nasirirani

پیشرانه های هوایی پارسی ، تاپیک جامع بررسی و تحلیل پیشرانه های هوایی ایرانی

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

2 hours قبل , GHIAM گفت:

 

 

IMG_9099.JPG

 

 

 

 

 

 

 مگابایت؟؟؟؟ یعنی توی سازمان به این عریض و طویلی یکی ندیده که توی پوستر به جای مگاوات نوشتن مگابایت؟؟؟؟

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 minutes قبل , MR9 گفت:

بسم ا...

 

ظاهرا نقشه راه تولید پیشرانه های توربوفن بومی در ایران هست با توجه به اینکه سابقه چنین نقشه راه هایی موجود هست در حافظه میلیتاری و محقق هم نشده .... این تصویر  برای مخاطبان در آینده ارائه می شود تا قضاوت مناسبی در خصوص سرمایه گذاری در بخش هوانوردی ایران داشته باشند

 

الان در مرحله سال 1385 هستیم ؟

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, unstopable گفت:

الان در مرحله سال 1385 هستیم ؟

سلام ، توربوفن سبک رو هم ساختیم(جهش۷۰۰) فقط توربوفن سنگین مونده...

  • Like 2
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 1 شهریور 1401 در 14:14 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

ظاهرا نقشه راه تولید پیشرانه های توربوفن بومی در ایران هست

 

با توجه به اینکه سابقه چنین نقشه راه هایی موجود هست در حافظه میلیتاری و محقق هم نشده .... این تصویر  برای مخاطبان در آینده ارائه می شود تا قضاوت مناسبی در خصوص سرمایه گذاری در بخش هوانوردی ایران داشته باشند

 

8-23-2022_2-09-30_PM.jpg

 

 

پی نوشت :

اگر فرض ، محقق بشود ، از همین حالا پیوستن جمهوری اسلامی ایران به جرگه تولید کنندگان پیشرانه های هوایی را که یکی از گلوگاه های تولید جتهای رزمی واقعی است را تبریک عرض می کنم

 

موتور توربو فن سنگین عکس AL31FM هست حالا ما دسترسی داشته باشیم یا نه رو نمیدونم اما این که ذکر شده 15 مگاوات. این رقم تقریبا میشه 19000 اسب بخار که البته این رقم بازهم نمیتونه رقم رانش رو نشون بده . از لحاظ تکنولوژی هم که دیگه همگی میدونین این موتور در چه سطحی هست. و اینکه آیا برای ما مناسب باشه رو من نمیتونم بجای فرماندهان نیروی هوایی فکر کنم اما اگر تولید جت یک موتوره با تعداد زیاد مد نظر باشه بسیار گزینه مناسبیه. اگر دو موتوره در نظر فرماندهان باشه همون rd33 هم برای ما کافیه و عکس تزئینی هست.

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برای مقایسه میگفتن که دوموتور جت f22 توانی به اندازه مجموعه دو lm2500 ناو کلاس تیکاندروگا تولید میکنن. 

ویرایش شده در توسط Msebr
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
16 hours قبل , Msebr گفت:

موتور توربو فن سنگین عکس AL31FM هست حالا ما دسترسی داشته باشیم یا نه رو نمیدونم اما این که ذکر شده 15 مگاوات. این رقم تقریبا میشه 19000 اسب بخار که البته این رقم بازهم نمیتونه رقم رانش رو نشون بده . از لحاظ تکنولوژی هم که دیگه همگی میدونین این موتور در چه سطحی هست. و اینکه آیا برای ما مناسب باشه رو من نمیتونم بجای فرماندهان نیروی هوایی فکر کنم اما اگر تولید جت یک موتوره با تعداد زیاد مد نظر باشه بسیار گزینه مناسبیه. اگر دو موتوره در نظر فرماندهان باشه همون rd33 هم برای ما کافیه و عکس تزئینی هست.

 

سلام. rd33 فقط در هواپیماهای ما به میگ 29 میخورد که خود میگ خیلی مورد توجه نهاجا نیست. al31 به اف 14 قابل تطبیق است. مدل بالاتر ان al41  که خیلی به al31 شبیه است موتور سوخو 35 هم هست که نهاجا مشغول  اقدامات خرید ان است. قطعا میتوان ان را به اف 14 هم خوراند

احتمال دارد توافق شده دانش al41  را از روسیه بگیرند. خود al31  را هم به راحتی میتوان از ونزوئلا که سوخو 30 دارد گرفت. طبیعتا با توجه به خرید سوخو 35 کشور به دنبال ساخت  al41  باشد. من شنیده ام تفاوت زیادی هم با al31 ندارد و نوعی ارتقا بر روی ان است

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , sasasasa گفت:

 

سلام. rd33 فقط در هواپیماهای ما به میگ 29 میخورد که خود میگ خیلی مورد توجه نهاجا نیست. al31 به اف 14 قابل تطبیق است. مدل بالاتر ان al41  که خیلی به al31 شبیه است موتور سوخو 35 هم هست که نهاجا مشغول  اقدامات خرید ان است. قطعا میتوان ان را به اف 14 هم خوراند

احتمال دارد توافق شده دانش al41  را از روسیه بگیرند. خود al31  را هم به راحتی میتوان از ونزوئلا که سوخو 30 دارد گرفت. طبیعتا با توجه به خرید سوخو 35 کشور به دنبال ساخت  al41  باشد. من شنیده ام تفاوت زیادی هم با al31 ندارد و نوعی ارتقا بر روی ان است

 

طبق شنیده ها توربوفن سنگینی که روش داره کار میشه RD33 هست که اونم نه برای میگ ۲۹ بلکه برای سایر پروژه های احتمالی ساخت جنگنده داخلی و در کنار اون برای تامین موتور فالکروم ها در نظر گرفتن. Àl31 و AL41 موتور های بسیار خوبی هستند (البته در بین موتور های شرقی) درسته این موتور از لحاظ اندازه تقریباً هم سایز با TF30 تامکت هست ولی عمر سازه  تامکت های ما اونقدر بالا رفته که بعیده برای تعویض موتور های اونها برنامه ای وجود داشته باشه.

 

در اصل رسیدن به تکنولوژی و دانش ساخت صنعتی این موتور ها است که برای ما بسیار حیاتیست یکی از گلوگاه های سخت ساخت جنگنده موتور هست که تامین یا خرید اون برای ما تاکنون مقدور نبوده اگر به این دانش برسیم میتونیم مانند صنعت موشکی که با اسکاد شروع کردیم و به گونه های مختلف موشک های سوخت جامد و مایع رسیدیم در آینده موتور های خودمونو با توجه به نیاز و پروژه های آینده طراحی و تامین کنیم البته در آینده نه چندان نزدیک.

 

اما مشکل اصلی موتور های شرقی عمر پایین اونها هست که در پیشرفته ترین این موتورها هنوز هم تقریباً نصف عمر رقبای غربیشون عمر عملیاتی دارند.

حالا باید دید که آیا در نمونه داخلی سازی آن، به واسطه سطح تکنولوژی متریال، متالوژی و ساخت پایین تری که طبیعتاً داریم عمر موتور ها کوتاه تر هم خواهد شد! و این کاهش عمر به چه میزان است؟ و آیا اطمینان پذیری لازم رو برای نصب روی جنگنده های گران قیمت دارند؟

 

باید دید که موتور های ساخت چین که الگوبرداری از موتورهای روسی هستند از نظر عمر عملیاتی چه تفاوتی با نمونه های اصلی دارند هر چند که اطلاعات موثق در اینباره کم هست.

ویرایش شده در توسط LostSky
  • Like 2
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
17 hours قبل , LostSky گفت:

 

طبق شنیده ها توربوفن سنگینی که روش داره کار میشه RD33 هست که اونم نه برای میگ ۲۹ بلکه برای سایر پروژه های احتمالی ساخت جنگنده داخلی و در کنار اون برای تامین موتور فالکروم ها در نظر گرفتن. Àl31 و AL41 موتور های بسیار خوبی هستند (البته در بین موتور های شرقی) درسته این موتور از لحاظ اندازه تقریباً هم سایز با TF30 تامکت هست ولی عمر سازه  تامکت های ما اونقدر بالا رفته که بعیده برای تعویض موتور های اونها برنامه ای وجود داشته باشه.

 

در اصل رسیدن به تکنولوژی و دانش ساخت صنعتی این موتور ها است که برای ما بسیار حیاتیست یکی از گلوگاه های سخت ساخت جنگنده موتور هست که تامین یا خرید اون برای ما تاکنون مقدور نبوده اگر به این دانش برسیم میتونیم مانند صنعت موشکی که با اسکاد شروع کردیم و به گونه های مختلف موشک های سوخت جامد و مایع رسیدیم در آینده موتور های خودمونو با توجه به نیاز و پروژه های آینده طراحی و تامین کنیم البته در آینده نه چندان نزدیک.

 

اما مشکل اصلی موتور های شرقی عمر پایین اونها هست که در پیشرفته ترین این موتورها هنوز هم تقریباً نصف عمر رقبای غربیشون عمر عملیاتی دارند.

حالا باید دید که آیا در نمونه داخلی سازی آن، به واسطه سطح تکنولوژی متریال، متالوژی و ساخت پایین تری که طبیعتاً داریم عمر موتور ها کوتاه تر هم خواهد شد! و این کاهش عمر به چه میزان است؟ و آیا اطمینان پذیری لازم رو برای نصب روی جنگنده های گران قیمت دارند؟

 

باید دید که موتور های ساخت چین که الگوبرداری از موتورهای روسی هستند از نظر عمر عملیاتی چه تفاوتی با نمونه های اصلی دارند هر چند که اطلاعات موثق در اینباره کم هست.

 

سلام چند نکته. اولا در مورد عمر کوتاه موتورهای شرقی صحبت کردید که تقریبا ربطی به بحث ما نداشت ولی با این وجود خدمت تان عرض کنم که عمر نسل جدید موتورهای روس افزایش پیدا کرده  و قابل قبول شده ولی هنور به اندازه مونورهای غربی نشده است

در  مورد rd33  من نمی دونم اگه شما اطلاع خاصی دارید که بحث دیگری است ولی  تا حد اطلاع من قدیم صحبت ساخت ان بود و بعدا کنار گذاشته شد چون همانطوریکه گفتم در ایران فقط به میگ قابل تطبیق است و میگ 29 هم زیاد مورد توجه نهاجا نیست و کشور دارد به سمت خانواده سوخو فلانکر می رود که با موتورهای ال 31 و 41 کار می کنند. حتی تمایل به خرید j10c هم وجود دارد که بعضی از مدل های این جنگنده نیز با این موتور به صورت تک موتوه کار می کنند. به اف 14 هم قابل تطبیق است و سازه اف 14 ها را می توان با روش های تمدید عمر اصلاح کرد. علاوه بر این تا حد اطلاع من شرکت otc  نیز روی ساخت یک موتور توربین گاز زمینی کار می کند که شاید هم تا الان ساخته که برای ایستگاه های تقویت فشار گاز به سفارش شرکت نفت ساخته میشود. این توربینم موتور زمینی شده al31  است که با نمونه هوایی حدود 40 یا 50 درصد قطعه مشترک دارد. بنابراین همین الان احتمالا حدود 40 درصد قطعات این موتور در کشور موجود است.

موتور al 31 یا 41  سایز بسیار مناسبی دارند که می توان از طرح دو موتوره ان در جت های سنگین مثل سوخو 35 و از طرح یک موتور ان در جنگنده های تک موتوره مثل j10 c  استفاده کرد. همین کار را امریکایی ها در اف 15 و 16 کرده اند یعنی موتور f110  را در هر دو هواپیما استفاده کرده اند.

rd 33  کاربرد کمی در ایران دارد. موتور تولید ان زمانی توجیه دارد که از ان به تعداد بالایی ساخته شود. اگر طرح هایی برای ساخت هواپیما با طراحی داخلی در کشور وجود دارد که من اطلاع ندارم باز توجیه ندارد که این موتور تولید شود چون معلوم نیست این طرح ها چه از اب در بیایند. واقعیت این است که ما هنوز در حد دانشی نرسیده ایم که بتوانیم مستقلا یک پلتفرم داخلی قابل اطمینان طراحی کنیم و بهترین کار برای ما خرید یا تولید پلتفرم های موجود است. با این نگرش موتور al31  یا 41  کاربرد وسیعی می تواند در کشور پیدا گند که تولید ان توجیه پذیر است.

  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط kingraptor
      تاریخچه
      در سال 1974 وزیر دفاع وقت آمریکا خواستار تجدید نظر در هواپیماهای جنگی و القای پروژه هواپیمای تاکتیکی مافوق صوت برای جانشینی هواپیمای اف-4 شد، هواپیماهایی که بتوانند در نیروی هوایی کشورهای عضو ناتو نیز مورد استفاده قرار گیرند. قبل از این تصمیم کمپانی مک دانل داگلاس بطور متوالی شروع به تولید هواپیمای پیشرفته اف-15 نمود، منظور از ساخت این هواپیما حفظ برتری در نبردهای هوایی مقابل هواپیماهای میگ - 23 شوروی بود.

      اف-15 هواپیمای موفقی در مقابل هواپیماهای روسی شد و رکوردهایی کسب کرد. از جمله (حمل سلاح بیشتر ، برد پروازی ، همچنین سرعت اوج‌گیری نسبت به هواپیماهای روسی مشابه‌اش. به دنبال آن شرکت هوافضایی جنرال دینامیکز (General Dynamics) شروع به ساخت مدلهای آزمایش مدرنترین و پیشرفته‌ترین هواپیمای شکاری سبک تاکتیکی به نام اف - 16 نمود.



      مراحل آزمایش
      مدلهای آزمایشی این هواپیما تحت عنوان وای اف - 16 تولید و به مدت 10ماه بر روی آن آزمایشات زیادی انجام شد و این هواپیما تمام مراحل آزمایش را با موفقیت به پایان رساند. پس از پروازهای آزمایشی خلبان هواپیما از سیستمهای کنترل آتش ، دستگاههای ناوبری ، سرعت عمل در مانورها و قبلیتهایی در بدست آوردن سرعت و سقف پرواز اظهار رضایت کرده و موفقیتهایی را به دست آورد. جمعا هواپیمای وای اف-16 ، 286 پرواز آزمایشی انجام داد. طبق آزمایشات اف - 16 کارایی انجام هر ماموریتی در هر نوع شرایط آب و هوای را دارا می‌باشد.

      بی‌نظیر بودن هواپیمای اف - 16 در کلاس شکاریهای سبک
      وزن اف - 16 نصف وزن اف-4 (فانتوم) است. از جمله شعاع گردش اف - 16 نصف اف-4 است و همچنین اف - 16 در نوع خود قابلیتهای حمل سلاح ، نبردهای هوایی و حمله به مواضع زمینی نظیر ندارد. در این هواپیما از سیستم‌های پیشرفته و پیچیده‌ای برای ایجاد برتری نسبی هوایی استفاده شده است.

      دستگاه هدآپ یا سایت (Head up-Sight)
      این دستگاهها عمل نشانه‌روی و قفل کردن رادارها را روی هدف انجام می‌دهند. به گونه‌ای طرح‌ریزی شده که هدف‌یابی و پرتاب موشکهای هوا به هوا و هوا به سطح را بدون هیچ‌گونه اشکالی و با کمترین زمان با ضریب دقت 90% ، یعنی سریع‌تر از هر هواپیمای مشابهی عمل می‌کند.

      دستگاههای ارتباطی و ناوبری
      دستگاهها و کانالهای بسیار مدرن و پیچیده‌ای در اف - 16 بکار رفته است که قادر به فرستادن و دریافت طول موجهای مختلف و رفع اختلالات کانالهای ارتباطی هستند. این دستگاهها شامل سیستم‌های ارتباطی VHF و UHF هستند که در هنگام پرواز کور و اضطراری بدون دید اجازه فرود در هر باندی را به خلبان می‌دهد. دستگاه IFF کار تشخیص دوست از دشمن و کاهش گمراهی هواپیما را انجام می‌دهد و در سیستم جدید ناوبری اف-16 که دستگاه ILS است که به هواپیما اجازه برخاستن سریعتر در مدت کمتر از 5 دقیقه را می‌دهد.

      رادار هواپیما
      پوشش رادار در اف - 16 بگونه‌ای متمایز از دیگر رادارها ، که قادر است 80 درصد از پوشش هوایی را در اختیار خلبان قرار دهد.

      موتور هواپیما
      موتور هواپیما توربوفن اف - 100 پی‌دبلیو - 100 ساخت پرت اندوتینی است که قادر به تولید کششی برابر 11340 کیلوگرم همراه پس سوز و کشش استاتیکی معادل 7711 کیلوگرم می‌باشد که در آن سیستم‌های زیر بکار رفته است :



      ژنراتور سی‌دی‌اس (CDS)
      درایو گیربکس متحرک فرعی
      پمپ هلی هیدرولیک دوبله (دوتایی)
      سیستم بجریان انداختن سوخت جهت
      ابعاد هواپیما
      مساحت بال 28 متر مربع ، فاصله دو نوک بال بدون موشک 9.4 متر ، موشک سایدویندر 10 متر ، زاویه لبه حمله بال 40 درجه و طول هواپیما 14.63 متر ، ارتفاع 5 متر ، فاصله بین ارابه‌های اصلی فرود و ارابه دماغ هواپیما 4 متر ، فاصله بین دو ارابه اصلی 2.387 متر می‌باشد.

      وزنهای هواپیما
      وزن هواپیما همراه سوخت داخلی 10056.6 کیلوگرم ، وزن هنگام بلند شدن 10419 ، کیلوگرم وزن کل هواپیما 14970 ، حداکثر وزن تسلیحات حمل شونده در قسمت خارجی هواپیما 6885.6 کیلوگرم ، وزن خالی هواپیما 6900کیلوگرم.

      تسلیحات
      تسلیحات هواپیما شامل مهمات مختلفی برای ماموریتهای هوا به هوا و هوا به سطح مورد استفاده می‌شود.

      توپ ام - 16 الی 20 میلیمتری ولکان که در سمت چپ کابین خلبان می‌باشد.
      موشکهای برد کوتاه آی ام 9 (سایدویندر) و موشکهای برد متوسط ای آی ام-7 (اسپارو) برای نبردهای هوایی
      تجهیزات سیستم اختلال الکترونیک در رادارهای دشمن (ECM)
      دارای قابلیت حمل بمب‌های از نوع ام کی-28 و ام کی-84 انواع بمب‌های شیمیایی ، خوشه‌ای و ناپالم و راکت . قادر بحمل موشکهای هوا به زمین و هدایت‌شونده تلویزیونی (AIM-65) برای حمله به مواضع زمینی
      اف-16 قادر به حمل یک بمب تاکتیکی اتمی برای حملات هسته‌ای است.
      قابلیتها
      اف - 16 دارای حداکثر سرعتی معادل 2+ برابر صوت ، در ارتفاع 9340 متری ، قادر به بدست آوردن سرعتی معادل 1.6 برابر صوت و همچنین دارای سرعت 1.2 برابر صوت (سرعت صوت برابر با 1224 کیلومتر در ساعت) در سطح دریان می‌باشد.
    • توسط EBRAHIM
      General Electric J85




       
      پيشرانه J-85 ساخت جنرال الکتريک يک موتور کوچک تک شفتي توربوجت ميباشد،مدل هاي نظامي آن داراي قدرت رانشي برابر 13 کيلونيوتن در حالت خشک و 22 کيلونيوتن در حالت پس سوز است.اين پيشرانه بسته به مدل و تجهيزات اضافي بين 300 تا 500 پوند وزن دارد و يکي از بهترين پيشرانه هاي توربوجت دنيا از نظر نسبت تراست به وزن ميباشد .اين موتور ساخت جنرال الکتريک يکي از پرکاربرد ترين پيشرانه هاي نظامي ايالات متحده از نظر خدمت است و حدود 17 ميليون ساعت در سرويس بوده است.نيروي هوايي ايالات متحده امريکا جهت ادامه استفاده از J85 مدلي با نام CJ610 را طراحي کرد که مشابه مدل قبلي بوده اما از پس سوز بي بهره است.در اين مدل فن عقب براي بهبود مصرف سوخت بهينه سازي شده است.




       
      موتور J85 در اصل براي دام پرنده غولپيکر ADM-20 Qual ساخته شده بود.اين دام پرنده عظيم از هواپيماي B-52 پرتاب ميشد و ميتوانست تا مسافت بلندی پرواز کند و رادارهاي پدافند ضدهوايي سام-2 روسي را کاملا از هدف اصلي گمراه کند.بنابراين درخواستي مبني بر توليد يک موتورکوچک داده شد که بتواند نيروي موردنياز يک جت کوچک همانند آرمسترانگ سايدلي وايپر ساخت انگلستان را فراهم کند.با توجه به اينکه اين پيشرانه براي يک دام پرنده بود نيازي به استفاده از مواد با کيفيت براي ساخت آن نبود.اگر چه که آزمايش هاي آن موتور بر روي دام پرنده با موفقيت همراه بود اما نمونه هاي با کيفيت تري از آن براي هواپيماهاي T-38 , F-5 , Candair CT-114 و A-37 Dragonfly هم ساخته شد.اخيرا هم جهت استفاده در نوعي هواپيماي امريکايي حمل کننده فضاپيما استفاده شده است.




       
      این موتور نسبت به سایر پیشرانه های جت،جزئ گوچکترین ها محصوب میشود،قطر دهانه آن حدود نیم متر و طولی حدود 1 متر دارد.با استفاده از کمپرسور جریانی دومحوره هشت مرحله ای میتواند با بهره گیری از دوموتور تایگر به تراستی معادل 13 کیلونیوتن در حالت خشک و مقدار بیشتری با پس سوز دست یابد.همچنین میزان مصرف سوخت آن در حداکثرقدرت بدون پس سوز و در سطح دریا حدود 1400 لیتر (400 گالن امریکایی) بر ساعت است.در ارتفاع و سرعت کروز این مقدار به 400 لیتر بر ساعت میرسد.مدلهای بسیاری از این پیشرانه ساخته شد...
      ================
      مدلها همراه با میزان رانش:
      J85-GE-1 - 11.6 kN
      J85-GE-3 - 10.9 kN
      J85-GE-4 - 13.1 kN
      J85-GE-5 - 16 kN
      J85-GE-5A - 17.1 kN
      J85-GE-13 - 21.6 kN
      J85-GE-15 - 19 kN
      J85-GE-17A - 12.7 kN
      J85-GE-21 - 22 kN
      ===============





      ==============
      هواگرد های استفاده کننده:
      ّFairchild C-123 Provider
      Conadair CL-41 Tutor
      Cessna A-37 Dragonfly
      Fiat G-91Y
      North American T-2 Buckeye
      Northrop F-5 Tiger
      NOrthrop T-35 Talon
      Sab 105
      Scaled Composites White Knight
      American Challenge Water Speed Record (قایق پرسرعت رکوردشکن که دوعدد استفاده میکرد.)
      ===============
      ویژگی های عمومی
      نوع: توربوجت سوپرسونیک
      طول: 130 سانتی متر (بسته به مدل)
      قطر:45 سانتی متر
      وزن خشک: 400 پوند (بسته به مدل)
      قطعات
      کمپرسور: 8 مرحله ای (9 مرحله ای در مدل 21 )
      محفظه احتراق: چرخشی
      توربین: دو مرحله
      عملکرد
      حداکثر رانش: در مدلهای اولیه 14 کیلونیوتن و در مدلهای جدید 20 کیلونیوتن
      نسبت تراست به وزن: 7.5:1 در مدل 21

      =========
      عکسهای برگزیده:







      نویسنده: ابراهیم چنعانی
      در صورت استفاده از این مطلب،درج نام نویسنده و لینک سایت میلیتاری الزامی است.
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.