آشنایی با بمب هوشمند gbu-15 / قاصد آشنایی با بمب هوشمند gbu-15 / قاصد

[einstein 19]

جالبه

چرا این همه پیشرفت تو عرصه نظامی قسمتی از اطلاعاتش که برای مردم مفیده به بخش عمومی سپرده نمی شه ؟
آخه چطوره که می تونیم سیستم های مخابراتی و راداهای قوی بسازیم ولی ابتدایی ترین شکلش یعنی موبایل و نمی تونیم ؟!!

چطور می تونیم موشک با سوخت جامد طراحی کنیم ماشینامون بزور با بنزین حرکت می کنند؟!!

[king-kaveh 487]

[quote]جالبه

چرا این همه پیشرفت تو عرصه نظامی قسمتی از اطلاعاتش که برای مردم مفیده به بخش عمومی سپرده نمی شه ؟
آخه چطوره که می تونیم سیستم های مخابراتی و راداهای قوی بسازیم ولی ابتدایی ترین شکلش یعنی موبایل و نمی تونیم ؟!!

چطور می تونیم موشک با سوخت جامد طراحی کنیم ماشینامون بزور با بنزین حرکت می کنند؟!![/quote]

دوست عزیز موبایل میتونیم بسازیم، اما اقتصادی از آب در نمیاد، و گرنه ساخت تنها مشکلی نیست. بعد شما برای تولید موبایل باید بتونی با گوشی های روز دنیا از نظر ظاهر و طراحی و غیره رقابت کنی...
اما تو زمینه نظامی مخصوصا الان که بهمون هیچی نمیدن این محاسبات زیاد دخیل نیست، و به خصوص برای قدرت موشکی که فوق العاده برای ما اهمیت داره دیگه نکران این چیزا نیستیم هر چه قد لازم باشه هزینه میشه

[Salem 4,201]

آقا کاوه من خیلی از آواتارت خوشم اومده به ما نمیدی

[salman_1 0]

[quote]جالبه
آخه چطوره که می تونیم سیستم های مخابراتی و راداهای قوی بسازیم ولی ابتدایی ترین شکلش یعنی موبایل و نمی تونیم ؟!!

![/quote]

سیستم های ارسال و دریافت که مشکلی نداریم و تکنولوژی موبایل خیلی فرق میکنه، موشکهای ما قسمتهای اصلیش با خود ماست اما در ابزارهای داخلش همه ی مواردش تولید داخل نیست. موبایل هم همونطور که دوستمون گفتن میتونیم سازیم ولی به دلیل نبود تکنولوژی روز (که انشالله یه روز بهش برسیم)، سایزش خیلی غیر معقول در میاد و رقابتی نیست.

[someone 1]

[quote]جالبه

چرا این همه پیشرفت تو عرصه نظامی قسمتی از اطلاعاتش که برای مردم مفیده به بخش عمومی سپرده نمی شه ؟
آخه چطوره که می تونیم سیستم های مخابراتی و راداهای قوی بسازیم ولی ابتدایی ترین شکلش یعنی موبایل و نمی تونیم ؟!!

چطور می تونیم موشک با سوخت جامد طراحی کنیم ماشینامون بزور با بنزین حرکت می کنند؟!![/quote]
خب چون قسمتهای الکترونیک تولید داخل نیست، ما تکنولوژی ساخت آی سی نداریم. خیلی از کشورها هم ندارند.
همه تراشه های ما از خارج و به طریق قاچاق منتقل می شه، آمریکا اونقدر احمقه که نمی فهمه جدیدترین تکنولوژی هاش تو ایران هست، از جمله ترانزیستورهای قدرت فرکانس بالا GaN که به شدت جدید هست، هر کدوم ما به قیمت 15 میلیون می خریم. [size=7](اطلاعات طبقه بندی شده که نیست، اگه مدیران احساس کردند مهمه حذف کنند)[/size]
به عنوان مثال DSP های مورد نیاز ما اکثرا از شرکت Texas Instruments هست و همینطور بعضی MCU های مورد نیاز هم از همین شرکت و توابعش مثل Luminary و ADC های سمپل بالا از National یا Analog Device و ST که جاهای مختلفی استفاده می شه. و همینطور مدرات تغذیه سوییچینگ هم از این شرکتهایی که گفتم.

ساخت آی سی با تکنولوژی روز به شدت هزینه بر هست و اگر بخوایم fab (کارخانه تولید آی سی) خودمون درست کنیم چند 10 میلیارد دلار هزینه داره و چند سال طول می کشه که راه اندازی بشه و برای برگشت سرمایه نیاز به تولید انبوه هست که خب اگه تو بازار رقابتی جهانی نمی تونیم وارد بشیم و فقط تولید داخلی خواهیم داشت که نمی صرفه. فعلا که قصد ندارند اینکار بکنند و fab داخل کشور تولید کنند.

موبایل نمی سازیم چون اگه بخوایم به این صورت از بازار سیاه قطعه بخریم که با تکنولوژی روز تولید کنیم گرون در میاد و نمی صرفه.

نکته دیگه اینه که اگر بازار سیاه نباشه ما در زمینه الکترونیک که خب لازمه هر موشک و رادار و تقریبا می شه گفت همه تسلیحات هست، به دلیل تحریم فلج می شیم.


موفق باشید
یا حق

[BISKIVIT 1,731]

[quote]

خب چون قسمتهای الکترونیک تولید داخل نیست، ما تکنولوژی ساخت آی سی نداریم.
[/quote]



من خودم فیلم طراحی و ساخت پردازنده ها و تراشه های موشکی رو تو ایران دیدم

در ضمن ایران صادرات آیسی هم داره

[sam_shiraz_army 96]

اولا دست دوست عزیز و همشهری خودم آقا سعید درد نکنه .
و اینکه می خواستم بگم بعضی از دوستان دقیقا درست میفرمایند در مورد اینکه چرا تکنولوژی های نظامی کشور به بخش های صنعت و دیگر صنایع از این قبیل .[size=18]منتقل نمیشود!!!![/size]

همیشه سوالی هست که خیلی از مردم کشور از خود میپرسند که حالا که ما توانایی پرتاب و ساخت انواع موشک و ماهواره و دیگر ادوات نظامی داریم پس چرا نمی تونیم یک خودرو خوب درست کنیم و یا دیگر صنایع را گسترش و توسعه دهیم ؟!!!!

[size=18]مسئولین باید به فکر باشند که بلایی که سر شوروی آمد به سر ما نیاد ![/size]
چون شوروی در عرصه نظامی و فضایی هم تراز یا از آمریکا پیشرو تر بود اما در ساخت و ارتقا دیگر صنایع از آمریکا عقب تر بود . و همین امر باعث شده بود که امریکا بسیار تبلیغات منفی در عوام انجام دهد و یکی از دلایل بسیار مهم فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این بود.

[someone 1]

[quote]
من خودم فیلم طراحی و ساخت پردازنده ها و تراشه های موشکی رو تو ایران دیدم

در ضمن ایران صادرات آیسی هم داره [/quote]
می شه لینکی چیزی بدید ما هم ببینیم ؟ احیانا فیلم تولید پردازنده Intel نبوده ؟ (قصد جسارت ندارم)

من خودم تو این زمینه کار کردم، و پروژه های دیگه هم دیدم و دوستان من هم که دارند کار می کنند (من دیگه مشغول نیستم) و اتفاقا همین هفته پیش دوستان در مورد پردازنده جدید Cortex-M3 از شرکت Luminary درددل می کردند که به دلیل جدید بودن و نبودن دیتاشیت و نت های کامل دردسر ساز شده بود واسشون، و البته ایشون مقداری مزاح هم در مورد یکی از DSP های جدید Texas Instruments می کردند که می گفتند به درد نمی خوره ! کاربردش هم ان شاالله در سیستم مخابراتی نظامی آینده خواهد بود. (این آی سی ها برای مدولاسیون و رمزگذاری استفاده می شه)
شرکتهای بزرگی مثل Texas Instruments و امثال اون اصلا قابل بحث نیستند.

از هر کسی که تو این زمینه درس خونده و کار کرده بپرسید می دونند که ایران تکنولوژی تولید نداره.
کارخانه تولید هم کوچیک نیست که بشه زیرزمینیش کرد !
مراکز دانشگاهی ما می خوان آی سی نمونه تولید کنند با کلی هزینه و پیچوندن تحریمها به جایی مثل TSMC می فرستند. و آخرش پشیمون می شند. اساتید دانشگاه هم به این موضوع واقف هستند.

[salman_1 0]

[quote]

آمریکا اونقدر احمقه که نمی فهمه جدیدترین تکنولوژی هاش تو ایران هست[/quote]


امریکا از منو شما بهتر میدونه. برخی روشهای وارداتمون عوض شده.

[abdulbasit 197]

باعرض سلام و ادب خدمت دوستان و اساتيد محترم.

اگر چه دوستان اشاره كردن كه قست هاي الكترونيك ساخت داخل نيست و لي بازهم موفقيت خيلي بزرگيست. تقريبآ همين هم 70٪ كار ست. اينقدرش كه شد اون دگرش هم آهسته آهسته ميشود انشآالله. يه وقتي اين غربي ها هم اين چيز هارو نداشتن و لي با سعي و تلاش توانستن همه اينهارو بسازن. و شما هم ميتوانيد٬ فقط صابر باشيد و سعي و تلاش تونه ادامه بدهيد٬ ميتوانيد به يار خدا.

من يه سوال داشتم

كاربرد اين بمب و يا نمونه هاي خارجيش در آسما آبري چطورى است؟ بادر نظرداشت او ن سيستم هدايت اوپتيكي در آسمان ابري ميشه هدفه باهش شناسايي كرد.



==================================================

«كمك و ياري كنيد همديگررا به تقوا و كار هاي نيك و ياري نكنيد همديگررا به گناه و كارهاي زشت»
هدايتي از قران كريم

[asori 184]

دوستان ما تو نيمه هادي ها مشخصا داراي تكنولوژي نيستيم و اگر هم توليد آي سي كنيم كيفيت مطلوب رو واسه صنايع دفاعي ندارن الان يك ساله كه ميكروكنترلرهاي 8 بيتي اتمل كه پردازنده رايجي در ايران هست و بيشتر واسه كارهاي عمومي استفاده مي شه تحريم شده و قيمتش تو ايران چندبرابر شده ! ما تو شيراز گيت مي زديم از هر هزارتاش يه دونش كار نمي كرد!!(منبع اساتيد دانشگاه
) البته اين مسله مهم نيست مهم اينه كه بتونيم از قطعاتي كه هست بهترين استفاده رو كنيم چون اگه بخوايم بريم سراغ توليدشون بايد كلي وقت و هزينه كنيم البته الان داريم رو تكنولوژي هاي روز كار مي كنيم واسه آينده مثل نانو ...

[someone 1]

[quote]دوستان ما تو نيمه هادي ها مشخصا داراي تكنولوژي نيستيم و اگر هم توليد آي سي كنيم كيفيت مطلوب رو واسه صنايع دفاعي ندارن الان يك ساله كه ميكروكنترلرهاي 8 بيتي اتمل كه پردازنده رايجي در ايران هست و بيشتر واسه كارهاي عمومي استفاده مي شه تحريم شده و قيمتش تو ايران چندبرابر شده ! ما تو شيراز گيت مي زديم از هر هزارتاش يه دونش كار نمي كرد!!(منبع اساتيد دانشگاه
) البته اين مسله مهم نيست مهم اينه كه بتونيم از قطعاتي كه هست بهترين استفاده رو كنيم چون اگه بخوايم بريم سراغ توليدشون بايد كلي وقت و هزينه كنيم البته الان داريم رو تكنولوژي هاي روز كار مي كنيم واسه آينده مثل نانو ...[/quote]
به نکته ای خوبی اشاره کردید، در یزد هم فکر کنم فعالیتهایی صورت گرفته بود و در دانشگاه تهران که بیشتر روش کار شد ولی خب هنوز چیز خاصی نیست.
اگه اشتباه نکنم و همونطور که گفته شده منظورتون از گیت، گیتهای ساده هست، خب این جالب نیست، چون تو تراشه های مختلف تا صدها میلیون گیت وجود داره.

توانایی طراحی (نه ساخت) در کشور وجود داره، اگر با اساتیدی که VLSI یا دروس مشابه در زمینه دیجیتال و یا دروسی مثل ADC در زمینه آنالوگ تدریس می کنند صحبت کنید به این موضوع اشاره می کنند که می تونیم طراحی کنیم ولی به دلیل هزینه های سرسام آور اصلا عاقلانه نیست، و یادم میاد چند سال پیش زمانی که تو دنیا هم هنوز تراشه های مبدلهای GSPS جدید بودند با مدیر پروژه (که البته مهندس پروژه هم بود) صحبت می کردید گفتند که می تونیم بسازیم ولی وقتی با قیمت مناسب (با اینکه گرون در میاد واسمون ولی باز هم خوبه) تهیه کنیم اصلا دلیلی وجود نداره تولید کنیم. فکر کنم پروژه رادار بود چون بیشترین کاربردشون همونجاست. طراحی این تراشه ها هم خودش بخش مهمی هست که به علم زیادی نیاز دارد ولی بحث تکنولوژی و ساخت اون متفاوت است، طراحی به صورت شبیه سازی صورت می گیره تا آخرین مراحل حتی layout ولی خب ساخت نیاز به تکنولوژی های هزینه بر داره.

راه اندازی و مهمتر از همه رسیدن به بازده قابل قبول در خط تولید چند سال طول می کشه (دقت کنید که عرض ترانزیستورها حدود 32nm هست در تکنولوژی رایج امروزی، پس خط تولید بسیار دقیق با آزمایشهای طولانی می طلبه، البته تراشه هایی که قستهای آنالوگ دارند بیشتر 65nm هستند)


یا حق

[MOHAMMAD 6,333]

[quote]برد مدلي که ما ساختيم چقدر هست ?[/quote]

اگه درست یادم مونده باشه، قاصد یک 40 ، قاصد 2 بیش از 50 و قاصد 3 هم 100 کیلومتر برد دارند.

قاصد 3 از موتور استفاده می کنه.

[quote]به نظرتون قاب شيشه اي ، بزرگتز از حد معمول نيست ! مي تونست خيلي كوچكتر باشه ! ، اينقدر بزرگ يعني چي ؟[/quote]

چون دوربین می چرخه.

[quote]دوربينش قابليت زوم هم داره[/quote]

بسیار زیاد، بیش از 35X

[quote]اگر شناسايي هدف بعد از رها شدن باشه امكان داره نتونه يا هدف كم اهميتي رو شناسايي كنه[/quote]

خلبان از توی کابین دوربین رو روی هدف قفل می کنه.

[reza4087 2,036]

بمب قاصد

http://www.mediafire.com/?fn4ete5e57m7e7e

حجم:3.82MB

[saiedtomcat 300]

تجربه جنگ اول خلیج فارس برای نیروی هوایی ایلات متحده بسیار سودمند بود در این جنگ نیروی هوایی امریکا از نبود سلاحی که بی توجه به زمان و شرایط جوی قابلیت انهدام دقیق اهداف را برای هواگردهای این نیرو فراهم کند عمیقا رنج برد.هر چند جنگنده بمب افکن های امریکایی در این جنگ به دو نوع مهمات هدایت شونده مجهز بودند ولی تاثیر پذیری مستقیم این تسلیحات از شرایط جوی باعث میشد تا محدودیت های زیادی برای استفاده از این مهمات برای هواپیماهای نظامی ایجاد شود.بمباران از ارتفاع بالا با بمب های غیر هدایت شونده به سبب ارتفاع زیاد بر دقت بمباران ها تاثیر منفی می گذاشت و عواملی چون دود , گرد وخاک و حتی ابرهای اسمان نیز بر دفت بمب های هدایت پذیر تاثیر بسزایی داشتند.پس از پایان جنگ نخست خلیج فارس تلاش هایی برای غلبه بر وابستگی بمب های هدایت شونده به شرایط اب و هوایی منطقه عملیات علی الخصوص برای نمونه اپتیک انان اغاز شد.یکی از این تلاش ها اغاز و توسعه برنامه ایی بود که می تواتنست بمب ها را از موانع زمان و مکان عبور دهد.این برنامه که مهمات مشترک تهاجم مستقیم (JDAM) نام داشت به هدایت پذیرکردن مهمات از طریق سیستم موقعیت یاب جهانی تمرکز داشت در همین راستا بمب های GBU-15 بعنوان نخستین بستر ازمایشی این برنامه در سال 1993 مورد بازنگری و ارتقا قرار گرفتند.
علاوه بر نگرش تسلیحاتی نیروی هوایی ایلات متحده در جنگ اول خلیج فارس به وجود امدن نگرش پنهانکاری مخصوصا برای بمب افکن های ضربتی در این نیرو باعث بازنشسته شدن تنها حامل عملیاتی بمب های GBU-15 یعنی بمب فاکن ضربتی اف-111 شد.اگر چه بمب افکن اف-16 نیز قادر به حمل و پرتاب این بمب نیز بود ولی شکل و وزن زیاد بمب ضمن تحمیل محدودیت حمل یک بمب به ان از توان عملیاتی این بمب افکن سبک کوتاه برد به شدت می کاست. بعد از اف-111 شاید بهترین نامزد استفاده از بمب جنگنده قدرتمند F-15E می بود.این جنگنده که تا به حال با هیچ بمب اپتیکی عملیاتی نشده بود با بمب GBU-15 می توانست قدرت اتش و توانایی انهدام دور ایستایی خود را بالا ببرد. به همین خاطر پروژه تغییر سسیتم هدایت بمب های GBU-15 با انطباق این بمب با جنگنده اف-15 با هم در برنامه EGBU به معنای" GBU اضافه شده " اجین شد.



EGBU برنامه ایی است که در اولین قدم خود به اصلاح سیستم های هدایتی بمب ها می پرداخت تا بمب های تولیدی قابلیت استفاده در هر نوع شرایط اب و هوایی را داشته باشند.تغیراتی که در این برنامه بر کیت های هدایت شونده تماما از نوع Short Chord اعمال شد به اضافه شدن سیستم های اینرسایی (هدایت درونی ) و سیستم هدایت ماهواره ایی بود.در سال 1993 این برنامه توسط شرکت ریتون اغاز شد و نخستین ازمایش از تبدیل 100 بمب GBU-15 به EGBU-15 در سال 1994 انجام شد.موفیت این ازمایش خبر از نگرش جدی نیروی هوایی امریکا نسبت به این بمب میداد به طوریکه شایعاتی پیرامون تغییر نام بمب ها به GAM (مهمات هدایت شونده با GPS) نیز انتشار یافت . GAM همان نامی است که بعدها مشخص شد که برنامه واحد نیروی هوایی ایلات متحده و شرکت گرومن برای تجهیز بمب افکن پنهانکار بی-2 بلوک-20 به مهمات هدایت شونده ماهواره ایی از طریق حمل سیستم GATS/GAM است. با تمام این حرف ها انچه که ازانجام این ازمایش مهم بود افزایش دقت بمب ها به میزان قابل توجه 10متر بود که با وجودکلاهکی900 کیلویی بمب با دایره تخریب چند برابری این مقدارخطا را تقریبا میشد نادیدگرفت.بمب های EGBU-15 می توانستند تنها به وسیله جی پی اس تا پایان راه هدایت شوند و یا این اختیار را به خلبان دهند تا در مرحله هدف گیری بمب ها شرکت و هدف را تطبیق و یا تغییر دهد.قابلیت هدایت تنها با GPS از این جهت مهم و تازه بود که بر خلاف قبل که خلبان برای پرتاب بمب دوم خود مجبور به هدایت بمب نخست و اطلاع از سرنوشت ان بود در این نمونه قابلیت استقلال بمب از هدایت حامل به خلبان کمک می کرد تا بتواند همزمان دو یا چند بمب خود در ان واحد پرتاب کند.قبل از پرتاب بمب مختصات هدف به کمک سیستم انتقال دیتا جنگنده (DTM) به بمب منتقل می شد تا پس از ان بمب رها شده با داشتن اطلاعات هدف با کمک سیستم های هدایت درونی با ناوبری ماهواره ایی روانه هدایت شود.در هدایت ترکیبی INS/GPS سیستم ناوبری داخلی اطلاعات کوتاه مدتی نظیر موقعیت جغرافیایی خود بمب سرعت و ... را در زمان تهیه می کند و سیستم ماهواره ایی خطای اطلاعات بدست امده از سیستم اینرسایی رابرطرف و اصلاح می کند. در پرتاب چنین بمبی دو گزینه پیش روی خلبان پس از پرتاب بمب قرار می گرفت نخست اینکه حامل می توانست بی نیاز به تصحیح مسیر و انتخاب مجدد هدف اجازه دهد تا بمب به کمک سیستم هدایت ماهواره ایی هدایت و به هدف اصابت کند که در انصورت امکان وجود مقداری خطا برای بمب وجود داشت و یا می توانست با دخالت در ان هدایت بمب را به عهده بگیرد بدین صورت که در محدوده قابلیت دوربین بمب خلبان با برقراری ارتباط از طریق سیستم دیتا لینک با بمب به صورت سابق و از طریق دوربین خود بمب کارهدایت و قفل بر روی هدف را انجام دهد.انجام چنین کاری ضمن بوجود اوردن محدویت هایی چون به کار گیری یک بمب در ان واحد مزایانی نیز داشت از جمله افزایش دقت بمب ها و امکان تغییر هدف انتخاب شده.در کنار این شیوه هدایت یک نتیجه غیر مستقیم نیز وجود دارد و ان این است که حامل قادر بود تا با با عبور بمب از الودگی و موانع دید موضعی در اسمان با علم به هدایت تقریبا درست بمب به سمت هدف کار پایانی را خود انجام دهد که در یک مثال واقعی از این کار می توان به پرتاب بمب از ورا ودرون ابرها اشاره کرد.
خرجی که برای بمب های EGBU-15 در نظر گرفته شد بمب 900 کیلویی نفوذی BLU-109 بود در حالی که بمب مارک-84 نیز همانند سابق قابلیت جایگرینی با انرا داشت.
در کنار نام گذاری نمونه های جدید به EGBU-15 این بمب ها با مشخصه C نیز شناخته می شوند .به طور مثال اسم GBU-15(V)1/C بیانگر یک بمب اپتیکی متشکل از کیت های Long Chord با دوربین روزانه با مکمل هدایت ماهواره ایی و خرج بمب مارک-84 است.
بمب هایEGBU-15 برای نخستین بار در جنگ بالکان مورد استفاده نیروی هوایی ایلات متحده قرار گرفتند . در سال 1999 در تهاجم به یک سایت پدافند موشکی در منطقه بانجا لوکا در یوگوسلاوی برای نخستین بار این بمب از جنگنده اف-15 پرتاب شد. به غیر از جنگ کوزوو در جنگ افانستان نیز نیروی هوایی امریکا ازاین بمب استفاده کرد و وظیفه هدف قرار دادن پناهگاه ها و تخریب دهانه غارها را بر عهده این بمب گذاشت.به غیر از ایالات متحده تنها کشوری که ازبمب های هوشمند جی ی یو-15 استفاده کرد اسرائیل بود.درتاریخ 1 اکتبر 1985 جنگنده بمب افکنهای F-15 نیروی هوایی اسرائیل با وارد به خاک تونس درعملیاتی موسوم به پای چوبین مقر سازمان ازادی بخش فلسطین (ساف) را بدون هیچ گونه مزاحمتی در هم شکستند.
[img]http://www.filesara.com/files/66706270376215019972_thumb.jpg[/img]

دومین برنامه تغییر و تکمیل سیستم های هدایتی بمب های جی بی یو-15 توسط ازمایشگاه ملی ساندیا (Sandia) انجام شد.در این برنامه به طور کلی سیستم های هدایتی بمب ها متحول میشد که این تغییر و تحول به جایگرینی سیستم هدایتی ITAG (هدایت کمکی براساس عوارض زمین) به جای سیستم های رایج بمب می بود.ITAG یک سامانه ناوبری داخلی است که از یک ارتفاع سنج راداری با دقت بالا , یک پایگاه دیجیتال ذخیره اطلاعات و یک نقشه عوارض زمین تشکیل می شود.در این نوع هدایت که شاید از نخستین روش های هدایت با نقشه های دیجیتالی نیز بوده باشد نقشه سه بعدی مسیر رسیدن به هدف در حافظه داخلی بمب قرار میگیرد و با انتقال مختصات هدف به بمب در ابتدا هدایت بمب از طریق جی پی اس اغاز می شود.در زمانی که ناوبری ماهواره ایی در حال هدایت بمب است یک رادار ارتفاع سنج دقیق به طور مکرر اطلاعاتی چون ارتفاع زمین و پستی بلندی انرا برای سیستم پردازشگر بمب فراهم می کند .در کنار فعالیت ارتفاع سنج راداری پردازشگر بمب که از قبل در حافظه سیستم به نقشه سه بعدی از مسیر هدف دسترسی داشت (نقشه گرفته شده از رادار سار/SAR حامل) با تصحیح اطلاعات پروازی بمب ضمن اطلاح خظاهای سیستم ماهواره ایی به خلبان خودکار اجازه می دهد تا دقیقا بمب را به سمت هدف هدایت کند.به طور کلی در این سیستم مقدار دهی اطلاعات اولیه و ناوبری بر عهده جی پی اس است و در طول مسیر و در پایان راه با خوانده شدن نقشه عوارض زمین هدایت بمب تکمیل می شود.این روش هدایتی ضمن اضافه کردن قابلیت پرتاب و عملیات در هر نوع شرایط اب و هوایی و مخالف دقت بمب ها را به طرز باورنکردنی افزایش می دهد .تجهیز GBU-15 ها به این نوع هدایت به انان دقتی در حدود 3 متر می بخشد.
سطوح ایرودینامیکی سیستم های هدایت و کنترل از جمله بخش هایی بودند که در بالا به تغییرات رخ داده در انان اشاره شد.شاید بخش دیگری در این بمب نبوده باشد که طراحان قادر به تغییر و بازنگری در ان نبوده باشند که در اینصورت قطعا این اتفاق صورت میگرفت.اخرین مکانی که شاید طراحان و سازندگان قادر به دست کاری در ان بودند بخش پیشران بمب بود اما اصولا بمب با پیشران که دیگر یک بمب نبود به همین خاطر هم تصمینم گرته شد تا نمونه مجهز به پیشرانه GBU-15 بعنوان یک موشک هوا به زمین توسعه داده شود.AGM-130 نامی بود که از اخرین دگرگونی بمب GBU-15 بوجود میآمد.

AGM-130 یا موشک هدایت شونده هوا به زمین-130 :

[/img][/list][img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/36206714079321292939.jpg[/img]

در سال 1984 کمپانی بوئینگ با قرار داردی از جانب نیروی هوایی مامور ساخت نمونه مجهز به پیشرانه بمب های جی بی یو-15 شد.دلیل اضافه کردن پیشران به بمب ها این بود که بتوان با وجود پرتاب بمب از ارتفاع پست برد بیشتری نسبت به بمب های هوشمند سابق بدست آورد.نتیجه این کار نیز دقیقا همان چیزی شد که نیروی هوایی ایالات متحده انتظار داشت. اگر بمب های GBU-15 در ارتفاع بالا به نهایت برد 24 و در پرتاب از ارتفاع پست نهایتا به برد 7 کیلومتر میرسند ولی موشک AGM-130 در گام نخست و در پرتاب از ارتفاع پست به رکورد برد 48 کیلومتری دست یافت. قطعا افزایش ارتفاع پرتابی می توانست برد موشک را حتی تا دو برابر این مقدار نیز افزایش دهد با این وجود تقاضای نیروی هوایی امریکا برای داشتن یک سلاح هوشمند پست پرتاب دور برد برای عملیات خارج از دید مستقیم خلبان با تولید این موشک برآورده شده بود .موشک های که در ابتدا به نام AGM-130 Skipper-2 شناخته میشدند به عنوان جزیی از برنامه SAGM (مهمات هوشمند تهاجم زمینی) برای تولید مهمات هومشند دور برد با برد برآوردی بین 25 تا 75 کیلومتر بعدها برای پیوستن به یگان های رزمی نام AGM-130A برخود گرفتند.

[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/97826796966884130998.gif[/img]
نمایی از نحوه عملکرد پروازی AGM-130

اگر در گذشته بمب های GBU-15 به حامل خود این اجازه را میدادند تا با پرواز در ارتفاع چند ده متری از سطح زمین وپنهان شدن در پستی بلندی های ان از شر سیستم های شناسایی راداری خلاص شوند و قادر به در هم شکستن هر نوع هدف ثابتی باشند اما دیگر این چنین قابلیتی در مقابل اهداف محافظت شده با برد محدود بمب ها در ارتفاع پائین ممکن نبود .با این وجود هنوز بمب هایGBU-15 در مقابل اهداف بی دفاع و یا مستقر در مکان های نا مناسب زهر دار و کشنده بودند ضمن اینکه وجود نقص هایی ذاتی در انواع مختلف پدافندهای موشکی مثل عدم توانایی درگیری پدافندهای برد متوسط و بلند با اهداف پست پرواز و برد عملیاتی محدود(اکثرا زیر 20 کیلومتر) نمونه کوتاه برد واحدهای پدفند موشکی این اجازه را به حامل میداد تا با پرواز در ارتفاع پست و داشتن سلاحی پست پرتاب با بردی بیش از برد پدافند کوتاه برد همچون گذشته از خجالت اهداف به خوبی درآید.همین استدلال نیز منجر به پیدایش ایده افزایش بمب های جی بی یو-15 با اضافه شدن یک بوستر راکتی به انان شد.

یک موشک AGM-130 اساسا از یک بمب جی بی یو-15 با موتور راکتی سوخت جامد ساخت آلیانت تچ سیستم به نام SR122-RD-1 تشکیل میشد.نمونه های پایه ایی این موشک از روش هدایت قفل پس یا بعد از پرتاب با هدایت نهایی تلویزونیTV/فروسرخ IIR و خط اطلاعاتی دو طرفه AN-AXQ-14 و یا نمونه بهبود یافته تر ان ZWS-1 استفاده میکرد .پس از پرتاب در ابتدا AGM-130 به صورت یه بمب سقوط ازاد رها می شود تا اندکی بعد با شعه ور شدن بوستر راکتی ان موشک با حرکت بر اساس یک نقشه پرواز ارتفاع پائین (ارتفاع پروازی بین 60 تا 6000 متر) راهی هدف شود. همین اضافه شدن بوستر کمک می کند تا این موشک در ارتفاع پست برد متغیر 8 تا 48 کیلومتری داشته باشد.
[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/79654243063716731887.jpg[/img]
نخستین ازمایش این موشک به سال 1985 باز می گردد و ازمایشات عملیاتی این بمب با ثبت یک رکورد خیره کننده برای یک بمب هوشمند در بین سال های 1989-1990 انجام شد در این ازمایشات در مجموع 44 ازمایش گرم انجام شده اصابت به 41 هدف از مجوع 44 گزارش شد.

ازمایش موشک در مقابل هدفی ثابت
ساختار این موشک در بسیاری از جهات همانند بمب می باشد اگر بخواهیم بخش های تشکیل دهنده را متذکر شویم می توان یک موشک AGM-130 را به : جستجوگر تلویزیونی/ccd (برای فعالیت در محیط های با روشنایی اندک و یا تقریبا تاریک) یا یک جستجوگر تصویر برداری فروسرخ ارایه ایی صفحه کانونی, یک ارتفاع سنج راداری, خرج داخلی, , بخش کنترل ,سطوح ایرودینامیکی و بوستر راکتی تقسیم کرد.جستجوگرهای تلویزونی و فرسرخ این موشک در ابتدا از دوربین تلویزونی DSU-27/B و جستجوگر فروسرخ WGU-33A/B تشکیل میشدند که این جستجوگرها بعدها به ترتیب با دوربین تلویزونی/CCD به نام WGU-40B با کیفیت و قابلیت بزرگنمایی وایجاد شرایط دیداری در محیط های کم نور بهتر و بیشتر و جستجوگر حرارتی WGU-42B تعویض شدند .این جستجوگرها می توانند قبل از پرتاب , بعد از پرتاب و یا هیچ وقت مورد استفاده قرار گیرند.

[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/40968608048700639498.gif[/img]
نمونه ای که تا به اینجا در مورد ان صحبت شد AGM-130A نام دارد موشکی که نهایت برد ان نه به طور دقیق ولی بیش از 60 کیلومتر عنوان شده است.این موشک خود به دو موشک اصلی با جستجوگر TV/CCDبه نام AGM-130A-11 و نمونه مجهز به جستجوگر IIR ,با نام AGM-130A-12 درجه بندی و خرج اصلی هر دو موشک ازکلاهک ترکش زا بمب مارک-84 با وزن 906 کیلوگرم تشکیل می شود.دومین طرح تغییر کلاهک های موشک AGM-130 با اضافه شدن قابلیت ضد باند فردگاه به انها از طریق جایگزینی کلاهکی خوشه ایی به انان اغاز شد.در این موشک که به نام AGM-130B شناخته می شود خرج اصلی موشک به کلاهکی متشکل از پخش کننده مهمات SUU-54/B با 15 راکت نفوذ کننده BLU-106/B معروف به نفوذگرهای انرژی جنشی تقویت شده (BKEP) برای ایجاد حفره در باندهای فرودگاه یانفوذ به شیلترهای هواپیما و 75 مین هوا پرتاب از نوع HB876 برای تخریب گسترده سطحی باند و ممانعت از تردد هواگردهای بر روی ان , تشکیل می شود.با این وجود این موشک هرگز وارد مرحله تولید نشد .در سومین اقدام موشکی با کلاهکی سنگین از جنس نفوذکننده و از نوع BLU-109/B مورد ساخت قرار گرفت.این موشک که از لحاظ ویژگیها و حالات جستجوگرها همانند نمونه A بود AGM-130C نام گرفت.در واقع عمده تفاوت دو نمونه A و C تنها خرج جنگی انها بود.از همین رو است که AGM-130C-11 و AGM-130C-22 بدست امدند (دقیقا به خاطر همان جستجوگرهای A-11 و A-22 ).اخرین نمونه متولد شده از تغییر کلاهک, AGM-130D نام دارد در این موشک همانطورکه حدس زدید کلاهکی از نوع ترموباریک وظیفه تخریب اهداف را برعهده دارد.نمونه دیگری نیز از تغییر وزنی کلاهک موشک وجود دارد که در این وزن کلاهک از 900 کیلوگرم سابق به حدود 450 کلوگرم تقلیل داده شده است .
همانند انچه که برای بمب های GBU-15 رخ داد در ادامه به معرفی مختصر سایر نمونه های تولیدی از تغییر و یا تکمیل سیستم های هدایتی AGM-130 می پردازیم :
در سال 1991 نخستین ارتقای سیستم های هدایتی موشک های AGM-130 با اضافه شدن سامانه های هدایتی INS/GPS بدانها اغاز شد.این نمونه که AGM-130 MGC نامیده شد برای عملیات هر نوع اب و هوایی در نظر گرفته شده است (توضیحات نحوه عملکرد همانند مطالب پیشین می باشد) از همین نمونه یک زیر نمونه دیگر به نام AGM-130 LW (سبک وزن) برای تجهیز بمب افکن سبک اف-16 مورد ساخت قرار گرفت.در اخرین گام نیز موشک کاملا مستقل Autonomous AGM-130 (خودکار) ساخته شد که از تعویض جستجوگرهای اپتیکی و جایگزینی انها با جستجوگر تصویربرداری LADAR (شناسایی و هدف گیری لیزری) با هدایت میانی هدایت داخلی/ماهواره ایی بوجود آمد.
نگرش تغییر سیستم رانش موشک ها سبب شد تا طرحی برای تجهیز موشک های به موتورهای توربوجت با تغییر سنگینی کلاهک موشک ها برای دست یافتن به بردهای بیشتر ادامه یابد..ایده استفاده از موتور توربوجت در اصل پیشتر تحت نام AGM-130 TJ برای رقابت با موشک دور ایستای استورم شادو (CASOM/Storm Shadow) از طرف شرکت بوئینگ مورد ازمایش قرار گرفت. هرچند نمونه TJ در سال 1998 پرتاب گرم خود را نیز انجام داد ولی نیروی هوایی ایلات متحده تصمیم به کنار گذاشتن این طرح گرفت .به دنبال افزایش برد موشک AGM-130 و تجربیات بدست امده از طرح TJ چندین موشک از نوع ای جی ام-130 مورد ساخت و امتحان قرار گرفتند.برای تمامی این موشک های دوربرد نام AGM-130E انتخاب شد که در اولین قدم بوستر راکتی جای خود را به یک موتور توربوجت داد با ثابت نگه داشتن وزن کلاهک جنگی موشک (2000 پاوند) موشک جدیدAGM-130E قادر به پیمایش بردی 160 کیلومتری شد.با ادامه این روند برای افزایش بیشتر برد عملیاتی موشک تصمیم به کاهش وزن کلاهک گرفته شد در دومین اقدام دو تغییر تجهیز موشک به موتور توربوجت و جایگزینی کلاهک 1000 پاوندی مارک-83 به جای کلاهک 2000 پاوندی مارک-84 باعث افزایش برد AGM-130E تا بیش از 200 کیلومتر شدند.نمونه دیگری نیز تحت همین نام با اضافه شدن موتور توربوجت موشک AGM-129 به نام F-122و جستجوگر TV/IR نیز ساخته شد که موفق به رسیدن به برد 200 کیلومتری شد.با تمام این حرف ها برنامه AGM-130E سرنوشتی بهتر TJ پیدا نکرد ولی فاز ازمایشی این طرح ادامه یافت و در 24 سپتامبر 1998 کمپانی بوئینگ ازمایش دیگری را بر روی نمونه توربوجت این موشک انجام داد در این ازمایش که از موتور پهپاد هدف MQM-107 استفاده شده بود موشک توبوجت AGM-130 با بیش از 11 دقیقه پرواز به برد تقریبی 188 کیلومتری دست یافت.

[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/32359455861961889788.jpg[/img]
تصویری از یک موشک AGM-130E

موشک های AGM-130 در سال 1998 با جنگنده اف-15 عملیاتی شدند.هرچند جنگنده اصلی این موشک ها اف-15 می بود ولی جنگنده بمب افکن های اف-4 و اف-111 نیز قابلیت استفاده از این موشک را داشتند و تجهیز بمب افکن های سنگین بی-52 و بی- 1 به این موشک نیز پیشنهاد شد.بمب افکن B-52H قادر به حمل 6-8 موشک و B-1B قادر به حمل 12 موشکAGM-130 در زیر بال های خود می بود.
اف-111 و AGM-130

از جمله خریداران موشک AGM-130 می توان به کره جنوبی و مصر اشاره کرد .کره جنوبی یک سفارش 112 موشکی را برای تجهیز بمب افکن های اف-4 و مصر نیز برای جایگزینی با بمب های GBU-15 وتجهیز اف-16 های خود سفارش دادند.استرالیا و ترکیه نیز از جمله متقاضیان خرید این موشک بودند که بعدا نیاز خود را با موشک Popeye ساخت اسرائیل تامین کردند.

سابقه عملیاتی :
سابقه عملیاتی این موشک به چهار جنگ خلیج فارس اول و دوم , بالکان و افغانستان می رسد.بعد از جنگ اول خلیج فارس که با شکست نیروهای عراقی همراه بود سه کشور ایلات متحده انگلستان و فرانسه به صورت یک سویه و خودرای در راستای تقویت قطعنانه 688 سازمان ملل متحد محدوده های هوایی را در عراق را محدوده پرواز ممنوع اعلام کردند.این کار که در راستای اقدامات بشردوستانه برای جلوگیری از بمبارن های شیمیایی مناطق کرد نشین عراق درشمال و مناطق شیعه نشین در جنوب عراق توصیف شد در نهایت به ایجاد دو کمربند هوایی حائل بین عربستان - عراق و ترکیه-عراق منجر شد.در این مناطق که نیروی هوایی عراق اجازه ورود به انها را نداشت مسئولیت حراست از انان به ناوگان هوایی ایلات متحده سپرده شد که با انجام پروازهای نظارتی از پایگاه های عربستان و ترکیه این مهم انجام میشد.انچه که از ذکر این مطالب هدف است پرداختن به دو عملیات ناظر شمالی و ناظر جنوبی به عنوان عملیات هایی است که در انان پاک سازی مناطق تحت اشغال هوایی عراق از وجود پدافندهای زمینی انجام شد.پیشتر در مناطق معروف پرواز ممنوع عراق با وجود ندادن اجازه پرواز به جنگنده های عراقی با تردد هواپیماهای غیر نظامی و فعالیت سایت های راداری و موشکی عراق در ان برخوردی صورت نمی گرفت اما این کار مدت کمی بیشتر دوام نیاورد و با چند مورد برخورد و تبادل اتش بین سایت های پدافندی عراق و نیروی هوایی ائتلاف به دستور رئیس جمهور وقت ایالات متحده اقای کلینتون محدودیت های سخت تری از جمله جلوگیری از ورود هوپیماهای غیر نظامی واجازه مقابله با سایت های موشکی و حتی راداری عراقی و دفاع از خود به نیریو هوایی این کشور داده شد. این دستور در دو عملیات ناظر شمالی و ناظر جنوبی محقق شد.
[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/89805152519335514304.png[/img]
مناطق پرواز ممنوع عراق 1992-2003

AGM-130 یکی از تسلیحاتی بود که در عملیات ناظر شمالی به کرات از ان تحت عنوان سلاحی برای در هم کوبیدن دورایستای سایت های راداری و موشکی استفاده شد.
نخستین حضور عملیاتی AGM-130 به دسامبر 1997 بازمی گردد زمانی که یک فروند اف-15 با یک موشک AGM-130 یک سایت راداری را در شمال عراق در هم کوبید.
شرح عملیات های صورت گرفته با AGM-130 در عملیات ناظر شمالی با تاریخ و زمان به قرار زیر است :
28 فوریه 1999 ما بین ساعات 1.55 الی 2.15 نصفه شب به وقت عراق در پاسخ به اتش یک توپخانه ضد هوایی .
11 فوریه 1999 مابین ساعات 12.15 و 12.30 صبح به وقت عراق یک سایت موشکی زمین به هوا مورد تهاجم قرار گرفت.
30 ژانویه 1999 در ساعت تقریبی 3 بامداد به وقت عراق در نزدیکی های موصل با رهگیری جنگنده های ائتلاف توئسط یک سایت راداری از یک فروند اف-15 یک موشک به طرف سایت راداری شلیک شد.
26 ژانویه 1999 در ساعت 3.30 بامداد " با در نزدیکی های موصل دو موشک به طرف سایت راداری شلیک شد.
24 ژانویه 1999 یک سایت موشکی سام-3 با موشک زده شد.
14 ژانویه " با شلیک یک تیرهارم به یک سایت راداری یک فروند F-15E با موشک AGM-130 در نقش مقابله با تهدید سایت موشکی برامد.
13 ژانویه " دو موشک به سمت سایت موشکی سام عراقی هدایت شدند.
11 ژانویه " در ساعت 10.45 صبح با اعلام رهگیری جنگنده های ائتلاف یک فروند اف-15 نیروی هوایی امریکا با دو موشک AGM-130 به یک سایت سام-6 در نزدیکی های موصل یورش برد

حمله به سام-6 :در این حمله در ابتدا پست فرماندهی با یک موشک مورد اصابت قرار می گیرد و سپس رادار کنترل اتش این مجموعه پدافندی مورد حمله قرار میگیرد

شاید بتوان گفت که موشک AGM-130 بیشتر بعنوان یک سرکوب گر دفاع هوایی مورد استفاده قرار گرفته باشد.استفاده وسیع نیروی هوایی ایالات متحده از این موشک در مقابل تاسیسات راداری و سایت های موشکی در یوگوسلاوی نشان داد که در کنار انهدام اهدافی چون پل ها و خطوط راه آهن و ... این موشک قابلیت بالایی برای درگیری با سیستم های پدافندی دشمن دارد.
در نبرد بالکان حضور این بمب به انجام عملیات هایی چون تخریب تاسیسات نابودی پل ها, انتن های مخابراتی و مراکز موشکی و راداری ختم خلاصه می شود.
[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/09574606325560461368.jpg[/img]
حمله به پل متعلق به صرب ها

[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/61615374973053487054.gif[/img][img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/61264577811687501468.gif[/img]
اصابت دو موشک AGM-130 به پل راه آهن در منطقه Grdelica صربستان

[img]http://www.aerocenter.ir/upload/images/73773875692192464574.gif[/img]
مقابله با رادار سام-2 (فن سونگ )-جنگ کوزوو

[/img]http://www.filesara.com/files/23042792209643429697_thumb.gif[img]
عملیات Allied Force-بالکان

در افغانستان نیز همان گونه که اشاره ایی شد نمونه ترموباریک (D) این موشک برای زدن اهدافی در دل کوه مورد استفاده قرار گرفت.
با پیدایش مهمات هدایت شونده JSAW و JDAM مهمات هوشمند GBU-15 و موشک AGM-130به اخر کار خود نزدیک شدند در واقع قیمت بالا و سنگینی بمب از یک طرف و استفاده از یک وزن مشخص و سنگین کلاهک از سوی دیگر باعث شد تا این مهمات با نمونه های با قدرت جنگی متنوع تر و قیمت پائین تر جایگزین شوند.

AGM-130 A/C :
طول:3.92 متر
دهانه بال:1.5 متر
قطر:46 سانتی متر
وزن:1320 کیلوگرم

به یاری خدا در پست اتی به معرفی خانواده قاصد خواهیم پرداخت ...