[align=center] [/align] SU-27 فلانکر , بی شک , از نظر آیرودینامیکی از دو طرح برتر در قرن بیستم به شمار می رود.البته در کنار مکدانل داگلاس F-15 ایگل.هر دو این هواپیماها بر پایه اصل ساده بودن و در عین حال , طراحی بال بسیار کار آمد و یکپارچگی بال / بدنه با کمترین میزان تکیه بر برآرافزارهای پیچیده تکمیل شده اند.SU-27 در واقع آخرین جنگنده ای است که "پاول سوخوی" به طور مستقیم در تکمیل آن شرکت داشت و در واقع نقطه اوج نیم قرن تجربه وی در طراحی هواپیماهای جنگنده بود. SU-27 که گستره وسیعی از زیر نمونه ها را در خانواده خود جای داده است , با عنوان SU-27SK با توانایی حملات هوا به سطح به چین و ویتنام و با عنوان SU-35 با توانایی چند منظوره به کره جنوبی و برزیل پیشنهاد شد.SU-27 یک سرنشینه همچنین موفقیت اندکی در فروش به اتیوپی و آنگولا به دست آورده , اگر چه در هر دو مورد هواپیماهای به فروش رسیده , از نمونه ارتقاء یافته تا استاندارد SU-27SK و UBK بوده اند , چین حدود 200 فروند SU-27SK تحت امتیاز و با نام J-11 خواهد ساخت و 46 فروند نیز (36 فروند SK و 10 فروند UBK) به طور مستقیم از KnAAPO (در سالهای 1992 و 1996) خریداری نمود.نیروی هوایی چین برای افزایش توانایی خود 28 فروند SU-27UBK که تحویل آنها در ژانویه 2001 آغاز شده است.ویتنام نیز 12 فروند SU-27SK (هفت فروند SK و پنج UBK) در خدمت دارد و برای خرید شمار بیشتری از این جنگنده ها از روسیه برنامه ریزی می کند.KnAAPO دوازده فروند SU-35 نیز برای ارزیابی توسط نیروی هوایی روسیه تولید کرده است که مشاری از آنها در مرکز آمزمایش پروازی آختوبینسک در برنامه های آموزشی گوناگون شرکت داشته می کنند. SU-27 و نمونه های مختلف آن دارای بدنه کاملا یکپارچه , با سکان عمودی ثابت دو تایی و طرح بال / بدنه یکپارچه نسبت باریکی (finaness ratio) استثنایی می باشد.موتورهای پهن این جنگنده , فضایی خالی بین دو ورودی هوا برای نصب پایه های حمل جنگ افزار و بهبود کارایی آیرودینامیکی هواپیما فراهم می کنند.جنگنده های طراحی شده در شوروی (پیشین) به طور متوسط دارای چهار نقطه سخت سازی شده (hardpoint) برای حمل تجهیزات خارجی بوده اند.اما SU-27 با تخطی از سنت رایج حدود 10 نقطه سخت دارد.برد زیاد این جنگنده بدون نیاز مخازن سوخت اضافی , از دیگر نقاط بتری آن به شمار می رود. عوامل یاد شده در کنار چابکی رزمی بالا , فلانکر را به یک جنگنده رهگیر و اسکورت دوربرد بسیار مانور پذیر با توانایی حملات زمینی افزایش یافته تبدیل می کنند.تمامی این برتریها , در نمونه چند منظوره SU-35 که نمونه صادراتی تک سرنشینه استاندارد فلانکر می باشد نیز به چشم می خورند.SU-35 ضمن حفظ ترکیب اصلی SU-27 , دارای سطوح پیشبال , کنترلهای پرواز با فرامین الکترونیکی دیجیتال چهارگانه , به جای سامانه آنالوگ SU-27 , می باشد.گنبد دماغه باریک و بزرگ شده این نمونه , رادار چند حالته فازاترون N-110M بارس را دربر دارد که سامانه آرایه فازی آن در دست تکمیل می باشد. یک نمونه تکمیل شده از سامانه جستجو و ردیابی فروسرخ و مسافت یابی لیزری نیز در قسمت راست آسمانه جای داده شده است و یک رادار عقب نگر جدید در عقب بدنه و بین خروجیهای موتور قرار خواهد گرفت.این "سامانه هشدار راداری فعال" پرتاب موشک های فروسرخ شلیک شونده به سمت عقب (احتمالا نمونه تکمیل شده R-74 از موشک چابک AA-11 آرچر) را ممکن می سازد. [align=center][/align] کابین خلبان دارای سه صفحه نمایش چند کاره رنگی بزرگ , صفحه نمایش سربالا و چیدمانی بهسازی شده تجهیزات می باشد. SU-35 دارای غلاف سوختگیری جمع شونده در سمت چپ جلوی بدنه است و مخزن سوخت اضافی در داخل سکان عمودی ثابت کمی بزرگتر شده آن جای دارد.صندلی پرتاب شونده دارای شیب 30 درجه می باشد تا میزان شتاب گرانش قابل تحمل برای خلبان افزایش یابد.12 نقطه خت سازی شده SU-35 , امکان حمل موشک های هوا به هوا میانبرد AA-10 آلامو یا AA-12 آدر و چهار موشک کوتاهبرد AA-11 آچر را فراهم می سازد.اما در زمینه جنگ افزارهای هوا به سطح , SU-35 از رقبای خود پیشی می گیرد و از توانایی حمل 8000 کیلوگرم جنگ افزار از جمله موشک های هدایت تلویزیونی AS-14 کج و AS-18 کازو , موشک های ضد کشتی و ضد رادار AS-17 کریپتون , بمب های هدایت لیزری و تلویزیونی و هدایت ناپذیر با کالیبرهای مختلف و وزن 500 تا 100 کیلوگرم برخوردار می باشد.پخش کننده های زیر مهمات KMGU و انواع راکت های هدایت ناپذیر (که همچنان برای حمله به اهداف نرم , مورد توجه نیروهای نظامی روسیه هستند) , نیز تکمیل کننده مجموعه تسلیحات SU-35 می باشند. واضح است که هواپیمایی همچون SU-35 با توانایی چند منظوره خود , نی تواند رقیبی سرسخت برای همتاهای غربی خود باشد , به ویژه اگر خطوط انتقال داده که قرار بود در نمونه های صادراتی به کار گرفته شوند نیز به این جنگنده افزوده گردند.دو موتور توربوفن لیولکا - ساترن AL-35F هر یک با پس سوز 28218 پاوند وظیفه تامین نیروی رانش این جنگنده را بر عهده دارند.