تلفات زرهی سوریه در جنگ هفت ساله /قسمت اول تانک تی 90 در سوریه ارتش سوریه در طول هفت سال جنگ با نیروهای مخالف مختلفی شامل شورشیان داخلی و تروریست‌های خارجی که غالبا از سلاح های سبک استفاده می کردند درگیر شده است. با توجه به حجم بالای اطلاعات در درسترس مربوط به این حوادث، می توان تلفات زرهی ارتش سوریه را شناسایی و رصد کرد. ارتشی که زمانی، ششمین ارتش جهان از لحاظ تعداد تانک‌ها بود. قبل از بررسی تلفات تجیهزات زرهی سوریه که می‌توان آن را با استفاده از شواهد بصری (عکس‌ها و فیلم‌ها) دنبال کرد، روش جمع‌آوری اطلاعات بررسی می‌شود. مقاله با گفتگو پیرامون چرایی امکان از دست دادن بسیاری از وسایل نقلیه زرهی پایان خواهد یافت. قبل از درک چگونگی تلفات زرهی سوریه در این جنگ، اهمیت دارد که خلاصه‌وار پیشینه ارتش عربی سوریه بحث شود. به مدت چندین دهه ارتش عربی سوریه دو وظیفه‌ی تامین امنیت داخلی دولت بشار اسد و همچنین انجام عملیات دفاعی/تهاجمی علیه اسرائیل را برعهده داشت. وظیفه دوم (انجام عملیات دفاعی/تهاجمی علی اسرائیل) بیشترین تاثیر را بر ارتش این کشور داشت و باعث شد که ارتش سوریه تمرکز شدیدی برای به دست آوردن تعداد زیادی تانک، نفربر و سلاح‌های ضد تانک (عمدتا شامل آرپی جی و موشک های هدایت شونده ضد تانک شوروی بود) داشته باشد. به دلیل ترس از حمله اسرائیل، سوریه زرادخانه خود را در پایگاه های متعدد در سراسر این کشور توزیع کرد. تعدادی از این پایگاه های در دمشق و درعا که در نزدیکی ارتفاعات اشغالی جولان است واقع شده اند. تانک تی-55 منهدم سوریه در آغاز جنگ سوریه در سال 2011، زرهی سوریه بر روی کاغذ شامل موارد زیر بود: تانک‌ها تی - 55: 2000 دستگاه تی - 62: 1000 دستگاه تی - 72: 1500 دستگاه نفربرها: بی ام پی 1: 2000 دستگاه بی ام پی 2: 100 دستگاه خوردهای پشتیبانی زرهی بی وی پی-1 : 100 دستگاه شلیکا: 400 دستگاه خودروهای بازیابی زرهی: 130 دستگاه تجهیزات کششی ووزدیکا 2 اس 1 : 300 دستگاه آکاتسیا 2 اس 3 : 100 دستگاه نکته: تعداد برآورد شده قبل از جنگ را در حالت خوشبینانه است. بعضی از وسایل زرهی در دهه‌های گذشته به دلیل عدم نیاز عملیاتی، از دست رفته اند. درحالی‌که تعداد زیادی از آن‌ها به دلیل انبارداری طولانی مدت و عدم نگهداری، قبل از جنگ غیرعملیاتی (حتی نیاز به اورهال داشتند) بوده اند. بعدها ارتش سوریه ده‌ها نفربر MT-LB و تانک تی 90 روسی را به خدمت گرفت. تی 90 برای اولین بار در اواخر سال 2015 به وارد نبرد سوریه شد. قرار دادن کیسه‌های پر شده از شن و خاک در جلوی تانک‌های سوری برای کاهش خطر اصابت ATGM همچنین ارتش سوریه بر روی کاغذ انواع دیگر خوردهای زرهی مانند: نفربرهای سری بی تی آر، توپ‌های خودکششی T-34 / D-30 و دیگر وسایل زرهی را دارا بود. با این حال، این تجهیزات به طور کلی منسوخ شده‌اند و ارزش عملیاتی ناچیزی دارند. بسیاری از آن‌ها سال‌ها پیش اوراق یا از خدمت خارج شده‌اند. در بهترین حالت ممکن است که برخی از آن‌ها در ایستگاه‌های ایست –بازرسی مناطق تحت کنترل دولت سوریه به کار گرفته شوند. در نتیجه این مقاله فقط به آن دسته از تجهیزات زرهی که در طول جنگ سوریه به طور فعال در میادین جنگ استفاده شده‌اند می پردازد. تانک های تی 62 ام روسی در پایگاه نظامی شهر طرطوس سوریه جمع آوری شواهد بصری همانطور که آگاهید، یوتیوب، سایت‌های ویدیوئی و سایت‌های میزبان تصاویر بسیاری از فیلم ها مربوط به جنگ داخلی سوریه را به ادعای مبارزه با افراط گرایی و خشونت حذف می‌کنند، به دلیل سوء استفاده از این اطلاعات توسط طرفداران مختلف درگیر این جنگ، بسیاری از عکس‌ها و فیلم‌ها از بین رفته است. با این وجود یوتیوب هنوز منبع اصلی شواهد بصری است که برای این پایگاه داده، جمع آوری شده است. تصاویر جمع آوری شده توسط نویسنده از بهار 2015 بیشتر بر روی استفاده تروریست ها از موشک‌های هدایت شونده ضد تانک متمرکز شده است. تانک اصلی میدان نبرد تی-72 ارتش سوریه توسط موشک ضدتانک هدایت شونده نابود شده است یکی دیگر از منابع مهم مورد استفاده پیرامون تلفات زرهی سوریه، لینک‌های یوتیوب است، گرچه بسیاری از این لینک‌ها از بین رفته است. همه این‌ها و سایر منابع دیگر آرشیوی شامل 102 گیگابایت اطلاعات در قالب 3853 فایل است که 85 درصد آن فیلم‌هایی است که بیش از 100 ساعت می باشد. همان طور که در بالا ذکر شد، این مقاله فقط شامل مواردی است که شواهد بصری در مورد آن وجود دارد. به همین دلیل ممکن است تلفاتی وجود داشته باشد که به دلیل عدم شناسایی در مقاله نیامده باشد. اصطلاح "تلفات" تمام وسایل زرهی آسیب دیده، نابودشده و به غنمیت گرفته شده را شامل می‌شود. در صورتی که تصاویر جزئیات کافی برای تشخیص نوع دقیق تانک را نداشته باشد آن مورد به عنوان "تانک ناشناخته" دسته‌بندی می‌شود. از آنجا که ارتش سوریه تعداد اندکی از نفربرهای بی ام پی 2 و خودروهای پشتیبانی زرهی بی وی پی-1 ای ام بی اس (ارتش سوریه تقریبا 100 دستگاه از هر کدام داشت) را دارا بود و بی ام پی 2 هم به ندرت در خارج از استان دمشق ظاهر شده است بنابراین آنها به عنوان بی ام پی 1 دسته بندی شده اند. نفربر بی‌ ام پی 2 سوری غنیمت گرفته شده توسط داعش برای جلوگیری از شمارش مجدد تلفات زرهی، اقداماتی از قبیل مقایسه تصاویر پایگاه‌های تصرف شده و شمارش خودروهای زرهی غنیمت گرفته شده یا نابود شده توسط تروریست‌ها یا نیروهای دموکراتیک سوریه (کردها) انجام گرفته است. از جایی که ارتش سوریه به ندرت تجهیزات نقلیه زرهی را از دشمان خود به غنیمت گرفته است پس این موارد در محاسبات وارد نشده است. همچنین یکی از کارهای دشوار دست‌یابی به اطلاعات خودروهای زرهی تعمیر شده توسط ارتش سوریه است، به احتمال زیاد تعداد کمی از این تجهیزات زرهی تعمیر شده باشند زیرا عکس‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهد که تاسیسات نظامی اورهال و تعمیر ارتش سوریه، فعال نیستند. پس از بحث در مورد روش جمع آوری اطلاعات، تلفات زرهی سوریه به تفکیک سال بررسی می‌شود. تلفات زرهی سال 2011 در طی ماه‌های نخستین شورش سوریه، بیشتر درگیری‌ها یک‌جانبه و از طرف ارتش سوریه بود. با این حال به تدریج با توجه به جدایی نیروها از ارتش آنها مقاومت مسلحانه را سازماندهی کردند که در ابتدا خوردروهای زرهی با مقاومت کمتر را هدف قرار می‌دادند که اکثر آن‌ها بی ام پی 1 بودند. در سال 2011 در مجموع 20 خودوری زرهی از بین رفتند. تلفات زرهی سال 2012 در سال 2012 تلاش‌های زیادی برای متوقف کردن جنگ صورت گرفت که منجر به آتش‌بس شد. هرچند آتش‌بس در مناطق زیادی نقض می‌شد خشونت‌ها کاهش یافت و در نتیجه تلفات زرهی سوریه اندک بود. این آرامش نسبی تا اوایل ماه می 2012 ادامه داشت تا این‌که شورش‌های "البیضاء" و "بانیاس" اتفاق افتاد. در آن زمان نیروهای مخالف تصمیم به ترک آتش بس و آغاز حملات به خوبی برنامه ریزی شده به موقعیت‌های دولت سوریه کردند. نتیجتا این امر موجب افزایش عظیم تلفات زرهی سوریه به 97 دستگاه در ماه ژوئیه و82 دستگاه در ماه اوت شد. با وجود این واقعیت که تروریست‌ها مجهز به سلاح‌های سبک بودند (سلاح اصلی تروریست‌ها در برابر زرهی سوریه، آر پی جی، بمب‌های کنار جاده‌ای و مین بود) علت چنین تعداد بالای تلفات، ترکیبی از ضعف‌های ارتش سوریه بود. در زمان آتش‌بس تروریست‌ها آماده سازی قابل‌توجهی برای حمله به نقاط آسیب‌پذیر کرده بوند. واقعیت آن است که در آن زمان در بیشتر مناطق، خطوط اصلی هنوز ایجاد نشده بود که در بیشتر حملات فرصت غافلگیری را تروریست‌ها می‌داد. در نتیجه دولت سوریه بعضی از مناطق غیرقابل دفاع را رها کرد (تسلیم کرد) که باعث کاهش تلفات زرهی سوریه به 30-50 دستگاه در ماه شد. بر اساس شواهد، ارتش عربی سوریه 521 خودروی زرهی و تانک را در سال 2012 از دست داد. تلفات زرهی سال 2013 در سال 2013 خطوط مقدم به تدریج تثبیت شد. تلاش سوریه برای بازپس‌گیری مناطق از دست رفته، نیاز به سازماندهی بهتری داشت. سوریه با یک فرماندهی واحد و البته وجود سطوح فساد در نیروهایش به این‌کار علاقه‌مند بود. در عین حال شورشیان و تروریست‌ها تجربه‌هایی را به دست‌آورند و همچنین مقادیر قابل توجهی از ATGM ها را دریافت کردند که با آنها اجازه حمله به بسیاری از پایگاه‌های با سطح دفاعی پایین را داد. برخی از تروریست‌ها نیز خوردوهای زرهی که ارتش سوریه با حداقل پشتیبانی پیاده نظام به ندرت به مناطق شهری تحت قلمرو تروریست‌ها ارسال کرده بود را به غنیمت گرفته بودند و از آن‌ها استفاده می‌کردند. این دو موضوع باعث افزایش قابل توجه تلفات ارتش سوریه شد. در مجموع 501 دستگاه خودروی زرهی و تانک سوری در سال 2013 از بین رفت. تلفات زرهی سال2014 سال 2014 با درگیری‌های گسترده بین شورشیان و دولت اسلامی عراق و شام (داعش) آغاز شد. این درگیری‌ها موجب انحراف نیروهای انسانی و قدرت آتش مخالفین و تروریست‌ها ضد یک‌دیگر و به نفع ارتش سوریه شد و موجب کاهش تلفات زرهی سوریه به حدود دوازده دستگاه در هر ماه شد. با این وجود پس از تثبیت خطوط مقدم بین داعش و سایر تروریست‌ها، توجه گروه‌های افراطی به سمت مقابله با حملات ارتش سوریه و پایگاه‌های جدا شده‌ی (از مناطق تحت کنترل) ارتش که اغلب ذخایر باورنکردنی سلاح و مهمات را دارا بودند تغیر داد. 4 موشک کورنت به غنیمت گرفته شده توسط تروریست‌ها در خلال حمله‌ی ارتش سوریه به شرق فرودگاه نظامی ابوالضهور ادلب در ماه‌های ژوئیه و اوت سال 2014 داعش چندین پایگاه ارتش در استان رقه از جمله پایگاه تیپ 93 تصرف کرد. داعش بیش از 12 تانک تی 55 را در این پایگاه به غنیمت گرفت. بعدها تعداد کمی تجهیزات زرهی در طی بازپس‌گیری میدان گاز شاعر در اکتبر همان سال به دست داعش، توسط این گروه به غنیمت گرفته شد. در ماه دسامبر، تروریست‌ها حملات بزرگی را در استان ادلب اجرا کردند که منجر به سقوط پایگاه دولتی وادی ضیف شد و تقریبا ارتش سوریه باز 30 دستگاه زرهی موجود بیشتر آن‌ها را از دست داد. ATGM ها یکی از موثرترین سلاح‌ها در برابر زرهی ارتش سوریه بود. اما تروریست‌ها تا سال 2014 تنها تعداد کمی از این سلاح‌ها را توسط دولت‌های خارجی دریافت کرده‌بودند و تا آن زمان مجبور بودند از سلاح‌هایی که از ارتش سوریه به غنیمت می‌گرفتند استفاده کنند. کمبود نسبی ATGM ها در بهار سال 2014 برطرف شد چراکه آمریکا به متحدان خود (عربستان سعودی، قطر، ترکیه و اردن) اجازه داد تا موشک‌های ATGM TOW را در اختیار گروه‌های انتخاب شده تحت برنامه Timber Sycamore قرار دهند (به این گروه‌ها معترضین میانه‌رو گفته می‌شد اما در واقع با دسته‌بندی تروریست‌ها، و خارج کردن نام برخی گروه‌ها مانند داعش، این تروریست‌ها مشروعیت پیدا کردند و در نتیجه آمریکا و متحدین آن توانستند از این گروه‌ها پشتیبانی تسلیحاتی کنند) . TOW2B-A به طور ویژه در اختیار تروریست‌ها قرار گرفت این موشک، یک نسخه بهینه‌سازی شده برای مقابله با تانک‌هایی است که از زره واکنشی استفاده می‌کنند. شلیک موشک هدایت شونده‌ی ضد تانک آمریکایی تاو در جریان درگیری‌های سوریه یکی از شرایط دریافت موشک‌های جدید تاو، ارائه شواهد ویدیوئی از این موشک‌ها در حالت استفاده از آن‌ها بود. از این رو بسیاری از حملات با استفاده از تاو در یوتیوب بارگذاری شد که این‌کار شناسایی تلفات زرهی سوریه را آسان‌تر کرد. به تدریج تحویل تاوهای ATGM افزایش پیدا کرد زیرا تایید شد که گروه‌های تروریستی بیشتری آن‌ها را دیافت کرده‌اند و تیم‌های بیشتری به یادگیری استفاده از این سلاح پرداختند. در مجموع ارتش سوریه 346 دستگاه خودروی زرهی و تانک در سال 2014 از دست داد. ادامه دارد ترجمه شده توسط GHIAM/ صرفا برای میلیتاری