موشک های هوا به هوای چین موشک های هوا به هوای چین

[MOHAMMAD 6,333]

نجف جان بسیار ممنون . استفاده بردیم.

با داشتن طول3,850 و قطر 203 ميلي متري از وزن 180 کيلوگرمي برخوردار شده است.اين موشک با قابليت پرتاب از ارتفاع 0 تا 25 کيلومتري در حالي داراي حداقل و حداکثر برد 70-80 و 1کيلومتري است
که گفته مي شود اخيرا بيشينه برد موثر اين موشک به بيش از 100 کيلومتر افزايش يافته است.بنا به ادعاي شرکت سازنده اين موشک داراي تحمل فشار 38 جي است با اين وجود
و با لحاظ کردن برد 100 ارتفاع پرتابي 25 کيلومتري و تحمل فشار 38 g مي توان گفت که اين موشک از موشک امرام-B/A برتر و به نوعي در رده نمونه C قرار دارد.

موشک قدری به نظر میرسه، البته به نظر بنده حتی از آمرام سی هم بهتر هست. وزن خیلی مناسبی هم داره، به عنوان مثال موشک آلامو سی و دی دارای وزن 350 کیلو (حدودا) و برد 120-130 کیلومتر هستند.

[worior 25,819]

سلام ..

ممنون نجف عزيز ../.


اگر وزن سر جنگي اين موشك مشخص بود خيلي بهتر ميشد قضاوت كرد ...

آمرام 120 سي 5 با 105 كيلومتر برد و 18 كيلوگرم سر جنگي (كوچكتر) و 120 دي در برد 180 كيلومتر از اين برتر قرار ميگيرند ! ...

اما واقعيت در عمل مشخص ميشه .. !
قابليت شليك در محدوده بدون فرار : براي PL-12 (ويكي حدود 45 كيلومتر گفته) و اين احتمال هست كه با برد اصلي آمرام كه بيش از 48 كيلومتر ذكر شده و عملا زير اين هست برابري كنه ! ...

بردهاي بالاتر از اين محدوده نياز به موشك هاي بزرگتر و قابل قبول تر از آمرام دارند ! من كه نديدم ! هيچ موشكي در اين كلاس (آمرام اسپارو PL-12 آر 27 و ...) در بالاي 50 كيلومتر موفقتي داشته باشند ! ... (البته تحقيق جدي نياز داره )

[MOHAMMAD 6,333]

بردهاي بالاتر از اين محدوده نياز به موشك هاي بزرگتر و قابل قبول تر از آمرام دارند ! من كه نديدم ! هيچ موشكي در اين كلاس (آمرام اسپارو PL-12 آر 27 و ...) در بالاي 50 كيلومتر موفقتي داشته باشند ! ... (البته تحقيق جدي نياز داره )

درسته، تجربیات عملی دو جنگ خلیج فارس و جنگ بالکان هم همینو نشون میده و البته جنگ خودمون.

[fath 4,686]

این رو باید در نظر گرفت که چینی ها زیاد در برد و قدرت سلاح هاشون اغراق نمی کنن.
و اینم باید در نظر داشت حرف شما جز در مورد فونیکس درست هست.

[najaf47 2,511]

بسمه تعالي

با سلام

ابراهيم جان اين برد هاي آمرام سي و دي از نظر تئوريه ديگه؟ چون در عمل با توجه به جنگ هاي مسبوق من يادم نمياد كه امتحان هاي عمليشو تا اين مقدار مسافت برد ژس داده باشه و اهدافي رو زده باشه.

يا علي مدد

[worior 25,819]

ابراهيم جان اين برد هاي آمرام سي و دي از نظر تئوريه ديگه؟

سلامت باشي نجف جان اين برد 120 سي و دي مربوط به انواع جديد تر هست ..
احتمالا اون آزمونهاي عملي مربوط به آ و بي بودن ..

[Sorena_Noshad 5,090]

به نام ایزد توانا

موشک کوتاه برد PiLi-2 یا (PL-2) یک کپی چینی از موشک کوتاه برد حرارتی R-13 (نامگذاری ناتو:AA-2 آتول) ساخت شوروی است.این موشک معمولا با موشک AIM-9B سایدویندر مقایسه می شود و هر دو در یک کلاس محسوب می شوند.در پاییز سال 1958 یک سری درگیری های هوایی بین هواپیماهای تایوان و چین به وقوع پیوست که در طی آن ها برای اولین بار موشک سایدویندر توسط F-86 های تایوان به کار گرفته شدند.در طی این نبردهای خونبار در حدود 20 فروند موشک سایدویندر شلیک شدند که حداقل یک دوجین از آن ها به هدف اصابت کردند.ولی یک فروند موشک سایدویندر شلیک شده با برخورد به بدنه یک میگ 17 چینی عمل نکرد و خلبان توانست هواپیما را همراه با موشک سالم به پایگاه بازگرداند.موشک سایدویندر برای روسها خیلی مهم بود آن ها از سادگی و موثر بودن این موشک شگفت آور شده بودند.چینی ها این موشک را در اختیار رو س ها قرار دادند و روس ها تصمیم به کپی برداری این موشک کردند که کپی این موشک AA-2 آتول نام گرفت. چین به دنبال توسعه موفق موشک هدایت راداری PL-1 که خود یک کپی چینی از موشک K-5M بود ، توانست در دهه 1960 تکنولوژی موشک R-13 را نیز از شوروی به دست آورد و نمونه چینی آن را با نام PL-2 در سال 1967 بسازد.این موشک توسط شرکت Luoyang-based 607 توسعه داده شد ، موتور آن توسط شرکت Zhuzhou Aero ساخته شد و تولید آن توسط شرکت ماشین آلات Dongfang از سال 1970 شروع شد(هر چند قبل از آن تعداد محدودی به نیروی هوایی چین تحویل داده شده بود).این موشک در ماه مارس سال 1966 اولین تجربه جنگی خود را به دست آورد.در این زمان جنگنده های J-7 چین اقدام به شلیک دو فروند از این موشک به سمت هواپیماهای بدون سرنشین AQM-34N آمریکا کردند.برنامه ای برای بهبود این موشک در سال 1973 آغاز ولی در سال 1978 به دلیل مشکلات فنی لغو شد.ولی این بهینه سازی توسط کارخانه Hanzhong انجام گرفت و نمونه بهینه سازی شده PL-2B نام گرفت.تولید این نمونه در ماه ژانویه سال 1975 شروع شد و در سال 1980 متوقف شد.این موشک دارای سرجنگی انفجاری / ترکشی به وزن 11 کیلوگرم بود.موشک PL-2 سلاح کوتاه برد استاندارد جنگنده های نیروی دریایی و نیروی هوایی چین در دهه 1970 تا 1980 بود تا این که در اواخر دهه 1980 با موشک PL-5 جایگزین شد.


مشخصات:

طول:2.99 متر

قطر:53 سانتی متر

وزن:76 کیلوگرم

سرجنگی:11 کیلوگرم سرجنگی انفجاری/ ترکشی

پیشرانه:راکت سوخت جامد

هدایت:حرارتی

===============================


مترجم:سورنا

منبع

استفاده از مطلب تنها با ذکر نام مترجم و منبع امکان پذیر است.

[msta 3]

جالب بود الان از این نوع موشکها بازهم تو ارتش چین استفاده میشه درایران چطور؟ بنظرم خانواده pl7 هستن

[Sorena_Noshad 5,090]

جالب بود الان از این نوع موشکها بازهم تو ارتش چین استفاده میشه درایران چطور؟ بنظرم خانواده pl7 هستن

شایعاتی از صادرات این موشک به ایران هست که امیدوارم حقیقت نداشته باشه !

موشک کوتاه برد بسیار ضعیفیه و به هیچ عنوان با سایدویندر قابل مقایسه نیست برد این موشک تنها 3 کیلومتره !

در ارتش چین در اواخر دهه 1980 موشک پی ال5 جایگزین این موشک شد...

[msta 3]

جالب بود الان از این نوع موشکها بازهم تو ارتش چین استفاده میشه درایران چطور؟ بنظرم خانواده pl7 هستن

شایعاتی از صادرات این موشک به ایران هست که امیدوارم حقیقت نداشته باشه !

موشک کوتاه برد بسیار ضعیفیه و به هیچ عنوان با سایدویندر قابل مقایسه نیست برد این موشک تنها 3 کیلومتره !

در ارتش چین در اواخر دهه 1980 موشک پی ال5 جایگزین این موشک شد...

مثل اینکه خوشبختانه این نوع موشکها فقط روی اف 5ها استفاده میشه وکارایی لازم رو نداره حتی من بعضی سایتها دیدم تو زمان جنگ خلبانان با این موشک حاضر به انجام عملیات نبودن چرا ما موشک های زوبین موشک شهاب3 وغیره با این همه هیبت رو میسازیم چرا یه موشک بی ارزش رو وارد میکنیم.

[Sorena_Noshad 5,090]

مثل اینکه خوشبختانه این نوع موشکها فقط روی اف 5ها استفاده میشه وکارایی لازم رو نداره حتی من بعضی سایتها دیدم تو زمان جنگ خلبانان با این موشک حاضر به انجام عملیات نبودن چرا ما موشک های زوبین موشک شهاب3 وغیره با این همه هیبت رو میسازیم چرا یه موشک بی ارزش رو وارد میکنیم.

البته اون موشک پی ال 7 بود که بر روی تایگرها نصب شده بود و الان هم بر روی اف 7 ها استفاده میشه ولی نه در زمان جنگ ! این موشک بعد از جنگ وارد ایران شد و قرار بود جایگزین سایدویندر بشه.

سگ سایدویندر شرف داره به این آهن پاره !

[salek 5]

سلام دوستان خيلي مطالب سودمندي تو اين سايت من مي خونم و واقعا اطلاعات نظامي من تكميل مي شوند. ولو اينكه من يك بسيجي ساده و يك سرباز صفر محسوب مي شم. ولي دوست دارم به كمك دوستان اطلاعات نظامي ام را تكميل و به سطح عالي برسانم. خيلي خيلي ممنون

[Sorena_Noshad 5,090]

به نام ایزد توان


موشک PL-12 یا PiLi-12 یک موشک هوا به هوای برد متوسط با هدایت آشیانه فعال راداری است.این موشک را می توان همکلاس موشک های هوا به هوای برد متوسط AIM-120 آمرام آمریکایی و R-77 (نامگذاری ناتو:AA-12) روسی دانست.این موشک توسط شرکت Luoyang طراحی و توسعه داده شده است و با نام های PL-12 به منظور استفاده در نیروی هوایی چین و SD-10 به منظور فروش در بازارهای بین المللی عرضه شده است.توسعه موشک PL-12 در اواخر سال 1997 شروع شد و شرکت Luoyang به دلیل نداشتن تجربه با مشکلات زیادی از جمله فنی روبرو بود.سر انجام توسعه موشک در سال 2005 تمام شد.آزمایش های این موشک در 16 ماه اوت همان سال انجام شد ، در این آزمایش ها 11 موشک PL-12 شلیک شد که همه آن ها با موفقیت به اهداف اصابت کردند.علاوه بر این آزمایش سنگین چندین آزمایش دیگر نیز در اواخر سال 2005 انجام شد که آن ها نیز موفقیت آمیز بودند.نیروی هوایی و دریایی چین از این موشک بر روی جنگنده های بومی J-8F ، J-10 و J-11B استفاده می کند.به احتمال زیاد این موشک از رادار فعال بومی AMR-1 که توسط شرکت Luoyang در اواخر سال 1997 ساخته شده است استفاده می کند.گزارشات تایید نشده ای نیز حکایت از آن دارد که شرکت روسی Agat (طراح جستجوگر موشک R-77) در توسعه این رادار به شرکت Luoyang کمک کرده است.همچنین برخی گزارش ها حکایت از آن دارد که برخی از عناصر و ویژگی های موشک PL-12 با موشک هوا به هوای برد متوسط اسرائیلی Derby مشترک است.این موشک از یک موتور چینی بهره می برد و دارای بیشینه برد 70 کیلومتر و بیشینه سرعت 4 ماخ است.چین ادعا می کند که موشک PL-12 مانورپذیر از موشک های R-77 و AIM-120A است.از دیگر ویژگی های موشک PL-12 می توان به چهار بال دلتا شکل و چهار بالک دم (سطوح کنترل موشک) و دو آنتن دیتالینک در کنار نازل موشک اشاره کرد.رادار هدایت فعال این موشک قابلیت fire and forget (شلیک کن و فراموش کن) را بدون نیاز به هدایت مستمر رادار و هواپیما دارد.این ویژگی هواپیمای حامل موشک را قادر می سازد تا به صورت همزمان با اهداف بیشتری درگیر شود.

مشخصات

طول:3850 میلی متر

قطر:203 میلی متر

طول بال ها:674 میلی متر

وزن:180 کیلوگرم

پیشرانه:موتور راکتی

بیشینه سرعت:4 ماخ

بیشینه برد:70 کیلومتر

قدرت مانور:38 جی

هدایت:انسریایی در اوایل شلیک + اصلاح مسیر در اواسط + رادار آشیانه فعال در مرحله آخر

کلاهک:شدید الانفجار - ترکش شونده

فیوز مجاورتی:لیزری

========================

مترجم:سورنا


منبع

هرگونه برداشت از مطلب تنها با ذکر نام مترجم و منبع امکان پذیر است.





ادغام شد
LAST-WAR

[F14AA 5,205]

دست شما درد نکنه .

اگه ایران به جای موشک های بی کیفیتی که از همین چین می خره, اینو بخره یه نظر خوب میشه .

جای گزین خوبی واسه اسپارو میشه

[majid363 3,578]

 بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

 

تمام دنیا شاهد سرعت بالای چین در تولید انواع جنگنده هستند اما مطلبی که کمتر توجه و بررسی قرار گرفته توانایی چین در تولید انواع موشکهای هوا به هوا است.چینی ها سعی کردند در تولیدات جدید خودشون فاصله تکنولوژی را تا حدود زیادی با محصولات غربی کم کنند و در برخی موارد مانند برد تسلیحات حتی از نمونه های غربی توانستند به بردهای بیشتری دسترسی پیدا کنند. این برتری باعث شده ایالات متحده برنامه گسترده ای برای تولید موشک های هوا به هوا با برد زیاد را آغاز کند. تا بتواند فاصله خود با چینی ها را در این زمینه کم کند.

 

 

 

در حال حاضر چین ذخیره قابل توجهی از انواع موشک های هوا به هوای روسی شامال R77 و R73 و R27 در اختیار دارد که در حال جایگزین شدن با نمونه های چینی هستند.

طرح های اولیه

برای سالهای متوالی برای تسلیحات هوا به هوای چینی اطلاعاتی کمی وجود داشت و معمولا از روی طرح های شوروی کپی برداری میشدن. اما با توجه به برنامه های جدید چینی ها برای صادرات محصولات نظامی ، در حال حاضر می توان اطلاعات کاملی از توانایی های این موشک ها بدست آورد و همچین معادل غربی آنها را پیدا کرد.

اولین موشک AAM چینی PL1 بود که در واقع کپی موشک RS-1U شوروی بود این موشک یک موشک هدایت شونده به کمک پرتو بود که در جت های شوروی هم استفاده می شد اما به دلیل کارایی کم کاربردی در نیروی هوایی چین یا شوروی نداشت. به احتمال زیاد بخش عمده نارضایتی چینی ها از موشک های RS-1u  مربوط به درگیری این کشور با تایوان در سال 1958 هست . در این زمانPLA متوجه ناکارامدی این موشک در برای موشک های AIM9B شد. موشک PL2  یک کپی مستقیم از موشک Sidewinder نبود. چینی ها در طرح PL2  از موشک شورویR-3S  الگو برداری کردند هر چند طرح شوروی کپی سایندواندری بود که چینی ها لاشه اون را در اختیار شوروی قرار داده بودند.

 

 

موشک RS-1U و میگ 19

موشک های R-3S و PL-2 مانند موشک AIM-9b دارای زاویه جستجتوی بسیار محدودی بودند و فقط قادر بودند حرارت موتور جنگنده دشمن را در حالتی که پشت اون قرار گرفته بودند را شناسایی کنند. شوروی تلاش کرد نسل های جدید موشک های مادون قرمز را توسعه بدهد اما چینی ها به شدت به طرح PL2 پایبند بودند و سعی کردند عملکرد اون را بهبود بدند. در نتیجه این تلاش های موشک PL5 تولید شد که یک زمانی طولانی از1966 تا 1982 برای تولید ان سپری شده که با توجه به انقلاب فرهنگی چین امری غیر معمول نبود. بعد از تواید موشک PL5  همچنان چینی ها به توسعه اون ادامه دادند و موشک PL5C در اواخر دهه 1980 تولید شد و در نهایت موشک PL5-E2 در اوایل دهه 1990 وارد شد این موشک دارای زاویه جستجوی 25+- بود و دارای یک فیوز مجاورتی لیزری هم بود بعلاوه گفته شده این موشک قادر بوده از همه جهات روی هواپیما قفل کند

 

 

 

 

موشک pl2

 

 

 

موشک PL-5E گفته شده این موشک در حد AIM-9L/M هست

 

 

موشک PL-8

در اوالی دهه 1980 چینی چینی ها تلاش کردند دنبال طرحی خارج از طرح های شوروی یا غربی بروند. با توجه به عملکرد موشک پایتون 3 چینی ها در خواست انتقال تکنولوژی این موشک از اسراییل را دادند همچنین سعی کردند بروز رسانی ها یی هم روی این طرح انجام بدهد.

 

 

جنگنده جی 8بی

 

بنا به گزارش ها، اسرائیل در اواخر دهه 1980 ، قبل از اینکه چینی ها تولید موشک بومی PL-8A را آغاز کنند کیت هایی را برای تولید مجوز دار موشک پایتون 3 در اختیار چینی ها قرار داند. چینی ها در دهه 1990 تولید بومی موشک PL-8A را اغاز کردند.  در سال 2005  نمونه جدیدتر این موشک به نام PL-8B نشان داده شد که نسبت به نمونه اسراییلی دارای زاویه جستجوی گسترده تر و برد بیشتر بود.

نکته قابل توجه این هست که چینی ها موشک PL-8B با کلاه خلبانهای نیروی هوایی چین هماهنگ شده و به این وسیله خلبان فقط با چرخاندن سر قادر به هدف گیری و شلیک موشک می باشد.

 

 

موشک PL-8

 

 

 

موشک PL-10

در خالی که به طور گسترده موشک PL-8B همچنان در خط تولید بود و چینی ها موشک PL-10  را به عنوان موشک کوتاه برد پیشرفته PL-ASRM توسعه داند . سلاح کاملا پیشرفته که به چین این امکان را میداد تا سلاح معادل تسلیحات غربی در ارتش خود داشته باشد.

 

 

 

 

PL-10 دارای یک جستجو گرد تصویر برداری مادون قرمز (IIR)، خروجی با قابلیت تغییر جهت رانش و فیوز مجاورتی لیزری هست . جستجو گر این موشک امکان جستجو فرار از 90 درجه را فراهم میکند و قابلیت مقاومت در برابر اقدامات متقابل و شناسایی اهداف کاذب را دارد. گفته شده این موشک قابیت LOAL( قفل پس از پرتاب) را هم دارد و همچین بعد از پرتاب به وسیله دیتا لینک با هواپیما همچنان در ارتباط هست.

با این حال باید در نظر گرفت که تصاویر موجود از نصب PL-10 روی جنگنده J-20 نشان می دهد که این موشک برای شلیک باید از بدنه خارج شود. هر چند در درگیری داگ فایل این کار موجب سریعتر شده شلیک می شود اما این احتمال هم وجود دارد که نمونه های اولیه PL-10 فاقد توانایی LOAL بودند و بعد ها این قابلیت به موشک اضافه شد.

 

 

مقایسه موشک اسرام و آرچر ( موشک PL-10   مشخصاتی شبیه اسرام دارد)

این موشک با هلمت خلبان هماهنگ هست و قابلیت درگیری در تمام جهات را دارد همچین می تواند مانورهای با G های بسیار بالا انجام دهد.. انیستیتو خدمات سلطتی بریتانیا این موشک را قابل مقایسه با موشک های ASRAAM و IRIS-T دانسته و عملکرد اون در مورد تحرک را بالاتر از موشک AIM-9X امریکا اعلام کرده. از سال 2017 چینی ها در حال جایگزین کردن موشک PL-8B با موشک PL-10  هستند. گزارش هایی وجود دارد که در حال حاضر PLA روی یک موشک هوا به هوای جدید برای جایگزینی با PL-10 کار می کند که PL-16 نامیده میشود هرجند هنوز مدرک قابل اعتمادی برای مشخصات این طرح موجود نیست.

موشک PL-11

این موشک نتیجه تلاشهای چین برای دسترسی به یک موشک هدایت راداری نیمه فعال بود. به نظر می رسد که این تلاشها در ابتدا برای کپی کردن موشک AIM-7 متمرکز بوده اما در نهایت به نتیجه نرسیده . با این حال در اواس دهه 1980 چین موشک زمین به هوای Alenia Aspide MK1 را از ایتالیا خریداری کرد که شبیه موشک AIM-7E بوده

. پس از کسب مجو چین برای تولید این موشک چین به دنبال توسعه نمونه هواپرتاب این موشک رفته . هر چند به دلیل حوادث میدان تیان آن من همکاری غرب با چین قطع شد اما چینی ها توسعه این طرح را ادامه دادند و در سال 1993 یک جنگند J-8B Finback نمونه ازمایشی این موشک را شلیک کرد. موشک PL-11 دارای جستجوگر تک پاس معکوس هست که مقاومت ان را در برابر اقدامات جنگ الکترونیکی افزایش می دهد . تولید انبوه  این موشک در اواس دهه 1990 آغاز شد اما گفته شده از سال 2001 تولید متوقف شده و سعی شده با طرح های دیگه جایگزین بشه.

 

 

 

موشک PL-12

PL-11  تنها برای جنگنده های j-8 و J-10 توسعه پیدا کرده از اواخر دهه 1990 کار بر روی جانشین اون PL-12 آغاز شده . موشک PL-12 پاسخ چینی ها به موشگ AIM-120AMRAAM ایالات متحده بود.موشک PL-12 ماننده موشک امرام دارای هدایت راداری فعال است. قابلیت آتش / فراموش کردن دارد. همچنین به یک لینک داده جهت بروز رسانی اطلاعت هدف در طول مسیر مجهز است. تصور می شود جستجوگر رادار این موشک به کمک روسیه توسعه پیدا کرد است.

 

 

 

P-12 به طور کلی بزرگتر از امرام است و باله های کنترلی آن دارای بریدگی هستند. موشک PL-12 از یک موتور با رانش متغییر برای اطمینان از سرعت و مانورپذیری موشک در طول پرواز استفاده می کند .PLA این موشک را برتر از موشک AIM-120B و R-77 و در حد نمونه های اولیه AIM-120C می داند.

اجازه نصب موشک PL-12در سال 2005 بر روی جنگنده J-8F برای اولین بار صادر شد. بعد از ان این موشک روی جنگنده های J-10/J-11B/J-15/J-16/SU-30MK2 و J-20 نصب شد. این موشک با نام SD-10برای صادرات ارائه شده که در حال حاضر روی جنگنده های تاندر میانمار، نیجریه و پاکستان نصب شده.

نسحه بهبود یافته PL-12 دارای یک پردازنده دیجیتال جدید است و گفته شده با موشک AIM-120C4 قابل رقابت هست . همچنین این نمونه دارای یک مود غیر فعال برای ورود به محیط ها دارای جنگ الکترونیکی شدید و همچنین شناسایی فرستنده های جنگ الکترونیک و هواپیماهای آواکس نیز می باشد.

 

 

 

طبق مشخصات رسمی pl-12 دارای بردی بین بین 44 تا 62 مایل هست و نمونه صادراتی آن بردی بین 37-44 مایل دارد.

اخباری وجود دارد که نمونه های دیگری هم از این موشک توسعه پیدا کردن. از جمله یکی با بالهای تاشو برای استفاده در دهلیز داخلی جنگنده ، نمونه ضد رادار و یک نمونه با موتور رم جت برای درگیری در فواصل دور. هر چند به نظر میرسد هنوز این طرح ها به تولید نرسیده اند. در گزارش پنتاگون به کنگره آمده که چین در حال توسعه یک موشک هوا به هوا با برد بالا هست غیر از PL-12 اما هنوز شواهد کافی در مورد عملیاتی شدن این طرح وجود ندارد.

موشک PL-15

در حالی که بحث بر روی نسخه های مختلف Pl-12 وجود داشت. چینی ها قبلتر کار روی یک موشک هوا به هوای جدید با هدایت راداری فعال را آغاز کرده بودند .موشک PL15 به گفته چینی ها قابلیت هایی در حد AIM-120D را دارد. این موشک از همان ابتدا برای نصب داخل جنگنده ها طراحی شده بود. و دارای بالکهای متفاوت برای کاهش ابعاد موشک است. اما مهمترین نکته در این موشک وجود موتور دوپالس هست که برد آنرا تا 190 کیلومتر افزایش می دهد. همچنین دارای لینک دوطرفه اراسل و دریافت اطلاعات هست که امکان ارتباط کامل با هواپیما را می دهد و می تواند هدف یا مسیر را به طور مداوم بروز رسانی کند. رادار این موشک از نوع ارایه فازی فعال هست که مقاومت بالایی در برابر جنگ الکترونیک و اقدامات اختلال گر دارد.

 

 

احتمالا توسعه این طرح از سال 2011 آغاز شده و برای اولین با روی یک جنگنده J-11B حمل شد. همچین در سال 2013 روی جنگنده J20  نشان داده شد. تصور میشود این موشک از سال 2016 وارد عملیات شده . این موشک جنگنده های J-10C و J-16 راهم مسلح می کند. در اینده قرار است بر روی جنگنده J-15 نیز نصب شود. این موشک با نام PL-15E برای صادارت ارائه شده . اولین مشتری این موشک هم پاکستان هست که قرار است تاندرها و J10C های خود را به این موشک مجهز کند.

 

 

 

نمونه صادراتی این موشک دارای برد 130 کیلومتر هست که احتمالا به خاطر تغییر پیشرانه هست. به گزارشRUSI برد این نمونه از تمام موشک های خانواده امرام ایالات متحده بیشتر می باشد و فقط احتمالا موشک متئور اروپایی به لطف موتور خودش می تواند برد بیشتری از این موشک داشته باشد. ایالات متحده در پاسخ به موشک PL-15 طرح AIM-260 خود را آغاز کرده است.

موشک PL-20 یا PL_XX یا PL_17

در حالی که در ارتش چین به شدت تلاش می شود موشک PL-15 را جایگزین موشک PL-12 بکنند گفته شده طرح جدیدی هم در دست کار است که جزئیات ارائه شده در باره ان محدود هست. این طرح در غرب به نام PL-XX شناخته می شود. تصور می شود این طرح یک موشک هوا به هوای بسیار دوربرد برای هدف قرار دادن دارایی های با ارزش بالا مانند تانکرها و هواپیماهای هشدار اولیه است. هر چند گفته شده این طرح ممکن است نام های مانند PL-20 یا PL-17 نیز داشته باشد اما هنوز هیچ نامی برای اون تایید نشده.

 

 

 

به نظر میرسد با اینکه چینی ها تلاش های زیادی برای استفاده از موتورهای رم جت کرده اند اما هنوز به دلیل تسلط انها بر فن آوری موتور موشک دوپالسی در این موشک هم از همین نوع موتور استفاده شده باشد. ابعاد این موشک بزرگتر از موشک PL-15 خواهد بود و طول آن احتمالا به 20 فوت هم خواهد رسید. این موشک همزمان از ترکیب 4 باله دم و بردار تغییر رانش برای افزایش قابلیت مانور استفاده می کند. و برد آن در حدود 190 مایل (حدود 280 کیلومتر) است. مجهز به یک دیتالینک دوطرفه و رادار ارایه فازی فعال می باشد و سرعت این موشک بیشتز از 4 ماخ خواهد بود . گفته شده این موشک می تواند اهدافی را که ماهواره ها مشخص می کنند را مورد اصابت قرار دهد.

 

 

 

بعلاوه این موشک یک دریچه ورود نور در کنار دماغه خود دارد که احتمالان نشان دهنده وجود یک سیستم جستجوگر مادون قرمز  اضافی برای این موشک است به این ترتیب عملا شکست دادن این موشک بسیار دشوار خواهد بود. با توجه به ابعاد بزرگ این موشک در داخل دهلیزهای جنگنده J-20 نصب نمیشود هر چند در ارتش چین برنامه این موشک به این صورت است که این موشک بر روی خانواده فلانکر( یا نمونه های چینی ) نصب شده و جنگنده J-20 به کمک قابلیت رادار گریزی تا حد ممکن به اهداف نزدیک شود و بعد دستور شلیک را به هواپیمای دیگر بدهد. هر چند وضعیت فعلی این موشک تا حدود زیادی ناشناس است و ازمایش های این موشک همچنان ادامه دارد.

 

به طور کلی چین پیشرفت سریعی در توسعه تسلیحات هوا به هوا در موازات توسعه نیروی هوایی خود داشته است. جدیدترین تسلیحات هوابه هوای چینی به برابری در مقابل تسلیحات غربی نزدیک شده اند و در برخی زمینه ها مثل برد حتی از انها برتر شده اند. تسلیحات چینی به طور قابل توجهی از نمونه های روسی پیچیده تر شده اند. چینی ها تلاش کرده اند زیر ساخت ها و برنامه های خود را مشابه الگوهای  غرب کنند. بعلاوه چینی ها سرمایه گذاری زیادی روی حسگرهای ، رادارهای رایاه فازی و هلمت های پیشرفته انجام داده اند.

هر چند غرب تلاش کرده با همکاری و سرمایه گذاری مزیت های و برتری ها خود را نسبت به چین حفظ کند. اما واقعیت این هست که چینی ها جهش بسیار بزرگی کرده اند.

منبع

 

ویرایش شده در مهر 1 توسط majid363