زره الکترومغناطیس

[king-kaveh 487]

[align=right]یکی از پیشرفته ترین فن آوری ها در زمینه زره های غیرفعال "زره های الکترومغناطیسی" هستند. این زره در حال حاضر در مراحل تست نهایی خود در آمریکا تحت پروژه ای به نام ARL قرار دارد.

هدف اصلی طراحی و ساخت این زره مقابله با ضدتانک ها با خرج گود است.
این زره از لحاظ تئوری طرز کار بسیار ساده ای دارد. زره های الکترومغناطیسی از دو صفحه فلزی که تحت ولتاژ بالایی قرار گرفته اند تشکیل شده، میان این دو صفحه از فاصله هوایی و یا انواع زره های کامپوزیتی (غیرهادی) پر شده است و تشکیل یک خازن شارژ شده را میدهد. بعد از برخورد یک سرجنگی با خرج گود و تشکیل جت و نفوذ به لایه میان دو صفحه هادی ولتاژ دو سر خازن از مسیر موج جت تخلیه شده و بر اثر حرارت بسیاری که ایجاد میشود این جت تبخیر شده و در نتیجه امکان نفوذ خود را از دست میدهد.[/align]
[url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=7916&start=15]آشنایی با خرج گود[/url]

تصاویری از این زره:

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/113167_137912377_Electro_magnetni_Armor.jpg[/img]


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/hvdps.jpg[/img]

مزایا:
-قابلیت به کارگیری به روی انواع وسایل زرهی
-قابلیت نصب به صورت مدولار و تعویض سریع
-قدرت به کارگیری در برابر شلیک های پیاپی

معایب:
-نیاز به منبع الکتریکی با ظرفیت بالا
-مشخص نبودن قدرت دفاع در برابر انواع دیگر تسلیحات به ویژه کلاهک های انرژی جنبشی

*طرح هایی برای به کارگیری این نوع زره در ناوهای جنگی و به ویژه ناوهای هواپیمابر نیز وجود دارد.

[url=http://www.baesystems.com/ProductsServices/l_and_a_gs_electromag_armor.html]منبع[/url]

[sina12152000 59]

لطفا لینک منبع را ارسال کنید.

[ALI 5,626]

[color=darkblue]با تشکر از کاوه و آقا رضای عزیز

آقا رضا با اجازه شما منبع بررسی شد و تاپیک منتقل شد .


========================


طرح جالبی است ولی به نظرم ایراد بزرگ آن ساپورت الکتریکی آن است که در حالت شارژ نگه داشتن این خازن بزرگ کار بسیار دشواری است و نیاز به یک منبع تغذیه بزرگ دارد که عملا جای زیادی اشغال می کند و وزن زیادی هم دارد .

به نظر من در برابر APFSDS ها هم نمی تواند مقاومت کند ، اما به هر حال APFSDS ها تهدیدات همیشگی نیستند .

اما اگر نقطه ضعف بزرگ آنرا ( ساپورت الکتریکی ) در نظر نگیریم ، طرح بسیار جالب و مطمئنی است و می تواند امنیت خودرو را به طور قابل توجهی تامین کند . [/color]

[Stuka 8,826]

خيلي جالب بود کاوه جان ممنون .
البته با آمدن خازن هاي جديد سراميکي تا ظرفيت چند فارد مشکل ذخيره سازي تا اندازه اي حل شده ,در حالت نظري هم اگر شما خازن رو شارژ کنيد و بارها روي دو صفحه زره باشند ساعت ها طول خواهد کشيد تا باز الکتريکي ذخيره شده تخليه بشه( بيشتر از دهها ساعت) و مشکل خاصي از اين بابت نيست ....

[ALI 5,626]

[color=darkblue]ولی جناب اشتوکا اگر چند گلوله ضد تانک به صورت متوالی به زره برخورد کند ، در این صورت در صورت برخورد گلوله اول خازن تخلیه می شود و در صورت برخورد گلوله های بعدی نمی تواند خطر آنها را دفع کند ،

همچنین نیروی الکتریسیته لازم برای زره دو لایه که چندین متر مربع مساحت دارد را نمی توان صرفا با خازن تامین کرد ، خازنی که بتواند این مقدار الکتریسیته را در خود ذخیره کند نیز جای زیادی را اشغال خواهد کرد .

پس می بایست یک منبع الکتریسیته دائمی بر روی این زره برقرار باشد که در صورت دشارژ خازن ، بلافاصله آنرا شارژ کند ، در غیر این صورت زره قابلیت اطمینان خود را از دست می دهد .[/color]

[RezaKiani 1,919]

از موتور خود تانک می شه برای شارژ این خازنها نیرو گرفت. در ضمن در صورت برخورد چند تا گلوله هم مشکلی پیش نمی یاد مگه اینکه گلوله اول دو صفحه خازن رو به هم بدوزه که فکر نکنم همچین اتفاقی بیافته. در تئوری جواب میده باید ببینیم تو عمل چی میشه

[Stuka 8,826]

[quote]ولی جناب اشتوکا اگر چند گلوله ضد تانک به صورت متوالی به زره برخورد کند ، در این صورت در صورت برخورد گلوله اول خازن تخلیه می شود و در صورت برخورد گلوله های بعدی نمی تواند خطر آنها را دفع کند ،
[/quote]

بله درسته, بنده هم منظورم در حالت قبل از برخورد يک پرتابه بود ,و گرنه اگر خازن تخليه شود به مدت زمان بسته به ظرفيت خازن و قدرت منبع تغزيه خود زره پوش لازم است تا دوباره شارژ مجدد شود
...


[quote]همچنین نیروی الکتریسیته لازم برای زره دو لایه که چندین متر مربع مساحت دارد را نمی توان صرفا با خازن تامین کرد ، خازنی که بتواند این مقدار الکتریسیته را در خود ذخیره کند نیز جای زیادی را اشغال خواهد کرد .
[/quote]

باز هم از لحاظ نظري فرقي بين صفحات با سايز متفاوت نيست , يعني بدين معني که مثلا اگر يک خازن يک فارد با ولتاژ صد ولت شارژ شود , و به دو صفحه فلزي با مساحت ده سانتي متر مربع وصل شود و چه همين خازن به دو صفحه به مساحت ده متر مربع وصل شود, انرژي يکساني براي شارژ خازن در هر دو حالت نياز هست .هر چند افزايش سطح زره باعث اندکي زودتر تخليه شدن خازن ميگردد ...

منتها همان طور که فرموديد در صورت برخورد يک موشک و تخليه خازن ها, زره بايد قابليت شارژ سريع خازن رو داشته باشه که اين در عمل احتياج به يک منبع تغزيه بزرگ و سنگين داره .....

[faanoos 3]

به نظر من به اگه بشه از این زره نوع بسیار قدرتمندی رو ساخت خیلی به درد ناوچه و ناو های جنگی می خوره

[tomcatsparrow 1]

مطمئنا هزینه بره

ولی طرح درستیه

[king-kaveh 487]

هر چند جایی ندیدم به این نکته اشاره شده باشه،اما حدس خود من اینه که این زره از یک خازن تشکیل نشده ، به عنوان مثال زره از چندین خازن که به صورت سلولی در کنار هم قرار گرفتن و هر کدوم یک سطح کوچیکی رو محافظت میکنند تشکیل شده، که در این صورت زره به این زودی ها دشارژ نمیشه و نیاز به شارژ مجدد کمتری داره
در ضمن با هر برخورد کلاهک از لایه اول عبور میکنه و تقریبا میشه گفت بر اثر این نفوذ به لایه اول و جریان اتصال کوتاه ایجاد شده هر کدوم از اون سلول ها یک بار میتونن در برابر نفوذ مقاومت کنن! و اگه ما این سلول ها رو در ابعاد کوچیک بسازیم احتمال این که دقیقا دو بار موشک به یک سلول بخوره خیلی پایین میاد!
فقط میمونه بحث این که حداقل انرژی لازم برای عملکرد این سیستم چه قدره و تا چه حد میتونیم خازنها رو کوچیک کنیم.
این یه مقاله در مورد سیستم شارژ این زره ها
[url=http://www.dtic.mil/ndia/11ground/ford.pdf]PFN SUPPLY[/url]

[embassador 3]

با سلام.
تا اونجايي كه من از فيزيك دبيرستان يادم مونده، شارژ خازن ها به كيفيت ديواره هاش بستگي داره! وقتي مثلا يه سرجنگي به ديواره اول برخورد و اونو سوراخ كنه و وارد جريان مغناطيسي بشه، خب اون لايه چطور قراره ترميم بشه؟
و دوم اينكه هر خازني تا حدي شارژ ميشه، ميزان شارژ اين خازنها، بدون در نظر گرفتن منبع مولدش، تا چه سر جنگي رو ميتونه پوشش بده؟ يعني هر موشكي تو اين ميدون مغناطيسي ايجاد شده،‌لزوما خنثي ميشه؟
و اينكه اگه موشكهاي پرتاب شونده به سمت اين زره، پيش از برخورد مثلا يه فلز، يه دستگاه مغناطيس جذب كن رو وارد اين خازن كنن و انرژي اونو دشارژ كنن و بعد خودشون به سمت هدف برن، اين مسئله ممكن هست؟
بعلاوه دو صفحه فلزي ايجاد كننده هادي و اون عنصر غير هادي مابين دوصفحه، وزن دارند، اين زره در چه ابعادي ساخته ميشه تا كل يك تانك يا نفر بر يا خودرو رو پوشش بده و اين وزن روي كاراييش اثر منفي نداشته باشه؟
اصلا جنس عنصر غير هاديشون چيه؟ چقدر بار مغناطيس ايجاد ميكنه تا يه سرجنگي مثل جاولين رو بگيره؟

[Stuka 8,826]

[quote]با سلام.
تا اونجايي كه من از فيزيك دبيرستان يادم مونده، شارژ خازن ها به كيفيت ديواره هاش بستگي داره! وقتي مثلا يه سرجنگي به ديواره اول برخورد و اونو سوراخ كنه و وارد جريان مغناطيسي بشه، خب اون لايه چطور قراره ترميم بشه؟
و دوم اينكه هر خازني تا حدي شارژ ميشه، ميزان شارژ اين خازنها، بدون در نظر گرفتن منبع مولدش، تا چه سر جنگي رو ميتونه پوشش بده؟ يعني هر موشكي تو اين ميدون مغناطيسي ايجاد شده،‌لزوما خنثي ميشه؟
و اينكه اگه موشكهاي پرتاب شونده به سمت اين زره، پيش از برخورد مثلا يه فلز، يه دستگاه مغناطيس جذب كن رو وارد اين خازن كنن و انرژي اونو دشارژ كنن و بعد خودشون به سمت هدف برن، اين مسئله ممكن هست؟
بعلاوه دو صفحه فلزي ايجاد كننده هادي و اون عنصر غير هادي مابين دوصفحه، وزن دارند، اين زره در چه ابعادي ساخته ميشه تا كل يك تانك يا نفر بر يا خودرو رو پوشش بده و اين وزن روي كاراييش اثر منفي نداشته باشه؟
اصلا جنس عنصر غير هاديشون چيه؟ چقدر بار مغناطيس ايجاد ميكنه تا يه سرجنگي مثل جاولين رو بگيره؟[/quote]

توجه داشته باشيد که اين عملکرد اين زره ارتباطي به مغناطيس و نيروي مغناطيسي ندارد , همچنين خود صفحات زره تشکيل دهنده خازن نيست, بلکه خازن قسمتي جدا از خود زره است و تنها دو صفحه زرهي به دو سر خازن متصل ميشود .بار الکتريکي درون خازن ذخيره ميشود نه صفحات زرهي !
اتفاقي که ميفته اين هست که در حالت عادي خازن در حالت شارژ شده قرار دارد ,خازن و دو صفحه زرهي تشکيل يک مدار الکتريکي را مي دهند که عملا قطع است زيرا دو صفحه زرهي به هم اتصال ندارد . وقتي سر جنگي يک موشک منفجر ميشود ,سر جنگي( در واقع خرج گود )سر جنگي بصورت يک ميله نازک تشکيل شده از مس مذاب به درون زره نفوذ ميکند, هنگامي که جت خرج گود حاصل از انفجار به صفحه دوم ميرسد, به علت رسانا بودن مس مذاب هر دو صفحه به هم وصل مي شوند در واقع اتصال کوتاه ميشنود و بار خازن از طريق مدار برقرار شده تخيله ميگردد ,منتها چون مقدار اين بار زياد است ,عملا ميتواند بيشتر از هزار آمپر براي کسري از ثانيه باشد , اين شدت جريان لحظه اي باعث بخار شدن فوري مخروط مسي حاصل از انفجار ميشود ! و عملا انفجار خنثي ميشود .
در شکل زير در حالت A خازن شارژ شده به دو صفحه زرهي متصل مي باشد ,منتها مدار قطع است و راهي براي تخيله خازن وجود ندارد. در شکل B خرج گود حاصل از انفجار سر جنگي موشک باعث اتصال دو صفحه به يک ديگر و برقراري مدار و تخيله خازن ميگردد که خود باعث بخار شدن جت خرج گود نفوذي ميگردد.


[img]http://azkojatakoja.persiangig.com/earmor.jpg[/img]

حتما شاهد آتش گرفتن يا ذوب شدن سيمهايي بوديد که جريان بيشتر از حد مجاز از آنها مي گذشته ,همين باطري ماشين, اگر دو سرش رو با يک سيم مثلا با ضخامت يک مداد به هم وصل کنيد, سيم درجا ذوب ميشود !!! البته اين کار رونکنيد, چون باعث انفجار باطري ماشين ميشه
................!

[majid811 2]

جالب بود ممنون

[asori 184]

سلام به دوستان
نکته اول :این طور که من از این مقاله فهمیدم بر اساس دشارژ خازن عمل می کنه و مغناطیس در اون نقشی نداره و نمی دونم چرا گفتن زره الکترمغناطیس!!!
نکته دوم: امکان این که این عمل یعنی همین دشارژ خازن باعث حفاظت زره بشه خیلی کمه
نکته سوم: اگه بقایای راکت باعث اتصال کوتاه بشه که دیگه اون سلول به درد نخواهد خورد
نکته چهارم : قوس الکتریکی باعث جوش خوردن می شه و همچنین استهلاک شدید صفحات موازی
نکته پنجم: دوستان شما تا حالا خازن ساختین؟ من سعی کردم درست کردن خازن سادست اما واسه داشتن خاصیت خازنی مناسب برای این کار دو صفحه موازی با این فاصله صفحات از هم نیاز به ولتاژ بسیار بالاست تامین این ولتاژ واسه زره مشکله

[Stuka 8,826]

[quote]کته پنجم: دوستان شما تا حالا خازن ساختین؟ من سعی کردم درست کردن خازن سادست اما واسه داشتن خاصیت خازنی مناسب برای این کار دو صفحه موازی با این فاصله صفحات از هم نیاز به ولتاژ بسیار بالاست تامین این ولتاژ واسه زره مشکله
[/quote]

قبلا اشاره کردم صفحات اصلا نقشي در ذخيره بار و شارژ خازن ندارند, خازن اين سيستم
کلا يک قطعه جداگانست ...