خودروی بازیابی زرهی برگپانزر-2 دراوکراین با انتشار اخبار اولیه از آغاز روند تحویل سامانه های سنگین رزمی به ارتش اوکراین ، به شکل استاندارد سامانه های بازیابی ویژه میدان نبرد نیز می بایست به ارتش این کشور تحویل داده می شد . این مساله پس از کش و قوس های فراوان ، دراکتبر 2022 صورت واقعی بخود گرفت و تا به امروز نیز ادامه پیدا کرده است که بطور طبیعی می بایست از عملیات واحدهای زرهی ارتش کیف در صحنه رزم پشتیبانی نمایند . برگپانزر-2 در حال ارسال به اوکراین سامانه های پشتیبانی صحنه رزم در بهار سال 2022 ، ارتش آلمان ، از آمادگی خود برای ارسال تعداد مشخصی از سامانه های توپخانه ای 155 م.م خودکششی پانزرهابیتز2000 و همچنین سامانه های پدافند هوایی ژپارد ( گپارد) به کیف خبر داد و قرار شد در کنار این سامانه ها ، مهمات ، قطعات یدکی و پشتیبانی نیز به اوکراین ارسال گردد . بدین ترتیب در میانه های ژوئیه 2022 مطبوعات آلمانی از کیفیت و کمیت این تجهیزات کمکی پرده برداری کردند و مشخص شد که بوندس وهر ( ارتش آلمان پس از جنگ دوم جهانی .م ) قرار است تعداد مشخصی از خودروهای بازیابی زرهی موجود خود را که با شناسه Bergepanzer2 شناخته می شود ، به منظور پشتیبانی و اطمینان یافتن از عملکرد سامانه های رزمی پیش گفته ، به صحنه عملیات نظامی در شرق اروپا منتقل نماید . برگپانزر-2 آ-2 با این حال زمان ارسال این خودروهای بازیابی مشخص نشد و براساس داده هایی که بعدا منتشر گردید ، به دلایلی آماده سازی این خودروها با تاخیر روبرو گردید ، با این وجود درنهایت دولت مستقر در برلین تصمیم گرفت تا 15 دستگاه از این سامانه ها را به اوکراین ارسال نماید که به شکل استاندارد برای پشتیبانی از عملیات رزمی هویتزهای پانزرهابیتز و سامانه های دفاع هوایی ژپارد بکار گرفته می شود . با توجه به نیاز شدید نیروی زمینی ارتش اوکراین ، اولین نشانه های حضور این سامانه در نیمه دوم اکتبر 2022 مشاهده گردید و منابع آلمانی مدعی شده بودند که چیزی در حدود یک سوم تعداد مشخص شده ، با استفاده از تانکبرهای سنگین به لهستان منتقل و سپس به نمایندگان ارتش اوکراین تحویل داده می شوند . در نتیجه ، با این فرض که تمامی 15 دستگاه از این خودروها به کیف ارسال شده ، میتوان چنین تحلیل نمود که این تجهیزات در حال حاضر میان واحدهایی که پیش ازاین بعنوان کاربر سامانه های آلمانی شناخته می شدند ، توزیع باشد . نمای بُرش خورده جانبی یک تاریخچه خاص : درمیانه دهه شصت میلادی ، بوندس وهر ، بتدریج شروع به جایگزین نمودن تانکهای قدیمی خود با نمونه های جدیدتر لئوپارد-1 نمود، به همین دلیل ، نیروی زمینی این کشور نیز به تبع این نوسازی سخت افزاری ، توسعه نسل جدیدی از خودروهای پشتیبانی صحنه رزم ( مهندسی- رزمی ) را کلید زد که می بایست از عملیات واحدهای زرهی پشتیبانی بعمل آورد . این مساله باعث شد تا در چندسال آینده ، شرکتهای مربوطه آلمانی ، نمونه های جدیدی را بر پایه شاسی تانک جدید ، شامل نسخه های پل گذار ، خودروی مهندسی و یک نسخه بازیابی زرهی به ارتش ارائه کنند . روند توسعه فناوری این سه نمونه تا ابتدای دهه هفتاد میلادی بطول انجامید و تحویل آن نیز درست از همین سالها آغاز شد و گفته میشود چیزی در حدود 550 دستگاه از این نمونه تولید شده است که تناسب مشخصی را با تعداد تانک های ارتش آلمان غربی ( قبل از اتحاد در سال 1990 ) به نمایش می گذاشت . در حوزه صادراتی نیز ، خودروهای فوق الذکر موفقیتهای قابل توجهی را به نمایش گذاشتند بطوریکه ارتش ایتالیا نزدیک به 70 دستگاه را از نمونه بازیابی زرهی سفارش داد . با ورود به خدمت این نسخه و شناسایی نقاط ضعف آن ، شرکت سازنده تصمیم گرفت تا یکسری قابلیتهای نسخه بازیابی زرهی را بهبود دهد که متعاقب آن ، یک وینچ قوی تر و جرثقیل جدید با توان حمل بالاتر بدان اضافه شد ، هر چند تعداد نمونه های بهینه سازی شده تنها به 100 دستگاه محدود گشت . برگپانزر-3 آ-1 در این میان ، اگر چه ارتش آلمان سالهاست که نسخه لئوپارد-1 را از خدمت خارج کرده ولی پیکربندی های پشتیبانی آن هنوز در خدمت عملیاتی قرار دارند و طبق گزارش نشریه میلیتاری بالانس 2022 تا همین اواخر ، بوندس وهر حدود 95 دستگاه از این خودروهای پشتیبانی را در اختیار داشت . هر چند باید گفت که این خودروها تقریبا از رده خارج محسوب می شوند ، چرا که ارتش آلمان براساس شاسی لئوپارد-2 ، خودورهای پشتیبانی Bergepanzer3 را در خدمت خود دارد . ماموریت ویژه برای خودروهای بازیابی زرهی خودروی بازیابی زرهی Bergepanzer2 معرف یک فناوری متعارف در رده خود محسوب می شود ، بدین معنی که یک خودروی زرهی شنی دار است که برای اجرای ماموریتهای محوله به مجموعه از تجهیزات برای بیرون کشیدن خودروهای زرهی سنگین از درون گودال ها ، انتقال آنها به نزدیکترین مجموعه تعمیراتی صحرایی و انجام برخی تعمیرات در محل ، مجهز شده است . با توجه به اینکه خودروی مزبور بر روی پیکربندی لئوپارد-1 قرار دارد ، در حوزه قطعات ، چیزی در حدود 75 درصد با نسخه رزمی ( لئوپارد-1 ) اشتراک داشته و بخش تحتانی ، پیشرانه و محل قرارگیری خدمه عملا بدون تغییر چندانی حفظ شده است . سطح حفاظت نیز در همان اندازه های نسخه اصلی باقی ماند ، بدین ترتیب بخش پیشانی این خودرو می تواند در برابر مهمات کالیبر کوچک ، ترکش های سبک و همچنین مهمات ضد زرهی قدیمی تا حدودی از خدمه حفاظت نماید . پیشرانه دیزلی ام تی یو- ام بی- 838 سری 500 پیشرانه این خودرو ، یک دستگاه موتور دیزلی ام تی یو- ام بی- 838 سری 500 به قدرت 830 اسب بخار بوده که بخشی از آن برای انتقال نیروی برق به منظور تامین انرژی سامانه هیدرولیک اصلاح شده است . سامانه تعلیق این خودرو نیز همان طرح میله ای – پیچشی نسخه رزمی را حفظ کرده و تحرک و مانور پذیری آن نیز تقریبا همانند لئوپارد-1 است . نمای داخلی در بخش داخلی بدنه ، وینچ هیدرولیک نصب شده که میتواند بواسطه یک کابل فلزی ، یک تانک چند ده تنی را بدنبال خود کشیده یا از درون خندق ها ، بیرون آورد . برای تثبیت خودرو در زمان اجرای ماموریت ، یک تیغه بولدوزر در پیشانی آن تعبیه شده تا امکان اجرای وظایف پیچیده برای آن فراهم گردد . بخش فوقانی بدنه این خودروی بازیابی نیز یک جرثقیل قراردارد که درزمان حرکن به موازات بدنه قرار می گیرد و ظرفیت حمل آن بسته به زاویه قرارگیری به 20 تن نیز می رسد ،در حالی که در نسخه A2 این ظرفیت به 25 تن افزایش پیدا کرده است . در کناره های بدنه نیز تجهیزات مختلف شامل قرقره های حاوی کابل های اضافی ، میله بُکسل و ... مکان یابی شده و مضاف براین ، بخشی از قسمت فوقانی نیز برای حمل پیشرانه تانک مورد بهینه سازی قرار گرفته . این خودرو از 4 خدمه بهره می برد که برای دفاع از خود به 2 قبضه تیربار مسلح است در حالی که پرتابگرهای مهمات دودزا نیز برای آن پیش بینی شده است . آینده قابل پیش بینی : براساس برنامه ریزی های صورت گرفته ، خودروهای بازیابی زرهی تحویلی برای بیرون کشیدن ، تخلیه و تعمیرات صحرایی تجهیزات سنگین زرهی ارتش اوکراین ( تا قبل از تحویل نمونه های لئوپارد1/2 ) شامل هویتزرهای پانزرهابیتز و سامانه های دفاع هوایی ژپارد استفاده خواهند شد . با این حال ، خودروهای فوق الذکر مجبورند زیرآتش شدید وارد عمل شوند و با توجه به ضعف حفاظت زرهی ، امکان کشف و انهدام برای آنها وجود دارد . این مساله باعث میشود تا خدمه نیز درصورت زنده ماندن پس از اصابت ، هدف آتش سلاح های سبک طرف مقابل قرار گرفته و این نرخ تلفات را برای ارتش اوکراین افزایش خواهد داد. هر چند این احتمال وجود دارد که کاربرد چنین تجهیزاتی در مناطق با خطر کمترنیز صورت گیرد . پی نوشت : 1- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری ) بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. بن پایه