Recommended Posts

روسیه چمدانی رو درست کرده که در اون سلاحی وجود داره شبیه یک ای ام پی یا یک وسیله جنگ الکترونیک که توانایی از کار انداختن یک محدوده 100 کیلومتری رو داره و قابل حمل توسط نفر هست.
اینم جالب بود و من خیلی متحیر توان این روسی ها شدم البته یک چیزایی هم در مورد یک وسیله که روسها در دهه 60و 70 ساختن خوندم که می تونه انرژی یک انفجار اتمی رو در مکان و زمان خاص متمرکز کنه و از بین رفتن یک زیر دریایی روسیه رو در همون زمان در اقیانوس با این سلاح و بدست شخصی خود خروشچف می دونن .

بعدا لاشه این زیردریایی توسط امریکاییها از کف اقیانوس خارج و تمام حدودا 90 نفر داخل اون مرده بودن.

فکر کردم این دو مصئله براتون جالب باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منو ببخشین چون وقت ندارم توی نوشته هایم غلط املایی هست ولی به خدا بی سواد نیستم :mrgreen: :lol: :whistling:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]از 10 و این فکر کنم 14 متر و تا 23 متر هم هست ...

سرعتشون هم 90 الی 100 کیلومتر ....[/quote]

خب عالیه. پس دفاع ساحلی خیلی تقویت خواهد شد، برای آفند هم گزینه بسیار مناسبیه چون قایقهایی با این ابعاد بازتاب راداری بسیار کمی دارند و در برد 30 یا 35 کیلومتری یک ناو دشمن بعید هست که قابل رویت در رادار باشند و یا در صورت مشاهده بازتاب راداری اونها اینقدر باشه که بتونن روی اونها قفل راداری بکنن. برد توپ های دماغه هم فقط با گلوله راکتی به این عدد می رسه که اون هم در صورتی به قایق اصابت خواهد کرد که قایق ثابت باشه یا خدمه اون خیلی خواب تشریف داشته باشن.

با در نظر گرفتن سرعت قایقها، برد موشک و سر جنگی اون، به ترکیب مرگباری می رسیم برای هر نیروی مهاجم سطحی کشنده و نابودگر خواهد بود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته امیر خان بالگردهای کینگ کبری رو فراموش نکن که میتونن با موشکهای هدایت لیزری به تعداد زیادی از این قایق ها میتونند حمله کنند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]البته امیر خان بالگردهای کینگ کبری رو فراموش نکن که میتونن با موشکهای هدایت لیزری به تعداد زیادی از این قایق ها میتونند حمله کنند[/quote]
استینگر ! ایگلا ! میثاق و .. رو هم نمیشه فراموش کرد .
هر چی باشه 5 کیلومتر برد دارند .
و این قایق ها هم بسیار سریع هستند یعنی میتونند از چنگ موشک بگریزند .
این سرعتی رو که گفتم مربوط به گربه چینی هست .
قایق های پیکاب باور و ... فکر کنم سریعتر هستند .

[quote]با در نظر گرفتن سرعت قایقها، برد موشک و سر جنگی اون، به ترکیب مرگباری می رسیم برای هر نیروی مهاجم سطحی کشنده و نابودگر خواهد بود.[/quote]
باید انبوه و با فاصله کم شلیک بشه .
شلیک 4 یا 8 یا حتی 10 موشک هم ممکنه کارساز نباشه ! استر 15 ! فالانکس و چند سامانه دیگه هستند که مقابل این موشکها می ایستند .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
برای همین ما می گیم اول ای ام پی تا این سامانه ها مختل بشن که کار بقیه موشک ها راحت تر باشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ایی ام پی نمی خواد همون راهی که وریور گفت جواب میده، اساسی هم جواب میده.

برای یک ناو 3000 تا 4000 تنی شلیک همزمان 15 تا 20 موشک (هر قایق 4 تیر موشک حمل می کند) کفایت می کنه، احتمالا 10 تا 15 موشک (حداکثر و در حالت خیلی بد بینانه) بوسیله سیستم های پدافندی ناو(شامل فالانکس و موشکهای ضد موشک) نابود میشن، خشاب سیستم فالانکس هم بعد از هدف قرار دادن 2 تا 3 موشک تموم میشه و فرصت پرکردن مجدد هم وجود نخواهد داشت.

4 تا 5 موشک برای غرق کردن کامل اون ناو کفایت می کنه، البته اگه بد شانسی نیاریم و موشکهامون به جاهای پرت ناو نخوره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نمیدونم چقدر عملیاتی هست .
ولی این لیزر توانمند به نظر میرسه . کسی از آمار نصبش روی ناوهای آمریکایی خبر داره ؟

http://www.youtube.com/watch?v=9V1pkTMCZ0M&feature=related

[quote]ایی ام پی نمی خواد همون راهی که وریور گفت جواب میده، اساسی هم جواب میده.[/quote]
من خیلی به ئی ام پی معتقد نبودم ولی با دیدن یک تست ساده باورم شد !!
توی همه فیلمهایی که در نت هست یه جور تقلب به نظر میرسه . چون هیج کدوم از دستگاه ها با اینکه دوربین نزدیکشون هست روی دوربین اثری نمیزارند اما این یکی واقعا اثر میزاره :>

http://www.youtube.com/watch?v=cxuNRtV5YdI&feature=related

هر چند که ئی ام پی نیست .
یه لامپ مگنترون هست که مقابل یک لوله مهتابی حلقوی قرار داده میشه ! و وقتی روشن میشه و لوله شروع به نور افشانی میکنه میبینیم که دوربین بهم میریزه .
این خودش یعنی از کار افتادن سیستم های الکترواوپتیک دشمن ! و اگر تاثیر قوی این مگنترون های (ایکس باند رو) بتونیم پایدار کنیم این قابلیت رو دارند که موشکها رو اذیت کنند و مانع از قفل شدن بشن اگر بتونیم منبع انرژی با دوام و یا تکنولوژی انفجاری رو بدست بیاریم قطعا کار ساز خواهد بود ...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خوب ما با این روش شما که روش کارایی هم هست مجبوریم تعداد زیادی موشک که پولشم زیاده شلیک کنیم که اصلا اصولی نیست اما با شلیک یک موشک از همین رده که به کلاهک ای ام پی مسلح هست و در فاصله 1 کیلومتری منفجر و ایجاد اختلال کنه می تونه راه رو برای برخورد دقیق 5 تا موشک بعدی فراهم کنه که با همین موشک 6 تا می شه و یک سوم تعداد موشکهایی که سما تو این روش استفاده کردین و در عین حال از کار افتادن یک ناو غول پیکر .
اینم فراموش نکنیم ما این موشک رو با هداین تلویزیونی قابل اصلاح که با قایق پرنده هم ازمایش شده می تونیم استفاده کنیم که بعد از حمله با ای ام پی می تونیم دقیقا دکلها و بخش های فرماندهی رو هدف قرار بدیم و ناو تبدیل به یک اهن روی اب می شه .
هر چند همیشه این ناو ها ناوهای و زیر دریایی های محافظ هم دارن اما نهایتا بدون الکترونیک این ناوها فقط یک تیکه اهن پاره هستن.
یکی از این موشک ها با همون کلاهک انفجاری می تونه جزیره فرماندهی ناو رو تبدیل به یک خرابه کنه. و تمام وسایل ارتباطی و الکترونیکی رو از بین ببره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان یه جوری از ایی ام پی حرف می زنن که انگار ما از اون به تعداد زیاد داریم!

اگر هم ما این بمب را داشته باشیم، جزء سلاحهاس استراتژیک محسوب شده و تا حداقل 10 سال وجود اون افشا که نمیشه هیچ، اگر لو بره، انکار هم میشه. بنابراین فعلا بنا را بذارید بر وجود همین موشکهای موجود.
با همون تاکتیک ذکر شده و توسط 4 یا 5 قایق مسلح عملیات قابل انجام است(البته سایر بخشهای عملیاتی برای کوتاه شده مطلب ذکر نشده اند مانند پوشش هوایی و . . .)

اون 15 یا 20 موشک هم برای بدترین حالت بود و الا اگر حمله در شرایط غافلگیری کامل صورت بگیره( مانند قضیه ناو استارک یا ساعر 5) همون یک یا 2 موشک برای از کار اندازی و 4 موشک برای غرق کامل ناو کفایت می کنه.

در مورد بازتاب راداری این کلاس از قایقهای تندرو هم توضیحاتی دادم که تکرار می کنم: این قایقها به دلیل استفاده از بدنه از مواد مرکب(مانند فایبر گلاس) در فواصل بالای 10 یا 20 کیلومتر عملا بازتاب راداری ندارند(بدنه) و بازتاب راداری اونها محدود به بازتاب تجهیزات اونهاست(مانند لانچر موشک، پایه های لانچر، پایه های رادار و . . .) که اونها هم با روشی بسیار ساده و ارزان مانند پوشش با مواد مرکب همجنس بدنه (و یک روش ساده و ارزان دیگر که قابل بیان نیست) با کاهش قابل توجه بازتاب راداری روبرو خواهند شد، بنابراین حمله مخفیانه و شبانه اونها بسیار زهردار خواهد بود.

مطالب دیگری هم هست که بدلیل عدم تشابه با موضوع تاپیک مجال بیان آنها نیست. تا همینجا هم تاپیک را کمی(یا شاید کلی!) منحرف کردم!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[URL=http://www.4shared.com/file/248553284/b1ee359/nasr1luanch.html][img]http://dc177.4shared.com/img/248553284/b1ee359/nasr1luanch.jpg[/img][/URL]

همانطور كه در عكس بالا و در فيلم كوتاه زير مشخص است، بالهاي موشك لحظاتي پس از شليك و خارج شدن موشك از داخل غلاف، باز مي شوند.
[URL=http://www.4shared.com/file/248558405/674ca274/nasr1lunch.html][IMG]http://dc191.4shared.com/img/248558405/674ca274/nasr1lunch.WMV[/IMG][/URL]
[hr]

فيلم كوتاه زير نيز بالهاي يك نوع موشك كروز روسي را نشان مي دهد.
[URL=http://www.4shared.com/file/248561449/303e1e01/coruzbal.html][IMG]http://dc191.4shared.com/img/248561449/303e1e01/coruzbal.WMV[/IMG][/URL]

همانطور كه در فيلم مشخص است اين نوع بال ها از مكانيزم لولا براي باز شدن استفاده مي كنند.
حدس شما چيست؟ آيا در موشك كروز نصر 1 هم از همين مكانيزم استفاده شده است؟
و آيا براي انجام اين مكانيزم يك منبع نيرو (سرو موتور، پنوماتيك، هيدروليك يا ...) در داخل موشك نياز است؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سیستم باز شدن بالها در اکثر موشکها یک سیستم بسیار ساده مبتنی بر فنر و قفل است که امکان باز گشت هم ندارد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا که بحث سر ای ام پی شد برادر واریور بیش از 1 سال قبل به من یک سایتی رو معرفی کرده بودند که طریقه ساخت یک ای ام پی کوچک هم توش بود! اصولا ساخت ای ام پی نباید خیلی سخت باشه (الکترونیک تخصص من نیست!) ولی در نظر داشته باشید که یک ناو هواپیمابر تا حدود خیلی زیادی در برابر این حملات مقاومه! فکر می کنم آمریکا حتی یک برنامه ای داشت که زیرساخت هاش رو با لایه های سرب در برابر حملات ای ام پی مقاوم سازی کنه! هرچند که بنده جایی خوندم چین و روسیه روی نسل های جدیدی از ای ام پی بنام سوپر ای ام پی کار کردند که قادر به نفوذ به چنین لایه های محافظتی هم هست!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بله کاملا درسته لاکی لیچ عزیز( به معنی لیچ خوش شانس!)

ناوهای هواپیمابر( و حتی ناوهای کوچکتر و سبکتر) تا حد زیادی در برابر اینگونه حملات مقاوم هستند و از حفاظهای چند لایه در برابر اینگونه حملات بهره می برند.

تنها حمله با یک ایی ام پی اتمی می تواند تضمین کافی به حمله کننده بدهد که آن هم . . .

لذا تنها راه به نظر من همون بود که گفتم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بله کاملا درسته لاکی لیچ عزیز( به معنی لیچ خوش شانس!)

ناوهای هواپیمابر( و حتی ناوهای کوچکتر و سبکتر) تا حد زیادی در برابر اینگونه حملات مقاوم هستند و از حفاظهای چند لایه در برابر اینگونه حملات بهره می برند.

تنها حمله با یک ایی ام پی اتمی می تواند تضمین کافی به حمله کننده بدهد که آن هم . . .

لذا تنها راه به نظر من همون بود که گفتم.[/quote]

دست درد نکنه امیر جان! بنده حتی یک جایی هم خونده بودم این ناوهای هواپیمابر یک باند فرود هیدرولیکی برای مواقعی که تحت حمله (بمب های خوشه ای) قرار می گیرند دارند و بصورت رولی در صورتی که لایه بالایی باند آسیب دیده باشه بالا میان! البته این طرح به نظر بنده خیلی تخیلی می رسه چون حتی دلیلی برای اینکار وجود نداره! وقتی که باند فرود مورد حمله قرار بگیره مطمئناً جنگنده های روی باند هم سرنگون می شند!

البته حتی در صورتی که ما بتونیم جنگنده های روی ناو هم بزنیم یک ناو هواپیمابر تعداد زیادی موشک تامهاوک با قابلیت حمل کلاهک اتمی حمل می کنه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
    • توسط worior
      به نام حق
       
      پیشگفتار
      این تاپیک جهت بررسی و طرح ایده های مختلف در زمینه تهاجم موشکی کروز و پاسخ پدافند بصورت ارزان و گسترده ایجاد گشته است.
      سایر سناریو ها نظیر حملات موشک های بالستیک، و یا بمب های دورایستا(گلاید، بدون موتور)، همچنین موشک های هایپرسونیک موضوع این تاپیک نیست.
       
      طرح حمله:
      در دسترس بودن سامانه های موشکی کروز در خدمت بسیاری از ارتشهای منطقه و استفاده گسترده از این سامانه ها در منطقه خاورمیانه، لزوم دارا بودن یک سامانه مقاومت پدافندی موثر را گوشزد میکند، اما چنین سامانه ای با چه وضعیتی روبروست و چگونه باید پاسخ بدهد؟
       


       
      فرض کنیم، در تهاجم یک روزه 8 ساعته، با هدف گشایش مسیر پدافند و بدست گرفتن آسمان ایران، ائتلاف مهاجم، اقدام به اجرای تهاجمی با مشخصات ذیل بنماید:
      - 4000 موشک کروز، در برد های مختلف، بدون خطا(فرض میشود، این تعداد موشکی هست که به هدف خواهد رسید)
      - اهداف عمقی و مرزی
      - شانس اصابت موشک های پدافندی در صورت رهگیری 75 درصد.
      مشاهده میکنید که با شلیک 4000 موشک پدافندی، تنها قادر به انهدام 3000 موشک کروز مهاجم خواهیم بود، و این به معنای اصابت دست کم 1000 موشک به هدف و مشغولیت 8 ساعته پدافند بر روی تعداد بسیار زیادی هدف خواهیم بود. با توجه به تصویر فوق این رقم حتی بیش از موشک هایی ست که در سال 2003 به عراق شلیک شده است. 
      آیا چنین حمله ای از نظر هزینه ای و لجستیک برای ائتلاف مهاجم دشوار خواهد بود؟
      - قیمت هر موشک تاماهاوک کلاس 4 که از آخرین و بیشترین حجم امکانات مسیریابی بهره میجوید، 1.87 میلیون دلار با نرخ شناور 2017 محاسبه شده است، بنابراین 4000 موشک حداکثر 8 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و این رقم حتی اگر به 10 یا 20 میلیارد دلار نیز برسد، با توجه بودجه نظامی کشورهایی مانند آمریکا و اعراب منطقه، همچنین تامین هزینه در چند سال مالی، رقمی دور از ذهن و دست نیافتنی نیست. هم اکنون نیز فقط دو کشور عربستان و امارات در حدود 1200 موشک کروز در اختیار دارند. اگر به دو کشور، سایرین چون ایالات متحده، فرانسه، انگلستان و ... اضافه شوند، مقدار 4000 موشک رقم کاملا دست یافتنی خواهد بود.
      - از نظر لجستیک نیز، با توجه به تعداد بسیار پایگاه های اجاره ای و تسخیری دشمن در منطقه، و گستردگی پهنه جغرافیایی مرزهای کشورمان، استقرار چنین موشک هایی فقط به ناوها محدود نمیشود، و تمامی پایگاه های زمینی میتوانند به عنوان محل پرتاب استفاده شوند، و میتوان این فرض را گرفت که طی سالهای اخیر این انبار سازی موشک های کروز صورت گرفته باشد و به زمان حمله موکول نگردیده است.
       
      هزینه مقابله؟
      - دفع موثر 4000 موشک بالستیک برای پدافند به تنهایی بسیار دشوار به نظر میرسد، و طبیعی ست که برای این منظور نمیتوان صرفا بر پدافند موشکی متکی بود. اگر خطای 0.75  برای پدافند را بپذیریم، به رقمی در حدود 5400 موشک پدافندی،مقدار بسیاری تجهیزات کشف و شناسایی و مقدار بالایی شانس نیاز است. فلذا عقلانه است که پایگاه ها و محل های شلیک دشمن پیش از اقدام یا در همان دقایق اولیه حمله شود (که این موضوع بحث این تاپیک نیست).
      - اخلال gps و حتی انهدام ماهواره های هدایت کننده نیز با توجه به تجهیزات مدرن ترکام و وجود عوارض طبیعی بسیار در ایران مزیتی در حدود بالابرد چند درصد خطا به سامانه های کروز وارد میکند. این میزان خطا را بدلیل عدم وجود اطلاعات کافی از کیفیت و دقت سامانه های مهاجم همچنین بروز پیشرفت های آینده باید فاکتور گرفت و به تنها به برخورد سخت پدافند متکی بود.
       
      با توجه به موارد فوق یک مجتمع پاسخ برای مقابله طراحی کنید، به نحوی که قادر باشد:
      - 100 درصد موج اول حمله که علیه پدافند و تجهیزات راداری ثابت است را از کار بی اندازد
      - 80 درصد کل موشک ها در موج های بعدی را منهدم کند
      - بعد از 8 ساعت تهاجم سنگین همزمان با انواع اخلال با دست خالی مواجه نشود.
      - اقدام سخت یا hard kill باشد.
      - این پاسخ در سامانه خلاصه شود. اقدامات غیر عامل نظیر استتار، تعدد و اخلال نادیده گرفته شود.
      - موج اول 800 موشک
      - موج دوم 1200 موشک
      - موج سوم 600 موشک
      - موج چهارم 1400 موشک
      - هر موج حمله 2 ساعت.
      - از همه مهمتر، سیستم بسیار ارزان و موثر باشد.
       

       
       
       
      دارایی کنونی پدافند موشکی ایران:

       
       
      با تشکر، از حضورتون در بحث
       
       
       
       
       
       
    • توسط zed
      نكاتي درباره توان موشكي عراق

      يكي از كميته‌هاي وزارت دفاع، كميته تهيه و توسعه موشك‌هاي دوربرد به رياست سرتيپ ستاد «صلاح التكريتي» متخصص رشته موشكي (توپخانه) بود. حاصل فعاليت اين كميته پيش از جنگ، توليد سه نوع موشك به نام‌هاي موشك حسين، موشك عباس و موشك عابد يا ژوئيه بود. اين موشكها با رايزنيها و مساعدت‌هاي فراوان يكي از شركت‌هاي فرانسوي به مرحله توليد رسيده بود. حتي هيأت فرانسوي به رياست «بيار موللر» چندين بار به وزارت دفاع عراق آمد و آزمايش هايي بر روي اين موشكها انجام داد. اين موشكها برخلاف ادعاي عراق، صد در صد توليد مشترك فرانسه و شوروي است. البته شايان توضيح است كه توان موشكي عراق ابتدا با موشك‌هاي «اسكاد» شوروي با برد سيصد كيلومتر تقويت و توسعه يافت، آنگاه عراقيها با استفاده از تكنولوژي و تجربيات روسها و فرانسويها اقدام به توليد سه موشك مزبور كردند كه من درباره ويژگي‌هاي هر يك از آنها توضيح مي‌دهم:

      1- موشك «حسين»
      برد اين موشك، 650 كيلومتر و وزن كلاهك جنگي آن، 500 كيلوگرم است. اين كلاهك هاي جنگي، حاوي مواد انفجاري خطرناكي است كه استفاده از آن در جهان ممنوع است. شعاع اصابت اين موشك حدود هزار متر محاسبه شده است.
      در طي‌ سال‌هاي 1984، 85 و 88 (1363، 64،67) با اين موشك، شهر تهران را مورد حمله قرار داديم. البته مناطق و شهرهاي مرزي مانند اهواز و آبادان نيز از تيررس اين موشكها در امان نبودند.
      سرتيپ ستاد «ثابت سلطان» مدير توپخانه اصرار داشت از اين موشك براي كوبيدن مناطق مسكوني استفاده كنيم. وقتي از او علت اين اصرار را پرسيدم گفت:‌بايد مناطق مسكوني را هدف موشك قرار دهيم تا سربازان ايراني مجبور شوند به فكر خانواده هايشان بيفتند و آنگاه براي جوياشدن از حال آنان به پشت جبهه بازگردند و جبهه را خالي كنند.
      گفتم: اما اين اقدام ما آنان را به ادامه جنگ مصمم‌تر خواهد كرد.
      جواب داد: هرگز! اين كار به نارضايتي آنان نسبت به دولتشان كه حاضر به قبول آتش بس نيست دامن خواهد زد.

      2- موشك «عباس»
      برد اين موشك حدود 850 كيلومتر، وزن كلاهك جنگي آن نزديك به 350 كيلوگرم و شعاع اصابت آن تقريبا 1500 متر است. اين موشك چندين بار براي حمله به تهران، اصفهان، تبريز، يزد و نيز بندرهاي ايرن مورد استفاده قرار گرفت.
      هربار كه اقدام به پرتاب اين موشك به سوي يكي از شهرهاي ايران مي‌كرديم صدام با خوشحالي با ما تماس مي‌گرفت و مي‌گفت:‌ آفرين به شما غيور مردان! شما تاريخ را رو سفيد كرديد! شما روي «قعقاع» و «سعد» را سفيد كرديد!»
      عدنان خيرالله وزير دفاع استفاده از موشك عباس به دليل برد بيشتر آن نسبت به موشك حسين تأكيد داشت. دو موشك عباس و حسين، از قدرت انفجار بسيار بالايي برخوردارند. مردم عراق، اين موشكها را «زلزله» مي‌نامند؛ زيرا در هنگام اصابت اشتباهي يكي از اين موشكها به يكي از پلها در «گرمة علي» در بصره، روستاي مجاور با خاك يكسان و پل، به طور كامل منهدم شد و حفره بسيار بزرگي ايجاد گرديد كه به دليل شدت انفجار، محل پل قابل شناسايي نبود.

      3- موشك عابد «ژوئيه»
      طول اين موشك، 25 متر، وزن آن 48 تن و داراي سه مرحله است. اين موشك كه با مشاركت فرانسه و چين ساخته شده، قادر است يك كلاهك جنگي را به وزن حدود پانصد كيلوگرم تا مسافت حدود 1500 كيلومتر حمل كند. تفاوت اين موشك با دو موشك قبلي اين است كه آن دو براي پدافند و موشك «عابد» براي هجوم ساخته شده است. از اين موشك براي حمله به تهران، اصفهان و شهرهاي مرزي اهواز، آبادان، خرمشهر و.... استفاده شده است.
      تصاوير گرفته شده توسط هواپيماهاي شناسايي، نشان دهنده حجم وحشتناك خسارات ناشي از انفجار اين موشك در اوايل و در طول جنگ بود. اين تصاوير كه به صورت فيلم‌هاي ويديويي، در معرض ديد دانشجويان دوره‌هاي 30و 44 دانشكده ستاد قرار گرفت، به قدري هولناك بود كه عده اي از آنان دچار افسردگي و بيماري‌هاي روحي و رواني شدند. همچنين نسخه‌هايي از اين فيلمها براي سران دولت‌هاي حاشيه خليج فارس- از جمله امير كويت، ملك فهد و شاه حسين- ارسال شد.

      ماهواره‌هاي جاسوسي
      مشكلي كه اين موشكها داشتند چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها براي اصابت به هدف بود.
      ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه موشك، وسيله‌اي با يك كلاهك جنگي است كه در قسمت فوقاني آن قرار دارد و در موقع اصابت ابتدا اين كلاهك منفجر مي‌شود.
      تفاوت موشك با هواپيما در اين است كه موشك تنها يك بار مورد استفاده قرار مي‌گيرد و عمر آن با همان يك پرتاب به پايان مي‌رسد اما هواپيما مي‌تواند پروازهاي متعددي انجام دهدو در هر پرواز چندين تن بمب و كلاهك جنگي فرو ريزد. هواپيما همچنين ممكن است پيش از سرنگون شدن توسط دشمن ده ها حمله هوايي انجام داده باشد كه بدين رو در مقايسه با موشك‌هاي زمين به زمين، ارزانتر محسوب مي‌شود.
      ما در هنگام استفاده از موشك يا هواپيما براي بمباران مناطق مسكوني ايران به ميزان تأثيرگذاري آنها توجه داشتيم. به همين دليل منطقي به نظر نمي‌رسيد كه مثلا يكصد ميليون دلار خرج موشكي كنيم كه خسارات مادي آن به ارتش ايران معادل يك ميليون دلار تخمين زده مي‌شد؛ به خصوص باتوجه به اينكه موشك‌هاي زمين به زميني كه برد يكصد كيلومتر دارند بسيار گران تمام مي‌شوند. بايد توجه داشت كه اينگونه موشك‌هاي يك بار مصرف براي حمل كلاهك‌هاي هسته‌اي ساخته شده اند؛‌ زيرا ارزش حجم انهدامي كلاهك هسته اي، صدها برابر ارزش موشك است. اما استفاده از اين موشكها به ويژه موشك هاي ميان برد براي حمل كلاهك‌هاي جنگي (كلاسيك)، كاري غيرعاقلانه است.
      به عنوان نمونه، قيمت يك موشك مدل «3-Df» از سري موشك‌هاي چيني فروخته شده به ما معادل چهل ميليون دلار بود. اين موشك در اصل براي اين طراحي شده است كه كلاهكي هسته‌اي با قدرت انفجاري 103 مگاتن (103 ميليون تن) مواد منفجره كلاسيك را حمل كند. اين موشك در آغاز جنگ براي حمله به شهر نوسود و تمامي شهرها ايران كه استحكامات بتوني داشتند مورد استفاده قرار گرفت.
      همانگونه كه گفته شد مشكل اينگونه موشكها چگونگي هدايت و تصحيح مسير حركت آنها بود اما بر اساس توافق عراق و دولت آمريكا در زمان رياست جمهوري كارتر و ريگان، قرار شد كه اين كشور به وسيله ماهواره‌هاي فضايي ما را در زمينه هدايت موشكها ياري دهد.
      از لحاظ فني اگر برد موشك بيش از سيصد كيلومتر باشد لازم است در طي حركت آن تا هدف مسير موشك دو يا سه بار تصحيح شود. اگر موشك بيشترين مسير خود را در داخل خاك خودي يا فضاي كشور دوست طي كند با فرمان‌هاي داده شده از ايستگاه‌هاي زميني يا هوايي موجود بر سر راه آن مسير خود را تصحيح مي‌كند؛ اما اگر بخش اعظمي از مسير موشك، در خاك دشمن باشد هدايت آن غيرممكن خواهد بود و تنها ماهواره‌هاي فضايي قادر به تصحيح خواهند بود.
      ما در طول جنگ حداكثر استفاده را از ماهواره‌هاي جاسوسي آمريكا در خليج فارس كرديم و به كمك آنها توانستيم حدود چهارصد موشك به طرف شهرهاي مرزي، مناطق مسكوني شهرهاي مختلف و يگان‌هاي عازم جبهه پرتاب كنيم.

      منبع :خبرگزاري فارس
      خاطرات سرلشكر عراقي«صبار فلاح اللامي»
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.