یون 20 (به اختصار Y-20) هواپیمای ترابری است که از چهار پیشرانه جت نیرو میگیرد. این هواپیما توسط موسسه طراحی هواپیمای 601 واقع در شن یانگ طراحی شده و توسط شرکت هواپیماسازی شیان( Xi’an) ساخته شده است. این هواپیما تا حدودی بر اساس تکنولوژی روسی هواپیمای ترابری ایلیوشین 76 است و در توسعه آن از کمک دفتر طراحی آنتونوف نیز بهره گرفته شده است. به منظور ارزیابی عملکرد دو نمونه ی اولیه Y-20 به موتورهای توربوفن D-30KP-2 ساخت روسیه مجهز شدند که یکی از آنها پرواز موفقیت آمیز خود را در ژانویه 2013 به انجام رساند و انتظار میرود مرحله تولید انبوه آن تا 5 الی 7 سال آینده آغاز شود که موجب افزایش و بهبود توان ترابری هوایی ارتش آزادی بخش خلق چین خواهد شد. تاریخچه توسعه : در ماه مارس 2013 دولت چین به صورت رسمی موافقت خود را با برنامه ی توسعه بلند مدت هواپیمای جت مسافربری بزرگ اعلام کرد و به تبع آن شورایی دولتی کار خود را به منظور واگذاری طرح به یک شرکت هواپیماسازی آغاز و در خبری از تجربه ی 50 ساله صنعت هوایی چین و دارا بودن شرایط این صنعت در کشور جهت پروژه ی ساخت هواپیماهای مسافربری خبر داد. اگر چه این خبر به جزئیات بیشتری در مورد آمار و ارقام سرمایه گذاری ، مکان و زمان ساخت هواپیماها اشاره نکرده است اما میتوان دریافت که چین دارای دو هواپیماسازی بزرگ دولتی AVIC II ، AVIC I و همچنین کمیسیون فناوری دانشگاه علم و صنعت دفاع ملی (COSTIND) میباشد که همگی در توسعه هواپیماهای جت و تکنولوژی های مرتبط با آن نقش اساسی ایفا میکنند.هر دو شرکتAVIC I و AVIC II در حال حاضر ساخت قطعاتی برای ایرباس و بوئینگ را بر عهده داشته و دارای تجربه در توسعه و ساخت هواپیماهای غیر نظامی هستند. در 4 آوریل سال 2007 روزنامه هنگ کنگی Wenweipo فاش ساخت که برنامه جت های بزرگ ترابری چین شامل نمونه نظامی و مسافری خواهد بود. جزئیات بیشتر تا سال 2013 ، زمانی که مطبوعات چین اعلام کردند که مراحل آزمایش های در پاگاه پرواز های آزمایشی چین (CFTE) موفق بوده در دسترس قرار گرفت. طراحی : Y-20هواپیمایی بال بالا ( نصب بال دربالای بدنه) ، 4 موتور ه با طرح دم تی شکل و ظاهری شبیه به بوئینگ C-17 Globemaster III اما در اندازه ای کوچکتر است. حداکثر وزن محموله این هواپیما 50 تا 60 تن و حداکثر وزن برخاست آن 180 الی 200 تن عنوان شده است. ارابه های فرود اصلی این هواپیما شامل دو مجموعه شش چرخی است که امکان فرود آن در باند های غیر آماده آسفالت نشده را فراهم میکند. این هواپیما نسبت به مشابه روسی خود ایلیوشین 76 از عرض بیشتر و طول کمتری برخوردار است و همین مسئله سبب میشود که از توان حمل بارهای حجیم در کنار حمل تجهیزاتی همچون خودروهای زرهی و سیستم های توپخانه ای سنگین در محفظه بار خود برخوردار باشد. الکترونیک هوایی (اویونیک) : انتظار میرود که در سیستم های الکترونیکی Y-20 از فناوری های خطوط هوایی تجاری استفاده شده باشد. سیستم های الکترونیکی این هواپیما شامل کابین شیشه ای (با نمایشگر های چند منظوره دیجیتالی) و نمایشگر سربالا (HUD) برای خلبان خواهد بود. این هواپیما به تجهیزات جنگ الکترونیک و اقدامات متقابل (EW/ECM) نظیر اخلالگر ها و پرتابگر های شراره نیز به منظور دفاع از خود مجهز خواهد شد. برخی از مشخصات فنی : تعداد در سرویس : نا مشخص طراح : موسسه طراحی هواپیمایی شیان (603) سازنده : شرکت هواپیماسازی شیان (XAC) نخستین پرواز : 2013 خدمه : 3 الی 4 پیشرانه : چهار موتور توربوفن D-30KP-2 حداکثر بار قابل حمل : 50 الی 60 تن حداکثر وزن برخاست : 180 الی 200 تن <