Recommended Posts

[quote][b]
دوستان يه سوال :

به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟[/b][/quote]

والله تا جایی که من می دانم بین علما در این موضوع اختلاف است ولی من بشخصه توان بازدارندگی جنگنده را مناسبتر می دانم این چیزی است که فعلا برای ما مقدور نیست چون بعلل مختلف که همه هم آن را می دانند ما برتری هوایی خود را در منطقه تا حد زیادی از دست داده ایم .
برای جبران این موضوع توان موشکی خودمان را بومی کرده و افزایش داده ایم که این نقیصه را جبران کنیم.
علت اینکه شاه هم در زمان خودش تنها به فکر نیروی هوایی بود و کاری به توان موشکی نداشت همین اعتقادش به توان بازدارندگی این نیرو بود ضمن اینکه ایران در آن زمان دشمنان فعلی را نداشت.
در مجموع هم توان موشکی و هم توان نیروی هوایی باید مکمل یکدیگر در بحث بازدارندگی باشند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][b]
دوستان يه سوال :

به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟[/b][/quote]

بنظر من بستگی به نوع موشک و کلاهکی که روش موشک عامل بازدارنگی بیشتری نسبت جنگنده هست

مثلا یک عدد موشک توپول ام با چندین کلاهک هسته روش از تمام جنگده های حاضر در خوارمیانه بازدارندگی بیشتری داره !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من فكر كميكنم چون هزينه موشك كم تره و تعدادش ميتونه بيش تر باشه و براي عبور از كشور هاي ديگه دغدغه اي نداره بهتره البته كشوري كه توان موشكيش بهتره بايد از لحاط هوايي داراي بهترين جنگنده هاي رهگير باشه تا امنيت موشك هاش تامين بشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][b]
دوستان يه سوال :

به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟[/b][/quote]

کلی بستگی داره خوب،

در مقابل چه نیرویی ، در چه بردی ، با چه کلاهکی برای موشک

ولی از اینا گذشته اگه موشک های بالستیک خودمون مثل سجیل رو به قابلیت ضد ناو هواپیمابر مثل موشک چینی مجهز کنیم سطح جدیدی از بازدارندگی رو تجربه می کنیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دوستان يه سوال :

به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟[/quote]

شخصا می گم در حمله قدرت موشکی بهتر از جنگنده است!! اما در دفاع استفاده از هر دوشون به صورت مکمل خیلی بهتره! (میگ31 و S-400 !!چه ربطی داشت؟! icon_cheesygrin )

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جمهوری اسلامی ایران، ظرف چند سال پیش رو، برای قدرتهای استکباری کاملا غیر قابل دسترسی خواهد شد.

فکر می کنم فقط ذکر دو نمونه کافی است:

1. ایران در طول سالهای آینده ماهواره های سنجش از دور خود را به فضا پرتاب خواهد کرد، در حال حاضر جمهوری اسلامی ایران، امنیت منطقه را بدون "دید ماهواره ای_از بالا" تامین می کند که در این کار موفق بوده است، اما زمانی که ایران به این امکان جدید دست پیدا کند دیگر هیچ قدرت استکباری فرا منطقه ای قادر نخواهد بود در راه تامین امنیت منطقه، در مسیر جمهوری اسلامی ایران، سنگ اندازی کند.

2. ایران در طول سالهای آتی در زمینه تولید بنزین به خودکفایی کامل خواهد رسید.

البته می توان نمونه های فراوانی را برشمرد، اما به نظر می رسد علت این که غربی ها، این روزها این همه به دست و پا زدن افتاده اند، همین موضوعات باشد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][b]
دوستان يه سوال :

به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟[/b][/quote]

دوست عزیز Worior جان این سوال شما در مورد کشورهای مختلف متفاوت است.
ما در ایران با اکثر دشمنان خود مرز مشترک نداریم . آمریکا ، انگلیس و اسرائیل و ... . تمام پایگاه های آمریکا در منطقه در خاک کشورهایی هستند که در صورت جنگ با آمریکا استفاده از جنگنده در آسمان آن کشورها به منزله زیرپا حاکمیت آن کشور و اعلان جنگ به آن کشور نیز می باشد. پس برای ما بازدارندگی از طریق ساخت موشک های بالستیک بیشتر است تا جنگنده. در ضمن باید گفت چون جنگنده آسیب پذیر تر هست و امکان به انجام نرساندن ماموریت برای آن بسیار زیاده می شه گفت که ریسک سرمایه گذاری در آن برای ما بالاست.

اما موشک ، نه دردسر آموزش خلبان داره که ممکنه جنگنده اش رو بزنند و کشته بشه و یا اسیر بشه و دیگه تا آخر جنگ نشه ازش استفاده کرد و نه مشکل پر هزینه بودن ساخت و طراحی و نگهداری در تعداد بالا و ... . مثلا شهاب 3 یا سجیل 2 چون در تیراژ بالا در کشور تولید شده می تونه یک کشور رو با خاک یکسان بکنه ولی چند تا خلبان با جنگنده هاشون باید پرواز بکنند تا کل زیرساخت یک کشور رو بزنند ؟؟؟

یادمه آقای نجار در زمان وزیر دفاع بودنشون گفتند ایران توان شلیک 11000 موشک رو در 10 دقیقه اول تجاوز به ایران رو داره، این یعنی یک فاجعه برای دشمن ما. با توجه به وسعت خاک ما دشمن به راحتی نمی تونه از شلیک موشک ها به سمت خودش جلوگیری بکنه و باید گفت فاتحه اش خونده است.

اما باید بگم که دفاع از آسمان کشور رو همیشه باید جنگنده های قدر و به روز انجام بدهند و اگر نیروی هوایی قوی ای نباشه ، شلیک موشک ها به مخاطره می افته و ممکنه حتی دشمن بتونه در مناطق مرزی جلوی شلیک رو بگیره.

ولی موشک های دوربرد با سر جنگی سنگین در هر جای دنیا بازدارندگی بالایی دارند. مثلا شهاب 3 در لحظه انفجار گودالی به عمق یک ساختمان 8 طبقه بوجود می آره. من خودم از نزدیک محل اصابت این موشک رو دیدم ، واقعا وحشتناکه.

[quote]مثلا یک عدد موشک توپول ام با چندین کلاهک هسته روش از تمام جنگده های حاضر در خوارمیانه بازدارندگی بیشتری داره ![/quote]

دوست عزیز TOPOL M یک موشک قاره پیما است که از روی سکوی متحرک شلیک می شه و می تونه بازدارندگی جهانی داشته باشه.

[quote]چرا اينا فقط از شهاب ميترسن در حالي كه ما سجيل 2 داريم به خاطر اينكه شهاب قابليت مجهز شدن به كلاهك هسته رو داره؟[/quote]

شهاب 3 بخاطر یک مرحله ای بودن و نیز استفاده از سوخت مایع هم وزن زیادی داره و هم دقت بالایی، وزن زیاد باعث در هنگام سقوط سرعت زیادی داشته باشه و احتمال مورد اصابت قرار گرفتنش توسط سیستم های پدافندی به واسطه سرعت زیاد کمه و نیز در لحظه اصابت بسیار در عمل فرو می ره، و دقتش هم که موشک های سوخت مایع به دقیق بودن معروف هستند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یادمه آقای نجار در زمان وزیر دفاع بودنشون گفتند ایران توان شلیک 11000 موشک رو در 10 دقیقه اول تجاوز به ایران رو داره، این یعنی یک فاجعه برای دشمن ما. با توجه به وسعت خاک ما دشمن به راحتی نمی تونه از شلیک موشک ها به سمت خودش جلوگیری بکنه و باید گفت فاتحه اش خونده است. [/quote]

منظورش 11000 بمب و راکت بوده نه موشک
ممنون از توضیحاتی که فرمودین.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

[quote]چرا اينا فقط از شهاب ميترسن در حالي كه ما سجيل 2 داريم به خاطر اينكه شهاب قابليت مجهز شدن به كلاهك هسته رو داره؟[/quote]

نه به اين خاطر نيست ، غرب توليدات موشكي ما را بر اساس شهاب رده بندي مي كنه و مثلا به جاي سجيل مي گن شهاب 4 ، شهاب 5 ، شهاب 6 و ....

[quote]نگرانی ایشان به جا هست من امیدوارم که از شدت نگرانی بترکه ایشون و تمام مقامات رژیم اشغالگر قدس از نگرانی خواب به چشم شان نباشد تا دست از سرزمین ها و ملت های مسلمان بردارند و یا نابود گرددند [/quote]
آمين icon_wink

[quote]يعني با اين حساب كل قاره اروپا در برد موشك سيمرغ قرار ميگيره؟ [/quote]

توي تاپيكهاي ميليتاري بگرديد ، مطالب جالبي هست . در مورد اينكه قاره اروپا در تير رس موشك هاي ما هست يا نه يك مسئله مهمه و اوون اينه كه ايران از كجا موشك را شليك كنه. icon_eek



[quote]به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟[/quote]

سلام به استاد نابغه ميليتاري ، زرنگ خان! icon_cheesygrin

سالهاي پيش جنگنده ها و بمب افكن ها بازدارنده بهتري بودن ، اما بعد از جنگ ايران و عراق و با تغييرات موشكهاي بالستيك هدايت پذير و علي الخصوص تاكتيك ها و استراتژيهاي بكار رفته توسط ايراني ها با هم برابري مي كنند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
دوستان يه سوال :

به نظرتون بازدارندگي موشك در دفاع بيشتر هست يا جنگنده مناسب ؟
[/quote]

icon_cheesygrin از اون سوال ها کردی ها. برادر ابراهیم.

یاد اون یارو افتادم که همش میگفت: علم بهتر است یا ثروت؟

به نظر من این دو تا با هم مقایسه نمیشن.

خوب مشخصه در وهله ی اول جنگنده است که قدرت بازدارندگی داره. زمانی که جنگنده هاتون قوی باشه، بمب افکن ها نمیرسن به اونجایی که نقاط استراتژیک رو بزنند.

[b]اما توان موشکی اغلب در مرحله ی بعدی به کار میاد و به عنوان یه گزینه ی تلافی جویانه مطرح میشه.[/b]

البته باز هم باید دید، منظور از نظر نظامی صرف مطرح هست یا از نظر امنیت روانی.

یعنی منظور در بازدارندگی در مقابل تهاجمی است که صورت گرفته یا بازدارندگی در مقابل امکان حلمه و جلوگیری از تصمیم حمله است؟؟/

که من اون موقع میگم موشکی.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]شهاب 3 بخاطر یک مرحله ای بودن و نیز استفاده از سوخت مایع هم وزن زیادی داره و هم دقت بالایی، وزن زیاد باعث در هنگام سقوط سرعت زیادی داشته باشه و احتمال مورد اصابت قرار گرفتنش توسط سیستم های پدافندی به واسطه سرعت زیاد کمه و نیز در لحظه اصابت بسیار در عمل فرو می ره، و دقتش هم که موشک های سوخت مایع به دقیق بودن معروف هستند.[/quote]
البته همه میدونیم بهترین زمان برای زدن هر موشک بالستیکی همون فاز اولیه ( پرتاب ) هست!
به عبارت دیگه شارژ موشک های سوخت مایع زمان بره واین در حالیه که ما تنهاچند دقیقه از زمان استقرار سکو تا زمان شلیک فرصت داریم ! ( به خاطر اینکه احتمال کشف لانچر توسط ماهواره ها زیاده)
تازه موقعی که موشک سوخت مایع وارد فاز پرتاب میشه از سرعت کمتری نسبت به سوخت جامد برخورداره که احتمال اصابت اون ( توسط لیزر هوابرد گرفته تا سامانه های ضد موشکی رو بالا میبره ) واین در حالیه که اگه یه موشک شهاب رو از مناطق مرکزی ایران شلیک کنیم - اگه شناسایی بشه - حداکثر بعد از 3 دقیقه ضد موشک های امریکایی پای کار حاضر خواهند بود!( شناسایی حرارت خروجی موشک ها توسط دوربین مادون قرمز ماهواره های دفاعی امریکا و ... کار سخت وزمان بری نیست)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا که صحبت ماهواره هم شد، توانایی ساخت موشکهای ضد ماهواره هم مشکلات زیادی رو میتونه مثلا برای آمریکا ایجاد کنه.

فکرش رو بکنید این توان موجود باشه که بشه مثلا ماهواره های GPS ، نظامی جاسوسی، مخابراتی و تلویزیونی آمریکا رو نابود کرد، هر چند در صورت نیاز بخشی از نیازش رو توسط ماهواره های متحدانش جبران می کنه ولی باز هم مشکلات بسیار جدی براش پیش میاد.

این قابلیت در کنار امکان هدف قرار دادن هواپیمابرهای آمریکا از فواصل دور ، بازدارندگی های متعارف قابل توجهی هستند. هر چند سر سلاح های ضد ماهواره داستان هست ولی به هر حال نامتعارف و کشتار جمعی نیست.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام

با توجه به بودجه های محدود نظامی و مشکلات اقتصادی کمتر کشوری میتواند هر دو را با هم در اختیار داشته و تولید نماید

و این یک هنر نظامی محسوب میشود که شاید ما تا 5 سال آینده هر دو را با تکنولوژی مطلوب در اختیار داشته باشیم البته این کار بسیار زمان بر است و هزینه بر که اگر داد مجلسیها در نیاد یه کارایی دارن میکنند

دوستان متخصص شما این دو تا فاکتور را کنار هم قرار بدید :

1_هیچ سامانه ضد موشکی در دنیا نیست که بتواند ادعا کند که میتواند موشک های بالستیک و کروز را با درصد خطا پایین هدف قرار بدهد( با توجه به اینکه اگر از هر صد تا موشک با تکنولوژی بالا 5 تا موشک همخ به هدف برسند کشور ضرر بسیاری متحمل خواهد شد که ارزش پرتاب موشک را دارد )

2_هواپیماو ماهواره هایی اختراع شدن که میتوانند موشک های بالستیک یا کروز را هدف قرار بدهند از جمله f-14 با موشک های فینیکس و mig_31 با موشک های r-37 یا ks-172 و لیزر هوابرد آمریکا و ماهواره های لیزری آمریکا و توپ آبی روسیه و سلاح تسلا ساخت روسیه


حالا نتیجه بحث را بررسی کنیم که هواپیما بهتره یا موشک با توجه به هزینه و اینکه دیگر هواپیمای پنهانکار معنی نداره و همه هواپیما ها در معرض خطر برخورد توسط پدافند دشمن هستند

بارها پنهانکاران آمریکایی کشف شدن و حتی هدف قرار گرفتند

اینا همش اطلاعات بود و نمیخوام بگم کدوم بهتره قضاوت با شما

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[b]سوال دوم ! :

ترجيح ميديد 250 فروند سوخوي 35 داشته باشيد ! يا حدود 8000 موشك شهاب و سجيل ؟! [/b]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][b]سوال دوم ! :

ترجيح ميديد 250 فروند سوخوي 35 داشته باشيد ! يا حدود 8000 موشك شهاب و سجيل ؟! [/b][/quote]

من هشت هزار تا موشک رو ترجیح میدم/همانطور که سایر دوستان هم گفتند با هزینه ی کمتر و نداشتن مشکل آموزش خلبان و.../و همچنین با این تعداد کشور مقابل با خاک یکسان میشه و راحت تر و با مشکلات کمتر و همچنین با سرعت بیشتری میتوان به مقابله و تخریب مواضع دشمن پرداخت

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط zed
      نكاتي درباره توان موشكي عراق

      يكي از كميته‌هاي وزارت دفاع، كميته تهيه و توسعه موشك‌هاي دوربرد به رياست سرتيپ ستاد «صلاح التكريتي» متخصص رشته موشكي (توپخانه) بود. حاصل فعاليت اين كميته پيش از جنگ، توليد سه نوع موشك به نام‌هاي موشك حسين، موشك عباس و موشك عابد يا ژوئيه بود. اين موشكها با رايزنيها و مساعدت‌هاي فراوان يكي از شركت‌هاي فرانسوي به مرحله توليد رسيده بود. حتي هيأت فرانسوي به رياست «بيار موللر» چندين بار به وزارت دفاع عراق آمد و آزمايش هايي بر روي اين موشكها انجام داد. اين موشكها برخلاف ادعاي عراق، صد در صد توليد مشترك فرانسه و شوروي است. البته شايان توضيح است كه توان موشكي عراق ابتدا با موشك‌هاي «اسكاد» شوروي با برد سيصد كيلومتر تقويت و توسعه يافت، آنگاه عراقيها با استفاده از تكنولوژي و تجربيات روسها و فرانسويها اقدام به توليد سه موشك مزبور كردند كه من درباره ويژگي‌هاي هر يك از آنها توضيح مي‌دهم:

      1- موشك «حسين»
      برد اين موشك، 650 كيلومتر و وزن كلاهك جنگي آن، 500 كيلوگرم است. اين كلاهك هاي جنگي، حاوي مواد انفجاري خطرناكي است كه استفاده از آن در جهان ممنوع است. شعاع اصابت اين موشك حدود هزار متر محاسبه شده است.
      در طي‌ سال‌هاي 1984، 85 و 88 (1363، 64،67) با اين موشك، شهر تهران را مورد حمله قرار داديم. البته مناطق و شهرهاي مرزي مانند اهواز و آبادان نيز از تيررس اين موشكها در امان نبودند.
      سرتيپ ستاد «ثابت سلطان» مدير توپخانه اصرار داشت از اين موشك براي كوبيدن مناطق مسكوني استفاده كنيم. وقتي از او علت اين اصرار را پرسيدم گفت:‌بايد مناطق مسكوني را هدف موشك قرار دهيم تا سربازان ايراني مجبور شوند به فكر خانواده هايشان بيفتند و آنگاه براي جوياشدن از حال آنان به پشت جبهه بازگردند و جبهه را خالي كنند.
      گفتم: اما اين اقدام ما آنان را به ادامه جنگ مصمم‌تر خواهد كرد.
      جواب داد: هرگز! اين كار به نارضايتي آنان نسبت به دولتشان كه حاضر به قبول آتش بس نيست دامن خواهد زد.

      2- موشك «عباس»
      برد اين موشك حدود 850 كيلومتر، وزن كلاهك جنگي آن نزديك به 350 كيلوگرم و شعاع اصابت آن تقريبا 1500 متر است. اين موشك چندين بار براي حمله به تهران، اصفهان، تبريز، يزد و نيز بندرهاي ايرن مورد استفاده قرار گرفت.
      هربار كه اقدام به پرتاب اين موشك به سوي يكي از شهرهاي ايران مي‌كرديم صدام با خوشحالي با ما تماس مي‌گرفت و مي‌گفت:‌ آفرين به شما غيور مردان! شما تاريخ را رو سفيد كرديد! شما روي «قعقاع» و «سعد» را سفيد كرديد!»
      عدنان خيرالله وزير دفاع استفاده از موشك عباس به دليل برد بيشتر آن نسبت به موشك حسين تأكيد داشت. دو موشك عباس و حسين، از قدرت انفجار بسيار بالايي برخوردارند. مردم عراق، اين موشكها را «زلزله» مي‌نامند؛ زيرا در هنگام اصابت اشتباهي يكي از اين موشكها به يكي از پلها در «گرمة علي» در بصره، روستاي مجاور با خاك يكسان و پل، به طور كامل منهدم شد و حفره بسيار بزرگي ايجاد گرديد كه به دليل شدت انفجار، محل پل قابل شناسايي نبود.

      3- موشك عابد «ژوئيه»
      طول اين موشك، 25 متر، وزن آن 48 تن و داراي سه مرحله است. اين موشك كه با مشاركت فرانسه و چين ساخته شده، قادر است يك كلاهك جنگي را به وزن حدود پانصد كيلوگرم تا مسافت حدود 1500 كيلومتر حمل كند. تفاوت اين موشك با دو موشك قبلي اين است كه آن دو براي پدافند و موشك «عابد» براي هجوم ساخته شده است. از اين موشك براي حمله به تهران، اصفهان و شهرهاي مرزي اهواز، آبادان، خرمشهر و.... استفاده شده است.
      تصاوير گرفته شده توسط هواپيماهاي شناسايي، نشان دهنده حجم وحشتناك خسارات ناشي از انفجار اين موشك در اوايل و در طول جنگ بود. اين تصاوير كه به صورت فيلم‌هاي ويديويي، در معرض ديد دانشجويان دوره‌هاي 30و 44 دانشكده ستاد قرار گرفت، به قدري هولناك بود كه عده اي از آنان دچار افسردگي و بيماري‌هاي روحي و رواني شدند. همچنين نسخه‌هايي از اين فيلمها براي سران دولت‌هاي حاشيه خليج فارس- از جمله امير كويت، ملك فهد و شاه حسين- ارسال شد.

      ماهواره‌هاي جاسوسي
      مشكلي كه اين موشكها داشتند چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها براي اصابت به هدف بود.
      ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه موشك، وسيله‌اي با يك كلاهك جنگي است كه در قسمت فوقاني آن قرار دارد و در موقع اصابت ابتدا اين كلاهك منفجر مي‌شود.
      تفاوت موشك با هواپيما در اين است كه موشك تنها يك بار مورد استفاده قرار مي‌گيرد و عمر آن با همان يك پرتاب به پايان مي‌رسد اما هواپيما مي‌تواند پروازهاي متعددي انجام دهدو در هر پرواز چندين تن بمب و كلاهك جنگي فرو ريزد. هواپيما همچنين ممكن است پيش از سرنگون شدن توسط دشمن ده ها حمله هوايي انجام داده باشد كه بدين رو در مقايسه با موشك‌هاي زمين به زمين، ارزانتر محسوب مي‌شود.
      ما در هنگام استفاده از موشك يا هواپيما براي بمباران مناطق مسكوني ايران به ميزان تأثيرگذاري آنها توجه داشتيم. به همين دليل منطقي به نظر نمي‌رسيد كه مثلا يكصد ميليون دلار خرج موشكي كنيم كه خسارات مادي آن به ارتش ايران معادل يك ميليون دلار تخمين زده مي‌شد؛ به خصوص باتوجه به اينكه موشك‌هاي زمين به زميني كه برد يكصد كيلومتر دارند بسيار گران تمام مي‌شوند. بايد توجه داشت كه اينگونه موشك‌هاي يك بار مصرف براي حمل كلاهك‌هاي هسته‌اي ساخته شده اند؛‌ زيرا ارزش حجم انهدامي كلاهك هسته اي، صدها برابر ارزش موشك است. اما استفاده از اين موشكها به ويژه موشك هاي ميان برد براي حمل كلاهك‌هاي جنگي (كلاسيك)، كاري غيرعاقلانه است.
      به عنوان نمونه، قيمت يك موشك مدل «3-Df» از سري موشك‌هاي چيني فروخته شده به ما معادل چهل ميليون دلار بود. اين موشك در اصل براي اين طراحي شده است كه كلاهكي هسته‌اي با قدرت انفجاري 103 مگاتن (103 ميليون تن) مواد منفجره كلاسيك را حمل كند. اين موشك در آغاز جنگ براي حمله به شهر نوسود و تمامي شهرها ايران كه استحكامات بتوني داشتند مورد استفاده قرار گرفت.
      همانگونه كه گفته شد مشكل اينگونه موشكها چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها بود اما بر اساس توافق عراق و دولت آمريكا در زمان رياست جمهوري كارتر و ريگان، قرار شد كه اين كشور به وسيله ماهواره‌هاي فضايي ما را در زمينه هدايت موشكها ياري دهد.
      از لحاظ فني اگر برد موشك بيش از سيصد كيلومتر باشد لازم است در طي حركت آن تا هدف مسير موشك دو يا سه بار تصحيح شود. اگر موشك بيشترين مسير خود را در داخل خاك خودي يا فضاي كشور دوست طي كند با فرمان‌هاي داده شده از ايستگاه‌هاي زميني يا هوايي موجود بر سر راه آن مسير خود را تصحيح مي‌كند؛ اما اگر بخش اعظمي از مسير موشك، در خاك دشمن باشد هدايت آن غيرممكن خواهد بود و تنها ماهواره‌هاي فضايي قادر به تصحيح خواهند بود.
      ما در طول جنگ حداكثر استفاده را از ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا در خليج فارس كرديم و به كمك آنها توانستيم حدود چهارصد موشك به طرف شهرهاي مرزي، مناطق مسكوني شهرهاي مختلف و يگان‌هاي عازم جبهه پرتاب كنيم.

      منبع :خبرگزاري فارس
      خاطرات سرلشكر عراقي«صبار فلاح اللامي»
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.