ناو هواپيمابر نيميتز از نگاهي ديگر

[SHAHRZAD 52]

ناو هواپیمابر نیمیتز ( از نگاهی دیگر ) – قسمت اول :
[URL=http://www.pic.iran-forum.ir/][img]http://www.pic.iran-forum.ir/images/fuc2h8ocwied1mg9am1f.jpg[/img][/URL]

از اوایل جنگ جهانی دوم ناوهای هواپیمابر در نبرد بعنوان فرودگاه های متحرک نقش یافتند. البته هر ناو هوپیمابر توسط یک گروه رزمی متشکل از دو رزم ناو و ۳ ناوچه اسکورت میشود و عملا شکست ناپذیر و آسیب نا پذیر است.تا سال ۱۹۶۰ از موتور های دیزلی در این ناو ها استفاده میشد تا در سال ۱۹۶۰ اولین ناو هواپیما بر اتمی به نام اینترپرایز را که بزرگترین ناو زمان خود بود آمریکا به آب انداخت.
این ناو گنجایش تا ۱۰۰ جنگنده را داشت و سرعتی بیش از ۳۰ گره ی دریایی داشت عرشه ی آن ۳۳۵ متر بود و ۵۰۰۰ خدمه داشت و از ۸ راکتور هسته ای استفاده می کرد این ناو میتوانست ۳ سال در سفر باشد بدون آنکه نیاز به سوخت گیری مجدد پیدا کند یا لنگر بگیرد البته این ناو ها ناوهای هواپیمابر سنگین محسوب میشوند بطور مثال انگلستان از ناو های هواپیمابر سبک استفاده میکند که برای هواپیما های عمود پرواز مناسب هستند و بسیار کوچک تر از ناو های آمریکایی هستند البته بیشتر آنها بجای سوخت هسته ای از موتور های گازی استفاده میکنند.
ناو های هواپیما بر امروزی گاها تا ۲۷۰ فروند جنگنده را با خود حمل میکنند این ناو ها از دو عرشه استفاده مینمایند یکی عرشه ی پارکینگ و پروازی و دیگر عرشه ی زیرین که پارکینگ تعمیراتی و انبارهای جنگنده ها محسوب می شود جنگنده ها توسط آسانسور های مخصوص به عرشه برده می شوند توجه داشته باشید جنگنده ها از ابزار های کمک برای پرواز یا فرود از این ناو ها استفاده میکنند بطور مثال برای فرود از یک قلاب نگهدارنده که بعد از فرود جنگنده باید هواپیما به آن گیر کند تا سرعت آن کاهش یابد.
اما دوران ناو های کنونی نیز در حال بسر رسیدن است ناو های کنونی نیز بزودی با ورود ناو های قرن ۲۱ از رده خارج خواهند شد ناوهای جدید که بیشتر از کلاس CVNX خواهند بود. اولین ناو کلاس CVNX در سال ۲۰۱۳ جانشین اولین و سالخورده ترین ناو هواپیما بر اتمی جهان میشود(اینترپرایز) این ناو ها از ویژگی های پنهانکاری شگرفی برخوردارند نگهداری و تعمیر آسانتری دارند و مدت دوام بیشتری در دریا دارند همچنین از یک مجموعه زره جدید برای بقا در صحنه ی نبرد نیز بهره میبرند این ناوها می توانند۸۰ هواپیمای بزرگ ۶۰ فروند متوسط و ۴۰ فروند کوچک را با خود حمل کنند(نگهداری یک ناو هواپیمابر در یک سال ۱ میلیارد دلار هزینه دارد)
اما از نظر سیستم دفاعی بجز گروه قوی محافظ آن همیشه دو فروند جنگنده آماده ی واکنش سریع به هر تهدیدی هستند چه هوایی و دریایی سیستم جنگ الکترونیک این ناوها بقدری سنگین است که هر راداری را مختل میکنند این ناوها تا فاصله ی ۵۰۰ کیلومتری اطراف خود را همواره با رادار های خود و هواپیما های شناسایی زیر نظر دارند و به سیستم های کامل پرتاب موشک کروز تاماهاوک مجهز هستند که هر هدفی را در زمین هدف قرار میدهند. گفتنی است آخرین ناو هواپیما بری که غرق شد مربوط به جنگ جهانی دوم و کشور ژاپن بوده است(کالا دو فروند ناو هواپیمابر در طول تارخ غرق شده)
ناوهای هواپیما بر با ارتفاعی برابر با یک ساختمان بیست طبقه بیرون از آب و طولی برابر با ۳۳۳ متر در همان نگاه اول تعجب همگان را بر می انگیزند ؛ اما دلیل آن بزرگی و عظمت بی نظیر ناو نیست بلکه توانایی این فرودگاه کوچک شناور در به پرواز در آوردن هواپیما های جنگی بوده که چنین حسی را بوجود می آورد . در آب های آزاد ناو های هواپیما بر بعنوان خاک یا قلمرو خود مختار محسوب می شوند و خدمه می توانند به مانند اینکه در کشور خود هستند رفتار کنند البته تا زمانی که به سواحل کشورهای دیگر نزدیک نشده اند . بنابراین نظامیان ایالات متحده بدون نیاز به توافق با کشوری ، گروه رزمی ناو هواپیما بر خود که شامل یک ناو هواپیما بر و شش تا هشت کشتی اسکورت دیگر است را به منطقه ارسال می دارند . جنگنده ها ، بمب افکن ها و سایر هواپیما های نظامی می توانند با پرواز به سمت اهداف دشمن دوباره به پایگاه تقریبا امن خود که همان گروه رزمی ناو هواپیمابر بوده باز گردند .
ناو های هواپیما بر می توانند با سرعت ۳۵ نات ( ۶۴ کیلومتر بر ساعت ) بر روی آب حرکت کنند . این توانایی یعنی رسیدن به منطقه درگیری در عرض چند هفته . البته ایالات متحده در حال حاضر شش پایگاه درسراسر جهان برای ناوگان ناوهای هواپیمابر خود ایجاد کرده که با فلسفه واکنش سریع و اعزام ناوها از نزدیک ترین پایگاه به منطقه درگیری مورد استفاده قرار می گیرند . با بیش از یک میلیارد قطعه سوپر ناو های هواپیما بر کلاس « نیمیتز » ایالات متحده در بین پیچیده ترین ماشین های ساخته شده توسط بشر قرار می گیرند اما در سطح مفهومی عملکرد و هدف از ساخت هریک از آن ها بسیار ساده است بطوریکه برای انجام چهار کار پایه طراحی و ساخته شده اند . ۱-حمل و نقل هواپیماهای نظامی دردریا ۲- عمل کردن به مانند یک فرودگاه کوچک برای به پرواز درآوردن و نشاندن هواپیماها ۳- استفاده به عنوان یک مرکز فرماندهی عملیات ۴- جا دادن به افراد و پرسنلی که برای انجام این کارها مورد نیاز می باشند
برای به انجام رسانیدن این اهداف یک ناو هواپیمابر باید قابلیت های یک کشتی را با یک پایگاه هوایی و همچنین یک شهر کوچک ترکیب کند . ناو هواپیما بر باید دارای یک عرشه پروازی برای نشست و برخاست هواپیماها ، قسمت فرماندهی و کنترل ، سیستم پیش رانشی ، سیستم های گوناگون دیگر ( شامل آب ، غذا ، سیستم دفع فاضلاب و زباله ، سرویس پستی ، رادیو ، تلویزیون و چاپ روزنامه داخلی ) و همچنین بخش اصلی از بدنه کشتی که در داخل آب قرار می گیرد ، باشند . بخش بدنه در زیر خط آب بصورت قوس دار ونسبتا باریک است . بخش بالای خط آب به طرف بیرون گسترده می شود تا عرشه پروازی را تشکیل دهد . بخش زیری نیز از دو قسمت تشکیل یافته است که در واقع دو لایه مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر به پوسته بیرونی ، پوسته داخلی بعنوان محافظ از درهم شکستن و غرق شدن کشتی جلوگیری می کند .
از دهه پنجاه تا کنون تقریبا همه سوپر ناو های هواپیما بر ایالات متحده توسط شرکت « نورث روپ گرومن » واقع در نیوپورت نیوز ساخته شده اند . برای سادگی در پروسه ساخت ، این ناو ها بصورت مدولی ساخته شده و سپس مونتاژ می شوند که هر کدام ازاین مدول ها به سوپر لیفت معروفند.هر یک از این سوپر لیفت ها می توانند ۷۰ تا ۸۰۰ تن متریک وزن داشته باشند . ناوهای هواپیمابرمدرن ازحدود ۲۰۰ مدول یا سوپر لیفت تشکیل یافته اند . ناگفته نماند آخرین مدول که در پروسه ساخت ومونتاژ نهایی نصب می شود جزیره یا همان ساخنمان فرماندهی روی عرشه ناو است که ۵۷۵تن وزن دارد . مانند تمام کشتی ها ناوهای هواپیمابر هم در اقیانوس ها توسط نیروی پیش رانشی پروانه حرکت می کنند. البته با ۶/۴ متر پهنا هر کدام از چهار پروانه ناو هواپیما بر در کلاسی متفاوت از دیگر کشتی ها قرار می گیرند . هر یک از پروانه ها به یک شفت متصل بوده که توسط توربین بخار قدرت گرفته از راکتور هسته ای به گردش در می آیند . سیستم پیش رانشی ناو از دو راکتور هسته ای تشکیل یافته است که در محفظه ای زره پوش شده واقع در وسط ناو قرار دارند . این راکتورهای هسته ای بخار مورد نیاز برای بحرکت درآوردن توربین و در نتیجه پروانه کشتی را تأمین می کنند . قابل ذکر است که بنا به آمار منابع غیر رسمی قدرت سیستم پیش رانشی ناو بیش از دویست و هشتاد اسب بخار است . چهار توربین ناو همچنین برق مورد نیاز سیستم های الکتریکی و الکترونیکی ناو را تأمین می کنند که شامل سیستم شیرین کننده آب دریا نیز بوده و این سیستم روزانه بیش از یک و نیم میلیون لیتر آب دریا را به آب قابل شرب تبدیل می کند . ناوهای هواپیمابر پانزده تا بیست سال نیاز به سوخت گیری ندارند . البته راکتورهای هسته ای خطرات خاص خود را داشته و سوخت گیری مجدد ناو پروسه ای است که حدود سه سال به طول می انجامد
به ارقام زیر در مورد ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز توجه کنید.
ارتفاع کلی برابر ۷۴ متر ؛وزن آب جابجا شده توسط ناو در حالت بارگیری کامل رزمی برابر با ۸۸۰۰۰ تن متریک ؛وزن فولاد سازه ای برابر با ۵۴۰۰۰ تن متریک ؛مساحت کل عرشه پروازی برابر با ۱/۸ هکتار ؛طول عرشه پروازی ۳۳۳ متر و عرض عرشه پروازی ۷۸ متر ؛تعداد بخش یا اتاق ها برابر با چهارهزار واحد ؛وزن هرکدام از لنگرها برابر با ۳۰ تن ؛وزن هریک از دانه های زنجیر لنگر برابر با یکصدوشصت کیلو گرم ؛وزن هر یک از پروانه ها سی تن ؛وزن هر یک از سکان ها ۴۱ تن متریک ؛ظرفیت ذخیره سوخت هواپیما ۱۲/۵ میلیون لیتر ؛تعداد تلفن های داخل کشتی برابر با ۲۵۰۰ دستگاه ؛تعداد تلویزیون های ذاخل کشتی برابر با ۳۰۰۰ دستگاه ؛طول کل کابل کشی داخل ناو برابر ۱۶۰۰ کیلومتر ؛ظرفیت هوای سیستم تهویه برابر با ۲۰۴۰ تن متریک ؛ظرفیت غذای ذخیره یخ زده و خشک شده در ناو برابر غذای ۶۰۰۰ نفر به مدت ۷۰ روز ؛میزان محموله پستی در یک سال چهارصد و پنجاه هزار کیلوگرم ؛تعداد ۶ پزشک و ۵ دندانپزشک با یک بیمارستان ۵۱ تخت خوابی عرشه پروازی یکی از هیجان انگیز ترین و در عین حال خطرناک ترین محل ها برای کار است . از آنجا که بر خلاف باندهای معمولی ناوها طول باند کمتری دارند بنابراین برخاستن از آن و فرود آمدن بر آن در سرعت های بالایی انجام می پذیرد که برای خدمه روی عرشه می تواند بسیار خطر آفرین باشد و حتی ذره ای خطا از جانب خدمه یا خلبان ممکن است به مرگ و آسیب های جدی بینجامد.
تیک آف
برای اینکه به پرواز در آمدن هواپیماها از روی سطح ناو ساده تر انجام گیرد ، ناو هواپیمابر در خلاف جهت باد و با سرعت زیادی حرکت می کند . با این کار به دلیل عبور جریان های هوا از روی بال نیروی لیفت بیشتری ایجاد شده و به میزان کمی موجب کاهش سرعت تیک آف هواپیما می شود . اما این سرعت برای به پرواز در آوردن هواپیماهای سنگین نظامی ناکافی است بنابراین از وسیله ی دیگری بنام کاتاپولت ( منجنیق ) برای شتاب دادن به هواپیما در مسافت کوتاه استفاده می کنند . هر کدام از این کاتاپولت ها که تعداد آن روی عرشه ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز به چهار دستگاه می رسد تشکیل یافته از دو پیستون درون دو سیلندر موازی در زیر عرشه که هر کدام طولی برابر با یک زمین فوتبال دارند . پیستون ها هر یک دارای برجستگی هایی هستند که از شکاف روی عرشه بیرون آمده و به حامل کوچکی متصل می گردند . جهت آماده سازی هواپیما برای تیک آف خدمه عرشه پوازی آن را به محل مورد نظر پشت کاتاپولت هدایت می کنند سپس میله یدک کش روی چرخ دماغه را به شکافی روی حامل کاتاپولت نصب می کنند . خدمه میله ی نگهدارنده ای را نیز بین پشت چرخ جلو و حامل نصب می کنند که این قطعه در هواپیماهای اف-۱۴و اف-۱۸ روی چرخ دماغه بصورت یکپارچه ساخته شده است . همزمان با متصل کردن چرخ دماغه به حامل کاتاپولت خدمه ی عرشه پروازی صفحات منحرف کننده گازهای خروج اگزوز را نیز در پشت هواپیما بالا می برند . وقتی تمام این مراحل انجام گرفت افسر کاتاپولت معروف به شوتر که در یک گنبد شیشه ای کوتاه روی عرشه پروازی بر تمام مراحل نظارت دارد سوپاپ سیلندرهای کاتاپولت را باز کرده در نتیجه سیلندرها توسط بخار پر فشار تولید شده در راکتور ناو پر می شوند . این بخار نیروی پیش رانشی برای کاتاپولت کردن هواپیما و ادامه پرواز با سرعت ایمن را تأمین می کند . اگر میزان این بخار که بستگی به نوع هواپیما دارد کم باشد نیروی لیفت کافی ندارد و هواپیما را به داخل اقیانوس پرتاب خواهد کرد و اگر زیاد باشد ، خیز برداشتن سریع کاتاپولت موجب شکستن چراغ دماغه خواهد شد . قبل از پرتاب ، خلبان هواپیما از تمام قدرت موتورهای آن استفاده می کند که در این زمان میله نگهدارنده مانع حرکت هواپیما به جلو می شود . در این زمان افسر کاتاپولت با اشاره به خلبان پیستون را رها کرده و هواپیما پرتاب می شود . در انتهای مسیر کاتاپولت ، میله یدک کش از حامل جدا شده و هواپیما به پرواز با نیروی موتورهای خود ادامه می دهد . سیستم کاتاپولت می تواند یک جنگنده بیست تنی را در زمانی حدود دو ثانیه از صفر به سرعت ۲۷۰ کیلومتر در ساعت برساند . قابل ذکر است که ناو هواپیمابر توانایی به پرواز در آوردن یک هواپیما را در بیست ثانیه دارد
فرود
فرود روی عرشه ای که فقط حدود ۱۵۰ متر باند برای نشستن هواپیما دارد آن هم با سرعتی که جنگنده های سریع نیروی دریایی دارند یکی از سخت ترین کارهای خلبان است . برای فرود بر روی عرشه ناو هر هواپیما باید دارای قلاب دم باشد . خلبان هواپیما با تقرب و فرود دقیق سعی خواهد کرد یکی از چهار کابل نگهدارنده هواپیما روی عرشه ناو را با قلاب دم بگیرد . این کابل های فولادی که در عرض باند فرود و بموازات یکدیگر قرار گرفته اند ، به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه فرود متصلند که وقتی قلاب دم هواپیما با یک از این کابل ها در گیر می شود کابل مذکور بیرون آمده در نتیجه سیلندر هیدرولیکی انرژی هواپیما را جذب می کند . چنین سیستمی می تواند هواپیمایی با ۲۴ تن وزن و ۲۴۱ کیلومتر در ساعت سرعت را در مسافت حدود ۹۶ متر متوقف کند . این کابل های موازی به فاصله ۱۵ متری از هم قرار گرفته اند بنابراین منطقه بیشتری را برای تماس چرخ ها به خلبان می دهند . معمولا خلبان ها کابل سوم را هدف گیری می کنند که ایمن ترین حالت ممکن است ، هدف گیری کابل اول به دلیل لزوم نزدیک شدن به لبه ناو آن هم در حدی خطرناک کار درستی نیست . پروسه فرود با بازگشت هواپیماها به ناو و با اجرای طرح پرواز بیضی شکل ، با تنظیم زاویه دقیق تقرب از سوی خلبان ، انجام می شود و اولین اجازه فرود را هواپیمایی کسب می کند که کمترین ذخیره سوخت را داشته باشد . برای کمک به خلبان جهت اجرای یک فرود خوب افسر علایم از طریق رادیو و چراغ های روی عرشه ناو با ارسال علایم او را راهنمایی می کند . اگر هواپیما درست در مسیر باشد چراغ سبز به خلبان نشان داده می شود و در غیر این صرت از رنگ های دیگر استفاده می شود تا خلبان اقدام به اصلاح مسیر یا لغو و اجرای دوباره آن کند . سیستم نوری لنزهای اپتیکی فرسنل هم در کنار افسر علایم به خلبان برای فرود کمک می کند . این سیستم متشکل از یک سری چراغ و لنزهای فرسنل است که بر روی یک سکوی پایدار شده توسط ژیروسکوپ نصب شده اند . لنزها باعث تمرکز نور بصورت شعاع های باریکی با زوایای مختلفی در آسمان می شوند . درست زمانی که چرخ های هواپیما با عرشه ناو تماس پیدا کردند خلبان اهرم گاز را تا آخر فشار داده و قدرت موتورها را با پس سوز به حداکثر می رساند . چون در صورتی که هواپیما با قلاب ها درگیر نشود خلبان باید بتواند با حفظ سرعت دوباره از روی ناو برخیزد . ناگفته نماند که باند فرود ناو با چهارده درجه انحراف از محور طولی روی عرشه ناو قرار گرفته است .
آشیانه هواپپماها
روی عرشه پروازی تعداد کمی هواپیما پارک می شوند و هواپیماهایی که مورد نیاز نیستند به آشیانه فرستاده می شوند . آشیانه هواپیماها دو طبقه پایین تر از عرشه پروازی قرار گرفته است که با ۲۰۹ متر طول ، ۳۴ متر عرض و ۸ متر ارتفاع امکان جا دادن به بیشتر انواع هواپیماها وهلیکوپترها را دارد . آشیانه می تواند حدود ۶۰ فروند هواپیما ، مخازن سوخت و قطعات یدکی را در چهار بخش خود جای دهد . برای انتقال هواپیماها به عرشه پروازی از چهار بالابر سریع استفاده می شود که نیروی هیدرولیکی کافی برای بالا بردن دو هواپیمای ۳۵ تنی را دارند . قسمت انتهایی آشیانه و عقب کشتی هم در اختیار بخش تعمیر و نگهداری است که دارای منطقه بازی نیز برای آزمایش موتورها با پس سوز می باشد . تیپ هوایی مستقر در ناو حدودا از ۹ اسکادران تشکیل یافته که جمعا هفتاد تا هشتاد فروند هواپیما را شامل می شود . این هواپیماها شامل انواع اف/ای-۱۸هورنت ، اف-۱۴تام کت ، ای-۲سی هاوک آی ، اس-۳بی وایکینگ ، ای -۶بی پراولر و هلیکوپتر اس اچ-۶۰سی هاوک می باشند. جالب است بدانید یک ناو هواپیمابر کلاس نیمیتز می تواند پنجاه جنگنده را جهت اجرای یکصدوپنجاه حمله در روز به پرواز درآورد و در زرادخانه خود بیش از ۴۰۰۰ انواع بمب را دارد .
به جهت اینکه روی عرشه مشکلی پیش نیاید تمام افراد مسئول روی عرشه لباس رنگ مخصوص شغل خود را در بر می کنند . ارغوانی مسئولان سوخت هواپیما معروف به انگورها ؛ آبی جابجا کننده های هواپیماها، مسئولان بالابر ، راننده های یدک کش ، پیغام برها و مسئولان ارتباطات ؛ سبز مسئولان کاتاپولت و کابل های نگهدارنده ، مهندسان تعمیر ونگهداری ، مسئولان فرود هلیکوپتر ؛ زرد افسران کاتاپولت و کابل های نگهدارنده ، راهنمایان هواپیماها ، افسران جابجایی هواپیماها ؛ قرمز افسران مهمات ، مسئولان عملیات نجات ؛ قهوه ای افسران مسئول هواپیماهای تیپ هوایی ؛ سفید بازرسان اسکادران هواپیماها ، افسران علایم فرود ، افسران ناظر و پرسنل پزشکی
تسلیحات تدافعی و تجهیزات راداری
موشک های زمین به هوای سی پارو و موشک های ضد موشک رم ؛ چهار توپ چرخان ۲۰ میلیمتری با سرعت تیر اندازی ۳۰۰۰ تیر در دقیقه و برد یک و نیم کیلومتر ؛ سیستم های چف و فلیر برای منحرف کردن انواع موشک ها و اژدرها ؛ سیستم های جنگ الکترونیک و سیستم های پیشرفته راداری باندهای سی و جی و همچنین شناسایی دوست از دشمن.
ناوگان کلاس نیمیتز ایالات متحده به شرح زیرند :
USS Nimitz ( CVN 68 ) ( سال ورود به خدمت ۱۹۷۵ اکنون در حال سوخت گیری است )
USS Dwight D.Eisenhower ( CVN 69 ) ( 1977)
USS Carl Vinson (CVN 70) ( 1986)
USS Abraham Lincoln (CVN 72) (1989)
USS George Washington ( CVN 73) (1992)
USS John C.Stennis (CVN 74) (1995)
USS Harry S. Truman ( CVN 75) (1998)
USS Ronald Reagan ( CVN 76) (2003)
USS George H.W.Bush (CVN 77) ( سال ورود به خدمت ۲۰۱۰ )
همچنین کلاس جدید ناوهای CVN 78 که احتمالا تا سال ۲۰۱۳ وارد خدمت می شوند که مجهز به سامانه های پیشرفته تری هستند و نیاز به خدمه کمتری هم دارند . البته ناگفته نماند که ناوهایی علاوه بر کلاس نیمیتز هم هم اکنون در حال خدمتند که به سن بازنشستگی رسیده اند مثل کلاس کیتی هاوک ، اینترپرایز و جان اف کندی . خوب است بدانید مأموریت هر ناو ۱۸ ماه به طول می انجامد . شش ماه برای آماده سازی و تمرین خدمه ، شش ماه عملیات اصلی و شش ماه بعد از بازگشت به بندر اصلی خود . البته در موارد ضروری بارهای کم حجم توسط هواپیمای باربری سی-۲ به ناو منتقل می شوند . معمولا حداقل سه ناو هواپیمابر بصورت همزمان در حال آماده باش در اقیانوس ها بسر می برند . ساخت و بهینه سازی هر کدام از این ناوهای هواپیمابر بیش از شش میلیارد دلار برای یانکی ها تمام شده و هزینه عملیاتی نگهداشتن هر کدام از آن ها هم در سال به بیش از دویست میلیون دلار هزینه نیاز دارد
کلاس ناوهای هواپیمابر Nimitz شامل ۱۰ سوپرکریر (Super Carrier) است که از انرژی هسته ای برای پیشرانه آنها استفاده میشود. این ناوها در اختیار نیروی دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا هستند. طول این ناوها بیش از ۳۳۰ متر و وزن هر کدام از آنها چیزی در حدود ۱۰۰,۰۰۰ تن است. عرض عرشه این ناوها چیزی بین ۷۷ تا ۷۸ متر است. پیشرانه این ناوها به جای استفاده از توربینهای گاز و یا موتورهای الکترودیزل از دو رآکتور هسته ای با استفاده از فشار آب استفاده میکند که ۴ شفت موتوری را به حرکت درآورده و میتوانند به سرعتی در حدود ۶۰ کیلومتر در ساعت برسند. لازم به ذکر است که این موتورها ۲۶۰,۰۰۰ اسب بخار قدرت دارند. این قابلیت باعث میشود که این ناوها بدون سوختگیری بتوانند به میزان ۲۰ سال به طور مداوم به انجام عملیات در سراسر دنیا بپردازند و طول عمری نزدیک به ۵۰ سال داشته باشند.
تمام این ۱۰ ناو ساخت شرکت Newport News Shipbulding Company هستند و اولین ناو ساخته شده در این کلاس USS Nimitz بود که در سال ۱۹۷۵ و دهمین و آخرین ناو نیز USS George H. W. Bush بود که در سال ۲۰۰۹ به عرصه خدمت وارد شدند. ناوهای هواپیمابر یکی از ارکان اصلی جنگهای نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا بوده اند و به منظور کنترل یک قسمتی از اقیانوس، یا یک دریا و… به خوبی ایفای نقش کرده اند.

منبع :
http://www.alborzdownload.com



ادامه دارد ...

[color=red]تاپيك ها ادغام شده و منتقل گرديد.
sina12152000[/color]

[SHAHRZAD 52]

ناو هواپیمابر نیمیتز ( از نگاهی دیگر ..) – قسمت دوم

[URL=http://www.pic.iran-forum.ir/][img]http://www.pic.iran-forum.ir/images/y7crd5c2cl80y9zru4ti.jpg[/img][/URL]

کشتی که نه بلکه می توان گفت یک شهر شناور است منظور ناو هواپیمابر Nimitz است . قبل از هر توضیح دیگری بجا است خاطر نشان شود که USS Nimitz با 85/338 متر طول و 80/76 متر عرض بزرگترین کشتی جنگی دنیا است روی عرشه آن سه میدان فوتبال جای می گیرد .زیر عرشه یعنی داخل شکم نیمیتز هم آنقدر وسیع و پر پیچ و خم است که افسران و ملوانان آدرس محله کوچه و آپارتمان خود را گم می کنند .
یورن کلوت خبرنگار آلمانی که از نزدیک ناو هواپیمابر نیمیتز را دیده در ارتباط با همین مسئله می گوید :
(کاپیتن جان ) سخنگوی مطبوعاتی ناو هواپیمابر نیمیتز مرا به کابین خود دعوتت کرد در حالیکه به اتفاق به سمت کابین او می رفتیم آدرس کابین خود را به شرح زیر داد :
03-184/61 منظورش این بود که کابین او در طبقه سوم تخته پل 184 در شماره 6 سمت چپ قرار دارد جالب این بود که وقتی به مقصد نزدیک شدیم او کابینش را گم کرد و بعد از مدتی سرگردانی یکی از ملوانان رهگذر کابین را به ما نشان داد.
داخل شکم نیمیتز تقریبا الگوی یک شهر سرپوشیده است تعداد خیابان ها – کوچه ها – راه پله ها – کریدورها ی طبقات مختلف آن به اسلوب شهرسازی مهندسی ساخته شده اند و در هر خیابان مغازه های فراوان – بوتیک های مدرن – قهوه خانه ها و کافه های مجلل مشاهده می شود .
راه پله ها و کریدورهایی که به هم راه دارند آنقدر فراوان و تودرتو هستند که گویی پایانی ندارند .
ناو هواپیمابر نیمیتز به نام دریاسالار (چستر . و . نیمیتز ) نامگذاری شده دریاسالار نامبرده که آلمانی الاصل بود یکی از قهرمانان نظامی ایالات متحده آمریکا به شمار می آید . چون او بود که در اثنای جنگ بین الملل دوم ژاپنی ها را در دریا شکست داد و مقدمات تسلیم شدن ژاپن را فراهم ساخت .
نیمیتز نه تنها عظیم ترین بلکه پر هزینه ترین ناو جنگی دنیا به شمار می آید و زاید بر 5/2 میلیارد مارک خرج ساختن آن شده است . این غول شناور حین پیشروی در هر قدم 91400 تن اب را کنار می زند و از میان این کوه آب برای خود راه باز می کند .
این ناو با وجودی که به جثه مانند یک کوه است با سرعت قابل ملاحظه 65 کیلومتر در ساعت حرکت می کند و برای حرکت از دو نیروگاه اتمی انرژی می گیرد .
رآکتورهای اتمی نیمیتز که سوخت هسته ای می سوزانند قادر هستند بدون احتیاج به هر نوع سوخت دیگر تمام سوخت نیمیتز را به مدت 13 سال یا برای مسافت 7 میلیون کیلومتر دریایی تامین کنند .
نیروگاههای هسته ای ناو علاوه بر این برق این شهر شناور را نیز می دهند ( بد نیست که بدانید نیمیتز به اندازه شهرهای بزرگی چون هامبورگ و فرنکفورت برق مصرف می کند ) .
این آسمانخراش شناور یکدم آرام نمی گیرد و به طور دائم در راه است تا منافع آمریکا را در جهان حفظ کند بعضی وقتها سرنشینان ناو هفته ها خشکی و بندر را نمی بینند .
اکثر اوقات افسران و ملوانان از مقصد حرکت بی اطلاع می مانند خدمت در این ناو برای آمریکایی ها ایده آل و مطلوب نیست زیرا انضباط خاصی در آنجا اجرا می شود . در این ناو استعمال مشروبات الکلی ممنوع است و هریک از سرنشینان که مشروب به داخل این ناو قاچاق کند به شدت مجازات می شود مضاف بر این نیمیتز یک شهر مردانه است در این میان حدود 6290 افسر خدمت می کنند و حتی یک زن به عنوان نمونه در این شهر یافت نمی شود .
سرنشینان ناو بیست و چهارساعته سر خدمت هستند وسعت این شهر شناور به حدی است که بسیاری از سرنشینان در دوره خدمت در ناو هرگز به یکدیگر برنمی خورند و یا سر راه همدیگر قرار نمی گیرند و همدیگر را نخواهند شناخت .
افسران و ملوانان ناو هر ماه مجموعا زاید بر دو میلیون مارک حقوق می گیرند و اجازه دارند حقوق خود را به دلخواه با خرید از 32 بوتیک و مغازه و سوپرمارکت خرج کنند . این فروشگاه ها از آدامس و شکلات گرفته تا پوشاک و حتی سینه ریز الماس نیز به خریداران عرضه می کنند .
سیستم ارتباطی نیمیتز طوری است که از داخل آن می توان با هر نقطه دنیا تماس تلفنی – تلکسی – تلگرافی گرفت بدین لحاظ افسران و ملوانان دائما با خانواده خود می توانند در تماس باشند .
از آنجایی که استعمال مشروبات الکلی در ناو قدغن است نزاع و تبهکاری هم تقریبا صفر است دیسیپلین خشک نظامی و مقررات تبعیض ناپذیر هم به حفظ این نظم کمک کرده است .

[URL=http://www.pic.iran-forum.ir/][img]http://www.pic.iran-forum.ir/images/8nb31ik24balc4tkl74m.jpg[/img][/URL]
عرشه ناو نيميتز


آشپززخانه مجهز ناو مجهزترین آشپزخانه دنیا است به اندازه یک گروهان آشپز در این آشپزخانه خدمت می کنند . در مورد آشپزخانه این ناو همین بس که در آن ( هر روز ) زیاده بر 13000 عدد تخم مرغ شکسته می شود و نزدیک به 3800 کیلو استیک مصرف می شود و متجاوز از 13000 فنجان قهوه نوشیده می شود . سردخانه بزرگ ناو همیشه توشه دوماه نفرات را ذخیره دارد مواد خوراکی نظیر میوه وسبزی از بنادر بین راه تامین می شود یا به وسیله هواپیماهای باری به ناو تحویل داده می شود . ناو هواپیمابر نیمیتز یک بیمارستان 65 تخته نیز دارد پزشکان بیمارستان بدون نیاز به خشکی می توانند مشکل ترین عمل های جراحی از جمله عمل قلب باز یا عمل مغز را نیز انجام دهند .
در ناو بازی ورق برای سرگرمی آزاد اما به قصد قمار ممنوع است . یک کتابخانه با بیش از 30000 جلد کتاب – چندین سالن بیلیارد – سالن های ورزش – استخر سرپوشیده در دسترس است . یک سالن فیلم های تلویزیونی نمایش می دهد با این وصف افسران و ملوانان اجازه دارند در کابین خود ویدئو هم داشته باشند . علاوه بر این هواپیماهای قاصد مطبوعات هر روز آمریکا را برای ناو می آورند خود ناو نیز روزنامه روزانه ای به نام نیمیتز نیوز با 7000 تیراژ منتشر می کند .
در روزنامه داخلی اخبار داخلی - دستورات فرماندهی و تغییر مقررات به اطلاع ملوانان و افسران می رسد ناو یک استودیوی تلویزیونی اختصاصی دارد که فرمانده ناو هفته ای یک بار درین استودیو حضور پیدا کرده و به سوالات سرنشینان ناو پاسخ می دهد .
ناو هواپیمابرنیمیتز به دلیل اینکه بمب اتمی و موشک های مجهز به کلاهک اتمی با خود حمل می کند از داخل کاملا محافظت می شود .
انبار بمب ها و موشک های هسته ای در ایمن ترین نقطه ناو قراردارد و تقریبا 60 پلیس دژبان حفاظت از این انبار را به عهده دارند و اجازه تردد از آن قسمت را به احدی نمی دهند .
علاوه براین انبار سلاح های اتمی و نیروگاه های اتمی ناو تحت کنترل و حفاظت مدرن ترین سیستم های هشداردهنده – ایمنی و حفاظتی – قراردارند و جشم های الکترونیکی حتی بال زدن یک مگس را نیز کنترل می نمایند .
ناگفته نماند که دو نیروگاه هسته ای ناو 280000 اسب قوه معادل 205940 کیلو وات نیرو می دهند .
هواپیماهای جنگی که در ناو خدمت می کنند عبارتند از بمب افکن – بمب افکن شکاری – هواپیمای اکتشافی – هیلیکوپتر جنگی . تعداد جنگنده های ناو حدود 97 فروند است .
اسکادران جنگنده های ناو نیمیتز قوی ترین و ضربتی ترین اسکادران نیروی دریایی دنیا است جنگنده های مستقر در ناو می توانند در عرض 15 ثانیه برخیزند و به ماموریت بروند . جا دارد بگوییم قدمت پرواز هواپیما از روی عرشه کشتی تا سال 1910 برمی گردد زیرا اولین هواپیمایی که از روی کشتی برخاست یک هواپیمای آمریکایی بود که در سال نامبرده از روی عرشه یک کشتی معمولی پرواز کرد .
یکی از ماموریت های ناو نیمیتز مبارزه با زیردریایی هاست یک واحد از هلیکوپترهای ویژه ناو فعالیت مخصوص برای کنترل زیردریایی ها دارند بقیه هلیکوپتر نجات محسوب می شوند .
جنگنده های ناو معمولا با دو برابر سرعت صوت پرواز می کنند برای کمک به پرواز دادن هواپیماها از روی باند 5 دستگاه کاتاپولت ( منجنیق فلاخنی ) نصب شده است منجنیق ها که بخاری هستند به دلیل کوتاه بودن طول باند استارت که از 300 متر تجاوز نمی کند جنگنده ها را به هوای دریا پرتاب می کنند . فرود نیز با سرعت 200 کیلومتر در ساعت صورت می گیرد .
از آنجایی که باند فرود هم کوتاه است کابل های ترمز که به اندازه یک بازو کلفتی دارند سد راه هواپیمایی که با سرعت 200 کیلومتر در ساعت فرود می آیند شده با قلاب های خودکار هواپیمارا گرفته و درجا میخکوب می کنند .
با این وجود استارت و فرود در عرشه ناوهای هواپیمابر یکی از خطرناک ترین برنامه ها است و با کوچکترین غفلت یا سهل انگاری جنگنده به دریا سقوط می کند که تاکنون بارها این اتفاق افتاده است به عقیده سخنگوی مطبوعاتی ناو خطر مرگ همیشه دور سر یک دوازدهم از خلبانان پرواز می کند مهمترین خطر احتمال تصادم دو هواپیمای در حال فرود با یکدیگر است چندین سال قبل در ویلهزهافن دو فروند فانتوم در حال فرو آمدن در عرشه ناو نیمیتز با یکدیگر تصادم کردند و یک خلبان درجا کشته شد .
در طبقه پایین ناو یک آشیانه تعمیر هواپیما وجود دارد هواپیماهای محتاج تعمیر با آسانسور عرشه به داخل آَیانه تعمیر انتقال داده می شوند .

[URL=http://www.pic.iran-forum.ir/][img]http://www.pic.iran-forum.ir/images/4zqpmoyowmi9gov1g0c0.jpg[/img][/URL]

ماشین های کشتی نیز سوای نیرو گرفتن از راکتورها با رآکتورهای فشار آبی نیز کار می کنند دکل رادار تلسکوپی و جزیره فرماندهی در سمت راست وسط ناو دیده می شود جزیره فرماندهی خود به بلندی یک آسمانخراش است . در بخش بدنه ناو چند سکوی پرتاب موشک بالدار و بدون بال – کشتی به هوا و کشتی به دریا نصب شده است . فعالیت سیستم پرتاب خودکار و الکترونیکی ست . نیمیتز بیشتر از موشک Sea Sparrow استفاده می کند .

منبع :
مجله دانستنيها - سال هفتم شماره 4
ادامه دارد ............

[SHAHRZAD 52]

ناو هواپیمابر نیمیتز از نگاهی دیگر – قسمت سوم و پایانی
ناوهای هواپیمابر سه کلاس دارند : ناوهای هواپیمابر بزرگ – ناو هواپیمابر سبک و ناو هلیکوپتر . باندهای استارت و فرود همیشه در طول عرشه ناوهای هواپیمابر ساخته می شود .
کشتی های جنگی عظیم الجثه تا آخر جنگ جهانی دوم سلاح سرنوشت ساز و نهایی به شمار می آمدند اما با روی کار آمدن ناوهای هواپیمابر همگی آنها از اهمیت افتاده یکی بعد از دیگری بازنشیته شدند . از موقعی که راکت های دوربرد به میدان آمدند ناوهای هواپیمابر با وجود اینکه آسیب پذیر شده اند با این وصف هنوز ستون فقرات نیروی دریایی ابرقدرت ها را تشکیل می دهند مثلا ناوگان ششم آمریکا و ناوگان شوروی که در دریای مدیترانه مستقر بودند .
درناوهای هواپیمابر همیشه یک پرنسیب تغییرناپذیرمانده و آن اینکه همیشه عقب عرشه ناو را برای فرود و جلو عرشه ناو را برای استارت درنظر می گیرند و استارت و فرود همیشه خلاف جهت باد انجام می گیرد .
در عرف نیروهای دریایی ناو هواپیمابر سنگین (بزرگ ) به ناوی می گویند که وزنش از بالای 60000 تن تجاوز کند و 70 تا 130 فروند هواپیما حمل کند وزن ناوهای هواپیمابر سبک 12000 تا 25000 تن می باشد و عرشه آنها به ظرفیت تا 50 فروند هواپیما ساخته می شود.
در هر ناو هواپیمابر کاتاپولت حائز اهمیت فراوان است زیرا تا کاتاپولت نباشد قدرت پرواز از هواپیماهای مدرن که به باند طولانی احتیاج دارند سلب می شود .
کاتاپولت نقش فلاخن را بازی می کند و هواپیمارا با فشار زیاد به هوا سنگ قلاب می نماید . کاتاپولت ویژه نقاطی است که نمی توانند باند استارت طویل داشته باشند ( نظیر عرشه ناوهای هواپیمابر )
بنابراین کاتاپولت یعنی باند استارت محدود . کاتاپولت حالت سرسره ای دارد و با فشار بخار کار می کند هواپیمایی که قصد پرواز داشته باشد روی کاتاپولت قرار می گیرد کاتاپولت هواپیما را روی خود با چنان سرعتی حرکت می دهد که بعد از 10 تا 25 متر قدرت برخاستن پیدا می کند .

[size=18][color=olive]مقایسه نیمیتز با اینترپرایز [/color][/size]

[URL=http://www.uploadtak.com/][img]http://www.uploadtak.com/images/4j48i7qx5lijlh6q15x0.jpg[/img][/URL]
ناو هواپیمابر اینترپرایز

ناو هواپیمابر اتمی یواس اس اینترپرایز آمریکا بزرگترین ناوهواپیمابر جهان محسوب می‌شود،
کشتی اینترپرایز با 89 هزار و 600 تن وزن، دارای 6 رآکتور اتمی است و بیش از 85 جنگنده را می‌تواند حمل کند.
گفته می‌شود در کشتی اینترپرایز بیش از 5000 خدمه اشتغال دارند.
اینک مقایسه ای اجمالی بین نیمیتز و اینترپرایز وضعیت ناو نیمیتز را روشن تر خواهد نمود :
نیمیتز 8/332 متر طول دارد و 5/8 متر کمتر از ناو هواپیمابر اینترپرایز است اما در عوض ظرفیتش با تمام تجهیزات به 900/94 تن می رسد در حالیکه ظرفیت اینترپرایز 89600 تن است . سطح عرشه پروازی نیمیتز 20 هزارمتر مربع است در حالیکه سطح عرشه پروازی اینترپر ایز 18200 متر می باشد .از نظر کیفیت دستگاه ها و تجهیزات نیز نیمیتز بر اینترپرایز برتری دارد در مدارک نیروی دریایی این ناو را با علامت CVN68 مشخص کرده اند CNV ناو جنگی اتمی حمل و نقل و شماره 68 شماره ترتیب تولید آن است .هزینه نهایی ساختمان این ناو به دلار 88/1 میلیارد دلار شد که چندین ملیون دلار از هزینه اینترپرایز کمتر شده است .
بطوریکه قبلا گفتیم نیروی محرکه این غول دریایی توسط دو رآکتور اتمی قدرتمند ساخت کارخانه وستینگهاوس که چهار توربین را به حرکت درمی آورند تامین می شود هریک از این توربین ها دارای قدرتی معادل 300 هزار اسب است که به نوبه خود یک پروانه را به گردش درمی آورد .مواد رادیواکتیو تزریق شده به رآکتورها به اندازه ای است که ناو نیمیتز را قادر ساخته 13 سال بدون نیاز به سوختگیری دریانوردی کند از نظر تئوری این ناو با یکبار سوختگیری می تواند یک میلیون مایل دریایی یا یک میلیون و هشتصد هزار کیلومتر را که تقریبا 45 برابر محیط کره زمین در خط استوا است بپیماید .
هزینه هر بار سوختگیری برای ناو هواپیمابر اینترپرایز به 97 میلیون دلار می رسد البته گفته می شود که اینها تئوری است و در عمل کمتر از این مقدار می شود اما بازهم بسیار زیاد است . ناوهای هواپیمابر نیمیتز و اینترپرایز هردو قادرند برای مدت عملا نامحدودی با حداکثر سرعت حرکت کنند در حالیکه ناوهای هواپیمابر غیر اتمی برای صرفه جویی در سوخت ناچارند بیشتر مواقع با سرعت متوسط حرکت کنند و فقط در مدت زمان کوتاهی با حداکثر سرعت دریا نوردی کنند .
در ناو هواپیمابر نیمیتز حدود 14 میلیون لیتر در مخازن ذخیره شده است که مخصوص هواپیماهای ان ناو است و دستگاه های تمام اتوماتیک آنها می توانند 5/63 میلیون لیتر در ساعت به هواپیماها بنزین بدهند چون خود ناو احتیاج به ذخیره سوخت نفتی ندارد تمام مخازن خود را از بنزین هواپیماپر می کند و بدینوسیله می تواند احتیاجات هواپیماهای خود را بین 15 تا 20 روز تامین کند ایستگاه های سوخت گیری این ناو 20 عدد است که 14 تای آنان روی عرشه پروازی و 6 ایستگاه دیگر در عرشه زیرین است .
ناو نیمیتز حدود سه هزار تن مهمات با خود حمل می کند که به آن خودکفایی 13 الی 25 روزه می دهد ضمنا قادر به حمل 200 تن مهمات اتمی است .
بزرگترین خطر برای ناوهای اینترپرایز و نیمیتز در زمان صلح خطر آتش سوزی است به همین جهت هر دو ناو مجهز به دستگاههای ضد حریق بسیار پیشرفته هستند که می توانند تمام قسمت ها را ( تمام عرشه پروازی را ) به طور اتوماتیک از ماده ضد حریق بپوشانند .
تکیه ناو هواپیمابر نیمیتزاز نظر تجهیزات جنگی روی سیستم های سلاح ها و دستگاه های مراقبت کننده بسیار پیشرفته و پیچیده است در آنها پیشرفته ترین اکتشافات الکترونیکی از رادار گرفته تا ماشین های محاسبه و دستگاه های جنگ الکترونیکی دیده می شوند از نظر جنگ الکترونیکی این ناو می تواند علاوه بر اینها روی هواپیماهای مخصوص اینگونه عملیات خود نیز حساب کند که در کنار هواپیماهای شکاری و ضد زیردریایی و شناسایی و حمل و نقل در این ناو فعالیت می کنند و از این نظر شباهت زیادی با ناو اینترپرایز دارد .
اکنون بین کارشناسان نظامی این سوال پیش آمده است که با توجه به هزینه بیار زیاد و آسیب پذیری ناوهای غول آسایی مانند نیمیتز و اینترپرایز آیا دلیلی برای ادانه فعالین اینگونه ناو ها وجود دارد یا خیر ؟ دلیل این مخالفین که زیاد روی آن تکیه می کنند جریان جنگ فالکند است که در آن نیروی دریایی انگلستان ضربات سختی از نیروی هوایی آرژانتین خورد و چند ناو سنگین آن کشور با موشک های هواپیماهای آرژانتینی غرق شدند یا خسارت دیدند.
اما موافقین ناوهای هواپیمابر بزرگ عقیده دارند که اشباه انگلیس این بود که چند سال قبل ناو هواپیمابر بزرگ خود به نام آرک رویال را از رده خارج کرد در حالیکه اگر انگلیس آن ناو را هنوز در اختیار داشت جنگ فالکلند در عرض یک هفته به اتمام می رسید.
دلایل هرکدام از طرفین درست باشد این نکته مسلم است که یک ناو هواپیمابر غول آسا مانند نیمیتز یا اینترپرایز با آن هزینه تولید هنگفت و هزینه بسیار زیاد نگهداری که می تواند درراه های صلح آمیز بشری مفید واقع شود به آسانی ممکن است توسط یک موشک غرق شده یا به سختی آسیب ببیند زیرا هیچکس تاکنون ادعا نکرده است که این ناوها اسیب ناپذیر و غرق نشدنی هستند .

دانستنیها- سال هفتم – شماره 4 – شماره مسلسل 145
پایان .

[R-27 4]

خودش يه شهر كامل به شناور به حساب مياد. نيميتز و اينترپرايز با هم به اندازه كل نيروي هوايي ايران هواپيما دارن. حمله كه هيچ به نظرم حتي نميشه اذيتش كرد . ما به جماران 1400 تني دل بستيم و اونها هر سه سال يكبار يه ناو 90000 تني به آب ميندازن. تو اين تصوير آخر يكمي عجيبه كه همه هواپيماهارو روي عرشه چيدن . چون به محض فرود به وسيله
آسانسور به پاركينگ ميبرنشون تا خطري براي هواپيما ها نباشه . در ضمن قدرت اين ناو به حديه كه ميتونه به راحتي كل ناوگروه همراهشو بكسل كنه . پس اگه سوختشون تموم شد همشونو تا ساحل سواحل آمريكا ميتونه بكشه.

[Haj_Rezvan 11,197]

[quote]خودش يه شهر كامل به شناور به حساب مياد. Exclamation نيميتز و اينترپرايز با هم به اندازه كل نيروي هوايي ايران هواپيما دارن. حمله كه هيچ به نظرم حتي نميشه اذيتش كرد . ما به جماران 1400 تني دل بستيم و اونها هر سه سال يكبار يه ناو 90000 تني به آب ميندازن. تو اين تصوير آخر يكمي عجيبه كه همه هواپيماهارو روي عرشه چيدن . چون به محض فرود به وسيله
آسانسور به پاركينگ ميبرنشون تا خطري براي هواپيما ها نباشه . در ضمن قدرت اين ناو به حديه كه ميتونه به راحتي كل ناوگروه همراهشو بكسل كنه . پس اگه سوختشون تموم شد همشونو تا ساحل سواحل آمريكا ميتونه بكشه.
[/quote]
ما هم می تونستیم یکی از اینا رو بخریم ولی نخریدیم چرا؟ چون ناو هواپیما بر یک هدف بزرگه همین موشک خلیج فارس که جدیدا رو نمایی شد فکر کردید وظیفش چیه؟

[death-white 1,128]

با تشکر از توضیحات کامل شما
ایا طوفانی بودن دریا باعث بالا و پایین شدن این ناو میشه ؟

[abijoon1 1]

بسيار عالي بود

[alpacino66 11]

اولا از كي ميخريدي خود چين و روسيه هم تا سال ها بعد تو كف اين خواهند ماند داشتن هم به ما نميدادن ثانيا كدوم هواپيما رو روش ميشوندي فكر كنم نصف كل اسكادران هوايي ايران باشه بعدشم زدن اين ها توي شرايط جنگي وقتي با چند ده تا جت و زير دريايي و چند تا اواكس و ماهواره و پيچيده ترين سيستم هاي الكترونيكي ساپورت ميشن ميتونين عكس پايين رو ببينين البته كاملا هم دفاعي نيست براي ما كه هيچي براي روس ها هم شايد دور از ذهن باشه موشك هاي بالستك هم توانايي زدن اهداف متحرك اينجوري رو ندارن بر فرض هم كه بزني فكر ميكني اونا جبران خسارت چند ده ميليارد دلاري خودشون رو با چي از طرف مقابل بگيرن مثل زدن چند تا سد و نيروگاه كه چند تا استان رو از بين ببره
http://www.up.egyup.com/images/93675841943387722922.jpg

بله ميگن توي طوفان ها تا 6 متر سطح عرشه اختلاف ارتفاع داره

[master1986 135]

[quote]اولا از كي ميخريدي خود [color=red]چين و روسيه[/color] هم تا سال ها بعد تو كف اين خواهند ماند داشتن هم به ما نميدادن ثانيا [color=red]كدوم هواپيما رو روش ميشوندي [/color]فكر كنم نصف كل اسكادران هوايي ايران باشه بعدشم زدن اين ها توي شرايط جنگي وقتي با چند ده تا جت و زير دريايي و چند تا اواكس و ماهواره و پيچيده ترين سيستم هاي الكترونيكي ساپورت ميشن ميتونين [color=red]عكس پايين رو ببينين [/color]البته كاملا هم دفاعي نيست [color=red]براي ما كه هيچي براي روس ها هم شايد دور از ذهن باشه[/color] موشك هاي بالستك هم[color=red] توانايي زدن اهداف متحرك اينجوري رو ندارن[/color] بر فرض هم كه بزني فكر ميكني اونا جبران خسارت چند ده ميليارد دلاري خودشون رو با چي از طرف مقابل بگيرن مثل زدن چند تا سد و نيروگاه كه چند تا استان رو از بين ببره [/quote]

alpacino66 سلام دوست عزیز - خوش آمدید
خدمتتون عرض کنم که این سایت در نوع خودش یه دایرتالمعارف نظامی به حساب میاد- اگه یه مقدار وقت بذارین و انجمن های دریایی رو مطالعه کنین ، شاید نقشی در اصلاح تفکر شما بتونه ایفا کنه ، در هر صورت به عنوان ارسال اول خوب نیست که اینجوری کسی رو که بیش از هزار ارسال داره زیر سوال ببرین !!
به قول معروف این جاده آسفالته که منو وشما میریم کسی بودن که قلطک زدن و صافش کردن .
نوع نوشتن این ارسالتون نشون میده که جای زیادی برای پیشرفت دارید!! (منظورم قسمتهای های لایت شدس)

[faanoos 3]

مرسی بابت مقاله خوبتون . واقعا دستتون درد نکنه

[alpacino66 11]

مرسي از راهنماييت قصد جسارت نداشتم

[HUNTER1985 0]

ایول عالی بود.
من مستندش رو دارم ماله نشنال جئوگرافیک هستش خواستم آپلود کنم دیدم 1.5 گیگ هستش

[100 2,717]

سلام

حدود 90 میلیارد دلار هزینه ی ساخت هر کدوم از این ناوهای هواپیما بر هست ، چه جالب ....
اگه یکیش بر فنا بره آبروی نیروی دریای آمریکا بر باد می ره ...

عزیزان این ناوها خودشون در نقش مهاجم هستن ، اگه کشوری بتونه این ناوها رو بزنه یعنی اینکه می تونه با ارتش آمریکا مقابله کنه .... اونوقت آمریکایی ها نمی تونند بیان به قول شما کشور رو با خاک یکسان کنند ... اگه می تونستن که ناوشون با هواپیماهاش و خدمه ش و ناو گروه همراهش بر فنا نمی رفت ....
بحث بمب اتم و موشک های هسته ای هم یه چیز دیگه هست ...

[rpg7 5,945]

[quote]اولا از كي ميخريدي خود چين و روسيه هم تا سال ها بعد تو كف اين خواهند ماند داشتن هم به ما نميدادن ثانيا كدوم هواپيما رو روش ميشوندي فكر كنم نصف كل اسكادران هوايي ايران باشه بعدشم زدن اين ها توي شرايط جنگي وقتي با چند ده تا جت و زير دريايي و چند تا اواكس و ماهواره و پيچيده ترين سيستم هاي الكترونيكي ساپورت ميشن ميتونين عكس پايين رو ببينين البته كاملا هم دفاعي نيست براي ما كه هيچي براي روس ها هم شايد دور از ذهن باشه موشك هاي بالستك هم توانايي زدن اهداف متحرك اينجوري رو ندارن بر فرض هم كه بزني فكر ميكني اونا جبران خسارت چند ده ميليارد دلاري خودشون رو با چي از طرف مقابل بگيرن مثل زدن چند تا سد و نيروگاه كه چند تا استان رو از بين ببره
http://www.up.egyup.com/images/93675841943387722922.jpg

بله ميگن توي طوفان ها تا 6 متر سطح عرشه اختلاف ارتفاع داره[/quote]

اخوی سلام!

قصد جسارت ندارم..ولی ورودتون به باشگاه تبریک میگم..بهتر بود بجای فقط تیک زدن مقررات...اونو اول میخوندین

ضمنا خیلی اعتمادبنفس دارین ها؟؟؟

فکرنکنم که با موشک بالستیک کسی بخواد ناو بزنه معمولا با موشک کروز میزنن..البته اگه ناراحت نشین بهتره برین درمورد موشک بالستیک

مطالعه کنین تا بفهمین که موشک بالستیک با هدایت اینرسایای فقط مخصوص اهداف زمینیه!!

برای زدن یک ناوهواپیمابر که اینهمه سیستم پدافندی ضدموشکی داره(فکرکنم بدونین!)ازموشک بالستیک (با این همه خطای برد)استفاده نمیکنن

برای قسمت آخر جملتون همینو میگم کافیه:

بعد ورود اولین ناوآمریکایی به خلیج فارس به امام گفتن چکار کنیم؟

امام (ره) فرمودند من بجای شما بودم با موشک میزدم..[size=18]چون آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند!![/size]

[Haj_Rezvan 11,197]

[quote]اولا از كي ميخريدي خود چين و روسيه هم تا سال ها بعد تو كف اين خواهند ماند داشتن هم به ما نميدادن ثانيا كدوم هواپيما رو روش ميشوندي فكر كنم نصف كل اسكادران هوايي ايران باشه بعدشم زدن اين ها توي شرايط جنگي وقتي با چند ده تا جت و زير دريايي و چند تا اواكس و ماهواره و پيچيده ترين سيستم هاي الكترونيكي ساپورت ميشن ميتونين عكس پايين رو ببينين البته كاملا هم دفاعي نيست براي ما كه هيچي براي روس ها هم شايد دور از ذهن باشه موشك هاي بالستك هم توانايي زدن اهداف متحرك اينجوري رو ندارن بر فرض هم كه بزني فكر ميكني اونا جبران خسارت چند ده ميليارد دلاري خودشون رو با چي از طرف مقابل بگيرن مثل زدن چند تا سد و نيروگاه كه چند تا استان رو از بين ببره [/quote]
اولا سلام
ثانیا دوست عزیز اگه نمیدونی برو تحقیق کن ما تو سال 1999 تو یک مناقضه برای ناو هواپیما بر شرکت کردیم وبرنده هم شدیم !!! اما به دلیل اینکه مسئولین ضعف این ناو ها رو فهمیده بودند وهمچنین فشار بی امان امریکا خودمونو کنار زدیم وهند بجای ما ناو هواپیما بر رو خرید
در سال 1990 ما خرید هایی از اوکراین کردیم که هرکی بشنوه این شکلی میشه :
در مورد تامین هواپیما هاش هم تو همون زمان هایی که قرار بود این ناو خرید بشه مذکراتی برای su-33 انجام شد وحتی چندتا رو فرستادند به کشور!!!!!!!!!!!
حالا بازم................................