Mojiir

رژه ارتش ایران در لندن بعد از پیروزی متفقین در جنگ جهانی‌ ۲

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

رژه ارتش ایران در لندن بعد از پیروزی متفقین در جنگ جهانی‌

Oxford Stree on 08/06/1946
http://up.iranblog.com/images/awxuzrlbp0t0bouvqhfq.jpg

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جلل خالق icon_cheesygrin
از كشوري كه اعلام بي طرفي كرده بوده همچين كاري بعيده.
جنابMojiir لطف كنين علتش رو هم جويا بشين.(متشكر)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اين رژه به خاطر اروم كردن ذهنه مردم ايران بعد از اشغال كشورمون انجام گرفت كه بگن ماشماروهم شريك پيرزيمون كرديم به اصطلاح هندوانه بدن زير بغلمون

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خاك بر سر مزدوران بدبخت خودفروخته‌اي كه در مراسم پيروزي متجاوزان به كشورشون رژه

ميرن.اين عكس خيلي حالم رو بد كرد.شرم آور تنها كلمه‌اي هست كه ميشه به كار برد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue]من هم خیلی متاثر شدم که این صحنه ناراحت کننده را دیدم ،

به احتمال زیاد این رژه هم از مجموعه دستورات و تجویزات محمد علی فروغی بود که در آن زمان

تلاش زیادی برای استحکام سلطنت محمد رضا کرد و به سفارت خانه های انگلیس و شوروی

و آمریکا زیاد رفت و آمد می کرد و سرانجام توانست با کلی خواهش و تمنا بیگانگان را به سلطنت

محمد رضا متقاعد کند . این رژه هم احتمالا در راستای همین تملق ها و چاپلوسی های فروغی است .[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر شرف هر چه متجاوز و وطن فروش است! [b]تففففففففف[/b]
پاینده با دولت جمهوری اسلامی ایران که الان خوب داره تلافی میکنه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ايران بعد از اشغال شدن به آلمان و متحدين اعلام جنگ كرد و به نوعي جزو كشور هاي پيروز جنگ جهاني شد
اما برخلاف ديگر كشور ها دستاوردي از اين پيروزي نصيبش نشد icon_cheesygrin


عكس جالبي بود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]به احتمال زیاد این رژه هم از مجموعه دستورات و تجویزات محمد علی فروغی بود [/quote]
داش علي جان رژه بعد از پايان جنگ هست, يعني سال 1946 فروغي در سال 1941 مرد .


[quote]خاك بر سر مزدوران بدبخت خودفروخته‌اي كه در مراسم پيروزي متجاوزان به كشورشون رژه

ميرن.اين عكس خيلي حالم رو بد كرد.شرم آور تنها كلمه‌اي هست كه ميشه به كار برد.
[/quote]

شايد مفتضحانه ترين شکست نظامي که در طول تاريخ ارتش ايران خورديم همين بوده. در تمام شکست هاي کلي که در گذشته داشتيم مثل داريوش سوم از اسکندر , يزدگرد سوم از اعراب و سلطان محمد خوارزمشاه از چنگيز ,حداقل جنگي کرديم و بعد شکست خورديم ! واقعا کارمان از کجا به کجا کشيد که زماني سي هزار قزل باش ايراني علي رغم مسلح بودن تنها به شمشير و کمان در برابر ارتش مجهز عثماني تا آخرين نفر جنگيدند, حتي خود شاه اسماعيل هم اگر مريدانش نگرفته بودنش کشته شده بود . تا به اينجا که حتي يک گلوله در نکرديم !
البته ارتش ايران تقصيري نداشت , ارتش به فرمانده خود نگاه ميکند. در شکست هاي قبلي هم هر وقت که فرمانده وشاه از ميدان فرار ميکرد ارتش براحتي شکست ميخورد مثل سلطان محمد خوارزمشاه و داريوش سوم ......
چون الگو سرباز فرمانده و رهبر اوست . وقتي فرمانده جبن و ترسو باشد و باسرعت باور نکردني ! وقتي خبر پيشروي روسها رو ميشوند با سرعت باد به جنوب فرار ميکند ديگه از ارتشي چه انظاري داريد ? نقل شده وقتي رضا خان داشته به جنوب فرار ميکرده از عشاير جنوب جلوشو ميگيرند و ميگند شما شاه ايران هستيد ما برايمان سرشکستگي است که اجناب شاهمان را کشور بيرون کنند ,اگر اجازه دهيد در رکاب شما ميجنگيم که البته جواب ايشان معلوم بود !!!!!

ارتش ايران در آن زمان از افراد و فرماندهان وطن پرست و شجاعي تشکيل شده بود ,اگر آن شاه ترسو مي ماند و ميجنگيد ,اطمينان دارم الان سرنوشت دنيا چيز ديگري بود.
ارتش متفقين به هيچ وجه در آن زمان در صورت مقاومت ارتش ايران قادر به پيشروي حتي ده کيلومتر در ايران نبود . چرا در آن زمان کمر روسيه در جنگ با آلمان خورد شده بود , آلماني ها در چند کيلومتري مسکو بودند و به سرحدات شمالي قفقار رسيده بودند روسيه به هيچ وجه در صورت مقاومت ارتش ايران قادر به ارسال نيروي پيشتيباني و ادامه جنگ براي مدت زياد نبود. حتي ايران ميتوانست به آساني در قفقاز پيشروي کنيد .... و حمايت مردم قفقاز هم داشت .مردم قفقازي شمار کثيري از هنگ خارجي اس اس آلمان در حمله به روسيه تشکيل ميدادند.
انگليس هم قادر به فرستادن نيروي زياد نبود, در آن زمان خود انگليس زير ضربات هر روزه نيروي هوايي آلمان قرار داشت. زيردريايي هاي آلماني هر کشتي تدارکاتي به مقصد انگليس غرق ميکردند به طوري که سوخت و خوراک جيره بندي شده بود .در شرق هم ژاپني ها تمام مستعمرات انگليس از شرق آسيا رو اشغال کرده بودند و به شرق هند رسيده بودند .چرچيل در خاطرات خود مينويسد بزور چند هزار سرباز هندي براي اشغال ايران فراهم کرده بود ..
ارتش ايران در آن زمان ارتشي قوي با بيش از سيصد هزار نفر بود حيف که فرمانده ترسو بود
فقط زورش به عشاير بيگناه ميرسيد !!!!!

اگر ميخواهيد بدانيد چرا در اين دويست سال فقط در جنگ با عراق شکست نخورديم , نگاهي به فرماندهان جنگ ها بکنيد از فتحعلي ابله که اصلا به فکر جنگ نبود ! تا اين رضا خان و اون پسرش حيف اسم شاه , نادر و اسماعيل و شاهپورر شاه بودند اينها هم ... مايه آبروريزي ....
تا جنگ خودمان که رهبر کشور علي رغم تمام خطرات و بمباران و موشک باران عراق در تمام مدت جنگ در همان خانه خود درجمران بود و به هيچ وجهه حاضر به ترک آنجا نشد . جايي که جزو اهداف بلقوه عراق بود ...در حالي که صدام مرتب از اين ور به آن ور و از اين کاخ به ين کاخ براي شناسايي نشدن در حال مسافرت بود !!!! زماني که نصف تهران از بيم حملات موشکي در آخر جنگ خالي از سکنه شده بود ايشان در همان خانه خود زندگي ميکردند ,و آنجا را ترک نکردند .... مردم و رزمندگان هم به فرمانده و رهبر خود نگاه مي کردند و پايمردي و مقاومت ميکردند .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته مقاومت هايي در جنوب خرمشهر و آبادان و در غرب باختران ديروزي و كرمانشاه اميروزي صورت گرفت اما فايده اي نداشت

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.