سامانه ي دفاع هوايي MISTRAL; از بهترين MANPADS هاي دنيا تاریخچه: میسترال یک سیستم دوش پرتاب ( MANPADS ) دفاع هوایی برد کوتاه و خیلی کوتاه است که قابل نصب بر روی انواع پلت فرم ها نظیر خودرو , شناور های سبک و سنگین و هلیکوپتر می باشد . کار های مقدماتی و توسعه ی پروژه ی STACP با نام Mistral در سال 1974 توسط فرانسه آغاز گردید . شرکت Matra در ابتدا به عنوان طرف اصلی قرارداد توسعه ی میسترال در سال 1980 شناخته شد و پس از آن BAE Dynamics ( در حال حاضر ماترا و BAE Dynamics در مجموع MBDA خوانده می شود ) , ماترا آیرواسپشیال ( EADS ) و Alenia Marconi Systems نیز به این طرح پیوستند و در نهایت میسترال در سال 1989 و پس از 15 سال به تولید انبوه رسید و وارد خدمت گردید . میسترال هم اکنون به تعداد 16000 در بیش از 37 نیروی نظامی از 25 کشور دنیا به کار گرفته می شود ............................................................ موشک: موشک " شلیک کن و فراموش کن " ( fire and forget ) و تمام خودکار میسترال از دو قسمت تشکیل شده که موتور آن , بوستر سوخت جامد است که طراحی و ساخت آن توسط Snecma Propulsion در پاریس صورت گرفته . سر جنگی موشک از نوع انفجاری شدید بوده و کلاهک آن به وزن 3 کیلوگرم با Tungsten Ball لود شده است . همچنین تقریبا با تمام فیوز های موجود نظیر فیوز تماسی ( Contact Fuse ) , فیوز لیزری ( Laser Proximity Fuse ) و فیوز مجاورتی ( Triggered Fuse ) و تجهیزات خود تخریبی تاخیری ( Time delay self-destruct devices ) مجهز شده است . سیستم هدایت موشک آشیانه یاب مادون قرمز غیر فعال می باشد که با جستجوگر ایندیم آرسنید ( Indium Arsenide ) در 3 تا 5 "Micron Waveband" عملیاتی شده و توسط شرکت Snecma و ساژم SAGEM ساخته شده . جستجو گر موشک داخل یک هرم 6 وجهی شفاف در مخروط دماغه قرار دارد . موشک آن با برد6کیلومتر از سر جنگی 3 کیلوگرمی انفجار شدید استفاده می کند ............................................................ پست ارتباطی میسترال ( MCP ): پست ارتباطی و جانبی مجموعه ی میسترال ( Mistral Coordination Post MCP ) تنها به منظور ایجاد هماهنگی و ارتباط بین چند مجموعه ی Mistral در شب و روز و هرگونه شرایط آب و هوایی ایجاد شده و قادر است همزمان به بیش از 11 عدد دوش پرتاب خدمات ارائه کند . قابلیت نصب بر روی خودروهای زرهی سبک را دارد و هم اکنون در کشور های عضو ناتو به کار گرفته می شود و توسط عمان نیز سفارش شده است . پست ارتباطی - فرماندهی مسترال ( MCP ) ............................................................ روند عملیاتی سازی: این مجموعه توسط دو نفر حمل می شود _ یک نفر لانچر و یک نفر مجموعه ی کنترل آتش را حمل می کند_ کل مجموعه تنها 60 ثانیه زمان برای سر هم بندی و آماده سازی جهت شلیک نیاز دارد . ایستگاه شلیک ( Firing Station ) از دو بخش اصلی کنترل آتش و تامین هوای فشرده تشکیل شده ( تامین هوای فشرده به منظور خنک کاری جستجوگر موشک به کار گرفته می شود ) پس از تشخیص هدفی ناشناس توسط چشمی تلسکوپی , سیستم تشخیص دشمن از دوست ( IFF ) روی هدف دنبال شده و هواگرد مهاجم را شناسایی می کند . لانچر در هنگام انطباق با تجهیزات دید در شب قابلیت انجام موارد فوق را در تمام شبانه روز دارد . ( مانند آنچه که در نیروی هوایی فرانسه با نصب تجهیزات دید در شب ساخت ساژم با نام MATIS در سال 2002 انجام شده ) روشن شدن چراغی کوچک بر روی لانچر نشان از قفل سنسور مادون قرمز روی هدف است و کاربر را از آمادگی موشک جهت شلیک آگاه می سازد . با فشار ماشه توسط کاربر , موشک از لانچر خود جدا شده و به منظور جلوگیری از آسیب کاربر از گاز های داغ خارج شده از اگزوز موشک , ابتدا توسط یک سامانه ی پرتاب سرد ( cold ejection launch ) با سرعت 40 متر بر ثانیه و تنها در فاصله ی 0.4 ثانیه به ارتفاع 15 متری می رسد و سپس با روشن شدن موتور اصلی , با سرعت 2.5 ماخ به سمت هدف به حرکت در می آید . کل زمان پرواز موشک از لحظه ی جدا شدن از لانچر تا رسیدن به حداکثر برد ( 6 کیلومتر ) از 9 ثانیه تجاوز نمی کند . موشک با سرعت 2.5 ماخ به سمت هدف به حرکت در می آید و در 9 ثانیه به حداکثر برد میرسد ............................................................. لانچر ALBI: در سال 2000 دو کمپانی Matra و BAE در طرحی مشترک , با اتصال 2 لانچر به یکدیگر سامانه ای قدرتمند تر تولید کرده اند ( این کار معمولا به طور گسترده در دوش پرتاب ها نظیر ایگلا , استرلا , شهاب ثاقب و... به منظور افزایش دقت در نابودی هدف صورت گرفته ) بر روی انواع خودروهای سبک و سنگین و زرهی , و قایق های جنگی نصب می گردد و تنها توسط یک نفر راه اندازی می شود . کشور عمان در همان سفارشی را جهت خرید تعداد محدودی از آن ها سوار بر خودرو های زرهی Panhard VBL تسلیم فرانسه کرده است . نسخه ی دریایی موشک با نام Sadral با 6 لانچر میسترال ............................................................ نسخه ی هوایی و دریایی: میسترال با انجام تست های فراوانی هم اکنون با شناورهای سبک و سنگین ( انواع قایق های جنگی , ناوچه ها و ناوها ) و همچنین هلی کوپتر های تهاجمی منطبق گردیده . نسخه ی دریایی آن با نام Simbad و Sadral و نمونه ی هوا به هوا( ATAM ( Air To Air Mistral به بازار های داخلی و خارجی عرضه شده است . Mistral در یک نگاه: طول موشک : 186 سانتی متر قطر موشک : 90 میلی متر وزن موشک : 18.7 کیلوگرم سرعت : 2.5 ماخ برد : 500 متر تا 6000 متر حداکثر ارتفاع درگیری : 3000 متر پیشرانه : بوستر سوخت جامد سر جنگی : 3 کیلوگرمی انفجار شدید فیوز ها : تماسی , مجاورتی , لیزری سیستم هدایت : آشیانه یاب غیر فعال مادون قرمز هلی کوپتر تایگر در حال شلیک یک فروند موشک هوا به هوای میسترال ATAM ............................................................ مترجم : Salar_jetline منابع : www.army-technology.com www.fas.org