موشک های هوا به هوای چین موشک های هوا به هوای چین

[IRGCAF 28]

موشک هوایی کوتاهبردPl_7 توسط کارخانه ی موتور هوایی ژوژ و توسعه یافته و در واقع نمونه ی مهندسی معکوس از موشک فرانسوی ماژیک R550می باشد و توسعه موشک از سال 1982 شروع و نخستین شلیک آزمایشی آن در اواخر سال 1984 انجام شد.تولید رسمی از این موشک در سال 1987آغاز گردید.

بر اساس ادعای چینی ها موشکPl_7دارای قدرت مانور بالا توانایی جست و جو خودکار هدف دستیابی به هدف آشیانه و همچنین قابلیت شلیک دور برد (خارج از میدان دید) می باشد اما امکان دارد که یک جست و جو گر مادونه قرمز که در داخل چین توسعه یافته است نیز بر روی موشک نصب شده است که کارایی پایی تری نسبت به موشک ماژیک دارد .

به علاوه این موشک فاقد توانایی حمله از زوایای مختلف می باشد.

اگر چه مدل های صادراتی هواپیمای تهاجمی F_7M ملقب به ایگارد و A_5C; ملقب به فانتان در نمایش های حامل این موشک بودند.

اما هیچ نشانه ای مبنی بر ورود به خدمت این موشک در نیروی هوایی ارتش چین وجود ندارد.

مشخصات

طول موشک:5/2متر

قطر مشک:157/0

وزن در هنگام شلیک:90کیلوگرم

سرجنگی:12کیلوگرم محترقه شدید

نیروی محرکه :یک موتور راکتی با سوخت جامد

سرعت:2ماخ

محدوده G: G 35

برد:5/0تا14کیلومتر

هدایت مادونه قرمز از نوع ردگیر قسمت عقبی

ماهنامه صنایع هوایی

[DeAtH-EaGlE 14]

برد كمتر(6 در مقابل 15)، تغيير زاويه كمتر، تحمل شتاب G كمتر و سرعت پايينتر باعث شده كه فقط شبيه R-550 باشه!! PL-9 خيلي بهتره، حسگر مادون قرمزش در حد Python 3 است، قابليتهاي جستجو گر ماورا ديدش در حد R-73 است و ميشه از كلاه داراي نمايشگر هم براي جستجوي هدف استفاده كرد. 60 درجه امكان ديد ماورا كه بهتر از AIM-9 L/M است و با R-73 قابل مقايسه است و 120 درجه امكان تغيير زاويه حمله را دارد! برد موشك تغييري نكرده ولي 35 برابر شتاب جاذبه در مدل عادي و 40 برابر شتاب جاذبه رو مدل C موشك ميتونه تحمل كنه! مدل D اين موشك زمين به هوا است و قراره براي نيروي زميني چين در تعداد بسيار محدودي توليد بشه.

[mehran 1]

چندین سال پیش شایعاتی منتشر شد که خبر از انطباق و سازگاری موشک های ماژیک با میگ های MiG-29 ایرانی داشت، این موضوع در مورد هواپیماهای F-4 و F-5 هم صادق بود. همین شایعات پایه و اساسی شد برای شایعاتی دیگر که از جمله آن ها می توان به خرید تعداد قابل توجهی موشک های ماژیک از فرانسه توسط ایران اشاره کرد. اما در حقیقت مسئله چیز دیگری بود. نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سال 1992 پروژه ای را برای نصب موشک های چینی حرارت یاب PL-7 که خود کپی ناقصی از موشک ماژیک بودند بر روی هواپیماهای F-4 و F-5 راه اندازی کرد. در نمایشی در پایگاه یکم شکاری یا فرودگاه مهرآباد در سال 1995 هواپیماهای F-5 با ریل های جدید موشک های چینی به پرواز درآمدند. این هواپیماها همگی مجهز به موشک های تقریباً بی مصرفPL-7 در موقعیتی عجیب در نوک بال ها نصب شده بودند. این پروژه که با هزینه ای چند میلیون دلاری راه افتاده بود، ابتدا به کمک تکنسین های چینی شروع شد، اما نتایج چندان رضایت بخش نبود. با صدای اعتراضاتی که از پرسنل نیروی هوایی شنیده شد، سرانجام انجام پروژه به کمک چینی ها لغو گردید و پروژه به مجتمع تجهیزات الکترونیکی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران واگذار شد. این بار موشک PL-7 روی هواپیماهای MiG-29 و F-4 نصب شد. با اینکه موشک PL-7 به تعداد زیاد و البته با قیمت ارزان در اختیار ایران بود، اما هرگز نیروی هوایی این موشک را اسلحه ای واقعاً قابل عملیات روی هواپیماهای ذکر شده به حساب نیاورد.
نه تنها هواپیماهای آمریکایی که در اختیار ایران بودند برای نصب این موشک نیازمند تغییرات عمده بودند بلکه موشک PL-7 جستجوگر بسیار ضیعفی نیز داشت و برد کم آن نیز تقریباً مانع هر گونه هدف گیری با آن می شد. پس از آن که نصب همین موشک روی هواپیمای شنیانگ F-7N هم نتیجه ی چندان دلچسبی به بار نیاورد

دوست عزيز لطفا منبع را ذكر كنيد
منبع : HMSepehr
مترجم : آرمان سيداحمدي

[Davood 36]

این هم تصویری از F-5 نیروی هوایی ایران در حالی که موشک PL-7 بر روی آن نصب شده است !

[DeAtH-EaGlE 14]

چندین سال پیش شایعاتی منتشر شد که خبر از انطباق و سازگاری موشک های ماژیک با میگ های MiG-29 ایرانی داشت، این موضوع در مورد هواپیماهای F-4 و F-5 هم صادق بود. همین شایعات پایه و اساسی شد برای شایعاتی دیگر که از جمله آن ها می توان به خرید تعداد قابل توجهی موشک های ماژیک از فرانسه توسط ایران اشاره کرد. اما در حقیقت مسئله چیز دیگری بود. نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران در سال 1992 پروژه ای را برای نصب موشک های چینی حرارت یاب PL-7 که خود کپی ناقصی از موشک ماژیک بودند بر روی هواپیماهای F-4 و F-5 راه اندازی کرد. در نمایشی در پایگاه یکم شکاری یا فرودگاه مهرآباد در سال 1995 هواپیماهای F-5 با ریل های جدید موشک های چینی به پرواز درآمدند. این هواپیماها همگی مجهز به موشک های تقریباً بی مصرفPL-7 در موقعیتی عجیب در نوک بال ها نصب شده بودند. این پروژه که با هزینه ای چند میلیون دلاری راه افتاده بود، ابتدا به کمک تکنسین های چینی شروع شد، اما نتایج چندان رضایت بخش نبود. با صدای اعتراضاتی که از پرسنل نیروی هوایی شنیده شد، سرانجام انجام پروژه به کمک چینی ها لغو گردید و پروژه به مجتمع تجهیزات الکترونیکی نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران واگذار شد. این بار موشک PL-7 روی هواپیماهای MiG-29 و F-4 نصب شد. با اینکه موشک PL-7 به تعداد زیاد و البته با قیمت ارزان در اختیار ایران بود، اما هرگز نیروی هوایی این موشک را اسلحه ای واقعاً قابل عملیات روی هواپیماهای ذکر شده به حساب نیاورد.
نه تنها هواپیماهای آمریکایی که در اختیار ایران بودند برای نصب این موشک نیازمند تغییرات عمده بودند بلکه موشک PL-7 جستجوگر بسیار ضیعفی نیز داشت و برد کم آن نیز تقریباً مانع هر گونه هدف گیری با آن می شد. پس از آن که نصب همین موشک روی هواپیمای شنیانگ F-7N هم نتیجه ی چندان دلچسبی به بار نیاورد

دوست عزيز لطفا منبع را ذكر كنيد
منبع : HMSepehr
مترجم : آرمان سيداحمدي

واقعا چطوري نيروي هوايي حاضر شده براي اين موشك بي ارزش چند ميليارد تومان هزينه كنه؟؟!!
يعني از ناكارآمد بودن اون بي اطلاع بودن؟؟ خيلي سخته كه اينجوري فكر كنيم كه نيروي هوايي بدون بررسي اقدام به خريد كرده!!

[MOHAMMAD 6,333]

11 موشک هوا به هوا با برد متوسط و آشیانه یاب راداری( نیمه فعال) از تولیدات شرکت CPMIEC چین می باشد.
مدل زمین به هوای این موشک (LY-60) اولین بار در سال 1995 بر روی هواپیمای تک سرنشین FC-1 رویت شد. این موشک که از نظر ظاهر شبیه موشکهای AIM-7 و SPIDE است در حال توسعه می باشد.
نکته جالب در مورد قطر این موشک اینکه قطر آن از سر به طرف به تدریج بیشتر می شود و از 20/3 به 20/9 سانتی متر می رسد. موشک دارای بوستر و موتور سوخت جامد است و این پیشرانها موشک را به سرعت 3 ماخ می رسانند. حداقل فاصله درگیری این موشک برابر یک کیلومتر و حداکثر برد آن(نمونه هوا به هوا) 40 تا 75 کیلومتر (بهینه شده) است. محدوده عملیاتی موشک از نظر ارتفاع (نمونه زمین به هوا) بین 30 متر تا 12000 متر بوده و حداکثر برد آن(نمونه زمین به هوا) 10کیلومتر است. موشک از رادار نیمه فعال موج پیوسته (CONTINIOUS WAVE) با توان مقابله با اختلال الکترونیکی برای رسیدن به هدف استفاده می کند. سر جنگی از مواد انفجاری شدید همراه با گوی های فلزی(احتمالاً تنگستن) است. 4 باله ذوزنقه ای متحرک در وسط و 4 بال ثابت ذوزنقه ای در عقب سطوح کنترل موشک را تشکیل می دهند. مدل زمین پایه و کشتی پایه این موشک برابر گزارشها در سال 1996 وارد خدمت شده اند. گونه هوا به هوای این موشک آخرین ارتقاهای خود را در سال 2002 پشت سر گذاشته است.


برخی مشخصات تکمیلی:
طول: 3.89 متر
قطر:209 میلی متر و 289 میلی متر(در مدلهای مختلف)
فاصله دو نوک بال: 68 سانتی متر(هوا به هوا)
وزن: 310 کیلوگرم
حداکثر سرعت: 3 ماخ(زمین به هوا) و 4 ماخ (هوا به هوا)
موتور : سوخت جامد
فیوز: مجاورتی و برخوردی




منبع: کتاب راکت و موشکهای استراتژیک جلد پنجم به علاوه کمی اضافات از اینترنت

[reza4087 2,036]

امیر جان ممنون

[jackturbo 19]

امیر جان ممنون موشک های چینی عیب بزرگی دارند و ان هم عدم ازمون آنها در یک جنگ واقعی است . ولی خدائیش این چینی ها عجب کپی کارهایی هستند

[Blaze 90]

ممنون امير جان

اين كه اسپارو بود(البته بدنه اش) ولي شنيدم كه سيستم هاي الكترونيكي و ناوبري موشك روسي هستند. در اين مورد اطلاعاتي منتشر نشده؟

ولی خدائیش این چینی ها عجب کپی کارهایی هستند

اين كه چيزي نيست دارن آمرام رو هم كپي ميكنند!

[jackturbo 19]

[quote]اين كه چيزي نيست دارن آمرام رو هم كپي ميكنند! [/quote]

هیچ بعید نیست فردا پس فردا یک کپی از اوباما و ... درست کنند.

[nino22 0]

امیدوارم نیروی هوایی سراغ این ترقه های چینی نره !؟

[PersianKing 1,129]

نظر من اينه كه بايد ازاين فرصتها استفاده كنيم٬ البتّه نه كه بخريم و ببينيم از موشك هاى موجود خودمون ضعيف تره! ژاپن هم تقريباً از همين راه به اين مرحله از فناورى و توانايى رسيد: اوّل كپى كارى٬ بعد بهينه سازى ودر پايان يك محصول بومى قابل اعتماد و پيشرفته...
حالا اين موشك از سرى «بزن و فراموش كن» هست يا نه؟ هدايت رادارى نيمه فعالش در چه فازهايى عمل مى كنه؟

[MOHAMMAD 6,333]

تشکر از دوستان خصوصا آقا رضا و جعفر آقا

موشک های چینی عیب بزرگی دارند و ان هم عدم ازمون آنها در یک جنگ واقعی است . ولی خدائیش این چینی ها عجب کپی کارهایی هستند

بله درسته فقط در یک جنگ واقعی توان یک سلاح بخوبی مشخص می شود مثل همین موشک آمرام که اینقدر روش تبلیغ شد اما در جنگ بالکان خیلی پایینتر از حد انتظار ظاهر شد.

اين كه اسپارو بود(البته بدنه اش) ولي شنيدم كه سيستم هاي الكترونيكي و ناوبري موشك روسي هستند. در اين مورد اطلاعاتي منتشر نشده؟

بله دوست عزیز این دقیقاً کپی اسپارو هست اما تا اونجا که من می دونم سیستم های اویونیکی و ناوبری اون چینیه و چون تقریباً همزمان با اون موشک آلامو وارد نیروی هوایی چین شد وموشک آلامو از PL-11 بهتر و قوی تر هست موشک چینی خیلی مجالی در خود چین پیدا نکرد. و بیشتر هواپیماهای چینی با آلامو تجهیز شدند.

اين كه چيزي نيست دارن آمرام رو هم كپي ميكنند!

بله این زحمت رو هم کشیدند قبلاً و اسم اون موشک هست PL-12 با ا هدایت راداری فعال!

امیدوارم نیروی هوایی سراغ این ترقه های چینی نره !؟

فعلاً که ما فقط اف 7 ها رو داریم که چینی هستند. روی بقیه هم بعیده قابل نصب باشه ولی علی الظاهر از اسپاره بهتره. حداقل تکنولوژیش جدیدتره(تکنولوژی اسپارو متعلق به دهه 60 و این موشک متعلق به دهه 90 می باشد.)

حالا اين موشك از سرى «بزن و فراموش كن» هست يا نه؟ هدايت رادارى نيمه فعالش در چه فازهايى عمل مى كنه؟

نه برادر هدایت نیمه فعال داره یعمی از اول شلیک تا لحظه برخورد هدف باید بوسیله رادار هواپیما اصطلاحاً روشن بمونه(دقیقاً مثل اسپارو).

[OGHAB 0]

چینی ها دیگر تمرکز خودشان را بر روی موشک PL-12 جمع کرده اند و این موشک هم رادار فعال است و هم برد از 70 تا 100 ک.م براش تعریف شده .
و اگر اشتباه نکنم اول پاکستان می خواست PL-11 بر روی JF-17 ها نصب کنه ولی بعد از مدتی تصمیم به خدمت گرفتن این PL-12 ها کرد فکر کنم تو سینو خوندم 700 موشک می خواهد بخرد . هم بر روی JF-17 //J-10 ها نصب می شوند ولی ان دسته از JF-17 هایی که با رادار غربی جور هستند با این مسئله جور در نمی آید. چون رئیس پاکستان گفته تعدای از JF-17 ها را با رادار غربی یکسان سازی می کنیم.

[najaf47 2,511]

بسمه تعالی

با سلام

اشنايي با موشک هوا به هواي پيشرفته PL-12 دستاورد جدید چینی



PL-12 موشک هوا به هوا ميان بردي است که بعنوان جديدترين دستاورد صنايع نظامي چين در حوزه موشک هاي هوا به هوا شناخته مي شود.
مرکزتوسعه فناوري الکترواپتيک لويانگ چين کار ساخت موشک را در سال 1997 اغازکرد. مشکلات بوجود امده به سبب فقدان تجربه لازم در ساخت موشک هاي هوا به هواي هدايت فعال راداري براي نبردهاي فامد (فراتر از ميدان ديد) سبب شد تااين شرکت تا قبل از سال 2005 موفق به تکميل موشک مورد نظرش نشود.

هرچند کار ساخت و توسعه موشک جديد نيروي هوايي چين با فاصله زماني زيادي روبه رو شده بود ولي در پايان ازمايشات مشخص شد که اين همه صرف زمان بيفايده نبوده است..در طول ازمايشات گرم اين موشک در16-آگوست-2005 تمامي موشک هاي ازمايش شده موفق به انهدام هدف مورد نظرشان شدند ! علاوه بر اين آزمايشات آتش در مقابل اهداف چند گانه نيز با موفقيت در اواخر سال 2005
انجام شد.





ازمايش رادار

نمونه صادراتي اين موشک با نام SD-10 شناخته مي شود.


ازلحاظ ظاهر PL-12 شباهت زيادي به موشک هوا به هواي امريکايي امرام دارد. هرچند که موشک چيني اندکي بلند تر عريض تر و سنگين تر از موشک امريکايي است
ولي هر دو موشک از لحاظ ساختار ايروديناميکي قابل مقايسه با يکديگراند.باله هاي پروازي اين موشک به 8 باله خلاصه مي شود بدين صورت که درانتها موشک 4 باله و در ميانه ان نيز 4 باله ديگر تعبيه مي شود.
هر يک ازچهار باله انتهايي به صورتي در انتهاي موشک نصب مي شود که قاعده ان با سطح موشک حالتي شبيه به ايجاد يک بريدگي ايجاد کند اين در حالي است که 4 باله مثلثي مياني دقيقا از قسمت شروع بخش موتور به صورتي کاملا منطبق با بدنه موشک تعبيه شده اند.

اين موشک از يک موتور راکتي سوخت جامد استفاده مي کندموتوري که با داشتن تراست متغيير و با ايجاد دو سطح قدرت به موشک درپيمودن بخش هاي مختلف پرواز کمک مي کند.



سيستم جستجوگر اين موشک از رادار فعال AMR-1 تشکيل مي شود راداري که هنوز درپيدايش و نحوه ساخت ان ابهامات فراواني وجود دارد ! اين رادار مدرن ساخت شرکت تحقيقاتي ليهوآ است که
بعنوان جستجوگر مرحله اخر نسل جديد موشک هاي هوا به هواي هدايت فعال راداري چين ساخته شده است.
بر اساس شواهد موجود به نظر ميرسد که اين رادار يک رادار پالس داپلر با قطر 208 ميلي متر با دامنه کارکردي 15.4-17.7 گيگاهرتز باشد که توانايي عملکرد در محيط مملو ازاختلالات الکترونيکي را داشته باشد .
عده ايي بر اين باورند که اين رادارنمونه چيني رادارAGAT 9B-1348 که در موشک R-77 نيز بکار مي رود است هرچند که همکاريهاي جدي سازمان ملي صادرات و واردات فناوريهاي هوايي چين
(CATIC) با موسسه AGAT (طراح و سازنده مجموعه راداريAGAT ) سبب شده کهاين ظن و گمان ها به صورت جدي تري حتي به صورت انتقال فناوري روسي (رادار, ديتا لينک و سيستم ناوبري دروني)
به چين نيز مطرح شود.

اين موشک باداشتن سرعت 4 ماخ از 4 حالت راه اندازي برخورداراست .در فواصل دور PL-12براي رسيدن به هدف از ترکيبي از روش هاي هدايتي استفاده مي کند به طوريکه هدايت اينرسايي به همراه ارتباط با جنگنده حامل (از طريق ديتا لينک )موشک را تا ميانه مسيرهدايت مي کنند و هدايت پاياني موشک از طريق سيستمراداري انجام مي شود .در فواصل نزديک بايستي اين موشک را موشکي بزن و دررو دانست
چرا که با شناسايي هدف و فعال شدن رادار موشک (انتقال اطلاعات هدف به رادار موشک) اين موشک مستقيما بر روي هدف قفل کرده و بي نياز از رادار هواگرد در تصحيح مسير و .. به شکار هدف اقدام
مي کند.

وجود حالت
home-on-jam اين موشک را قادر ميسازد تا بدون نياز به فعال کردن رادار خوديا استفاده از رادار جنگنده مادر به صورت غير فعال به رهگيري هدف خوداقدام کند.
واحد جستجوگر اين موشک به يک سيستم کنترل پرواز ديجيتالي که براي رديايي هدف ازتکنيک هاي پردازش سيگنال استفاده مي کند متصل شده است.


رادار AMR-1 با تشکر از CAPTAIN PILOT عزيز

PL-12
با داشتن طول3,850 و قطر 203 ميلي متري از وزن 180 کيلوگرمي برخوردار شده است.اين موشک با قابليت پرتاب از ارتفاع 0 تا 25 کيلومتري در حالي داراي حداقل و حداکثر برد 70-80 و 1کيلومتري است
که گفته مي شود اخيرا بيشينه برد موثر اين موشک به بيش از 100 کيلومتر افزايش يافته است.بنا به ادعاي شرکت سازنده اين موشک داراي تحمل فشار 38 جي است با اين وجود
و با لحاظ کردن برد 100 ارتفاع پرتابي 25 کيلومتري و تحمل فشار 38 g مي توان گفت که اين موشک از موشک امرام-B/A برتر و به نوعي در رده نمونه C قرار دارد.
اين موشک قابليت بارگذاري بر روي جنگنده هاي جيان-10/11 و همچنين JF-17/FC-1 موسوم به تندر را نيز دارد.


جيان-11


FC-1 جیان اف 17 تندر


همانند موشک امرام (SL-AMRAAM) موشک PL-12 نيز در نقش زمين به هوا (SAM) و به صورت پدافند متحرک مورد توسعه قرار گرفته است .

مشخصات بخش کلاهک موشک :
نوع کلاهک : ترکش زا-HE
فيوز : فيوز مجاورتي ليزري/microwave

منبع: دوست خوبم سهیل عزیز
http://www.partizan.parsiblog.com