Recommended Posts

فکر کنم منظورشون حداقل بردی بوده که این سلاح ها قابل استفاده هستند... هر موشکی معمولا کمینه و بیشینه برد داره...


بله دقیقا، میخواستم ببینم که مثلا موشک نور و قادر اختلاف زیادی از نظر این فاکتور با هم دارن یا نه؟
اگر جواب مثبت باشه نشون میده که در کنار تولید قادر، نور هم باید تولید بشه تا فواصلی را که قادر نمیتونه بدلیل نزدیک بودن پوشش بده این فواصل را نور پوشش بده، و اگر این اختلاف معنی دار نباشه، در اینصورت تولید نور با وجود قادر بی معنی خواهد بود.


درباره موشک 350 کیلومتری هم احتمالا همین قدیر بوده و همانطور که میدونید اگر موشک از روی وسایل پرنده لانچ بشه احتمالا بردش مقداری زیاد خواهد شد.

یک نکته دیگر درباره موشک قدیر اینه که این موشک شاید نزدیک به دو سال هست که آماده شده و قبلا هم شاید تحویل هم داده شده بود، اوایل که صحبت از این موشک بود با نام غدیر هم ازش یاد میشد.
در سال 92 و در اواخر کار دولت قبل سردار وحیدی وعده رونمایی آن را برای روز صنعت دفاعی داده بود ولی با عوض شدن وزیر دفاع، خبری ازش نشد تا اینکه یک سال بعد و در روز صنعت دفاعی سال 93 رونمایی موشک صورت گرفت.
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موفق باشید دوست دانای من

ببخشید اما امیدوارم این جملتون بدون کنایه باشه!
آقای msajedy شما خیلی زیبا و بدون تعصب معلوماتتونو در اختیار اعضای این سایت قرار میدین اما مثل این که بعضی دوستان این رویه به طبعشون خوش نمیاد
امیدوارم دلسرد نشید و همچنان به فعالیت مفیدتون ادامه بدین
من شخصا از زحماتتون تشکر و قدردانی می کنم
  • Upvote 12
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بله دقیقا، میخواستم ببینم که مثلا موشک نور و قادر اختلاف زیادی از نظر این فاکتور با هم دارن یا نه؟
اگر جواب مثبت باشه نشون میده که در کنار تولید قادر، نور هم باید تولید بشه تا فواصلی را که قادر نمیتونه بدلیل نزدیک بودن پوشش بده این فواصل را نور پوشش بده، و اگر این اختلاف معنی دار نباشه، در اینصورت تولید نور با وجود قادر بی معنی خواهد بود.


درباره موشک 350 کیلومتری هم احتمالا همین قدیر بوده و همانطور که میدونید اگر موشک از روی وسایل پرنده لانچ بشه احتمالا بردش مقداری زیاد خواهد شد.

یک نکته دیگر درباره موشک قدیر اینه که این موشک شاید نزدیک به دو سال هست که آماده شده و قبلا هم شاید تحویل هم داده شده بود، اوایل که صحبت از این موشک بود با نام غدیر هم ازش یاد میشد.
در سال 92 و در اواخر کار دولت قبل سردار وحیدی وعده رونمایی آن را برای روز صنعت دفاعی داده بود ولی با عوض شدن وزیر دفاع، خبری ازش نشد تا اینکه یک سال بعد و در روز صنعت دفاعی سال 93 رونمایی موشک صورت گرفت.

 

بعید میدونم با تولید قدیر دیگه نور و قادر تولید بشن.......اگر دقت کنید اختلاف طول زیادی هم ندارن

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

یعنی آلیاژی که چهل سال دوام بیاره در اون درجه حرارت بالا

 

دوست عزیز هیچ قطعه ای قرار نیست 40 سال دوام بیاره، تمامی قطعات هواپیما بر اساس ساعت پروازی خاصی عوض می شوند و قطعات بدنه، موتور، سازه ، آویونیک و ... همه در این قاعده قرار دارند، لذا در موتور فانتومهایی که الان پرواز می کنند هیچ قطعه ای از 40 سال پیش وجود ندارد مطمئن باشید.

  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

نور حتما تولید میشه، چون هزینه کمتری داره و برای اهداف نزدیکتر مناسبه.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

الان سه تا موشک داریم که میشه اونها را هم خانواده دونست، نور با 120 کیلومتر برد و قادر با 220 کیلومتر برد و قدیر با 300 کیلومتر برد.

 

سوالی که دارم اینه که حداقل برد عملیاتی این موشکها اعلام شده یا نه؟

 

معمولا برای این موشک ها کمینه برد تعریف نمیشه بر عکس موشک های پدافندی ... کمینه برد را می تونیم از روشن شدن مینی جت  و شروع پروفایل پروازی موشک فرض کنیم ( نباید بیشتر از چند کیلومتر باشه )

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موشک های جدید سیلو پرتاب هستند !

 

غافلگیر میشید !!!

 

 

 

سیلو متحرک یا ثابت ؟؟؟؟

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

البته قطعا" درستمی فرمایید ولی چیزی که به ما یاد دادن خستگی بر 3 نوعه : 

 

1- خستگی نوع اول (دینامیک)

2- خستگی نوع دوم (استاتیک)

3- خستگی نوع سوم (مرگ شیمیایی) 

 

نوع اول رو شما تعریف کردی و نوع دوم رو بنده اشاره کردم (البته خط زدن جاذبه کار درستی نیست چون این نیرو بر خلاف تصور عامه یکنواخت نیست و نوسان داره) ، به هر حال تو توضیح بالا نوع سوم خستگی مد نظر من بوده  نه نوع اول و دوم !

خستگی استاتیک که اشاره کردن مربوط به مواد ترد یا بریتل مثل شیشه هست ، در این حالت رشد ترک تحت بار ثابت، بسیار آهسته تا نقطه شکست ماده ادامه پیدا میکنه اما مواد داکتایل مثل فلزات تحت بار استاتیک دچار خزش میشن.

 

 

با سلام 

 

یک سئوال بسیار مهم 

 

آیا مواد گرافیتی ، روی فلز بدنه یا ایرفویل پرنده ها تاثیر نامطلوب دارند؟؟؟ یک جایی مطالعه می کردم که پرسنل فنی را از کشیدن "خط" با "مداد" بر روی ترکهای بدنه یا سازه پرنده نهی می کردند

احتمالا مربوط به خوردگی هستش.

 

شخصا" اطلاع ندارم دلیلیش چیه ولی فکر می کنم کشیدن مواد کربی از جمله گرافیت روی آلیاژ های هوایی باعث بهم خوردن یکنواختی ساختار کربن موجود در اون قسمت بشه که ممکنه مشکلاتی رو بوجود بیاره در آلیاژ های هوایی از کربن هم استفاده میشه مثلا" همین تی 300 که چند روز پیش رونمایی شد برای ساخت بدنه موشک و هواپیما کاربرد بیشتری داره ! ... دوستانی که متالوژی می خونند جواب درست رو می دونند ! 

چیزی که رونمایی شد خط تولید الیاف کربن برای استفاده در ساخت کامپوزیت های گرافیت اپوکسی (همون فیبر کربن خودمون) ، مثلا کامپوزیت T300/5208 ، بود.

همونطور که اشاره کردن این کامپوزیت ها در صنایع هوافضا کاربرد زیادی دارن و مدتی هست که در خودروسازی هم استفاده میشن (خودروهای سوپر اسپرت). هرچند که کامپوزیت ها ذاتا در برابر ضربه ضعیف هستن اما نسبت به وزنشون استحکام کششی فوق العاده ای دارن و در برابر خوردگی و خستگی سازه و محیط های خشن (از نظر شیمیایی) دوام زیادی دارن. برای تقویت در برابر ضربه هم روش های زیادی وجود داره و روش های جدیدی هم در حال مطالعه هستش. خوشبختانه در کشور ما کامپوزیت مورد توجه قرار گرفته و در دانشکاه ها پژوهش های خوبی روش صورت می گیره. همین افتتاح خط تولید اخیر و خط تولیدی که چند وقت پیش افتتاح کردن این توجه رو به خوبی نشون میده. تا مدتی قبل ساخت الیاف کربن در کشور یه آرزو بود. هرچند راجع به تولید الیاف کولار اطلاعی ندارم ولی امیدوارم که به اون هم توجه شده باشه.

 

آلیاژ!؟

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر کنم منظورشون حداقل بردی بوده که این سلاح ها قابل استفاده هستند... هر موشکی معمولا کمینه و بیشینه برد داره...

حداقل یا حداکثر?
به نظر بعد از جدایی از لانچر و رها کردن بوستر باید قابل کنترل باشه.

درباره موشک 350 کیلومتری هم احتمالا همین قدیر بوده و همانطور که میدونید اگر موشک از روی وسایل پرنده لانچ بشه احتمالا بردش مقداری زیاد خواهد شد.

در مورد ارتباط این خبر با برد قدیر نمیشه با قاطعیت نظر داد ولی برد حامل ها ربطی به موشک نداره این موشک فرضا ا
ه در اقیانوس هند هم قرار بگیره بازهم بردش همیقدره ولی با توجه به حضور ناوگان ما در اون منطقه دسترسی و مناطق تحت پوششمون افزایش پیدا کرده.

قادر
 
قدیر
 
مقتدر
 
اقتدار؟!

ممکنه.
شاید نمونه تغییر یافته سومار با برد دو سه هزار کیلومتر به عنوان موشک اقتدار معرفی بشه که در کنار نمونه ضد ناو سجیل میتونه ناوگان دشمن رو تو اقیانوس هند (مکانی که پیشبینی میشه در جنگ احتمالی از اونجا موشک کروز پرتاب میشه) مورد تهدید قرار بدن !با اینکار عملا برد تاماهاوک به فنا میره و جنگنده ها ناونشین هم نمیتونن بار زیادی حمل کنن و کاراییشون کاهش پیدا میکنه.

نور حتما تولید میشه، چون هزینه کمتری داره و برای اهداف نزدیکتر مناسبه.


بعید نیست در صورت ارزان بودن با توجه به اینکه بردش حدودا نصف قدیره اینکار انجام بشه ولی در صورت برابری قیمت قدیر انتخاب بهتری هست چراکه به برد بالاتری دست سی داره ، پلت فرم حامل هردو هم کامیونه نسبتا سنگینه ( نور 6 چرخ و قدیر احتمالا مثل قادر 10 چرخ) و تفاوت چندانی ندارن.
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

صحبت های شما کاملا" درست و دقیقا" تعریف خستگی دینامیکی هستش و به همین دلیلی مثبت هم دادم ! اما آیا خستگی صرفا" در حوزه پویا (دینامیکی) تعریف میشه و در حوزه ایستایی شناسی (استاتیک) خستگی وجود نداره ؟

همه ما می دونیم که اگر انسانی به مدت طولانی دراز کش و بدون تحرک قرار بگیره دچار بیماری به نام زخم بستر میشه ! دلیل فیزیکی این مسئله چیه ؟
یا چرا قد انسان ها در خارج از میدان مغناطیسی زمین 2 سانت بلندتره ؟
اصلا" چرا و به چه دلیلی انسان بعد از توقف رشد و بلوغ کامل به مرور دچار کهولت و پیری میشه ؟

توجه داشته باشید که بدن انسان و سایر جانوان هم یم وسیله بیومکانیکی به حساب میاد !

آیا نیروی جاذبه ای که همواره از طرف زمین و به صورت قائم به اجسام پیرامونش وارد میشه تاثیری در موراد بالا نداره ؟

در شرایط ایستا خستگی به مفهوم معروف خودش اتفاق نمیوفته. پدیده اصلی که در شرایط عدم تحرک میتونه باعث صدمه به قطعه بشه خوردگی (حالا از هر نوعش) هست که میتونه باعث پوسیدگی قطعه یا ایجاد حفره توی اون بشه و بنابراین تحت بارگذاری ممکنه قطعه زودتر از حد انتظار بشکنه.

به طور کلی اگه در شرایط استاتیک بشه با فراهم کردن محیط مناسب به هر نحوی از خوردگی جلوگیری کرد عمر قطعه بسیار بالا خواهد بود.

فکر میکنم شما مفهوم خستگی رو با خزش (creep) اشتباه گرفتید. خزش توی یک بار ثابت و البته تحت دماهای بالا رخ میده که بسته به دما و میزان نیروی اعمالی، قطعه پس از مدتی میشکنه یا fail میکنه. اون چیزی که شما در مورد نیروی جاذبه گفتید هم میتونه جزو خزش محسوب بشه، ولی به دلیل دمای پایین محیط و نیروی کم اون قدر عمر قطعه بالا هست که تقریبا میشه نامحدود حسابش کرد (شاید تا صدها و حتی هزاران سال) و با افزایش دما عمر خزش به طور قابل توجهی کاهش پیدا میکنه. البته جاذبه هم تنها درصورتی موثر است که قطعه تحت وزن خودش کشیده بشه، مثلا از سقف اویزان بشه، نه اینکه تحت وزن خودش فشار بهش وارد بشه.

علت اصلی fail کردن موتورهای جت هم همین پدیده خزش هست، چرا که در دمای بالا نیروی فوق العاده زیادی به پره های توربین جت در امتداد شعاع و در جهت بیرون (همون گریز از مرکز خودمون) وارد میشه که باعث ایحاد خزش مرزدانه ای میشه. البته از چندین سال پیش از سوپرآلیاژهای پایه نیکل و فکر میکنم جدیدا حتی از تک کریستال ها در توربینها استفاده میشه که به دلیل داشتن مرزدانه بسیار کم (عامل اصلی خزش) بسیار در برابر خزش مقاوم هستن. ویرایش شده در توسط era_923
  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام و عرض تبریک

 

تو نوشته های روی موشک دو محل بعنوان محل سوخت هست

یکی نزدیک موتور و یکی نزدیک سر موشک

 

ظاهرا مخزن قسمت سر موشک رو تو این طرح اضافه کردند و این دلیل اصلیه افزایش برد هست

 

اما با وجود افزایش برد چیزی که دست برتر را برای ما ایجاد میکند از الان به بعد سرعت موشک هست

 

به شدت نمونه وطنی یاخونت  یا سانبرن مورد نیاز است

 

باید برای سرعت سه ماخ و حتی بالاتر تحقیقات جدی صورت بگیرد - فعلا تنها موشک با سرعت سه ماخ وطنی ما همان خلیج فارس است

 

شاید برای دوستان درابتدا حالت فکاهی داشته باشه اما چرا نمیشه از پلتفرم موشک صیاد چهار که وطنی هم شده و سرعت پیمایش 10 ماخ ( درارتفاع بالا البته ) رو داره برای این موضوع استفاده کرد و به موشکی رسید که از هرگونه رینگ پدافندی بگذره؟

البته پرواضحه که استفاده از موشک پدافند هوائی بعنوان نقطه زن زمینی و دریائی مرسوم نیست اما این شدنیه

کلاهک این موشک با کاهش برد میتونه بیشتر و ادامه مسیر تا هدف رو بصورت بالستیک طی کنه و یا با برد کمتر و با سوخت موجود درارتفاع پائین به سمت هدف نزدیک بشه که قطعا سرعت بالای سه ماخ رو خواهد داشت.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

موفق باشید

 

چه معنی داره این ؟

 

این چه عادتیه بعضی ها دارند که وقتی نمیتونن تو یه بحث علمی شرکت کنن اخر سر به کنایه و توهین و غیره متوسل میشن ؟

 

بذارید 2 نفر دارن کار علمی انجام میدن بقیه استفاده کنن .  تو صفحه قبل هم دیدیم که یکی از مریدان بابک تقوایی چه پست با محتوایی گذاشتن .

ویرایش شده در توسط haman10
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط zed
      نكاتي درباره توان موشكي عراق

      يكي از كميته‌هاي وزارت دفاع، كميته تهيه و توسعه موشك‌هاي دوربرد به رياست سرتيپ ستاد «صلاح التكريتي» متخصص رشته موشكي (توپخانه) بود. حاصل فعاليت اين كميته پيش از جنگ، توليد سه نوع موشك به نام‌هاي موشك حسين، موشك عباس و موشك عابد يا ژوئيه بود. اين موشكها با رايزنيها و مساعدت‌هاي فراوان يكي از شركت‌هاي فرانسوي به مرحله توليد رسيده بود. حتي هيأت فرانسوي به رياست «بيار موللر» چندين بار به وزارت دفاع عراق آمد و آزمايش هايي بر روي اين موشكها انجام داد. اين موشكها برخلاف ادعاي عراق، صد در صد توليد مشترك فرانسه و شوروي است. البته شايان توضيح است كه توان موشكي عراق ابتدا با موشك‌هاي «اسكاد» شوروي با برد سيصد كيلومتر تقويت و توسعه يافت، آنگاه عراقيها با استفاده از تكنولوژي و تجربيات روسها و فرانسويها اقدام به توليد سه موشك مزبور كردند كه من درباره ويژگي‌هاي هر يك از آنها توضيح مي‌دهم:

      1- موشك «حسين»
      برد اين موشك، 650 كيلومتر و وزن كلاهك جنگي آن، 500 كيلوگرم است. اين كلاهك هاي جنگي، حاوي مواد انفجاري خطرناكي است كه استفاده از آن در جهان ممنوع است. شعاع اصابت اين موشك حدود هزار متر محاسبه شده است.
      در طي‌ سال‌هاي 1984، 85 و 88 (1363، 64،67) با اين موشك، شهر تهران را مورد حمله قرار داديم. البته مناطق و شهرهاي مرزي مانند اهواز و آبادان نيز از تيررس اين موشكها در امان نبودند.
      سرتيپ ستاد «ثابت سلطان» مدير توپخانه اصرار داشت از اين موشك براي كوبيدن مناطق مسكوني استفاده كنيم. وقتي از او علت اين اصرار را پرسيدم گفت:‌بايد مناطق مسكوني را هدف موشك قرار دهيم تا سربازان ايراني مجبور شوند به فكر خانواده هايشان بيفتند و آنگاه براي جوياشدن از حال آنان به پشت جبهه بازگردند و جبهه را خالي كنند.
      گفتم: اما اين اقدام ما آنان را به ادامه جنگ مصمم‌تر خواهد كرد.
      جواب داد: هرگز! اين كار به نارضايتي آنان نسبت به دولتشان كه حاضر به قبول آتش بس نيست دامن خواهد زد.

      2- موشك «عباس»
      برد اين موشك حدود 850 كيلومتر، وزن كلاهك جنگي آن نزديك به 350 كيلوگرم و شعاع اصابت آن تقريبا 1500 متر است. اين موشك چندين بار براي حمله به تهران، اصفهان، تبريز، يزد و نيز بندرهاي ايرن مورد استفاده قرار گرفت.
      هربار كه اقدام به پرتاب اين موشك به سوي يكي از شهرهاي ايران مي‌كرديم صدام با خوشحالي با ما تماس مي‌گرفت و مي‌گفت:‌ آفرين به شما غيور مردان! شما تاريخ را رو سفيد كرديد! شما روي «قعقاع» و «سعد» را سفيد كرديد!»
      عدنان خيرالله وزير دفاع استفاده از موشك عباس به دليل برد بيشتر آن نسبت به موشك حسين تأكيد داشت. دو موشك عباس و حسين، از قدرت انفجار بسيار بالايي برخوردارند. مردم عراق، اين موشكها را «زلزله» مي‌نامند؛ زيرا در هنگام اصابت اشتباهي يكي از اين موشكها به يكي از پلها در «گرمة علي» در بصره، روستاي مجاور با خاك يكسان و پل، به طور كامل منهدم شد و حفره بسيار بزرگي ايجاد گرديد كه به دليل شدت انفجار، محل پل قابل شناسايي نبود.

      3- موشك عابد «ژوئيه»
      طول اين موشك، 25 متر، وزن آن 48 تن و داراي سه مرحله است. اين موشك كه با مشاركت فرانسه و چين ساخته شده، قادر است يك كلاهك جنگي را به وزن حدود پانصد كيلوگرم تا مسافت حدود 1500 كيلومتر حمل كند. تفاوت اين موشك با دو موشك قبلي اين است كه آن دو براي پدافند و موشك «عابد» براي هجوم ساخته شده است. از اين موشك براي حمله به تهران، اصفهان و شهرهاي مرزي اهواز، آبادان، خرمشهر و.... استفاده شده است.
      تصاوير گرفته شده توسط هواپيماهاي شناسايي، نشان دهنده حجم وحشتناك خسارات ناشي از انفجار اين موشك در اوايل و در طول جنگ بود. اين تصاوير كه به صورت فيلم‌هاي ويديويي، در معرض ديد دانشجويان دوره‌هاي 30و 44 دانشكده ستاد قرار گرفت، به قدري هولناك بود كه عده اي از آنان دچار افسردگي و بيماري‌هاي روحي و رواني شدند. همچنين نسخه‌هايي از اين فيلمها براي سران دولت‌هاي حاشيه خليج فارس- از جمله امير كويت، ملك فهد و شاه حسين- ارسال شد.

      ماهواره‌هاي جاسوسي
      مشكلي كه اين موشكها داشتند چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها براي اصابت به هدف بود.
      ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه موشك، وسيله‌اي با يك كلاهك جنگي است كه در قسمت فوقاني آن قرار دارد و در موقع اصابت ابتدا اين كلاهك منفجر مي‌شود.
      تفاوت موشك با هواپيما در اين است كه موشك تنها يك بار مورد استفاده قرار مي‌گيرد و عمر آن با همان يك پرتاب به پايان مي‌رسد اما هواپيما مي‌تواند پروازهاي متعددي انجام دهدو در هر پرواز چندين تن بمب و كلاهك جنگي فرو ريزد. هواپيما همچنين ممكن است پيش از سرنگون شدن توسط دشمن ده ها حمله هوايي انجام داده باشد كه بدين رو در مقايسه با موشك‌هاي زمين به زمين، ارزانتر محسوب مي‌شود.
      ما در هنگام استفاده از موشك يا هواپيما براي بمباران مناطق مسكوني ايران به ميزان تأثيرگذاري آنها توجه داشتيم. به همين دليل منطقي به نظر نمي‌رسيد كه مثلا يكصد ميليون دلار خرج موشكي كنيم كه خسارات مادي آن به ارتش ايران معادل يك ميليون دلار تخمين زده مي‌شد؛ به خصوص باتوجه به اينكه موشك‌هاي زمين به زميني كه برد يكصد كيلومتر دارند بسيار گران تمام مي‌شوند. بايد توجه داشت كه اينگونه موشك‌هاي يك بار مصرف براي حمل كلاهك‌هاي هسته‌اي ساخته شده اند؛‌ زيرا ارزش حجم انهدامي كلاهك هسته اي، صدها برابر ارزش موشك است. اما استفاده از اين موشكها به ويژه موشك هاي ميان برد براي حمل كلاهك‌هاي جنگي (كلاسيك)، كاري غيرعاقلانه است.
      به عنوان نمونه، قيمت يك موشك مدل «3-Df» از سري موشك‌هاي چيني فروخته شده به ما معادل چهل ميليون دلار بود. اين موشك در اصل براي اين طراحي شده است كه كلاهكي هسته‌اي با قدرت انفجاري 103 مگاتن (103 ميليون تن) مواد منفجره كلاسيك را حمل كند. اين موشك در آغاز جنگ براي حمله به شهر نوسود و تمامي شهرها ايران كه استحكامات بتوني داشتند مورد استفاده قرار گرفت.
      همانگونه كه گفته شد مشكل اينگونه موشكها چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها بود اما بر اساس توافق عراق و دولت آمريكا در زمان رياست جمهوري كارتر و ريگان، قرار شد كه اين كشور به وسيله ماهواره‌هاي فضايي ما را در زمينه هدايت موشكها ياري دهد.
      از لحاظ فني اگر برد موشك بيش از سيصد كيلومتر باشد لازم است در طي حركت آن تا هدف مسير موشك دو يا سه بار تصحيح شود. اگر موشك بيشترين مسير خود را در داخل خاك خودي يا فضاي كشور دوست طي كند با فرمان‌هاي داده شده از ايستگاه‌هاي زميني يا هوايي موجود بر سر راه آن مسير خود را تصحيح مي‌كند؛ اما اگر بخش اعظمي از مسير موشك، در خاك دشمن باشد هدايت آن غيرممكن خواهد بود و تنها ماهواره‌هاي فضايي قادر به تصحيح خواهند بود.
      ما در طول جنگ حداكثر استفاده را از ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا در خليج فارس كرديم و به كمك آنها توانستيم حدود چهارصد موشك به طرف شهرهاي مرزي، مناطق مسكوني شهرهاي مختلف و يگان‌هاي عازم جبهه پرتاب كنيم.

      منبع :خبرگزاري فارس
      خاطرات سرلشكر عراقي«صبار فلاح اللامي»
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.