سنگرسازان بی سنگر، مهندسی - رزمی در دفاع مقدس سنگرسازان بی سنگر، مهندسی - رزمی در دفاع مقدس

**hosm** · مهر 93

با تشکر بسیار

از این تصاویر دو مساله معلومه

۱ - همیشه آدمهای مستعد همین دور و بر ها هستند

۲ - نیاز مادر اختراعه به این طریق که به مدیریت فشار میاره که به آدمهای مستعد میدان عمل بدهند

**maysam2007** · مهر 93

بسیار عالی.

منتظر ادامه اش هستیم. :rose:

یا حق

AmirAzad · مهر 93

اون باتلاقرو فکر کنم اسمش برمایه هست ...

در نیزارها دو نوع آبراه داریم ، طبیعی و برمایه

AmirAzad · مهر 93

سه تا تصویر دیگه از جبل :

1~94.jpg

2~74.jpg

3~72.jpg

اینم باحاله - لانچر آر پی جی انداز

1~95.jpg

2~75.jpg

3~73.jpg

تک فروندی !

1~96.jpg

قایق مرداب رو - شاید دوستان با کیفیتشو داشته باشن ، از یک نمایشگاه دفاع مقدس گرفتم :

2~76.jpg

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10273/2~77.jpg] thumb_2~77.jpg [/url]

**Arash** · مهر 93

اون آر پی جی ها خیلی جلب بود

:rose: :rose: :rose:

president · مهر 93

خیلی جالب بود

البته اون لانچر ار پی جی به چه کاری میاد فک کنم داریم عوض خمپاره استفاده میکنیم

اون تک فروندی هم احتمالا پریسکوپی داشته باشه وگرنه به کار نمیاد.......

بچه های مهندسی واقعا زحمت کشیدن

Mohammad74 · مهر 93

به نام خداوند رحمان و رحیم

پل بعثت پلی که هرگز غرق نشد

بواسطه ضرورت احداث پلی مقاوم در قسمت‌های جنوبی فاو پشتیبانی مهندسی جنگ و جهاد(پ م ج ج) پلی بالای خیبر ساخت که روزها باز می شد و شب‌ها بسته بود در آن زمان عمق رود اروند ۱۶ متر بود که باجریان مد چندین متر به این عمق اضافه می‌شد ،این پل زیر آب ساخته شد اما توسط نیروهای عراقی بمباران شد که مرمت شد و این پل غرق شدنی نبود، قبل از والفجر هشت، پلهايي روي اروند زده بودند، اما اروند هيچ كدام را تحمل نكرده بود و همه را بلعيده بود. يك پل به نام فجر ساخته شد كه شبها آن را نصب مي‌كردند و روزها جمعش مي‌كردند، اين پل نيز توان انتقال حجم نيروها و امكانات را نداشت و كارآمد نبود و بايد پلي محكم و مطمئن ساخته می شد تا بتواند در شبانه‌روز تجهيزات و تداركات و مهمات را به آساني به آن سوي آب برسانند. پل بعثت، به طول 900 متر و عرض 12 متر روي اروند زده شد تا چشم جهانيان را خيره كند.

ویرایش شده در مهر 93 توسط Northrop

**Saberin** · مهر 93

به نام خداوند رحمان و رحیم

پل بعثت پلی که هرگز غرق نشد

بواسطه ضرورت احداث پلی مقاوم در قسمت‌های جنوبی فاو پشتیبانی مهندسی جنگ و جهاد(پ م ج ج) پلی بالای خیبر ساخت که روزها باز می شد و شب‌ها بسته بود در آن زمان عمق رود اروند ۱۶ متر بود که باجریان مد چندین متر به این عمق اضافه می‌شد ،این پل زیر آب ساخته شد اما توسط نیروهای عراقی بمباران شد که مرمت شد و این پل غرق شدنی نبود، قبل از والفجر هشت، پلهايي روي اروند زده بودند، اما اروند هيچ كدام را تحمل نكرده بود و همه را بلعيده بود. يك پل به نام فجر ساخته شد كه شبها آن را نصب مي‌كردند و روزها جمعش مي‌كردند، اين پل نيز توان انتقال حجم نيروها و امكانات را نداشت و كارآمد نبود و بايد پلي محكم و مطمئن ساخته می شد تا بتواند در شبانه‌روز تجهيزات و تداركات و مهمات را به آساني به آن سوي آب برسانند. پل بعثت، به طول 900 متر و عرض 12 متر روي اروند زده شد تا چشم جهانيان را خيره كند.

با تشکر از مطلب ارزشمند شما و سایر عزیزان:

مطالب جامعی به همراه تعداد زیادی عکس از پروژه هایی مانند پل بعثت، پل شناور خضر، پل شناور خیبر، بیمارستان های صحرایی و ... آماده شده است که به مرور در تاپیک قرار می گیرند.

ویرایش شده در مهر 93 توسط saberin

AmirAzad · مهر 93

با توجه به قابلیت کشتی رانی اروند رود ، سرانجام این پل و این همه لوله فولادی چی شد و در چه سالی به چه صورت خارج شدند ؟

**Saberin** · مهر 93

مجموعه تصاویر مهندسی جنگ

(قسمت دوم)

(به مناسبت 22 مهر، سالروز ساخت پل بعثت)

5- پل بعثت

در بهمن‌ماه 1364در حالی که مردم ایران جشن‌های پیروزی انقلاب اسلامي را برگزار می‌کردند، رزمندگان اسلام در یک عملیات حیرت‌انگیز، شهر ساحلی «فـاو» را در منتهي‌الیه جنوب عراق تصرف و ارتباط عراق را با آب‌های خلیجِ فارس قطع کردند. طراحی و فرماندهی عملیات از چنان دقّت بالایی برخوردار بود که دشمنان ایران را در بهت و حيرت فرو برد. فرماندهان ایران چگونه توانسته بودند با وجود ماهواره‌های جاسوسی، هواپیماهای جاسوسی «آواکس» و غيره، عملیاتِ به این وسعت را طراحی و اجرا کنند بدون این که دشمن، کوچکترین اطلاعی از آن داشته باشد؟

با این که عبوردادن نیروی نظامی و گذر از «اروندرود» از نظر کارشناسان نظامیِ دنیا غیرممکن بود، اما به همّت نبوغ و درایت ایراني، اين ناممکن، ممکن شده بود. بعد از شروع عمليات نيز دنیا منتظر شکست ایران در فاو بود.

از نظر نظامی، پشتیبانیِ این حجم نیرو از طریق رودخانه‌اي که حدود یک کیلومتر عرض، 12 متر عمق و 3.5 متر اختلاف ارتفاعِ آب در جزر و مدّ داشت، کاری غیرممکن بود. احداث پل بر روی رودخانة اروند در دستور کار فرماندهان جنگ قرار گرفت. از نظر مهندسی، احداث پل بر روی رودخانه‌يي با شرایط و مشخصات اروند، در حالت عادی نیاز به ماه‌ها وقت و صَرف مصالحِ انبوه داشت. اما پل موردِ نظر فرماندهان، باید در کمترین زمان و نيز استتار و پوشش کامل، به دور از دیدِ دشمني که هر روز در منطقه ده‌ها پروازِ شناسایی به وسيلة هواپیماهای جاسوسی و ديدِ كامل توسط ماهواره‌های جاسوسی داشت، احداث مي‌شد. از همه مهم‌تر اين كه بايد در برابر بمباران و گلوله‌باران عراق هم تا سرحدّ امكان مقاوم مي‌بود.

آن‌چه در پی می‌آید، شرح بسيار مختصری از چگونگی خَلق این حماسة بزرگِ مهندسی جنگ است. شاه‌کاری که مانند ساير میراث‌های این مرز پُرگهر، تا ابد در حافظة قدرشناس مردم ایران و پیروان اسلام ناب محمدی(ص) خواهد ماند.

«پل بعـثت» بر روي رودخانة اروندرود احداث شده است. به دليل نزديكي به خليجِ فارس، جريان جزر و مدّ آبِ رودخانه، به جزر و مدّ دريا متصل است و اختلاف ارتفاعِ آب در زمان جزر كامل و مدّ كامل، به 3.5 متر مي‌رسد. حداكثر سرعت جريان آب، در زمان جزر اتفاق مي‌افتد كه حدود 3 متر بر ثانيه مي‌باشد. در محل احداث پل، عرض رودخانه 900 متر و حداكثر عمق هم بين 12 تا 15.5 متر (در حالت جزر و مدّ كامل) است.

لازم بود براي شروع كار، اطمينان پيدا كنند كه بر روي رودخانه‌يي با اين مشخصات، مي‌توانند اين امر را محقّق سازند. كارهاي اولية طراحي توسط مهندسین «ستاد مركزي و قرارگاه كربلا»ي پ.م.ج.ج انجام شد ولي مشكل ساحل متغيّر رودخانه و مسألة ايمني طرح، وجود داشت. براي احداث پل، از لوله‌های فولادي به طول 12 متر، قُطر 142 سانتی‌متر و ضخامت 16 میلی‌متر استفاده شد.

لوله‌ها مطابق مشخصات در کارگاه‌های خارج از منطقه ساخته و به محل انتقال داده مي‌شدند. بعد به وسیلة اتصال‌های گوشواره‌اي و به صورت نرینه ـ مادینه به یکدیگر متصل مي‌شدند. هر ردیف از لوله‌ها پس از اتصالِ به هم، در آب غرق شده و در كف رودخانه، روي هم قرار مي‌گرفتند و بدين‌ترتيب بدنة پل را تشكيل مي‌دادند كه از نَماي كناري، حالت شبكة لانه‌زنبوری را به وجود مي‌آورد. جوشکاریِ گوشواره‌ها به لوله، با استفاده از دو طریقِ شابلون ثابت و متحرک صورت مي‌گرفت. برای اندازه‌گیریِ دقیق محل گوشواره که باید به لوله جوش داده مي‌شد، از سکّوهای مناسبي كه طراحي و ساخته شده بود استفاده مي‌گرديد. مرغوبیّت جوش و دقّت در تعبیة گوشواره‌ها، از مهم‌ترین عوامل سرعت، سهولت، استحکام و ایمنیِ اجـرا بود.

برای بستن ابتدا و انتهاي لوله‌ها جهت جلوگيري از ورود آب و غرق‌شدن آن‌ها قبل از اتصال به بقيه، از درپوش‌هاي برزنت و پلاستیک استفاده می‌شد و برای محكم‌كردن درپوش به دورتادورِ سرِ لوله، تسمه‌های پلاستیکیِ مخصوصِ کارتن‌بندی به کار می‌رفت. بعد از اتصال لوله‌ها به هم و تنظیم محل غرق‌نمودن آن‌ها روی سطح آب، یکی پس از دیگری درپوش‌ها را باز می‌کردند و آب با فشار وارد لوله‌ها شده، آن‌ها را غرق و روي لوله‌هايي كه قبلاً غرق شده بودند قرار مي‌داد تا بدنة پل ايجاد شود. انتهاي رشتة لوله‌ها براي اتصال لوله‌هاي بعدي و ادامة كار، روي آب باقي مي‌ماند. البته باید اشاره کرد که این قسمتِ کار، بسیار خطرناك بود زیرا هر لوله با خروش و تکانِ شدیدی غرق می‌شد.

در ابتدای کار، لوله‌ها در سري‌هاي پنج‌تایی به هم متصل و غرق می‌شدند كه ارسال آن از ساحل، به اسکله نياز داشت و درنتیجه اسکله‌یی در آن محل احداث شد. برای به آب اندازيِ لوله‌ها از روی اسکله از جرّثقیل، و برای انتقال لوله‌های شناور از اسكله تا محل نصب و غرق در وسط رودخانه، از شناور مستطيل‌شكل «روتورك» استفاده می‌شد. وقتي آن‌قدر لولة غرق‌شده درون آب روي هم انباشته شد كه بدنة پل به سطح آب رسيد، ديگر به انتقال، اتّصال و غرق‌كردن لوله‌ها با استفاده از شناور نيازي نبود و لوله‌ها با تريلي به روي پل رفته و با جرّثقيل در جاي خود قرار مي‌گرفتند.

از اين مرحله به بعد بود كه ریختن آسفالت بر روي لوله‌ها، از ساحل شروع شد. آسفالت، از نوع گرم و بسیار مرغوب بود و هم‌زمان با نصب لوله‌ها ریخته می‌شد تا بتوان روی پل حركت كرده و كار را جلو بُرد. از آن‌جا كه قُطر لوله‌ها زياد بود، فضاي خاليِ زيادي بين لوله‌ها در آخرين رديف ايجاد شده بود كه براي صرفه‌جويي در حجم آسفالت و جلوگيري از ريخته‌شدنِ آن به رودخانه، در لابه‌لاي لوله‌هاي بزرگ، از لوله‌هايي با قُطر كمتر استفاده گرديد. بعد از ریختن آسفالت، سطح آن را توسط گريدر، کمی هموارتر كردند. براي اتمام كار هم تنها یک دفعه کوبیدنِ آسفالت، كفايت مي‌كرد.

بدين‌ترتيب احداث «پل بعـثت» در روز سه‌شنبه مورخ 1365/7/22 به اتمام رسید و مورد استفادة رزمندگان اسلام قرار گرفت.

مهندس محمود شهیری پارسا، فرمانده تیپ مهندسی رزمی ثامن الائمه خراسان در دوران جنگ در مورد پل بعثت می گوید:

تیپ مهندسی ثامن الائمه که ما بودیم، چندین گردان داشتیم. تیپ موسی بن جعفر را داشتیم که در سومار مستقر بودند و در غرب. گردان جواد الائمه در منطقه سوسنگرد و دشت آزادگان مستقر بودند و گردان حضرت رضا علیه السلام هم در محور فاو و منطقه فاو بودند. یک گروهان نصب پل داشتیم، چه پل های چریکی، چه پل های شناور و چه پل ثابت و یک گروهان هم پمپاژ و پدافند آبی داشتیم.

در ادامه مأموریت هایی که داشتیم در منطقه فاو، مسئولیت نصب پل بعثت به ما واگذار شد. در حقیقت به عهده گروهان حضرت ابوالفضل بود که به اصطلاح این وظیفه را انجام می داد...

لینک مستقیم دانلود مستند آنسوی رودخانه در مورد مهندسی جنگ و فرآیند ساخت پل بعثت (پخش شده در برنامه ثریا)

(حجم: 94 مگابایت؛ کیفیت (TVRip)، عالی؛ مدت زمان: 18 دقیقه)

برداشت فقط با ذکر Military.ir

ادامه دارد...

ویرایش شده در مهر 93 توسط saberin

**Che** · مهر 93

بسیار متشکر از دوستان عزیز ...

می خواستم درخواست کنم اگر ممکنه یک عکس رو من باب نمونه در سایز بزرگ قرار بدن و بقیه رو کوچک ... 5 دقیقه طول میکشه لود بشه و صفحه خیلی سنگین شده ... :)

تشکر مجدد از دوستان ...

یا علی ...

**Saberin** · مهر 93

تصاویر مهندسی جنگ

(قسمت سوم)

آزمون و خطا آخرین و پایانی ترین روش مهندسین جهاد در طراحی و اجرای طرح ها بود. همه چیز محاسبه می شد، در مقیاس های کوچک یا در محیط های مشابه امتحان می شد. هیچ کاری بدون حساب و کتاب نبود. بسیاری از کارهای آن زمان هم هنوز ادامه دارد. به طور مثال نسل اول زیردریایی در ایران همان زیردریایی ابتدایی جهاد بود. بسیاری از پیشرفت های فعلی، وام دار طرح های مهندسی و دقیق جهاد در جنگ است.

6- زیردریایی