سلاح هجومي Enfield SA-80 ، آخرين محصول رسمي و سازماني كارخانه انفيلد انگلستان محسوب مي شود. ارتش انگلستان در دهه 80 ميلادي ، تصميم به بكارگيري نسل جديدي از سلاح هاي انفرادي با كاليبر كوچك و سرعت دهانه بالا گرفت. اين پروژه ، با معرفي 2 سلاح SA80IW (سلاح پياده نظام) و SA80LSW (سلاح پوشش سبك) آغاز شد. درواقع ارتش انگلستان قصد داشت تا سلاح FAL بلژيكي با كاليبر 62/7 ميليمتر را از رده خارج كرده و از سلاحي جديد استفاده كند. در سال 1977 و با ورود گلوله هاي 56/5 ميليمتري به بازار سلاح هاي انفرادي ناتو ، كارخانه انفيلد يك نوع گلوله جديد با كاليبر 19/0 اينچ (85/4 ميليمتري) را آزمايش كرد. سلاحي كه براي شليك اين گلوله ساخته شد ، XL65 نام گرفت. حداقل در ظاهر و بصورت كلي ، بسيار شبيه به انفيلد EM-2 بود. ولي شباهت آن به سلاح AR-18 امريكايي بيشتر بود ؛ با اين تفاوت كه به شكل بولپاپ ساخته شده بود. با تآييد كاليبر 56/5 براي سلاح هاي انفرادي ناتو ، مهندسين انفيلد آن را با كاليبر 56/5 و كد XL-70 روانه مركز تست سلاح هاي ناتو كردند. اين سلاح ، نهايتآ توسط نيروي زميني ارتش انگلستان پذيرفته شد و تنها در سال 1984 ، مورد بهينه سازي هاي اندكي قرار گرفت. SA-80 هاي اوليه (L85 و L86) ، سلاح هايي پردردسر و كمي به درد نخور بودند. نگهداري ، تعمير و نظافت آنها بسيار زمانبر و پرهزينه بود. تااينكه در سال 1997 ، برنامه اصلاح L85 وارد مرحله عملي شد. برنامه بهينه سازي اين سلاح ، در سال 2002 و توسط شركت هكلر و كخ انجام شد. (شركت هكلر و كخ از سال 2000 تا سال 2002 ، در تملك شركت رويال اردنانس انگليس بود.) از مجموع 320 هزار قبضه L85-A1 توليد شده تا آن زمان ، 200 هزار قبضه مورد بهينه سازي قرار گرفته و با نام L85-A2 ، به ارتش انگليس تحويل داده شدند.البته نتيجه حاصله ، باز هم رضايت بخش نبود. چرا كه در جنگ افغانستان و عراق ، معلوم شد كه كماكان نمي توان ديدي خوش بينانه به اين سلاح داشت. L85-A2 به احتمال قوي ، جاي خود را به سلاح G36 خواهد داد. نمونه ديگر L85-A1 يعني SA80IW با لوله اي كوتاه تر و با نام L98-A1 ظاهر شد.ولي هرگز روانه ميادين جنگ نشد و تنها براي آموزش تيراندازي به سربازان مبتدي استفاده مي شود. L85 سنگين و كمي بددست است. مركز ثقل سلاح ، به قنداق نزديك تر است تا به نوك لوله و به همين علت است كه حتي شكل بولپاپ سلاح هم به حفظ تعادل و كاهش جهش لوله آن كمكي نمي كند. گلنگدن L85 از نوع چرخشي بوده و با فشار گاز باروت عمل مي كند. پيستون گاز ، از نوع كورس كوتاه است و درست بالاي لوله قرار مي گيرد. سيلندر گاز اين سلاح ، داراي يك رگلاتور 3 حالته است ؛ حالت اول براي شليك معمولي ، حالت دوم براي شليك با نواخت تير پايين تر و حالت سوم براي ايجاد حداكثر فشار گاز در لوله و پرتاب نارنجك تفنگي است. قابل ذكر است كه در حالت سوم ، مسير برگشت گاز كاملآ بسته مي شود. حمال گلنگدن ، بر روي دو ريل جانبي حركت مي كند و داراي يك فنر ارتجاع جداگانه مي باشد. (پيستون گاز هم داراي يك فنر ارتجاع جداگانه است.) گلنگدن هم داراي 7 زبانه مي باشد كه به بدنه سلاح قفل مي شوند. دستگيره گلنگدن ، به سمت چپ حمال گلنگدن وصل شده است. يكي از معايب اين سلاح در مدل هاي اوليه ، برخورد پوكه با صورت يا بدن تيرانداز بود كه در مدل L85-A2 اصلاح شد. مكانيزم ماشه اين سلاح ، در قنداق آن جاسازي شده و به واسطه يك ميله بلند به ماشه وصل شده است. در مدل L85-A2 ، يك مكانيزم ايجاد تآخير در عملكرد ماشه به كار رفت كه از نواخت تير سلاح نمي كاهد. ولي باعث افزايش دقت در تيراندازي مي شود. مشخصات فني: كاليبر: 56/5 ناتو (223/0 رمينگتون) مكانيزم گلنگدن: چرخشي ، مسلح شونده به وسيله فشار غيرمستقيم گاز باروت طول: 780 ميليمتر استاندارد ، 709 ميليمتر مدل كارابين طول لوله: 518 ميليمتر استاندارد ، 442 ميليمتر مدل كارابين وزن: 4130 گرم مدل استاندارد بدون خشاب ، 5000 گرم با خشاب 30 تيري پر ظرفيت خشاب: 20 و 30 تير نواخت تير علمي: 650 تير در دقيقه برد مفيد: در حدود 500 متر Gun.mihanblog.com