V-2 - موتوری90 ساله مورد استفاده در تانکهای T-34 تا T-90M موتور V-2 یک موتور(12سیلندر) Vشکل(خورجینی) دیزلی است که توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1930 به عنوان قلب تپنده انبوهی از تانکهای T-34 که در طول جنگ جهانی دوم وارد میدان شدند به وجود آمد، با این حال، کار بر روی این موتور ادامه یافت و درتانکهای T-72، T-62، T-54 و T-90 مورد استفاده قرار گرفت.شاید تعجب کنید ولی بسیاری از تانک های اصلی فعلی روسیه از نسخه اصلاح شده موتور تانکT-34 استفاده می کنند. این موجود 38.8 لیتری فقط در تانکها استفاده نشد، بلکه در قایق‌ها، قطارها، کامیون‌ها، وسایل نقلیه مهندسی و تراکتورها نیز نصب شد متأسفانه، به دلیل تاریخچه بسیار متنوع و پیچیده این موتور، اطلاعات کمی در دسترس است که نشان دهد V-2 در 90 سال گذشته چگونه تکامل یافته است. تاریخچه توسعه توسعه موتور V-2 در سال 1931 به عنوان یک پیشرانه جدید برای تانک ها و هواپیماهای آینده شوروی در کارخانه لوکوموتیو خارکف توسط تیمی از طراحان به سرپرستی"" کنستانتین چپلان"" آغاز شد. البته، تا سال 1931،اولین وسیله نقلیه ساخته شده توسط اداره جدید تانک شوروی، T-18 برگرفته از تانک سبک رنو FT فرانسوی، دارای موتوری با قدرت ناچیز 35 اسب بخار بود. تانک سبک T-26 بعدی که از ویکرز مارک ای بریتانیایی قدیمی الهام گرفته شده بود، تنها 90 اسب تولید می کرد با در نظر گرفتن نسبت حیاتی نیرو به وزن، تانکT-26 می‌توانست با پانزر I و پانزر II اولیه برابری کند، اما در مقابل هر چیزی پیشرفته‌تر، فقط شبیه یک ""اردک نشسته"" بود. اگرچه استالین متخصص تانک نبود، اما تمام تصمیمات نظامی همچنان توسط خود استالین اتخاذ می شد . در نهایت، تصمیم بر این شد که کارشناسان موتور دیزل در لوکوموتیو خارکف، کسانی باشند که موتوری را برای نیروبخشی نسل بعدی تانک‌های شوروی و برای ارتش سرخ طراحی و تامین کنند. تحت رهبری کنستانتین چپلان، یک مهندس اوکراینی الاصل با پدر و مادر یونانی، چارچوب اساسی برای چیزی که به V-2 تبدیل شد، شروع به شکل گیری کرد. ایده اولیه یک موتور دیزلی مناسب برای تانک و هواپیما توسط متخصصان اداره مکانیزاسیون و موتورسازی ارتش سرخ در دهه 1930 مورد توجه قرار گرفت.در آن دوران توانایی شوروی برای تولید بنزین با کیفیت بالا - به ویژه بنزین با درجه کیفی هوانوردی - محدود بود، بنابراین موتورهای دیزلی به عنوان جایگزین قابل اعتمادتر در بسیاری از صنایع به نظر می رسیدند.علاوه بر این، مصرف سوخت کمتر موتورهای دیزلی جذاب بود. (تانک تی34) (شوروی ها در طول جنگ جهانی دوم از موتورهای دیزلی در تانکهای خود استفاده می کردند، در حالی که بیشتر تانک های متفقین و آلمان با بنزین کار می کردند.) "چپلان" پروژه موتور هوایی AD-1 را که توسط "Jacob Mayer" از موسسه تحقیقاتی دیزل هوایی اوکراین در سال 1931 ایجاد شده بود را مورد توجه قرار داده بود. او چندین ایده از موتور "مایر" گرفت، مانند استفاده از میله های رزوه ای فولادی در داخل میل لنگ و بلوک آلومینیومی.استفاده از آلومینیوم برای آن دوره کاملاً نوآورانه بود، و اکثر موتورهای آن زمان از بلوک های چدنی استفاده می کردند. V-2 در رقابت مستقیم با موتور دیزلی AN-1 بود... AN-1 توسط طراح اصلی "الکسی چارمسکی" ساخته شد و مانند V-2 یک V12 دیزلی بود. این موتور در نهایت در بمب افکن های سنگین شوروی استفاده شد و نسخه ای از این موتور(M50-T،) ،تانک سنگین IS-7 را حرکت می داد. (موتورACh-30 است که نسخه بعدی AN-1 است. برخی از نسخه های آزمایشی این موتور در طول جنگ جهانی دوم تا 2000 اسب بخار قدرت تولید می کرد.). به توصیه ولادیمیر کلیموف، طراح موتورهای هوانوردی، موتور V-2 دارای پهنای سیلندر مشابه با موتور هوانوردی Klimov M-100 (نسخه تولیدی Hispano-Suiza 12Y) بود. "V-2 "یک طراحی کاملاً مدرن برای دهه 1930 بود، با دو میل بادامک و چهار سوپاپ در هر سیلندر. این موتور حجم عظیم 38.8 لیتر (2367.7 مکعب اینچ) داشت و در نسخه های اولیه خود، قدرتی معادل 500 اسب بخار و بیش از 2000 نیوتن متر گشتاور ارائه می کرد یک ویژگی جالب موتورV-2 این است که کورس پیستون (اندازه حرکت پیستون به بالا و پایین سیلندر) برای هر بلوک متفاوت بود. بلوک چپ دارای نقطه مرگ (دورترین فاصله پیستون از میل لنگ)180 میلی متر و بلوک سمت راست دارای نقطه مرگ 186.7 میلی متر بود. دلیل این سبک طراحی به خاطر این بود که موتور از میله‌های پیستون Master-and-Slave استفاده می‌کرد، آرایشی که در آن میله‌های اتصال متعدد به یک یاتاقان اصلی روی میل لنگ متصل می‌شدند. این امر باعث کاهش فضای مورد نیاز برای اتصال همه پیستون ها به میل لنگ می شد و در موتورهایی با تعداد پیستون های زیاد. طول میل لنگ را کاهش می داد. (یک موتور V-2 تا حدی کالبد شکافی شده که ویژگی‌هایی مانند پیستون‌های بزرگ، میل‌بادامک دوگانه و میله‌های فولادی را نشان می‌دهد.) "V-2" آزمایشات زیادی را پشت سر گذاشت و در نهایت تانک مجهز به این موتور در سال 1935 در کمیسیون دولتی آزمایش شدند. سال بعد، یک هواپیمای P-5 با موتور دیزلی BD-2A پرواز کرد، نسخه منشعب شده از موتور V-2 که 600 اسب بخار قدرت داشت. این موتور آزمایشات پروازی را با موفقیت پشت سر گذاشت، اما موتور هرگز در هوانوردی مورد استفاده قرار نگرفت زیرا این نقش را موتورهای دیگر، مانند AN-1 به عهده گرفتند لازم به ذکر است که موتور در سال 1937 " V-2" نام گذاری شد .طراح اصلی، "چپلان"، برای خدماتش نشان لنین را دریافت کرد، اما اندکی بعد قربانی پاکسازی های استالین شد.در حالیکه چپلان در حال آماده شدن برای تولید V-2 بود، ضربه ای به درب محل کار او از سوی پلیس مخفی شوروی، NKVD، شنیده شد. کنستانتین چپلان با استناد به میراث یونانی خود مظنون به فعالیت ضد شوروی در دسامبر 1937 دستگیر شد. او طی سه ماه قبل از اعدامش در 10 مارس 1938 به طرز وحشیانه ای شکنجه شد. چرا؟ چون استالین،اینطوری تصور کرد. در غیاب چپلان، کنسرسیومی متشکل از دو نفر از دانش آموختگان او، ایوان یاکوولویچ تراشوتین و یاکوف افیموویچ ویخمان،برای تکمیل نقشه بزرگ رئیس قدیمی خود تلاش کردند.البته.بعد از آن" تیموفی چوپاهین"طراح اصلی موتور جدید شد."چوپاهین "بخشی از تیمی بود که بر روی موتور AN-1 کار می کرد و از تمام دانش و تجربه در دسترس خود برای قابل اعتمادتر کردن موتورV-2 استفاده کرد.در سال 1938، سه موتور مورد استفاده در آزمایش‌ها به دلیل مشکلات مکانیکی از کار افتاد، اما در سال 1939 این موتور با نتایج رضایت‌بخش آزمایش‌های دولتی را پشت سر گذاشت و در کارخانه شماره 75 کارخانه لوکوموتیو خارکف وارد تولید انبوه شد. ادامه دارد