساله می‌شود، صد و هشتمین سالگرد صدور فرمان مشروطیت به دنبال نهضت ملت ایران است. در این 100-150 سال همواره دو جریان خوش‌گمان و بی‌اعتماد به غرب جدید و متجدد- چه در ایران و چه در خاورمیانه اسلامی- با هم در کش و قوس بوده‌اند. باریکه کوچک غزه با مساحت 362 کیلومترمربع قریب یک ماه است به مثابه یک تیزاب گریزناپذیر تمام استدلال‌های دوطرف را به آزمون کشیده و مانند یک سنگ محک دقیق از این استدلال‌ها عیارسنجی می‌کند. یک قرن پیش در حالی که مجتهد بزرگ شیخ فضل‌الله نوری مشروطه را مشروعه می‌خواست و حاضر نشد پرچم انگلیس را بر سردر خانه خویش بزند و سر به دار نسپارد، حلقه‌هایی متنوع برخی دارای ماموریت و برخی خوش‌گمان و غافل حاضر شدند گفتمان نهضت را از گفتمان اسلامی- ایرانی به گفتمان مدرنیته تغییر دهند هیچ، که حتی در برابر استبداد به سفارت انگلیس پناه بردند. تصور بر این بود یا عامدا چنین القا می‌شد که راه نجات و ترقی و پیشرفت و سعادت در تجدد معطوف به مدرنیته غرب و اتکا به انگلیسی‌ها- و سپس آمریکایی‌ها- است. اگر مصری‌ها پارسال چوب خوش‌باوری به آمریکا و غرب را خوردند و انقلاب آنها به سرقت رفت، ملت ایران یکصد سال پیش دچار همین مصیبت شد و البته 30 سال بعد مصیبت مجددی را در نهضت ملی شدن نفت و کودتای 28 مرداد 32 تجربه کرد. هنوز هیچ روشنفکر خوش‌گمان به مدرنیته و لیبرالیسم پاسخ درخوری ارائه نکرده که چرا تجدد و لیبرالیسم ایرانی به دیکتاتوری رضاخانی و محمدرضایی ختم شد و چرا متجددان مدعی آزادی در برابر این دو دیکتاتور و استکبار خارجی حامی آنها زانوی خشوع و تواضع زدند؟ جریان خوش‌بین به غرب در این پویش یکصد ساله توضیح متقنی ارائه نمی‌کند که چرا همواره اصرار داشته خط مقدم چالش را از مواجهه با قدرت‌های استکباری مهاجم به داخل منتقل کند و هم جبهه با استعمار و غرب مهاجم بایستد یا به عنوان پیاده نظام آن عمل کند؟ همچنان که حاضر نیست پاسخ دهد چرا به جای زهرآگینی و کشندگی مار مدرنیته، همواره خوش‌خرامی و خوش‌خط و خالی و زرق و برق غرب را برجسته می‌کند و به جای ترسیم سیمای دشمن، چهره دوست را برای او تصویر می‌نماید؟ غزه اما گریبان همه را گرفته است. اکنون همه آنها که روزگاری با وقاحت گفتند «ماجرای فلسطین، جنگ عرب و یهودی است و به ما چه؟» و «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» یا از پرز و نتانیاهو شنیدند که جنبش سبز «سرمایه بزرگ اسرائیل است» و «آنها به نیابت از ما می‌جنگند، جنگ با جمهوری اسلامی از درون مرزهای ایران آغاز می‌شود»، مجبورند دیروز خود را انکار کنند و در تصویر صفحه اول روزنامه‌های خود ولو به تظاهر تصویر کارگردانی را در حال اهدای خون به مردم غزه منتشر کنند که خود سرباز ناتوی فرهنگی و جنگ نیابتی در حوزه سینما و فرهنگ است. به راستی مردم در محاصره و مظلوم اما مقاوم و مبارز غزه، امروز نیازمند چند سی‌سی خون آلوده و معتاد به دلارهای اسکاری هستند؟ بیایید نه به اصغر فرهادی اسکاری، نه به شیرین عبادی دریافت‌کننده جایزه نوبل و نه به محمد خاتمی مدعی گفت‌وگوی تمدن‌ها و نفی خشونت خوش‌گمان باشیم و هیچ نپرسیم که در روزگار بایکوت ملت ایران چرا سازمان‌ها و رسانه‌های غربی و دلارها و آنتن‌های آنها مشغول ترویج و بازتبلیغ این جماعت بود. اما آیا حق نداریم بپرسیم فلان کارگردان اسکاری چند فیلم برای قربانیان استکبار و استعمار و لیبرالیسم خونریز غربی ساخته یا دست‌کم دست‌اندرکاران اسکار و برندگان آن را دعوت به تحریم یا اعلام بیزاری از جنایتکاران صهیونیست و حامیان غربی آنها کرده است؟ یا فلان نامزد جایزه صلح نوبل چرا گریبان اوباما- دیگر برنده جایزه صلح نوبل!- را نمی‌گیرد که پای خونریزی و کودک‌کشی اسرائیل ایستاده‌ یا به شکل سیستماتیک اقدام به شکنجه و نقض حقوق بشر می‌کند؟ آیا مردی با عبای شکلاتی و مدعی گفت‌وگوی تمدن‌ها و نفی خشونت مرده است که نمی‌تواند از ظرفیت بین‌المللی مدعایی (!؟) برای اعلام بیزاری هم‌قطارانش از اسرائیل استفاده کند؟ آیا آن ظرفیت تنها به کار اغوای ملت ایران و دادن آدرس غلط می‌آید؟! آنها که با بلاهت تمام 8 ماه به عنوان پیاده‌ نظام اسرائیل در معرکه آشوب 88 هیزم‌کشی کردند و دست به خودکشی زدند، اکنون چگونه نسبت به اسرائیل اعلام بیزاری کنند؟ فذلک میت الاحیاء. پرسش و استدلال دیگری نیز در میان است. از حدود یک سال پیش که جماعتی مرتجع یا تجدیدنظرطلب اراده کردند حرمت ارتباط با شیطان بزرگ را به بهانه چالش هسته‌ای و با هل دادن دولت جدید به وسط معرکه بشکنند، یک استدلال کانونی داشتند و آن اینکه دولت آمریکا میانه‌رو است و این اسرائیل و لابی صهیونیستی تندرو در آمریکا هستند که کاخ سفید و غرب را تحریک به دشمنی و تحریم و سخت‌گیری افزون‌تر با ملت ایران می‌کنند. این استدلال از سال‌ها قبل نیز مطرح بوده است. همین طیف در عین حال مدعی بوده‌اند که مسئله فلسطین و غزه ربطی به ملت ایران ندارد. آیا این دو استدلال قابل جمع است؟ یعنی می‌شود اسرائیل را به عنوان خط مقدم بیشترین دشمنی‌ها با ایران معرفی کرد و هم مدعی شد فتنه‌گری‌های زنجیره‌ای اسرائیل در منطقه ارتباطی به ما ندارد و نباید با او مواجه شد؟! اگر کسی حتی مسلمان هم نبود تا به دعوت «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا» لبیک بگوید و حتی اگر وجدان انسانی نداشت که قلب او از جنایت‌های دلخراش صهیونیست‌ها به درد بیاید، صرف ادعای منافع ملی حکم می‌کرد اسرائیل را دشمن بدارد و در دفع شرارت او لحظه‌ای دریغ نکند. اما اگر هیچ کدام این اتفاق‌ها نیفتاد و چنین جماعت انگشت‌نمایی در نوک پیکان جنگ نیابتی اسرائیل و آمریکا قرار گرفتند آنگاه نمی‌توان گفت آنها از آل سعود و داعشی‌ها- سربازان جنگ نیابتی آمریکا و اسرائیل در جهان سنی- مرتجع‌تر و فرومایه‌ترند؟ آیا جرم آنها جرم کوچکی است که اوبامای جنایتکارتر از بوش را بزک کردند و بر دست چدنی او دستکش مخملی کشیدند، حال آن که خون ملت‌های عراق و سوریه و فلسطین و لبنان- و بحرین و یمن و مصر- بر گردن او سنگینی می‌کند. چرا آنان در هنگامه جنگ صهیونیستی- آمریکایی موسوم به جنگ جهانی چهارم کوشیدند ملت ما را مشغول درگیری‌های فرساینده داخلی کنند؟ منطقه ما در همین دو ماه اخیر اتفاقات مهم و عبرت‌آموزی را به خود دید حاکی از اینکه دشمن مشغول کید مداوم است و «من نام لم ینم عنه. آن که به خواب رود دشمن او نمی‌خوابد.» این پروژه گازانبری البته خسارت‌های استراتژیک برای طراحان صهیونیستی- آمریکایی آن درپی خواهد داشت اما ماجرا این است که جنگ‌افکنی داعش در 100 کیلومتری پایتخت بغداد آن هم در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای وین و 45 روز قبل از سررسید توافق ژنو و همچنین هجوم یک ماه بعد صهیونیست‌ها به مقاومت غزه بی‌ارتباط به هم نیست. فتنه‌انگیزی داعش در اواسط خرداد قرار بود شکست بزرگ سیاسی، نظامی و انتخاباتی آمریکا در سوریه و عراق را جبران کند و یک لبه از حمله گازانبری علیه جبهه مقاومت اسلامی (با محوریت ایران) باشد که دقیقا 30 روز بعد با جنگ مستقیم صهیونیست‌ها در غزه کامل شد. هدف نقشه بزرگی که اکنون 80-90 درصد آن با شکست غیرمترقبه مواجه شده این بود که با غافلگیری دولت و ارتش عراق، بغداد به عنوان متحد استراتژیک ایران سقوط کند و از آن طرف بخشی از خط فلسطینی- لبنانی مقاومت فرو بریزد و ایران با دو بال شکسته پای توافق وین حاضر شود؛ خواب آشفته‌ای که برای آمریکا و اسرائیل بد تعبیر شد. ماجرای عراق و ماجرای غزه هر چند که در این دو ماه قلب ملت ما و ملت‌های مسلمان منطقه را خون کرد اما ظرفیت بی‌سابقه‌ای از مظلومیت و بیداری و عزم و بسیج‌گری را فراهم ساخته است. اگر ظرفیت بیداری اسلامی به اعتبار برخی غفلت‌ها و تکاپوی دشمن در برخی کشورها به انحراف رفت، حماقت بزرگ اسرائیل - و سرانگشتان داعشی آنها- زرادخانه بیداری اسلامی با هویت «مقاومت اسلامی» را مجددا تا حد انفجار انباشته کرده است. بیداری بدون مقاومت همان حکایت 100 سال پیش ما بود که در مبارزه با استبداد از عقبه استکباری آن غافل ماندیم و تصور کردیم آزادی بدون استقلال و بیزاری از شیاطین مستکبر عالم ممکن است. امروز می‌توان به عیان دید که فلسطین و لبنان و سوریه و عراق کم یا زیاد در حال عبور از فاز «بیداری» به مرحله عمیق‌تر و متعالی‌تر «مقاومت اسلامی» هستند. این رویداد، اتفاق راهبردی مهمی است. آیا بدون فتنه داعش در عراق و سبزها در ایران و اسرائیل در غزه می‌شد ملت‌ها را به خود آورد و در تراز عزت و مقاومت بسیج کرد؟ این ظرفیت را باید قدر شمرد و به فعلیت رساند. بسیج رسانه‌ای و ضرورت تشکیل ستاد جنگ رسانه‌ای در وسعت جهان اسلام بلکه جامعه جهانی، یکی از ضرورت‌های این مهم است. اگر جنایات مستقیم یا نیابتی آمریکایی- صهیونیستی در همین چند ماه اخیر مقدمه اتحاد بیشتر امت اسلام و فرزندان مقاومت در چهار گوشه منطقه شده باشد، رویداد بزرگی است آن قدر که سربازان ناتوی فرهنگی را مجبور کرده برخلاف سنت همیشگی شکستن مرزبندی با غرب مهاجم، به فاصله‌گذاری با غرب تظاهر کنند؛ یعنی اینکه آمریکا و انگلیس و غرب با خطایی استراتژیک سربازان جنگ نیابتی را خلع سلاح کرده و زیر پای استدلال و توجیهات آنان را خالی نموده‌اند. رمز پیروزی و عزت و پیشرفت ما و همه ملت‌های ستم‌کشیده منطقه در همان یک جمله با ارزشی است که رئیس‌جمهور محترم در سالگرد تنفیذ و در آستانه یک سالگی دولت یازدهم گفته است؛ «امیدی به مساعدت آمریکا وجود دارد.» تنها ملت‌هایی که از مستکبران مایوس شدند و طمع آنها نسبت به خود را ناامید کردند، روی نجات و پیشرفت و عزت را خواهند دید. اکنون زمان ایمان دوباره به این آیت الهی است که «واعدوا لهم مااستطعتم من قوه... هرچه نیرو دارید برای نبرد با دشمن فراهم کنید. دشمنان خدا و دشمنان شما باید از شما بترسند.» [b]محمد ایمانی[/b]

[quote name='Shabro' timestamp='1407048991' post='398553'] باز هم دارین از این مقاله ها؟ [/quote] [right]سلام. متاسفانه خیر. علت هم این است که جستجو نکرده ام. این مقاله را اول بصورت اتفاقی در سایت الف پیدا کردم و از طریق آن به مقاله اصلی رسیدم. ولی یک جستجوی صحیح با موتورهای جستجو میتواند نتایج جالبی بدست بدهد. برای مثال میتوان از نام نویسنده اصلی این مقاله استفاده کرد و سایر مقالات او را پیدا کرد. یک کار دیگر جستجو با کی ورد هایی مثل[/right] [right]humanitarian aid Gaza[/right] [right], unlegal israel operation.[/right] [right]و هزار جور کی ورد دیگر استفاده کرد.[/right]

[right]سلام. متاسفانه به پیشنهاد عملی من پاسخ داده نشد. برای کسانی که مایلند عملا در سایتهای خارجی از منافع مسلمانان غزه دفاع کنند یک مقاله به زبان انگلیسی و ترجمه آن به زبان فارسی را پیشنهاد میکنم تا در پاسخ به طرفداران اسراییل و ادعا های آنها استفاده کنند. لطفا با دقت مطالعه بفرمایید. [/right] [right]این ترجمه فارسی[/right] [right] http://alef.ir/vdchv-ni-23nxxd.tft2.html?236306[/right] [right]و این متن اصلی انگلیسی[/right] [right]http://www.thenation.com/article/180783/five-israeli-talking-points-gaza-debunked[/right] [right]متشکرم.[/right]

[quote name='reza2250' timestamp='1406912670' post='398217'] چهار تا پست بالا تر همینو نوشتی اخوی [/quote] سلام برادر. بله میخواستم مطمئن شوم که دیده شده است. علت هم این است که از جمله معدود کارهایی است که بصورت عملی میتوانیم انجام بدهیم و میتواند موثر هم باشد. ببخشید که ناچار به تکرار شدم.

[right]سلام. ممکن است لطفا یکی از مدیران به این پیشنهاد توجه فرماید؟ در حال حاضر یک درگیری سنگین در تقریبا تمام سایتهای خارجی و بخصوص انگلیسی زبان بین فلسطینی ها و اسراییلی ها در جریان است و هدف از چنین درگیری هایی تاثیر گذاشتن بر افکار عمومی در سطح کسانی است که به چنین سایتهایی سر میزنند. بنظرم میرسد که برخی افراد بصورتی حرفه ای از اسراییل دفاع میکنند و اگرچه بدلیل برحق بودن، تا حدودی فلسطینیها برتری دارند ولی این افراد کارکشته تلاش میکنند اقدامات صهیونیستها را توجیه کنند و متاسفانه بدلیل عدم حضور منظم و حساب شده فلسطینیها و همچنین بدلیل نزدیکی فرهنگی و اعتقادی این افراد با غربی ها و تبلیغات سنگین رسانه های غربی میتوانند کفه را به نفع اسراییل تغییر دهند و یا حداقل اعتراض افراد بی طرف و ساکت را به تاخیر بیاندازند. به این ترتیب همکاری گروهی افرادی هم پیمان برای درگیر شدن با چنین گروههایی بسیار مهم است. من نمیدانم که آیا در حال حاضر آیا هیچ یک از ارگانهای جمهوری اسلامی مسئولیت چنین درگیری در سطح اینترنت را بعهده دارند یا نه ولی بنظرم گروههای طرفدار اسراییل ارگانیزه و حساب شده و شاید اصلا با مدیریت خود ارتش اسراییل عمل میکنند. نکته مهم این است که بنظرم ما با کمک همدیگر میتوانیم اقدامی را در عمل شروع کنیم و موثر هم باشیم. سوال و جوابها در سطح اینترنت در چنین سایتهایی معمولا چند نوع مشخص و معلوم است و میتوان آنها را بصورتی کلیشه وار تقسیم بندی کرد. افرادی که زبان انگلیسی خوبی دارند میتوانند جواب چنین مطالبی را به زبان انگلیسی ارائه کنند و دوستان میتوانند هر کدام به چند سایت سر بزنند و این سوال و جوابها را کپی پیست کنند. هر وقت هم که معنی جمله ای را نفهمیدند یا پاسخ یک ادعای طرف مقابل را به انگلیسی نمیدانستند با کپی پیست کردن اشکال و دفاع آنها در سایت خودمان میتوانند از دیگران کمک بگیرند. ما میتوانیم با کمک هم پاسخ مناسب هر کسی را تهیه و به انگلیسی ترجمه کنیم و بتدریج افراد کمک کننده با تجربه شده و کمتر و کمتر احتیاج به کمک پیدا میکنند و در هر حال سایت همیشه برای کمک به دوستانمان باید آماده باشد. اگر چنین اقدامی را شروع کنیم من هم به سهم خودم برای ترجمه جوابهای مناسب به انگلیسی آماده هستم و میتوانم پیشنهادهایی برای درگیر شدن با این افراد بدهم. مطمئنم که هر کدام از دوستان در این سایت هم ایده هایی برای چگونگی درگیری در این سایتها دارند که حتما موثر خواهد بود. مهم این است که برای رضای خداوند وارد چنین تلاشی بشویم و حتما خداوند به تلاش و جهاد ما برکت عطا میفرماید. شاید این اولین اقدام عملی این سایت بر علیه اسراییل باشد[/right]

سلام. ممکن است لطفا یکی از مدیران به این پیشنهاد توجه فرماید؟ در حال حاضر یک درگیری سنگین در تقریبا تمام سایتهای خارجی و بخصوص انگلیسی زبان بین فلسطینی ها و اسراییلی ها در جریان است و هدف از چنین درگیری هایی تاثیر گذاشتن بر افکار عمومی در سطح کسانی است که به چنین سایتهایی سر میزنند. بنظرم میرسد که برخی افراد بصورتی حرفه ای از اسراییل دفاع میکنند و اگرچه بدلیل برحق بودن، تا حدودی فلسطینیها برتری دارند ولی این افراد کارکشته تلاش میکنند اقدامات صهیونیستها را توجیه کنند و متاسفانه بدلیل عدم حضور منظم و حساب شده فلسطینیها و همچنین بدلیل نزدیکی فرهنگی و اعتقادی این افراد با غربی ها و تبلیغات سنگین رسانه های غربی میتوانند کفه را به نفع اسراییل تغییر دهند و یا حداقل اعتراض افراد بی طرف و ساکت را به تاخیر بیاندازند. به این ترتیب همکاری گروهی افرادی هم پیمان برای درگیر شدن با چنین گروههایی بسیار مهم است. من نمیدانم که آیا در حال حاضر آیا هیچ یک از ارگانهای جمهوری اسلامی مسئولیت چنین درگیری در سطح اینترنت را بعهده دارند یا نه ولی بنظرم گروههای طرفدار اسراییل ارگانیزه و حساب شده و شاید اصلا با مدیریت خود ارتش اسراییل عمل میکنند. نکته مهم این است که بنظرم ما با کمک همدیگر میتوانیم اقدامی را در عمل شروع کنیم و موثر هم باشیم. سوال و جوابها در سطح اینترنت در چنین سایتهایی معمولا چند نوع مشخص و معلوم است و میتوان آنها را بصورتی کلیشه وار تقسیم بندی کرد. افرادی که زبان انگلیسی خوبی دارند میتوانند جواب چنین مطالبی را به زبان انگلیسی ارائه کنند و دوستان میتوانند هر کدام به چند سایت سر بزنند و این سوال و جوابها را کپی پیست کنند. هر وقت هم که معنی جمله ای را نفهمیدند یا پاسخ یک ادعای طرف مقابل را به انگلیسی نمیدانستند با کپی پیست کردن اشکال و دفاع آنها در سایت خودمان میتوانند از دیگران کمک بگیرند. ما میتوانیم با کمک هم پاسخ مناسب هر کسی را تهیه و به انگلیسی ترجمه کنیم و بتدریج افراد کمک کننده با تجربه شده و کمتر و کمتر احتیاج به کمک پیدا میکنند و در هر حال سایت همیشه برای کمک به دوستانمان باید آماده باشد. اگر چنین اقدامی را شروع کنیم من هم به سهم خودم برای ترجمه جوابهای مناسب به انگلیسی آماده هستم و میتوانم پیشنهادهایی برای درگیر شدن با این افراد بدهم. مطمئنم که هر کدام از دوستان در این سایت هم ایده هایی برای چگونگی درگیری در این سایتها دارند که حتما موثر خواهد بود. مهم این است که برای رضای خداوند وارد چنین تلاشی بشویم و حتما خداوند به تلاش و جهاد ما برکت عطا میفرماید. شاید این اولین اقدام عملی این سایت بر علیه اسراییل باشد.

[right][quote name='hamedof' timestamp='1406877861' post='398141'] فرض کنیم 3000 راکت شلیک شده باشه از طرف غزه ، اگه میانگین سرجنگیشون رو 10 کیلوگرم در نظر بگیریم ! میشه 30 تن مواد منفجره .... مقایسه کنید با ظرفیت بارگیری یک فالکون ! در واقع اصلا از این بعد قابل مقایسه نیستند دو طرف ! اسرائیلی ها هم اگه جنگ طولانی بشه ، ترسشون میریزه از جنگ ... چون با جنگ کم کم آمیخته میشند .... و این بزرگترین خطر برای مقاومته ![/right] [right][/quote][/right] [right]سلام. فکر نمیکنم که آنها به جنگ عادت کنند. همه همینطورند. کسی به جنگ عادت نمیکند، آنرا تحمل میکنند و کسی که دلیل والا و عقیده قویتر دارد است که بیشتر تحمل میکند. منتهی نگرانی من این است که با توجه به عمق جنایات صهیونیستها مسلمانان غزه تا کی تحمل میکنند.[/right]

[right]سلام. واقعا متاسف شدم بابت برخی حرفهای ناشایست که به همدیگر زدید. لطفا وقتی تصمیم گرفتید اظهار نظر بفرمایید یک لحظه فکر کنید که اگر رسول خدا یا امام زمان الان حرف شما را بشنوند آیا از حرفهای شما شاد میشدند یانه؟[/right]

[right][quote name='king-of-heaven' timestamp='1406820832' post='397947'] دوست عزیز تا وقتی افراد روشن فکر و معتدل تو کشور هستن هیچ وقت اجازه نمیدن که کشور وارد جنگ بشه و البته قبول دارم که گروه های تندرو بدشون نمیاد ما اسرائیل رو موشک باران کنیم فقط چیزی که من نمیفهمم اینه که این دوستان چرا به عواقب کار فکر نمیکنن. و نکته دیگه هم اینه که ما تو داخل مشکلات و درگیری سیاسی کم نداریم که حالا به فکر جنگ باشیم. افکار عمومی تو ایران هم اینقدر مشکلات دارن که ............میگم که بهش فکر نکن برادر در ضمن تو این سایت چند نفری هستن به بنده گیر دادن کلا هر چی مینویسم منفی میدن عزیز من خجالت بکشید دیگه ( خطاب به این دوستان: اینقدر منفی بدید تا جونتون در بیاد)[/right] [right][/quote][/right] سلام. البته که این حرف شما منطقی و صحیح است که تا افراد عاقل وجود دارند اجازه وارد شدن به هیچ جنگ جدیدی را نمیدهند. این یک برنامه صحیح و منطقی است که هر فرد عاقلی تعقیب خواهد کرد. در این مورد هیچ حرفی نیست. مسئله آنجایی است که مورد حمله قرار بگیریم و در آن صورت است که همان افراد عاقل بدنبال پاسخ متناسب خواهند بود و در آن صورت است که آنچه که من عرض کردم ممکن است پیش آید. فرض من بر اساس گفته های افراد مسئول در کشور این بود که برای چنان احتمالی آماده هستیم و عرض من هم این بود که در چنان صورتی شاید شرایطی پیش آید که امکان درگیری زمینی با اسراییل وجود داشته باشد.

[quote name='king-of-heaven' timestamp='1406814945' post='397911'] دوست عزیز اولا این حرفها اندکی بچگانه است دوما در صورت جنگ مطمئن باشید حجم حمله از طرف آمریکا و ناتو و کشورهای منطقه اینقدر زیاد خواهد بود که........بیخیال بهش فکر نکن [/quote] سلام دوباره خدمت برادر عزیز. بنظر من بچه گانه نیست. البته ممکن است که من اشتباه کنم (اطلاعات من در این مورد محدود است و احتمال دارد که جنابعالی بیشتر از من بدانید یا حتی درستتر نظر بدهید) بنابراین اگر جنابعالی دلیل منطقی بیاورید و البته مودب باشید، بدون تردید من خواهم پذیرفت. ولی اثبات ادعای اینکه من اشتباه کرده ام راه بسیار مستقیم و درستی دارد که تعجب میکنم که چرا از این روش استفاده نمیکنید. من اگر جای شما بودم با منطق و استدلال ثابت میکردم که طرف مقابل اشتباه میکند ولی همیشه در آخر کار یک احتمال منطقی برای درست بودن حرف او هم باقی میگذاشتم تا اگر احتمالا او درست میگفت و من اشتباه میکردم لااقل حرف حق را زده باشم.

سلام. البته امیدوارم که هرگز نیاز به این کار رخ ندهد چون برای ما تلفات و خسارت بالایی به بار میآورد ولی به هر حال به عنوان یک احتمال مطمنم که به آن فکر شده و برای آن آمادگی هم برنامه ریزی شده است. اگر در یک مرحله حساس بین ایران و اسراییل رویارویی صورت بگیرد (به هر دلیلی مثلا برای مهار برنامه هسته ای ما) به احتمال زیاد اگر بتوانیم طبق برنامه عمل کنیم بسیاری از زیر ساختهای اسراییل به عنوان یک کشور از بین میرود. ممکن است فرماندهی سیاسی و نظامی مرکزی انها دیگر وجود نداشته باشد و نیروی هوایی آنها هم اسیب جدی ببیند. تلفات زیاد در شهر های بزرگ هم روحیه ها را به حداقل میرساند، شاید پشتیبانی از نیروهای نظامی را کاهش بدهد و شرایط برای حمله زمینی یک نیروی باتجربه و آموزش دیده و مجهز آماده میشود. البته حوادث دردناکی هم ممکن است رخ دهد مثلا ما باید آماده مقابله با سلاح های هسته ای آنها باشیم و برنامه درستی در این باره داشته باشیم تا بتوانیم هزینه این کار را برای دشمن بالا ببریم مثلا سلاحهای بازدارنده برای تلافی چنین احتمالی آماده باشند (اگر امکان داشته باشد هسته ای و اگر نه شیمیایی به عنوان جایگزین). بنابراین آماده بودن و دردسترس بودن نیروهای مبارز در نزدیکی مرزها ی اسراییل برای عمل کردن بسیار مهم است. این نیروها بجز حزب الاه لبنان میتواند نیروهایی از خود فلسطینیها هم باشند. بنابراین علاوه بر دلایل فعلی، آماده سازی و سازماندهی فلسطینی ها در لبنان، ساحل غربی رود اردن، خود کشوراردن و سوریه برای چنین روزی هم عاقلانه است.

سلام برادر عزیز جناب Fath ممنون بابت پاسخ. امیدوارم که اطلاعات شما درست باشد (و فکر میکنم که همینطور هم هست) در هر حال دعا میکنم که هر چه زودتر تمام این افراد با تجربه و آموزش دیده زیر یک پرچم جمع شوند و تحت یک فرماندهی واحد قرار بگیرند و تلفات گرفتن از صهیونیستها و عملیات مناسب را شروع کنند تا فشار از روی غزه تا حدودی برداشته شود و دعا میکنم که مصری ها یا لااقل برخی از آنها غیرتی نشان بدهند و کمک رسانی به غزه را از هر طریقی که ممکن است انجام بدهند. سلام برادر عزیز جناب Fath ممنون بابت پاسخ. امیدوارم که اطلاعات شما درست باشد (و فکر میکنم که همینطور هم هست) در هر حال دعا میکنم که هر چه زودتر تمام این افراد با تجربه و آموزش دیده زیر یک پرچم جمع شوند و تحت یک فرماندهی واحد قرار بگیرند و تلفات گرفتن از صهیونیستها و عملیات مناسب را شروع کنند تا فشار از روی غزه تا حدودی برداشته شود و دعا میکنم که مصری ها یا لااقل برخی از آنها غیرتی نشان بدهند و کمک رسانی به غزه را از هر طریقی که ممکن است انجام بدهند.

[right]سلام. اگر کرانه باختری قبلا مسلح شده که چه بهتر ولی اگر این کار صورت نگرفته آیا ممکن است که بدون انتقال اسلحه و با آموزش فلسطینی ها برای ساخت سلاح و با راه اندازی کارگاههای کوچک و از هم جدا کار را شروع کرد؟ شاید برای شروع سلاحهای انفرادی کوچک ولی موثر و مین یا تله انفجاری و راکت مناسب باشد. شک ندارم که آنهایی که باید از قبل کار را شروع کرده اند.. .[/right]

[right]سلام. فکر میکنم که هر کسی که به بلوغ عقلی رسیده باشد و باز هم در اشغال سرزمین فلسطین همراهی کند شریک غاصبین شده است.[/right]

ه گزارش پایگاه 598، حجت الاسلام والمسلمین سید کمیل باقرزاده در گوگل پلاس نوشت: يكي از رفقا توى واتساپ ازم پرسيده بود: "ما براى فلسطين چيكار ميتونيم بكنيم؟" همين سؤال رو از يكي از دوستان فلسطيني م كه ساكن غزه است پرسيدم، و بهش گفتم دوست دارم تو جواب بدي تا من پاسخت رو به دوست ايرانيم منتقل كنم. اونم وسط بمباران اسرائيليها، در حالي كه هر از گاهي صوت مستقيم انفجارها رو برام ميفرستاد، اينطور جواب داد: ١. ادامه ى پشتيباني و حمايتتون از مقاومت، با سلاح و آموزش. ٢. عدم تغيير موضع حمايتي تون نسبت به فلسطين، بواسطه ى برخي اقدامات غلط و ضد ايراني عده ى اندكي از فلسطيني ها. نكته ى دومي كه رفيق فلسطينيمون مطرح كرد، دقيقاً همون درديه كه اين روزها خيلي آزارم ميده: نفهمي و بي شعوري و بي بصيرتي بعضي مدعيان حزب اللهي گري و ولايتمداري، كه اقدامات تعداد قليلي فلسطيني تكفيري را به پاى جريان مقاومت مينويسن، و اين روزها مقدّس مآبانه به دنبال تئوريزه كردن ضرورت قطع پشتيباني و حمايتها از ملت مظلوم فلسطين هستن. خدايا ما را از شر اين احمقها نجات بده، و ملت فلسطين را بر دشمنان اسلام پيروز فرما.

به نام خدا درمیانه این درگیری خونین و نابرابر که در غزه و سوریه و عراق در جریان است و خطر تکفیری ها از یک سو و اسرائیل آدم کش از سوی دیگر مسلمانان را احاطه کرده است بسیار جای تاسف است که برخی در فضای مجازی بجای دفاع از مظلومان و مسلمانانی که به شدت نیازمند کمک ما هستند اقدام به نشر مطالبی میکنند که تلاش دارد اراده ما در حمایت همه جانبه از این ستمدیدگان را ضعیف کند. امیدوارم خداوند این افراد را به راه راست هدایت کند و ذره ای عقل و درایت به همه بدهد که حساسیت این لحظه ها و اهمیت و فوریت هر کاری که از دستمان بر میاید را به ما نشان دهد. متشکرم. .

سلام. ممکن است از شما خواهش کنم که اقدام به تحقیر کسی نکنید؟ حتی اگر فرض کنیم که طرف مقابل شما اشتباه میکند با یک لحن مودبانه و منطقی بسیار بهتر میشود بحث کرد. بعلاوه اگر جایی برای اشتباه کردن خودتان هم در نظر بگیرید (حتی اگر به نظرتان اطمینان صد در صد دارید) بسیار عاقلانه تر عمل کرده اید.اجازه بدهید که از جمله خودتان استفاده کنم که فرموده اید: برای فتح افق های جدید جایی برای تکبر نیست. از لطف شما بسیار ممنونم. سلام. جناب ماوریک، ممکن است از شما خواهش کنم که اقدام به تحقیر کسی نکنید؟ حتی اگر فرض کنیم که طرف مقابل شما اشتباه میکند با یک لحن مودبانه و منطقی بسیار بهتر میشود بحث کرد. بعلاوه اگر جایی برای اشتباه کردن خودتان هم در نظر بگیرید (حتی اگر به نظرتان اطمینان صد در صد دارید) بسیار عاقلانه تر عمل کرده اید.اجازه بدهید که از جمله خودتان استفاده کنم که فرموده اید: برای فتح افق های جدید جایی برای تکبر نیست. از لطف شما بسیار ممنونم

با سلام. لطفا توجه بفرماييد كه بنظر ميرسد در برخي از ماموريتها و شرايط خاص شما نياز به حضور انسان داريد. روباتها و سامانه هاي خودكار نميتوانند در تمام موقعيتها نياز ما را برآورده كنند. البته در بيشتر موارد نياز به حضور انسان نيست ولي براي همان معدود موارد هم بايد آماده بود.

با سلام از جناب اسپهبد بابت مقاله جالبشان تشکر میکنم. امیدوار کننده بود. روش هوشمندانه شما در استفاده از مطالب موجود برای محاسبه برد احتمالی در جریان تغییر کاربرد نمونه های مختلف یک محصول لذت بخش بود. تصور میکنم که در صورت موفقیت در تولید تعداد کافی از این نوع تسلیحات با انواع مختلف از نظر نوع کلاهک و روش تعقیب و هدایت بتوان امیدوار بود که خطر اصلی در جریان درگیری احتمالی در آینده کاهش قابل توجهی میابد. ان شاء ا... متشکرم

با سلام خدمت دوستان محترم متاسفم که نوشته من شما را براشفته می کند ولی مطالعه مطالب این صفحه من را به این فکر انداخت که معمولا علاقه به مطرح کردن مسائل پر سرو صدا به چند طریق ممکن است که یکی از انها زیرو رو کردن حقایق تاریخ است مثل این است که بگویید شما تا بحال اشتباه میکردید حقیقت جز آنی است که فکر میکنید. میدانید آنها که بد اعلام شده بودند در واقع خوب بوده اند آنچه را که من میگویم درست است مهم نیست آقا محمد خان قاجار چند نفر راکشته است. او خوب بوده چون من میگویم. ما که پشت کامپیوتر نشسته ایم اگر به جای یکی از پادشاهان قاجار بودیم و همان جنایات را انجام میدادیم همان قدر گناهکار هم بودیم. اینکه اگر ما به جای فلان و بهمان بودیم همان کار را میکردیم اصلا بهانه خوبی برای چشم پوشی از گناهان و جنایات انها نیست. اگر شما به جای صدام بودید الان این شما بودید که باید مجازات میشدید. هر کسی مسئول اعمال و رفتار خودش است. اگر شما به جای یکی از قربانیان این افراد بودید چه؟ بله اگر شما هزار دلیل با همین سطح منطق بیاورید مسلما اثری نخواهد داشت چون منطق را نمیتوان به راحتی تاریخ ادعایی زیرو رو کرد. زنباره و عیاش و بی غیرت صفتهایی هستند که به دلیل اعمال انها برازنده آن پادشاهان است آیا شما معتقدید که کسی که حرمسرای انچنانی به راه انداخته و دختران و زنان مملکت را بزور به حرمسرایش میفرستد مصداق این صفت ها نیست؟ پیشینه اجتماعی و تاریخی آن هر چه میخواهد باشد در اصل انجام این اعمال تغییری ایجاد نمیکند و از این نظر و در عمل پهلوی ها هم بهتر از دیگران نبودند. اگر به آنچه که در صفحه اول نوشتم توجه کنید و با بیطرفی آنرا نگاه کنید میبینید که هر کسی که چنان اعمال ضالمانه و جنایتکارانه ای انجام دهد شایسته سرزنش و مجازات است چه من باشم و چه شما و چه صدام حسین. میدانید که یکی از سربازان آمریکایی که به یک دختر عراقی تجاوز کرده بود و او را به همراه تمام اعضاء خانواده اش کشته بود در دادگاه آمریکا فقط به دلیل اینکه زندگی سختی در گذشته داشته است با مجازات مختصر و خفیفی مواجه شد؟ شباهتی بین این طرز قضاوت و تبرئه (متاسفم ولی فقط بوی تبرئه ظالمین از نوشته شما بر میآید) خون ریزان تاریخ نمیبینید؟ میشود که فردی مثل صدام حسین را به دلیل آنکه در پیشینه تاریخی و روانی و اجتماعی او یک وضعیت غیر عادی دیده میشود جنایتکار و ظالم و شایسته مجازات ندانست؟ (اینکه صدام را مثال زدم به این دلیل بود که از نظر تاریخی به ما نزدیکتر است و احتمال دخل و تصرف در واقعیتها کمتر بوده) مثالهای بعدی هم که قدیمی ترند در راهند. به نظر شما از جنایات چنگیز خان و تیمور خان میشود گذشت کرد؟ پیشینه تاریخی و روانی و اجتماعی آنها چطور است؟ یا شاید اصلا ما تماما در رابطه با تاریخ اشتباه میکردیم و خوبها بد بودند و بدها خوب؟ اینکه آقا محمد خان قاجار به ادعای شما خدمتی کرده باشد (و من انکار نمیکنم که احتمالا در صحبت شما حقایقی وجود دارد که من از آن بی خبرم) در مقابل چند جنایت او کافی است؟ کور کردن چند آدم بی گناه را جبران میکند؟ ان بلاهایی که بر سر مردم شهرهای تسخیر شده میآورد را چطور؟ ممکن است شما که حقایق تاریخ را بهتر از من میدانید چند نمونه از جنایات او را بگویید؟ نکته آخر اینکه لطفا بدانید و آگاه باشید که مجرم بودن یک نفر باعث بیگناهی دیگری نمیشود. مطمئنا جنایت کار بودن قاجار ها موجب تبرئه شاه عباس، نادرشاه و کریم خان زند و صد البته پهلوی ها نمیشود. اگر این افراد اشتباه کرده اند یا جنایت کرده اند یا هر ظلمی مرتکب شده اند مسئول آن هستند و هیچکس هم آنها را از قاجارها اساسا بهتر نمیداند. متشکرم

وقتی کسی وصیت میکند که "اگر میخواهی در ایران به راحتی حکومت کنی سعی کن مردم گرسنه و بیسواد باشند" باید فاتحه آن کشور را خواند. البته نمیدانم این جمله واقعا گفته شده یا نه اما این چندان مهم نیست چون این جمله در عمل همانی بود که توسط بسیاری از پادشاهان در این کشور سرلوحه تصمیم گیری شان بود. فساد و ظلم برادر همدیگر هستند و هر دو با هم حمله میکنند. ما مورد حمله هر دو قرار گرفتیم.

با سلام خدمت دوستان محترم اول اینکه از همه دوستانی که ممکنه نظرم خلاف نظر و تمایل اونها باشه عذر میخواهم. دوم اینکه نظر خیلی از دوستان بر اساس اطلاعات تاریخی بود که بدلیل حرفه شان داشتند و متاسفانه من چنین اطلاعاتی ندارم. ولی اطلاعات عمومی دارم و بسیاری از وقایع تاریخی هم آنقدر مسلم هستند که نمیتوان آنها را انکار کرد و هر فرد تحصیل کرده ای از آنها اطلاع دارد. بعلاوه با توجه به شغلم امکان برخی بررسی ها را دارم و مثلا میدانم که از برخی نظر ها و امکانات و توانایی های پژوهشی الان تفاوت ما با جهان غرب به اندازه دوران قاجار نیست و در بسیاری از موارد توان رقابت را داریم. امروز با وجود تمام کاستی ها و اشکالاتی که تحصیلات غربی داشته (و من این کاستی ها را انکار نمیکنم) ولی راهی که امیر کبیر شروع کرد موجب به وجود آمدن نسلی از افرادی شد که میتوانند مشکلات علمی کشور را در آزمایشگاهها بر طرف کنند. این مسئله هم به تدریج خودش را نشان میدهد و این توانایی بلقوه به صورت بالفعل در میآید. سوم آنکه بله من میپذیرم توهین کردن سزاوار هیچکس نیست ولی گفتن صفتی که برازنده رفتار یک فرد هست توهین نیست. مثلا صفت ظالم برای فردی مثل یزید بن معاویه توهین نیست بلکه عین حقیقت است و نیازی هم نیست که دلیل بیاورم چون خود شما به خوبی از دلیل اطلاع دارید. یا صفت زن باره و عیاش برای کسی که صدها زن در حرمسرایش دارد آیا غیر از واقعیت است؟ یا مثلا کسی که دستور قتل یک فرد بیگناه را فقط بدلیل حق گویی اش میدهد آیا غیر از این است که قاتل و پست فطرت است؟ نمیتوان بدلیل پادشاه بودن و عنوان یک فرد از خطا های او گذشت کرد. یا بدلیل گذشت صدها سال جنایات او را بخشید. صدام حسین از الان تا آخر دنیا یک جانی پست و نامرد میماند و این صفتها برای او اصلا توهین محسوب نمیشود بلکه عین واقعیت است. یا صربها در بوسنی از لحظه انجام جنایتشان تا آخر دنیا واجد همان صفتها هستند که برای صدام برشمردم چرا که رفتارشان و آنچه که انجام دادند همین صفتها را میطلبد. من نمیتوانم بپذیرم که بدلیل مقایسه کشور های اطراف و خراب بودن وضع آنها سستی و اهمال و خیانتهای دوران قاجار را توجیه کنیم و از آن بگذریم. نمیدانم چطور میشود هفتاد هزار جفت چشم مردم کرمان را فراموش کرد؟ یا چطور میشود فروش شمال و جنوب مملکت برای انجام سفر های آنچنانی به فرنگ را در زمانی که کشور دچار فقر وحشتناک بود فراموش کرد؟ یا مستی و هرزگی و زنبارگی یک پادشاه و فرمان قتل کسی مثل امیرکبیر را در آن دورانی که فقط یک فرد مثل او داشتیم را فراموش کرد. شاید سرسپردگی برخی پادشاهان قاجار به روسیه ویا انگلیس را بتوان به مقایسه با پادشاهان بعدی گذاشت ولی بی غیرتی پادشاهان قاجار فراتر از این حرفها است و مثلا چون کشور های دیگر هم وضع و اوضاع خوبی نداشتند نمیتوان از اهمال آنها چشم پوشی کرد. نکته آخر اینکه بله انگلیسی ها هم بر اثر وبا و بیماری تلفات داده اند و بله در کشور آنها هم صدر اعظمها را گردن زده اند ولی پادشاهان آنها دستکم عرضه ای برای نگهداشتن مملکتشان نشان دادند. هیچکدام از پادشاهان ما شاید بجز چند مورد استثناء به فکر کشورشان نبودند. مقایسه آنها با پادشاهان قبل یا بعد مسئله کاملا جداگانه ای است ولی توجیه حماقت ها بی غیرتی ها و ظلم های آنها ظلم به قربانیان آنها است حتی اگر دویست سال هم از مرگشان گذشته باشد. فقط تصور کنید که پبش چشم شما یک ظالم بی رحم و قسی القلبی دستور خارج کردن چشمهای مردم یک شهر را بدهد بچه ها! زنها! مردهای بیگناه! چطور میشود از این گذشت؟ چون دیگران هم جنایتکار بودند اشکالی نداشت؟. یا یک فرد خودخواه و ظالم حرمسرا راه بیاندازد و در مجلس شراب خواری دستور قتل بدهد آنهم قتل کسی که میتوانست نجات دهنده این کشور باشد. بقیه هم از قاجار گرفته تا پهلوی کم و بیش همین قدر ظالم و خونریز و نامرد بوده اند. باز هم از دوستان عذر میخواهم اگر ادبیات بکار گرفته شده توسط من کسی را ناراحت کرده است. با این همه باید واقعیت را قبول کرد که قدرت مسئولیت هم میآورد.

سلام چهارمین عکس نمایشگر شلیک یک سرباز از پشت سر به یک زن بیدفاع و در حال فرار است که کودک سه یا چهار ساله اش را در آغوش گرفته و در حالی که خودش را سپر بلا کرده تنها هدفش نجات فرزندش است. من فکر میکنم که فقط کسی که یک مادر یا یک پدر باشد متوجه عمق فاجعه و دردناک بودن این صحنه میشود. این مادر و فرزند تقریبا بطور قطع در چند ثانیه پس از گرفتن این عکس کشته شده اند. اصلا مهم نیست که آن مادر و کودک چه ملیت یا مذهب یا نژادی داشته اند آنچیزی که مهم است این است که جنایت و گناه انسان را قسی القلب میکند. آنچه امریکایی ها بر سر سرخپوستان آوردند یا در ژاپن مرتکب شدند یا در ویتنام بر سر مردم بی دفاع آوردند یا انچه که همین نازی ها انجام دادند که سندش در همین عکسها هست یا همین اواخر صهیونیستها در لبنان و فلسطین مرتکب شدند یا روسها در کشورهای اشغال شده انجام دادند یا عراقیها در خرمشهر مرتکب شدند فقط و فقط نشانگر این است که باید قوی شویم تا بتوانیم از خودمان دفاع کنیم و اگر میتوانیم تا احقاق حق مظلوم در هر کجا مبارزه کنیم و فراموش نکنیم که حتی در اوج قدرت باید انسان بود و انسانیت نشان داد در غیر این صورت هیچ تفاوتی با آن حیوانی که در عکس مشغول شلیک به یک مادر و فرزند است وجود ندارد.

سلام بنظر میرسد که مسابقاتی برای ساخت پهپاد در ایران وجود دارد که بتدریج پیشرفته تر میشود. متن زیر ترجمه از یک سایت خارجی است که نشانگر همین مسئله میباشد. http://www.suasnews.com در یک بخش دیگر با عنوان "توجه جهانی به مسابقات هواپیماهای بدون سرنشین ایرانی" هم به این موضوع اشاره شده است. فکر کردم عنوان شدن متن در این صفحه خالی از لطف نباشد. تاریخچه: در سال 2006 دانشگاه صنعتی شریف یک مسابقه برای طراحی و هدایت پهپادهای کمچک و متوسط ترتیب داد. این رقابت توسط تعدادی از مراکز نظامی و غیر نظامی پشتیبانی میشد تا استعدادهای جدید در این عرصه را بررسی کنند. این رقابت از سه مرحله تشکیل میگردد. 1- طراحی مفهومی 2- ساختن نمونه غیر پرنده 3- ساختن نمونه پرنده در اولین مرحله حدود 65 تیم در رقابت شرکت کردند ولی حدود 20 تا به مرحله نهایی رسیدند. رقابت برنده نداشت. دو پهپاد اریا (دانشگاه صنعتی اصفهان) و پرستو (دانشگاه آزاد شاخه علوم و تحقیقات) مشترکا دوم شدند. سال دوم: بدلیل استقبال از این مسابقات مسئولین برگزاری تصمیم گرفتند که مسابقه را به چند سطح تقسیم کنند تا از اشتباه و قضاوتهای نادرست ممانعت کنند. بعلاوه یک نوع هدف گذاری برای آینده هم ارائه دادند. بر اساس تصمیم آنها مسابقه به سه سطح تقسیم شد. دانس آموزان دبیرستان و دانشجویان دانشگاه و حرفه ای ها. در سطح اول (آینده پروازان) دانش آموزان تلاش در حل برخی از مشکلات مهندسی یا رسیدن به برخی هدفهای مورد نظر از طریق یافتن راه حلهای ساده دارند. برای مثال تعداد زیادی پرنده که در سرعتهای بسیار پایین پرواز میکنند داریم. در این سطح سعی میکنند روش پرواز آنها را بررسی کنند و راه حلی در دنیای مهندسی واقعی پیدا کنند. این روش به نام بیونیک معروف است. در سطح دوم (هما سازان) دانشجویان سعی میکنند پهپاد های ساخت خودشان را پرواز دهند و به هدفهای مسابقه برسند. این مسابقه این روزها بسیار پر طرفدار شده و امسال بیش از 50 تیم در آن شرکت کردند. در سطح سوم (دیو سپید) که یک رقابت حرفه ای آزاد است هر تیمی باید یک پهپاد بسازد که از یک نقطه پرواز کند به سمت کوه دماوند برود و به ارتفاع 4500 متری از سطح دریا برسد یک دور کامل به دور قله بزند و در کوتاه ترین زمان به پایگاهش باز گردد. این رقابت توسط تعدادی از مراکز نظامی و غیر نظامی پشتیبانی میشد تا استعدادهای جدید در این عرصه را بررسی کنند. این بخش از طراحی مفهومی و ساختن نمونه غیر پرنده و ساختن نمونه پرنده تشکیل شده است. در سطح اول شرکت کنندگان باید پهپادی با یک دوربین متصل به آن بسازند بطوری که برای حداقل 40 دقیقه یک محوطه 10 کیلومتر مربعی را جستجو کند تا علامتهای 3 متر مربعی روی زمین را پیدا کند که حروف مختلف انگلیسی روی آن نوشته شده است. یافتن علامتها و گزارش محل آنها (ژئو لوکیشن) نکته اصلی برای برنده شدن است. در سطح دوم پهپاد باید در دو ارتفاع مختلف با حداقل تفاوت 3000 پا پرواز کند. زمان پرواز حدود 120 دقیقه است (60 دقیقه ارتفاع پایین و 60 دقیقه ارتفاع بالا). پهپاد باید بطور مداوم شعاع 500 متر را کنترل کند و تصاویر آنرا به پایگاه در فاصله 2 کیلومتری ارسال کند. هدف این ماموریت شبیه سازی پرندگان مهاجم و مشاهده یا محوطه ثابت است. در سطح سوم پهپاد باید از یک نقطه خاص خارج از جنگل برخاسته و به ارتفاع عملیاتی 8000 پا برسد. سپس بصورت مستقل به جنگل وارد شده و دو وسیله نقلیه جداگانه (یکی سفید و دیگری قرمز در بین درختها) را بیابد. این اتفاق باید در کوتاه ترین زمان رخ دهد. پهپاد باید پس از گزارش کردن محل وسایل سالم به پایگاهش باز گردد. در سطح چهارم شرکت کنندگان باید توانایی های هر سه مرحله را برای عملیات نجات گسترش دهند. در این مرحله پهپاد باید دو وسیله نقلیه جداگانه (یکی سفید و دیگری قرمز در بین درختها) را بیابد و یک بسته کمکی 2 کیلوگرمی را (که شامل آب و غذا و کمکهای اولیه است) بیاندازد. هدف نزدیکترین فاصله تا وسایل است. جعبه وسایل در طول ماموریت باید سالم بماند. در سطح پنجم برندگان مرحله قبل پهپاد باید عملیات نجات را در شرایط آبی (دریا یا دریاچه یا رودخانه) انجام دهد. پهپاد باید یک قایق شکسته را که دو پرچم قرمز و زرد دارد را شناسایی کرده و محل آنرا به پایگاه اطلاع دهد. و یک بسته کمکی 2 کیلوگرمی را (که شامل آب و غذا و کمکهای اولیه است) بیاندازد. نکته اینجا است که آب موجود نباید صدمه ببیند و بسته نباید در دریا گم شود. ------------