بسم الله الرحمن الرحیم           یک مهندس معروف آمریکایی به نام J Walter Christie ، یک نوع سیستم تعلیق برای تانک ها طراحی کرد که با نام خودش، یعنی سیستم تعلیق Christie نام گذاری شد. این سیستم به تانک ها اجازه می داد تا بسیار بهتر و بیشتر از نمونه هایی که از Leaf spring استفاده می کردد، تحرک داشته باشد. همچنین به تانک اجازه می داد تا از سیستم کراس کانتری برای سرعت بهتر و راحتی بیشتر خدمه بهره ببرد. این سیستم اولین سیستمی بود که با نام M1928  وارد خط تولید شد و تقریبا از سال 1944 تا کنون در اکثر طراحی های مربوط به تانکها مورد استفاده قرار گرفته است.   شمای فنی سیستم تعلیق کریستی   سیستم تعلیق کریستی به صورت گسترده در تانک های سبک مورد استفاده قرار گرفت، به خاطر این که این سیستم هم برد بیشتری داشت و هم اینکه سرعت تانک را افزایش می داد و می توانست خیلی راحت در زیر ساخت های دشمن نفوذ کند و قابلیت های لجستیکی آنها را نابود کند. اولین طراحی این سیستم به دهه 20 میلادی بر می گردد که توسط یک سری موانع بسیار ساده، قابلیت کراس کانتری آنها امتحا شد و در طی آزمایش های محدود قابلیت هایش مشخص گردید. بعد از دهه ی 20 میلادی، کریستی راه حل بهتر و جدید تری ارائه کرد. اما مشکل او تعبیه فضای عمودی بیشتر برای حرکت فنر ها بود، برای مثال اگر قرار بود از یک مانع 25 سانتی متری، سیستم تعلی عبور کند، احتیاج به 50 الی 75 سانتی متر فضای عمودی برای جابجایی فنر ها بود که این طراحی کوچک پاسخگوی چنین نیازی نبود.   تانک T-34   سرانجام این مشکل با اضافه کردن بلبرینگ به این سیستم حل شد. این عمل باعث شد تا جهت حرکت از عمودی به افقی تغییر پیدا کند. چرخ های جاده به صورت جداگانه بر روی یک لوله نصب می شدند که می توانست تنها به صورت عمودی تحرک داشته باشد. در بالا که بلبرینگ ها نصب شده بودند، به سمت جهت خاصی به سمت عقب حرکت می کردند. فنر ها نیز بر روی انتها بلبرینگ ها نصب شده بودند و می توانستند تا هر زمانی که می خواهند کوتاه و دراز شوند. این سیستم بر روی تانک M1928 نصب شد، نتایج بسیار قابل توجهی بدست آمد که محدوده ی حرکت تانک را به صورت ویژه ای از فقط 10 سانتی متر (که در طراحی اصلی اش 10 سانتی متر در نظر گرفته شده بود)، به 25 سانتی متر افزایش داد، پس از آن، بر روی M1930 به 35 سانتی متر و در تانک M1932 به 60 سانتی متر افزایش یافت. در دنیا، تانک های معروفی از سیستم تعلیق کریستی استفاده کردند که از تانکهای اتحاد جماهیر شوری از جمله ی آنها بودند، تانکهایی مانند BT Tank، T-34 نمونه ای از تانکهایی بودند که از این سیستم ها استفاده می کردند. در تانک BT از یک فنر نصب شده به صورت عمودی بر روی سیستم، بهره می برد و در تانک T-34 از یک فنر با زاویه ای خفیف که به صورت عمودی نصب شده بود، استفاده می کرد.     بلبرینگ نوعی میل لنگ است که جهت حرکت را از طریق زاویه دار کردن، تغییر می دهد. این زاویه می تواند از 0 درجه شروع شود تا 360 درجه ادامه یابد اما متداول ترین زاویه از 90 الا 180 است. نام بلبرینگ از اولین استفاده ی این محصول نشات گرفته است، زمانی که ناقوس کلیسا هارا می خواستند تکان بدهند، با استفاده از یک طناب، که یک سمت آن را به ناقوس و سمت دیگرش را فردی در دست می گرفت، انجام می دادند که با کشیدن طناب، ناقوس تکان می خورد و طناب از طریق بلبرینگ تحرک پیدا می کند.   بلبرینگ L شکل   نمونه ی متداول 90 درجه ای بلبرینگ ها از یک حال L شکلی بهره می برند که با استفاده از یک محور و دو بازو، حالت L شکل را تشکیل میدادند. میله که حرکت می کرد (یا کابل یا طناب) به انتهای دو بازی L شکل متصل می شد، زمانی که یکی از بازو ها به حول محور می چرخید، دیگری را نیز حول میداد تا بچرخد. نمونه های متداول 180 درجه نیز شامل یک نوار مستقیم است که بر روی یک محور بر در مرکز چرخش می کند. زمانی که یکی از بازو ها کشیده یا حول داده می شود، نوار اطراف نقطه ی خاصی می چرخد، دیگری را نیز می کشد یا حول می دهد.     در سمت راست، تانک BT شوروی که با استفاده از سیستم تعلیق کریستی (که در آن زمان در شوروی تحت لیسانس تولید می شد) و برجک بومی در سال 1932 مشاهده می کنید. در سمت چپ تانک T3E2 را در جریان آزمایشاتش در سال 1939 مشاهده می کنید که از سیستم تعلیق کریستی استفاده می کرد.   یکی دیگر از خصیصه ها یا ویژگی های سیستم تعلیق کریستی، طراحی  تبدیل پذیر بود، این قابلیت اجازه میداد تا زمانی که قرار است در جاده تردد کنیم یا مسافت طولانی را بپیماییم، چرخ هایی را که می خواهیم از کار بی اندازیم. این ویژگی موجب می شود هم سرعت و هم برد تانک یا هر چیزی که از این سیستم استفاده می کند بالا برود. اولین تست در سال 1931 و در لیندن صورت گفت که تانک مجهز به شاسی کریستی توانست با سرعت باور نکردنی 104 مایل در ساعت براند، رکوردی که امروزه نیز در دنیا هنوز شکسته نشده و باعث شد تا این تانک را یکی از سریع ترین تانک های دنیا بسازد. بعد آن، کریستی بر روی چرخ های تانک یک پوشش لاستیکی کشید و این کار را بدون غلطک های بازگشتی انجام داد. روی هم رفته، در طول جنگ روش های زیادی امتحان شد، حتی از چرخ جاده استیل نیز استفاده شد که تجربه رانندگی ناراحت کننده ای را برای خدمه به ارمغان آورد. در طراحی بسیاری از تانک ها، یک چرخ دنده به عنوان چرخ دنده ی هدایت مرکزی مورد استفاده قرار می گیرد که می توان از دو چرخ استفاده کرد، به طوریکه این چرخ دنده ی مرکزی در بین آنها حرکت می کند. در سال 1939 شوروی به این نتیجه رسید که قابلیت تبدیل پذیری برای تانک BT یک ویژگی نامناسب غیر ضروری است که می توان بدون آن فضای درون تانک را افزایش داد، بعد از آن این ویژگی نیز در تانک T-34 حذف گردید.   تانک انگلیسی Cruiser MK III   با توجه به این که چرخ جاده ی بزرگ یکی از ویژگی های سیستم تعلیق کریستی است، به همین دلیل در برخی از طراحی ها تمامی ویژگی ها به درستی منتقل نشده اند و تنها بخشی از آنها مورد استفاده قرار گرفته اند. سیستم واقعی تعلیق کریستی، به درستی در تنها برخی از طراحی ها به کار گرفته شده که از جمله ی آنها؛ BT Tank و T-34، تانک انگلیسی Cruiser، شامل نسخه های A13، کروزر مارک 3، مارک 4، Covenanter، Cromwell و Comet، و نیز در برخی از کشور هایی همچون لهستان و ایتالیا و همچنین تانک های مدرنی مانند سری های مختلف تانک اسرائیلی مرکاوا مورد استفاده قرار گرفت.     تانک منهدم شده ی T-34 که ستون های فنر سیستم تعلیق را در اطراف تانک به خوبی قابل مشاهده هستند. این تانک از سیستم تعلیق کریستی استفاده می کرد.           نویسنده و ترجمه: سیاوش سلطان ویس Military.IR Copyright تمامی حقوق برای انجمن میلیتاری محفوظ است.     منابع: http://en.wikipedia.org/wiki/Christie_suspension http://en.wikipedia.org/wiki/Bellcrank