میاسیچف M-17 و M-55 در سال 1982 گزارش جاسوسی منابع غربی مشخص نمود که مهندسان شوروی موفق به ساخت نوعی هواپیمای شناسایی بلند پرواز شده اند. تصاویر ماهواره ای که از مرکز آزمایش هوایی ژوکوفسکی گرفته شده بود نشان می داد که این هواپیما از ساختار دو دو سکانه و بال های مستقیم با زاویه پسگرایی کم استفاده می کند که در ترکیب با یک بدنه باریک و بلند مشخصه بارز یک هواپیمای بلند پرواز شناسایی است این گزارش دلیل قانع کننده ای بود تا مقامات نظامی ایالات متحده متوجه شوند که روس ها نیز به یک ماشین پرنده مرموز با کابردی مشابه U-2 لاکهید مارتین دست یافته اند. سال ها بعد مشخص شد که نام این پرنده M-17 است و توسط دفتر طراحی ( میاسیچف ) به اجرا در آمده است. در واقع کار طراحی آن از سال 1967 آغاز شده بود و اهداف اولیه تعریف شده برای آن شامل ماموریت های عکس برداری اطلاعاتی از ارتفاع بالا و رهگیری بالون های شناسایی می شد. البته بعدها به خاطر ساختار منحصر به فرد آن در مطالعات غیر نظامی مانند تحقیق در رابطه با جو زمین نیز از آن استفاده گسترده ای به عمل آمد. نامی که سازمان ناتو برای این پرنده جدید در نظر گرفت MYSTIC-A به معنی ( پرنده رمز آلود ) بود. همچون ساختار طراحی U-2 در هواپیمای M-17 نیز از یک پیشرانه جت طراحی شده برای ارتفاعات بالا استفاده شده بود ولی تفاوت هایی نیز به چشم می خورد. از جمله آنکه در M-17 عرض بال بیش از U-2 در نظر گرفته شده بود و هم چنین طول هواپیما اندکی از رقیب آمریکایی بیشتر بود در حالی خود بدنه کمی جمع و جورتر به نظر می رسید. این هواپیما در 26 می 1982 توسط خلبان آزمایشگر ( ادوارد چیلتسوف ) برای نخستین بار به پرواز در آمد. از نمونه تک موتوره یعنی M-17 دو فروند ساخته شد که یکی در موزه هوایی نگهداری می شود و دیگری در خدمت پروازهای تحقیقاتی مربوط به لایه اوزون است. توان محدود موتور این هواپیما تاثیر منفی در میزان حمل بار آن داشت. بنابراین خیلی زود طراحان دست به کار طراحی نمونه دو موتوره از آن شدند که به M-55 شهرت یافت. این هواپیما نیز نخستین بار توسط ( چیلتسوف ) به پرواز در آمد ولی چهار سال بعد یعنی در 16 آگوست سال 1988 ناتو برای این نمونه جدید نام MYSTIC-B را برگزید. نخستین برخورد نزدیک کارشناسان ناتو با این هواپیما تنها زمانی میسر شد که در سال 1994 روس ها آن را در یک نمایشگاه هوایی غربی در معرض دید قرار دادند. این هواپیما قادر است تا ظرف مدت زمان 35 دقیقه به ارتفاع 21500 متری صعود کند. توان حمل 1500 کیلوگرم تجهیزات و پرواز بدون موتور در مسافت 200 کیلومتر به صورت Gliding از دیگر ویژگی های منحصر به فرد این پرنده است. این هواپیما دارای 25 رکورد ثبت شده جهانی در کلاس هواپیماهای هم رده خودش است. با این حال مشکلات ناشی از فروپاشی شوروی بر روی پروژه M-55 تاثیر گذاشت و تنها پس از تولید 5 فروند از نمونه جاسوسی در سال 1994 ساخت آن به پایان رسید. در حال حاضر نیروی هوایی روسیه در صدد است تا هواپیمای بدون سرنشین بلند پروازی را جایگزین M-55 کند. این هواپیما به احتمال زیاد ( پهپاد زوند ) شرکت سوخوی خواهد بود که در حال حاضر در مرحله طراحی قرار دارد و به نوعی رقیب گلوبال هاوک آمریکایی محسوب می شود. مشخصات طول : 3/22 متر ارتفاع : 25/5 متر عرض بال : 32/40 متر حواکثر وزن برخاست : 20 تن برد : 1315 کیلومتر مدت گشتزنی : 2 ساعت و 25 دقیقه سقف پروازی : 21550 متر حداکثر سرعت : 743 کیلومتر بر ساعت http://www.aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?t=31978