ColonelShak

شیوه اموزش انضباط در رزه سربازان چین

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]من خودم رژه رفتم. سال 72 هفته بسیج در برابر آقای خامنه ای. خیلی از مرحله پرت نیستم. نه خوفی توی دل کسی انداختم و نه میزان فرمانبرداریم زیادتر شده. توی سرباز خانه های ما تنها چیزی که از سرباز می خواهند اطاعت بی قید و شرط و مکانیکی عمل کردنه. یعنی وقتی گفتن آتش آتش کنی. نگاه نکنی ببینی کی جلوی گلوله ات قرار گرفته....[/quote]

والا نمی دونم این حرف شما بر میگرده به کدوم موضوع رضا کیانی عزیز . نیروی نظامی و سرباز تعریفش چیه ؟ ارتش چیه ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب تعریفهای مختلفی می شه کرد. مثلا این یه تعریفه:
نیروی نظامی و سرباز کسی است که از روشهای خشونت آمیز برای رسیدن به اهدافش استفاده می کنه و در این راه از کشتن دیگران (و کشته شدن) ترسی نداره.

اما اگر کیفیت و کارایی رو بخواهیم به تعریف بالا اضافه کنیم اون وقت باید ببینیم کسانی مثه حاج همت یا مهدی باکری به خاطر خوب رژه رفتن یا نظام جمعشون نمره بیست می گیرند یا قدرت فرماندهی، سرعت تصمیمی گیری، خلاقیت، شجاعت و....

یکی از دوستان می گه رژه باعث میشه در دل دشمن ترس بیافته. پس باید با این حساب چریکهای چچن و طالبان خودشون رو از ترس خیس کرده باشند ولی شما خودت می دونی که وضعیت این جوری نیست. هم در چچن و هم در افغانستان سربازان و جنگچویانی موفقتر عمل کردند که ابتکار عمل رو سعی کردند در دست بگیرند. نه افغانی از رژه رفتن آمریکایی می ترسه نه چچنی از رژه رفتن روسی...

این بحثهای مکانیکی بیشتر به دوران جنگهای قرن 18 و نوزدهم برمی گرده. الان سرباز باید باسواد باشه، از جی پی اس بتونه استفاده کنه، بتونه هزاران اطلاعات صحنه نبرد رو تجزیه کنه و کلی آیتم دیگه که خودت ماشالله خیلی خیلی بهتر از من می دونی.

صرف نظام جمع رفتن و رژه سرباز درست نمی کنه. فقط خلاقیت سرباز رو می کشه و اون رو تبدیل به یه موچود مکانیکی می کنه. در ارتشهای موج دومی سرباز فقط باید گوش بده به فرمانده. همینه که ارتش عراق در برابر آمریکا 2 بار این جوری با خفت تسلیم شد. همین که زنجیره فرماندهی ارتش عراق از دست رفت سرباز عراقی هم از دست رفت. مونده بودند توی سنگرشون نمی دونستند باید چیکار بکننند.

اما سوال آخر حزب الله وحماس با رژه رفتنشون در دل اسرائیل خوف ایجاد می کنند یا با ابتکار عمل و خلاقیتشون؟

فکر کنم به اندازه کافی واضح بود. شما خودت تو این مباحث وارد تر از منی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تمام این مسائلی که شما اشاره کردی کاملا درسته ولی واسه یک ارتش کلاسیک و نظامی گری رزه باید باشه ! همانطور که واسه مدرن ترین ارتش های جهان این امر است .

[quote] یعنی وقتی گفتن آتش آتش کنی. نگاه نکنی ببینی کی جلوی گلوله ات قرار گرفته....[/quote]

ولی این جمله شما منو تو فکر برد ؟ نمونه داریم ازش تو ایران ؟ تو ارتش ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بسمه تعالی

با سلام

[size=18][color=indigo]این هم یه نمونه دیگه جالب از انضباطشون:[/color][/size]



[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/military-humor-18.jpg[/img]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آقاي كياني عزيز حق با شماست.رژه رفتن براي تمام سربازان كار احمقانه و وقت گيري هست

كه نبودش قطعا بهتره.ارتش آمريكا مدتهاست كه رژه‌ي كلاسيك رو كنار گذاشته و صرفا

نيروهاي مخصوص تشريفات و رژه هستن كه دوره‌ي آموزشي رژه ميبينن.ارتش ايران هم اگر

غير از رژه رفتن بلد بود كاري ياد سرباز وظيفه‌ها بده،ميداد ولي...

روسيه و چين و كره‌ي شمالي وضعيتشون فرق داره.روسها 65 ساله دارن رژه‌ي روز پيروزي رو

برگزار ميكنن.چينيها هم سالگرد پيروزي مائو رو دارن و كره‌ايها به مناسبت تولد كيم ايل سونگ

و پسرش،روز پيروزي بر آمريكا(به حساب خودشون) و ... رژه ميرن.

سال قبل به لطف يكي از دوستان عزيز از نزديك شاهد رژه‌ي 31 شهريور بودم.واقعا افتضاح بود.

آموزش نيروهاي ما در حد صفره(البته وظيفه‌ها)چون سرباز وظيفه‌اي كه از صبح تا شب فقط رژه

رفته هنوزم نميتونه درست رژه بره.با اين وضعيت بهتره ما اصلا رژه نريم.

جالبه زمان شاه كه انقدر ادعاي قدرت و نظم داشت هم رژه رفتن ايرانيها اصلا خوب نبود.

رژه‌ي گارد جاويدان همين الان تو يوتيونب قابل دسترسيه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
کاملا درسته.
در مورد نیروهای خودمون بجای هزینه وقت بهتره به هر سرباز 100 تا تیر بدن شلیک کنه تا اینکه 100 بار رژه برن!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نظرات دوستان رو در مورد رزه قبول دارم و نمونه بارزش هم جنگ تحمیلی خودمون بود که رزه ای برای نیروهای مدافع در کار نبود ! نمونه زیاده ولی رزه یک اصله - باید همه بلد باشم رزه برن ولی نباید تمرکز روی رزه یاد دادن و بالا اوردن پا باشه ! حرف مسعود عزیز خیلی درسته که باید حداقل سرباز رو در طول دوره خدمت چندین بار ! به نظرم هفته ای 3 بار هم کمه ببرن تیر اندازی ! تیراندازی دقیق یادش بدن ! انقدر گلوله بزنه که با سلاح حرفه ای بشه !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اون جمله من که شما رو به فکر برد عزیز دل برادر در حدود 1300-سال پیش توی صحرای کربلا پیش اومد. یه مشت سرباز جان برکف، همگی قربه الی الله ، همه با شمشیر آخته، حمله کردند به اهل بیت رسول و دست آخر سر عزیزترین فرزندش رو بریدند.

همین اتفاق ممکنه هرجای دیگر دنیا هم بیافته. حتی توی ایران و حتی همین الان. از دید من هیچ فرقی نمی کنی. سرباز قبل از اینکه شغلش رو انتخاب کنه باید جبهه اش رو انتخاب کنه.

یادمه زمان جنگ اول خلیج فارس یکی از دوستای دایییم که اتفاقا خیلی هم بچه حزب اللهی و جبهه رفته هم بود ادعا می کرد که اگه صدام حمله به اسرائیل کرد باید بریم کمکش و حاضر بود زیر پرچم صدام بجنگه. متوجه منظورم شدی؟ یعنی بری با یزید بیعت کنی بر علیه ابن زیاد. ( یا برعکس) .

همینه که هر فرماندهی برای اینکه کارش در فرمان دادن راحت بشه دوست داره که سرباز زیر دستش گوسفند باشه. هر چی گوسفند تر برای ابن زیاد ها وعمر سعدها بهتر.

واضح تر از این دیگه نمی تونم توضیح بدم. شما به بزرگی خودت ببخش.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
شما رضا جان عزیز دل برادر تر هستین icon_idea اها تعابیر مختلف است گفتم شاید یک گذری به حوادث اخیر باشه یا از اینها ! به هر صورت موضوع تاپیک شیوه سیخ در یقه برای چینی ها بود به کجا کشیده شد . . . icon_question icon_razz

به نظر دوستان کجاها دیگه میشه سیخ قرار داد ؟ icon_wink :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]به نظر دوستان کجاها دیگه میشه سیخ قرار داد ؟ [/quote]

تركيب سيخ +نشادر براي بالا بردن سرعت و استقامت فكر ميكنم مفيد واقع بشه icon_idea

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر من نظر منن رو دوباره بخون و با فلانکر هم یه مشورتی بکن کدوم یک از این سربازهای ما برای ارمانش می اد جنگ کم ارمانی و ایده ال گرایانه صحبت کنین که من خندم می گیره.
یعنی شما می گین به این همه سرباز صفر اموزش کماندویی بدن از کجا با چه بودجه ای برای چی مگر چقدر نیروی کماندو می خوایم و بعد هم من گفتم خوب شما درست می گین من خودم هم رژه رو قبول ندارم اما چه باید کرد انتظار دارین به سرباز زیر دیپلم اونم همه کار با کامپیوتر و .... نشون بدیم این از امریکاشم با بودجه 100 برابری ما بر نمی اد چه برسه به ما.

ولی زیاد به حرفاتون گوش نمی دم چون مربی اموزش نبودین تا بفهمین یعنی چی اصلا خدمت رفتین اگر رفتین خودتون جو رو مگر ندیدین توی سپاهش هم این روحیه ای که شما می گین توی ادرش هم اینقدر برجسته نیست چه برسه به بدنه وظیفه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر عزیز اوپرا

منطقی و درستش اینه که سربازی اجباری رو برداریم (البته غیر از موارد ضروری مثل جنگ) و در حالت صلح فقط به یه آموزش نظامی کوتاه مدت بسنده کنیم. بعدش برداریم نیروی حرفه ای و مواجب بگیر استخدام کنیم به تعداد کم و آموزش بدیم بهشون در حد بالا.

الان من خیلی از سربازهای رو می بینم که در پادگانها باید کارهایی مثل گل کاری و بیل زدن و عملگی و کارهای پست دیگر رو انجام بدهند. این جوون بهترین اوقات عمرش رو که باید وقت آموختن یه حرفه و یه پیشه به درد بخور بکنه باید بیاد و مفت و مجانی کارگری کنه واسه هیچی..
در تاپیکهای دگر دراین باره بحث مفصل شده شما رو به اونها ارجاع می دم.
موفق باشید و سربلند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته دوستان عزیز کسی نخواست فقط تکاور پرورش بده - باید سربازها به یک حداقل استاندارد جهانی در تقابل با دشمن ها برسند دیگه ! حداقلش اینه که سرباز انقدر با تفنگش تیر بزنه که یک تیرانداز خوب و قابل بشه ! تکاوری خرجی نداره ! درسته تمام اینها در ارتش و بعضی از گردانهای سپاه رعایت میشه ولی باید واسه همه باشه ! حداقلش اینه که به سرباز در دوره سربازیش شیوه جنگیدن درست و مدرن اموزش داده بشه که بدرد دفاع از مملکش بخوره و بتونه سریع در صورت جنگ احتمالی از اون حتی در روزها و لحظات اولیه جنگ بصورت کارامد استفاده کنه ! نه اینکه در دوره جنگ بخواد تازه مهارت تیراندازی کسب کنه !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دقیقا درست میفرمایید برادر امین.
خودم که نصف عمرم در پادگان بودم اینهارو از نزدیک دیدم! به هر سرباز چندتا تیر میدن و برای هر تیر کلی بازخواستت میکنن و...
اینجوری نباید باشه! باید به سرباز امکانات داد! منظور مبل و تلویزیون و.. نیست! باید بهست مهمات داد.اسلحه خوب داد.تکنیک هارو یادش داد که متاسفانه در این موارد یکم کوتاهی میشه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب سرگرد کیانی اینی که شما گفتید رو خواستن بکنن ولی به دو دلیل که من ازش مطلعم نشد یکی اینکه ما اینقدر مرز و سرزمین کسترده و در عین حال با دشمن زیادی از هر طرف داریم که نیاز به نیرویی بسیار عظیم انسانی داریم و با استخدام برداشتن خدمت اجباری فعلا این شدنی نیست دوم هم مشکل بودجه بود که همون ارتش حرفه ای که شما می فرمایید هزینه نیروهای یک دهمی این نیروی انسانی براش ناکافی بود و نشد که بشه و در مورد این کارهای سربازی مثل عملگی و ... هم باید بگم در تمام دنیا این قضیه هست اما مشکل ر به این شکل حل می کنن که با استخدام کارمند و یا قراردادهای شرکتی این مشکلات رو حل می کنن در ایران به دو دلیل شدنی نیست یکی بودجه و دومی حفاظت شدیدی که در ایران اعمال میشه(که درست هم هست) و یکی از راههای میانبر برای تمام این مشکلات تکنولوژی هست که اونم متاسفانه یا نداریم و یا اگر هم داریم توان مالی و .... اجرا و استفاده از اون رو باز با قید فعلا می گم نداریم.

کلنل جان اینی که شما می گی یعنی تکاور و تکاور و یا کماندو هم یعنی نیرویی که دوره مخصوصی برای کاری خاص دیده باشه و باز این شدنی نیست بازم به خاطر کمبود بودجه و مراکز اموزشی من باز تاکید می کنم با جناب فلانکر یه صحبتی بکنید ایشون در ارتش بودن و می دونن چه خبره و این رو هم بگم که مثلا برای اموزش یک گروهان نیروی تکاور درست حسابی خودتون میزان لباس غذا مهمات مربی (که دیگه نمی شه از لیسانس و کاردن وظیفه استفاده کرد) مکان مناسب امکانات لازم مثل چادر و ساختمان و... رو حساب کنید و بعد این رو به چند گردان تسری بدین ببینین که چه رقم بزرگی میشه.

یا اصلا بهتر بگم شما فکر کن با دوستانتون رفتین کوه ـ(البته بیشتر بچه های غرب معنی کوه رو درک می کنن مثلا شرایط برای ندای وظیف ملموستر هست) حساب کنین در روز چقدر غذا و امکانات با خودتون می برین و بعد حساب کنید در صورت موندن در ماه چقدر هزینه های جانبی مثل کفش و لباس و .... دارین به اون هزینه های مهمات و تسلیحات رو هم اشافه کنید می بینید که شما بدون نزدیکی و استفاد از امکانات شهری بیشتر از چند روز نمی تونین توی این شرایط سر کنین.

در مورد اموزش هم باید بگم استفاده از قطب نما و رزم انفرادی و در کل اموزشهای اینچنینی برای تمام دوره های نظامی نیاز مبرم و لازمه حالا رژه هم همونطور که گفتم حداقل چیزی که داره اینه که سرباز داره با قیض می ره و می فهمه اینجا خونه خاله نیست و باید چیزی رو هم که نمی خواد انجام بده و بعد برای بالا رفتن توان باید این نیروها رو به دوره های تخصصی فرستاد مثل تکاور رنجر گریلا تکاور چتر و.....ولی در کل با پایین بودن قدرت اموزشی و امکانات موافقم مثلا میشه با تکنولوژي این مشکل رو هم حل کرد ولی.....

منخودم اعتقاد دارم حالا که نمی تونیم به صورت کامل ارتشرو حرفه ای کنیم باید بدنه درجه دار و افسری رو تقویت کنیم از لحاظ اموزش مثلا چه عیبی داره همه یه دوره ای دیده باشن و بعد در بعد سربازی هم تا اونجایی که امکانش هست کار کنیم با دوره های تکمیلی ولی مثلا دوره اموزشی رو که فقط در این دوره فرد واقعا چیزی یاد می گیره 6 ماه کنیم و خدمت رو هم 6 ماه قرار بدیم مثلا فرد در این مدت تواناییش بالا رفته و چند ماه هم خدمت مفید می کنه البته این نظر منه و خیلی خام هست و امکان پذیر بودنش هم باید روش کار بشه.

در مورد سرباز مکانیکی پهم باید بگم نه اینطور نیست در مواردی که فرمانده و سلسله مراتب دستور به جاسوسی و انجام اعمال ضد قانونی و دینی بده فرد اجازه تمرد داره و در قانون نظامی هم اومده.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.