بدون شک یکی از برجسته ترین نمادهای جنگ سرد هلیکوپتر چند منظوره Mi-8 است که با تعداد 15000 فروند تولید شده (بیشترین تعداد هلیکوپتر تولید شده در جهان) و خدمت در 50 کشور پس از گذشت نیم قرن از ساخت، بدرستی شایستگی لقب افسانه را دارد. اما اکنون سازندگان روسی دست به طراحی هلیکوپتری جدید با ترکیب طرح موفق Mi-8 و فناوری های روز جهان در زمینه هوانوردی نموده اند که حاصل آن هلیکوپتر Mi-38 میباشد. پروژه Mi-38 اولین بار در سال 1983 و بعنوان یک ارتقا روی هلیکوپتر Mi-8 مطرح شد و در سال 1994 با همکاری وزارت دفاع روسیه و شرکت های Euromil اروپا و Pratt and Whitney کانادا رنگ و بوی جدی به خود گرفت و سرانجام اولین نمونه ساخته شده این هلیکوپتر توسط کارخانه معروف قازان (Kazan) در سال 2003 به پرواز در آمد. Mi-38 برخلاف طرح اولیه دارای تفاوت های قابل توجهی با سلف خود دارد و بر طبق اظهارات سازنده دارای توانایی دو برابر نسبت به مدل پیشین خود میباشد. بدنه و Airframe این هلیکوپتر بطور کامل بازطراحی و با مواد تمام کامپوزیت ساخته شده است. همچنین ملخ های هلیکوپتر نیز با استفاده از فایبر گلاس و تیتانیوم تولید شده و ملخ عقب هلیکوپتر نیز بصورت دو ملخ دو پره ای که بصورت X Shape قرار گرفته اند، ساخته شده است. طراحی جدید ملخ ها به قدری موثر واقع شده است که در تست های انجام شده این ملخ روی Mi-8 ، ظرفیت حمل هلیکوپتر به میزان 1000 کیلوگرم افزایش یافته است. از دیگر ویژگی های این هلیکوپتر میتوان به موتور از نوع TV7-117V کلیموف اشاره کرد که البته بدلایل تجاری و بازاریابی در بازار غرب با موتور PW127/TS شرکت Pratt and Whitney نیز سازگاری دارد. در نتیجه ی نصب این موتورها و بازطراحی صورت گرفته در ساختار Mi-38 ، این هلیکوپتر توانایی حمل 5 تن بار بصورت داخلی و 7 تن بار دیگر بصورت خارجی دارد و در صورت نیاز به انتقال افراد و سربازان، ظرفیت حمل 32 نفر را دارد. حداکثر سرعت این هلیکوپتر 320 کیلومتر بر ساعت میباشد. یکی دیگر از زمینه هایی که این هلیکوپتر ارتقا گسترده ای نسبت به مدل پیشین به خود دیده است، بخش ناوبری هلیکوپتر است. هلیکوپتر از سیستم مدرن Fly By Wire برای هدایت و ناوبری استفاده میکند و برای افزایش ایمنی، سه سیستم هیدرولیک مستقل از هم تعبیه شده است که هر یک قادر به کنترل هلیکوپتردر شرایط اضطراری است. سیستم الکترونیکی کنترل هلیکوپتر دارای سه ژنراتور الکتریکی (دو ژنراتور با توان 12 کیلووات DC و ژنراتور سوم با توان 60 کیلووات AC) و باتری های کمکی میباشد و قابلیت پرواز اتوماتیک (Autopilot) ، گردش روی یک منطقه اتوماتیک (Auto Hovering) و نشست اتوماتیک (Auto Landing) را برای خلبان فراهم میباورد. Avionics این هلیکوپتر از طریق یک کامپیوتر مرکزی که دارای ارتباط با سیستم های موقعیت یابی ماهواره ای ، ILS ، سیستم داپلر ، رادار اصلی ، سیستم تثبیت ساز اتوماتیک (Auto Stabilization System) و قطب نمای رادیویی اتوماتیک میباشد، کنترل میشود. از تجهیزات الکترونیکی نصب شده در کابین میتوان به 6 مانیتور جهت مانیتورینگ پارامترهای هلیکوپتر، سیستم هشدار خطا و مدیریت آسیب و همچنین سیستم دوربین مدار بسته برای نظارت بر بخش بار هلیکوپتر اشاره کرد. این هلیکوپتر در سری پیش از تولید انبوه نیز چندین تغییر از جمله سیستم سوخترسانی مقاوم در برابر شوک و پنجره های بزرگتر کابین را تجربه کرد. تاکنون 4 فروند از این هلیکوپتر ساخته شده است که طبق تایید FAI در تست های پروازی موفق به شکستن 5 رکورد در کلاس E1h از جمله رکورد ارتفاع 7020 متر با حمل 2 تن ار گردیده است. تولید انبوه این هلیکوپتر برای سال 2015 میلادی برنامه ریزی شده است. منابع : http://www.russianhelicopters.aero/en/helicopters/civil/mi-38.html http://www.flightglobal.com/news/articles/russia39s-fourth-mi-38-makes-flight-debut-405011/ http://en.wikipedia.org/wiki/Mil_Mi-38 http://www.fai.org/fai-record-file/?recordId=16621 ترجمه و گردآوری : Cheka تمام حقوق متعلق به میلیتاری است