در کنار رودخانه مسکو مردان نقاب زده تا دندان مسلحی که آماده رزم میباشند از یک ایستگاه متروک مترو مراقبت می کنند.در این محل هیچ علامتی بر روی دیوارها دیده نمی شود و خبری هم از رفت و آمد مسافران نیست.از این ایستگاه مترو حتی اثری بر روی نقشه های شهری هم دیده نمی شود.این ایستگاه مدخل ورودی به یکی از محرمانه ترین پناهگاه های روسیه است.زمانی که قطاری به ایستگاه می رسد مانند فیلم های جیمزباندی دیوارها جابجا می شوند.درب آهنی بزرگی که در انتهای تونل قرار دارد باز شده و قطار اجازه می یابد داخل شود.     در عمق 70 متری زمین یک شهر زیرزمینی به مساحت 500 هکتار با خیابان ها آماده تردد اتومیبل قرار دارد.این شهر که در چندین طبقه بنا شده و 50 متر ارتفاع دارد شبیه شهرهای داستان های تخیلی است.اما این شهر واقعیت داشته و هدف از تأسیس آن حفظ سران روسیه از اثرات یک حمله اتمی و فضایی احتمالی است.   شهر مخفی در 6 مایلی جنوب غربی کرملین در زیر شهرک حاشیه ای «رامنسکی» قرار دارد و تا چندی پیش افراد اندکی از آن اطلاع داشتند.امکاناتی که در این شهر فراهم شده برای خاتواده سران و نخبگان حزبی(حدود30 هزار نفر) کافی بود.آنها می توانند برای مدت 30 سال در این شهر بدون دغدغه خاطر زندگی کنند.این پناهگاه بسیار مجهزتر و عظیم تر از پناهگاه زیرزمینی است که اوایل سال 1992 توسط آمریکایی ها در ویرجینیای غربی برای نمایندگاه کنگره این کشور احداث شد.شهر زیرزمینی مسکو همچنین از پناهگاه ریس جمهور آمریکا که در کوههای «ویرجینیا» برای ایمن نگه داشتن وی از حملات هسته ای احداث شده، مجهزتر می باشد.     طراحان روسی احداث این شهر را در دهه 1960 آغاز کردند و در اواسط دهه 1970 به پایان رساندند.در ان زمان هنگامی که «لئونیدبرژنف» رهبر پیشین روسیه از این مجتمع بازدید کرد ضمن قدردانی از دست اندارکاران احداث آن ضرورت آمادگی برای مقابله با یک جنگ اتمی را مورد تأکید قرار داد. این شهر یکی از پناهگاهای امن در مسکو می باشد که دارای ورودهایی از ساختمان های دولتی است.کنترل این پناهگاه ها در دست «مدیریت-15»  بود.این مدیریت از مهم ترین و محرمانه ترین بخش های «ک.گ.ب» و FSB الآن به شمار می رود. یکی از مقامات امنیتی روسیه در این رابطه می گوید این شهر مانند یک قالب پنیر متخلخل می باشد.تونل های مخفی و آسانسورها وظیفه برقراری ارتباط ها را در این مخفیگاه بر عهده دارند. به گفته این مقام امنیتی ارتفاع برخی از ساختمان های زیرزمینی به سقف این شهر که 50 متر ارتفاع دارد می رسد. برخی از تونل ها یادآور دوران «ایوان مخوف» تزار پیشین روسیه می باشد که نیروهای مخفی از طریق آن ها به قصر وی رفت و آمد می کردند. کشیش هایی که در قرن 15 اطراف مسکو در صومعه ها زندگی می کردند نیز برای فرار از دست اشغالگران تونل های مخفی احداث کرده بودند.اما مهندسین روسی برخلاف گذشته در احداث این شهر تمامی هنر و توانایی خود را بکار گرفتند. آنها به جای حفر تونل، شهری را بنا نهادند که می توان به مدت چندین دهه پناهگاه امنی برای ساکنین آن باشد.   یک خط آهن مخفی که «مترو-2» نامیده می شود رابطه اصلی ساختمان های دولتی با این شهر در «رامنسکی» است.این خط آهن تا فرودگاه «ونوکور» در 17 مایلی جنوب غربی مسکو امتداد دارد. البته در حال حاضر برخی از شبکه های مخفی مترو در مسکو فعال است و از آنها جهت جابجایی تسلیحات استفاده می شود.«ولادیمیر گونیک» یکی از اعضای وزارت دفاع سابق روسیه می گوید «زمانی که شما دارای چنین شبکه پیچیده ای هستید باید آن را از دیدعمومی دور نگهدارید».   «گونیک» 53 ساله در حالی که مشعلی در دست داشت از تونل عبور می کرد تا راه را به ما نشان دهد. او می گوید شما در هیچ شهری از جهان چنین مخفی گاه عظیمی را مشاهده نخواهید کرد.«گونیک» در جریان بازدید ما درصدد یافتن ورودی زیرزمین غبارمانندی بود که در دهه 1930 به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفته و به مرکز «ک.گ.ب» در میدان «لوبیانکای» مسکو ارتباط داشت. او می گوید «در مسکو شما می توانید از طریق زیرزمین با ساختمان های بسیاری ارتباط پیدا کنید». پل های متروک مورد استفاده افراد بی خانمان و دزدان قرار می گرفت تا اموال دزیده شده را در آنها مخفی کنند. او می گوید ممکن است یک سگ ولگرد و یا حتی کبوتر را در این تونل ببینید.البته من نمی دانم آن ها چگونه به این محل راه یافته اند ولی خروج آن ها غیرممکن است. وضعیت تونل ها به گونه ای است که گاهی اوقات خروج برای افراد نیز مشکل می شود. «گونیک» می گوید من گاهی با علائمی که در تونل می گذاشتم راه خود را به بیرون پیدا می کردم؛ حتی یک بار در روز روشن از تونلی که به پشت مجسمه «کارل مارکس» در مقابل تئاتر «بلشوی» مسکو قرار داشت خارج شدم که باعث تعجب مردم گردید. او که راهنمای ما در یافتن تونل ها و راه های ورود و خروج بود به خاطر می آورد که در دهه 1960 یکبار خدمه یک زیردریایی مجبور شدند برای مدتی در یکی از پناهگاه ها بسر ببرند. به گفته گونیک این افراد پس از مدتی به بیماری های عصبی و ناراحتی های پوستی دچار شدند.   ساکنین مسکو که آوازه این شهر مخفی را شنیده اند فقط می توانند حدس بزنند که چه مجتمعی در زیر پای آن ها قرار دارد. دودکش های بزرگ که در کنار زمین بازی کودکان دیده می شد و آنها را به شک می انداخت. در محوطه وزارت راه آهن در مسکو یک دودکش عظیم با معماری زمان استالین قرار دارد که با شهر مخفی مرتبط است. پناهگاهی که در زیر ساختمان وزارت دفاع قرار دارد توسط دودکش سیمانی که در اطراف آن نصب شده مشخص است.ارتفاع این دودکش به 7 متر می رسد.در کوچه «لوژنیکوف» که در نزدیکی مرکز پیشین «ک.گ.ب» قرار دارد دودکش عظیمی دیده می شود که توسط یک شبکه تلوزیونی مداربسته مراقبت می گردد.همچنین ورودی مخفی ک.گ.ب صدها متر دورتر از مرکز شهر قرار داشت. منبع   ----------------------------------------------- تاپیک ها ادغام شدند. لینک منبع به علت ناامن بودن(MaleWare) برداشته شد. PersianKing