بی سرنشین های آمریکایی

[Blaze 90]

ممنون دوستان

[quote]راستي بهت گفته بودم خيلي از ايميل هاي سايت بنام شما برام مياد؟؟[/quote]
این جور مسایل که طبیعیه برای منم خیلی وقتها از این چیز ها میزنه.


راستی به نظرتون اگر بالهاش رو کمی به عقب بکشیم به چی شبیه میشه؟

[javadjab 4]

با تشکر از بلیز عزیز
اگر ورودی هوای موتور بالا بیاد و بالها یکمی پسگرا شوند میشه کرار ایرانی
این هم یک مورد دیگه که نشون میده بهتره ورودی هوا پایین باشه
اما کاربردش به عنوان یک موشک ضد رادار با توجه به سرعت پایین و سطح مقطع راداری بالا اصلا مناسب نیست البته برای امریکا که هم فناوری بالایی داره و هم نیروی هوایی که بتونه به جای این از موشک هایی مثل شرایک استفاده کنه اما برای ایران که فعلا نیروی هواییش تعطیله بهتره برای زدن رادار از یک همچین چیزی که همون کرار ضد رادار هست استفاده بشه

[Blaze 90]

خواهش میکنم

[quote]اما کاربردش به عنوان یک موشک ضد رادار با توجه به سرعت پایین و سطح مقطع راداری بالا اصلا مناسب نیست البته برای امریکا که هم فناوری بالایی داره و هم نیروی هوایی که بتونه به جای این از موشک هایی مثل شرایک استفاده کنه اما برای ایران که فعلا نیروی هواییش تعطیله بهتره برای زدن رادار از یک همچین چیزی که همون کرار ضد رادار هست استفاده بشه[/quote]
بله در قیاس با شرایک درسته ولی این موشک خیلی قدیمی تره و به نوعی جد شرایک به حساب میاد البته معلومه که الان به کاری نمیاد ولی 60 سال پیش خیلی پیشرفته محسوب میشده.

یکی از دلایلی هم که باعث شده اینقدر عظیم الجثه باشه وجود سر جنگی سنگین برای مقابله با ایستگاه های راداری شوروی بود.

[Blaze 90]

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/Twuav_01_05.png[/img]

در سال 1953 گروه Radioplane (عضوی از کمپانی Northrop ) تحقیقات خود را برای تولید یک هدف پرنده فراصوت با نام Model RP-61 آغاز کرد که نهایتا در ژوئن سال 1954 منجر به امضای یک قرار داد با نیروی هوایی آمریکا جهت تولید پرنده ای به نام Q_4 تحت پروژه MX-2144 شد که اولین پرتاب این هدف که از آسمان و توسط یک بمب افکن انجام شد در ژانویه 1956 به وقوع پیوست اما علیرغم اینکه این پرنده قابلیت پرتاب از زمین را هم داشت هیچ گاه از این قابلیت استفاده نشد.
XQ-4 از یک موتور توربو جت XJ81-WE-3 بهره میبرد و میتوانست به سرعتی معادل 1.55 ماخ برسد.
این پرنده که از هواپیماهای B-50D یا GC-130A پرتاب میشد توسط یک سیستم هدایت رادیویی کنترل میشد و توسط یک سیستم فاصله سنج اطلاعات پرواز را به صورت همزمان برای کنترلر ارسال میکرد همچنین برای رویت این پرنده از یک رادار استفاده میشد.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/xq-4.jpg[/img]

این پرنده برای فرود از 3 چتر نجات به همراه 4 بالشتک هوا بهره میبرد و قرار بود تا برای تست موشک های هوا به هوا و زمین به هوا در مقابل اهداف فراصوت به کار گرفته شود همچنین در صورت لزوم توانایی حمل دوربین های تصویر برداری و شناسایی را داشت.
XQ-4A ویژه تست های راداری برای موشک پدافند هوایی IM-99/CIM-10 Bomarc طراحی شده بود و قرار بود تا00 از یک موتور Fairchild J83 استفاده کند اما هنگامی که متخصصین نتوانتستند آن را به موقع تحویل نیروی هوایی دهند این پروژه لغو شد.
در فبریه سال 1959 نیروی هوایی قرار دادی را با گروه Radioplane امضا کرد که به موجب آن این شرکت عهده دار طراحی مدل پیشرفته تر Q-4B از این پهپاد شد ، این پهپاد که از موتور قدرتمند تر J85-GE-5 استفاده میکرد دارای بدنه آئرودینامیک تری نسبت به نمونه قبلی بود و اولین پرواز خود را در تاریخ مارس سال 1961 به انجام رساند.(برخی منابع معتقدند XQ-4B در حقیقت توسط شرکت Bendix ساخته ده ولی اطلاعات موثقی در این زمینه در دسترس نیست.)

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/xq-4b.jpg[/img]

در ژوئن 1963 که وزارت دفاع آمریکا شیوه نامگذاری هماهنگ را ایجاد کرد نا م این پهپاد به ترتیب از Q_4 و Q_4B به AQM-35A و AQM-35B تغییر کرد اما در هر حال Q-4/AQM-35 هیچ گاه در نیروی هوایی به صورت کاملا عملیاتی در نیامدند و تنها 25 نمونه از آنها ساخته شد که از جمله علل این ناکامی میتوان به مشکلات به وجود آمده هنگام آزمایشات پروازی و ابعاد بسیار بزرگ جهت ایفای نقش موشک پدافند هوایی (البته با توجه به موشک های هم عصر خود در دهه 1960) اشاره کرد ؛ در هر صورت این پرنده یا موشک ظاهرا در اواسط دهه 1960 از لیست دارایی های نیروی هوایی پاک شد.

مشخصات فنی:

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/AQM_35.PNG[/img]

مترجم: Blaze

[color=red]استفاده از این مطلب منوط به درج لینک سایت میلیتاری و ذکر نام مترجم میباشد.[/color]

[worior 25,824]

سرعت و ارتفاع پرواز جالب توجهي دارد ..

ممنون .. منتقل شد ...

[MOHAMMAD 6,333]

ممنون، چیز جالبی بوده.

[PersianKing 1,129]

يعنى جداً با موتور J-85 به سرعت دو ماخ رسيده اند؟! پهپاد سبكى هست ولى فكر نمى كردم اين موتور اين قدر توانايى داشته باشه؟!

[align=justify]راستى اين پرنده هايى بى سرنشين بعد از اين كه مورد اصابت موشك هاى پدافندى(هنگام آزمايش)قرار گرفتند هم مى تواند فرود بيايند؟ براى بررسى ميزان خسارتى كه موشك به پرنده زده؟ يا مثلاً پهپاد بازيابى بشه براى استفاده ى مجدد؟[/align]

تشكّر بابت تهيه مطلب.

[speed 65]

اگر دوستان لطف كنند عكسي از هنگام فرود اين پهباد با بالشتك پيدا كنند متشكر مي شوم

[Blaze 90]

ممنون از همه دوستان

[quote]راستى اين پرنده هايى بى سرنشين بعد از اين كه مورد اصابت موشك هاى پدافندى(هنگام آزمايش)قرار گرفتند هم مى تواند فرود بيايند؟ براى بررسى ميزان خسارتى كه موشك به پرنده زده؟ يا مثلاً پهپاد بازيابى بشه براى استفاده ى مجدد؟[/quote]
اگر متلاشی نشه (یا آتش نگیره) به کمک چتر های نجات و بالشتک های هوا میتونه فرود بیاد.
البته این تست ها بیشتر برای این هست که ببینند آیا سیستم پدافندی قابلیت رهگیری رو داره یا نه و به خاطر آزمایش فیوز مجاورتی هم هست و همین که سیستم بتوه رهگیری کنه کافیه براشون.

[quote] اگر دوستان لطف كنند عكسي از هنگام فرود اين پهباد با بالشتك پيدا كنند متشكر مي شوم [/quote]
متاسفانه از این پهپاد عکس دیگری در دست نیست ولی میتونید به این تاپیک مراجعه کنید.

http://military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=12581