DeAtH-EaGlE

سامانه پدافندهوايي میم- 104 پاتريوت (MIM-104 Patriot)

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

[quote]یه مشخصاتی ازش به مطلب اضافه کنی بهتر میشه. [/quote]

چشم آقا سعيد اينم مشخصاتش:

طول: 5.2 متر

وزن: 320 كيلوگرم

سرعت: بيشتر از 5 ماخ

سقف پروازي: 15 كيلومتر

برد: 20 كيلومتر

تعداد سيستم هاي ساخته شده: 36 واحد آتشبار

هزينه كل پروژه: 7778 ميليون دلار

متوسط قيمت هر واحد: 91.14 ميليون دلار

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پاک3 یک کلاس بالاتر از تور ام1 و این هم یک کلاس بالاتر از پانتسیر قرار داره و قابل قیاس با هم نیستند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برادر رضا 91 میلیون هست چون گویا!

(حالا جدای اینکه هزینه تولید این سامانه حتی 10 میلیون هم نمیشه!)

در مقایسه با محصولات مشابه در این برد و بخصوص تور ام1 که ما خریدیم به ارزش هر دستگاه 20 25 میلیون دلار هزینه 91 میلیون دلاری برای یک پدافند کامل کوتاه به میانبرد که بتونه با هواپیما و موشک درگیر بشه مناسبه. البته مزیت تور ام1 هم اینه که هر دستگاه مستقل هست و از کشف هدف تا انهدام و حتی جابجایی رو خودش انجام میده!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با تشکر از آقا رضای عزیز ساکن مشهد سرزمین عاشقان رضا(ع)
دوستان جالبه بدونید این موشک اصلا سر جنگی نداره و به طریقه انرژی جنبشی هدف رو نابود می کنهEND ادعای آمریکایی ها در دقت این موشک!)
یعنی اگه موشک 30 سانت خطا داشته باشه دیگه هدف قسر در رفته!
به نظر من تور و پاتسیر بهترن چون حداقل فیوز مجاورتی و سر جنگی دارن. و این ضریب اطمینانشون رو بالا می بره.
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خواهش ميكنم امير جان

تو يكي از سايتهاي مربوطه نوشته بود كه بعضي گونه هاي اين موشك به سر جنگي تركش شونده با فيوز مجاورتي كه از تنگستن و آلومينيوم تشكيل شده استفاده ميكنند.
البته گفته بود كه اين نمونه ها در برخي نقاط استراتژيك نصب شده اند! حالا كجا؟ نميدونم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون بليز جان. خواستم بپرسم مدلي كه تركيه سفارش داده همين مدله يا نه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام ...

ممنون از مقاله خوبتون ...
اين سامانه لايه پاييني دفاع ضد موشكي هست همچنين كه پيشرفته ترين اونها هم نيست ! ابن لايه در همين برد و كمي بيشتر زير چتر سامانه بلند برد تر تاد THAAD قرار میگیره که روی هم یک سطح پوششی کاملی رو درست میکنند ... و البته تاد در پوشش یک سری دیگه از موشکها هستند و ...
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote] خواستم بپرسم مدلي كه تركيه سفارش داده همين مدله يا نه؟[/quote]

تا اونجايي كه من اطلاع دارم چون اعلام شده كه نسل سوم پاتريوت هستش و تركيه هم عضو ناتويه پس به احتمال قوي بايد از همين مدل باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان یک سوال
نوشته شده که موشک برای دریافت اطلاعات از رادار زمینی از امواج رادیویی استفاده میکنه دلیل این کار چیه چرا از امواج با فرکانس بالا استفاده نمیشه چون این جوری راحتر به نظر میرسه که بشه این امواج رو مختل کرد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خبرگزاري فارس: سفارت آمريكا در "ورشو " اعلام كرد كه يك سكوي موشكي "پاتريوت " آمريكا به منظور استقرار در يك پايگاه نظامي و آموزش به نظاميان لهستاني وارد اين كشور شد.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري آلمان، سفارت آمريكا در "ورشو " روز گذشته طي بيانيه‌اي اعلام كرد: يك سكوي دفاع موشكي و هوايي پاتريوت آمريكا روز يكشنبه در "موراگ "، در شمال شرقي لهستان مستقر شده است.
سفارت آمريكا در لهستان اعلام كرده است كه هدف از اين مأموريت در لهستان، برگزاري آموزش‌ و رزمايش‌هاي مشترك با دفاع هوايي لهستان است.
اين سكوي موشكي پس از آن وارد لهستان شد كه پارلمان اين كشور در ماه فوريه، توافقنامه‌اي را به تصويب درآورد كه شرايط استقرار نظاميان آمريكايي بعنوان بخشي از طرح‌هاي جديد براي سپر موشكي آمريكا را معين مي‌كرد.
بر اساس اين گزارش، توافقنامه موقعيت نيروها (سوفا) برگ سبزي براي استقرار يكصد نظامي آمريكايي در لهستان بعنوان بخشي از سپر موشكي آمريكا كه شامل موشك‌هاي پاتريوت و "اس‌ام-3 " مي‌شود، محسوب مي‌شود.
روسيه از توافقنامه آمريكا و لهستان كه طبق آن موشك‌هاي مذكور را در موراگ، روستايي در 60 كيلومتري "كالينينگراد " واقع در روسيه مستقر مي‌كند، انتقاد كرده است.

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8903040350

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پاتریوت یک سامانه موشکی پدافند هوایی متحرک است که در ابتدا برای پدافند هوایی بر ضد هواپیماها و موشکهای کروز و نیز در سال-های اخیر بر ضد موشکهای بالستیک برد کوتاه به میدان آمده است. سامانه پاتریوت در واقع برای عملیات در اروپا بر ضد هواپیماهای دارای ارتفاع زیاد شوروی سابق و موشک های کروزی که با سرعت 2 ماخ (1500 مایل بر ساعت) حرکت می کنند و نیز به منظور جلوگیری از دیده شدن به صورت متحرک و فقط برای چند ساعت کار در یک محل طراحی شده بود.

سامانه موشکی پاتریوت با مشخصه MIM-104 موشکی است زمین به هوا مخصوص ارتفاعات متوسط و بالا، متحرک و با توان عملیاتی در شرایط مخلتف جوی و پیشران یک مرحله ای از نوع سوخت جامد از نوع HTPB. کارهای طراحی و تولید این سامانه در دهه 1970 اجرا شده و در دهه 1980 وارد خدمت شده است. قلب و حساس ترین بخش سامانه، راداری است که با رایانه کنترل می شود. آنتن رادار از نوع آرایه فازی چند منظوره به طول 2.5 متر است و از 5161 عنصر ساخته شده است.

در این بخش که مطالعات بیشتری به وسیله آلمان و آمریکا روی آن اجرا شده است، عملیات تجسس، دریافت هدف و هدایت به سرعت انجام می گیرد. کلیه افدامات و عملیات راداری شامل کشف، شناسایی، تعقیب هدف و هدایت موشک منحصراً به وسیله یک رادار چند منظوره انجام می شود.

نمونه های اصلی این سامانه شامل PAC-1، 2 و 3 است. موشک های رهگیر PAC-3 برخلاف موشک های پاتریوت قبلی که با نزدیک شدن به اهداف و منفجر کردن آنها در آسمان عمل می کردند، دارای مواد منفجره نیستند و در عوض به منظور انهدام موشک های کوتاه و میان برد که کلاهک های اتمی، بیولوژیکی یا شیمیایی حمل می کنند، به انرژی جنبشی (به مفهوم ضربه زدن و منهدم کردن) متکی هستند. سامانه پی-ای-سی-3 موشک هایی کوچکتر اما به لحاظ کمی چهار برابر بیشتر از پی-ای-سی-2(16 فروند به جای چهار فروند) حمل می کند ولی برد آن به نسبت نمونه های پیشین کمتر است.

[b]بررسی یک حادثه مهم[/b]

در 25 فوریه 1991 در خلال جنگ خلیج فارس، سکوی پرتاب موشک پاتریوت آمریکا در ظهران عربستان سعودی در درگیری با یک موشک اسکاد عراقی ناکام ماند. موشک اسکاد به یکی از آسایشگاه های سربازان آمریکایی اصابت کرد و 28 سرباز کشته و حدود 100 نفر دیگر مجروح شدند. گزارشی از طرف دفتر بررسی سانحه به عنوان دلیل این عدم موفقیت ارائه و در آن چنین عنوان شد: «بروز اشکال در کارایی موشک پاتریوت. مشکل نرم افزاری منجر به عمل نکردن سامانه در ظهران عربستان سعودی شد.»

در نتایج نهایی مشخص شد که علت، یک محاسبه غلط مربوط به خطاهای ریاضی رایانه از زمان راه اندازی آن بود؛ به خصوص زمان یک دهم ثانیه که توسط ساعت داخلی سامانه اندازه گیری می شد برای تولید زمان به ثانیه در یک دهم ضرب می شد. این محاسبه با استفاده از رجیستر 24 بیتی با ممیز ثابت به نمایش در می آمد؛ به ویژه مقدار یک دهم که یک بسط باینری نامتناهی دارد، بعد از ممیز پایه در 24 بیت بریده می شد.

[url=http://mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/3/22/72013_531.jpg]http://mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/3/22/72013_531.jpg[/url]

این خطای کوچک برش وقتی در عدد بزرگی که زمان را در یک دهم ثانیه می دهد ضرب شود منجر به خطای قابل تشخیصی خواهد شد. در حقیقت سکوی استقرار و پرتاب موشک پاتریوت در حدود 100 ساعت روشن بوده است و یک محاسبه ساده نشان می دهد که خطای زمانی حاصل، مربوط به خطای تقویت شده برش حدود 0.34 ثانیه بود.

یک موشک اسکاد در هر ثانیه مسافت در حدود 1676 متر را طی می کند و در این زمان موشک در حدود نیم کیلومتر(573.2 متر) را طی کرده است. این مقدار کافی بود که موشک اسکاد دورتر از شعاع عمل رادار پاتریوت قرار گیرد. با وجود این که محاسبه زمانی صحیح در بعضی از قسمت های مجموعه اما نه همه آن بهبود یافته بود اما این ایراد به طور کامل مرتفع نشده بود.

پیش بینی شعاع عمل رادار در اینکه موشک اسکاد در لحظه بعد کجا ظاهر می شود تابعی از سرعت اسکاد و زمان آخرین آشکارسازی رادار است. سرعت یک عدد حقیقی است که می تواند به عنوان یک عدد کامل بیان شود. زمان به صورت پیوسته توسط ساعت درونی سامانه به دهم ثانیه نگهداری شده اما به صورتعدد صحیح یا کامل بیان می شود.

هرچه سامانه بیشتر کار می کرد زمان عدد بزرگتری را نشان می داد. برای پیش بینی اینکه اسکاد در لحظه بعد کجاست، هم زمان و هم سرعت باید به صورت اعداد حقیقی بیان شوند.

[b]تشریح سامانه پاتریوت[/b]

پاتریوت به عنوان جزئی از یک گردان که به طور معمول از شش سکوی پرتاب تشکیل شده است به کار می رود. هر سکو از قسمت های زیر تشکیل شده است: یک واحد رادار زمین پایه برای دیده بانی و آشکارسازی، ردگیری و درگیری با هدف؛ یک ایستگاه کنترل درگیری برای فرمان دستی یا خودکار و کنترل رهیاب های موشک، هشت پرتابگر موشک و یک گروه رله مخابراتی برای پشتیبانی از ارتباطات و مخابرات. یک مرکز هماهنگ سازی اطلاعات، سکوها را کنترل و عمل آن ها را با گردان های دیگر و مقامات بالاتر فرماندهی هماهنگ می کند.

قلب سامانه پاتریوت، رایانه کنترل آن است. این قسمت ارائه کننده عملکرد اصلی سامانه برای ردیابی و ردگیری هدف، مانند عملکردهای مدیریت جنگی، فرمان و کنترل است. رایانه کنترل پاتریوت که در عملیات طوفان صحرا به کار رفت بر اساس طراحی دهه 1970 بود که در انجام محاسبات دقیق، قابلیت به نسبت محدودی داشت.

برای انجام عملیات، رایانه کنترل جنگ افزار پاتریوت ، اطلاعات مربوط به هدف را از سامانه راداری دریافت می کند. رادار پاتریوت، پالس های الکترونیکی می فرستد که فضای هوایی بالای خود را اسکن (جاروب) می کند؛ وقتی که پالس ها به هدف برخورد کنند، به سوی سامانه رادار بازتابیده می شوند و به عنوان یک شیء یا نمودار روی صفحه نمایش پاتریوت توسط نرم افزار سامانه را برای ردگیری انواع معینی از اشیاء از جمله هواپیماها، موشک های کروز یا موشک های بالستیک تاکتیکی(مانند اسکاد) آموزش می دهند و برنامه ریزی می کنند.

در عملیات طوفان صحرا، پاتریوت برای ردگیری موشک های بالستیک تاکتیکی آموزش داده شده بود. برای رایانه پاتریوت، شناسایی، ردگیری و رهیابی این موشک ها و اطلاعات مهمی که آن ها را توصیف کند، توسط الگوریتم شعاع عملیاتی سامانه نگهداری می شد.

پس از اینکه رادار پاتریوت، یک شیء هوایی را که مشخصات یک موشک اسکاد را دارد شناسایی کرد، ردگیر شعاع عملیاتی -یک ابزار شناسایی الکترونیکی در داخل سامانه رادار- محدوده ای را در هوا محاسبه می کند که سامانه در مرحله بعد باید آنجا جستجو کند. ردگیر شعاع عملیاتی، اطلاعات اشیای هوایی را از محدوده محاسبه شده استخراج و فقط اطلاعات لازم برای ردگیری، هدف گیری و ردیابی اسکادها را پردازش می کند. یافتن یک شیء در محدوده ردگیری شعاع عملیاتی وجود اسکاد را تأیید می کند.

[b]پاتریوت در خاورمیانه[/b]

کمپانی های اسلحه سازی آمریکا همواره در تلاش برای فروش محصولات خود به بازار متمول و فاقد استراتژی خاورمیانه و آسیای غربی بوده اند و در این میان کشورهای عرب منطقه که با رویه ایران هراسی تحریک می شوند، از خرید گران ترین سلاح ها و حتی خریدهای بیش از نیاز خود -که در سالهای بحران اقتصادی غرب بیشتر هم شده-فروگذاری نمی کنند.

سامانه دفاع هوایی پاتریوت نیز از این قاعده جدا نبوده و بخصوص با موفقیت های چشمگیر موشکی کشورمان بعد از معرفی موشک بالستیک میانبرد شهاب3 و ایران هراسی گسترده رسانه های غربی، تمایل به در اختیار گرفتن این سامانه بیشتر نیز شده است. خصوصاً مدل پی-ای-سی3 از سامانه پاتریوت که قیمت هر موشک آن به چند میلیون دلار بالغ می شود اخیراً به کشورهای دیگری در منطقه از جمله کشور کوچک کویت و امارات متحده عربی ارائه شده است. کشورهای دارنده این سامانه در خاورمیانه شامل عربستان سعودی، بحرین، کویت، مصر، اردن و رژیم اشغالگر قدس هستند.

[b]آیا پاتریوت نسل جدید شکست ناپذیر است؟[/b]

اشاره به شکست این سامانه در ردگیری موشک های بالستیک عراقی گویای شکست پذیری هر سلاحی در هر زمانی است. نمونه های فعلی این سامانه نیز از این قاعده مستثنی نیستند و دارای ضعف های بارزی هستند. به عنوان مثال یک فروند موشک هارم شلیک شده از جنگنده های آمریکایی در جریان اشغال عراق، موفق به اصابت به رادار پیشرفته این سامانه شد.

این در حالی است که موشک های ضد رادار پیشرفته تر و مرگبارتری نسبت به هارم، در اختیار ایران است که از احتمال اصابت به هدف و سرعت بالاتری برخوردار هستند. در حملات موشکی عراق به اسرائیل نیز این سامانه تنها حدود یک پنجم یعنی 20 درصد از موشک های قدیمی و بی دقت بالستیک عراقی را منهدم کرد.

[b]* ایران چه سلاح های ضد پاتریوتی دارد؟[/b]

به گزارش مشرق، با توجه به اینکه در این سامانه، محوریت با رادار اصلی آن است، هدف قرار دادن آن به هر طریق ممکن به معنی از کار افتادن این این سامانه است. به جز کاربرد موشک های ضد رادار، استفاده از تسلیحات هوابرد دورایستا نیز راه حل دیگری برای ضربه زدن به این سامانه است.

[url=http://mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/3/22/72014_630.jpg]http://mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/3/22/72014_630.jpg[/url]

موشک دورایستای قاصد3 با برد فعلی 120 کیلومتر، یکی از بهترین گزینه ها برای این منظور خواهد بود؛ خصوصاً وجود قابلیت هدایت خودکار و عملکرد به صورت «شلیک کن-فراموش کن» و دقت بسیار بالا در اصابت که به صورت نقطه زن و با خطای به اصطلاح صفر-صفر، این موشک جدید ساخت داخل را به وسیله مطلوب برای سرکوب پدافند هوایی دشمن تبدیل می کند.

البته سرجنگی قدرتمند و امکان شلیک و پرواز قاصد3 در ارتفاع پایین نیز به اجرای موفق عملیات و شناسایی دیرتر جنگنده شلیک کننده کمک می کند و البته باید گفت موشک های پاتریوت محدودیت حمله به اهداف پروازی در ارتفاع پایین دارند.

روش دیگر برای از کار انداختن این سامانه، تهاجم با موشک های بالستیک تاکتیکی بسیار دقیق و سریع و با ارتفاع عملکرد پایین مانند موشک مشهور فاتح-110 است. فاتح-110 با برد بیش از 250 کیلومتر در مدل های مختلف و دقت فوق العاده و سر جنگی قدرتمند خود، امکان حمله به سایت های پاتریوت را از داخل خاک کشور، در صورت حماقت محض دشمن در ایجاد درگیری نظامی با ایران را می دهد.

[url=http://mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/3/22/72020_929.jpg]http://mashreghnews.ir/files/fa/news/1390/3/22/72020_929.jpg[/url]

این موشک از پرتابگر تمام متحرک شلیک شده و در به مدت زمان بسیار کوتاهی برای آماده سازی نیاز دارد و شتاب اولیه بالای آن نیز، امکان شناسایی شدن توسط دشمن را کاهش می دهد؛ تعداد انبوه این موشک در کشور و البته امکان استفاده از راکت های کم ارزش ولی با ابعاد و عملکرد مشابه به عنوان هدف اولیه و گول زننده سامانه پاتریوت را نیز نباید از نظر دور داشت.

از اینرو، با در نظر گرفتن میزان احتمال انهدام موشک های بالستیک توسط پاتریوت در خوشبینانه ترین حالت، پس از منهدم کردن چند موشک، خود این سامانه قربانی خواهد شد. البته برخی دیگر از تجهیرات مقابله نیروهای مسلح کشورمان با سامانه پاتریوت نیز تاکنون اعلام رسمی نشده اند، لذا نمی توان آنها را معرفی و کارکردشان را تشریح کرد.

اما نکته ای که باید به آن توجه شود، شناسایی مکان سامانه های دفاع هوایی دشمن است. هر چند سابقه عملیاتی اتریوت نشان داده کاربران آن تمایل به استقرار سامانه به صورت ثابت و دائمی در یک منطقه را دارند، اما اساساً پاتریوت از قدرت تحرک مناسبی برخوردار بوده و بیشتر اجزای این سامانه بر روی کامیون حمل می شود. بنابراین لزوم رصد دائمی مواضع دشمن و نقل و انتقال این سامانه که البته بیشتر در اطراف مناطق مهم صورت خواهد پذیرفت از جمله فعالیت های بسیار مهم برای مقابله با آن در روزگار نبرد است؛ امری که به مدد تنوع گسترده سامانه های اطلاعاتی و تجهیزات بدون سرنشین کشور هم اکنون نیز در مناطق مختلف در حال اجرا است.

[url=http://mashreghnews.ir/fa/news/51608/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%A8%C2%AB%D9%BE%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%AA-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7%C2%BB%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D8%B3%D8%AF]منبع[/url]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنون بابت مطلب جالبتون.

دسترسي به بخش AN/MSQ-104 در هنگام بروز درگيري سخت ترين كاره ممكن است و در صورت تركينگ(tracking) واحد كنترل مركزي ديگه با تجهيزات زيادي ميشه از كار انداختش.مهم پيدا كردن واحد كنترله

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.