http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/017.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/Tupolev_Tu-1262C_fuel_loading.jpg مقدمه همان طور که می دانید هواپیماهای آواکس از گذشته تا کنون بخش جدایی ناپذیری از یک نیروی هوایی قدرتمند به حساب می آیند که تمامی کشورهای ابر قدرت ( از لحاظ نظامی ) می کوشند تا این هواپیماها رادر اختیار داشته باشند . اما ارزش وعیار این هواپیماها در خلال جنگ سرد برای طرفین درگیر جنگ چندین برابر گردید که شوروی به عنوان یکی از دو قطب اصلی این جنگ از این امر مستثنی نبود . سال های اوایل دهه 60 میلادی ، زمانی پر از اضطراب هم برای سران ارتش سرخ و سران ناتو و بویژه آمریکا بود چرا که هر دو طرف از طریق جاسوسان خود متوجه شدند که کشور رقیب در حال ساخت هواپیمای پیش اخطار جدیدی می باشد . این پروژه ها شامل ساخت هواپیمای Tu-126 در شوروی و E-2 در آمریکا می شد که نمونه ساخت آمریکا در سال 1960 و نمونه ساخت شوروی در سال 1962 اولین پرواز خود را انجام دادند . اما در اینجا قرار است تا به بحث در مورد این هواپیما ( یعنی TU-126 ) بپردازیم ، که یک هواپیمای هشدار زود هنگام هوابرد ساخته شده توسط شرکت توپولوف است و از بدنه هواپیمای مسافربری " Tu-114 " استفاده می کند و از سال 1965 تا 1984 به عنوان چشم تیز بین ارتش سرخ در نیروی هوایی آن خدمت کرد . همچنین ناتو لقب ( Moss ) را بر آن نهاد . طراحی و توسعه[/size][/color] در سال 1985 با افزایش نگرانی های شوروی در رابطه با حمله هسته ای از سوی آمریکا و از سمت شمال ، نیاز و مشکل جدیدی پیش روی سران بلند پایه ارتش شوروی قرار گرفت که باعث شد تا نیاز به یک هواپیمای پیش اخطار جدید که بتواند جایگزین بسیار مناسبی برای نصب رادارهای زمینی عظیم و پرهزینه باشد ، بیش از پیش احساس شود . دفتر طراحی توپولوف دست به طراحی هواپیمای پیش اخطار جدیدی زد که به جای استفاده از بدنه هواپیماهای " TU-95 " و " TU-116 " ، از بدنه هواپیمای " TU-114 " استفاده می کرد و همچنین برای افزایش برد پروازی ، یک لوله سوخت گیری هوا به هوا نیز به آن اضافه گردید . این پرنده دارای 12 نفر خدمه و یک رادار به نام " Liana " در بالای بدنه بود که ناتو این رادار را " Flat Jack " نامگذاری کرد . اولین نمونه آزمایشی در 23 ژانویه 1962 پرواز خود را به انجام رساند که تا سال 1964 این آزمایشات صورت پذیرفت که در خلال این تست ها معلوم شد که رادار نام برده شده ، در جستجو بر روی سطح آب بسیار با کیفیت عمل میکند ولی در مقابل ، در جستجوی اهداف بر روی سطح زمین بسیار عملکرد ضعیفی دارد . همچنین مشخص شد که ملخ های هواپیما که به صورت دوتایی و در خلاف جهت یکدیگر می چرخند ، باعث اخلال در کار رادار می شوند و از این رو مشکل این رادار در حاشیه ساخت رادار جدید به نام " Shmel " رفع گردید . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/panelLiana.gif رادار Liana رادار [/color]Shmel نوع رادار اخطار زود هنگام / 2 - 4 گیگاهرتز / باندS / این رادار در هواپیمای A - 50 به کار رفته است . تاریخچه عملیاتی این هواپیما در سال 1965 وارد خدمت شد ( منابع اطلاعاتی غربی فقط تا این حد می دانستند که شوروی در حال ساخت یک هواپیمای پیش اخطار جدید است و نوع آن را نمی دانستند ) و برای اولین بار در سال 1968 پس از ظاهر شدن در یک فیلم مستند ساخت شوروی ، توسط غربی ها شناخته شد . هشت فروند از این هواپیما به علاوه نمونه اولیه در بین سال های 1965 تا 1968 در شهر Siauliai ( واقع در لیتوانی کنونی ) تولید گردیدند . با اطلاعاتی که در اختیار غرب قرار داشت ، تصور آنان بر این امر دلالت داشت که عملکرد رادار این پرنده نسبت به رقبای غربی خود در سطح پایین تری خواهد بود . با این حال این رادار ، هواپیما را قادر می ساخت تا موشک های کروز و هواپیماهای کوچک را در ارتفاع پایین شناسایی کند . این پرنده تا قبل از ورود A-50 در ارتش شوروی خدمت کرد و با آمدن آن ، در سال 1984 بازنشسته شد . همچنین لازم به ذکر است که TU-126 توسط هند در جنگ هند و پاکستان از شوروی در سال 1971 اجاره گردید . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/mossintercept.jpg رهگیری هواپیمای TU - 126 برای اولین بار توسط F-104 در اواخر دهه 60 میلادی http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/A-4_VA-45Det1_CVS-11_intercept_Moss_NAN8-73.jpg رهگیری آواکس TU - 126 توسط A-4 بر فراز دریای مدیترانه مشخصات خدمه : 12 طول : 56.5 متر بال : 51.4 متر ارتفاع : 16.05 متر وزن خالی : 103.000 کیلوگرم ظرفیت سوخت : 60،800 کیلوگرم پیشرانه : 4 موتور توربو پراب " NK-12MV " ( کوزنتسوف ) / موتورهای جریان محوری توربوپراب قدرت : 14،795 اسب بخار ( 11,033 kW ) عملکرد حداکثر سرعت : 790 کیلومتر / ساعت سرعت کروز : 520 کیلومتر / ساعت برد : 7،000 کیلومتر ( با مخازن سوخت داخلی / و بدون احتساب سوخت گیری هوایی ) مداومت پروازی : 20 ساعت پرواز با یک سوخت گیری هوایی سقف پرواز : 10،700 متر http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/Tupolev_Tu-1262C_Zokniai2C_Siauliai2C_Lithuanian_SSR.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_Tupolev_Tu-1262C_Zokniai2C_Siauliai2C_Lithuanian_SSR.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/1034615.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_1034615.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/avbear_13.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_avbear_13.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/tu126_01.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_tu126_01.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/m3_photo1.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_m3_photo1.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/20e4b0771950528278fcc154a5eb_grande.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_20e4b0771950528278fcc154a5eb_grande.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/Tupolev_Tu-1262C_flight_engineer_s_panel.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_Tupolev_Tu-1262C_flight_engineer_s_panel.jpg **************************************************************************************************** مترجم : F14AA هرگونه برداشت از این مطلب منوط به ذکر نام مترجم و منبع ( میلیتاری ) می باشد ************************************************************** http://en.wikipedia.org/wiki/Tupolev_Tu-126منبع