مقدمه مترجم: تام کوپر نویسنده و محقق اتریشی یکی از معدود صاحب نظران هوانوردی نظامی غرب است که در مورد نیروی هوایی ایران و هواپیماهای در حال خدمت در این نیرو تا کنون مقالات و حتی کتاب های زیادی را به رشته تحریر در آورده است. در وضعیت فعلی منطقه و بحران های اخیر که خاورمیانه با آن روبروست، نگاه تمام جهانیان به کشور ایران دوخته شده است زیرا کشور دیگری موقعیت ژئوپلیتیکی و اهمیت اقتصادی و نظامی را که کشور ما در منطقه داراست ندارد. مسئله قدرت اتمی ایران و پافشاری سران کشورمان بر احقاق حقوق مسلم ایران در دارا بودن فناوری هسته ای برای مقاصد صلح آمیز موجب شده است تا توجه کشورهای مختلف دنیا به قوای نظامی ایران و بررسی امکان درگیری نظامی بین ایران و کشورهایی نظیر آمریکا و دولت های اروپایی معطوف شود. مقاله ای که در ادامه خواهید خواند، به تحلیل توانایی های نیروی پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و اهمیت وجود این نیرو در دفاع از کشورمان به عنوان عامل بازدارنده و دفاعی در مقابل دشمن احتمالی و همچنین نوع پیشرفت مقدورات و مشکات آن را بررسی می نماید. لازم به ذکر است که1- ترجمه این اثر نماینده مطابقت عقاید نویسنده با نظر مترجم و تایید یا رد مسائل نیست و این مقاله صرفاً بازتاب افکار و ایده های نویسنده این مطلب می باشد Iran Is Building Air Defenses Against Stealth Aircraft ایران در حال ساخت سیستم دفاع هوایی علیه هواپیمای پنهانکار است در اوایل ماه اوت سال 2017، موسسه Mitchell انجمن نیروی هوایی، گزارشی در مورد اهمیت قابلیت های پنهانکاری برای هواپیماهای هوایی فعلی و آینده ایالات متحده منتشر کرد. این گزارش اعلام می دارد: استیلث یا"کاهش میزان سطح مقطع راداری هواپیما، توانایی مدرن نظامی در مبارزه است و در آینده نیز قابل بهره بردار ی و اعتماد است." Stealth "به طور قابل توجهی فاصله ای که هواپیما در آن شناسایی می شود را کاهش می دهد و این به نوبه خود باعث افزایش شانس موفقیت در ماموریت می گردد . "Stealth همراه با ترکیب سرعت و ایجاد چالش های اضافی برای دفاع هوایی دشمن سبب می شود حتی در صورت شناسایی هواپیما ، زمان لازم برای ردیابی، آتش و هدایت موشک های سطح به هوا بسیارکم باشد و گاهی اوقات مقدار زمان بازتابش بسیار کوتاه هست و حتی هواپیماهای پنهانکار شناسایی شده قابل رد گیری نیست" مشخص است که دشمنان بالقوه ایالات متحده در تلاش برای مقابله با استبداد به شدت کار می کنند. بسیاری از تحولات و پیشرفت های ایرانیها در این سال ها ممکن است ردپایش در جمهوری خلق چین باشد برای درک کامل گسترش آخرین پیشرفت های توانایی دفاع هوایی ایران، لازم است از حدود 10 سال پیش مورد بررسی قرار گیرد در اواسط سال 2000، دفاع هوایی ایران در حالت کاملآ ضعیفی قرار داشت اکثریت سیستم های پدافند ی، منسوخ و نیاز فوری به تعمیر و نگهداری داشت شبکه رادار این کشور توانایی ردیابی بیشتر وسایل نقلیه هوایی ناوگان ایالات متحده، اسراییل و متحدان آن که اغلب در داخل فضای هوایی ایران حضور داشتن را نداشت واین نشانه وضعیتی ضعیف شبکه راداری ایران بود مثال این وضعیت عدم شناسایی تانکرهای USAF تانکرهای حامی عملیات جنگی در افغانستان و عراق پس از حضور دو ساعت در داخل فضای هوایی ایران حضور داشته بدون آنکه شناسایی شوند. خدمه هواپیماهای مسافربری بین المللی که در داخل فضای هوایی تهران پرواز می کردند، اغلب از رادیو برای جلوگیری از برخورد،و تصادف با یکدیگر استفاده می کردند تغییراتی در سالهای اخیر بوجود آمده است ، که میتوان علل آن را حمله آمریکا به عراق در سال 2003 واستفاده وسیع هواپیماهای جنگی ایالات متحده و موشک های کروز از فضای هوایی ایران به علاوه تنش های مداوم با آمریکا ، اسرائیل و طولانی شدن تحویل سیستم دفاع هوایی پیشرفته از روسیه دانست تا اواسط سال 2000، ستون فقرات دفاع هوایی ایران هنوز درسیستم های MIM-23B I-HAWK ساخته شده توسط U.S. اواسط دهه 1970 بود جدایی پدافند هوایی در سال 2008 از نیروی هوایی میتواند نشانگر اندکی بهبود باشد، امایونیفرم های براق و سلاح های منسوخ شده این بهبود را تحت الشعاع قرار میدهد