تاپیک جامع برنامه فضایی ایران تاپیک جامع برنامه فضایی ایران

[rpg7 5,944]

[size=18]وای که چقدر بمن احساس غرور دست داد
خداکنه ماهواره های نظامی و جاسوسی هم بسازیم
دماغ استکبار به خاک بمالونیم
اونوقت یه سری گیرنده هم به بروبچ حزب الله میدیم بزنن اسرائیل بهتر ناکار کنن
تو یه مقاله خونده بودم
ایران بدنبال کشف فضا ، مصر بدنبال کشف زیرزمین های حماس!!![/size]

[mahdavi3d 14,067]

[quote]
بله درسته!
ارتفاع اين سكو حدودا 2 برابر موشك سفيره!
البته براي ديدن موشكش هم بايد منتظر آمريكايي ها باشيم تا تحديدي چيزي بكنند تا ما هم مانور پرتاب موشك نشونشون بديم!!! [/quote]

موشكش كه قبلا نشان داده شده! ماهواره بر سيمرغ.
http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=12432

و نكته مهم ديگر آن كه رادار آرايه فازي:

[quote]

8- شبکه فرماندهی و کنترل امنیت فضایی، مرکز آزمایش موتور ماهواره بر با تراست 150 متر، سامانه جامع بهره برداری از اطلاعات فضایی، شروع ساخت مرحله اول پایگاه مراقبت فضایی کشور، سامانه ردیابی و شناسایی سیگنالی و[color=red][b] سامانه ردیابی راداری آرایه فازی[/b][/color].


http://www.iribnews.ir/Default.aspx?Page=MainContent&news_num=268562[/quote]

[alala 28,652]

یک قطعه ای هم که نشون داده شد عنوان شد که قطعه ای از ماهواره بر جدید هست که قراره به زودی پرتاب بشه که در حال حاضر تست ها در روش در حاله انجامه..

[iran_400 2,496]

تبريك ..........

[ops 2,259]

فقط امیدوارم قبله پرتابه این ماهواره ها به مردم توضیحاته بیشتری در زمینه ی ژئو یا لئو یا......بودنه اونها داده بشه تا مثله امید نشه که همه ی فرصت طلبا بعد از خاکستر شدنش تو جو زمین هر هر بخندن.در حالی که خندشون از جهل و نادانیه.چون از اولم قرار بود که این ماهواره ی فوق سبک بعد از چند ماه سقوط کنه.این ذاته ماهواره های بی موتوره.البته بنده هم معتقدم که در تعینه مسیره امید باید دقته بیشتری میشد تا جاذبه سرعته فرار از مرکزشو کم نکنه .ولی دسته متخصصای هوا فضا و الکترونیک و مخابرات درد نکنه.

[hawx 454]

سلام منم به عنوان عضو جدید خانواده میلیتاری این دستاورد بزرگو تبریک میگم

[Aspahbod 2,776]

[quote]من هم تیریک میگم خبر خوبی بود
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/615076_orig.jpg[/img]
این عکس نشون میده داریم خودمون برای موشک های خیلی بزرگتر از سفیر اماده می کنیم به چثه موشک و سایت پرتاب دقت کنید !


[color=red]عکس به گالری منتقل شد !

امین [/color][/quote]

بابا بیخود خوشحال نشین نصف موشک هنوز از تو اون سوراخه که رو سطح سکو هست در نیومده. سفیر که نسبت طول به عرضش این نیست.

[najaf47 2,512]

بسمه تعالی

با سلام

[b][color=green] حقیر هم به نوبه خود ضمن تبریک این دست آورد بزرگ علمی و صنعتی فضایی به همه دوستان و امت سلحشور ایران اسلامی آرزوی موفقیت روز افزون تمام فرزندان خلف این امت حق جو را از درگاه ایزد منان مسئلت دارم و در ضمن خبری تکمیلی در این خصوص به منظر دوستان میرسونم:[/color][/b]


[b][size=18][color=blue]خوداتکایی ایران در ساخت تجهیزات هوا و فضا [/color][/size][/b]

[b][color=olive]یکی از متخصصان هوا و فضای کشورمان با توجه به تحریم های این صنعت، ساخت تجهیزات در داخل کشور را موجب اتکا نداشتن به کشورهای دیگر دانست.[/color][/b]



به گزارش مشرق به نقل از واحد مرکزی خبر، در برنامه گفتگوی ویژه خبری یک شنبه شب شبکه دوم سیما، سید جواد موسوی، یکی از متخصصان جوان کشورمان،‌ با اشاره به فعالیت های مورد نیاز کشور در حوزه فضا و نیز ساخت و قرار دادن ماهواره در مدار گفت: این فعالیت ها نیازمند به زیر ساختهایی است که مرکز آزمایشگاه های سازه و سیستم های فضایی از جمله آن به شمار می رود.

وی افزود: این مرکز از آن جهت لازم است که با انجام آزمایش های مختلف از جمله در خود ماهواره، از طراحی ها اطمینان به وجود آید، چرا که در حوزه هوا و فضا هزینه های زیادی صرف می شود تا این که یک ماهواره به فضا پرتاب می شود و این آزمایش ها این اطمینان را می دهند که در زمان پرتاب هزینه ها مثمر ثمر واقع خواهند شد.

موسوی زمان تصویب راه اندازی طرح آزمایشگاه های سازه و سیستم های فضایی را در سال 1381 ذکر کرد و گفت: از آن زمان بودجه ای به این مرکز اختصاص داده شد و جذب نیروی انسانی لازم آغاز شد.

وی افزود: اگر چه این آزمایشگاه امروز افتتاح شد ولی در ضمن راه اندازی و تکمیل، خدمات خود را از جمله در ماهواره بر سفیر و ماهواره امید ارائه داد.

موسوی افزود:‌کشورهای خارجی فناوری هوا و فضا را به راحتی در اختیار دیگر کشورها قرار نمی دهند، تبادل نظر و موافقت هایی هم با برخی طرف های خارجی انجام شد که به نتیجه نرسید از این رو محور کار نیروی داخلی قرار گرفت و ما از اسناد و مقالات علمی منتشر شده با پشتیبانی دانشگاه های کشور استفاده کردیم تا سرانجام توانستیم بسیاری از تجهیزات مورد نیاز خود را طراحی کرده و بسازیم.

این متخصص جوان کشورمان در ادامه گفت: ما از توانمندی همه دانشگاه های کشور و اساتید مرتبط استفاده کردیم و از سوی دیگر خدمات آزمایشگاهی مورد نیاز دانشگاهها را نیز به آنها ارائه می کنیم.

وی افزود: هم اکنون برخی آزمایشگاه های پراکنده مثلا در صنایع خودروسازی و دانشگاه ها وجود دارند ولی آنها در مقیاسی نیستند که بتوانند محصولی مانند ماهواره بر سفیر را آزمایش کنند، ولی این مرکز به صورت متمرکز و با گروه های متخصص که در کشور و بلکه خاورمیانه منحصر به فرد است، این خدمات را عرضه می کند.

موسوی این آزمایشگاه را همواره رو به رشد خواند و گفت: هم اکنون آزمایشگاه به صورت کامل بر اساس چشم انداز اولیه راه اندازی شده است ولی نقطه پایانی برای آن نیست و همزمان با تعریف طرح های هوا فضا ما هم به صورت مداوم آزمایشگاه را توسعه می دهیم.

وی افزود: آزمایشگاه های ما از جمله تست مودال امکان دادن خدمات به خودروسازی یا صنایع نفتی را نیز برای برخی آزمایش ها دارد و ما هم اکنون حدود 10 حوزه آزمایشگاهی با تیم های مجرب در اختیار داریم که با توجه به افزایش ارجاع کارهای بیشتر، نیروی انسانی بیشتری جذب خواهند شد.

موسوی در پایان سخنان خود تحریم را اگر چه در قدم اول موجب در اختیار نگذاشتن تجهیزات مورد نیاز و تاخیر در ساخت دانست ولی گفت: با خرید تجهیزات از خارج، برای تامین قطعات و تعمیر به آنها وابسته می شدیم اما اکنون نیروهای مجرب و دستگاه های شناخته شده داریم که تعمیر و نگهداری آنها را می دانیم از این رو ما اتکای تجهیزاتی نداریم و نیاز خود را خودمان تامین می کنیم.


منبع: [url=http://mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=27280]مشرق نیوز[/url]

[anaKiN 51]

دعا کنید که ماهواره بر ایران با موفقیت کامل وارد فضا بشه. چند وقتیه پرتاب ماهواره برها با بد بیاری به سقوط اونها می انجامه
خدا کنه ماهواره بر ما 100 درصد درست عمل کنه.

[sargnt 112]

[quote name="Aspahbod"][quote]من هم تیریک میگم خبر خوبی بود
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/615076_orig.jpg[/img]
این عکس نشون میده داریم خودمون برای موشک های خیلی بزرگتر از سفیر اماده می کنیم به چثه موشک و سایت پرتاب دقت کنید !


[color=red]عکس به گالری منتقل شد !

امین [/color][/quote]

{بابا بیخود خوشحال نشین نصف موشک هنوز از تو اون سوراخه که رو سطح سکو هست در نیومده. سفیر که نسبت طول به عرضش این نیست.[/quot}


اين در حقيقت يك سييلو پرتاب موشك تغير شكل يافته هست كه قسمت انتهاي موشك در داخل زمين مي باشد .

[ahmadi 39]

این آزمایشگاه می‌تونه نسخه‌ی ایرانی آزمایشگاه معروف پیشرانه جت ناسا باشه. بنابراین هنوز باید خیلی کار کنیم. امیدوارم زمانی این آزمایشگاه تبدیل به یک مرکز عظیم علمی بشود که مثل JPL ناسا شهرت جهانی پیدا کند. در چندین شعبه و زیرمجموعه‌ی JPL،ـ پنج‌هزار کارمند تمام‌وقت و چندهزار کارمند پیمانی کار می‌کنند! خیلی از مأموریت‌های مهم ناسا به عهده‌ی آنجا بوده است و خیلی از دانشمندان مشهور آنجا کار می‌کنند (مثل دکتر فیروز نادری خودمان). اصلاً شاید بتوانیم دکتر نادری را راضی کنیم تا بیاید و در این آزمایشگاه مسئولیت مهمی (مثلاً ریاست) به عهده بگیرد. مهم‌ترین سرمایه‌ی هر مرکز علمی، نه تجهیزات که مغزهای آن هستند.

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%AC%D8%AA
http://en.wikipedia.org/wiki/Jet_Propulsion_Laboratory

[kiarash 16]

فیروز نادری علاقه به کاسه لیسی غرب داره و نوچه ی غربه !!!!!!!
http://www.facebook.com/profile.php?id=1402125887

همچین افرادی نیایند خیلی بهتره !!! تا اینجاش رو هم اینها نیاوردن بعدش رو هم نخواهند برد

[BISKIVIT 1,731]

[quote]فیروز نادری علاقه به کاسه لیسی غرب داره و نوچه ی غربه !!!!!!!
http://www.facebook.com/profile.php?id=1402125887

همچین افرادی نیایند خیلی بهتره !!! تا اینجاش رو هم اینها نیاوردن بعدش رو هم نخواهند برد[/quote]

کلا برای پیش رفت کشور در زمینه های حیاتی نباید خودمون رو به غرب زده ها وابسته کنیم . نمونش یکی از دانشمندای خودمون که خیلی غرب زده بود آخر سر متهم به جاسوسی شده بود و نه تنها پتانسیلش رو برای خدمت به کشور بکار نگرفت بلکه از دستی و به سفارش غرب باعث شکست چندین پروژه شد. در ثانی به کار گیری عناصر غرب باعث تحمیل تفکرات غربی در این صنایع حساس و در نتیجه تضعیف مملکت می شه .

[sokuteasemuni 1,250]

گزارش مشرق از برنامه های فضایی ایران/4

[b]کاوشگرها؛ خط شکن های فضایی ایران+عکس[/b]

پیش از پرتاب ماهواره برها و محموله بسیار ارزشمند آنها، باید اطلاعات لازم از محیط فضا کسب شود. برای اینکار از راکت های کاوشگر استفاده می شود.
به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، راکت‌های کاوشگر از جمله وسایلی هستند که امروزه در زمینه تحقیقات فضایی و به کارگیری فناوری‌های جدید سهم بسزایی دارند. سادگی این نوع راکت‌ها سبب شده است تا هزینه ساخت و پرتاب آنها نسبت به ماهواره‌ها کمتر باشد. به همین دلیل بسیاری از کشورها پیش از دستیابی به فناوری ساخت و پرتاب ماهواره، توانسته اند با به کارگیری راکت‌های کاوش، نقش فعالی در عرصه تحقیقات فضایی ایفا کنند.
راکت‌های کاوشگر، راکت‌های زیرمداری هستند که تا ارتفاعی معین (‌نقطه اوج مداری) بالا رفته و سپس به زمین بازگردند. حداکثر ارتفاع کاری بیشتر این راکتها، در محدوده 70 تا 300 کیلومتر است. برای آزمایش در ارتفاع کمتر از 70 کیلومتر از بالن و در ارتفاعات بالاتر از 300 کیلومتر از ماهواره کمک گرفته می شود.
با توجه به حساسیت و هزینه بر بودن سیستمهای ماهواره‌یی و تجهیزات فضایی موفقیت انجام پروژه بسیار حائز اهمیت است و آزمایشگاه هایی که بتوانند آن محیط را شبیه سازی کنند یا فراهم نبوده و یا این که بسیار سخت فراهم می‌شوند بنابراین راکتهای کاوشگر، آزمایشگاهی است برای رایانه‌ها یا سنسورهایی که قصد استفاده از آنها را بر روی ماهواره دارند.
کاربرد دیگر راکت‌های کاوش‌، مطالعات علمی خاص در ارتفاعات مذکور در جو است زیرا بالن‌های توانایی رسیدن به آن ارتفاع را نداشته و ماهواره‌ها نیز نمی‌توانند به دلیل خطر سقوط زیر ارتفاع مشخصی کار کنند؛ بنابراین معمولاً مطالعات علمی در این فاصله از جو را با راکتهای کاوش انجام می ‌دهند به طوری می‌توان سرعت باد، فشار هوا و برخی تستهای نجومی را با این نوع راکتها انجام داد.
این نوع پرتاب ها به علت سادگی هنوز هم در سازمان فضایی آمریکا (ناسا) رایج است و دانشگاه های معتبر آمریکا برای آموزش پرسنل و دانشجویان، پرتاب راکت های کاوشگر را به تعداد زیاد انجام می‌دهند. در منطقه خاورمیانه نیز در کشور پاکستان و هند این نوع پرتابها رایج است.
یک راکت کاوشگر شامل تجهیزاتی برای ثبت و مخابره اطلاعات از فضا به زمین است و در موارد متعددی از قبیل کاوش‌های هواشناسی، مطالعات ستاره شناسی و کیهان شناسی، آزمایش‌های علم مواد، آزمایش‌های زیست فناوری فضایی و پدیده‌های علمی خاص مرتبط با علوم فضایی، کاربرد دارند. بعلاوه استفاده از راکت‌های کاوش ، یک روش اقتصادی برای بررسی عملکرد نمونه آزمایشی تجهیزات ماهواره و فضاپیماها، است.

راکت‌های کاوشگر شامل مجموعه‌های اصلی موتور، محموله آزمایشگاه فضایی، مجموعه بازیابی، مجموعه جدایش و ایستگاه زمینی هستند که برای اهداف تحقیقاتی و آزمایشگاهی مختلف و کاوش در ارتفاعات گوناگون، با طراحی ساده تا بسیار پیچیده و دقیق، ساخته می شوند. مدت زمان فعالیت آنها در فضا بر اساس نوع مأموریت و ارتفاع پروازی متفاوت است. پس از اتمام سوخت پیشران، مجموعه آزمایشگاهی با استفاده از سیستم جدایش، از موتور جدا شده و بعد از اتمام مدت زمان مأموریت به وسیله چتر فرود ‌آمده و بازیابی می شود. در طی این مدت، مجموعه آزمایشگاهی با استفاده از حسگرهای ویژه‌ای که در آن قرار داده شده است، اندازه گیری ها و آزمایش های لازم را اجرا نموده و داده های جمع آوری شده را به کمک فرستنده تله متری، به زمین ارسال می کند. این داده ها با توجه به ماموریت های تعریف شده، شامل پارامترهایی مانند درجه حرارت،‌ فشار محیط و شتاب را می شود. همچنین با استفاده از دروبین های تعبیه شده در محموله، ‌امکان تصویربرداری از تجهیزات مورد آزمایش یا محیط فضا فراهم شده و این تصاویر به کمک تله متری به زمین ارسال می شود.
محموله آزمایشگاه فضایی
آزمایشگاه فضایی عبارت است از محموله علمی- پژوهشی که به وسیله یک پرتاب کننده به فضای ماورای جو غلیظ انتقال می یابد و ضمن ارسال و مخابره نتایج،‌ در بازگشت به زمین، بازیابی شده و نتایج آزمایش های علمی و تحقیقاتی از آن استخراج می شود. این محموله از سامانه های زیر تشکیل شده است:
محموله ثابت
سامانه های ثابت محموله، شامل مجموعه ای از حسگرهای اندازه گیری پارامترهای مختلف بر مبنای ماموریت تعریف شده برای راکت کاوشگر است. این حسگرها برای اندازه گیری کمیت هایی از قبیل دما، فشار و پارامترهای مسیر مانند شتاب و سرعت زاویه ای به کار می روند که در هر پرتاب بنا به ماموریت، ارتفاع و شرایط محیطی، انتخاب شده و مدارهای راه انداز و تجهیزات جانبی آنها طراحی و ساخته می شود.
سامانه‌های پشتیبان
سامانه های اندازه گیری به مجموعه ای از سامانه های پشتیبان از قبیل سامانه های ارتباطی و ارسال اطلاعات، تغذیه، تصویربرداری و بازاریابی نیاز دارند. سامانه های ارتباطی، وظیفه جمع آوری و ارسال اطلاعات را از حسگرها به ایستگاه زمینی به عهده دارند. با استفاده از این اطلاعات، فرامین به عملگرهای مختلف ارسال می شود.
سازه محموله
تمام سامانه های یاد شده، در محفظه ای با استحکام و مقاومت حرارتی بالا، به نام «سازه محموله» قرار می گیرند. تحلیل های ایرودینامیکی برای تخمین ضرایب ایرودینامیکی، تعیین توزیع فشار و دما بر روی سطح خارجی سازه محموله و تحلیل های سازه ای به منظور بررسی اثر بارهای ایرودینامیکی، حرارتی، جرمی، ضربه ای و غیره بر پایداری و یکپارچگی سازه محموله انجام می گیرد. در زمینه انتقال حرارت نیز هدف، تعیین توزیع درجه حرارت در کل محموله بر اساس عواملی چون توزیع دما روی سطح بیرونی و منابع حرارتی داخل شامل تجهیزات محموله است. این توزیع درجه حرارت، برای تحلیل سازه و همچنین برآورد عملکرد اجزای محموله- که از دمای محیط اثرمی پذیرند- به کار می رود.
سامانه بازیابی
یکی از اهداف مهم طرح آزمایشگاه فضایی، بازیابی محموله علمی است که پس از پرتاب و جدایش پیشران، به زمین بازمی گردد. برای دستیابی به این هدف باید برای هر محموله و با توجه به وزن و ارتفاع پروازی آن، سامانه و مکانیزم بازیابی مناسب طراحی شود. طراحی مکانیزم شامل انتخاب اجزاء و چترهای آن است که با توجه به نتایج شبیه سازی مرحله بازگشت و با هدف کنترل سرعت محموله در هنگام رسیدن به سطح زمین انجام می شود.
سامانه جدایش
محموله آزمایشگاه فضایی با استفاده از نیروی پیشران تا ارتفاع مورد نظر پرتاب می شود و پس از اتمام سوخت، با استفاده از سامانه جدایش از پیشران، جدا می شود. مسیر حرکت پیشران و محموله با استفاده از نرم افزار شبیه ساز پرواز مدلسازی می شوند تا با انتخاب مناسب پارامترهای سامانه جدایش و زمان بندی مراحل کاری کاوشگر، از برخورد محموله و پیشران جداشده جلوگیری شود.
سامانه اخذ، ضبط و ارسال اطلاعات
اطلاعاتی که در حین پرواز راکت کاوش به دست می آید در داخل محموله ثبت می شود. بخشی از این اطلاعات نیز مستقیماً و توسط سامانه های تله متری به ایستگاه زمینی مخابره می شود که شامل نتایج اندازه گیری های انجام شده به وسیله حسگرها و تصاویر تهیه شده در کل مسیر پرواز است. اطلاعات کسب شده در حین انجام آزمایش کدگذاری شده است که با استفاده از نرم افزارهای ایستگاه زمینی تحلیل و استفاده از این داده ها امکان پذیر می شود.




ایستگاه زمینی
کنترل تمام مراحل پرواز، از جمله پرتاب و شناسایی مسیر پرواز راکت، جدایش موتور و شناسایی محل فرود، و دریافت و ثبت اطلاعات تله متری نیاز به تأسیساتی بر روی زمین دارد که مجموعه آنها ایستگاه زمینی را تشکیل می دهد.
طرح آزمایشگاه فضایی شامل « طراحی، ساخت و پرتاب محموله های علمی برای راکت های کاوشگر» است و از سال 1381 در پژوهشگاه هوافضا در حال اجراست. هدف از پرتاب کاوشگر3 ایجاد آزمایشگاه فضایی زیرمداری برای آزمایش عملکردی و محیطی زیرسامانه های فضایی تحت شرایط واقعی پرتاب است که در ادامه پرتاب کاوشگر 1 و 2 در سال های 1385 و 1387 انجام شده است.
به گزارش مشرق، اولین محموله آزمایشگاه فضایی، در آذرماه 1385 پرتاب شد. این محموله به نحوی طراحی شده بود که در حین اوج گیری، اندازه گیری هایی انجام دهد و سپس در بازگشت به زمین بازیابی شده و نتایج اندازه گیری ها و داده برداری ها از آن استخراج شود. این محموله پس از پرتاب موفقیت نسبی به دست آورد.



به دنبال پرتاب اول، فعالیت های مربوط به بهینه سازی عملکرد سامانه ها برای پرتاب بعدی آغاز شد. این فعالیت ها عمدتاً بر اساس تجارب به دست آمده از پرتاب اول و به منظور بهینه سازی سامانه ها و زیرسامانه ها، عملکرد محموله و ایستگاه زمینی انجام گرفت و سرانجام در آذرماه 1387 دومین محموله آزمایشگاه فضایی با موفقیت پرتاب شد. بازیابی محموله و اولین تصویربرداری فضایی توسط یک سامانه فضایی ایرانی از دستاوردهای این پرتاب بوده است.
محموله آزمایشگر که به جو زمین رفته و بازیابی می‌شود در واقع قسمت ارزشمند کار بوده و در آن تجهیزاتی از قبیل دوربین، سنسورها و کامپیوتر پروازها قرار دارند.
با سوختن سوخت موتور تنها یک پوسته استوانه‌ یی از آن باقی‌ می‌ماند و این بخش در نهایت برای افزایش ارتفاع قابل دستیابی سایر مجموعه، جدا می‌شود. در ادامه برای بازگشت محموله به زمین سرعت آن به تدریج کاهش می‌یابد و ابتدا پره کاهنده سرعت باز شده، سپس چتر ترمزی و در نهایت چتر اصلی باز می‌شود تا راکت با سرعت مناسب به زمین برسد.
وزن محموله حدود 150 کیلوگرم و تمامی اجزای راکت کاوش2 ساخت داخل بوده است به طوری که در طراحی و ساخت اجزا، محققان پژوهشگاه هوافضا شرکت داشته اند و در ساخت اجزای دیگر آن از بخشهای خصوصی و دولتی توانمند داخلی استفاده شد. به این ترتیب در طراحی، ساخت و حتی تستهای قبل از پرتاب هیچ طرف خارجی حتی در حد مشاوره در این پروژه وجود نداشته است.
کل مراحل پرتاب کاوشگر2 در 10 دقیقه انجام شده است که محموله نیز پس از این زمان به زمین رسیده است.
محموله سوم آزمایشگاه فضایی که در کاوشگر3 قرار داده شده بود، علاوه بر زیرسامانه های ارسال داده و تصویر، رایانه پرواز، سنجش محیطی، جدایش و بازیابی شامل نخستین محموله زیستی نیز بود. این کاوشگر توانست نخستین محموله زیستی را با هدف مطالعات زیستی پایه و فراهم کردن زمینه مطالعات پیشرفته تر در آینده، به فضا بفرستد. هدف از کاوشگر3، پرتاب یک محفظه زیستی، ارتقای سامانه های الکترونیکی و تله متری داده ها وسامانه سنجش محیطی بود. در این راکت، سامانه های الکترونیکی محموله بر اساس شواهد پرتاب های قبلی، بهینه سازی شده اند. سازه این راکت نیز همانند نمونه پیشین آن، بر اساس تئوری مجموعه های مستقل طراحی شد و به نحوی که برای ایجاد محموله ای با قابلیت های مختلف، مجموعه های مستقل با ماموریت مشخص به یکدیگر مونتاژ می شوند. بنابراین گسترش محموله علمی برای انجام تحقیقات مختلف امکان پذیر است.
با یکپارچه سازی محموله کاوشگر3 و انجام آزمایش های پیش از پرتاب، و پس از اتصال محموله به موتور پرتاب کننده و استقرار ایستگاه های زمینی، مجموعه کاوشگر3 آماده پرتاب شد. در این پرتاب تصاویر ارسالی و نتایج اندازه گیری شده هم زمان برای کارشناسان مستقر در ایستگاه زمینی سیار و ثابت ارسال می شود. تصاویر ارسال شده نشان می دهد که محموله تا لایه های فوقانی جو بالا رفته است و به نحوی که انحنای کره زمین در فیلم ها آشکار است. با رسیدن محموله به نقطه اوج، فرایند بازگشت محموله به جو آغاز شد و پس از دقایقی، ‌محموله به وسیله سامانه بازیابی خود به زمین بازگشت و منطقه فرود آن شناسایی شد. تمام عملیات محموله از ایستگاه های زمینی ثابت و سیار مستقر در سایت پرتاب کنترل و مراقبت می شد. شایان ذکر است که ایستگاه های یاد شده توسط پژوهشگران و کارشناسان پژوهشگاه هوافضا طراحی و ساخته شده است.
محموله سوم از زیرسامانه های سازه، محفظه زیستی، ارسال داده، ارسال تصویر، رایانه پرواز، سنجش محیطی، بازیابی و جدایش تشکیل شده بود.



به گزارش مشرق، سامانه های الکترونیکی و الکتریکی، مکانیکی و ایرودینامیکی کاوشگر3 کارکردی موفقیت آمیز داشتند و تمامی مراحل و رویدادهایی که در طول مسیر پیش بینی شده بود مانند جدایش موتور، رسیدن به نقطه اوج، بازگشت به جو، ارسال منظم داده و تصویر از محموله پرتابی و دریافت آنها در ایستگاه زمینی، با موفقیت به انجام رسید.
از ابتدای اکتشاف فضا و تحقیقات فضایی در جهان، انسان ها موفقیت های خود را مدیون مطالعه بر روی موجودات زنده بوده اند. بنابر این ایجاد مراکز تحقیقات زیست شناسی فضایی و فرستادن موجوداتی کوچک به فضا، گام های آغازین این راه است که می تواند به شکل گیری تحقیقات زیست فضایی در ایران کمک کند. از اهداف محفظه زیستی کاوشگر3 آماده سازی و سازگاری موجود زنده برای کاهش استرس های وارد شده به آن، ثبت علائم حیاتی در مسیر پرتاب و انجام مجموعه آزمایش های سلولی شامل سلول های بنیادی و سوماتیک(بدنی) و بررسی اثرات ناشی از استرس پرتاب و بر شکل و عملکرد رده های سلولی مختلف است. کاوشگر3 با فرستادن محفظه زیستی بر اساس ضوابط و استانداردهای مربوطه، زمینه جدیدی از فعالیت های علمی را در عرصه فناوری فضایی کشور ایجاد کرده است.
استفاده از راکت های کاوشگر، به منظور مطالعات زیستی در برنامه های تحقیقاتی بخش زیست فضایی کشور حائز اهمیت بسیاری است. از این رو، با توجه به رویکرد کشور به تخقیقات زیستی در فضا و به پشتوانه موفقیت های کسب شده در زمینه فناوری فضایی، لازم است که برای رسیدن به این مهم گام های سنجیده ای برداشته شود.
مهمترین اهداف پروژه پرتاب محفظه زیستی به شرح زیر است:
• مطالعه تأثیر فضا بر مودات زیستی: بررسی امکان حیات، مطالعه و ثبت عملکرد رفتاری در موجودات زنده
• مطالعه تأثیر فضا بر ساختار های زیستی: بررسی میزان رشد و مرگ و میر 5 رده مختلف سلولی
• ایجاد بستر و آمادگی لازم برای تخقیقات پیشرفته زیستی در مطالعات اینده

دستاوردها
پرتاب و بازیابی سومین محموله آزمایشگاه فضایی پژوهشگاه هوافضا توسط کاوشگر 3، در نتیجه انجام پرتاب های قبلی و کسب تجربه و دانش بهینه سازی از این طریق بوده است. فناوری پرتاب راکت های کاوش که در بسیاری از کشورهای صاحب فناوری، طی سالیان متمادی و صرف میلیون ها دلار هزینه به دست می آید، در ایران و از طریق پژوهشگاه هوافضا و با انجام دو پرتاب حاصل شده است. دستیابی به چنین موفقیتی نتیجه ایجاد زیرساخت های منسجم مطابق علوم نوین بوده است. دستاوردهای پرتاب محموله آزمایشگاه فضایی در کاوشگر 3 عبارتند از:
• ارسال اولین محموله زیستی با یک سامانه فضایی ایرانی
• ثبت تصویر از فضا توسط یک سامانه فضایی ایرانی
• ایجاد دانش فنی بازیابی محموله های علمی با سرعت های مافوق صوت
• دستیابی به فناوری طراحی و ساخت سازه های ماژولار با پروفایل بهینه ایرودینامیکی
• ایجاد فناوری تله متری داده و تصویر بر خط بلادرنگ در شرایط سخت(20g)
• توسعه فناوری تغذیه مدارهای الکترونیکی برای مدت زمان و شرایط سخت پرواز
از دیگر دستاوردهای پرتاب کاوشگر3 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• تدوین و صحه گذاری نرم افزار شبیه سازی پرواز( پرتاب، جدایش، پرواز در خلأ و بازیابی)
• سیستم نظارت بر فعالیت های طرح
• بسته بندی و حمل و نقل محموله
• به کارگیری سیستم تأیید طراحی و اطمینان از عملکرد
• مستند سازی
• کارگروهی موفق محققان دانشگاهی در یک پروژه علمی- فناوری
فیلم های به دست آمده از محموله علمی در این پرتاب و ارسال داده و تصویر برخط، از محموله در حال پرواز، ‌در نوع خود بی نظیر است. پژوهشگاه هوافضا امیدوار است با ادامه فعالیت های طراحی و ساخت محموله های راکت کاوشگر بتواند در ارتقای پژوهش های علوم و فناوری فضایی سهم عمده ای داشته باشد و در این راه همچون گذشته، از همکاری تمامی پژوهشگران و دانشمندان و امکانات کشور بهره مند گردد. پژوهشگاه هوافضا تلاش می کند به عنوان یک مرکز علمی و پژوهشی، در پروژه‌های ملی دیگر و فعالیت های علمی و صلح آمیز در عرصه بین المللی نیز نقش بسزایی داشه باشند.

http://mashreghnews.ir/NSite/FullStory/News/?Id=27474

[AminCo 3]

متخصیص نظر بدهند

توی مقاله سفیر-1 اشاره شده که فکر کنم اشتباه شده.

موشک توی عکس هم باید موشک سفیر-2 باشه اما نمی دونم آ هست یا ب
نظر دوستان چیه؟