دولت استراليا در دسامبر 2000 قراردادي را با شرکت بويينگ به منظور توسعه نوعي هواپيماي پيش اخطار بر پايه بويينگ 737 به امضا رساند که اين پروژه Wedgetail نام گرفت. بجز شرکت بويينگ ايالات متحده که پيمانکار اصلي پروژه است شرکت هاي بويينگ و BAE Systems استراليا و واحد سيستم ها و سنسورهاي الکترونيک گرومن نيز در اين پروژه حضور دارند. اين قرارداد شامل سفارش اوليه چهار فروند با اختيار سفارش سه فروند ديگر، فراهم کردن تجهيزات جهت واحد هاي زميني و آموزش خدمه عمليات زميني و هوايي بود، در ما مي 2004 استراليا از حق خود استفاده کرد و دو فروند ديگر نيز به قرارداد خود افزود. شرکت بويينگ استراليا وظيفه فراهم آوردن تيم هاي مهندسي و پشتيباني را بر عهده دارد، BAE Systems استراليا نيز وظيفه توسعه و توليد سيستم هاي عمل الکترونيک و دفاع در برابر اقدامات الکترونيک را بر عهده دارد، خطوط هوايي کوانتاس نيز برنده مناقصه نگه داري هواپيماها شد. دو فروند اول اين هواپيماها قرار است در ايالات متحده تکميل شوند و بقيه 737 ها در استراليا به نوع پيش اخطار تبديل شوند. اولين 737 در سال 2002 براي انجام تغييرات آماده شد و اولين پرواز هواپيماي مجهز به سيستم هاي راداري و تجهيزات عملياتي در سال 2004 در شرکت بويينگ در سياتل انجام شد. آزمايشات مربوط به شرايط پروازي هواپيما در سال 2005 به پايان رسيد و اولين هواپيما نيز به منظور انجام تغييرات در ژانويه 2006 به استراليا تحويل شد. قرار است اولين هواپيما در سال 2008 به نيروي هوايي تحويل شود ولي پيش بيني مي شود اولين هواپيما در سال 2009 به اسکادران شماره دو نيروي هوايي در پايگاه ويليامستون تحويل شود. در ماه مي 2002 دولت ترکيه قراردادي را براي چهار فروند از اين نوع هواپيما با اختيار سفارش دو فروند ديگر با شرکت بويينگ به امضا رساند که اين قرارداد در سپتامبر 2003 به تائيد دولت آمريکا رسيد. شرکت بويينگ وظيفه تکميل اولين فروند را بر عهده دارد و قرار است تکميل سه فروند ديگر نيز توسط شرکت صنايع هوافضاي توساس (TAI) در آنکارا انجام شود که اولين هواپيما نيز به منظور انجام تغييرات در مارچ 2006 به ترکيه ارسال شد، پيش بيني مي شود تحويل تمام هواپيماها و سيستم هاي مربوطه که در ترکيه بعنوان عقاب صلح (Peace Eagle) شناخته مي شود تا سال 2009 بطول بينجامد. در آگوست 2006 نيز هواپيماي پيش اخطار 737 بعنوان هواپيماي منتخب کره جنوبي جهت مرتفع ساختن نياز به يک هواپيماي پيش اخطار انتخاب شد و قرارداد آن بطور رسمي در نوامبر 2006 به شرکت بويينگ واگذار شد، قرار است اين هواپيماها تا سال 2012 تحويل شوند. پروژه Wedgetail بر اساس B737-700 پايه ريزي شده که ويژگي عمده اين نوع از 737 حد اکثر وزن برخواست بيشتر مي باشد، خدمه پرواز دو نفر و خدمه عمليات شش تا ده نفر مي باشند. اين هواپيما معمولا در ارتفاع سي تا چهل هزار فوتي بکار مي رود گرچه حد اکثر ارتفاع عملياتي آن 41000 فوت مي باشد. اين هواپيما به کابين خلبان کاملا مدرن بهمراه وسائل ناوبري و الکترونيک پرواز جديد، مجموعه ارتباطي وسيع شامل سه سيستم HF و هشت سيستم VHF/UHF و سيستم هاي Link 4A و Link 11 مجهز است. موتور ها: هواپيما مجهز به دو موتور CFM56-7B24 هر کدام با توان 118 کيلونيوتن ساخت شرکت CFM International مي باشد. حد اکثر وزن بوخواست هواپيما 171000 پوند (77110 کيلوگرم) بوده و برد آن 3800 ناتيکال مايل است حد اکثر سرعت کروز هواپيما نيز 550 مايل بر ساعت است ، پيش بيني مي شود مداومت عملياتي هواپيما بيش از 9 ساعت باشد. همچنين هواپيما توانايي سوختگيري هوايي دوگانه را نيز دارد. اويونيک عملياتي: واحد سيستم هاي پيشرفته BAE Systems آمريکاي شمالي اجزاء اصلي اويونيک عملياتي را تامين مي کنند، اين تجهيزات شامل نمايشگرهاي تاکتيکي درون کابين خلبان، کنسول هاي کنترل و فرماندهي و کامبيوترهاي عملياتي مي باشد. شش کنسول چندکاره با نمايشگرهاي تخت با وضوح بالا در هواپيما نصب شده است، قرار است تمام اين کنسول ها در تاسيسات واحد سيستم هاي پيشرفته BAE Systems در گرين لاون توليد شوند. کامپيوترهاي موجود در اين هواپيما با استفاده از الگوريتم هاي پيشرفته پردازش سيگنال به تجزيه و تحليل و دسته بندي داده ها مي پردازند. اين داده ها در نهايت به خدمه عمليات تحويل شده و برروي نمايشگرهاي مربوطه به نمايش در مي آيند، معماري باز اين سيستم ها امکان لازم براي بهسازي و گسترش ويژگي هاي هواپيما را فراهم مي آورد، همچنين هواپيما توانايي انجام عمليات هاي مشترک با E-3 و 767 آواکس را دارد. Peace Eagle هاي ترکيه نيز مجهز به نرم افزار ويژه هماهنگ با مجموعه حساسه هاي چندکاره دفاع الکترونيک مي باشد که توسط EADS توسعه يافته است. رادار: مجموعه MESA (رادار آرايه اي اسکن الکترونيک چند کاره يا Multi-role Electronically Scanned Array radar) توسط واحد سيستم ها و سنسورهاي شرکت گرومن در بالتيمور طراحي و توليد شده است. بخش هايي از اين رادار نيز توسط شرکت سيستم هاي دفاعي تنيکس استراليا در آدلايد توليد مي شوند. MESA يک پوشش 360 درجه را با بردي حدود 200 ناتيکال مايل فراهم مي آورد، اين سيستم راداري پيشرفته توانايي تعقيب همزمان 3000 هدف سطحي و هوايي را دارد. حالت هاي مختلف جستجو و تعقيب هدف که در اين مجموعه پيش بيني شده به هواپيما اجازه مي دهد که ضمن هدايت کردن و زير نظر داشت واحد هاي هوايي خودي و دشمن به جستجوي محدوده نيز بپردازد. اسکن آرايه اي الکترونيکي بهمراه مجموعه گيرنده و فرستنده هاي L-Band و سيستم ديد سه گانه يک پوشش 360 درجه را فراهم مي آورند. سيستم راداري هواپيما کارايي بسيار بالايي دارد چرا که بگونه اي طراحي شده تا بتواند خود را با شرايط لازم کاملا وفق دهد، براي مثال وقتي که نياز است تا در يک محدوده مشخص جستجوي دوربرد صورت گيرد رادار تمام انرژي خود را بر آن ناحيه متمرکز مي کند و در اين حالت برد رادار تا دو برابر ميزان معمول افزايش مي يابد. همچنين يک سيستم شناسايي دوست و دشمن نيز با رادار تطبيق يافته که برد آن 300 ناتيکال مايل مي باشد. رادوم موسوم به Top Hat که در بالاي بدنه نصب شده و سيستم هاي راداري را در خود جاي داده ضمن اسکن پشت و جلو هواپيما تاثير آيروديناميکي منفي کمي دارد و دو باريکه نصب شده در پايين انتهاي بدنه نيز اين تاثير منفي را جبران مي کنند. آزمايشات پروازي اين هواپيما در ژانويه 2005 با کمي تعويق روبرو شد چرا که در اين مدت ارتفاع رادوم از بدنه 100 ميليمتر افزايش يافت تا کارايي رادار افزايش يابد. تجهيزات عمل الکترونيک: BAE Systems استراليا مسئول توليد سيستم هاي عمل و ضد عمل الکترونيک هواپيما است، در همين راستا شرکت Elta Electronics اسرائيل براي تامين يک سيستم پيشرفته پشتيباني متقابل الکترونيک و جاسوسي الکترونيک با توان پوشش 360 درجه انتخاب شده است. اين شرکت پيش از اين نيز سيستمي مشابه را برروي P-3C هاي استراليا نصب کرده بود. در فوريه 2002 نيز شرکت گرومن برنده قراردادي براي توسه سيستم AN/AAQ-24V Nemesis براي پروژه Wedgetail شد، اين مجموعه يک سيستم مادون قرمز هدايت اقدامات است که در کنار سيستم ليزري مولتي باند موسوم به Viper بکار مي رود.