saman_777

استراتژی دفاع مسطح ( موزائیکی ) / ضربه دوم ،ساختار و سطح پاسخ نامحدود به تهدیدات نظامی

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]عزیز من انرژی هسته ای و مشتقات اون فقط یک پارامتره که وضع رو بدتر کرده[/quote]
خدا وکیلی اصلا خودت فهمیدی چی گفتی؟
انرژی هسته نه یک پارامتره و نه وضع رو بدتر کرده. انرژی هسته ای یک علم و صنعت راهبردی هست که پایه های قدرت هر کشوری رو تشکیل میده. وضع بد هم ربطی به انرژی هسته ای نداره، بلکه به مدیریت بد مربوط میشه.
[quote]با سلام خدمت همه دوستان گرامي
فرمايش شما خيلي كلي است . بفرماييد كجاي سياستهاي كلان غلط بوده يا وضع از كدام نظر فاجعه است . فشار اقتصادي و سياسي هميشه بوده و چيز جديدي نيست . سابقه حمله نظامي و جنگ تمام عيار هم در كارنامه ما ثبت شده است . تحريم هاي سخت تر از اين هم قبلا وجود داشته و از دل همانها توان فعلي بيرون آمده است . روز و ساعتي را هم مشخص بفرماييد كه عليه ما در دنياي رسانه مطلبي پخش نشده باشد و يا تعريفي از ايران شده باشد . ترورهاي بسيار گسترده تر و بدتر از ترورهاي فعلي هم در اوپل انقلاب و جنگ وجود داشت . ولي به لطف الهي همه موانع و مراحل را تا اينجا پشت سر گذاشته ايم و از اين به بعد هم به اميد خدا پشت سر مي گذاريم . همانطور كه عرض كردم اگر از گذشته درس بگيريم و نقاط ضعف خود را تبديل به نقاط قوت خود كنيم توان اين را داريم حتي در شرايط تحريم كامل هم مملكتمان را اداره كنيم . به شرط آنكه قبلا از ترس مرگ خودكشي نكنيم [/quote]
آقا خودت رو خسته نکن. بعضی ها اصلا نمیدونن توی جهان اطراف چی گذشته و چی داره میگذره.....

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]تحريم هاي سخت تر از اين هم قبلا وجود داشته و از دل همانها توان فعلي بيرون آمده است [/quote]
به نظر من هم همه ی حرفای شما درسته و این تحریم ها رو هم مثل همه ی قبلی ها پشت سر میزاریم و از این فرصت برای بومی سازی علم و تکنولوژی استفاده میکنیم انشاا...
ولی میشه بفرمایید کی تحریم هایی سخت تر از این برای کشورمون وجود داشته؟!!! :evil:
به نظر من این تحریم های بی سابقه یک برنامه ریزی دقیق میخواد تا بدون مشکلی ازشون بگذریم :mrgreen:
وگرنه میتونه باعث رشد اقتصادی منفی به طور وحشتناکی بشه icon_eek

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]تحريم هاي سخت تر از اين هم قبلا وجود داشته و از دل همانها توان فعلي بيرون آمده است [/quote]
به نظر من هم همه ی حرفای شما درسته و این تحریم ها رو هم مثل همه ی قبلی ها پشت سر میزاریم و از این فرصت برای بومی سازی علم و تکنولوژی استفاده میکنیم انشاا...
ولی میشه بفرمایید کی تحریم هایی سخت تر از این برای کشورمون وجود داشته؟!!! :evil:
به نظر من این تحریم های بی سابقه یک برنامه ریزی دقیق میخواد تا بدون مشکلی ازشون بگذریم :mrgreen:
وگرنه میتونه باعث رشد اقتصادی منفی به طور وحشتناکی بشه icon_eek[/quote]
[align=justify]با سلام خدمت همه دوستان گرامي
زماني بود كه ورود سيم خار دار هم به مملكت ما تحريم شده بود و محموله سيم خاردار ايران كه قرار بود از مرزهاي شوروي سابق عبور كند توقيف شد . زماني بود كه فشنگ براي ضد هوايي هاي ما وجود نداشت و گلوله خمپاره سهميه بندي بود . زماني بود كه توليد نفت براي ما 10 دلار تمام مي شد و قيمت آن در بازار 7 دلار بود . زماني بود كه كشتي هاي كالا هاي اساسي ايران هدف قرار مي گرفت و قيمت بيمه در منطقه به قدري بالا رفته بود كه طبق محاسبات اگر از هر 15 كشتي كاروان ايران يكي هدف قرار مي گرفت و غرق مي شد صرف مي كرد كه كشتي ها بيمه نباشند . در انتهاي جنگ به زحمت 10 جنگنده آماده پرواز پيدا مي شد . از اين سخت تر كه ما در بعد هسته اي تحريم كامل بوديم و به غني سازي دست پيدا كرديم ؟ از اين سخت تر كه ماهواره سينا را روسها برايمان پرتاب كردند و كنترلش را به ما ندادند ؟ از اين سخت تر كه قطعه هواپيماي نظامي و غير نظامي را به ما نمي دادند و هنوز هم نمي دهند ؟ از اين سخت تر كه پول ناو خارك را گرفتند و در همان روز تحويل به خاطر قانون تحريم تسليحاتي ايران آن را در انگليس توقيف كردند و تا اواخر جنگ آن را نگه داشتند؟ زماني بود كه همه چيز سهميه بندي و كوپني بود . روزهايي كه صد ترور موفق در سراسر كشور اتفاق مي افتاد و آن مسپولي كه صبح از خانه بيرون مي رفت اميد نداشت شب دوباره به خانه برگردد . در آن شرايط مملكت اداره شد و كشور ايران جنگي را تمام كرد كه حريفش با 360 ميليارد دلار ذخيره ارزي جنگ را شروع كرد و با 60 ميليارد دلار بدهي جنگ را به پايان رساند كه همان بهانه حمله به كويت شد . نسل امروز آن روزها را نديده است كه امروز را سخت مي بيند . [/align]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب zed از شما سپاسگزارم، و بی نهایت دلشادم از اینکه یک آدم بزرگ عاقل با زبان فاخر پاسخی منطقی به یک عضو جوان تر از جامعه ایرانی داد: روزهای زندگی یک کودک 6 ساله در سنگری تنگ و تاریک در شهری جنگ زده حقیقتا از امروزهای ما تحمل ناپذیرتر و دشوارتر نمی گذشت؟ ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]امریکا هم تا ببینه فلان........ چهار تا بمب اتمی میندازه فلان جای ایران!! به همین راحتی به همین خوشمزگی! در این سایت شاهد چه تحلیل هایی هستیم! icon_frown

برخی دوستان شرایط امروز منطقه و جهان رو با شرایط اواخر جنگ جهانی دوم اشتباه گرفتن! شرایطی که در اون برای مدتی امریکا تنها دارنده بمب اتمی بود!اما امروز اوضاع به گونه دیگری است و امریکا نمیتواند به همان راحتی و خوشمزگی که دو بمب اتم تحویل ژاپن داد تحویل ما هم بدهد!در شرایط امروزی که باشگاه دارندگان بمب اتمی تکمیل شده یک همچین کار احمقانه ای بدعتی بس خطرناک خواهد بود برای موجودیت متحدین امریکا و خود امریکایی ها حتی!

اونهایی که میگن ما باید به سمت ساخت بمب اتمی برویم. بمب اتمی ممکن است امریکا رو از حمله احتمالی به ما منصرف بکند اما تحریم ها را چه میکند؟؟ بمب اتمی یعنی رودرویی با روسیه که ایران مجهز به بمب اتمی در جنوب مرز هایش را تهدید میداند! یعنی از دست دادن همین ناچیز حمایت معدود کشور های جهان از ما. یعنی محاصره کامل اقتصادی!یعنی...........

[b]دوستان به خاطر دارند که مقام رهبری چه فرمایشاتی داشتند در مورد بمب اتمی؟؟[/b][/quote]
دوست عزیز شما مطمئنی که مقام معظم رهبری وقتی با فرماندهان نظامی مملکت صحبت می کنه هم دقیقاً حرف هایی رو میزنه که توی مجامع عمومی میزنه؟!
اصلاً به نظرت این کار عقلانیه؟
همه اونایی که بر لزوم داشتن بمب هسته ای تاکید کردند قبلش از لزوم داشتن اقتصاد قوی هم حرف زدند
چطور روسیه می تونه پاکستان و هند هسته ای رو دم گوشش ببینه اما ایران هسته ای رو نمی تونه؟
اصلاً مگه تا حالا روسیه از ما حمایت کرده که حالا بخواد قطعش کنه؟
شما هم خوشحالی ها
حالا گیریم آمریکا از بمب اتم هم استفاده کرد. بعد ما باید بگیم کار بدی کردی چون بدعت بدی تو دنیا باب کردی؟!!!!! مگر تو عراق از اورانیوم غنی شده استفاده کرد بدعت درست شد؟؟!!!
الان صبح و شب هر وقت دلش بخواد پاکستان رو بی دلیل بمباران می کنه و زن و بچه رو می کشه؛ کسی می تونه بگه بدعت بدی تو دنیا درست کردی؟؟!!!
شما دیگه آخر استدل هستید
دیکی از دوستان می گفت با بمب هسته ای چی می شه کرد. جوابش خیلی سادست با بمب هسته ای میشه اسرائیل رو زد و نه هیچ جای دیگه ای رو
توی دنیا فقط پول است که فرمانروایی می کنه و بخش عظیمی از ثروت دنیا دست صهیونیست هاست لذا اگر قرار باشه جنگی بین ایران و هر کشور غربی شروع بشه که در اون جنگ موجودیت اسرائیل به خظر بیافته خود همون صاحبان سرمایه جلوی اون جنگ رو خواهند گرفت
یکی از دوستان می گفت که داشتن سلاح هسته ای حرامه؛ اما این دوستمون فکر نکرد که پدر جان اولاً که کلی از احکام شرعی بعدها تغییر کردند و این حکم هم به موقعش تغییر می کنه
در اسلام حمل کردن سلاح نه تنها مشکلی ندارد بلکه فکر کنم مستحب هم هست و بخاظر همین است که عموم اعراب با خود همراه شمشیر یا خنجر حمل می کردند اما الان بنا به حکم مراجع حمل سلاح حرامه
نکته دوم: من و شما اگر بریم از دفتر رهبری در مورد سلاح هسته ای استفتاء کنیم می فرمایند حرام است اما آیا به فرماندهان نظامی هم همین حرف رو میزنه؟؟؟
یعنی شما فکر می کنید مملکت ما این همه هزینه رو بخاطر 1000 مگاوات برق هسته ای داره تحمل می کنه که هزینه تولیدش هم گران تر از هزینه تولید توسط نیروگاه های سیکل ترکیبی است
الان نزدیک دو ساله داریم اورانیوم 20 درصد تولید می کنیم. همش بخاطر نیروگاه تحقیقاتی تهرانه؟؟!!! که دیگه چیزی به پایان عمرش هم باقی نمونده!!!!
تلویزیون میگه حرامه شما هم می گید دیگه همونیه که شنیدیم ولا غیر
بابا ایول :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مثلا با بمب هسته ای اسرائیل را بزنی فکر می کنی بعدش کسی ایران زنده می مونه ؟
اولا پایگاههای پرتاب موشک و سیلو ها خیلی ها شون زیرزمینی هستند و اسرائیل با 400 کلاهک اتمی پاسخ خواهد داد دوما اسرائیل زیر دریایی با قابلیت حمل موشک اتمی دارد حالا امریکا هیچی من معتقدم سپر دفاع هوایی بازدارندگیش بیشتر از بمب اتمه به خصوص اگر نیروی هوایی پر قدرتی داشته باشیم پهباد برد بلند تازه تمام فلسطینی ها می میرن حتی اروپا هم آلوده می شه یعنی اروپا هم با ما دشمن می شه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]مثلا با بمب هسته ای اسرائیل را بزنی فکر می کنی بعدش کسی ایران زنده می مونه ؟
اولا پایگاههای پرتاب موشک و سیلو ها خیلی ها شون زیرزمینی هستند و اسرائیل با 400 کلاهک اتمی پاسخ خواهد داد دوما اسرائیل زیر دریایی با قابلیت حمل موشک اتمی دارد حالا امریکا هیچی من معتقدم سپر دفاع هوایی بازدارندگیش بیشتر از بمب اتمه به خصوص اگر نیروی هوایی پر قدرتی داشته باشیم پهباد برد بلند تازه تمام فلسطینی ها می میرن حتی اروپا هم آلوده می شه یعنی اروپا هم با ما دشمن می شه[/quote]
کسی قرار نیست اسرائیل رو بزنه
قراره آمریکا و اسرائیل و غرب بفهمند که اگر حمله ای به ایران بشه اسرائیل میره رو هوا؛ به این می گند بازدارندگی
اصلاً اگر ما بمب هسته ای نداشتیم و اسائیل با 400 تا کلاهک هسته ای به ایران حمله کرد بعد چی؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]مثلا با بمب هسته ای اسرائیل را بزنی فکر می کنی بعدش کسی ایران زنده می مونه ؟
اولا پایگاههای پرتاب موشک و سیلو ها خیلی ها شون زیرزمینی هستند و اسرائیل با 400 کلاهک اتمی پاسخ خواهد داد دوما اسرائیل زیر دریایی با قابلیت حمل موشک اتمی دارد حالا امریکا هیچی من معتقدم سپر دفاع هوایی بازدارندگیش بیشتر از بمب اتمه به خصوص اگر نیروی هوایی پر قدرتی داشته باشیم پهباد برد بلند تازه تمام فلسطینی ها می میرن حتی اروپا هم آلوده می شه یعنی اروپا هم با ما دشمن می شه[/quote]
کسی قرار نیست اسرائیل رو بزنه
قراره آمریکا و اسرائیل و غرب بفهمند که اگر حمله ای به ایران بشه اسرائیل میره رو هوا؛ به این می گند بازدارندگی
اصلاً اگر ما بمب هسته ای نداشتیم و اسائیل با 400 تا کلاهک هسته ای به ایران حمله کرد بعد چی؟[/quote]



فرقش چیه در هر حال می میریم یعنی جون شما با اسرائیلی ها برابره ؟ تازه سپر دفاعی هم دارن اگه 1 درصد کار کنه باز بهتر از هیچیه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یک مسئله خیلی ساده وجود داره ما هی میگیم این ویسازیم اون ویسازیم ولی دشمنان دارند عالیترینش هم دارند اگر همین فردا جنگ شود چه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یک مسئله خیلی ساده وجود داره ما هی میگیم این ویسازیم اون ویسازیم ولی دشمنان دارند عالیترینش هم دارند اگر همین فردا جنگ شود چه؟[/quote]

سلام دوست عزیز اولا قرار نیست بخاطر یه فناوری ما بیایم عقاید خودمون نادیده بگیریم دوما با وجود مشکلات زیاد همه دارن تلاش خودشونو میکنن و سوما درسته که تجهیزات در جنگ مهمه و ما هم خیلی کم نداریم اما روشهای جنگ و فرماندهی مهمه که ما کم نمیاریم .
درضمن قدرت ما به ایمانمونه نه آهن

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تازه یادتون نره که خدا با ماست و همونطور که خداوند گفته هیچ ترس و اندوهی برای مومنین نیست

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خطاب به اون دوست عزیزی که فرمودن فناوری نظامی ما از کیفیت مطلوبی برای رویارویی با یانکی ها برخوردار نیست؛ برادر عزیزم بذارید به شما بگم ... شما با چشمان خودتون خواهید دید اولین موشک ایرانی که یه لگن carrier یانکی رو هدف بگیره چهره اون موجوداتی که بنا به گفته شما پشت technology bench نشستن چه شکلی میشه ... چرا داریم با تفاله ایده های بجا مونده از دوران دیکتاتوری پهلوی در سال 1390 زندگی می کنیم!؟ در ساعت صفر ... وقتی قیافه اون موجودات ابله رو در برخورد با مدافعان کشورم ببینم دیگه هیچ چیز حتی قرار گرفتنم در مرکز یه توپ حرارتی 30 میلیون سلسیوسی منو نگران نمی کنه «اینجا کشور منه و با افتخار و عزت ازش دفاع می کنم» یادتون هست وقتی بعد از اشغال بیروت از این لجن زاده های صهیونیست می پرسیدن که چرا تن به قانون دنیا برای خودداری از کشتار و تعدی و ترور نمی دین با پوزخند به ژورنالیست ها می گفتن که اگر می خواستیم به این چیزا گردن بذاریم اصولا چیزی به نام ا ... ل (لعنت به این ...) وجود نداشت!؟ حالا چرا کشور من که خیلی زیادی هم به این دنیای دیوانه و خبیث که حق داریم دست کم از 50 تا کشورش که تو جنگ محکم کنار متجاوز 8 ساله ایستاده بودن انتقام سختی بگیریم محبت نشون داده و می بخشید اینو میگم رو داده! باید در دفاع جانانه از خودش تردید کنه!؟ به شما و همه کسانی که ممکنه مثل شما استدلال هایی از این دست داشته باشن اطمینان کامل میدم که متجاوزین اعم از یانکی و غیرهم با صحنه های مبهوت کننده ای روبرو میشن؛ اونقدر که کار اون نبرد نظامی به چند روز هم نمیکشه ... من مرده و شما برادر عزیزم زنده و پایدار ... خواهید دید ... امیدوارم در اون لحظات شما محکم کنار میهن و مردم خودتون ایستاده باشید.
مردم کشورم دست به انتخاب زدن و محکم پای انتخابشون ایستادن حالا هر چیز دیگه ای هم که این وسط طرح بشه دقیقا مثل مسائل درون خانوادگی می مونه ما نیازی به قیم و طرف اجنبی نداشتیم و نداریم دوره آقا بالاسر بازی سفیدها خیلی وقته تموم شده
و الان وقتی می خوان با ایران حرف بزنن باید مواظب باشن: عزت و حرمت این ملت باید دقیقا و به مفهوم اخص کلمه در تمام دیالوگ های بین المللی حفظ بشه و دقیقا مقصودم همون کسانی که توهم ارباب جهان بودن رو دارن (پشت گوششون دیدن ... )
قوام ایرانیان به روح حقیقی: هویت حماسی اونهاست.
با کارهایی که تو دو دهه اخیر شده من هیچ نگرانی حادی درباره فناوری نظامی ایران نمی بینم؛ این مسیر خیلی وقته برای انواع نوآوری ها باز شده و ادامه داره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]خطاب به اون دوست عزیزی که فرمودن فناوری نظامی ما از کیفیت مطلوبی برای رویارویی با یانکی ها برخوردار نیست؛ برادر عزیزم بذارید به شما بگم ... شما با چشمان خودتون خواهید دید اولین موشک ایرانی که یه لگن carrier یانکی رو هدف بگیره چهره اون موجوداتی که بنا به گفته شما پشت technology bench نشستن چه شکلی میشه ... چرا داریم با تفاله ایده های بجا مونده از دوران دیکتاتوری پهلوی در سال 1390 زندگی می کنیم!؟ در ساعت صفر ... وقتی قیافه اون موجودات ابله رو در برخورد با مدافعان کشورم ببینم دیگه هیچ چیز حتی قرار گرفتنم در مرکز یه توپ حرارتی 30 میلیون سلسیوسی منو نگران نمی کنه «اینجا کشور منه و با افتخار و عزت ازش دفاع می کنم» یادتون هست وقتی بعد از اشغال بیروت از این لجن زاده های صهیونیست می پرسیدن که چرا تن به قانون دنیا برای خودداری از کشتار و تعدی و ترور نمی دین با پوزخند به ژورنالیست ها می گفتن که اگر می خواستیم به این چیزا گردن بذاریم اصولا چیزی به نام ا ... ل (لعنت به این ...) وجود نداشت!؟ حالا چرا کشور من که خیلی زیادی هم به این دنیای دیوانه و خبیث که حق داریم دست کم از 50 تا کشورش که تو جنگ محکم کنار متجاوز 8 ساله ایستاده بودن انتقام سختی بگیریم محبت نشون داده و می بخشید اینو میگم رو داده! باید در دفاع جانانه از خودش تردید کنه!؟ به شما و همه کسانی که ممکنه مثل شما استدلال هایی از این دست داشته باشن اطمینان کامل میدم که متجاوزین اعم از یانکی و غیرهم با صحنه های مبهوت کننده ای روبرو میشن؛ اونقدر که کار اون نبرد نظامی به چند روز هم نمیکشه ... من مرده و شما برادر عزیزم زنده و پایدار ... خواهید دید ... امیدوارم در اون لحظات شما محکم کنار میهن و مردم خودتون ایستاده باشید.
مردم کشورم دست به انتخاب زدن و محکم پای انتخابشون ایستادن حالا هر چیز دیگه ای هم که این وسط طرح بشه دقیقا مثل مسائل درون خانوادگی می مونه ما نیازی به قیم و طرف اجنبی نداشتیم و نداریم دوره آقا بالاسر بازی سفیدها خیلی وقته تموم شده
و الان وقتی می خوان با ایران حرف بزنن باید مواظب باشن: عزت و حرمت این ملت باید دقیقا و به مفهوم اخص کلمه در تمام دیالوگ های بین المللی حفظ بشه و دقیقا مقصودم همون کسانی که توهم ارباب جهان بودن رو دارن (پشت گوششون دیدن ... )
قوام ایرانیان به روح حقیقی: هویت حماسی اونهاست.
با کارهایی که تو دو دهه اخیر شده من هیچ نگرانی حادی درباره فناوری نظامی ایران نمی بینم؛ این مسیر خیلی وقته برای انواع نوآوری ها باز شده و ادامه داره[/quote]
روحیه وطن پرستی شما قابل تقدیر هست. اما به هر حال بعضی واقعیت ها رو باید پذیرفت و با صراحت از اون حرف زد. اعتراف به نقاط ضعف هم نباید چیز مذمومی تلقی بشه. البته این رو هم باید گفت که ما اونقدرها هم دست و پا بسته نیستیم. اما به هر حال در جنگ احتمالی ما باید حداقل با چندین کشور وارد جنگ بشیم. در حالی که تجهیزات ما در نیروی هوایی و پدافند غالبا همون تجهیزات مورد استفاده در دوران جنگ هست و هیچ نیازی به گفتن نیست که ما در این دو حوزه دارای آسیب پذیری مطلق هستیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب patriot1979 شما مسائل نظامی را با احساسات شخصی قاطی می کنید که من را یاد فیلم آخرین سامورایی می اندازد سامورایی ها چه کاری برای ژاپن در زمان حمله اتمی کردند ؟ فکر می کنم ایران نیاز به سپر پیشرفته هوا فضا دارد تا در مقابل حمله اتمی شانسی داشته باشیم در حال حاضر ما در برابر حمله اتمی کاملا دست و پا بسته هستیم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام خدمت همه دوستان.


بحث ها به کجاها کشیده! بابا اینقدر نگران حمله امریکایی ها نباشین. فعلا که ما داریم اونها رو تهدید به حمله می کنیم؛ نه اونها.

رهبر عزیزمون چند وقت پیش اوضاع کنونی کشور رو به دوره بدر و خیبر تشبیه کردن.

دیروز هم با اون فرمایشاتشون درمورد رژیم صهیونیستی و حمایت از هر گروهی که با اون مبارزه کنه، علنا علیه این رژیم اعلام جنگ کردن.

اگه چشممون رو به روی این حقیقت بستیم، بهتره از خواب بیدار بشیم و بدونیم در چه وضعیتی زندگی می کنیم. امروز، این ماییم که داریم خط و نشون جنگ می کشیم و حریف می طلبیم. توی فرمایشات دیروز آقا مطالبی هم راجع به نامه اوباما مطرح شد. دوستان یه بار دیگه اون بخش رو مرور کنین.


[quote]جناب patriot1979 شما مسائل نظامی را با احساسات شخصی قاطی می کنید که من را یاد فیلم آخرین سامورایی می اندازد سامورایی ها چه کاری برای ژاپن در زمان حمله اتمی کردند ؟ فکر می کنم ایران نیاز به سپر پیشرفته هوا فضا دارد تا در مقابل حمله اتمی شانسی داشته باشیم در حال حاضر ما در برابر حمله اتمی کاملا دست و پا بسته هستیم[/quote]
یکی از پاسخ های ساده جنگ علیه ایران، حتی قبل از اینکه کار به تسلیحات اتمی بکشه، خرابکاری در داخل خاک امریکاست.

انفجارهای پیاپی در مسیر خطوط انتقال نیرو، نیروگاهها، سدها، لوله های آب و ... . انفجارهایی با حجم نسبتا بالای مواد منفجره و در تعداد بسیار بالا. همین مساله می تونه جنگ رو به شهروندان امریکا بچشونه.
و در ادامه جنگ، تهدید به انفجار در مناطق مسکونی امریکا درصورت حمله به شهروندان در کشور خودمون.

این یکی از پاسخهای نامتقارن علیه حمله امریکا می تونه باشه.

وقتی میگیم نامتقارن، بعضیها که حتی نمی دونن سپاه چیه، فکر می کنن همون چریکی یا پارتیزانیه. درحالیکه جنگ نامتقارن یعنی پاسخ به دشمن از نوعی متفاوت از شیوه های نبرد عادی.


یا حق

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط LostSky
      منفک شده از تاپیک جامع نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران 
      1399/10/23 خورشیدی
       
      =================
       
       
       
      پروژه ناو بندر کار بسیار داره و در آینده نزدیک نباید انتظار رونمایی داشته باشیم.
       
      این پروژه تغییر اساسی و تبدیل یک ابر تانکر نفتکش به یک ناوبندر نظامی با قابلیت ها و امکانات فراوان هست.
      یک نفتکش دارای مخازن بسیار بزرگ ذخیره نفت هست که باید به کلی تغییر کنه و دارای بخش های متعدد نگهداری و انبار داری و اسکان و غیره خواهد شد.
      از طرفی کار بخش اضافه کردن روسازه جدید جهت آشیانه های بالگرد و بخش های وابسته که همین الان هم بخشیش مشخصه اجرا شده.
      بخش تسلیحات و رادارها و دیگر سامانه های مخابراتی و غیره هم زمان بسیار بالایی خواهد گرفت.
      با وجود سرعت بسیار پایین ساخت فریگیت های کلاس موج و همچنین اعلام زمانهای به آب اندازی و عملیاتی کردن این شناورها که بارها به عقب افتاده بسیار بعید هست که این شناور عظیم به این زودی ها حتی جهت تست به آب انداخته بشه ، مگر اینکه نیرو به شدت روی این پروژه تمدکز هزینه و انرژی بزاره تا زودتر به نتیجه برسه.
      البته با روند مشاهده شده به نظر میاد که اینگونه باشه و فرماندهان نیرو خواهان الحاق سریع یک شناور بزرگ و دوربرد جهت پشتیبانی همه جانبه ناوگروه های اعزامی به مناطق دوردست هستند و روند فعلاً با سرعت خوبی دارد پیش میرود.
    • توسط worior
      یک مبتدی هسته ای، مسئله ای به بهانه 0.1 کیلوتن به منتهی 10 مگاتن
      مقدمه
      یک تیتر متناقض نما برای برانگیختن سوال در این مورد که یک تازه کار هسته ای چگونه باید شروع کند، در برنامه خود به چند کیلوتن قدرت نیاز دارد؟
      اینکه در یک برنامه هسته ای در مراحل ابتدایی از اینکه از چه بمبی و چه هدف گذاری در تهیه ذخایر هسته ای میبایست بهره مند بود، تعاریف مشخصی وجود ندارد، جز 3 تز معروف که برای تولید هر سلاحی بکار میروند؛ "تولید برای زمان استفاده" و تز دیگر "تولید بر اساس مقابله با دیگری" و "تولید برای مکان استفاده یا هدف"، راهکار نظام مند دیگری وجود ندارد.  مشخص نیست چه موقع این 3 روش حدود خود و حدود نیاز هر کشوری با برنامه هسته ای را مرتفع میکنند.
      تولید بر اساس مقابله با دیگری حتی در تعداد بسیار کم نیز توجیه کافی دارد. و کافی است که رقیب بداند در تهاجم هسته ای خویش با پاسخ هسته ای مبهمی از نظر ابعاد و تعداد، روبرو خواهد شد و یا اینکه میبایست دست کم یک ضربه اتمی متقابل به انتخاب حریف را تحمل کند. ضربه ای که در هر شرایطی با هر مقداری دردناک خواهد بود.
      بنابراین سیاست ابهام هسته ای فقط بدرد کشورهایی میخورد که نمیخواهند زیر ترس و حسرت هسته ای باقی بمانند، متوانند برنامه خود را بخوبی پنهان نگاه دارند، و قصد ندارند حجم ذخایر هسته ای خود را افزایش داده و یا ابعاد استفاده را از نظر زمان و مکان پیچیده سازند، آنها همچین سلاح هسته ای را بعنوان یک راهبرد اجرایی فراتر از امر موازنه در نظر نگرفته اند.
       تولید بر اساس زمان استفاده یک امر منحصر به فرد است، مثلا تعدادی بمب موجود باشد که اگر لازم شد روزی مثلا در آخرالزمان استفاده شود! این راهکار نیز هم از نظر اجرایی مبهم است و هم منتهی به یک حد نهایی بی معنی یعنی روز مبادای غیرممکن آن کشور منوط میشود، چنین برنامه ای نبودش بهتر از بودن آن است.
      تولید بر اساس راهکار مکان استفاده نیز از نظر عددی دچار ابهام میشود. اگر دو کشور چین و هند یکدیگر را از این نظر مورد سنجش قرار دهند و برای هر هدفی که مورد نیاز اقدام هسته ای می بیننند، سلاح هسته ای با توان مشخصی بسازند، تعداد اهداف زیاد خواهد بود و هم اینکه مسائل بسیاری نظیر شیوه نگهداری، میزان لازم، استراتژی انتخاب و شلیک و ... پدید میآورند، ممکن بمب هایی که بر اساس مکان استفاده طراحی میشوند، به نحوی محدود شوند که هیچ وقت ارزش بهره گیری نیابند. مثلا بمبی به اندازه پایتخت یک کشور تدارک دیده شود،  بزرگ در حد 5 مگاتن، و چون پدافند دشمن موثر است، تعداد متناسبی در برابر آن ساخته شود، مواد هسته ای فراوانی همراه با پیچیدگی ای نگهداری تدارک دیده شود، ولی هیچ گاه ارزشی فراتر نیابند و دو کشور بعدا با صلح هزینه گزافی به امور نظامی خود تحمیل کنند. مانند ذخایر عظیم شوروی و آمریکا که عملا بعد از جنگ سرد بلا معنی باقی مانده اند.
      راهکار دیگری که اشاره نشد، میتواند تولید صرفا تحقیقاتی باشد، به نظر میرسد سالها دو کشور آمریکا و شوروی آزمایش های اتمی را با این اهداف انجام داده اند و چنین اهدافی امروزه دیگر به معنای سابق کاربردی به نظر نمیرسد. علوم مربوط بهانفجار هسته ای به شکل وسیعی تحصیل شده اند،  فقط آن لبه پیشرو در کاهش ابعاد، کاهش عوارض و افزایش توان مورد تحقیق است که امری علمی به نظر میرسد تا نظامی و عمدتا وابسته به محاسبات کامپیوتری، شبیه سازی و تست های غیراتمی است.
      یک سطح راهکنشی نظامی
      مسیرهای ارزیابی شده توسط افراد، و نهادهای مختلف نظامی وحتی غیر نظامی در برسی گزینه های ماشه هسته ای، نمایشگر تنش زایی فزاینده هستند. استفاده از تسلیحات متعارف قدرت مند در صورت کارآمد نبودن به سمت استفاده از تسلیحات هسته ای بسیار سبک و سپس به سمت حل گره های نظامی که با بمباران متعارف و سبک هسته ای حل نمیشوند، و سپس پاسخ قویتر به حریفی که ضربه هسته ای را ارسال کرده با سلاح هسته ای قویتر تمایل دارند.
       مثلا یک استفاده سبک از سلاح هسته ای در زدن یک بتلگروپ با قدرتی معادل 0.5 کیلوتن تی ان تی، ممکن است پاسخی برابر با 5 و یا 15 کیلوتن از سوی رقیب دارنده سلاح هسته ای در موقعیتی مشابه ایجاد کند، و این فتح بابی باشد برای تنش زایی به مسیر استفاده های بزرگتر، 200 کیلوتن به یک مگاتن و یک مگاتن به  سرهای جنگی خوشه ای هسته ای و بیشتر.
      اقیانوس بعنوان بستر آزاد استفاده از تسلیحات اتمی
      آثار استفاده از تسلیحات هسته ای در سطح دریا بسیار متفاوت از استفاده در خشکی است.روسیه، چین، آمریکا هر یک ناوگان دریایی بسیار عظیمی دارند، و میتوانند با یک ضربه هسته ای تمام آنچه دشمنشان در برابرشان قرار داده است را در دریا منهدم کنند، ناوها به درون اوقیانوس غرق میشوند و آثار رادیواکتیو نیز بسیار کم و شاید محو میشود، آب دریا یکی از بهترین جاذب های تشعشعات رادیو اکتیو است و اگر از بمب های هیدروژنی استفاده شود، بدلیل مصرف شدن حجم بالایی از خرج اورانیوم یا پلوتونیومی، آثار تهاجم هسته ای بسیار کمتر خواهد بود. ولیکن هر استفاده از سلاح هسته ای در سطح خشکی مصائب بی پایانی بجای خواهد گذاشت. با وجود سیستم حمل و نقل جدید، یه انفجار هسته ای قوی که شهری را آلوده کند حتی از طریق حمل و نقل بار و یا حتی مسافرت افراد نیز میتواند آلودگی خود را منتقل کند، انتقال از مسیر هوا جای خود دارد. به محاسبه ای استفاده از یک بمب 1مگاتنی علیه فردو که باعث از بین رفتن مواد هسته ای شود، ممکن است آثار رادیواکتیو آن حتی در مرز و هند و چین مشاهده شود.
      بنابراین با وجود کاهش عقلایی استفاده از تسلیحات اتمی در سطح خشکی، همچنان استفاده از این تسلیحات در سطح دریا توجیه پذیر است. بخصوص برای همه کشورهایی که تحت تاثیر سیاست ناوگان جنگی دشمنان خود قرار گرفته اند. یک سلاح هسته ای سبک میتوانند پایان دهنده بسیار توجیه پذیر برای آغاز جنگی از سوی دریا باشد، اما پاسخ آن چه میتواند باشد؟!
      -          ادامه استفاده از تسلیحات سبک؟
      -          ماندن بر پایه اصول اخلاقی همزمان با پاسخی بسیار قویتر بصورت متعارف؟
      -          دادن پاسخ برابر و انتظار بی خیال شدن حریف؟
      -          دادن پاسخی بسیار قوی؟
      -          تسلیم شدن و ندادن هیچ پاسخی؟
      جنگ احتمالات خود را دارد، بعید است کشوری مثل آمریکا 3 ناو هواپیمابر خود را در اثر یک انفجار هسته ای در سطح دریا در یک تهاجم احتمالی در تنگه تایوان از سوی چین، منهدم شده ببیند، و از اقدام متقابلی قدرتمند تر و وسیع تر بهره نگیرد، سایر پاسخ ها مبتنی بر شیوه جنگ بازی و یا احتمالا بعدی هستند، اما چه کسی قادر است بدرستی پیش بینی کند؟ انتخاب استفاده از تسلیحات اتمی به هوش مصنوعی و مدلهای پیش بینی مبتنی بر روانسنجی رهبران واگذار خواهد شد؟!
      با این وجود آنچه مشخص است این کیلوتن نیست که تایین میکند، اقدام بعدی بمب اتمی استراتژیک بشد، یا ماشین روز قیامت، در مثال بالا آمریکا د برابر پایتخت چین را با چندمگاتن هدف قرارداده و البته پاسخ مشابهی هم دریافت کند! این موارد در کتاب کاهن و دیگران بخوبی بحث شده اند. اما استفاده اولیه از این تسلیحات یک انتخاب مبتن بر دوئل هسته ای هستند، استفاده کننده قطعا با سطحی از پیروزی روبرو خواهد شد که میبایست عواقب آن را بپذیرد.
       
       
      تست دریایی راکت ASROC   با قدرت 10 کیلوتن 1962میلادی 
      تصویر از Hans M. Kristensen برگرفته شده از fas.org/
       
      انتخاب مقادیر جذاب
      مقادیر زیر 1 کیلوتن جذابیت های بسیاری دارند.
      -          نخست اینکه سطح پاسخ هسته ای را بسیار محدود نگاه میدارند.
      -          دریافت کننده پاسخ هسته ای میداند که اگر وارد مقادیر بیشتر شود در واقع خسارت بعدی خود را ممکن است بیشتر کند و در هم سطح از پاسخ باقی میماند.
      احتمال استفاده از یک سلاح هسته ای تاکتیکی در این ابعاد بسیار زیاد است، بخصوص ابعاد تنبیهی  و یا تاکتیکی آن بشدت از نظر نظامی قابل قبول است.
      -          از طرفی دشواری های تولیدی آن بیشتر است اما مواد رادیواکتیو کمتری نیاز دارد، و کشورهایی با حجم تولید اورانیوم پایین و تکنولوژی های سطح پایین تر براحتی میتوانند انتظارات هسته ای خود را بدین شکل برآورده سازند
      -          رهگیری انفجارات و آزمایشات در این حد مقداری دشوار است و کشورهای با وسع کم هممیتوانند چنین تسلیحاتی را بیازمایند. بخصوص در سطح دریا
      -          امکان تولید انبوه و استفاده انبوه از آنان وجود دارد.
      -          برای کشورهایی که دارای ابهام هسته ای یا برنامه اقدام سریع هسته ای شرایط بحران دارند، بسادگی دستیافتنی هستند.
      -          در صورت استفاده از این تسلیحات در خشکی، یک بمب یک کیلوتن، همان اثری را دارد که یک بمب 10 کیلوتن خواهد داشت، این بمب ها به هر جا اصابت کنند، آنجا تا مدتها بلااستفاده خواهد ماند.
      در مثال دریا
      با توجه به موارد فوق میتوان ارزیابی کرد که بمب کم توان هسته ای اما در تعداد مناسب بسیار از نظر راهبردی کارگشا تر است تا بمب های با توان بالا. اما شعاع انهدام این بمب ها آنچنان ابعاد کافی ندارد که بتوان با یک بمب در یک فاصله امن از پدافند دریایی کار را تمام شده دید. بلکه انفجار حتما میبایست در مجاور ناو و در محدوده حداکثر 500 متری اتفاق بی افتد. بنابراین چنین تسلیحاتی میبایست کارآمدی خود را به گونه های راهبردی تضمین کنند. بدین منظور در اقدام راهکنشی 6 کلاهک هسته ای 0.5 کیلوتنی میبایست کنار 3 کلاهک پیشگام 300 کیلوتنی به فاصله 10 کیلومتری و یا یک بمب 1 مگاتنی به فاصله 20 کیلومتری شلیک شوند.
      3 انفجار 300 کیلوتن در فاصله ای خارج دسترس پدافند ناوگان دشمن، میتوانند شوکی تولید کنند که  راهگشای 6 انفجار 0.5 کیلوتنی باشند و این شرایط امکان انهدام یک ناوگان سه فروندی از ناوهای هواپیمابر دشمن فرضی را فراهم آورد. بنابراین بدیهی است که از منظر تولید تسلیحات اتمی، تعداد بیشتری بمب کوچک و یا کم اثر تولید شود، سپس از بمب های قویتر در تعداد کمتر بهره جست.

       
      مسیری که باید طی شود
      واقعا نمیدانیم اگر بخواهیم برنامه نظامی هسته ای داشته باشیم، از کجا شروع کنیم و کجا تمام کنیم. چه سناریویی برای زمان و مکان استفاده انتخاب کنیم، چه نقاطی چه میزان قدرت تخریب هسته ای لازم دارند. چقدر سلاح داشتن بازدارندگی را تامین میکند، تسلیحات حامل سلاح هسته ای یک مسئلله هستند، پدافند هسته ای مسئله ای دیگری، تحقیقات هسته ای همینطور. اما یک روند  منطقی برای همه تازه کارهای هسته ای الزاما میبایست طی شود؛
      -          نخست یک بمب تحقیقاتی.
      -          سپس کوچک سازی و بزرگ سازی قدرت انفجار.
      -          در ادامه کاستن از عوارض انفجارو ایجاد انفجار بهینه.
      -           در میانه راه طراحی های مناسب با تسلیحات حامل. کروز، بالستیک، بمب افکن، اژدر و ...
      -          و در پایان راه تولید، تازه آغاز دوره بی پایان نگهداری پر هزینه و پیچیده تسلیحات هسته ای برای استفاده در زمان ها و مکان ها و برد های مختلف.
      با توجه به مثال بالا یک تازه کار هسته ای، برای مدیریت هزینه و مدیریت زمان و مکان دستیابی به سلاح هسته، یا دستیابی به قابلیت فرار هسته ای طرح و برنامه دقیقی داشته باشد.
      مشکل ذخیره اولیه
      هیچ حجمی از ذخایر هسته ای اولیه نمیتواند بازدارندگی لازم را ایجاد کند، بخصوص در زمانی که دشمن خاصی وجود داشته باشد که بتواند میزان پیشرفت، تعداد کلاهک و مکان های تولید را بدقت شناسایی کرده و در ابتدای راه آنرا از کار بی اندازد. وجود چند کلاهک محدود نه تنها بازدارنده نیست، بلکه مسبب آغاز تهاجم، تغییر مسیر به تهاجم هسته ای و در نهایت شکست خوردن دارنده تازه کار است.
      بنابراین یک تازه کار هسته ای 4 راه دارد:
      1.       پنهانکاری؛ برنامه خود را تا رسیدن به ظرفیت مطلوب بازدارنده، از نظر عددی و توانی پنهان نگاه دارد.
      2.       سیاست؛ از ابزارهای سیاسی برای ممانعت از اقدام علیه برنامه هسته ای خود بهره جوید.
      3.       توان نظامی متعارف؛ بقدری در حوزه تسلیحات متعارف و سرعت رسیدن به حد مطلوب موثر عمل کند که فرصت اقدام از دشمن گرفته شود.
      4.       گروگان گیری؛ هسته ای. تهدید استفاده از نخستین سلاح های ساخته شده علیه نزدیک ترین شهر یا پایتخت دشمن.
      تقریبا بسیاری از کشورهای دارنده سلاح هسته ای پس از آمریکا بصورت ترکیبی هر 4 راه فوق را تا آنجا که توانسته اند همزمان پیگیری کرده اند. اسراییل از گزینه های 1 و 2 و 4 بخوبی بهره جسته است. هند و پاکستان، از هر 4 گزینه بهره جسته اند، همینطور کره شمالی که نتوانست برنامه هسته ای خود را پنهان کند و از ابزار سیاسی کافی برای چانه زنی بهره مند نبود توانست بخوبی از گزینه سوم و چهارم بهره گیری کند. آنها ابتدا به توان متعارف موشکی و توپخانه ای بلند برد بسیار وسیعی دست یافتند، که متعاقبا از تهاجم علیه تاسیسات هسته ای خود ممانعت کافی به عمل می آورد، سپس بعد از توسعه متعارف، پایتخت و شهرهای کره جنوبی که دیگر در برابر تهاجم موشکی انبوه راه برای مقابله نداشتند را گروگان گرفتند، به نحوی که حتی استقرار سامانه پدافند موشکی تاد نیز عملا مثمر ثمر به نظر نمی رسید. کشورهایی مثل لیبی و عراق نتوانستند از هیچ از یک 4 گزینه فوق بهره مند شوند، عراق که برنامه هسته ای خود را شروع کرد بلافاصه با تهاجم اسراییل مواجه شد و از آنجا توان نظامی متعارف کافی نداشت، از طرفی نتوانست از ابزارهای سیاسی و دیگر گزینه ها بهره گیری کند شکست را پذیرفت و به یک انتقام گیری سطحی از اسراییل اکتفا نمئد. ایران نیز آگاهانه بدونه انتخاب هیچ یک از مسیر های فوق برنامه نظامی هسته  ای را در حد دانش آن محدود و سپس رها ساخت.

      مسیریابی چگونگی توسعه و کاهش تنش هسته ای
      نتیجه گیری
      یک تازه کار هسته ای میبایست، به دست کم یکصد کلاهک هسته ای با قابلیت ارسال از طرق مختلف دست پیدا کند. و این تعداد با فهم از راهبرد زمان و مکان استفاده پس از دستیابی پنهانی به ذخایر اولیه قابل تنظیم از نظر تقسیم مواد هسته ای و قدرت مورد در تعداد خواهد بود. با این وجود دستیابی پنهانی به این حجم از کلاهک هسته ای که قابل نصب بر روی موشک باشد در زمانی کوتاه امری ناممکن به نظر میرسد.
      یک معادله؛ اگر 10 بمب یک مگاتنی وجود داشته باشند، آنها ماشین روز قیامت یک کشور اتمی با برنامه محدود هستند، و اگر 30 کلاهک 300 کیلوتنی به آن اضافه کنیم، توان هسته آن کشور به سطح راهبردی ارتقا پیدا میکند، و اگر حدود 70 تا 100 کلاهک از زیر یک تا حداکثر 5 کیلوتن وجود داشته باشد برنامه تاکتیکی آن تقریبا کامل شده است. به موازنه راهبردی، و توان تاکتیکی مناسب نیز دست پیدا کرده. اما به محض شروع اولین آزمایش با آنچنان حجمه سیاسی، اقتصادی و تلاش های نظامی مواجه میشود که ممکن است شانس دستیابی کامل به برنامه فوق را از دست بدهد. بنابراین در 4 گزینه فوق؛
      - پنهانکاری محدودیت عملیاتی بالایی دارد،
      - گروگانگیری نیز عواقب سیاسی و اخلاقی وسیعی دارد،
      - ظرفیت بازدارنده متعارف نیز هزینه های بسیار بالایی در برخواهد داشت،
      و نمیتوان این ظرفیت را با وجود برنامه هسته ای آشکار یا حتی پنهان تا حد یک قدرت جهانی شدن بسرعت و با هزینه های کم ارتقا داد، بنابراین "سرعت" در دستیابی به حجم بالای مواد هسته ای برای دستیابی به ظرفیت مناسب تولید بمب مهمترین و قابل ملاحظه ترین فاکتور دستیابی به سلاح هسته ای است. و این برنامه به محض آشکار شدن یک گزینه در برابر مخالفان آن برنامه میگذارد، ممانعت پیش از آنکه دور شود.
      بنابراین سیاست ابهام هسته ای نه تنها در عمل ناکارا به نظر میرسد بلکه موجبات تهاجم را نیز فراهم می آورد. و در برابر یک اقدام زودهنگام علیه برنامه هسته ای کشور تازه کار، وی باید با تمام توان برای سقوط اخلاقی و زدن ضربت متقابل با هر روشی، منجمله بمب های کثیف، شیمیایی، میکروبی و ... آماده باشد.
      مسیر زمانی دستیابی به بازدارندگی هسته ای:
       
       
      وضعیت پیش روی یک مبتدی هسته ای
       
      تهیه شده برای میلیتاری worior@military.ir
      استفاده از مطلب و ایده ها تنها با درج آدرس سایت مجاز است
    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم

      چند روز پیش مطلبی در تاپیک "ایران و کره شمالی ، موشکهای بالستیک و همکاری هسته ای " به یکی از دوستان پاسخی بدین مضمون ارائه کردم :
      "برادر عزیز به نکته بسیار جالبی اشاره فرمودید - مساله ای بارها بنده در مواقع و مناسبتهای مختلف چه در این انجمن و چه در کلاسهای خودم مطرح کرده ام این است که ما در کشور خودمون ( ممکن بعضی خوششون بیاد و بعضی هم ناراحت شوند ) چیزی به اسم تینک تانک های (think tank) هایی که بشینند و 20 ، 30 ، 50 و یا 100 سال آینده را بررسی کنند، نداریم . با تمام احترامی که برای مسئولین قائلم اما تمام زور ما ایجاد یک برنامه ریزی 20 ساله است . تازه همین برنامه هم دستخوش باند بازی های سیاسی و اعمال سلیقه دولتهای مختلف می شه و عملا" چیزی از آن برای اجرا باقی نمونه . من تمایلی ندارم که فقط نیمه خالی لیوان را ببینم ولی متاسفانه ( هرچند بکاربردن واژه متاسفانه در کارهای پژوهشی درست نیست ) چنین چیزی به معنی واقعی کلمه در کشور ما وجود ندارد . مثلا" نویسنده مشهور آلوین تافلر ( که سه گانه مشهورش جنگ و ضد جنگ ، شوک آینده و موج سوم) یک فیوچرلوژیست ( آینده شناس) و برخلاف افواه عمومی که معتقدند ایشان یک جامعه شناس بشمار می رود . من توصیه می کنم شما و دوستان حتما" کتاب جنگ و ضد جنگ ایشان را که در دهه 80 یا 90 نوشته شده را بخوانید و آن را با شرایط الان مقایسه کنید . من خودم بیشتر از 15 بار این کتاب رو خوندم و هرمرتبه که می خونمش چیز بیشتری یاد می گیرم . در حالی که تینک تانک های که در حوزه تمدنی غرب وجود دارند مثل ( رند ، چتم هاوس ، بروکینز و .... ) کارشون صرفا" برای 150 سال آینده است . شاید اگر عمری باقی موند در این زمینه یک تاپیک جامع بزنم ."
       
      بنابراین تصمیم گرفتم که به تدریج اگر خدا خواست اندیشکده های مهم حوزه تمدنی غرب را خدمت عزیزان معرفی کنم ، امیدوارم برای اعضای محترم مفید به فایده واقع گردد و دریچه ای باشد برای اینکه ما در حوزه تمدنی اسلام با الگو برداری و دوری از تقلید ناشیانه و کورکورانه و با بومی سازی چنین مراکزی ، گام بسوی طرح ریزی های راهبردی برای آینده برداریم ، انشا ا... .
      در ضمن عزیزانی که این مطالب را پی گیری می نمایند حتما" نظرات خود را (مثبت یا منفی ) اعلام کنند - باتشکر
       
       
      =============================================================================================================

      بخش یکم :
      اندیشکده بروکینگز

       
       

       
       
      مؤسسه بروکینگز یک اندیشکده آمریکایی است که مقر آن در واشنگتن است. مؤسسه بروکینگز که یکی از قدیمی‌ترین اندیشکده‌های واشنگتن است در امر تحقیقات و آموزش علوم اجتماعی، اصول اقتصاد، سیاست‌گذاری شهری، مدیریت دولتی، سیاست خارجی، اقتصاد جهانی و توسعه، فعالیت دارد. این اندیشکده در گزارش برترین اندیشکده‌های جهان در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ که از سوی دانشگاه پنسیلوانیا منتشر شده، به عنوان بانفوذترین اندیشکده جهان معرفی شد.
      رسالت عنوان شده این مؤسسه “فراهم ساختن نظریه‌ها و توصیه‌های جدید و عملی است که سه هدف را پیش می‌برند: تقویت دموکراسی از نوع آمریکایی؛ پدید آوردن رفاه اقتصادی – اجتماعی، امنیت و فرصت‌های مختلف برای تمام آمریکایی‌ها؛ ایجاد نظام بین‌المللی بازتر، امن‌تر و مرفه‌تر، همراه با همکاری‌های بیشتر.
      مؤسسه بروکینگز می‌گوید اندیشمندان و اعضایش “دیدگاه‌های مختلفی” دارند و خود را یک مؤسسه غیرحزبی می‌داند، اما رسانه‌ها اغلب این مؤسسه را ” لیبرالی متمایل به میانه‌روها ” یا “میانه‌رو” توصیف می‌کنند. در یک تحلیل دانشگاهی که بر سوابق کنگره بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ انجام شد، مشخص شد که سیاستمداران محافظه‌کار تقریباً به اندازه سیاستمداران لیبرال به بروکینگز مراجعه داشته‌اند، و این مؤسسه در مقیاس ۱۰۰-۱ که در آن ۱۰۰ به معنای لیبرال‌ترین امتیاز است، امتیاز ۵۳ را کسب کرده است. در همین بررسی مشخص شد بروکینگز اندیشکده‌ای است که سیاستمداران و رسانه‌های آمریکا بیشترین نقل قول را از آن دارند.

      - موضع سیاسی
      بروکینگز به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی خود را یک مؤسسه مستقل و غیرحزبی می‌داند. بررسی‌ای که در سال ۲۰۱۱ در مورد مبالغ اهدایی کارمندان این مؤسسه بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ انجام شد نشان داد ۶/۹۷% مبالغ اهدایی سیاسی کارمندان بروکینگز به دموکرات‌ها داده‌شده‌اند و بنابراین بروکینگز را به عنوان مؤسسه‌ای لیبرال توصیف کرد. اما در یک پژوهش دانشگاهی که در سال ۲۰۰۵ انجام شد نتیجه‌گیری شد این مؤسسه میانه‌رو است چون در سوابق کنگره از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ سیاستمداران لیبرال و محافظه‌کار تقریباً به یک اندازه به عنوان یک مرجع موثق به بروکینگز رجوع داشته‌اند. روزنامه واشنگتن‌پست مؤسسه بروکینگز را میانه‌رو و لیبرال توصیف کرده است. لس‌آنجلس تایمز قبل از این‌که اعلام کند به نظرش چنین برچسب‌هایی اهمیت ندارند بروکینگز را متمایل به لیبرال‌ها و میانه‌رو توصیف می‌کرد. در سال ۱۹۷۷ مجله تایم، بروکینگز را با عنوان “اندیشکده ممتاز لیبرال کشور” توصیف کرد. نیوزویک این اندیشکده را میانه‌رو می‌داند اما پولتیکو از عبارت میانه‌رو-چپ‌گرا استفاده کرده است. به علاوه گروه جناح چپی ناظر رسانه‌ها به نام بی‌طرفی و صحت گزارش، این مؤسسه را محافظه‌کار می‌داند.
      اما بعضی لیبرال‌ها استدلال می‌کنند علیرغم این‌که این مؤسسه به میانه‌روی متمایل به چپ بودن شهرت دارد، اندیشمندان سیاست خارجی بروکینگز بیش از حد از سیاست‌های دولت بوش در خارج از آمریکا حمایت می‌کردند. متیو ایگلسیاس به عنوان یک وبلاگ‌نویس لیبرال عنوان کرده است مایکل اوهانلون که از اندیشمندان بروکینگز است اغلب با اندیشمندان سازمان‌های محافظه‌کار مانند انجمن امریکن انترپرایز، ویکلی استاندارد و پروژه‌ای برای قرن جدید آمریکایی موافق است. به‌همین صورت، بنجامین ویتس مدیر تحقیقات بروکینگز عضو کارگروه حقوق و امنیت ملی انستیتو هوور محافظه‌کار است. اندیشمندان بروکینگز از جمله مک کلیلان مارک، رون هاسکینز و مارتین ایندیک در دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه خدمت کرده‌اند.
      اعضای هیئت‌امنای بروکینگز اغلب دموکرات‌های سرشناسی مانند لورا تیسون مشاور ارشد اقتصادی کاخ سفید در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتون هستند اما چند جمهوری‌خواه میانه‌رو مانند کنت دوبرستین رئیس سابق امور ستادی در دوره رونالد ریگان نیز عضو این هیئت می‌باشند.

      تاریخچه
      ۱۹۷۹-۱۹۱۶
      بروکینگز در سال ۱۹۱۶ با عنوان مؤسسه تحقیقات دولتی (IGR) تأسیس شد و رسالت آنعبارت بود از “تبدیل شدن به اولین سازمان خصوصی ویژه تحلیل موضوعات سیاست عمومی در سطح ملی”. رابرت اس بروکینگز (۱۹۳۲-۱۸۵۰) که فردی بشردوست بود این مؤسسه را تأسیس کرد. او در ابتدا منابع مالی شکل‌گیری سه سازمان را تأمین می‌کرد: مؤسسه تحقیقات دولتی، مؤسسه اقتصاد، و دفتر آموزش فارغ‌التحصیلان رابرت بروکینگز که وابسته دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس بود. این سه مؤسسه در ۸ دسامبر ۱۹۲۷ ادغام شدند و مؤسسه بروکینگز شکل گرفت.
      در دوران بحران بزرگ، اقتصاددانان بروکینگز پژوهش گسترده‌ای را با مأموریت یافتن از فرانکلین روزولت رئیس‌جمهور وقت انجام دادند تا علل ریشه‌ای رکود را پیدا کنند. هارولد مولتون اولین رئیس بروکینگز و دیگر اندیشمندان بروکینگز بعدها رهبری مخالفت با سیاست جدید (برنامه توسعه اقتصادی فرانکلین روزولت پس از سال‌های بعد از بحران بزرگ در امریکا که در آن کمک به کشاورزی، بازنشستگی و بیمه بیکاری و غیره گنجانیده شده است) را به عهده گرفتند چون فکر می‌کردند چنین اقداماتی مانع بهبود اقتصادی می‌شوند. با ورود به جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۱، محققان بروکینگز با مجموعه‌ای از تحقیقات در مورد تجهیزات قوا توجه خود را به کمک به دولت معطوف کردند.
      در سال ۱۹۴۸ از بروکینگز خواسته شد طرحی برای مدیریت برنامه بهبود اروپا ارائه کند. طرح سازمان‌دهی حاصل تضمین می‌کرد طرح مارشال به دقت و بر مبنایی منظم و عملی اجرا شود.
      در سال ۱۹۵۲ رابرت کالکینز به عنوان رئیس مؤسسه بروکینگز جانشین مولتون شد. او کمک‌های مالی از بنیادهای راکفلر و فورد دریافت کرد که باعث تقویت بنیه مالی مؤسسه شدند. او سازمان را حول مطالعات اقتصادی، مطالعات مدیریت دولتی و برنامه‌های سیاست خارجی سازمان‌دهی کرد. در سال ۱۹۵۷ این مؤسسه از خیابان جکسون به یک مرکز تحقیقات جدید در نزدیکی دوپونت سیرکل در واشنگتن انتقال پیدا کرد.
      کرمیت گوردون در سال ۱۹۶۷ به ریاست بروکینگز رسید. او از بررسی گزینه‌های برنامه بودجه فدرال را در سال ۱۹۶۹ با عنوان “تعیین اولویت‌های ملی” شروع کرد. او برنامه مطالعات سیاست خارجی را نیز توسعه داد تا تحقیقات در حوزه دفاع و امنیت ملی را دربربگیرد. پس از انتخاب ریچارد نیکسون به ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۶۸، رابطه بین مؤسسه بروکینگز و کاخ سفید بدتر شد؛ چاراز کولسون مشاور ارشد نیکسون زمانی پیشنهاد سوزاندن و از بین بردن این مؤسسه را مطرح کرد. اما در تمام دهه ۱۹۷۰ به بروکینگز قراردادهای تحقیقات فدرالی بیشتر از حد توان مؤسسه پیشنهاد می‌شد.

      2009-1980
      در دهه ۱۹۸۰، این مؤسسه با محیط رقابتی و از نظر ایدئولوژیکی پرباری مواجه شد. نیاز به کاهش کسری بودجه فدرال و نیز بررسی مشکلات ناکارآمدی دولت و امنیت ملی موضوع تحقیق بسیار مهمی شدند.بروس مک لاری چهارمین رئیس بروکینگز، مرکز آموزش سیاست عمومی را نیز برای برگزاری کنفرانس‌های کارگاهی و گردهمائی‌های عمومی به منظور توسعه مخاطبین برنامه‌های تحقیقاتی تأسیس کرد.
      در سال ۱۹۹۵، مایکل آرماکوست پنجمین رئیس‌جمهور مؤسسه بروکینگز شد و هدایت تلاش برای متمرکز ساختن رسالت مؤسسه در آستانه قرن بیست و یکم را به عهده گرفت. بروکینگز با هدایت آرماکوست چند مرکز تحقیقات بین‌رشته‌ای را ایجاد کرد، مانند مرکز سیاست شهری و کلان‌شهری (که در حال حاضر نام آن برنامه سیاست کلان‌شهری به ریاست بروس جی. کاتز است) که مشکلات شهرها و کلان‌شهرها را مورد توجه قرار می‌داد، و مرکز مطالعات سیاست شمال شرقی آسیا که متخصصان را از کشورهای مختلف آسیایی برای بررسی مسائل منطقه‌ای گردهم آورد.
      استروب تالبوت در سال ۲۰۰۲ رئیس بروکینگز شد. مدت کوتاهی پس از آن، بروکینگز مرکز سیاست خاورمیانه سابان و مرکز جان آل. تورنتون چین را راه انداخت. در اکتبر ۲۰۰۶، بروکینگز تأسیس مرکز بروکینگز-تسینگهوا در پکن را اعلام کرد. در جولای ۲۰۰۷، این مؤسسه ایجاد مرکز اصلاحات خدمات درمانی انگلبرگ به رهبری مارک مک کللان (McClellan) و در اکتبر ۲۰۰۷ ایجاد مرکز بروکینگز دوحه در قطر به رهبری هادی امیر را اعلام کرد.

      - انتشارات
      بروکینگز به عنوان یک مؤسسه، گزارشی سالانه منتشر می‌کند. انتشارات مؤسسه بروکینگز کتاب‌ها و مجله‌هایی را از تحقیقات خود مؤسسه و از نویسندگان خارج مؤسسه منتشر می‌کند. کتاب‌ها و مجله‌هایی که توسط بروکینگز منتشر می‌شوند عبارت‌اند از مقالات فعالیت اقتصادی بروکینگز، آمریکای رها: انقلاب بوش در سیاست خارجی، جهان‌هراسی: مقابله با ترس از تجارت آزاد، هند: قدرت نوظهور، از چشم‌های آن‌ها، تسخیر شاه‌راه، توده‌ها در پرواز و بن‌بست از جمله این نشریات هستند. به علاوه کتاب‌ها، مقالات، گزارشات، یادداشت‌های سیاسی و شرح عقاید توسط برنامه‌های تحقیقاتی، مراکز، پروژه‌ها و عمدتاً توسط متخصصان بروکینگز تهیه می‌شوند.

      - نفوذ سیاسی
      تاریخچه بروکینگز به سال ۱۹۱۶ برمی‌گردد و از آن زمان به ایجاد سازمان ملل متحد، طرح مارشال، و اداره بودجه کنگره کمک کرده و بر سیاست‌های قانون‌زدایی، اصلاحات گسترده مالیاتی، اصلاحات رفاهی، و کمک‌های خارجی تأثیر داشته است. در رده‌بندی سالانه اندیشکده‌ها که توسط فارن پالیسی منتشر می‌شود بروکینگز اولین اندیشکده آمریکا است و در رده‌بندی جهانی اندیشکده‌ها نیز اولین رتبه را دارد. از بین ۲۰۰ اندیشکده برتر آمریکا، تحقیقات مؤسسه بروکینگز به بیشترین میزان در رسانه‌ها عنوان می‌شوند. در یک ارزیابی که در سال ۱۹۹۷ بین اعضای کنگره انجام شد، بروکینگز بین ۲۷ اندیشکده رتبه دوم تأثیرگذاری و رتبه اول اعتبار را به دست آورد. علاوه بر این، بروکینگز و محققان آن در کار خود خیلی به تأثیرگذاری بر جهت ایدئولوژیکی ملت توجه ندارند بلکه مایل‌اند محققانی با صلاحیت مستحکم دانشگاهی داشته باشند. بروکینگز به همراه شورای روابط خارجی و موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی، معمولاً یکی از صاحب‌نفوذترین نهادهای سیاسی در آمریکا در نظر گرفته می‌شود.

      - مرکز سیاست خاورمیانه سابان
      در سال ۲۰۰۲ مؤسسه بروکینگز، مرکز سیاست خاورمیانه سابان را برای ترویج درک بهتر گزینه‌های سیاسی مقابل تصمیم‌گیرندگان آمریکایی در خاورمیانه تأسیس کرد. مدیریت این مرکز را تامارا کافمن ویتس به عهده دارد.

      - مرکز بروکینگز دوحه
      مرکز بروکینگز دوحه که در قطر واقع است تحقیقات مستقل سیاست‌محور را در مورد موضوعات اجتماعی-اقتصادی و ژئوپلیتیکی که کشورها و جوامع غالباً مسلمان‌نشین با آن‌ها مواجه هستند انجام می‌دهد؛ از جمله این موضوعات رابطه با آمریکا است. این مرکز به طور رسمی توسط شیخ حامد بن جاسم بن جبر آل‌ثانی، نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه قطر در ۱۷ فوریه ۲۰۰۸ افتتاح شد. مدیر این مرکز سلمان شیخ است.
      مرکز بروکینگز دوحه در راستای رسالت خود تحقیقات و برنامه‌ریزی‌هایی را انجام می‌دهد که عناصر کلیدی تجارت، مدیریت دولتی، جامعه مدنی، رسانه‌ها و دانشگاهیان را در موضوعات مهم سیاست عمومی در حوزه‌های اصلی زیر درگیر می‌کنند: (i) دموکراتیک کردن، اصلاحات سیاسی و سیاست عمومی؛ (ii) قدرت‌های نوظهور در خاورمیانه؛ (iii) مناقشات و فرایندهای صلح در منطقه.
      ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم
      هدف ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم (۲۱CDI) ایجاد تحقیقات، تحلیل و توسعه‌ای است که به سه موضوع اصلی می‌پردازند: آینده جنگ، آینده نیازها و اولویت‌های دفاعی آمریکا، و آینده سیستم دفاعی آمریکا.
      ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم از اطلاعات حاصل از مراکز منطقه، از جمله مرکز آمریکا و اروپا، مرکز مطالعات سیاست شمال شرقی آسیا، مرکز تورنتون چین، و مرکز سیاست خاورمیانه سابان استفاده می‌کند و این کار ادغام اطلاعات منطقه را امکان‌پذیر ساخته است.
      پی. دبلیو. سینگر نویسنده کتاب سیم‌کشی برای جنگ به عنوان مدیر ابتکار دفاعی قرن بیست و یکم، و مایکل ای. اوهانلون به عنوان مدیر تحقیقات کار می‌کنند. استفان پی. کوهن محقق ارشد و وندا فلبا-براون نیز با ۲۱CDI همکاری دارند.

      - آموزش اجرایی بروکینگز
      در دوران ریاست بروس مک‌لاری بر بروکینگز در دهه ۱۹۸۰، مرکز آموزش سیاست عمومی (CPPE) برای برگزاری کنفرانس‌های کارگاهی و گردهمائی‌های عمومی به منظور گسترش مخاطبین برنامه‌های تحقیقاتی ایجاد شد. در سال ۲۰۰۵، نام این مرکز به مرکز آموزش اجرایی بروکینگز (BCEE) تغییر داده شد و با شروع به کار دانشکده کسب‌وکار الین در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، این نام کوتاه شده و به آموزش اجرایی بروکینگز (BEE) تغییر پیدا کرد.

      - تأمین‌کنندگان مالی
      در پایان سال ۲۰۰۴ مؤسسه بروکینگز دارائی‌هایی به ارزش ۲۵۸ میلیون دلار داشت و ۷/۳۹ میلیون دلار هزینه می‌کرد. بودجه این مؤسسه در سال ۲۰۰۹ به بیش از ۸۰ میلیون دلار افزایش پیدا کرده بود. بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان مالی آن عبارت‌اند از بنیاد فورد، بنیاد گیتس، سناتور دیان فینشتاین و همسرش ریچارد سی. بلوم، بانک آمریکا، اکسون موبیل، تراست خیریه پیو، بنیاد مک‌آرتور، شرکت کارنگی، و دولت‌های آمریکا، انگلیس، ژاپن، قطر، جمهوری خلق چین و کلمبیا.

      - ساختمان‌ها
      ساختمان اصلی این مؤسسه در سال ۱۹۵۹ در خیابان ۱۷۷۵ ماساچوست ساخته شد. در سال ۲۰۰۹، بروکینگز ساختمانی را در آن طرف خیابان خرید؛ این ساختمان یک خانه مجلل بود که در سال ۱۹۲۲ توسط خانواده اینگالس براساس طراحی جول هنری دسیبور ساخته شده بود. این ساختمان در حال حاضر دفتر رئیس مؤسسه بروکینگز را در خود جای داده است.

      پایان
      منبع :http://www.eshraf.ir/1522/
    • توسط hamedof
      سلام خدمت دوستان میلیتاری ! با توجه به اینکه سامانه باک توسط آقا سینا معرفی شده ولی من مطلبی در مورد محافظ رادارهای سیستم باک چیزی ندیدم تصمیم گرفتم که نحوه محافظت سیستم باک توسط روسیه رو برای دوستان شرح بدم . سعی می کنم خلاصه و مفید بنویسم .








      همیشه سامانه های راداری فعال در معرض هدف قرار گرفتن موشک های ضد راداری نظیر KH-58 و AGM-88 HARM قرار داشته اند ، بدین منظور شرکت Almaz-Antey روسیه به این فکر افتاد تا برای حفاظت از سیستم های راداری سامانه های پدافند هوایی خود نظیر BUK سامانه ای را طراحی کند تا قابلیت انهدام موشک های ضد رادار را درست در لحظه ی قبل از برخورد دارا باشد .


      بدین منظور این شرکت سامانه ی Gazetchik را طراحی کرد .

      این سیستم متشکل از 4 قسمت اصلی می باشد .





      قسمت اول یک آشکار ساز مستقل از رادار می باشد که وظیفه کشف موشک های ARM را دارد.
      قسمت دوم دیکوی های فرکانس رادیویی فعال هستند .
      قسمت سوم قسمت نیز بخش اقدامات پسیو سامانه به وسیله ی chaff ها و aerosols است .(معمولا 3-4 عدد پرتابگر وجود دارد که تا زاویه 90 درجه از جلو و با دید 360 درجه چف ها قابل پرتاب هستند)
      آخرین قسمت این سامانه هم قسمت ارتباطی با رادارهای محفاظت شده و یا مرکز فرماندهی می باشد .






      نحوه ی کار:

      زمانی که یک ARM به رادار نزدیک میشود ، آشکارساز سامانه شروع به هشدار دادن به مرکز کنترل می کند . سپس مرکز فرماندهی دیکوی های راداری را برای منحرف سازی موشک ایجاد می کند و درست چند ثانیه قبل از برخورد موشک به رادار chaff ها و aerosols از طریق محفظه های به سمت موشک شلیک میشوند و درست روبروی موشک منفجر میشوند و باعث انحراف موشک به پایین میشوند و اینگونه رادارها جان سالم به در می برند ، البته اگر حتی 1-2 ثانیه چف ها دیر شلیک شوند امکان نابودی خود سامانه ضد ARM نیز وجود دارد چون در فاصله بسیار نزدیک به سامانه قرار می گیرند .

      این هم چند عکس از نحوه ی نابودی ARM . (داخل کلیپ این موشک از یک عدد اف 22 شلیک میشود و بعد از اینکه موشک نابود می شود سامانه باک 8 عدد موشک به سمت اف 22 ها شلیک می کنند و هر 3 آن ها رو به درک واصل می کند )




      روی تصویر کلیک کنید تا با بزرنگمایی بیشتری نحوه مقابله رو ببینید...









      فقط برای میلیتاری


      ترجمه : hamedof


      استفاده از مطلب با ذکر نام مترجم و سایت میلیتاری بلامانع است


      منابع:
      http://militaryforce...n-6-98-669.html
      http://pvo.guns.ru/rtv/gazetchik.htm
      http://articles.jane...Federation.html

      *************************
      با تشکر از شما.منتقل شد.
      OPS
    • توسط karmania20152015
      بسم الله الرحمن الرحیم 
      بر فراز کوزوو
       
      عملیات ناتو بر فراز اسمان کوزوو درس هایی تاریخی برای هر علاقه مند به مباحث پدافند دارد ذکر این نکته لازم است بررسی این بخش از تاریخ باعث بروز سوتفاهم هایی نیز شده است ریشه این سوتفاهم ها در تعداد بسیار کم پرنده منهدم شده سرنشین دار از جمله جنگنده ها توسط پدافند هوایی صربها( در مقایسه با تعداد پروازهای انجام گرفته طرف مقابل) و از جهت دیگر نادیده گرفتن همزمان این نکته یعنی قدیمی بودن بخش بزرگی از دارایی پدافندی هوایی صربها میباشد. البته نکاتی مانند مجهز بودن بخشی از این دارایی به سیستم های اپتیکی وحراراتی IR و ناچار شدن تمامی پرنده های ائتلاف به پرواز  در ارتفاع بالای 10,000 ft و یا تلفات نسبتا بالای پهبادهای شناسایی ائتلاف ( بالای 47 فروند) از جمله مواردی هستند که بررسی این بخش از تاریخ نظامی را هیجان انگیزتر میسازد.
      سازمان پدافند هوایی صربستان متشکل از تجهیزات معمول شوروی در دهه 70 الی 80 میلادی بود بخش رو به کاهشی از این تجهیزات شامل سامانه سام-2 بود و تعداد کمی سامانه سام-3 Pechora که به تازگی مدرنیزه نیز شده بودند از دارایی های با ارزش این ارتش به حساب می امد.پیش از شروع جنگ داخلی یوگسلاوی فرماندهی پدافند این کشور دارای 6 باتری سام-2 بود که شامل 40 لانچر تک ریل بود جالب است بدانید تا اوایل سال 1999 تنها 3 باتری از این سامانه عملیاتی و اماده جنگ بود.همچنین 14 باتری سام-3 با 60 لانچر چهار فروندی نیز از  تجهیزات دیگر  یوگسلاوی بود که حدود 50 لانچر عملیاتی تا سال 1999 موجود بود. 
      دفاع هوایی میدانی این نیرو نیز شامل چهار باتری از سامانه سام-6 بود که دوتای انها توسط صربها در منطقه کوزوو مستقر شده بودند تا قبل از شروع جنگ داخلی 70 درصد از این سامانه اماده عملیات بود که این رقم به 25 درصد در طول جنگ داخلی در سال 1999 رسیده بود.این دارایی شامل شش رادار مستقل 1S91 نیز بود که هر رادار چهار لانچر را تغذیه می کرد.که همین امر انعطاف پذیری این سامانه را تا حد زیادی  کم کرده بود.
      در بخش پدافندی کوتاه برد تجهیزات  شامل سامانه های سام-9و سام-10 و سام-13 بود که البته بخش بزرگی از ان سام-9 بود شامل 113 لانچر ان در دهه 70 میلادی تحویل یوگسلاوی شده بود.وحتی موشک نیز تحت لیسانس در داخل کشور تولید شده بود.علاوه بران 17 سامانه سام-13 نیز که نسبتا مدرن تر نیز بودند در دهه80 تحویل این کشور شده بود که برخلاف  سام-9 از قابلیت تفکیک هدف از فریب دهنده های حرارتی نیز برخوردار بود.در کنار این سامانه ها صربها در تلاشی داخلی موشکهای هوا- هوا حرارتی ساخت شوروی از جمله موشکهای ار73 و ار 60  را نیز در قالب سامانه های زمین به هوا  برروی ارتفاعات مهم تحت عنوان Pracka  (تیرکمان)استفاده میکردند و حتی بعدها ادعای موفقیت موشک ار73 در انهدام هدف نیز اعلام شد که البته اسناد قابل دفاعی برای ان منتشر نشد.
      پایان بخش-1

      نصب موشکهای ار73( تصویر بالا) و ار 60 (تصویر پائین) روی خوردو زرهی Praga M53/59  توسط مرکز تحقیقات دفاعی و مرکز تست نیروی هوایی یوگسلاوی 

      منابع http://pvo.guns.ru/russia/index5.htm
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.