بررسی شناورهای آینده را با شناورهای آمریکا شروع کردیم و با شناورهای آمریکا به پایان می رسانیم. همان گونه که در قسمتهای اول تا سوم این سلسله مقالات بررسی کردیم، نیروی دریایی آمریکا هنوز برای ساخت نسل بعدی شناورهایی به یک جمع بندی کامل نرسیده است. ساخت شناورهای کلاس دی دی-1000 نیز تلاشی است برای حفظ برتری دریایی آمریکا در قرن بیستم ویکم. در ماه نوامبر 2001 دپارتمان دفاعی آمریکا در پروژه ناوشکنهای جدید کلاس دی دی-21 تجدید نظر کرد و پروژه دیگری با نام "ناوشکن کلاس ایکس" را جایگزین آن نمود. در ماه آوریل سال بعد، شرکت نورث روپ-گرومن برای طراحی شناورهای جدید به عنوان مقاطعه کار اول انتخاب شد. این شرکت نیز شرکتهای رایتئون، جنرال دینامیکز، لاکهید مارتین، بوئینگ و بی آئی سیسیتمز را برای کار بر روی قسمتهای مختلف شناور به عنوان مقاطعه کار جزء انتخاب کرد. تقریبا تمامی شرکتهای بزرگ تسلیحاتی ایالات متحده به نوعی در طراحی یا ساخت این شناور جدید سهیم هستند. پروژه ناوشکن اکس در کنار پروژه های "رزمناواکس" و "شناورهای رزمی ساحلی" پیشرفت خود را آغازکرد. در سال 2006 نیروی دریایی ایالات متحده اولین نمونه ناوشکن جدید خود را "دی دی جی-1000 زوم والت" نامید. تا ماه سپتامبر 2005، نورث روپ-گرومن کار طراحی 11 سیستم حیاتی زوم والت مانند سیستم توپخانه پیشرفته، سیستم پیشرانه یکپارچه، بدنه ساخته شده از مواد مرکب، سیستم پرتاب موشک عمودی پیرامونی، سونار مجتمع و رادار را به اتمام رسانده بود. یک فروند ناوشکن بازنشسته از کلاس اسپورانس در اختیار این شرکت گذاشته شد تا به عنوان یک سکوی آزمایشی برای نصب سیستمهای یادشده بکاربرده شود. باید به خاطر داشت که بسیاری از تجهیزات پیشرفته این شناور قبلا برای ناوشکن های کلاس دی دی-21 طراحی شده بودند ،که با لغو شدن طرح آن شناور، این تجهیزات در ناوشکن کلاس دی دی جی-1000 بکارگرفته خواهند شد. نیروی دریایی تحویل اولین نمونه ناوشکنهای جدید را برای سال 2012 برنامه ریزی کرده است. در ابتدا، تعداد ساخت 32 فروند از این ناوشکنهای جدید برای نیروی دریای درنظر گرفته شده بود ولی کمی بعد مشکلات مالی این تعداد را به 24 و سپس به 7 فروند کاهش داد. در حال حاضر، تنها بودجه کافی برای ساخت 2 فروند ناوشکن جدید تصویب شده است و درصورت موفقیت آمیز بودن طرح، این تعداد افزایش خواهد یافت. هر کدام از این دو شناور آزمایشی 1.3 میلیارد دلار هزینه دربرخواهندداشت. درنهایت، تعداد کلی شناورهای ساخته شده بین 8 تا 12 فروند برآورد می شود. برخلاف نسلهای قبلی ناوشکن های آمریکایی ،که برای عملیات در آبهای عمیق و دور از ساحل ساخته شده بودند، شناورهای کلاس زوم والت بیشتر برای عملیات در آبهای کم عمق ساحلی طراحی شده اند. وظیفه اصلی این شناورها پشتیبانی از عملیات آبی-خاکی، پدافند هوایی، عملیات ضدسطحی و ضدزیردریایی می باشد. یکی دیگر از وظایف احتمالی شناورهای جدید استفاه از آنها به عنوان سکوهای متحرک ضدموشک بالستیک است. این شناورها با استفاده از تکنولوژیهای ارتباطی می توانند اطلاعات مسیر حرکت موشکهای بالستیک دشمن را از ماهواره ها دریافت کرده و با موشکهای ضدموشک خود آنها را هدف قراردهند. طرح بدنه شناورهای کلاس زوم والت برای کاهش سطح مقطع راداری به گونه ای است که بیشتر بدنه شناور در زیر آب قرارمی گیرد. پل شناور تنها قسمتی از بدنه زوم والت است که در بالای سطح آب قرارگرفته و آن هم به گونه ای طراحی شده تا کمترین میزان امواج رادیویی را به سمت منبع فرستنده امواج بازگرداند. علاوه بر آن، حرارت خروجی و اثرمغناطیسی شناور به گونه ای کاهش یافته اند که رهگیری شناور توسط حسگرهای مادون قرمز و مغناطیسی به کمترین میزان ممکن کاهش یابد. تصویر مادون قرمز شناور توسط آب پاشهایی که در اطراف بدنه نصب شده اند و به همراه سیستم خنک کننده هوای غیرفعال کاهش داده می شود. اسکلت شناور و عرشه آن از مواد کامپوزیتی ساخته شده اند. با اینکه بدنه زوم والت 40 درصد بزرگتر از ناوشکنهای کلاس "آرلیک بورک" می باشد اما سطح مقطع راداری آن به اندازه یک قایق ماهیگیری کاهش یافته است. سینه شناور به گونه ای طراحی شده است که بتواند به راحتی موجها را بشکافد تا شناور بتواند در دریای متلاطم بدون تکان و با پایدارای زیاد حرکت کند. برای دی دی جی-1000 یک سیستم پیشرانه یکپارچه با موتورهای الکتریکی در نظرگرفته شده است. این سیستم دارای حداقل صدا است و می تواند بیشترین نیرو را برای تسلیحات و تجهیزات شناور تهیه کند. دو دستگاه توربین گازی رولزرویس "ام تی-30" به قدرت 36 مگاوات نیروی لازم برای به حرکت درآوردن موتورهای الکتریکی را تهیه می کند. بنا بر اظهارات مسئولان شرکت رولزرویس، این موتور قویترین توربین گازی دریایی جهان است. سیستم یکپارچه تولید قدرت دی دی جی-1000 از بعضی جهات مانند سیستمهای قدیمی توربو-الکتریک است اما با استفاده از موتورهای جدیدی که قرار است برای این شناورها ساخته شود این سیستم می تواند 10 برابر کمتر از روشهای قدیمی انرژی الکتریکی مصرف کند. یک رادار آرایه فازی ،که در دو باند "اس" و "ایکس" کار می کند، به همراه لینکهای ارتباط داده به آنتن رادار شناور متصل شده و آن را تغذیه می کنند. این تجهیزات ساخت شرکت "هریس" می باشند. رادار اصلی زوم والت یک رادار چندکاره "آ ان/اسپای-3" است که به صورت یکپارچه با یک رادار دوبانده جستجوی افق و یک رادار باند ،ال، جستجوی حجم کارمی کند. اسپای-3 ساخت رایتئون بوده و یک رادار آرایه فازی در باند "ایکس" است که برای کشف هواگردهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند ساخته شده است. این رادار می تواند موشکهای ضدکشتی را یافته و هدایت آتش موشکهای ضدموشک را برعهده بگیرد. یک سونار در قسمت زیرین سینه کشتی نصب شده است که با یک سونار یدک کش چندکاره اطلاعات لازم را برای جنگ ضدزیردریایی فراهم می آورد. تمامی سیستمهای الکترونیکی دی دی جی-1000 به وسیله یک شبکه کامپیوتری بزرگ به یکدیگر متصل شده و کنترل می شوند. شناورهای آینده نیروی دریایی آمریکا را می توان یک ابرکامپیوتر واقعی دانست. در طراحی این سیستمها سعی شده است تا حد امکان از سخت افزار و نرم افزارهای تجاری موجود استفاده شود. آی بی ام به همراه رایتئون و لاکهید وظیفه توسعه این سیستمها را برعهده گرفته اند. خدمه این شناور در حدود 140 نفر می باشد که با خدمه 330 نفری ناوشکنهای کلاس اسپورانس و خدمه 200 نفری کلاس الیورهازارد پری قابل مقایسه است. استفاده از سیستمهای خودکار تعداد خدمه را تا حدی باورنکردنی کاهش داده است. باوجودی که زوم والت در رده ناوشکن طبقه بندی شده است اندازه و وزن آن این شناور را در حد یک رزمناو قرارمی دهد. اندازه زوم والت 50درصد بزرگتر از ناوشکنهای آلری-بروک و تقریبا هم اندازه نبردناو آلمانی گراف اسپی ، متعلق به جنگ جهانی دوم، است. تسلیحات شناورهای کلاس دی دی جی-1000 برای عملیات ساحلی و شبکه محور مناسب هستند. بر خلاف شناورهای قدیمی که از پرتاب کننده های عمودی استفاده می کنند در زوم والت تعداد 20 خانه عمودی پرتاب موشک "مارک-57" در دو لبه عرشه جلویی شناور نصب شده اند تا در صورت هدف قرارگرفتن شناور کمترین آسیب به موشک اندازهای آن وارد شود. این سیستم پرتاب موشک عمودی توسط شرکتهای بی آ ئی سیستمز و رایتئون طراحی شده است و می تواند انواع موشک مانند موشک های کروز، استاندارد و سی اسپارو را شلیک کند. سیستم پرتاب موشک عمودی کوششی است برای استفاده بهینه از فضای باارزش مرکز بدنه شناور به گونه ای که امنیت کشتی نیز به بیشترین میزان ممکن افزایش یابد. مارک-57 دارای بارگذاری خودکار بوده و مجموعا 80 تیر موشک در خزانه زوم والت برای آن درنظرگرفته شده است. نبردناوها -که امروزه از رده خارج شده اند- برای حمله به ساحل دشمن به صورت سنتی از 6 تا 12 قبضه توپ با کالیبر بالا (کالیبر 16 اینچ در برابر کالیبر 6.1 اینچ توپهای نصب شده در ناوشکن زوم والت) استفاده می کردند اما برای دی دی جی-1000 تنها دو قبضه توپ 155 میلیمتری در نظر گرفته شده است. این توپها با استفاده از گلوله های راکت دار بردی برابر با 100 مایل دریایی خواهند داشت و نرخ آتش آنها 12 گلوله در دقیقه خواهد بود. گلوله های این توپ مجهز به سیستم "جی پی اس" بوده و شناور زوم والت با استفاده از این گلوله ها می تواند بدون وارد شدن به آبهای ساحلی دشمن دقیقترین آتشباری را بر روی مواضع حریف اجرا کند. هر شناور دی دی جی-1000 می تواند 900 عدد از این نوع گلوله ها را حمل کند که 600 عدد از گلوله های در خزانه بارگذار خودکار توپها قراردارند. در حال حاضر این گلوله ها در شلیکهای آزمایشی تا فاصله 59 مایل دریایی شلیک شده اند. ناظران نظامی قدرت آتش این توپها را برابر با 18 قبضه توپ متعارف "ام-198" می دانند. توپ 57 میلیمتری "مارک-110" ساخت بی آئی سیستمز نیز برای نبرد در فواصل نزدیک در نظرگرفته شده است. نرخ آتش این توپ 220 گلوله در دقیقه و برد آن 14 کیلومتر است. هدایت این توپ به وسیله دست و یا از راه دور صورت می گیرد. توپ مارک-110 مهمات چندمنظوره مارک-295 را بکارمی گیرد و با استفاده از این مهمات می تواند با اهداف هوایی، زمینی یا سطحی درگیرشود. قرار است که سیستمهای تسلیحاتی این شناورها به اندازه ای باهوش باشند که کاملا بدون دخالت انسان هدفگیری و شلیک کنند. این اتوماسیون گسترده یکی از دلایل کاهش تعجب انگیز خدمه شناور می باشد. بر خلاف بیشتر ناوشکنهای متعارف دی دی جی-1000 دارای دو باند پرواز هلیکوپتر است. در پاشنه شناور یک سطح شیبدار برای به آب انداختن قایقهای کوچک درنظرگرفته شده است که می توان از آن برای به آب انداختن قایق و روباتهای شناور یا زیرآبی حتی در دریای متلاطم استفاده کرد. در صورت موفقیت آمیز بودن طرح زوم والت این شناور تا سالهای طولانی ستون فقرات شناورهای رزمی سطحی نیروی دریایی ایالات متحده خواهدبود. دی دی جی 1000 زوم والت مشخصات تاریخ سفارش ؟ تاریخ شروع پروژه 2007 تاریخ به آب انداختن ؟ تاریخ به خدمت گرفته شدن برنامه ریزی شده برای2012 وزن کامل 14564 تن طول 183 متر عرض 24.1 متر آبخور 8.4 متر پیشرانه 2 توربین گازی رولزرویس مارین ترنت-30 هر یک به توان 36 مگاوات؛؟ دستگاه دیزل ژنراتور سرعت 30.3 گره دریایی برد خدمه 140 نفر هلیکوپتر 2 فروند هلیکوپتر اس اچ-60 یا 1 فروند هلیکوپتر ام اچ-60؛3 فروند پهپاد فایراسکات تجهیزات الکترونیک 1 دستگاه رادار3 بعدی چندمنظوره آ ان/اسپای-3؛رادارجستجوی حجم؛سونارسینه کشتی؛سونار یدککش تسلیحات موشک انداز 20خانه عمودی مارک-57 به همراه 80 تیر موشک سی اسپارو،موشک کروز توماهاوک،موشک استاندارد بلاک2؛موشک انداز عمودی ضدزیردریایی آسروک؛2 قبضه توپ 155میلیمتری به همراه 920 گلوله؛2 قبضه توپ دریایی مارک-110 با کالیبر57میلیمتر برای دفاع نزدیک اینهم توپ اعجوبه ساخت سوئد دوستان توجه کنند که عکسها همه تخیلی هستند نه واقعی. نویسنده:رضاکیانی موحد منبع:مجله جنگ افزار

سال دیگر وقتی ناوشکن زام‌والت از کارخانه کشتی‌سازی آیرون‌ورکز خارج شود، شاهد ناوشکنی با طرحی خلاقانه و هزینه‌ای سرسام‌آور خواهیم بود که ممکن است فصل تازه‌ای را در صنعت کشتی‌های نظامی آینده باز کند. این کشتی نامعمول که ظاهرش بیشتر یادآور سفینه‌های فضایی یا ماشین‌های جنگی علمی-تخیلی است تا یک ناوشکن، با دیدگاه کاملاً متفاوتی نسبت به ناوهای کنونی که در دنیا ساخته می‌شوند، طراحی شده است. زام‌والت با ابعادی تقریباً دو برابر ناوشکن‌های امروزی کلاس آرلی‌برک (Arleigh Burke) ایالات متحده تنها به نیمی از خدمه کشتی‌های فوق نیازمند است. بر اساس شنیده‌ها بازتاب راداری زام‌والت تنها برابر یک قایق بادبانی کوچک خواهد بود و از این نظر می‌توان آن را یکی از پنهان‌کارترین شناورهای دنیا به شمار آورد. در نخستین نگاه مطمئناً شباهت زیادی میان ظاهر نامتعارف این کشتی با ناوهای جنگی پیدا نمی‌کنید و با وزنی در حدود 14.5هزار تن، این ناوشکن جدید به خودی خود 5 هزار تن از سنگین‌ترین ناوشکن‌های کنونی سنگین‌تر است. واقعیت آن است که نزدیک به صد سال از آخرین باری که ناوی با شکل مقعر بر روی آب‌ها دیده شده می‌گذرد. بدنه این ناوشکن از روبرو همانند یک V برعکس است که همین موضوع یکی از دلایل کاهش سطح مقطع راداریش محسوب می‌شود. شکل بدنه کشتی از بالا همچون نیزه‌ای باریک به نظر می‌رسد که هنگام حرکت روی آب امواج به مراتب کمتری را تولید می‌کند و همین موضوع، رویت آن را از آسمان یا زیر آب مشکل‌تر می‌کند. زام‌والت در اصل برای حمایت از عملیات سطحی در آب‌های کم‌عمق ساحلی طراحی شده است. برای همین منظور کشتی می‌تواند در آب‌هایی به عمق تنها 9.3 متر همچنان شناور باشد. دو توپ بزرگ 155 میلی‌متری هدایت‌شونده توسط کامپیوتر کنترل آتش کشتی به همراه گلوله‌های هدایت شونده توسط جی.پی.اس می‌تواند همانند توپخانه‌ای موشکی، پوشش آتشی تا برد 120 کیلومتری فراهم کند. کشتی برای درگیری سطحی در فواصل دورتر به موشک‌های کروز تاماهاوک نیز مجهز خواهد بود. پدافند اصلی ناو را موشک‌های پدافند هوایی سی.اسپارو و اس.ام.2 تشکیل خواهند داد و به اژدرهای ضد زیردریایی آزراک (ASROC) نیز مجهز خواهد بود. موقعیت لانچرها در داخل بدنه به گونه‌ای تنظیم شده تا در صورت آسیب دیدن بخش‌هایی از کشتی در طول درگیری، بیشتر تسلیحات کشتی همچنان قابل استفاده باقی بمانند. <

هو الفتاح العلیم با عرض سلام خدمت دوستان و همراهان عزیز، در این تاپیک قصد معرفی و بررسی یکی از کشتی های جنگی و تاریخی نیروی دریایی همسایه شمالیمون، روسیه رو داریم. قبل از هرچیز بگم که تمام این مطالب به صورت مستقیم از روسی به فارسی برگردونده شده، پس این احتمال هست که بعضی از مطالب یا اصطلاحات تخصصی، درست ترجمه یا توضیح داده نشده باشن. ازتون میخوام هر جا که براتون نامفهوم بود یا سوال داشتید، یا نیاز به ویرایش داشت، حتما بگید. پیشاپیش ممنون از همکاریتون و وقتی که صرف خوندن این مطلب کردید. قسمت اول ناوشکن "کمینترن (1)" یک ناوشکن زرهی از کلاس "باگاتیر (2)" نیروی دریایی اتحاد جماهیر شوروی می باشد. این ناوشکن، پیشتر به اسامی "کاهول (3)" – تا بیست و پنجم مارس 1907 – و "یادگار عطارد (4)" – تا سی و یکم دسامبر 1922 – شناخته می شد. ثبت سفارش این ناوشکن در بیست و سوم آگوست 1901 و ساخت آن در بیستم می 1902 شروع شد. پس از پایان ساخت و ساز در سال 1905، به ناوگان دریای سیاه پیوست. در سال 1923 به ناو آموزشی و در ژوئن 1941 به ناو مین گذار تغییر کاربری داد. اطلاعات کلی کلاس و تایپ: "باگاتیر" کلاس، ناوشکن زرهی متعلق به: نیروی دریایی امپراطوری روسیه تزاری تناژ جابجایی: شش هزار و هفتصد و پنجاه و دو تن (معادل 6645 لانگ تن) ابعاد طول: یکصد و سی و چهار متر عرض: شانزده و متر و شصت سانتیمتر آبخور: شش متر و سی سانتیمتر موتور و پیشرانه توربین و دیگ بخار: 16عدد دیگ بخار ساخت شرکت "نورمن (5)" جمعا به توان بیست و سه هزار اسب بخار (برابر با 17000 کیلووات) سرعت: بیست و سه گره دریایی (برابر 43 کیلومتر بر ساعت) خدمه: پانصد و شصت و نه نفر، شامل سیزده افسر ارشد تسلیحات 12 قبضه توپ 152 میلیمتری (چهل و پنج کالیبر مدل 1892 – ساخت روسیه) 12 قبضه توپ 75 میلیمتری (پنجاه کالیبر مدل 1892 – ساخت روسیه) 8 قبضه توپ 47 میلیمتری (اوردنانس کوئیک فایرینگ تری پوندر (6) – ساخت بریتانیا) 2 قبضه توپ 37 میلیمتری (مدل توپ و سازنده اشاره نشده) 2 قبضه اژدرافکن 380 میلیمتری زره دک: هشتاد میلیمتر برجک: یکصد و بیست و هفت میلیمتر بدنه: هشتاد میلیمتر برج خنک کننده: یکصد و هشتاد میلیمتر توسعه پروژه انتخاب مفهوم شناسایی از راه دور در نیمه دوم دهه 1890 میلادی، فعالیت سیاست خارجی روسیه در قبال خاور دور مجدداً تغییر جهت داد. در همان زمان، احتمال درگیری با ژاپن که سیاست تهاجمی فعالی را نیز در این منطقه دنبال می کرد، به شدت افزایش یافت. برای رویارویی با این خطر، داشتن یک ناوگان قوی، آموزش دیده و دارای برتری آتش و مانور پذیری در شرق دور، ضروری بود. در شب بیست و هفتم دسامبر 1897، جلسه ویژه ای با حضور فرماندهان نیروی دریایی و نمایندگان وزارت دریانوردی به ریاست "نیکلای دوم (7)" تشکیل شد. در این جلسه با توجه به روند اتفاقات در شرق دور و لزوم داشتن یک ناوگان قدرتمند – هم کمی و هم کیفی – در مقابل نیروی دریایی سلطنتی ژاپن، طرح زیر پیشنهاد و با اکثریت آرا، تصویب شد. این پیشنهاد شامل دو ناو سرفرماندهی، 10 ناو فرماندهی، پنج رزمناو سنگین، 10 رزمناو زرهی، 10 ناوشکن سنگین با ظرفیت بین 5 تا 6 هزار تن و 10 ناوشکن سبک با ظرفیت 2000 تا 2500 تن بود. "ناوشکن ها، پیشآهنگ های دوربرد اسکادران" نه تنها برای شناسایی، بلکه برای شرکت در نبرد و همچنین برای ارتباطات، مستقل عمل می کردند. در بیستم فوریه 1898، "نیکلای دوم" یک برنامه ویژه کشتی سازی تحت عنوان "برای نیاز های خاور دور" را تصویب کرد. در میان کشتی های طرح مذکور، شش ناوشکن با ظرفیت 5000 تن که در سال 1895 طراحی شده بودند نیز به چشم می خورد. بلافاصله پس از ابلاغ طرح، وزیر دریانوردی "تریتوف، پاول پتروویچ (8)" به "کمیته فنی دریانوردی (9)" دستور داد تا مشغول طراحی کشتی ها طبق شرایط طرح ابلاغ شده شوند. گروهی از متخصصان "کمیته فنی دریانوردی" که همزمان در حال کار بر روی الزامات و پیش نیاز های مورد نیاز بری یک هواپیمای شناسایی برد بلند بودند، مامور تهیه طرح ابتدایی ناوشکنی قویتر و سریعتر از نمونه های در حال خدمت در نیروی دریایی سلطنتی ژاپن و بریتانیا شدند. طبق این طرح، حداکثر سرعت این شناور، بیست و سه گره دریایی و قابلیت کروز آن، پنج هزار مایل دریایی با سرعت ده گره دریایی را داشته باشد. استفاده از دیگ بخار "بلویل (10)" در این طرح پیشنهاد شده بود. گروه متخصصان توپخانه کمیته فنی دریانوری، تصمیم به نصب دوازده قبضه توپ دریایی یکصد و پنجاه و دو میلیمتری بر روی کشتی گرفتند. توپ های دویست و سه میلیمتری، بسیار سنگین برای نصب و استفاده بودند و قدرت آتش و نفوذ گلوله های توپ یکصد و بیست میلیمتری، جوابگوی تهدید های پیش بینی شده نبود. دیگر تسلیحات این کشتی شامل دوازده قبضه توپ هفتاد و پنج میلیمتری و هشت قبضه توپ چهل و هفت میلیمتری و همچنین شش لوله اژدر افکن می بود. حداکثر ظرفیت جابجایی ناوشکن ها بنابه دلایل اقتصادی به شش هزار تن محدود شده بود. این تناژ دارای مزیت های سرعت، برد عملیاتی و توان آتش بالا و در عوض فاقد حفاظت کمربند زرهی سنگین در اطراف سازه اصلی می باشد. همچنین پرسنل هم از حفاظت کافی برخوردار نیستند. 1- Komintern --- سرواژه "کمیته بین المللی کمونیسم". 2- Bogatyr --- کلمه ای روسی و اسم برای پسران. 3- Kahul --- واژه ای روسی، معنیشو پیدا نکردم. 4- Pamyat Merkuria --- یادگار عطارد یا مرکوری، از خدایان اساطیری یونان باستان. 5- Normann --- شرکت ساخت تجهیزات و وسایل دیگ بخار و مربوطه مستقر در آمریکا. 6- Ordonnance Quick Firing یا OQF، سرواژه استفاده شده توسط ارتش بریتانیا برای نامگذاری ادوات توپخانه ای ساخت این کشور. 7- نیکلای دوم --- نیکلای آلکساندروویچ رومانوف (1918 - 1868)، آخرین تزار سلسله رومانوف. 8- پاول پتروویچ تریتوف --- زاده 1838 و درگذشته 1903، دریاسالار و وزیر دریانوردی تزار نیکلای دوم. 9- کمیته فنی دریانوردی --- کمیته ای متشکل از متخصصین علوم مختلف نظامی و غیر نظامی که وظیفه طراحی و بررسی درخواست ها و نیاز های ارتش امپراتوری روسیه را داشتند. 10- Belleville --- شرکت سازنده توربین، دیگ بخار و قطعات مربوطه، مستقر در آمریکا. منبع: http://sovietmedals.ucoz.com/forum/63-154-1 پایان قسمت اول ادامه دارد ... ترجمه شده برای میلیتاری 13990823 --- 1717