نيروي دريايي ايالات متحده امريكا

[Ramtin 9]

در اين مقاله قصد داريم به طور مختصر نيروي دريايي امريكا را معرفي كنيم.

به طور كلي ماموريت نيروي دريايي شناسايي دريايي، رزم سطحي هوايي و ضد زيردريايي و حفاظت از كشتيراني است. نيروي هاي ضربتي دريايي امريكا در قالب پنج ناوگان سازماندهي شده اند.
نيروي دريايي امريكا متشكل از دو نيروي مستقل، ناوگان دريايي و تفنگداران دريايي (USMC) است. استعداد كاركنان اين نيرو تا سال 2004 به شرح زير است:

نيروي دريايي:

افسر: 54579 ــــــــــــــــــ درجه دار و كارمند: 324756 ــــــــــــــ جمع: 379335

تفنگداران:

افسر: 18284 ــــــــــــــــــ درجه دار و كارمند: 155658 ـــــــــــــــ جمع: 173394


مجموع كل نيروها: 552729


ساختار عملياتي اين نيروها مشتمل بر فرماندهي ذيل است:

1- فرمانهدهي ناوگان اقيانوس اطلس
2- فرماندهي ناوگان اقيانوس آرام
3- فرماندهي نيروي دريايي در اروپا
4- فرماندهي نيوي دريايي در منطقه مركزي (اقيانوس هند و خليج فارس)
5- فرماندهي نيروهاي ذخيره (درياي مديترانه)
6- فرماندهي ترابري و حمل و نقل دريايي (غرب اقيانوس آرام)

نيروي دريايي امريكا گسترده ترين و مجهزترين نيروي دريايي جهان است و از آنجايي كه اين نيرو از دو طرف ب دو اقيانوس جهان متصل است، در طول تاريخ مقامات اين كشور توجه خاصي به نيروي دريايي داشته اند.

بسياري بر اين باورند كه با فروپاشي شوروي موازنه جهاني به هم خورد و امريكا با داشتن 12 ناو هواپيمابر و 50 زير دريايي اتمي با توانايي پرتاب موشك بالستيك به قدرت برتر درياها تبديل شد.

به طور كلي ساختار نوين نيروي دريايي امريكا را بر اساس تجارب به دست آمده از جنگ دوم جهاني چيده اند. اما از دهه 90 به بعد راهبرد امريكا از جنگ در اقيانوس به جنگ در آب هاي كم عمق (مانند خليج فارس) تبديل شد. وبه همين خاطر ماموريت هاي زيادي در طول اين مدت به تفنگداران دريايي محول شد.

در اواخر دهه 90 راهبرد جديد نيروي دريايي منتشر گرديد. منظور از اين راهبرد حمله به كشور متخاصم از طريق دريا بود. مواردي مانند توفان صحرا و جنگ كوزوو از نمونه هاي اجرايي اين راهبرد بودند.

تحول ديگر در اين راهبرد جديد، اهميت عمليات هوايي در عمليات هاي مشترك بود. به طوريكه در همه موارد، تاثير استفاده از هواپيماهاي مستقر در ناو، بالگردهاي يگان هاي شناور و موشك هاي كروز يگان هاي شناور و زير دريايي ها بسيار مهم ارزيابي شده است.

در گزارش پروژه تحقيقاتي نيروي دريايي امريكا در سال 1988 ، يكي از كليدهاي پيروزي در جنگ، استفاده از تجهيزات مستقر در فضا مانند ماهواره هاي جاسوسي و مخابراتي است.

همچنين در اين گزارش آمده كه نيروي دريايي در حال تكميل طرح هاي ناوهاي رادار گريز است. استفاده از شناورهاي بدون سرنشين هم اين امكان را مي دهد كه به جاي 600 فروند كشتي، 1200 فروند كشتي در اختيار داشته باشيم.

يكي از مهم ترين نتيجه گيري هاي اين تحقيقات استفاده از كشتي هاي نوين در كنار توجه به فضا بود.

البته تفنگداران دريايي در آينده تحولات كمتري خواهند داشت. اما راهبرد آبي خاكي مورد نظر ايشان، جهت اجرا نيازمند هواناوها و هواپيماهاي عمود پرواز و صد البته اطلاعات دقيق از ميدان نبرد است.