به نام خدا پروژه پیجن(کبوتر) موشکی که به وسیله کبوتر هدایت می شد پروژه پیجن(کبوتر) تحلیلگر رفتاری، نویسنده، مبتکر، شاعر، فیلسوف اجتماعی و استاد روانشناسی دانشگاه هاروارد، بورهوس فردریک اسکینر (1990-1904) که در همه این زمینه ها تاثیر گذار بود. چیزی که شاید باعث شود برای او احترام کمتری قائل شویم سیستم هدایت موشک منحصر به فرد و خطرناک او در طول جنگ جهانی دوم است. بورهوس فردریک اسکینر نیروی دریایی آمریکا به سلاحی که بتواند با کشتی های جنگی نیرومند کلاس بیسمارک مقابله کند نیاز داشت. فناوری موشکی در آن زمان وجود داشت اما مشکل این بود که سیستم های هدایت کننده برای موشک ها بیش از حد بزرگ و ابتدائی بودند. در حالی که ارتش به شدت بر روی سیستم هایی ابتدایی هدایت الکترونیکی کار می کرد، اسکینر برای حل کردن این مشکل به دنبال کمک های مالی دولت برای پروژه ای محرمانه بود. ایده او ساده بود ایده او این بود که کبوتر ها را برای هدایت موشک ها آموزش بدهد که بتوانند با نوک خود به هدفی که روی پرده بود برای کنترل مسیر ضربه بزنند. دماغه مخروطی شکل این موشک از سه محفظه تشکیل می شود که در هر محفظه یک لنز، تصویر هدف مورد نظر را بر روی پرده ای که در مقابلش قرار دارد طرح ریزی می کند. در هر محفظه یک کبوتر تربیت شده به روش شرطیسازی وجود دارد که می تواند هدف را تشخیص داده و به آن به طور مستمر نوک بزند.نوک زدن به مرکز پرده باعث می شود تا موشک مستقیم به راه خود ادامه دهد درصورتی که نوک زدن به اطراف مرکز باعت شیب پیدا کردن و کج شدن پرده می شود که این کار مسیر موشک را تغییر می دهد. دماغه موشک جایی که کبوترها قرار داشتند در ابتدا دولت بودجه ای برای این پروژه در نظر نگرفت که باعث سرخوردگی اسکینر شد. ولی بعد ها پس از این شروع متزلزل، کمیته تحقیقات دفاع ملی با غلبه بر شک و تردید های اولیه 25000 دلار برای مشارکت در این پروژه اختصاص داد. آزمایش ها موفقیت آمیز بودند، به نوک زدن کبوتر ها می شد اعتماد کرد، موشک حتی زمانی که در حال سقوط سریع بود در مسیر نگه داشته می شد، و کبوترها نسبت به سر و صدای جنگ بی توجه بودند. پروژه کبوتر به نظر قابل استفاده می آمد، در حقیقت کبوتر ها در آزمایش ها بسیار خوب ظاهر شدند و همچنین در رفتار کلی خود بسیار سریع بودند. با وجود این موفقیت، اسکینر نمی توانست احترام لازم از طرف مقامات را برای پروژه اش احساس کند و به این ترتیب در 8 اکتبر 1944 این پروژه لغو شد. ارتش بر این عقیده بود که ادامه دادن به این پروژه باعث تاخیر در برنامه ی ضروری دیگر جنگ یعنی رادار می شود. اسکینر از این اتفاق ناراحت بود و به خاطر لغو پروژه اش با این استدلال که هیچ کس او را جدی نگرفته گله و شکایت می کرد. البته این پروژ در سال 1948 دوباره توسط نیروی دریایی آمریکا اینبار با نام پروژه ارکان (Orcon) احیا شد ولی در آخر در سال 1953 یعنی زمانی که سیستم های هدایت الکترونیکی قابل اطمینان و استفاده شدند برای همیشه کنار گذاشته شد. موشک "پلیکان" که قرار بود هدایت کبوتری باشد تصاویر بیشتر: منابع: Military-History Wikipedia ترجمه: حسین(cgp) با تشکر از جناب nasirirani به خاطر انتقال تصاویر به گالری سایت