نبرد غولها و نیمچه غولها ، راند نخست " آسال اوتار"    نبرد آسال اوتار( در زبان پنجابی یا هندی ، به معنای نبرد قطعی یا پاسخ دندان شکن ) ، که بطور همزمان با نبرد فیلورا بوقوع پیوست ، درحقیقت ، دومین نبرد زرهی گسترده میان هند و پاکستان در جنگ 1965  بشمار می رود . این نبرد که دریک محدوده زمانی 48 ساعته (8 تا10 سپتامبر 1965) میان دوطرف رخ داد ، زمانی آغاز شد که یگانهای ارتش پاکستان شامل واحدهای پیاده – زرهی مرزهای بین المللی را نقض کرده ، وارد خاک هند شدند و شهر مرزی "خم کاران " را درعمق 5 کیلومتری خاک هند ، به تصرف در آوردند .        موقعیت "خم کاران" ، در عمق 5 کیلومتری خاک هند    متقابلا" ، واحدهای  ارتش هند که در منطقه حضور داشتند ، با هدف سد کردن پیشروی واحدهای پاکستانی بداخل خاک هند ، دست به یک ضد حمله شدید علیه یگانهای مهاجم زده که پس از 3 روز جنگ شدید ، موفق شدند تا پیشروی  نیروهای پاکستانی را در نزدیکی آسال اوتار متوقف  نمایند  .  به اعتقاد کارشناسان نظامی ، دوعامل بسیار مهم ، یعنی اتخاذ استراتژی مناسب و پس از آن به کار گیری تاکتیکهای برتر و انعطاف پذیر ، موجب گردید تا واحدهای ارتش هند با موفقیت ، اهداف مد نظر خود را محقق نمایند .       در ارتباط با این دو مفهوم ، دکتر فیلیپ تاول (مورخ نظامی ) ، براین اعتقاد است که  مقاومت اولیه واحدهای موجود ارتش هند در خم کاران ، در زمان حمله ارتش پاکستان ، یکی از نقاط عطف  جنگ و شاید کلید اصلی موفقیت فرماندهان هندی برای سنگین نمودن کفه جنگ بسود خود ، بشمار می آمد . پیتر ویلسون نیز معتقد است که شکست سنگین ارتش پاکستان در نبرد آسال اوتار یکی از دردناکترین و در عین حال بزرگترین شکست این ارتش در جنگ 1965 بشمار می رود وفرماندهان پاکستانی ، هنوز از یاد آوری این شکست ، خودداری می کنند .     موقعیت وقوع نبرد : تارن تاران صاحیب (پنجاب، هند )   یگان های رزمی مورداستفاده طرفین درگیر در جریان نبرد آسال آوتار     آغاز مخاصمه : در 8 سپتامبر 1965، یگان های تکور ارتش پاکستان ، متشکل از لشکر یکم زرهی و لشکر یازدهم پیاده ، با عبور از مرزهای بین المللی ، شهر خم کاران ، که نزدیک ترین شهر مهم به مرز بشمار می آمد را تصرف نمودند .     سنتوریون مارک7 نیروی زمینی ارتش هند در نبرد با پاکستان    در چنین شرایطی ، افسر مسئول منطقه (GOC) که در آن زمان ، فرمانده لشکر چهارم کوهستانی ارتش هند ( سر لشکر گورباکش سینگ ) مسئولیت آن رابر عهده داشت ، بلافاصله دستور داد تا واحدهای باقی مانده دست به یک عقب نشینی تاکتیکی زده و کمی عقب تر ، یک  خط دفاعی را که نقطه کانونی آن ، موقعیت آسال اوتار محسوب می شد ، ایجاد نمایند .      ام-47 نیروی زمینی ارتش پاکستان در نبرد با ارتش هند    با فرارسیدن تاریکی شب ، فرمانده منطقه به یگانهای مهندسی – رزمی دستور داد تا با هدایت آب رودخانه ، تمامی مزارع نیشکر موجود در منطقه را به زیر آب برده و طبیعتا" اجرای این دستور موجب می شد تا کل منطقه نبرد به زیر آب رفته و تبدیل به یک باتلاق بزرگ گردد و در نتیجه  ، زمانی که واحدهای لشکر یکم زرهی پاکستان که در آن زمان به تانکهای ام-47 و ام-48 مجهز بودند ، با پیشروی بسمت خطوط دفاعی هندی ها ،وارد  باتلاق های حاصل از رها سازی حجم زیادی از آب می شدند که موجب فرورفتن بسیاری از تانکها و در نهایت موجبات کند شدن و توقف پیشروی پاکستانی ها را فراهم می آورد .      یکدستگاه تانک ام-48 ارتش پاکستان در نبرد آسال اوتار         ادامه دارد .....     پی نوشت :   1- انشا.... چهارنبرد زرهی هند و پاکستان مورد بررسی قرار خواهد گرفت .   2- پلان رزمی ارائه شده در این تاپیک در سطح وب وجود ندارد و صرفاً برداشت مترجم از سازمان رزم طرفین نبرد است .      این مجموعه با صرف زمان ترجمه  شده است ، بنابراین ، هر گونه برداشت با ذکر منبع (MILITARY.IR) خواهد بود .  در غیر اینصورت ، برداشت کننده  ، عرفاً و شرعاً ، مسئول خواهد بود .   :rose: مترجم : MR9      :rose: