بمب افکن کانویر b-36 یکی از ابر سلاحهای قرن 20 محسوب میشود که در زمان خودش از لحاظ سیاسی و نظامی تا ثیر مهم و قابل توجهی ایجاد نمود . B-36 CONVAIR اولین بمب افکن استراتژیک قاره پیما بود که به شکل عملیاتی مورد استفاده قرار گرفت و اولین هواپیمایی بود که قابلیت حمل سلاحهای گرما هسته ای را داشت .اما رکوردهای کانویر با این مطالب به پایان نمیرسد B-36 صاحب بزرگترین موتورهای پیستونی هوایی است و در هیچ هواپیمایی از چنین موتورهای غول پیکر پیستونی استفاده نشد . بسیاری از صاحب نظران کانویر را در زمره بزرگ ترین هواپیماهای نظامی که تا به حال ساخته شده قرار میدهند جالب است بدانید که این هواپیما نسبت به بسیاری از هواپیماهای غول پیکر ترابری بزرگ تر است . داستان پیدایش B-36 به اوایل سال 1941 بر میگردد زمانی که امریکا هنوز وارد جنگ نشده بود در ان زمان سران امریکا نگران این بودند که در صورت شکست انگلستان برابر المان نازی استفاده از خاک انگلستان به عنوان پایگاهی برای هواپیماهای امریکایی جهت حمله به المان میسر نخواهد بود و در صورت وقوع این اتفاق برای حمله مستقیم از امریکا به المان امادگی لازم وجود ندارد . این نگرانی موجب شد تا فرماندهی هوایی امریکا در 11 اوریل 1941 مشخصات فوق را برای یک بمب افکن فوق دور برد تعیین نماید : حداکثر سرعت 720 کیلومتر بر ساعت ، بیشینه ارتفاع پروازی 13700 متر ، حداکثر برد در ارتفاع 7600 متری برابر 19300 کیلومتر واضح بود که تولید چنین هواپیمایی در کوتاه مدت سخت و دشوار است به همین دلیل فرماندهی هوایی در 19 اگوست همان سال تغییراتی در مشخصات در خواستی داد و برد ان را به 16000 کیلومتر و شعاع عملیاتی ان با حدود 45 تن بمب حدود 6400 کیلومتر در نظر گرفت طرحهای زیادی داده شد اما در نهایت طرح کمپانی ( CORPRATION CONSOLIDATED VULTEE AIRCRAFT) که بعدها CONVAIR نامیده شد برنده طراحی و ساخت اولین بمب افکن از کلاس قاره پیمای امریکا شد با گذشت زمان و افول قدرت المان در اواخر جنگ لزوم دستیابی به بمب افکن های قاره پیما برای امریکا کم اهمیت شد ولی این طرح معوق نشد ولی روندی کند یافت . جنگ دوم بدون حضور کانویر تمام شد و کانویر اولین پرواز ازمایشی خود را در اگوست 1946 انجام داد اندازه این بمب افکن دو برابر سوپر بمب افکن قبلی امریکا یعنی B-29 بود. دهانه بال و ارتفاع دم حتی از AN-22 هم بیشتر بود.در زمینه بال مشخصات حیرت انگیز است دهانه بال 70 متر و مساحت ان 443.32 متر مربع است ! مزیت این مساحت افزایش حمل سوخت و برد بیشتر و قدرت مانور در ارتفاع بالا بود که در ان زمان هیچ کدام از هواپیماهای رزمی امریکا قادر به پرواز در در بیش از 12200 متر نبودند اما کانویر میتوانست . موتور این هواپیما مانند خودش عجیب و غیر عادی بود . این هواپیما از 6 موتور پیستونی بزرگ و 28 سیلندر مدل R-4360 Pratt & whithny استفاده میکرد .هر موتور ملخی 3 پره داشت که در انتهای ان قرار داشتند . به علت سنگینی و بزرگی ، این بمب افکن برای بلند شدن احتیاج به باندی طولانی داشت و به منظور کاهش ان و افزایش سرعت برخاستن شرکت کانویر 4 موتور توربو جت جنرال الکتریک j47-19 را به بمب افکن اضافه کرد . این موتورها در هنگام بلند شدن توان موثری را در اختیار ان قرار میدادند ولی در زمان پرواز معمول برای صرفه جویی در سوخت خاموش میشدند . از لحاظ تعداد موتور نیز کانویر با 10 موتور رکورددار بود b-36 دارای مخازن داخلی بمب بود که میتوانست تا 39 تن بمب حمل کند که پس از عملیاتی شدن هواپیما تصمیم گرفته شد که قادر به حمل بمب اتمی نیز باشد . در ضمن تا قبل از ساخت b-52 کانویر تنها هواپیمایی بود که قادر به حمل بمب هیدروژنی نسل اول (mark-17) بود . این بمبها 19 تن وزن داشتند . برای دفاع کانویر 6 برجک توپ کنترل از راه دور داشت که در هر کدام دو قبضه توپ 20 میلیمتری نصب بود ویکی در دم ویکی در نوک هواپیما قرار داشت که میتوانستند دیواری از اتش را در برابر دشمن قرار دهند . اما کار به اینجا ختم نمیشد . چون تقریبا یک سوم کانویرهای تولید شده برای شناسایی به کار گرفته شدند تا قبل از ظهور هواپیمای جاسوسی لاکهید مارتین u-2 کانویر تنها هواپیمای امریکایی بود که میتوانست از پایگاهی در امریکا به پرواز درامده و عملیات جاسوسی در قاره اسیا را انجام دهد ضمن اینکه دوربینهای بزرگ جاسوسی ان زمان در کانویر بهتر جا میشدند . کانویر بر خلاف همتای جدیدترش b-52 که در چندین جنگ شرکت کرده در هیچ جنگی شرکت نداشت و حتی گلولهای شلیک نکرد اما همیشه به عنوان چکشی باز دارنده از سوی امریکا در برابر شوروی بکار گرفته شد و تهدید این بمب افکن را میتوان بازدارنده جنگ بین امریکا وشوروی دانست و به همین علت لقب این هواپیما را PEACEMAKER یا مصلح داده اند. مقایسه اندازه برخی بمب افکنهای امریکا با کانویر( ( ,B-29,B-17,B-10 مشخصات کانویر ورود رسمی به خدمت 1949 تاریخ بازنشستگی 12 فوریه 1959 تعداد خدمه حدود 9 نفر در بمب افکن هزینه ساخت در ان زمان 3.7 میلیون دلار طول 50 متر دهانه بال 70.10 متر ارتفاع 14.22 متر مساحت بال 443 متر مربع وزن خالی 77 تن بیشینه وزن هنگام برخاستن 185 تن بیشینه وزن تسلیحات قابل حمل 40 تن موتور 6 موتور پیستونی R-4360 پرات اند ویتنی و 4 موتور توربو جت جنرال الکتریک J47-19 سرعت کروز 627 KM/S بیشینه سرعت در ارتفاع 11000 متری 660 KM/S سقف پروازی 12160 متر حداکثر برد 10945 کیلومتر با 40 تن بمب منبع نواور

بمب افكن استراتژيك B-36 Peacemaker ساخت Convair (وابسته به General Dynamics) اولين پرواز:1946 شروع توليد:1949 تاريخ از كار افتادگي:1959 استفاده كننده:ايالات متحده تعداد ساخت:384 قيمت واحد:4.1 ميليون دلار (B-36D) تعداد سرنشين:9 نفر طول:49.4متر ارتفاع:14.25 متر مساحت بال:443.3 متر مربع وزن خالي:77.580 كيلوگرم وزن لود:120.700 كيلوگرم وزن ماكزيمم تيكاف:190.000كيلوگرم نيرو ي محركه:4 عدد J47 turbojets ساخت جنرال الكتريك هركدام 23 كيلو نيوتون و در نوعي ديگر 6 موتور Pratt & Whitney R-4360-53 هركدام 2500 كيلو وات. حداكثر سرعت:685 كيلومتر در ساعت سرعت كروز:380 كيلومتر در ساعت برد:16000 كيلومتر برد با 4535 كيلوگرم مهمات:10945 كيلومتر سرعت برخاستن:9.75 متر بر ثانيه تسليهات:2 عدد توپ 20 ميليمتر(M24A1) به همراه 39010 كيلوگرم انواع بمب. ویرایش شد. SAEID