بمب افکن استراتژیک اچ -6 کا (h-6k ) بمب افکن استراتژیک اچ -6 کا (H-6K )

[najaf47 2,512]

بسمه تعالي

با سلام

H-6K اولین بمب افکن مدرن استراتژیک چین



چین به طوررسمی اعلام کرد که ورود به خدمت بمب افکن H-6K در خلال برگزاری جشنهای شصتمین سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین انجام پذیرفته اما این بمب افکن در اواخر 2006 و اوایل 2007 به همراه عکس در وب سایتهای چینی و برخی منابع open source قابل رویت بود.H-6K به شدت تحت تاثیر خبری دیگر جنگنده های خبرساز چینی مانند FC-1، J-10 و J-11 قرارداشته و یکی از عللی که اطلاعات در باره این بمب افکن کم میباشد همین مورد است. برای یگان بمب افکن استراتژیک نیروی هوائی چین H-6K به همان اندازه مهم میباشد که برای یگان تاکتیکی چین J-10، J-11 و Su-27.درحقیقت H-6K اولین بمب افکن استراتژیک به معنای واقعی چین با مشخصات هواپیماهای جدید و امروزی بوده و دارای بدنه تغییر یافته، موتور جدید،‌ آویونیک بهتر و برد افزایش یافته میباشد.H-6K همچنین اولین بمب افکن چینی است که قادر به حمل موشک های کروز چینی برد بلند مدرن که قادر به شلیک خارج از برد دفاع هوائی دشمن می باشد است. H-6K برگرفته از مدل H-6 که خود نمونه چینی Tu-16 Badger میباشد مشتق شده است.چین از دهه 70 تا اوایل دهه90 تغییرات زیادی در مدل قدیمی H-6 از جمله بر روی ناوبری و سیستمهای مخابراتی و هدفگیری اعمال کرده بود. چین همچنین مدل دریائی به نام H-6D که قادر به حمل موشکهای ضد کشتی بود را ساخت اما تلاش برای ساخت مدل H-6I با موتورهای جدید ناکام ماند.




دردهه 90 نیروی هوائی چین آشکارا با بحران مواجه بود. H-6 فقط در صورت حمل موشکهای ضد کشتی بمب افکن معقولی به نظر میرسید ، در حالیکه مدل مورد استفاده نیروی هوائی چین فقط قادر به پرتاب بمبهای سقوط آزاد بوده و در اینصورت احتمال نفوذ به شبکه پدافند هوائی دشمن به حداقل میرسید. تمام مدلهای H-6 از فقدان برد مناسب در رنج بودند . برخی از تحلیلگران نظامی چینی در دهه 90 بر این باور بودند که پس از دریافت جنگنده های Su-30 با قابلیت
سوختگیری هوائی دیگر هیچ نیازی به نگهداری بمب افکنهای H-6 نمیباشد. مدل H-6H که در اواخر دهه 90 آشکار شد اولین تلاش چین برای رفع این مشکلات بود. این مدل قادر به حمل فقط 2 موشک کروز KD-63 که نمونه تغییر یافته C-601 برای حمله به اهداف زمینی بود. موشک های کروز KD-63 مدلی منسوخ شده و قدیمی با بردی فقط معادل 200 کیلومتر بودند که خلبان را در مواجهه با یک سیستم پدافند هوائی مدرن
دچار مشکل می نمود. ضمن اینکه برد ناکافی H-6 همچنان به عنوان یک معضل باقی مانده بود. از این روی تصمیم گرفته شد تا کار بر روی H-6 این بار به صورت اساسی و ریشه ای انجام پذیرد. کار بر روی H-6K از سال 2000 آغاز و اولین پرواز آزمایشی در ژانویه 2007 صورت پذیرفت. تفاوت اصلی H-6K در موتورهای آن است. موتورهای توربوفن روسی D-30KP-2 جانشین موتورهای توربوجت WP-8 که خود کپی چینی از نمونه
اوریجینال روسی AM-3M, برای بمب افکنهای Tu-16 میباشد شده اند. موتورهای جدید ساخت NPO Saturn بسیار قدرتمندتر و در عین حال مصرف سوخت کمتری را نیز دارند. چین این موتورهای جدید را قبلا برای یگان Il-76 خود خریداری کرده بود. چین قراردادی برای خرید 55 دستگاه از موتورهای D-30KP-2 با امکان افزایش 33 دستگاه بیشتر را قبلا به امضاء رسانه بود اما نیروی هوائی چین فقط دارای 14 فروند Il-76 و 5 فروند KJ-2000 میباشد.
برنامه خرید 38 فروند Il-76 و تانکرهای Il-78 تحت قرارداد سال 2006 در میان راه ناکام ماند. کاملا اشکار بود که چین این قرارداد بزرگ را فقط برای یگان IL-76 خود که ناگهان موتورهای آنها دچار مشکل شده بودند نمیخواست، چین آن موتورها را برای اسکادران H-6K در نظر داشت.



برای تطبیق نیروی محرکه جدید، ورودی های موتور دارای ابعادی بزرگتر و شکل متفاوت تری نسبت به H-6 و Tu-16 میباشند. این یکی از مهمترین راه های تشخیص بمب افکن جدید با نمونه های قبلی میباشد. یکی از مهمترین دلایل تغییر موتور، رسیدن به برد بیشتر بوده است. رسانه های چین برای این بمب افکن جدید بردی معادل 3000 تا 3500 کیلومتر متذکر شده اند. امری که تاکنون به صورت رسمی تائید نشده است. چین سعی بسیار دارد تا وابستگی خود را به موتورهای روسی قطع نماید. برای این منظور، تولید بدون لیسانس موتورهای WS-18 که کپی (بدون مجوز) موتورهای روسی D-30KP-2, میباشد در دستور کار چین قرار گرفته. این موتورها قرار است تا در هواپیماهای ترابری سنگین آینده چین نیز به کار روند. تست موتور WS-18 در سال 2007 و در یکی از کارخانجات Chengfa Group آغاز شد. هنوز مشخض نیست که چه زمانی این موتور برای تولید انبوه آماده خواهد گشت. برنامه توسعه موتورهای چینی در مورد زمان بندی بسیار بدنام بوده و زمان مشخصی را برای deadline آنها نمیتوان در نظر داشت.
دماغه H-6K به طور کامل مورد بازنگری قرار گرفته و ضمن کوتاه تر شدن پانل شیشه ای ناوبر حذف شده است. به جای کاکپیت ناوبر، H-6K از رادوم که پوشش دهنده یک رادار قدرتمند است بهره میبرد. همچنین رادوم زیر کاکپیت ناوبر که در نمونه H-6H و کلیه نمونه های دریائی قابل مشاهده بود نیز حذف شده است. اگرچه اطلاعات زیادی از سیستمهای آویونیک، رادیو الکتریک و جنگ الکترونیک H-6K موجود نیست اما تصاویر منتشر شده نشان دهنده ان است که H-6K مجهز به کاکپیت با نمایشگرهای MFD است. H-6K مجهز به 6 مقر پرتاب موشکهای کروز CJ-10A با برد 2000 کیلومتر در زیر بال میباشد. برخی منابع از حمل موشک هفتم در مقر میانی بدنه نیز سخن گفته اند.
به نظر نمیرسد که H-6K مجهز به مقر داخلی پرتاب بمب باشد و این فضا مورد استفاده مخزن سوخت اضافه و تجهیزات رادیو الکترونیک قرار گرفته است. برخی کارشناسان نظامی بر این باورند که در آینده بمب افکن جدید قادر به حمل موشک ضد کشتی YJ-62 با برد 300 کیلومتر بر پایه موشک CJ-10 خواهد بود. این احتمال در صورت تولید نمونه دریائی H-6K بیشتر خواهد شد.



خانواده موشکهای YJ-62/CJ-10 بر پایه توسعه موشک های کروز Red Bird/ Honhniao بنا نهاده شده که در طراحی آن شباهت هايی با موشک Kh-55/AS-15 به چشم میخورد. چین تعداد زیادی از موشک های کروز Kh-55/AS-15 را طی سالهای 1999 تا 2000 از اوکراین خریداری نمود. احتمال آن میرود که اوکراین در پروژه CJ-10 در حوزه سیستمهای ناوبری و ساخت موتور به چین کمک کرده باشد. همچنین پس از ناکامی موشکهای کروز Tomahawk آمریکا در حمله به اهداف طالبان در سال 1999،چین تعداد زیادی از این موشکها را در پاکستان و افغانستان بدست آورد.
اطلاعات بدست آمده از Tomahawk ناکام در افغانستان و پاکستان در پروژه CJ-10/YJ-62 بکار گرفته شد. گزارشهای رسیده تاکنون حاکیست که این موشکها فاقد کلاهکهای اتمی میباشند. با فرض تجهیز H-6K به موشکهای جدید، این  بمب افکن قادر است تا به اهداف زمینی در برد 5000 کیلومتری حمله نماید.با این برد ، H-6K یک تهدید جدی برای پایگاه های آمریکا در اقیانوس آرام میباشد و در صورت تجهیز به موشکهای YJ-62 نیز همین تهدید برای ناوگان
آمریکا و متحدانش در منطقه محسوب خواهد شد. همچنین ، مراکز حساس و اتمی هند نیز مورد تهدید جدی واقع خواهند شد و باعث خواهد شد تا هند به فکر ترمیم نقاط پدافندی از مراکز حساس اتمی خود باشد. چین بر این باور است که مشخصات بمب افکن H-6K نزدیک به بمب افکن Tu-22M3 بکفایر میباشد.H-6K قرار است تا در آینده هسته مرکزی اسکادران بمب افکن نیروی هوائی چین را تشکیل بدهد.


منبع

[reza-m 0]

نجف جان دستت درد نکنه، مطلب مفیدی بود، من تازه این مطلب رو دیدم و برام تازگی داشت و نمی دونستم چین هم بمب افکن ساخته...

البته باید دید مثل J-7 هایی که می سازه هستند یا نه یه بمب افکن به درد بخوری ازشون در می یاد...

من فکر می کنم ما بتونیم یه چند تا بخریم بد نیست ؟؟؟ !!!

[FLANKER 171]

ممنون
[quote]
من فکر می کنم ما بتونیم یه چند تا بخریم بد نیست ؟؟؟ !!![/quote]

از قدیم گفتن مال بد بیخ ریش صاحبش

[Blaze 90]

ممنون نجف عزیز

اینها تو جنگ به وسیله موشک های کرم ابریشم برای کشتی های ما یکمی درد سر درست کردند ولی تامکت ها از خجالتشون در آمدند.
در کل مالی نیست چون اگر به درد خور بود عراق سراغ توپولف 22 نمیرفت.

[MOHAMMAD 6,333]

نجف عزیز، تشکر

[Haj_Rezvan 11,197]

نجف عزیز تشکر
بنظر من باید با TU22 های اکراین مقایسه بشه باید دید کدام بهتره هر کدوم بهتر بود باید چند تایی ازش خرید

[WA-2000 3]

مال چینی بدرد چینی ها میخوره.از قیافه اش معلومه با نخ و سوزن و چسب اینو سر هم آوردند.

[hamed_713 242]

با تشكراز نجف عزيز

لينك اصلي منبع :

[url=http://www.centralclubs.com/topic-t71317.html]H-6K اولين بمب افكن مدرن استراتژيك چين[/url]

بوده و نويسنده اين مطلب زيبا Shahryar از سنترال كلابز مي باشد.

[Sami1993 11,574]

 

 

 

[RezaKiani 1,930]

موشکهای کروزی که چین از اوکراین تحویل گرفت 6 تا بوده. می گن 12 تاش هم رسید به ایران

هرچند عراق زمان جنگ از اینها داشت ولی برای اون کاری که عراق می خواست ازش استفاده کنه این هواپیما بدرد نمی خورد مگر همین نمونه های جدید و اپگرید شده اش. اصولا جنگ در دریا (که عوارضی برای ناوبری نداره) با بمباران اهداف زمینی (که بالاخره ناوبری تو خشکی راحت تر هستش) فرق داره

[Sami1993 11,574]

[bds110 11,785]

 

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10314/205235ch4hx27h52h65xhs.jpg][/url]     

   

ویرایش شده در مرداد 94 توسط bds110

[IR-Craft 544]

چقدر زیباست این لامذهب.

[MR9 114,481]

چهره به چهره عقاب و اژدها

اسکادرانهای بمب افکن های میانبرد H-6J و هواگردهای جنگ الکترونیک H-6G نیروی هوایی ارتش چین ،آماده اجرای رزمایشهای در شرایط واقعی

 

 

پکن : براساس اطلاعات منتشر شده ، ارتش آزادیبخش خلق چین در حال برنامه ریزی جهت اعزام  جتهای جنگ الکترونیک H-6G و همچنین بمب افکن های میانبرد H-6J به آبهای دریای چین جنوبی است تا خدمه این هواگردها ، در شرایط واقعی ، مهارتهای رزمی خود را بهبود بخشیده وبه روز کنند . به گفته وزارت دفاع چین ، این رزمایشها که بصورت شبانه روزی انجام خواهد شد ، شامل شبیه سازی حملات دوربرد و اجرای مانورهای ضد کشتی بوده وبخشی از برنامه ارتش به منظور تقویت آمادگی رزمی ارتش بشمار می رود . با این حال ، اعلام ناگهانی این سری تمرینات ، پس از تشدید حضور نظامی ایالات متجده در منطقه و رویکرد تهاجمی تر ارتش و نیروی دریایی این کشور در شرق آسیا  صورت پذیرفت . این تحرکات شامل استقرار دو گروه ضربتی ناوهواپیمابر و همچنین دو فروند شناور کلاس آرلی بروک و یک فروند هواگرد شناسایی پی-3 در نزدیکی شانگهای  بود که در کنار آن ، حضور تعداد قابل توجهی از هواگردهای هشدار دهنده اولیه که تصور می رود ، مشغول نظارت شدیدتر بر شبکه دفاعی ارتش چین در سول سواحل فوق الذکر هستند را شامل میگردید .

 

 

 

به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، تمرینات ارتش ایالات متحده در منطقه  که همزمان با رکود اقتصادی و بی ثباتی داخلی در این کشور صورت می گیرد ، نوعی واکنش دانالد ترامپ به توانایی های رو به گسترش دشمنان اقتصادی – نظامی این کشور در شرق آسیا و بالتبع افزایش فشارها برای کنترل این قدرت قابل ارزیابی است .

افسرارشد سابق نیروی دریایی چین ،وانگ یونفی در اینباره می گوید ، به احتمال زیاد ، نیت اصلی ترامپ در اعزام نیروهای بیشتر به این منطقه ، پاتک غافلگیرانه به تلاشها و ادعاهای  ارضی  چین و جلوگیری از افزایش حوزه نفوذ این کشور و جلب آرای داخلی  در انتخابات نوامبر 2020 است . 

 

 

 

در واقع ، تا دهه هفتاد میلادی ، سرزمین های مورد ادعای جمهوری خلق چین در منطقه ، توسط ایالات متحده ، بواسطه قانونی دانستن دولت مستقر در تایوان بعنوان ساختار سیاسی قانونی چین ، به رسمیت شناخته نمیشد ولی از میانه دهه هفتاد و پس از ایجاد روابط دوستانه با پکن و کاهش تنشها ، مساله تا حدودی دچار تغییرات جدی گردید .

 

 

با این وصف ، بمب افکن های H-6 بعنوان روگرفتی از بمب افکن روسی TU-16 برای نخستین بار در سال 1952 در معرض دید عموم قرار گرفت و پس از سالها خدمت بعنوان یک هواگرد متعلق به جنگ سرد ، مورد بروزسانی و ارتقاء قرار گرفت و امروز ، مدرن ترین بمب افکن سنگین در حال خدمت نیروی هوایی چین بشمار میرود که به پیشرانه ها ، بدنه ، حسگرها و تسلیحات جدید مسلح شده است  . با توجه به بهینه سازی های صورت گرفته ، اچ-6 در دهه دوم قرن بیست و یکم ، به غیر از  نقش تهاجمی که بواسطه حمل موشکهای کروز برد بلند ، که می بایست انجام شود ، ماموریتهایی نظیر سوخترسان هوایی و هواگرد ویژه جنگ الکترونیک را نیز بر عهده دارد . در حال حاضر نیروی هوایی این کشور ،چیزی در حدود 275 فروند از این بمب افکن را در اختیار دارد که به استثنای نمونه های قدیمی که از رده پروازی خارج شده اند ، بقیه در نقش های گوناگون ، در حال خدمت هستند . در کنار نمونه تهاجمی ، گونه G این بمب افکن روسی- چینی ، به سامانه های جنگ الکترونیک مجهز شده تا نقش پشتیبانی را از اسکادران های آفندی ، بر عهده گیرد . بدین معنی که گونه J بامسلح شدن به طیف متنوعی  از افزارها ، با پشتیبانی گونه های G میتواند به یک سلاح مهلک بر علیه نیروی دریایی ایالات متحده تبدیل گردد . به اعتقاد  تحلیلگران نظامی، بمب افکن H-6J در مقایسه با نمونه های قبلی ارتقاء یافته هم خانواده خود ، نقش پر رنگ تری را در تمرینات چند سال اخیر نیروی هوایی چین با مسلح شده به موشکهای کروز ضد کشتی YJ-12  را ایفا نموده است .

 

پی نوشت :

1- بن پایه

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به  ذکر دقیق منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند./ MR9