JH-7 (FBC-1) پلنگ پرنده چيني پلنگ پرنده چيني ايده طراحي جنگنده بمب افکن JH-7 که بعنوان اولين جنگنده بمب افکن بومي چين شناخته مي شود در دهه شصت در چين بوجود آمد اما مراحل طراحي و ساخت آن از دهه هفتاد و بمنظور جايگزيني ناوگان بمب افکن هاي سبک H-5 (کپي IL-28 Beagle) شروع شد، اين بمب افکن سبک که جهت صادرات FBC-1 نامگذاري شده هر چند در واقع مي بايست بمب افکني قابل رقابت با Panavia Tornado IDS و Sukhoi Su-24 Fencer مي بود اما بدليل ناتواني شرکت خيان در استفاده از طرح هايي همچون بالهاي متغير و... بسيار ساده طراحي شده، اين بمب افکن داراي بدنه اي عريض، بالهاي واقع در بالاي بدنه و سکان عمودي يگانه است و ورودي هاي هواي آن نيز در دو سوي بدنه جنگنده است، دو موتور اين جنگنده از نوع Rolls-Royce Spey Mk.202 توربوفن مي باشند که در حقيقت براي فانتوم هاي نيروي هوايي انگليس طراحي شده بودند، همين موتورها نيز مشکل اصلي اين جنگنده مي باشد زيرا برروي JH-7 ها بسيار بد عمل کرده اند و ضمن قدرت و ضريب اطمينان کم، حد اکثر وزن محموله اين جنگنده را نيز به ميزان پنج تن تقليل داده اند که براي بمب افکني در اين کلاس بسيار ناچيز است. در برنامه اوليه طراحي JH-7 بعنوان بمب افکني با توانايي بالا بر عليه اهداف دريايي و با توانايي مناسب بر عليه اهداف زميني به جهت انجام عمليات هاي ضربتي شناخته شده بود اما بعد ها بنا به نياز هاي نيروي هوايي دريايي چين (PLANAF) بيشتر به توانايي هاي دريايي اين جنگنده اهميت داده شد، نتيجه اينکه همين توانايي کم بر عليه اهداف زميني مزيد بر علت شد تا نيروي هوايي چين (PLAAF) از سفارش اين جنگنده ها سر باز زند، در نمونه اوليه جنگنده رادار 232H Eagle Eye که داراي توانايي بر عليه اهداف دريايي است برروي جنگنده نصب شده که فاقد سيستم تعقيب عوارض است، همين امر باعث شد تا در نوع دوم اين جنگنده از رادار بمراتب پيشرفته تر JL-10A استفاده شود. JH-7A چند لحظه پس از شليک موشک PL-9 گونه هاي جنگنده: گونه اوليه JH-7: طراحي نوع اوليه اين جنگنده از دهه هفتاد شروع شد اما شروع ساخت اولين پيش نمونه آن تا سال 84 بطول انجاميد و در نهايت در چهارده دسامبر 88 اولين پرواز خود را انجام داد، اولين گروه از اين جنگنده ها که به رادار 232H Eagle Eye مجهز بودند و توانايي حمل همزمان چهار موشک C-801 را داشتند در سال 92 به نيروي هوايي دريايي چين تحويل شدند، اما روند تغييرات و بهسازي هاي تکميلي اين جنگنده ها که به تعداد 20 فروند در خدمت نيروي هوايي دريايي بودند تا سال 98 ادامه يافت، در اين سال با وجود تکميل طرح نيروي هوايي چين مجددا بخاطر توانايي هواي هوا به هوا و هوا به زمين محدود و همچنين سيستم هاي قديمي موجود در جنگنده و بعلاوه موتورهاي ضعيف آن از سفارش اين جنگنده امتناع ورزيد. JH-7 مجهز به سه مخزن سوخت 1400 ليتري گونه ثانويه JH-7A: اين نمونه از JH-7 ماحصل ايجاد تغييرات برروي نوع اوليه JH-7 بود که بخاطر نيازهاي نيروي هوايي تغيير يافته بود، در اين نمونه تغييرات وسيعي بوجود آمده، کابين جنگنده به يک نمايشگاه سربالاي مدرن تر و دو نمايشگر چند منظوره مجهز شده است، رادار JL-10A با توانايي هوا به سطح گسترده تر و با توانايي هاي هوا به هواي قابل قبول و همچنين سيستم تعقيب عوارض جايگزين رادار قبلي شده است، تعداد پايلون هاي جنگنده از 7 به 11 افزايش يافته است. اين جنگنده علاوه بر موشک هاي C-801/802 توانايي حمل و استفاده از موشک ضد رادار YJ-91 (نمونه چيني Kh-31P)، موشک کروز هوا به سطح KD-88 با حد اکثر برد 180 تا 200 کيلومتر و بمب هدايت ليزري 500 کيلوگرمي را نيز دارد، در زمينه تجهيزات هوا به هوا نيز JH-7 مي تواند به موشک هاي هوا به هواي PL-5B/C/E، PL-8، PL-9A/C و R-73 Archer مجهز شود. علاوه بر اين امکان حمل غلاف هاي هدفگيري در پايلون هاي جلو زير بدنه جنگنده وجود دارد که بطور استاندارد يک غلاف هدفگيري ليزري برروي يک پايلون و يک غلاف الکترونيکي جهت هدايت موشک هداي ضد رادار نيز در پايلون ديگر نصب مي شود. علاوه بر اين شرکت خيان در نظر داشت تا موتور هاي تروبوفن AL-31F روسي را برروي اين جنگنده نصب کند اما در نهايت موتورهاي WS-9 که همان موتور هاي Spey Mk.202 توليد شده تحت امتياز در چين مي باشند براي اين جنگنده ها در نظر گرفته شدند. تسليحات: برروي هر دو نمونه JH-7 يک توپ دو لول 23 ميليمتري (کپي GSh-23L روسي) با دويست تير فشنگ در نظر گرفته شده است، نوع اوليه JH-7 مي تواند به موشک ضد کشتي C-801/802 مجهز شود و توانايي حمل بمب هاي سقوط آزاد، راکت لانچر هاي 57، 90 و 130 ميليمتري و تا سه مخزن سوخت را نيز دارد، موشک هاي هوا به هواي اين گونه نيز شامل PL-5/8/9 مي باشد. در نوع بهينه شده JH-7A علاوه بر تسليهات پيشين امکان حمل غلاف هاي هدفگيري ليزري و الکترونيکي، موشک کروز هوا به زمين KD-88، بمب هدايت ليزري به وزن پانصد کيلو گرم، موشک ضد رادار YJ-91 (Kh-31P) و موشک هوا به هواي روسي R-73 Archer را نيز دارد. JH-7A مجهز به غلاف هاي هدفگيري، موشک هاي C-802K, YJ-91 (Kh-31P), PL-8 و PL-5 و بمب هدايت ليزري 500 کيلوگرمي طراحي: طراحي هر دو جنگنده بسيار ساده است، بالها در وسط و بالاي بدنه نصب شده اند و از سکان عمودي يگانه بهره مند است، در JH-7A زائده هاي روي بال حذف شده اند و زائده زير بدنه به شکل دوگانه در آمده است، نوع اوليه JH-7 داراي هفت مقر نصب تسليحات شامل دو پايلون زير هر بال، دو ريل موشک هاي هوا به هواي گرماياب در نوک بال و يک پايلون در زير بدنه بمنظور حمل مخازن سوخت و بمب هاي فاقد هدايت است، JH-7A داراي يازده مقر حمل تسليحات است، بگونه اي که دو پايلون به بدنه و دو پايلون نيز به بالها افزوده شده است. در JH-7A کابين جديد جنگنده داراي نمايشگر سربالاي پيشرفته تر و دو نمايشگر چند منظوره رنگي است، شيشه جلو نيز در JH-7A بصورت يک تکه در آمده است.