Recommended Posts

با سلام خدمت همه دوستان گرامي
هر وقت نيروي هوايي رژيم صهيونيستي توانست جلو پرتاب راکتها و موشکهاي حماس و جهاد اسلامي در غزه را بگيرد نيروي هوايي آمريکا هم خواهد توانست جلو پرتاب طيف وسيعي از راکتها و موشکهاي نيروهاي مسلح ايران را از جاي جاي ميهن اسلامي ما بگيرد . مشکل اصلي آمريکايي ها اين است لزوما ضربه مورد نظر را از خاک ايران نخواهند خورد و دست ايران در تنبيه متجاوز در کل منطقه باز مي باشد .
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][url="http://eshraf.ir/images/stories/eshraf.ir-idsa-iran-us-missile.jpg"]http://eshraf.ir/images/stories/eshraf.ir-idsa-iran-us-missile.jpg[/url][/right]
[right][size=4]اندیشکده ‹‹مطالعات و ارزیابی‌ دفاعی›› (ایدسا) به قلم ‹‹اس. ساموئل سی. راجیو›› می‌نویسد: دولت‌های بوش و اوباما هر یک اقداماتی را برای برپا کردن دفاع موشکی ملی انجام داده‌اند. این گزارش به بررسی اقدامات انجام شده برای مقابله و ایجاد مانع در برابر تهدید ایران طی دولت‌های بوش و اوباما محدود می‌شود.
[b]■[/b][b] تهدید موشکی ایران عامل اصلی تلاش برای دفاع موشکی ایالات متحده است[/b][b]■[/b]
تهدید موشکی ایران که توجه افراد زیادی را به خود جلب کرده به همراه نگرانی‌های حاصل از برنامه‌های تسلیحات کشتار جمعی (WMD) به ویژه برنامه هسته‌ای آن عامل اصلی اقدامات دفاع موشکی است که از جانب ایالات متحده در خاور میانه، آسیای غربی و هم چنین اروپا صورت می‌گیرد. این گزارش در پی بررسی جنبه‌های مرتبط با این برنامه در طی دولت‌های جورج دابلیو. بوش و باراک اوباما است.
[b]■[/b][b] دولت‌های بوش و اوباما اقداماتی را برای برپا کردن دفاع موشکی ملی انجام داده‌اند[/b][b]■[/b]
دولت‌های بوش و اوباما اقداماتی را برای برپا کردن دفاع موشکی ملی (NMD) برای دفاع بهتر از سرزمین ایالات متحده در پی عواقب بعدی دستورالعمل سیاسی از جمله مفاد قانون دفاع موشکی ملی در سال 1999 انجام داده‌اند. NMDA دولت را موظف کرد که در اولین فرصت ممکن به لحاظ تکنولوژیکی چنین اقداماتی را انجام دهد. تصمیم متعاقب آن به وسیله رئیس جمهور جورج دابلیو. بوش که برای سر باز زدن از معاهده موشک ضد بالستیک (ABM) در ماه می سال 2001 اتخاذ شد، از سوی کارکنان عالی رتبه دولت به عنوان «آزاد سازی» نام گرفت زیرا از نظر آن‌ها این معاهده تلاش‌های ایالات متحده را برای حفاظت از خودش در مقابل ظهور تهدیدهای جدید مانند ایران و لیبی (و کره شمالی) و هم چنین تلاش‌هایش برای تثبیت روابط استراتژیک ایالات متحده – روسیه پس از پایان جنگ سرد موظف می‌کرد.
[b]■[/b][b] مقابله و ایجاد مانع در برابر تهدید ایران در طی دولت‌های بوش و اوباما[/b][b]■[/b]
جدای از تلاش‌های صورت گرفته برای برپا کردن NMD، ایالات متحده اقداماتی را برای دفاع موشکی منطقه‌ای نیز انجام داده است تا امنیت متحدانش را نیز تضمین کند. به طور خاص، این مقاله به بررسی اقدامات انجام شده برای مقابله و ایجاد مانع در برابر تهدید ایران در طی دولت‌های بوش و اوباما محدود می‌شود. مقاله حاضر در ابتدا بافت استراتژیک زیرین مجادلات دو جانبه ایالات متحده – ایران را بررسی می‌کند. سپس ارزیابی‌های ایالات متحده از تهدید تحمیل شده به وسیله برنامه‌های موشکی و هسته‌ای ایران را ارائه می‌کند.
این مقاله با ارزیابی از برنامه موشکی ایران از جمله منابع اساسی خارجی حمایت کننده آن، درک تهدیدها و ظرفیت‌های موجود و در حال ایجاد ادامه می‌یابد. سپس این مقاله پرسش هسته‌ای از جمله انگیزه‌های احتمالی ایران برای ایجاد تسلیحات هسته‌ای، فهرست موجودی‌های فعلی آن از موشک‌های با سوخت مایع که تا حد زیادی نادرست است و ظرفیت بار مفید WMD برای غلبه بر این ضعف و هم چنین مجادلات اصلی مربوط به اصطلاح برنامه سلاح‌های هسته‌ای همان طور که در گزارشات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) آورده شده را بررسی می‌کند.
[b]■[/b][b] تلاش‌های ایالات متحده برای تأمین امنیت متحدانش در ناتو و شورای مشارکت خلیج در مقابل تهدید موشکی ایران[/b][b]■[/b]
بخش بعدی به تلاش‌های ایالات متحده برای تأمین امنیت متحدانش در سازمان معاهده آتلانتیک شمالی (NATO) و کشورهای حوزه خلیج فارس (GCC) در مقابل تهدید موشکی ایران می‌پردازد. این موارد شامل طرح «سایت سوم» دولت بوش و طرح «رویکرد انطباقی مرحله‌ای» (PAA) دولت اوباما می‌شود. این تلاش‌ها شامل ارتقاء توانایی‌های مشترک و آرایش متعاقب آن در کشورهای مربوطه – همانند اسرائیل و سیستم دفاع موشکی بالستیک نمایش پیکان (BMD) – و هم چنین آرایش ناوهای ایالات متحده در دریای مدیترانه و خلیج فارس و هم چنین درون قلمرو این کشورها برای کمک به تضمین حفاظت از آن‌ها بررسی خواهند شد.
[b]■[/b][b] عواقب راهبردی اقدامات ایالات متحده برای مقابله با تهدید ایران [/b][b]■[/b]
اقدامات انجام شده به وسیله ایالات متحده برای مقابله با تهدید ایران در خاور میانه و اروپا جدای از تأثیر بر پویش‌های منطقه‌ای عواقب استراتژیک قابل ملاحظه‌ای داشته است. این عواقب استراتژیک شامل دغدغه‌های بر طرف نشده روسیه و اوضاع بغرنج حاصل از آن در تلاش برای کنترل ارتش‌های ایالات متحده – روسیه می‌شود. نیروی دفاعی استراتژیک روسیه شامل مدرنیزه کردن موشکی و هسته‌ای برای وزنه تعادلی احتمالی مزایایی که ممکن است در نتیجه تلاش‌های دفاع موشکی آن به ایالات متحده تعلق گیرد نیز اقدامات مقتضی هستند. سپس این مقاله با بررسی پاسخ‌های چین به دفاع موشکی ایالات متحده از جمله برنامه مدرنیزه کردن هسته‌ای آن با این هدف اصلی که انبار مهمات هسته‌ای ایالات متحده باید با انبار مهمات هسته‌ای چین و هم چنین روسیه مقابله کند، ادامه می‌یابد.
[b]■[/b][b] نقش کشورهای حوزه خلیج فارس در طرح‌های دفاع موشکی ایالات متحده و پاسخ‌های آنان به تهدید موشکی ایران[/b][b]■[/b]
نوآوری‌های دفاع موشکی ایالات متحده روابط ایران را با همسایگانش مانند ترکیه مختل کرده است و این امر از تلاش‌های ایالات متحده از سپتامبر 2011 یعنی زمانی که با میزبانی یک رادار مسیر یاب موشک قوی در خاکش موافقت کرد، بوده است. هم چنین این مقاله به مشارکت قوی بین ایالات متحده و اسرائیل در دفاع موشکی از جمله ایجاد مشترک سیستم‌های اصلی نیز می‌پردازد. در ادامه این مقاله به بررسی نقش کشورهای حوزه خلیج فارس در طرح‌های دفاع موشکی ایالات متحده و پاسخ‌های آنان به تهدید موشکی از سوی ایران می‌پردازد. این پاسخ‌ها شامل افزایش هزینه‌های دفاع، برنامه‌های مدرنیزه کردن نظامی، و تأمین آماد و هم چنین مستقر کردن تجهیزات اصلی دفاع موشکی است. این مقاله با ارزیابی موقعیت ایجاد شده به پایان می‌رسد و مسیرهای احتمالی برای تحقیقات آتی را پیشنهاد می‌کند با این فرض که مسائل بررسی شده در این گزارش راهبردی به پیشرفت‌ها در همسایگی تقریبی هند مرتبط شود.
[url="http://idsa.in/system/files/Monograph9.pdf"]فایل کامل گزارش به زبان اصلی[/url]

[url="http://eshraf.ir/index.php/geography/55-topnews/3080-1391-10-05-14-47-46"]منبع[/url][/size][/right] ویرایش شده در توسط saberin
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ایران بدجوری ذهنشونو درگیر کرده ویرایش شده در توسط irahamidreza

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][size=4]اندیشکده «پژوهش‌های آسیا» به قلم «جان. اس پارک» نوشت: پرتاب موفقیت‌آمیز موشک‌های دوربرد کره شمالی یک موقعیت فرضی را به حقیقتی تازه بدل کرد. سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا اخیراً هشدار داده بودند که در فاصله زمانی چند سال کره شمالی قادر خواهد بود موشکی که بردش تا سواحل آلاسکا و هاوایی برسد، بسازد. [/size][/right]
[right][size=4][b][color=#002060]آیا برنامه موشکی دوربرد کره شمالی طبل تو خالی است؟ [/color][/b][/size][/right]
[right][size=4]پرتاب‌های ناموفق موشک کره شمالی از سال 1998 به بسیاری تلقین کرده بود که برنامه موشکی دوربرد کره شمالی طبل تو خالی است. با توجه به گزارشات، پیونگ‌یانگ معمولاً از آزمایش‌های موشکیخود به عنوان ابزاری در مذاکرات استفاده می‌کرد و تلاشی هماهنگ برای دست یافتن به موشک‌های دوربرد نبود. ولی پرتاب موشک کره شمالی در اواسط دسامبر به روشنی نشان می‌دهد که حکومت نوظهور «کیم جونگ-اون» در راه درستی برای ارتقا موشک‌های دوربردش گام بر می‌دارد.
چگونه پیونگ‌یانگ موفق شد که از مهلت زمانی لازم برای تکمیل مرحله سوم آزمایش موشک بگذرد و یک ماهواره را در مدار قرار بدهد؟ عامل ایران در جلوی چشم‌ها است ولی کسی آن را نمی‌بیند. همکاری بین ایران و کره شمالی یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت اخیر بوده است. چیزی که در آغاز رابطه‌ای تبادلی بود که در آن ایران در عوض قطعات و فناوری موشک به کره شمالی پول مورد نیازش را می‌داد، حال تبدیل به همکاری موثر شده است. زمان آن رسیده که برنامه‌های مستقل موشکی سابقشان را دو روی یک سکه ببینیم.
[b][color=#002060]■[/color][/b][b][color=#002060]ایران؛ عامل اصلی موفقیت کره در موشک‌های دوربرد[/color][/b][b][color=#002060]■[/color][/b]
[b]مشتری تبدیل به همکار می‌شود[/b]
با این که همکاری گاه بی‌گاه بین ایران و کره شمالی به خوبی اثبات شده است ولی تحلیلگران این رابطه را به چشم داد و ستدهای تجاری دوره‌ای می‌دیدند. منطق معمولی این بود که کره شمالی محتاج به پول، ایران را مشتری سودمندی یافته است. در نتیجه تحلیلگران برنامه موشکی دور برد هر دو را دو مسئله جدا از هم می‌دیدند. ولی موفقیت نابهنگام کره شمالی در 12 دسامبر به خاطر شانس نبود بلکه نتیجه افزایش همکاری‌های رسمی خود با ایران بود. در سپتامبر 2012 ایران و کره شمالی معاهده همکاری علمی و فناوری با همدیگر را امضا کردند. تحلیلگران این توافقنامه به عنوان تمهیدی تبلیغاتی قلمداد کردند که چارچوبی منظم تعریف می‌کرد که با کمک آن آزمایشگاه‌هایی مشترک ساخته شد و برنامه معاوضه گروه‌های علمی صورت گرفت. همچنین بر اساس این توافقنامه مبادله فناوری در زمینه‌های فناوری اطلاعات، مهندسی، بیوتکنولوژی، منابع سوختی تجدید شدنی و محیط زیستی صورت گرفت. در عمل این توافقنامه پوششی برای دو حکومت بود تا تحریم‌های آمریکا بر ضد فعالیت‌های موشکی را تحمل کنند. این توافقنامه دو جانبه نوعی ساز و کار جدید درست کرد که توسط آن هر دو حکومت قطعات مخصوص و اطلاعات فنی و تخصصی را با هم رد و بدل می‌کنند. وقتی یک طرف یک فناوری مهم مرتبط با موشک را به دست می‌آورد طرف دیگر رسماً از آن بهره‌مند می‌شود.
به احتمال زیاد با تحلیل فنی بیشتر معلوم می‌شود که موفقیت اخیر کره شمالی، در پرتاب ماهواره امید ایران با فضاپیمای سفیر در فوریه 2009 ریشه دارد. این اتفاق چشمگیر خودش حاصل همکاری‌های موشکی روسیه با ایران در سال 2005 بود. تحت لوای عنوان معصومانه «همکاری علمی و فناوری غیرنظامی» توافقنامه بین ایران و کره شمالی معبری برای پیونگ‌یانگ درست کرد تا به داده‌های اولیه روسیه در برنامه ایران دست پیدا کند. یکی از داده‌های بسیار مهم برای کره شمالی، فناوری اثبات شده موشکی روسیه است.
[b][color=#002060]■[/color][/b][b][color=#002060]همکاری دوجانبه ایران و کره شمالی در جامعه بین‌المللی بی نظیر است[/color][/b][b][color=#002060]■[/color][/b]
این همکاری دو جانبه – و اعتماد دوطرفه- در نوع خودش در جامعه بین‌المللی بی‌نظیر است به خصوص که کره شمالی و ایران فاقد هرگونه ایدئولوژی، مذهب، فضای جغرافیایی و یا نژادی مشترک هستند. یک اصل نادیده گرفته شده این است که هرکدام در مواقع اضطراری به دیگری کمک کرده‌اند. کره شمالی برای ایران در زمان جنگ ایران و عراق یکی از فروشندگان حیاتی تسلیحات متعارف بود. ایران هم برای کره شمالی یک مهره میانی قدیمی در داد و ستد کالاهای اساسی پیویانگ یانگ در خاورمیانه و اروپای شرقی است- نقشی که چین هم اکنون به خاطر برپا کردن تأسیسات تولیدی برای بازار رو به رشدش به عهده گرفته است.
[b][color=#002060]■[/color][/b][b][color=#002060] واکنش امریکا نسبت به همکاری ایران و کره شمالی در برنامه‌های موشکی چیست[/color][/b][b][color=#002060]■[/color][/b]
چه کاری باید انجام شود؟ واکنش آمریکا به برنامه درهم آمیخته موشکی ایران و کره شمالی نیاز به نوآوری و انطباق برای فهم این واقعه تازه دارد. ابتکارهای زیر باید بتواند فاصله‌های ناشی از چارچوب‌های تحلیلی منسوخ شده را ببندد:
* آمریکا باید شرکت‌های تجاری و دولتی اولیه ایرانی و کره شمالی حاضر در توافقنامه سپتامبر 2012 را شناسایی و ردیابی کند. بسیاری از تحلیل‌گران معمولاً زنجیره عرضه و تقاضا، حمل و نقل و تهیه کالاها را فعالیت‌هایی جداگانه می‌بینند. رویکردی جامع در تحلیل چرخه کامل معادلات ایران و کره شمالی مدت‌ها است که به عقب افتاده و حالا با کمک افراد مهمی که در شرکت‌های تجاری کره شمالی کار می‌کردند و حال در سئول پناهنده شده‌اند، ممکن است.
* با فهم بهتر چگونگی کارکرد برنامه موشکی درهم آمیخته دو کشور، سیاست مداران می‌توانند راه‌های جدیدی برای مختل کردن بخش‌های مهم کاری این برنامه پیدا کنند. آمریکا به جای این که بر «راهکار صبر» سیاست تحریم‌ها تکیه کند می‌تواند با برنامه‌های نوآورانه ای شرکت‌های چینی خصوصی را در کشورهای دیگر که به عنوان واسطه در معادلات مهم شرکت می‌کنند، به طرف خود بکشاند.
[b][color=#1F497D]■[/color][/b][b][color=#1F497D] کره شمالی تحریم‌ها را دور می‌زند[/color][/b][b][color=#1F497D]■[/color][/b]
یک مشوق نتیجه بخش، پاداش نقدی در ازای تحریم قطعات و یا متخصص فنی لازم برای برنامه موشکی است. یک شیوه موثر کره شمالی، پنهان شدن از جلوی چشمان همه است. بدین ترتیب کره شمالی با شرکت‌های خصوصی چینی ارتباط برقرار می‌کند تا به عنوان واسطه «کالا شویی» انجام دهند (یک فرآیند بدیع که در آن اجزا از هم جدا می‌شوند و از طریق راه‌های مختلف حمل می‌شوند).به این شیوه شرکت‌های دولتی کره شمالی از کانتینرهای کشتی‌های تجاری استفاده می‌کنند. پاداش نقدی برای بعضی از این شرکت‌های چینی معادل سود دو روز کاری کامل آن‌ها است. آن‌ها مقداری حق دلالی و پاداش از مشتری در کره شمالی دریافت می‌کنند تا برای مقامات محلی در بنادر شلوغ آسیای شرقی یک کپی بیمه کشتی به صورت ناشناس تهیه کنند.
فقط با تحقیقات جدید می‌توان فهم و درک لازم، برای توسعه این ابزارهای سیاسی جدید را به دست آورد. تکیه بیش از حد بر روی تحریم‌ها باعث شده که توجه‌ها به جای نظارت بی‌طرفانه به تأثیر آن‌ها، به سوی این معطوف شود که هرگونه مشکل در حکومت‌های مورد نظر به آن‌ها نسبت داده شود. یک ماهواره هر چند ابتدایی که از طرف کره شمالی در مدار قطبی قرار گرفته است، زنگ هشداری برای آمریکا است.

[url="http://eshraf.ir/index.php/military-security/3081--l-r---------"]منبع[/url][/size][/right] ویرایش شده در توسط saberin
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به گزارش [url="http://www.farsnews.com"]خبرگزاری فارس[/url]، سامانه موشک کروز دریایی نصب شده بر روی شناورهای تندرو منطقه سوم نیروی دریایی سپاه توانست هدف مورد نظر را در مسافتی قابل توجه شناسایی و با شلیکی موفق، این هدف را متلاشی کند.
موشک ظفر ضد کشتی، کوتاه برد و راداری است و قادر است اهداف کوچک و متوسط را با دقت بسیار بالا هدف قرار داده و منهدم کند.
از ویژگی‌های این موشک می‌توان به قابلیت نصب روی انواع شناورهای سبک و تندرو، وزن کم با قابلیت ضد جنگ الکترونیک بالا و قدرت تخریب فوق العاده اشاره کرد.
این سامانه صددرصد بومی است و به دست توانمند متخصصان زبده و کارآمد داخلی ساخته شده است.
موشک ظفر پس از شلیک با کاهش ارتفاع به مرحله کروز می رسد تا از دید دشمن پنهان بماند و در مرحله پایانی پس از کشف هدف، در ارتفاع پایین هدف را منهدم می کند.
موشک ظفر قادر است هر سه ثانیه به صورت تکی و چند تایی اهداف را مورد اصابت قرار دهد.


http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911206001279
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوبه.....
منتها فیلمی عکسی چیزی ازش بزارن....نمیشه فقط گفت که

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تکراریست
دوستان دقت بفرمایید! در ضمن باید به بخش خبری ارسال می‌شد.

http://www.military.ir/forums/topic/24199-%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%A7%D8%B9%D8%B8%D9%85-8-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%B3%D8%AA-%D8%AA%D8%AC%D9%87%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D8%AA-%D8%AC%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%88-%D8%B3%D8%A7/page__st__90
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پس با این حساب بهترین ها واسه زدن اسراییل سجیل و قدر هستند.کسی میدونه این موشک اخری که سردار روش کار میکرده تو چه مایه هایی بوده؟کی امارش در میاد؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='IRIAF' timestamp='1364149535' post='305057']
پس با این حساب بهترین ها واسه زدن اسراییل سجیل و قدر هستند.کسی میدونه این موشک اخری که سردار روش کار میکرده تو چه مایه هایی بوده؟کی امارش در میاد؟
[/quote]

موشک شهید مقدم طبق گفته فرمانده سپاه موشک چند مرحله ای سوخت جامدی بوده که توان حمل 100 کیلو رو بمدار 36 هزار کیلومتری داشته بعبارتی این جور که ایشون صریحا گفتن موشک تو کلاس ماهواره بر بوده..........البته یه جورایی شهید مقدم تو پروژه اخرشون با یه تیر دونشون زدن بعبارتی این موشک((حالا به اسم قایم یا هرچیز دیگه ای)) بیشتر از اینکه تو عرصه فضایی بکار کشور بیاد تو عرصه بالستیک و نظامی بدرد کشور میخوره یه چیزی تو مایه های توپول روسی یا همون استارت-1

این نهایت چیزی بوده که تا الان از منابع موثق در مورد اخرین پروژه موشکی ایشون رسانه ای شده البته از یاد نبریم سردار جعفری گفت این موشک در اینده رونمایی میشه....البته اینکه حالا مشرق هم پیش بینی کرده این موشک در اینده رونمایی میشه یا.....رو میشه اینجور تصور کرد که شاید البته شاید بعد از عید خبرایی بشه البته شایدم هیچ وقت رسانه نشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اوووووفففف روح سردار شاد.36000 کیلومتر یعهنی کل اروپا درسته؟یعنی تا کجا حدودا؟
ممنون جناب تاندر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نخیر مدار 36000 کیلومتری جو یعنی در حدود 10000 کیلومتر تا 15000 ..... یعنی یه چیز تو مایه ها لندن ......

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='hamedof' timestamp='1364159067' post='305070']
نخیر مدار 36000 کیلومتری جو یعنی در حدود 10000 کیلومتر تا 15000 ..... یعنی یه چیز تو مایه ها لندن ......
[/quote]

سلام

عزیز 15000 هزار کیلومتر می شه یک چیزی توی مایه های آمریکا .....
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگه این موشک واقعا بتونه محموله 100 کیلویی رو تو مدار زمین اهنگ یعنی 36 هزار کیلومتری قرار بده قطعا برد نوع بالستیک این موشک چیزی بین 10000 تا 13000 کیلومتر خواهد بود.............[size=5]البته گزارش مشرق اشاره بجایی هم کرده به رونمایی سیستم هدایت ستاره ای که چند وقت پیش رونمایی شد و کاربرد مستقمی در موشکهای بالستیک قاره پیما داره [size=4]البته تنها سیستم هدایت موشکهای قاره پیما نیست بعبارتی یه سیستم مکمل خواهد بود درکنار سیستم های اینرسی و .....[/size][/size]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
چون این موشک دارای مداری بالاتر و خط سیر طولانی تر و حجم کلاهک بیشتراست . متاسفانه به راحتی با سیستم تاد-پاتریوت و یا شاید هم استاندارد 3 نابود میشه.
با تکنولوژی فعلی هم نمی توانیم موشکی بسازیم که رادار باند ایکس را گمراه کند .
شاید هم ساختیم fi_lone_ranger .از بروبچ سپاه که هر کاری بر میاد
فعلا تنها راهش این هست که با موشک های نقطه زن در تعداد بالا ابتدا محل خود رادار باند ایکس را نابود کنیم تا کمی به بقای موشک قاره پیمای اصلی کمک کنیم
یا با موشک های میان برد , پدافند اطلس را سرگرم کنیم
بهترین کار استفاده از راکت های ریز و درشت به تعداد زیاد هست . همون ترفندی که در مواجهه گنبد اهنین از اون استفاده کردیم. البته اینجا مشکل برد کم هم خودشو نشون میده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط zed
      نكاتي درباره توان موشكي عراق

      يكي از كميته‌هاي وزارت دفاع، كميته تهيه و توسعه موشك‌هاي دوربرد به رياست سرتيپ ستاد «صلاح التكريتي» متخصص رشته موشكي (توپخانه) بود. حاصل فعاليت اين كميته پيش از جنگ، توليد سه نوع موشك به نام‌هاي موشك حسين، موشك عباس و موشك عابد يا ژوئيه بود. اين موشكها با رايزنيها و مساعدت‌هاي فراوان يكي از شركت‌هاي فرانسوي به مرحله توليد رسيده بود. حتي هيأت فرانسوي به رياست «بيار موللر» چندين بار به وزارت دفاع عراق آمد و آزمايش هايي بر روي اين موشكها انجام داد. اين موشكها برخلاف ادعاي عراق، صد در صد توليد مشترك فرانسه و شوروي است. البته شايان توضيح است كه توان موشكي عراق ابتدا با موشك‌هاي «اسكاد» شوروي با برد سيصد كيلومتر تقويت و توسعه يافت، آنگاه عراقيها با استفاده از تكنولوژي و تجربيات روسها و فرانسويها اقدام به توليد سه موشك مزبور كردند كه من درباره ويژگي‌هاي هر يك از آنها توضيح مي‌دهم:

      1- موشك «حسين»
      برد اين موشك، 650 كيلومتر و وزن كلاهك جنگي آن، 500 كيلوگرم است. اين كلاهك هاي جنگي، حاوي مواد انفجاري خطرناكي است كه استفاده از آن در جهان ممنوع است. شعاع اصابت اين موشك حدود هزار متر محاسبه شده است.
      در طي‌ سال‌هاي 1984، 85 و 88 (1363، 64،67) با اين موشك، شهر تهران را مورد حمله قرار داديم. البته مناطق و شهرهاي مرزي مانند اهواز و آبادان نيز از تيررس اين موشكها در امان نبودند.
      سرتيپ ستاد «ثابت سلطان» مدير توپخانه اصرار داشت از اين موشك براي كوبيدن مناطق مسكوني استفاده كنيم. وقتي از او علت اين اصرار را پرسيدم گفت:‌بايد مناطق مسكوني را هدف موشك قرار دهيم تا سربازان ايراني مجبور شوند به فكر خانواده هايشان بيفتند و آنگاه براي جوياشدن از حال آنان به پشت جبهه بازگردند و جبهه را خالي كنند.
      گفتم: اما اين اقدام ما آنان را به ادامه جنگ مصمم‌تر خواهد كرد.
      جواب داد: هرگز! اين كار به نارضايتي آنان نسبت به دولتشان كه حاضر به قبول آتش بس نيست دامن خواهد زد.

      2- موشك «عباس»
      برد اين موشك حدود 850 كيلومتر، وزن كلاهك جنگي آن نزديك به 350 كيلوگرم و شعاع اصابت آن تقريبا 1500 متر است. اين موشك چندين بار براي حمله به تهران، اصفهان، تبريز، يزد و نيز بندرهاي ايرن مورد استفاده قرار گرفت.
      هربار كه اقدام به پرتاب اين موشك به سوي يكي از شهرهاي ايران مي‌كرديم صدام با خوشحالي با ما تماس مي‌گرفت و مي‌گفت:‌ آفرين به شما غيور مردان! شما تاريخ را رو سفيد كرديد! شما روي «قعقاع» و «سعد» را سفيد كرديد!»
      عدنان خيرالله وزير دفاع استفاده از موشك عباس به دليل برد بيشتر آن نسبت به موشك حسين تأكيد داشت. دو موشك عباس و حسين، از قدرت انفجار بسيار بالايي برخوردارند. مردم عراق، اين موشكها را «زلزله» مي‌نامند؛ زيرا در هنگام اصابت اشتباهي يكي از اين موشكها به يكي از پلها در «گرمة علي» در بصره، روستاي مجاور با خاك يكسان و پل، به طور كامل منهدم شد و حفره بسيار بزرگي ايجاد گرديد كه به دليل شدت انفجار، محل پل قابل شناسايي نبود.

      3- موشك عابد «ژوئيه»
      طول اين موشك، 25 متر، وزن آن 48 تن و داراي سه مرحله است. اين موشك كه با مشاركت فرانسه و چين ساخته شده، قادر است يك كلاهك جنگي را به وزن حدود پانصد كيلوگرم تا مسافت حدود 1500 كيلومتر حمل كند. تفاوت اين موشك با دو موشك قبلي اين است كه آن دو براي پدافند و موشك «عابد» براي هجوم ساخته شده است. از اين موشك براي حمله به تهران، اصفهان و شهرهاي مرزي اهواز، آبادان، خرمشهر و.... استفاده شده است.
      تصاوير گرفته شده توسط هواپيماهاي شناسايي، نشان دهنده حجم وحشتناك خسارات ناشي از انفجار اين موشك در اوايل و در طول جنگ بود. اين تصاوير كه به صورت فيلم‌هاي ويديويي، در معرض ديد دانشجويان دوره‌هاي 30و 44 دانشكده ستاد قرار گرفت، به قدري هولناك بود كه عده اي از آنان دچار افسردگي و بيماري‌هاي روحي و رواني شدند. همچنين نسخه‌هايي از اين فيلمها براي سران دولت‌هاي حاشيه خليج فارس- از جمله امير كويت، ملك فهد و شاه حسين- ارسال شد.

      ماهواره‌هاي جاسوسي
      مشكلي كه اين موشكها داشتند چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها براي اصابت به هدف بود.
      ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه موشك، وسيله‌اي با يك كلاهك جنگي است كه در قسمت فوقاني آن قرار دارد و در موقع اصابت ابتدا اين كلاهك منفجر مي‌شود.
      تفاوت موشك با هواپيما در اين است كه موشك تنها يك بار مورد استفاده قرار مي‌گيرد و عمر آن با همان يك پرتاب به پايان مي‌رسد اما هواپيما مي‌تواند پروازهاي متعددي انجام دهدو در هر پرواز چندين تن بمب و كلاهك جنگي فرو ريزد. هواپيما همچنين ممكن است پيش از سرنگون شدن توسط دشمن ده ها حمله هوايي انجام داده باشد كه بدين رو در مقايسه با موشك‌هاي زمين به زمين، ارزانتر محسوب مي‌شود.
      ما در هنگام استفاده از موشك يا هواپيما براي بمباران مناطق مسكوني ايران به ميزان تأثيرگذاري آنها توجه داشتيم. به همين دليل منطقي به نظر نمي‌رسيد كه مثلا يكصد ميليون دلار خرج موشكي كنيم كه خسارات مادي آن به ارتش ايران معادل يك ميليون دلار تخمين زده مي‌شد؛ به خصوص باتوجه به اينكه موشك‌هاي زمين به زميني كه برد يكصد كيلومتر دارند بسيار گران تمام مي‌شوند. بايد توجه داشت كه اينگونه موشك‌هاي يك بار مصرف براي حمل كلاهك‌هاي هسته‌اي ساخته شده اند؛‌ زيرا ارزش حجم انهدامي كلاهك هسته اي، صدها برابر ارزش موشك است. اما استفاده از اين موشكها به ويژه موشك هاي ميان برد براي حمل كلاهك‌هاي جنگي (كلاسيك)، كاري غيرعاقلانه است.
      به عنوان نمونه، قيمت يك موشك مدل «3-Df» از سري موشك‌هاي چيني فروخته شده به ما معادل چهل ميليون دلار بود. اين موشك در اصل براي اين طراحي شده است كه كلاهكي هسته‌اي با قدرت انفجاري 103 مگاتن (103 ميليون تن) مواد منفجره كلاسيك را حمل كند. اين موشك در آغاز جنگ براي حمله به شهر نوسود و تمامي شهرها ايران كه استحكامات بتوني داشتند مورد استفاده قرار گرفت.
      همانگونه كه گفته شد مشكل اينگونه موشكها چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها بود اما بر اساس توافق عراق و دولت آمريكا در زمان رياست جمهوري كارتر و ريگان، قرار شد كه اين كشور به وسيله ماهواره‌هاي فضايي ما را در زمينه هدايت موشكها ياري دهد.
      از لحاظ فني اگر برد موشك بيش از سيصد كيلومتر باشد لازم است در طي حركت آن تا هدف مسير موشك دو يا سه بار تصحيح شود. اگر موشك بيشترين مسير خود را در داخل خاك خودي يا فضاي كشور دوست طي كند با فرمان‌هاي داده شده از ايستگاه‌هاي زميني يا هوايي موجود بر سر راه آن مسير خود را تصحيح مي‌كند؛ اما اگر بخش اعظمي از مسير موشك، در خاك دشمن باشد هدايت آن غيرممكن خواهد بود و تنها ماهواره‌هاي فضايي قادر به تصحيح خواهند بود.
      ما در طول جنگ حداكثر استفاده را از ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا در خليج فارس كرديم و به كمك آنها توانستيم حدود چهارصد موشك به طرف شهرهاي مرزي، مناطق مسكوني شهرهاي مختلف و يگان‌هاي عازم جبهه پرتاب كنيم.

      منبع :خبرگزاري فارس
      خاطرات سرلشكر عراقي«صبار فلاح اللامي»
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.