FGM-172 SRAW سلاح تهاجمی کوتاه برد پِرِدتِر (اس. آر. ای. دبلیو) سامانه‌ای است که توسط یک نفر حمل شده و از قبلیت شلیک و رها برخوردار است. این سامانه تسلیحاتی برای غلبه بر نسل آتی تهدیدات زرهی پیشرفته طراحی شده است. از ویژگی‌های سلاح تهاجمی پِرِدتِر می‌توان به وزن کمتر از ۲۰ پوند، طول کمتر از ۴۰ اینچ، برد موثر بین ۱۷ تا ۶۰۰ متر، هدایت اینرسی با قابلیت حمله به اهداف ثابت و متحرک و همچنین قابلیت پرتاب نرم از محیط‌های بسته اشاره کرد. پِرِدتِر اس. آر. ای. دبلیو توانایی غلبه بر کلیه تانک‌های موجود و آینده را مشتمل بر تانک‌های مجهز به محافظت زرهی پیشرفته، مجموعه‌های زرهی کمکی و زره واکنشگر انفجاری ( ایی. آر. اِی) داراست. این سامانه تسلیحاتی از سامانه پیشرفته هدایت و کنترل، قابلیت شلیک نرم و سرجنگی مهلک نفوذگر شکل یافته انفجاری ( ایی. اِف. پی) بهره می‌گیرد. موشک پس از شلیک مسیر مخصوص حمله از بالا ( پرواز روی هدف و شیرجه) را می‌پیماید و برای شناسایی و منفجر کردن هدف از حسگرهای اپتیکی و مغناطیسی استفاده می‌کند. پِرِدتِر می‌تواند اهداف متحرک را در فاصله ۱۷ تا ۲۰۰ متری و اهداف ثابت را در فاصله ۱۷ تا ۶۰۰ متری به صورت اثربخش مورد اصابت قرار دهد. این سلاح شامل پوکه حمل- پرتاب یکبار مصرف مجهز به دوربین تلسکوپی با بزرگنمایی ۲/۵ برابر و ادوات دید در شب است. موشک دوش‌پرتاب از سامانه پیشرانش دو مرحله‌ای با پرتاب نرم، هدایت اینرسی و نفوذگر شکل یافته انفجاری با سرجنگی نارنجکی دنباله رو بهره می‌گیرد. سامانه تهاجمی کوتاه برد ۳۵ اینچ طول، ۲۰ پوند وزن و ۵۰۰ متر برد ( بسته به اندازه هدف) دارد، توسط یک نفر حمل و پرتاب می‌شود و نیروهای مستقر در سنگرها و ساختمان‌های تقویت شده را از پای در می‌آورد و بر زره سبک مدرن غلبه می‌کند. موشک اس. آر. ای. دبلیو متشکل از سه جزء مدولار است : ۱- مدول پرواز ۲- وسلیه تشخیص هدف ۳- سرجنگی مدول پرواز خود چند زیرمجموعه دارد که مهم‌ترین آن‌ها هدیت و کنترل است. این واحد مسیر پرواز موشک را کنترل کرده و فرامین اصلاحی را به موشک ارسال می‌کند. مکانیسم رهگیری موشک برای پرواز روی هدف طراحی شده است. وسیله تشخیص هدف ترکیبی از مسافت‌یاب لیزری و تشخیص‌دهنده مغناطیسی است و وقتی این دو زیرمجموعه در مسیر پرواز هدف را تشخیص دهند فرمان انفجار سرجنگی را صادر می‌کنند. پِرِدتِر (اس. آر. ای. دبلیو) قابلیت ردگیری و انهدام تانک‌های مجهز به زره واکنشگر انفجاری را در فاصله بین ۱۷ تا ۶۰۰ متر برای گردان پیاده نظام به ارمغان می‌آورد. قابلیت پرتاب نرم (شلیک از محلهای بسته) و ویژگی شلیک و رها باعث بهبود میزان بقای تیرانداز و توانایی گردان در انجام عملیات‌های ضدزره در نواحی شهری می‌شود. برد و قدرت تخریب این سامانه در مقایسه با اِی. تی. -۴۰ و اِس. اِم. اِی. دبلیو ( گلوله بسیار انفجاری ضدتانک) بیشتر است. مهمات چند منظوره انفرادی /سلاح تهاجمی کوتاه برد MPIM/SRAW پاسخ زمان آینده برای غلبه بر نیروها در سه محیط مختلف است؛ این سه محیط عبارتند از: پشت دیوارهای سنگی یا آجری، درون سنگرهای خاکی یا الواری و در خودروهای زرهی سبک.این سامانه که برای عملیاتهای نظامی در نواحی شهری بسیار موثر است جایگزین ال.ای.دبلیو ، ای.تی- ۴ و سایر تسلیحات سبک دوش پرتاب خواهد شد. مهمات چند منظوره انفرادی ( ام.پی.آی.ام) به سرباز امکان می دهد با طیفی از اهداف درگیر شده و آنها را پای در می آورد. یک سرباز می تواند زره سبک را منهدم کرده و نیروهای مستقر در درون یا پشت مواضع ساختاری یا استحکامات میدان نبرد را زمین گیر کند. امکان استفاده از این مهمات در کلیه نواحی جغرافیایی ، شرایط آب و هوایی مختلف و وضعیت های متفاوت میدان نبرد وجود دارد. یکانهای رزمی مسلح، یکانهای پشتیبانی رزمی و یکانهای پشتیبانی خدمات رزمی از این سلاح برای انجام ماموریت های خود استفاده می کنند. این سلاح به عنوان یک گلوله تسلیحاتی بکار رفته و بجز وارسی و تمیزکاری معمول نیازی به نگهداری و تعمیر ندارد. ام.پی.آی.ام یک سامانه تسلیحاتی چند منظوره است که برای پشتیبانی و در نهایت جایگزینی لانچر و فشنگ سلاح سبک ضدتانک ۸۴-ام.ام ، ام-۱۳۶( ای.تی-۴) ، اچ.ایی.ای.تی و ام-۷۲ اِی-۲/ اِی-۳ خواهد شد. در بیانیه مدیران که همراه با گزارش کنفرانس در خصوص مصوبه اقتدار دفاع ملی برای سال مالی ۱۹۹۴ منتشر شد، شرکت کنندگان در جلسه به این نتیجه رسیدند که ارتش باید یک برنامه موقت محدود را جهت خرید مهمات ضدسنگر ( بی.دی.ام) در پیش بگیرد.آنها توافق کردند که سلاح کوتاه برد ضدزره ( اس.آر.ای.دبلیو) تفنگداران دریایی آمریکا و مهمات ضدسنگر ارتش خیلی شبیه هم هستند و نگهداری آنها بصورت مجزا برای مدت طولانی توجیح پذیر نیست. آنها بر این باورند که باید راه حل بلند مدتی را برای این مسئله بیایند که شامل موشک اس.آر.ای.دبلیو و فناوری سرجنگی توسعه یافته در برنامه مهمات چندمنظوره انفرادی( ام.پی.آی.ام) باشد. ارتش پروژه ای را برای سامانه ام.پی.آی.ام در نطر گرفت که از فناوری پیشرانش اس.آر.ای.دبلیو و فناوری سرجنگی ا ام.پی.آی.ام استفاده می‌کرد.موشک اس.آر.ای.دبلیو با سرجنگی ام.پی.آی.ام از قابلیت تامین الزامات ارتش و تفنگداران دریایی در انهدام اهداف مختلف برخوردار می باشد، درحالی که سرجنگی اولیه اس.آر.ای.دبلیو قابلیت ضدزره را ارائه می‌دهد. پروژه پِرِدتِر اس.آر.ای.دبلیو به عنوان یک موشک ازران قیمت کوتاه برد ضدزره با سرجنگی حمله از بالا در سال ۱۹۸۷ توسط تفنگداران دریایی آمریکا آغاز شد و کار توسعه مهندسی و تولید آن در سال ۱۹۹۴ راه اندازی گردید.قرار بود ۱۲۵ سامانه موشکی برای پشتیبانی ” ارزیابی فنی” و ۱۰۳ فروند برای پشتیبانی ارزیابی و آزمون عملیاتی بکار گرفته شود. در ماه اوت ۱۹۹۶ آژانس ارزیابی و آزمون عملیاتی تفگداران دریایی و مدیر پروژه فرماندهی سامانه های تفنگداران دریایی آمریکا با هم تصمیم گرفتند توسعه سامانه شبیه سازی و مدلسازی اس.آر.ای.دبلیو را دنبال کنند تا اطلاعات تکملیلی ارزیابی و آزمون عملیاتی و همچنین ارزیابی و آزمون توسعه مورد نیاز جهت حل مسئله مربوط به احتمال اصابت ،احتمال تخریب و کیفیت نرم افزار را ارائه دهند. مشکلات از آنجا نشات گرفت که تصمیم بریا افزودن مدلسازی و شبیه سازی به پِرِدتِر پس از شروع پروژه اتخاذ گردید.ارزیابی نادرست از حجم کارها باعث شد هزینه این پروژه بالغ بر ۱۰۰% افزایش یافته و سازمانهای پشتیبانی کننده در حین توسعه مدلسازی و شبیه سازی سامانه تحت آزمون کناره گیری کنند.سایر اختلافهای موجود در داده ها و اطلاعات سیستمی مدلسازی به همبستگی ضعیف بین داده های آزمون پرواز و نتایج شبیه سازی انجامید.با این وجود آژانس ارزیابی و آزمون عملیاتی تفنگداران دریایی تجربه ارزشمندی در زمینه شبیه سازی آزمون کسب کرد ، وزارت دفاع به قابلیت اندازه گیری محیط مغناطیسی دست یافت و مدیر پروژه موشکی پِرِدتِر نیز اعتماد به نفس اندکی از این مدلسازی و شبیه سازی بدست آورد. شرکت لورال ائرونوترونیک مستقر در سانتامارگاریتای کالیفرنیا قراردادی را به ارزش ۳۷۰۰۰۰۰ دلار در بیست و یکم دسامبر سال ۱۹۹۴ امضاء کرد.این قرارداد بخشی از قرارداد اصلی ۷۸۵۰۰۰۰ دلاری بود که برای پوشش دادن هزینه توسهه و ایجاد انگیزش برای ادامه کار و نمایش فناوری سلاح تهاجمی کوتاه برد- مهمات چندمنظوره انفرادی امضاء شده بود.این کار در سانتامارگاریتا انجام شد و در اواسط سال ۱۹۹۵ تکمیل گردید.پیمانکار اصلی این پروژه شرکت لاکهید مارتین الکترونیکس اَند میسایلز است. فار اول پروژه ( مرحله کاهش ریسک) در ماه مارس ۱۹۹۸ تکمیل و کلیه الزامات آن طبق زمان و بودجه مصوب تامین شد.دقت مهمات با شلیک موفقیت آمیز ۲ فروند موشک علیه یک دیوار در فاصله ۵۰۰ متری و یک سنگر در فاصله ۲۰۰ متری تایید شد.فاز دوم پروژه ( تایید کیفیت سیستم ) در مای مِی ۱۹۹۸ انجام شد و متعاقب آن آزمون تایید کیفیت پِرِدتِر تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا در ماه اوت پشت سر گذاشته شد. درحین توسعه موشک ، برنامه ا.پی.آی.ام/اس.آر.ای.دبلیو آزمایش پرواز را با موفقیت صددرصد گذراند.ازموفقیت های دیگر این سامانه می توان به نمایش زودهنگام در برابر دیدگان کاربران، تایید کیفیت فیوز ایمنی وتسلیح و نفوذ نارنجک در دیوار سه لایه و بتون تقویت اشاره کرد. به محض انعقاد قرارداد مهندسی ، ساخت و توسعه ، تولید سامانه تسلیحاتی پِرِدتِر ( اس.آر.ای.دبلیو) با تامین مالی بخش ادوات الکترونیکی و موشکی لاکهید مارتین ادامه پیدا کرد.تعداد موشکهای مورد نیاز در سالهای اول تا چهارم به شرح ذیل بود: سال مبنا: ۴۴۲ فروند، سال دوم: ۴۶۷ فروند، سال سوم : ۷۸۱ فروند، سال چهارم: ۱۹۰۹ فروند. اگر قرار بود شرکتی بجز پیمانکار حاضر توسعه مهندسی و تولید( ای.ام.دی) وارد کار شود، تولید این تعداد موشک نیازمند سرمایه گذاری اولیه بسیار زیاد و یا مدت زمان طولانی آماده سازی جهت تولید بود.لذا حفظ فرایند تولید در دست پیمانکار فعلی از دویرابر شدن هزینه بر اثر احداث خط تولید جدید، آزمایشهای طولانی نمونه اولیه، بررسی آمادگی و تمهیدات تولید، آزمون و پایش پیکره فیزیکی و پشتیبانی مهندسی جلوگیری می کرد. در ماه مِی سال ۲۰۰۵ شرکت لاکهید مارتین در پاسخ به نیاز فوری سربازان آمریکایی قابلیها و توانمندی های سلاح ضدتانک پِرِدتِر خود را گسترش داد و ۴۰۰ فروند از آن را تحویل تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا نمود. متعاقب این مسئله تفنگداران دریایی از لاکهید مارتین خواستند سلاح دوش پرتاب ضدتانک کوتاه برد پِرِدتِر را به یک سلاح تهاجمی مخصوص حمله مستقیم در نواحی شهری تبدیل کند. موشک جدید که به ” نمونه چندمنظوره سلاح تهاجمی کوتاه برد” ( اس.آر.ای.دبلیو- ام.پی.وی) تغییر نام یافت از سرجنگی انفجاری چندمنظوره بهره می گیرد و بواسطه آن قادر است طیف گسترده ای از اهداف را نظیر ساختمانها ، سنگرها و خودروهای زرهی سبک را از میان بر دارد. تبدیل پِرِدتِر از یک سلاح ضدزره حمله از بالا به یک سلاح تهاجمی مخصوص حمله مستقیم در نواحی شهری زاییده نیاز به تسلیحات مخصوص شلیک از فضاهای بسته بود که سایر سامانه های تسلیحاتی کوتاه برد تهاجمی قادر نبودند آن را تامین کنند. این نمونه از سامانه تسلیحاتی پِرِدتِر صرفا” مخصوص جنگ در نواحی شهری در نظر گرفته شده که امروزه بیشتر عملیاتهای نظامی را به خود اختصاص داد است.اس.آر.ای.دبلیو- ام.پی.وی تنها سلاح تهاجمی کوتاه برد با قابلیت شلیک نرم در جهان می باشد. این سامانه را می توان با ایمنی کامل فقط با استفاده از یک گوشی از ساختمانها شلیک کرد که در نتیجه قرار گرفتن تیرانداز در معرض شلیکهای متقابل دشمن به حداقل می رسد. علاوه بر این بکارگیری سامانه هدایت اینرسی و قابلیت شلیک و رها اپراتور را از انجام کارهای اضافی رها کرده و فرامین اصلاحی حین پرواز را به حداقل می رساند. سلاح جدید آزمون پذیرش را در نوامبر سال ۲۰۰۴ در مرکز جنگ هوایی نیروی دریایی واقع در چاینا لِیک کالیفرنیا پشت سر گذاشت و متعاقب آن در ماه دسامبر توسط یک تیرانداز شلیک شد تا قابلیت شلیک ایمن آن بدون آموزش قبلی اپراتور به منصه ظهور برسد. آزمونهای پروازی این سلاح با شلیک دو گلوله همراه بود که یکی به سوی دیوار آجری سه لایه بود و حفره ای برای عبور یک نفر ایجاد کرد و دیگری به یک فروند نفربر زرهی صدمه وارد نمود. ارتش ایالات متحده آمریکا در حال ارزیابی گزینه های موجود برای ارتقاء توانمندی ها و قابلیتهای سلاح تهاجمی مخصوص جنگ شهری است تا آنها را از محیطهای بسته شلیک کند و در این میان اس.آر.ای.دبلیو-ام.پی.وی در شکل فعلی خود قادر است بیشتر الزامات این ارتقاء را برآورده کند. منبع