بسم الله الرحمن الرحیم Intelink به گروهی از شبکه های اینترانت مورد استفاده جامعه اطلاعاتی ایالات متحده[1] گفته می شود. اولین شبکه اینتلینک در سال 1994 به منظور بهره گیری از فناوری های اینترنت (به رغم آنکه به اینترنت عمومی متصل نیست) و ارائه خدمات برای ترویج انتشار اطلاعات و نیز جریان کار تجاری راه اندازی شد. از آن پس این شبکه به یکی از قابلیت های حیاتی جامعه اطلاعاتی آمریکا و همکاران آن برای اشتراک اطلاعات، همکاری های میان سازمانی، و حتی انجام امور تجاری تبدیل شد. اینترلینک به بستری در محیط وب شامل شبکه های محافظ شده دارای دسته بندی های فوق سری، سری، و طبقه بندی نشده اطلاق می شود. یکی از ویژگی های کلیدی اینتللینک، اینتلپدیا[2] می باشد ، که یک سیستم بر خط برای به اشتراک گذاری اطلاعات در قالب همکاری ها بر اساس مدیاویکی[3] است. اینتلینک از وردپرس برای خدمات بلاگینگ خود استفاده می کند. نسخه های بر روی شبکه های اینترانت مختلف اینتلینک-یو (Intelink-SBU) یک نوع شبکه حساس اما طبقه بندی نشده (sensitive but unclassified) از اینتلینک است که برای استفاده سازمان های فدرال آمریکا و بخش های دولتی، مقامات قبایل و مقامات حکومتی محلی به دقت بررسی شده راه اندازی شده است. در این شبکه اطلاعات حساس و اطلاعات منبع باز می تواند در میان یک جامعه امن از ذینفعان این اطلاعات به اشتراک گذاشته شود. Intelink-U به صورت رسمی به عنوان یک سیستم اطلاعاتی منبع باز (OSIS) شناخته می شود. اینتلینک-یو در شبکه DNI-U فعالیت می کند. اینتلینک-اس (Intelink-Secret or Intelink-SIPRNet) سطح دارای طبقه بندی سری از اینتلینک است که در درجه اول توسط وزارت دفاع ایالات متحده، دولت، و قوه قضاییه مورد استفاده قرار می گیرد. اینترلینک-اس بر روی شبکه SIPRNet فعالیت می کند. اینتلینک-تی اس (Intelink-SCI) اینتلینک مورد استفاده جامعه اطلاعاتی آمریکا ست که به اشتراک گذاری محصولات اطلاعاتی را تا سطح فوق سری/ اطلاعات حساس محافظت شده، تسهیل می کند. اینترلینک- تی اس در شبکه JWICS [4] فعالیت می کند. اینتلینک- پی Intelink-PolicyNet توسط سرویس اطلاعات مرکزی CIA به عنوان تنها منبع ارتباطی سیا با کاخ سفید و دیگر مصرف کنندگان اطلاعاتی سطح بالا مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه، اینتلینک- پی بیشتر با عنوان CapNet مورد ارجاع قرار می گیرد. اینتلینک- سی Intelink-Commonwealth جهت بر قراری ارتباط میان جوامع اطلاعاتی آمریکا، انگلیس، کانادا و استرالیا در سطح فوق سری/ اطلاعات حساس محافظت شده ، استفاده می شود. اینتلینک- سی امروزه بیشتر با نام شبکه اش، STONEGHOST [5] شناخته می شود. کتاب ها و داستان ها فردریک توماس مارتین در سال 1999 کتابی در مورد اینتلینک نوشت؛ عنوان این کتاب "چگونه ایالات متحده اینتلینک، بزرگترین و امن ترین شبکه جهان را ساخت[6] " بود. این کتاب مدعی ست نگاهی از داخل به شبکه اینترانت جهانی و فوق امن جامعه اطلاعاتی آمریکا دارد، و داستانی را در مورد اینتلینک می گوید که پیش از آن هیچگاه گفته نشده است. در داستان Rogue Warrior: Task Force Blue نوشته شده توسط ریچارد مارسینکو، شخصیت اصلی داستان در طی ماموریت مبارزه با تروریسم در دخل آمریکا، از اینتلینک استفاده می کند. در داستان Threat Vector نوشته شده توسط تام کلنسی، یکی از کاراکتر ها متوجه امکان بهره جویی از یکی از پروتکل های ریموت دسکتاپ ماکروسافت می شود که به او اجازه نفوذ به شبکه پیمانکاران دفاعی آمریکا را می دهد و از آن نفوذ برای دسترسی به اینتلینک- تی اس استفاده می کند. منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Intelink [1] https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Intelligence_Community [2] https://en.wikipedia.org/wiki/Intellipedia [3] https://en.wikipedia.org/wiki/MediaWiki [4] https://en.wikipedia.org/wiki/Joint_Worldwide_Intelligence_Communications_System [5] https://en.wikipedia.org/wiki/Stone_Ghost [6] How U.S. Intelligence Built INTELINK, The World's Largest, Most Secure Network