بسم الله الرحمن الرحیم http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/e-4b-clouds.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/Nightwatch_28E-4B_NEACP29.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_Nightwatch_28E-4B_NEACP29.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/66865f5e0.jpg http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/thumb_66865f5e0.jpg نشان هواپیمای E-4 این هواپیما یک مدل پیشرفته از هواپیماهای پست فرماندهی هوابرد جهان می باشد که تحت عنوان پروژه " Nightwatch " طراحی گردیده و توسط نیروی هوایی ایالات متحده به خدمت گرفته شده است . برای ساخت این هواپیما از بدنه تغییر یافته چهار فروند بوئینگ 200 - 747 استفاده شده است و به عنوان یک هواپیمای مخصوص برای نجات جان مقامات رده بالا همانند : رئیس جمهور ، وزیر دفاع و جانشینان در مواقع اضطراری مشغول به خدمت است . هر چهار فروند از این هواپیما در اسکادران یکم فرماندهی کنترل و هوابرد و در وینگ پنجاه و یکم واقع در پایگاه " Offutt " حضور دارند . در ابتدا دو فروند از این هواپیما تولید شد که بعدا قرار شد تا سه فروند در همان زمان تولید شود که هر سه مدل ساخته شده در تجهیزات شبیه به هواپیمای " EC-135 " بودند که دو مدل اولیه از چهار موتور JT9D ساخت شرکت پرت اند ویتنی بهره می بردند و سومین فروند از این هواپیما مجهز به موتور GE F103 بود که این سه مدل ساخته شده از نوع " A " بودند که به طور موثر تر از همان تجهیزات EC-135 استفاده می کردند اما با این وجود با داشتن فضای بیشتر و توانایی بیشتر ماندن در هوا ( منظور داشتن ساعت و زمان بیشتر در پرواز ) نسبت به EC-135 ، برتری داشتند . در دسامبر 1973 هواپیمای چهارم ساخته شد که به تجهیزات پیشرفته تری نسبت به 3 فروند دیگر مجهز بود و از این رو این مدل به عنوان E-4 B معرفی گردید و در سال 1979 با شماره سریال 0125 - 75 تحویل نیروی هوایی داده شد . همچنین این مدل نسبت به گونه های گذشته دارای یک بر آمدگی در بالای بدنه می باشد که محل قرار گیری آنتن های ماهواره ای است . ( همانند هواپیمای IL-80 ) . در ژانویه 1985 تمامی E-4A ها به E-4B ارتقا یافتند . همچنین این مدل ( B ) علاوه بر مقاومت در برابر انفجارهای اتمی ، در مقابل پالس الکترومغناطیسی ( EMP ) و پالس های گرمایی نیز مقاوم است . طراحی دلیل ساخت این هواپیما نجات جان مقامات و سران دولت ایالات متحده در مواقع بحرانی است و به همین دلیل به کیفیت هواپیماها توجه خاصی شده است و همچنین بیشتر سعی شده تا در این هواپیما از ابزارهای آنالوگ استفاده شود . چرا که ابزار آلات آنالوگ حساسیت کمتر و مقاومت بیشتری در مقابل پالس الکترومغناطیسی دارند . همچنین E-4 قادر است تا 48 الی 112 نفر را حمل وهمچنین می تواند به مدت طولانی در آسمان پرواز کند و این کار با سوخت گیری هوایی قابل افزایش است . به طور مثال در یکی از پرواز های آزمایشی ( برای استقامت ) E-4 توانست 35 ساعت در آسمان پرواز کند . این هواپیما دارای 3 طبقه : بالا - میانی - پایین است . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/Doomsday-plane-us.jpg طبقه بالا این قسمت که جایگاه خدمه پرواز است دارای یک ایستگاه ناوبری ویژه می باشد که در مدل های معمولی بوئینگ 747 وجود ندارد و همچنین یک سالن و جایگاه خواب برای خدمه در نظر گرفته شده است . خدمه پرواز شامل : فرمانده هواپیما - خلبان - ناوبر و مهندس پرواز می باشد . طبقه میانی ( دارای چندین قسمت می باشد ) این قسمت شامل اتاق کنفرانس می باشد که محل امنی برای برگزاری جلسات و کنفرانس ها و شامل یک میزکنفرانس 9 نفره می باشد . همچنین دارای یک اتاق پروجکشن می باشد که این اتاق قابلیت طرح ریزی گرافیکی کامپیوتری یا اسلاید 35 mm و انتقال به اتاق کنفرانس یا اتاق جلسات توجیهی را به صورد منفرد یا همزمان دارد . قسمت کنترل فنی این قسمت که در بخش میانی قرار دارد جایگاه کنرل کننده های فنی است . وظیفه ارتباطات برعهده این قسمت می باشد . به طور معمول 3 تا 6 نفر در این قسمت مشغول به کار هستند و وظیفه آن ها نظارت بر برقراری درست ارتباطات و حصول اطمینان از آن می باشد . کنترلر " # 1 " ( Tech 1, TC1 ) با خدمه پرواز در ارتباط است و با مهندس پرواز همکاری به خصوصی دارد و این فرد نقطه کانونی تمامی مسائل مربوط به ارتباطات می باشد . همچنین کنترلر " #2 " ( Tech 2, TC2 ) مسئول حفظ همه ارتباطات UHF میان هواپیما و زمین است و اپراتور " SHF " مسئول حفظ لینک های ماهواره ای و سایر خدمات ارتباطی می باشد . قسمت NCA این ناحیه که یک قسمت مبله می باشد به عنوان یک مجموعه اجرایی طراحی شده است که شامل : یک دفتر ، یک سالن خواب و یک اتاق مربوط به کارها و کمک های پزشکی می باشد . همچنین همانند سایر قسمت ها ، این قسمت نیز دارای دستگاه های ارتباطی برای ارتباط در درون هواپیما و یا بیرون است . اتاق جلسات توجیهی ( بریفینگ ) این اتاق شامل 3 میز و 3 صندلی و همچنین علاوه بر آن دارای 18 صندلی یا کرسی اضافی ، یک تریبون و دو پرده پروجکشن می باشد . قسمت کنترل ارتباطات کنترل ارتباطات هرقسمت از هواپیما اعم از ارتباطات صدا و اطلاعات که هرکدام از قسمت ها در ناحیه های مختلف از هواپیما پراکنده اند برعهده این بخش می باشد . منطقه صدا در قسمت راست هواپیما قرار دارد که شامل کنسول اپراتور رادیو و جایگاه کنسول برای افسر ارتباطی است . همچنین E-4B می تواند در فرکانس های مختلف رادیویی اعم از 14 کیلوهرتز تا 8.4 گیگاهرتز با ایستگاه های زمینی ارتباط برقرار کند . طبقه پایین یا تحتانی این قسمت که در پایین ترین قسمت هواپیما قرار دارد ، شامل : مخزن تامین آب هواپیما ، پانل های برق 1200 KVA ، فرستنده VLF و تجهیزات SHF برای ارتباط ماهوارهای SATCOM می باشد . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/Boeing_E-4B_in_Bogota.jpg تاریخچه عملیاتی ناوگان E-4 در اصل در سال 1974 و به عنوان یک پلت فرم survivable برای زمان های حساس همانند جنگ های هسته ای به خدمت گرفته شدند . در ابتدای رونمایی از این هواپیما رسانه ها از آن به عنوان هواپیمایی برای " روز قیامت " ( لقب E-4 ) نام بردند . همچنین در ابتدا این هواپیماها در پایگاه نیروی هوایی اندروز در مریلند مستقر شدند تا رئیس جمهور و وزیر دفاع در مواقع اظطراری دسترسی سریع به این هواپیما داشته باشند . اما بعدا سه فروند از این هواپیما به پایگاه Offutt که محل امن تری در مقابل حملات بود انتقال یافتند ولی تا سال 1994 یکی از E-4B ها هنوز در پایگاه اندروز مستقر بود تا رئیس جمهور دسترسی سریع تری به آن داشته باشد . همچنین با امکاناتی که این هواپیما در اختیار خدمه قرار می دهد کسانی همانند وزیر امور خارجه که با این هواپیما پرواز میکنند می توانند در طول پرواز هواپیما در زمانهای بحرانی به کارهای محوله خود رسیدگی کنند . همچنین تمامی خدمه این هواپیما به صورت 24 ساعته در حالت آماده باش قرار دارند . پس از این که کلینتون دستور داد تا تمامی E-4ها به جز یک فروند در پایگاه Offutt مستقر شوند ، خدمه E-4 که در پایگاه اندروز بودند از این قضییه ( آماده باش ) معاف شدند . همچنین یک فروند از این هواپیماها همیشه در حالت آماده باش است . با دستور دونالد رامسفلد قرار شد تا در سال 2009 تمامی E-4 ها از خدمت کنار گذاشته شوند ، اما جایگزین او رابرت گیتس ، این دستور را لغو کرد و قرار شد تا سال 2015 این هواپیماها در خدمت باشند . انواع مدل ها E-4A نمونه اولیه که سه فروند از آن ساخته شد که هر سه مدل فاقد برآمدگی بالای بدنه بودند و بعدا به مدل " B " ارتقا یافتند . E-4B این مدل به موتور های CF6-50E2 مجهز شدند که در مقابل پالس گرمایی و الکترومغناطیسی و انفجارهای هسته ای مقاوم هستند و دارای طیف وسیعی از تجهیزات ارتباطی است . http://gallery.military.ir/albums/userpics/10231/e4b_landing.jpg مشخصات[/size] طول : 70.5 m ارتفاع : 19.3 m طول بال : 59.7 m خدمه : 112 نفر به بالا سرعت کروز : 0.84 ماخ وزن خالی : 190,000 kg حداکثر سرعت : 969 km/h وزن بارگیری : 360,000 kg حداکثر وزن برخاست : 374,850 kg برد : 6,200 ناتیکال مایل ( 11,000 km ) موتور : 4 موتور توربوفن CF6-50E2 ساخت جنرال الکتریک با قدرت 52،500 پاوند ( 234 kN ) __________________________________________________________________________ مترجم و گردآورنده : F14 AA[/size] هرگونه برداشت از این مطلب منوط به ذکر نام مترجم و منبع ( میلیتاری ) می باشد ____________________________________________________________ منابع http://www.fas.org/programs/ssp/man/uswpns/air/special/e4b.html"]http://www.fas.org/p...pecial/e4b.html http://code7700.com/maximumrange.html"]http://code7700.com/maximumrange.html http://www.strategic-air-command.com/aircraft/command/e-4B_NOAC_Airplane.htm"]http://www.strategic...AC_Airplane.htm