ارتش آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم عملاً فاقد یک سلاح کارآمد برای مقابله با تانکهای دشمن بود. در آن زمان سلاحهای کالیبر سنگین ،اصلی ترین سلاح برای مقابله با تانکها بود.مسلسلهای کالیبر 38 و 57 میلیمتر در اول جنگ مؤثر بودند ولی در اواسط جنگ تانکهای کارآمدتری به صحنه نبرد آمد. سپس توپهای سنگین 88 و 106 میلیمتری نیز مورد استفاده قرار گرفت ولی این توپها ،سنگین و حمل آنها برای نفرات غیر ممکن بود.از اینرو نیاز به یک سلاح سبکتر بود.اولین سلاح مؤثر ضد تانک جهان که به طور انبوه به خدمت گرفته شد را آلمانها با ساخت راکت (Panzer) به جهانیان معرفی کردند.برای همین ارتش آمریکا نیز برای مقابله با این سلاح دست به کار شد تا اینکه ژنرالی بنام (اسکینر ) پیشنهاد ساخت یک راکت کوتاه برد برای مقابله با تانکهای دشمن را داد. تنها یک سال بعد سلاح ام 9 ملقب به (بازوکا) ساخته شد.ام 9 زمانی بازوکا نامیده شد که خواننده پاپ (باب بارنز ) قطعه ای را با آلات موسیقی اجرا کرد و گیتار خود را مانند بازوکا روی شانه خود گذاشت .بازوکا موشکی بود ساده با یک لانچر بلند دو تکه که برای حمل آسان ، قابل جدا شدن بود.این سلاح بیشتر بر ضد تانکها استفاده می شد و می توانست یک تانک را در مسافت 300 متری مورد هدف قرار دهد.نمونه های اولیه این راکت می توانست یک زره 100 میلیمتری را بشکافد ولی بعدها با بهبود کارآیی ،این رقم به 120 میلیمتر افزایش یافت.
مشخصات فنی
کالیبر : ۳۶/۲ اینچ
نرخ آتش : ۲ تا ۵ راکت در دقیقه
وزن قبضه : ۵/۶ کیلوگرم
برد موثر : ۱۱۰ متر
برد نهایی : ۳۰۰ متر
برگرفته از : http://amoozeshnezami.blogfa.com/post-55.aspx