به نام خدا امروزه بخش بزرگی از تسلیحات رو موشک های هوشمند وهدایت شونده تشکیل میدند. آشکار هست که قلب تپنده هر موشک و سلاح هدایت شونده هوشمند رو مدارات الکترونیکی اون تشکیل میده. مدارات الکترونیکی برای کار به انرژی الکتریکی نیار دارند که این انرژی الکتریکی در موشک میبایست از منابع انرژی مثل باطری تامین بشه. باطری ها گونه های زیادی دارند مانند باطری های روی-کربن و آلکالاین که در کارهای روزمره استفاده میشه تا باطری های سرب - اسید خودروها و باطری های جدیدتر لیتیومی که در وسایل الکترونیکی استفاده میشه. مشکل بزرگ در استفاده از این نوع باطری ها این هست که تمام این باطری ها از الکترولیت مایع استفاده میکنند و قابل نگهداری برای مدت طولانی نیستند. زیرا در طول زمان الکترولیت با اند و کاتد باطری وارد واکنش میشه. در مصارف نظامی یکی از مهترین موارد انبارداری طولانی هست. به عنوان مثال یک موشک دوش پرتاب رو در نظر بگیرید ممکنه یک موشک سی سال رو در انبار باشه و روزی ناگهان استفاده بشه بدیهی هست هیچ کدام از باطری های مذکور حتی در مدت زمان خیلی کوتاهتر از این هم، قابل مصرف نیستند. به همین دلیل برای مصارف نظامی بویژه موشک های ضد زره و دوش پرتاب و موشک های هوا به هوا گونه دیگری از باطری استفاده میشه که به اون باطری گرمایی یا (Thermal battery) گفته میشه که گونه ای از باطری های با الکترولیت مذاب(Molten salt battery) هست. در این گونه باطری ها اند وکاتد بجای قرار گرفتن در الکترولیت مایع، درون الکترولیتی که در دمای معمولی جامد هست قرار گرفتند که معمولا از فلزات ستون اول جدول تناوبی یا نمک های آنهاست. در زمان استفاده خرجی درون باطری جا سازی شده که با سوختن آرام خودش حرارت لازم رو برای ذوب الکترولیت ایجاد میکنه که بسته به نوع الکترولیت دمایی بین نود تا پانصد درجه سانتیگراد هست. نوع خرج گرما زا میتونه از موادی مثل ترمیت (مخلوط آلومینیوم و اکسید های فلزی) باشد. الکترولیت های نمکی با بالا رفتن دما رسانایی بیشتری پیدا میکنند بر عکس سایر رساناها..در نتیجه مقاوت داخلی باتری بسیار کمتر میشه و این گونه باطری میتونه جریان های بسیار بالاتر رو نسبت به باطری های معمولی تولید کنه که اونرو مناسب کارهای نظامی میکنه. به علت اینکه الکترولیت در حالت عادی جامد هست نتیجتا واکنشی با کاتد و اند باطری انجام نمیشه و این باطری میتونه تا چند دهه بدون خرابی آماده به کار باشه. مشکلات این باطری این هست باطری تا زمانی که خرج گرما زا به پایان برسه کار میکنه که معمولا بین نیم دقیقه تا چند دقیقه بیشتر نیست. البته با توجه به اینکه این نوع باطری در موشک ها استفاده میشه و مدت زمان پرواز اکثر موشک های پدافندی و ضد زره از چند ثانیه تا چند دقیقه بیشتر نیست مشکلی پیش نمیاید. برخی از موشک ها در زمان پرواز انرژی الکتریکی خودشون رو با کمک جریان هوا تامین میکنند. باتری های جدیتر قابلیت شارژ مجدد رو نیز دارند. نخستین تلاش برای ساخت چنین باطری هایی رو آلمان در جنگ جهانی دوم انجام داد که در فیوزهای مجاورتی توپخانه و موشک های v-1 & v-2 استفاده شد. بعد از جنگ با توجه به اهمیت این نوع باطری و ساخت موشک های هدایت شونده این نوع باطری استفاده فراوانی یافت مانند موشک های پاتریوت، سایدواندیور، تاو و طیف بزرگی از موشک های هوا به هوا و ضد زره اشاره کرد. تمام موشک های دوش پرتاب از این نوع باطری استفاده میکنند. به دلایلی که گفته شد مدت زمان کار این باطری کوتاه هست به همین دلیل موشک های دوش پرتاب مدت ضمنا زیادی رو نمیتونند در حالت جستجوی هدف باشند معمولا در چند دقیقه باطری موشک تمام میشه . موشک در زمان جستجو به دنبال هدف از انرژی باطری استفادهمیکنه و پس از شلیک خودش انرژی الکتریکی لازم رو تولید میکنه. به عنوان مثال باطری گرمایی لانچر موشک استینگر نتها ۴۵ ثانیه میتونه فعال باشد. در موشک های جدید درون باطری مخزن گاز نیروژن یا آرگون نیز قرار داره که در زمان جستجوی هدف به خنک سازی سنسور موشک میپردازه که اهمیت زیادی در افزایش حساسیت سنسور موشک دارد. در جلوی این باطری ها یک دستگیره وجود داره که با چرخش اون، خرج گرما زا فعال و غیر فعال میشه. باطری های یدکی موشک میثاق. خواندن این مطلب نیز در رابطه با مدت زمان کار باطری های گرمایی در موشک های دوش پرتاب و مشکلات اون توصیه میشه http://www.military...._60#entry397031 http://en.wikipedia....en_salt_battery کپی تنها با نام منبع سایت میلیتاری اشتوکا