آشنایی با انواع بمب ها

[SHAHRZAD 52]

[b]

[color=red]بمب هیدروژنی :[/color]
در بمب مهيب هيدروژني، بر خلاف بمب اتمي كه از تكنيك شكافت براي انفجار استفاده مي‌كند،‌ از روش جوش هسته‌اي براي انفجار استفاده مي‌شود.
از آنجايي كه اين بمب براساس همجوشي هسته‌هاي دوتريوم (H21) و تريتيوم (H31) ايزوتوپ‌هاي هيدروژن عمل مي‌كند، به بمب هيدروژني معروف شده است.
براي اينكه واكنش گداخت صورت گيرد، انرژي جنبشي هسته‌هاي شركت‌كننده بايد به اندازه‌اي باشد كه آنها بتوانند بر دافعه الكترواستاتيكي بين پروتون‌هاي درون دوتريوم و تريتيوم غلبه كنند.
همين باعث مي‌شود كه نيروهاي جاذبه قوي‌تر، ولي كوتاه برد هسته‌اي نقش برتر را بر عهده بگيرند.
انرژي جنبشي مورد نياز،‌ متناظر با دماي 108 درجه كلوين است كه به سهولت در انفجار بمب اتمي (شكافتي) قابل حصول است.
دماي زياد اگرچه لازم است،‌اما كافي نيست. زيرا در صورتي كه فشار فوق‌العاده زيادي بر مخلوط دوتريوم- تريتيوم اعمال نشود، نتيجه حاصل را كه بمب شكافتي تقويت شده مي‌نامند، حاصل نخواهد شد.
مشكل ايجاد همزمان دماي زياد و فشار زياد؛ مانع عمده‌اي بر سر راه اختراع بمب هيدروژني بود. در سال 1951 پس از چند اقدام ناموفق، استينسلاو آلام رياضيدان و ادواردتلر فيزيكدان با همكاري يكديگر توانستند اين معما را حل كنند.

در حالي كه برخي از جزئيات اين مسأله هنوز شديداً سري باقي مانده، خصوصيات كلي بمب هيدروژني كاملاً شناخته شده است.
بمب هيدروژني در واقع يك بمب اتمي است كه در مركز آن ايزوتوپ‌هاي سنگين هيدروژن دوتريوم و تريتيوم و يا فلز بسيار سنگين ليتيوم قرار دارد. بمب اتمي به عنوان چاشني شروع‌كننده واكنش است.
با انفجار بمب اتمي دمايي معادل ده‌ها ميليون درجه كلوين در مركز توده سوخت ايجاد مي‌شود، همين دماي بالا سبب تحريك اتم‌هاي سبك شده و آنها را با هم جوش مي‌دهد.
در اثر جوش هسته‌اي اتم‌هاي سبك با يكديگر، انرژي بسيار زيادي توليد مي‌شود. به همين دليل است كه در موقع انفجار يك بمب هيدروژني (گداختي) دو قارچ مشاهده مي‌شود، قارچ اول مربوط به شكست اتم‌هاي اورانيوم يا پلوتونيوم است و قارچ دوم مربوط به پديده جوش اتم‌هاي سبك با يكديگر است كه به مراتب از قارچ اول بزرگ‌تر و مخرب‌تر است.
واكنشي كه در خورشيد اتفاق مي‌افتد، نتيجه همجوشي ايزوتوپ‌هاي سنگين هيدروژن با يكديگر است. لازم به يادآوري است كه دماي دروني خورشيد چند ميليون درجه است.
در حالي كه دماي سطح آن 6000 درجه است. اگر روزي ذخيره هيدروژن خورشيد تمام شود زمان مرگ خورشيد فرا مي‌رسد، البته زمان مرگ خورشيد را 5 تا 6 ميليارد سال ديگر پيش‌بيني مي‌كنند.
نخستين آزمايش بمب هيدروژني يا به عبارتي ديگر گرما- هسته‌اي با اسم رمز مايك در نوامبر سال 1952 در جزيره كوچكي به نام الوگالب در مجاورت اني وتاك در جزاير مارشال انجام شد.
وزن تجهيزات به كار رفته در اين انفجار شامل دستگاه‌هاي تبريد به بيش از 65 تن مي‌رسيد. از آنجايي كه در اين سيستم مستقيماً از ايزوتوپ‌هاي دوتريوم و تريتيوم مايع استفاده مي‌شد، به آن لقب بمب خيس داده بودند.
شدت انفجار معادل 4/10 مگاتن،‌ تي.ان.تي بود نتايج انفجار بسيار هراسناك بود. قطر گوي آتشين حاصل از اين انفجار به 5كيلومتر رسيد، به طوري كه جزيره الوگالب تقريباً تبخير شد و حفره‌اي به عمق 800 متر و شعاع دهانه 3 كيلومتر بر جاي ماند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/I14-06-hbomb%7E1.jpg[/img]

اما قدرتمندترين بمب هيدروژني كه تا كنون منفجر شده است، با نام تزار و با اسم رمز ايوان در 14 هفته با رهبري فيزيكدان معروف شوروي سابق با نام خاريتون و با مشاركت آندره ساخاروف معروف طراحي شد.
اين طراحي براي انفجاري به شدت 100 مگاتن تي.ان.تي در نظر گرفته شده بود، حال آن كه قدرت مدل ساخته شده براي كاهش اثرات آن به نصف كاهش يافته بود. شوروي سابق از بزرگترين بمب‌افكن آن دوران خود يعني توپولف- 95 براي پرتاب اين بمب 27 تني استفاده كرد.
به دليل مشكلات عديده در حمل اين بمب بزرگ و سنگين، بمب را از ارتفاع 11 هزار متري و با يك چتر 800 كيلوگرمي توسط خلبان معروف روسي دورنانتسف بر روي جزيره ناوايا- زمليا پرتاب كردند و آن را تبديل به جهنم كردند.
از پيامدهاي اين انفجار هولناك، كورچاتف از دانشمندان برجسته هسته‌اي شوروي سابق مجبور به كناره‌گيري از پژوهشي درباره تسليحات هسته‌اي شد. بر اثر انفجار بمب تزار گوي داغ بسيار بزرگي تشكيل شد كه از فاصله 1000كيلومتري به وضوح قابل مشاهده بود.
ارتفاع ابر قارچي شكل ناشي از انفجار به 64 كيلومتر رسيد و موجودات زنده در فاصله 100كيلومتري محل انفجار دچار سوختگي نوع سوم شدند. انفجار و صداي آن به حدي بود كه در فنلاند شنيده شده و حتي باعث شكستن شيشه‌هاي منازل شد.
ميزان انرژي آزاد شده معادل 1017×1/2 ژول بود كه معادل يك درصد انرژي است كه خورشيد در زمان معادل يعني 8-10×9/3 ثانيه توليد مي‌كند.
يك نكته ديگر كه بايد به آن توجه داشت اين است كه انرژي آزاد شده از يك انفجار هيدروژني بسيار بيشتر از انفجار يك بمب اتمي است، زيرا براي اندازه بمب‌هاي اتمي يك حد بالا وجود دارد كه در ماوراي آن قدرت تخريبي اين بمب‌ها خيلي بيشتر نمي‌شود، به علت آن كه ماده شكافت‌پذير آنها پيش از آنكه بتواند دچار شكافت شود،‌ پراكنده مي‌گردد، اما براي بمب‌هاي هيدروژني چنين حدي وجود ندارد، بنابراين قدرت تخريب آن نامحدود است.
تكنيك همجوشي هسته‌اي در آينده شايد موجب توليد برق توسط نيروگاه‌هاي گداخت شود. در حال حاضر چندين كشور پيشرفته دنيا، در كشور فرانسه در حال ساخت نخستين نيروگاه گداخت با نام Iter مي‌باشند كه در صورت موفقيت‌آميز بودن پروژه افق جديدي بر روي چشم جهانيان در زمينه به دست آوردن انرژي پاك، ارزان و لايزال گشوده خواهد شد.

-----------------------------------------------------------------------------
منبع : وبلاگ ارتش سری ایران
http://spadana110.blogfa.com/8705.aspx[/b]

[SHAHRZAD 52]

[b]یک بمب الکترو مغناطیسی سلاحی است که از وابستگی عمیق انسان به برق بهره می بردوبر همین اساس طراحی شده است.با به کارگیری یک نمونه از این بمب های الکترومغناطيسی در یک منطقه ،ژنراتورها از کار خواهند افتاد،موتور اتومبیل ها دیگر روشن نخواهند شدوحتی امکان برقراری ارتباط تلفنی نیز وجود نخواهد داشت.به عبارت دیگریک بمب الکترومغناطيسی اساسی وپیشرفته ی بزرگ می تواند یک شهر را از نظر امکانات وتجهیزات زندگی ،200سال به عقب برگرداند

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/18203-emps_bom.jpg[/img]

ارتش ایالات متحده از سال ها پیش ،ایده ی بمب های الکترو مغناطیسی را دنبال می کرده است وخیلی ها معتقدند هم اکنون چنین جنگ افزاری در زرادخانه ی این کشور موجود است.همچنین تروریست ها می توانند با
ساخت بمب های الکترومغناطيسی ساده وباتکنولوژی پایین،خطری برای کشورها به حساب آیند
اساس کار بمب الکترومغناطيسی (ایی ام پی) یا به طور کامل تر(الکترومگنتیک پالس) یک سلاح با پالس الکترو مغناطیس که آن را می نامندتقریبا ساده است ،اینگونه بمبها جهت غلبه بر
جریان برق ،توسط یک میدان الکترومغناطیسی قوی طراحی شده اند.همه میدانیم که یک میدان الکترومغناطیسی به خودی خود ،اثر خطرناکی ندارند .سیگنال های رادیویی که امواج اف ام،ای ام،تلویزیون ومکالمات موبایل را مخابره می کنند تماما الکترو مغنا طیسی هستند.
یک فرستنده ی رادیویی ساده ، توسط ایجاد نوسان در جریان برق عبوری از یک مدار ،ایجاد میدان مغناطیسی می کند.این میدان می تواند دریک رسانای دیگر همچون آنتن رادیو، جریان الکتریکی به وجود آورد.اکر سیگنال الکتریکی نوسان دار ،اطلاعات به خصوصی را نمایش دهد ،گیرنده می تواند آنها را کشف واجرا نماید.یک مخابره ی رادیویی ضعیف تنها جریان الکتریکی مورد نیاز جهت انتقال سیگنال به یک گیرنده را تامین خواهد کرد .ولی اگر قدرت سیگنال یا همان میدان الکترومغناطیسی را به شدت افزایش دهیم ، می تواند جریان برق بسیار بزرگتری به وجود آوردجریان برق بزرگ ایجاد شده توسط این عمل ،باعث سوختن اجزای نیمرسانای رادیو خواهد شد و آن را از کار خواهد انداخت .البته کوچکترین نگرانی شما از این حادثه ،خرید یک رادیوی جدید خواهد بود.
میدان مغناطیسی قوی نوسان دار می تواند جریان برق بسیار بزرگی را در هر جسم رسانای دیگر ایجاد نماید.این آنتن های اتفاقی وغیر عمد ،می توانند جریان برف را به تمامی وسایل برقی در ارتباط با خود انتقال دهند.مثلا یک شبکه ی کامپوتری عظیم را در نظر بگیرید که توسط خطوط تلفن با یکدیگر در ارتباط هستند.در این صورت با به وجود آمدن جریان عظیمی در خطوط تلفن،تمامی شبکه نابود خواهد شد.یک موج بلند خیلی بزرگ می تواند وسایل نیمه رسانا را بسوزاند،سیم کشی ها را ذوب کند،باتری ها را از بین برده وحتی ترانسفورماتورها را منفجر نماید.
طرح تولید جنگ افزارهای «ای ام پی» از مدت ها مطرح بوده استاز دهه ی 1960 تا 1980 میلادی ،نگرانی آمریکا حمله ی «ای ام پی» اتمی بود.این نگرانی به سال 1950 میلادی وتحقیقات بر روی بمب های اتمی باز می گردد. زمانی که انفجار اتمی آزمایش بر فراز اقیانوس آرام ،باعث قطع روشنایی خیابان های بخش هایی از هاوایی در صدها کیلومتر دورتر شد و اختلالاتی را در تجهیزات رادیویی پیرامون خود وتا شعاع بزرگی که حتی استرالیا را در بر می گرفت ؛ به وجود آورد.تحقیقات محققین در آن سالها نشان داد که فوتون هایی که توسط اشعه ی گاما به دست آمده از انجار اتمی شدید پراکنده شده بودند با تعداد بیشماری از الکترونهایی که از اکسیژن ونیتروژن در اتمسفر آزاد شده بودند برخورد کرده واین سیل بزرگ الکترونی فعل وانفعالاتی را نیز با میدان مغناطیسی زمین انجام داده وبدین وسیله جریان الکتریکی نوسان داری ایجاد نموده که باعث بوجود آمدن میدان مغناطیسی قدرتمندی شده بود.این پالس الکترو مغناطیسی ایجاد شده ،جریان الکتریکی قدرتمندی را در مواد رسانای موجود در دامنه ی وسیعی از انفجار صورت گرفته ،ایجاد کرده بود که باعث از کار افتادن برخی وسایل برقی شده بود.
در طول جنگ سرد ،بیشترین بیم ایالات متحده از شوروی سابق ،فرستادن موشک اتمی به ارتفاع 50 کیلومتری از سطح شهرهای مهم آمریکا ومنفجر ساختن آن بود که باعث از کار افتادن تمامی تجهیزات برقی در اکثر نقاط این کشور می شدولی چنین حادثه ای هیچگاه رخ نداد
امکان استفاده ی برخی کشورها از چنین سلاحی ، هنوز هم وجود دارد ولی این گونه سلاحها جای خود را به جنگ افزارهای غیر اتمی چون بمب الکترومغناطيسی داده اند.البته این گونه از«ای ام پی» ها نمی توانند دامنه ی عملیاتی«ای ام پی»های اتمی را داشته باشند ولی جهت فلج کردن موضعی نیروهای دشمن(مثلا در یک عملیات و...)می توانند بسیار کارآمد باشند .به احتمال زیاد ،ایالات متحده از جنگ افزارهای «ای ام پی»در زرادخانه ی خود بهره مند است.ولی نوع این بمب ها برای هیچکس مشخص نیست.بر اساس برخی گزارشات ،اکثر تحقیقات این کشور بر سر ساخت مدل «اچ پی دبلیو اس»این بمب هاست.مدل «اچ پی دبلیو اس »یا به طور کامل تر« های پاور میکرو ویوز »گونه ی بسیار قدرتمندتر همان مایکروویوهای موجود در آشپزخانه هاست که می توانند پرتو متمرکزی از انرژی مایکروویو تولید نمایند.چنین جنگ افزاری احتمالا می تواند بر روی موشک های کروز قابل نصب باشد .البته مدلهای ساده تری از بمب های الکترومغناطيسی نیز در جهان وجود دارد که از آن جمله می توان «اف سی جی » را نام برد.این بمب از یک لوله ی حاوی مواد محترقه در داخل یک سیم پیچ مسی تشکیل یافته است لحظه ای قبل از انفجار ماد شیمیایی محترقه که از قسمت انتهای لوله به سمت جلو صورت می گیرد؛سیم پیچ مسی موجود در آن توسط تعداد کثیری از خازن ها انرژی گرفته ویک میدان الکترو مغناطیسی ایجاد می نماید. [/b]

---------------------------------------------------------------
http://myswastika.blogfa.com/post-147.aspx

[SHAHRZAD 52]

[b]بمب ساعتی بمبی است که زمان انفجار آن با ساعت یا وسیله‌ای زمان‌سنج، تعیین و تنظیم می‌شود. اجزای آن باتری، چاشنی، خرج انفجاری، و زمان سنج است.

تایمر :در بمبها ی ساعتی دونو ع تایمر بکار می‌رود
الف:الکتریکی

ب:دست ساز( مکا نیکی یا الکتریکی ) نحوه عملکردآنها که همان برقراری ارتباط الکتریکی درزمان معین بین باطری وچاشنی الکتریکی است با هم یکسان است.

چاشنی الکتریکی:در این نوع چاشنی از جریان الکتریکی برای فعال کردن خرج اولیه استفاده می‌شود. هر چاشنی الکتریکی ازسه قسمت اصلی ساخته شده که عبارت‌اند از:
الف:المنت

ب:خرج که از دو قسمت :

۱- خرج اولیه فولمینات جیوه یا استون پروکسید است.که جزء مواد حساس طبقه بندی می‌شوند.

۲-خرج ثانویه که معمولاً از پتن که نیمه حساس است استفاده می‌شود.

ج:لوله باریک فلزی

مواد منفجره: که بسته به نوع مصرف و مصرف کننده متغیراست مثلا:TNTیاC۴ یا باروت وغیره.
باطری

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D8%B3%D8%A7%D8%B9%D8%AA%DB%8C.jpg[/img]


-----------------------------------------------------
منبع : ویکی پدیا [/b]

[SHAHRZAD 52]

[b] بمب های خوشه ای از لحاظ تکنيکي جزو سلاح هاي متعارف محسوب مي شوند اما در ميدان نبرد همانند سلاح هاي نامتعارفي چون سلاح هاي شيميايي مي توانند موجب کشتار وسيعي شوند. چنانچه اين بمبها درست عمل کنند مي توانند در وسعتي به اندازه 10 برابر زمين فوتبال هرکسي را کشته يا مجروح سازند، عملا اين بمب ها چرخ گوشتهاي هوايي هستند و هر چيزي را در سر راه خود خرد مي کنند.بمب خوشه ای به عنوان مهمات ضد نفر به کار می رود و از یک پوسته اصلی تشکیل یافته که حاوی تعداد زیادی بمب های کوچک شبیه نارنجک است. انفجار بمب اصلی باعث رها شدن و پراکنده شدن بمب های کوچک در محیط اطراف می شود .


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D8%AE%D9%88%D8%B4%D9%87_%D8%A7%DB%8C.jpg[/img]

بمب خوشه ای، بمبی با پوسته نازک است که از هواپیما یا توسط توپخانه پرتاب می شود و بمبهای کوچکی از آن به بیرون پرتاب می شود. نقش اصلی آن کشتار سربازان دشمن می باشد. اگرچه بمب های خوشه ای ویژه ای برای عمل بر علیه باند فرودگاه، ادوات زرهی و بمب های خوشه ای مین پخش کن نیز طراحی شده اند.
سیر تکامل:
بمب های خوشه ای توسعه یافتند تا کارایی حملات هوایی را به ویژه در برابر اهداف کوچک مانند افراد بهبود بخشند. یک بمب منفرد، کمتر برای این منظور قابل استفاده است چرا که ناحیه کمی را پوشش می دهد و کارایی آن به دقت نشانه گیری هنگام پرتاب بستگی دارد. عمل یک بمب خوشه ای مانند چهل پاره است، یعنی منطقه وسیع تری را توسط تعداد بیشتری از بمب های کوچک پوشش می دهد.
اولین بمب خوشه ای که عملیاتی شد، اس دی 2 آلمانی بود که به صورت کلی بمب پروانه ای اطلاق و نامیده می شود. این بمب در جنگ جهانی دوم بر علیه اهداف نظامی و غیر نظامی به کار گرفته شد. تکنولوژی ساخت آن به صورت مستقل در کشورهای آمریکا، روسیه و ایتالیا توسعه داده شد. بمب خوشه ای –در انواع گوناگون- اکنون به عنوان یکی از جنگ افزارهای استاندارد هوا پرتاب در بسیاری از کشورها درآمده است.

گلوله های توپخانه نیز از چنین قاعده ای پیروی می کنند. آنها را به صورت نوعی گلوله "مهمات متعارف اصلاح شده" می نامند. اسم عامیانه بمب خوشه ای در ارتش آمریکا –به خاطر تعداد زیاد انفجاراتی که بوجود آورده است- ترقه است.

انواع بمب خوشه ای:
یکی بمب خوشه ای به صورت ساده پوسته ای توخالی است که محتوی 3 تا 200 بمب کوچک می باشد. بمب های کوچک ممکن است که دارای چترهای کوچک یا بالچه ای برای کاهش سرعت سقوط باشند تا هواپیما بتواند آن را در ارتفاع کم رها کرده و فرار کند.

بمب های خوشه ای ضد نفر به صورت انفجاری ساخته می شوند تا بتوانند نفرات را از بین ببرند و اهداف بدون زره را نابود کنند. بمب های خوشه ای ضد زره دارای گل میخ هایی با خرج مخروطی شکل هستند که بتوانند زره تانک ها و زره پوشها را سوراخ کند. بمب های خوشه ای ضد باندهای فرودگاه اغلب به نحوی طراحی شده اند که می توانند قبل از انفجار در آسفالت فرو بروند. این امر به آنها اجازه می دهد تا سطح باند را خرد و پر از چاله چوله کنند. بمب های خوشه ای مین پخش کن در هنگام سقوط منفجر نمی شوند بلکه محموله خود را مانند یک میدان مین پخش می کنند تا بمب های کوچک بعدا منفجر شوند.

بمب های خوشه ای آتش زا –که بمب های آتشین نیز نامیده می شوند- برای ایجاد آتش سوزی طراحی شده اند؛ اما اغلب این گونه بمب ها دارای ترکیباتی از بمب های ضدنفر و ضد زره می باشند. این گونه از بمب های خوشه ای به صورتی گسترده توسط دو طرف در بمباران های استراتژیک جنگ جهانی دوم بکار گرفته شد.

در طی دهه 50 و 60 میلادی، آمریکا و شوروی سابق بمب های خوشه ای را برای به خدمت گرفتن سلاح های شیمیایی طراحی کردند که از گازهای مرگبار مانند سارین یا گاز اشک آور پر شده بودند. اگرچه فشارهای بین المللی استفاده از این جنگ افزار را ممنوع ساخته است. اما هر دو کشور دارای ذخایر سلاح های شیمیایی در زرادخانه خود هستند.

بمب خوشه ای ضد برق –سی یو 94- اولین بار توسط آمریکا در جنگ داخلی کوزوو بکار گرفته شد. این بمب ها شامل مهمات مخصوص فنی هستند. هر بمب دارای خرج اندکی است که رشته های رسانا –فیبر کربن یا آلومینیوم که با پشم شیشه پوشیده شده اند- را پراکنده می کند. هدف آنها از کار انداختن و ضربه زدن به خطوط انتقال نیرو –بوسیله ایجاد اتصال کوتاه بین خطوط فشار قوی یا در پست های برق فشار قوی- می باشد. در اولین حمله؛ این بمب ها 70 درصد توان الکتریکی صربستان را از بین بردند. گزارش شده است که 500 نفر به مدت 15 ساعت بکار گرفته شده اند تا محوطه یک پست برق را از این رشته ای رسانا پاکسازی کنند.

بمب های خوشه ای مدرن اغلب چند منظوره هستند و از بمب های ضد نفر، ضد زره و ضد فلز در آنها به صورت ترکیبی بکار رفته است.

یک مسیر قابل پیشرفت در طراحی بمب های خوشه ای، ساخت بمب خوشه ای باهوش است که از مدارات راهنما استفاده می کند و به اهداف خاصی –معمولا اهداف زرهی- حمله می کند. بعضی از انواع جدید این گونه بمب ها عبارتند از بمب آمریکایی سی بی 97 که در جنگ داخلی کوزوو و جنگ دوم خلیج فارس بکار رفت و فیوزهای آن مجهز به سنسور هستند. بمب های خوشه ای ضدزره ممکن است که اگر هدفی را نیافتند، پس از برخورد با زمین به صورت خود به خود منفجر شوند تا در تئوری خطر آسیب موازی به اهداف غیر نظامیان از بین برود. محدودیت این گونه بمب ها در قیمت آنها است. بمب های هوشمند چندین بار از بمب های خوشه ای معمولی که قیمتی اندک دارند و به سادگی ساخته می شوند گران تر هستند.

بسیاری از سازمان ها و افراد مانند صلیب سرخ و سازمان ملل به صورتی جدی با بکار بردن بمب های خوشه ای مخالف هستند چرا که غیر نظامیان زیادی تا به حال طعمه این گونه بمب ها شده اند. تهدید ویژه این سلاح برای غیر نظامیان به دو صورت مطرح می شود: اول اینکه آنها محدوده خیلی وسیعی را پوشش می دهند و ممکن است در ناحیه ای که بمب رها شده است هم اهداف نظامی و هم مناطق غیر نظامی واقع شده باشند. منطقه ای که توسط این بمب ها پوشیده می شود می تواند به بزرگی 2 یا 3 زمین فوتبال باشد. این خصوصیت بمب های خوشه ای به ویژه هنگامی برای غیر نظامیان مشکل زا می شود که در نواحی پر جمعیت این گونه بمب ها بکار روند. دلیل دوم به نوع بمب بکار رفته، بستگی دارد. بین 1 تا 40 درصد بمب های کوچک رها شده در هنگام برخورد با زمین منفجر نمی شوند. این بمب هی منفجر نشده متراکم، پس از پایان درگیری ها منطقه ای خطرناک را بوجود می آورند و ممکن است که به صورت ندانسته برای مدت ها به صورت یک میدان مین عمل کند. اندازه کوچک و رنگ بمب های کوچک آنها را برای عابرین مخصوصا بچه ها جالب توجه می سازد. هنوز در لائوس و مرکز ویتنام بمب های خوشه ای رها شده در جنگ ویتنام تهدید کننده اند و در کوزوو، افغانستان و عراق تعدادی از غیرنظامیان در اثر انفجار بمب های خوشه ای عمل نکرده کشته می شوند. به هرحال، بمب های خوشه ای هنوز توسط هیچ پیمان بین المللی ممنوع نشده اند و در بسیاری از دولت های عضو ناتو به عنوان سلاحی مشروع و موثر به حساب می آیند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/o%2Cai_hd_222.jpg[/img]


----------------------------------------------------------
http://sanate-havaee.blogfa.com/post-54.aspx
http://forum.patoghu.com/thread59291.html[/b]

[SHAHRZAD 52]

[b]بمب کثیف نوعی ماده منفجره است که به منظور پراکنده کردن مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع طراحی شده است. ممکن است شما هم مثل خیلی های دیگر، وقتی دو عبارت بمب و رادیواکتیو را می شنوید، ناخودآگاه به یاد یک جنگ هسته ای تمام عیار بیفتید. ولی قوی ترین قدرت تخریبی یک بمب کثیف، آسیب های ناشی از پرتوهای رادیواکتیو نیست، که ترس و اضطراب شدید است.
بمب کثیف بیشتر از آنکه شبیه به یک بمب هسته ای با قدرت تخریب بالا باشد، به یک بمب با مواد منفجره معمولی شبیه است، ولی ترس از ترکیبات آن می تواند مردم را به سر حد مرگ بکشاند، همانند خطر سیاه زخم در ایالات متحده که در سال ۲۰۰۱ روی داد وعلیرغم آنکه فقط تعداد اندکی از مردم مبتلا شدند، تمامی شهروندان ایالات متحده شرایطی پر اضطراب و ترسناک را تجربه کردند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/1%7E201.jpg[/img]

[color=orange] بمب کثیف چگونه کار می کند ؟[/color]
بمب کثیف یا بمب پخش کننده مواد رادیواکتیو از نظر تئوری بسیار ساده است: یک ماده منفجره معمولی مانند TNT که همراه با مواد رادیواکتیو در یک محفظه قرار گرفته اند. این بمب نسبت به یک بمب هسته ای بسیار ساده تر، ارزان تر و البته کم اثرتر است، والبته هنوز از قابلیت تخریب انفجاری و آسیب های تشعشعی برخوردار است.
مواد منفجره از طریق گاز بسیار داغی که به سرعت منبسط می شود، موجب آسیب های تخریبی فراوانی می شوند. ایده اصلی بمب کثیف هم این است که به جای آنکه از این قدرت انبساطی گاز در جهت تخریب استفاده شود، به عنوان پخش کننده مواد خطرناک رادیواکتیو در سطحی وسیع استفاده شود. هنگامی که انفجار پایان یافت، مواد رادیواکتیو به صورت ابری از غبار در فضا پخش می شود که همراه با وزش باد، در سطحی وسیع تر از محل انفجار پراکنده می شود. اثر تخریبی طولانی مدت بمب، تشعشع یونیزه کننده مواد رادیواکتیو است. اتمها را یونیزه کند و مجموعه ای از یونهای مثبت و منفی را درون سلولها ایجاد کند. این پدیده در بدن انسان بسیار خطرناک است، زیرا جریان الکتریکی ناشی از حرکت یونها می تواند واکنش شیمیایی غیر طبیعی را در سلولها آغاز کند. علاوه بر اینها، این یونها ممکن است مولکولهای DNA را که حاوی کدهای ژنتیکی انسان هستند، مورد حمله قرار داده و آن را بشکنند. سلولی که رشته DNA آن شکسته شد، یا می میرد و یا مولکول DNA خودش را به شکل دیگری ترمیم می کند که با شکل پیشین خود متفاوت است و به آن جهش ژنتیکی می گویند. اگر بسیاری از سلولها بمیرند، بدن دچار بیماری های مختلف می شود.
ولی اگر DNA جهش کند، سلول ممکن است سرطانی شود و سرطان در بدن پخش شود. تابش رادیواکتیو هم چنین می تواند در کارکرد سلول اختلال ایجاد کند که منجر به بروز علایمی می شود که از آن به بیماری تشعشع یاد می شود. بیماری تشعشع می تواند مرگ آور باشد، ولی مبتلایان به آن می توانند با درمان های پیشرفته از آن نجات پیدا کنند، بخصوص اگر پیوند مغز استخوان روی آنها صورت پذیرد.
تابش یونیز کننده از ایزوتوپ های رادیواکتیو ( رادیو ایزوتوپ ها ) ساطع می شوند. ایزوتوپ های رادیواکتیو، اتمهایی با هسته ناپایدار هستند که با گذشت زمان دچار واپاشی می شوند؛ به عبارت دیگر، آرایش پروتون ها و نوترون ها در هسته اتم و الکترونها در اطراف اتم به شکلی تغییر می کند که موجب می شود خصوصیات اتم تغییر کند. این واپاشی رادیواکتیو، انرژی فراوانی را در قالب تشعشع های یونیزه کننده آزاد می کند.
ما همیشه مقادیر اندکی از این تشعشع های یونیزه کننده را دریافت می کنیم که منشأ آنها طبیعی است: پرتوهای کیهانی که از فضا می آیند، ایزوتوپ های رادیواکتیو طبیعی، دستگاههای تابش X و مواردی از این دست. البته این تشعشع های طبیعی هم می توانند عامل بروز سرطان شوند، ولی احتمال ابتلا بسیار اندک است. چون ما در برابر مقادیر بسیار اندک آنها قرار داریم.
انفجار یک بمب کثیف، سطح این تشعشع را فراتر از مقدار معمول خود می برد و متناسب با آن، احتمال ابتلا به سرطان و بیماری تشعشع را افزایش می دهد. یک بمب کثیف بلافاصله تعداد زیادی از انسانها را نمی کشد، بلکه موجب می شود تعداد زیادی از انسانها در چند نسل به دلیل ابتلا به بیماری های لاعلاج جان بدهند.


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/2%7E178.jpg[/img]

[color=orange]انواع بمب های کثیف :[/color]
طرح های مختلفی برای ساختن یک بمب کثیف وجود دارد. انواع مختلف مواد انفجاری در مقادیر متنوع، بمب هایی در ابعاد مختلف و با قابلیت های انفجاری متنوع پدید می آورند و انواع و مقادیر مختلف مواد رادیواکتیو، می تواند موجب آلودگی مناطق مختلف تا اندازه های مختلف شود. برخی از این طرح ها عبارتند از:
• یک بمب کوچک که شامل یک تکه دینامیت و مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو است.
• یک بمب متوسط، همانند یک خودروی کوچک که پر از مواد منفجره و مقدار بیشتری ماده رادیواکتیو است.
• یک بمب بزرگ، همانند یک کامیون پر از مواد منفجره و مقادیر زیاد مواد رادیواکتیو.
• به دست آوردن مواد منفجره معمولاً کار سختی نیست، ولی دست یابی به مواد رادیواکتیو کار بسیار سختی است، زیرا فقط در مرکزهای حفاظت شده و اماکن تحقیقاتی وجود دراند. با این حال برخی منابع در سراسر جهان وجود دارند که از حفاظت خوبی بهره مند نیستند و ممکن است در آینده خطر ساز شوند.
۱- در بیمارستانها مقادیر بسیار اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در پزشکی هسته ای کاربرد دارد، همانند سنریوم ۱۳۷
۲- در دانشگاهها، مقادیر اندکی از مواد رادیواکتیو وجود دارد که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند.
۳- مراکز پرتوتابی غذایی، از تابش های رادیواکتیو کبالت ۶۰ استفاده می کنند تا باکتری های مضر روی غذا را نابود کنند.
۴- معادن طبیعی اورانیوم در سراسر جهان وجود دارند و برخی از آنها که در آفریقا واقع شده اند، از حفاظت چندانی برخورد نیستند. اورانیوم طبیعی رادیواکتیو است، ولی غلظت آن در حدی نیست که مستقیماً در تهیه بمب های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد.
۵- مقادیر نسبتاً زیادی از باتری های هسته ای مصرف شده در سطح کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق پخش شده است این مولد های قابل حمل گرما الکتریکی از مقادیر قابل توجهی استرونسیوم ۹۰ برخوردار هستند که ایزوتوپ رادیواکتیو بسیار قدرتمندی است.
۶- سوخت های هسته ای مصرف شده در راکتورهای روسی قدیمی که معمولاً در زیر دریایی های قدیمی و از کار افتاده هسته ای یافت می شود.
۷- برخی مواد با رادیواکتیویته بسیار پایین هم در برخی وسایل زندگی روزمره یافت می شوند که جمع آوری آنها، می تواند نوعی تهدید به شمار آید. همانند مواد رادیواکتیو به کار رفته در حسگرهای هشدار دهنده رود.


[color=orange]آُسیب های ناشی از بمب کثیف :[/color]
جدای از این که بدانیم بمب کثیف چگونه تهیه می شود و خطر دست یابی سودجویان به آن چقدر زیاد است، پرسش مهم این است که اگر کسی چنین بمبی را منفجر کند، چه اتفاقی روی می دهد؟ پاسخ دقیقی برای این پرسش موجود نیست. شما می توانید از ده متخصص در این زمینه بپرسید و ده پاسخ متفاوت دریافت کنید. تعیین دقیق اثرات یک بمب کثیف کار پیچیده ای است، چرا که عوامل بسیاری در این راه دخالت دارند؛ حتی وزش باد هم در تأثیرات چنین بمبی دخالت دارد!
یک بمب کثیف معمولی را در نظر می گیریم که بین ۵/۴ تا ۲۳ کیلوگرم ماده منفجره در بر دارد و مقدار بسیار کمی از ماده رادیواکتیو رده پایین همانند کبالت ۶۰ یا سزیوم ۱۳۷ که در آزمایشگاههای یک دانشگاه می توان آنها را پیدا کرد. چنین بمبی قدرت تخریب وحشتناکی ندارد. هر گونه مرگ آنی یا تخریب اولیه فقط به خود ماده منفجره برمی گردد. البته ماده منفجره مواد رادیواکتیو را در فضا پخش می کند و احتمالاً سطحی به مساحت چند کیلومتر مربع را آلوده خواهد کرد. البته بمب هایی که از ضایعات رادیواکتیو نیروگاههای هسته ای یا ژنراتورهای هسته ای قابل حمل استفاده می کنند، آسیب های بیشتری وارد خواهند کرد، ولی کارکردن با این مواد به مراتب دشوارتر است؛ چرا که تابش این مواد به قدری شدید است که در طول زمان ساختن و حمل و نقل بمب، سازندگان را از پای در می آورد.
در شرایط انفجار یک بمب معمولی، اگر در طول یک روز از شر لباس های آلوده خلاص شویم، حمام بگیریم و منطقه را پاکسازی کنیم، احتمالاً هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. انفجار بمب میزان تابش رادیواکتیو را از حد مجاز بالاتر می برد، ولی مقدار آن خیلی نیست. بدن انسان می تواند در کوتاه مدت، به خوبی از عهده مقابله با این اثرات برآید. البته مردمی که خیلی به انفجار نزدیک بوده اند، احتمالاً به بیماری تشعشع مبتلا می شوند و نیاز به مراقبت های بیمارستانی دارند.
نگرانی اصلی در مورد تابش های بلند مدت است. بسیاری از ایزوتوپ های رادیواکتیو، با مواد دیگر بسیار خوب واکنش می دهند ( از جمله با بتن و فلزات ) و از این رو نمی توان بدون نابود کردن قطعات ساختمانی، تمامی مواد رادیواکتیو را پاکسازی کرد. حتی پس از آنکه گروههای پاکسازی بخش اعظم مواد مضر را جابجا کردند، باز هم بخش اندکی از این مواد باقی می مانند که می توانند تا سالها و بلکه دهها سال به تشعشع دهند. هر کس در چنین منطقه ای زندگی کند، به طور منظم و در دوره ای طولانی تحت اثر تابش های مضر قرار می گیرد و احتمالاً به سرطان مبتلا خواهد شد.
پرسشی که اکنون مطرح می شود، این است که آیا این مقدار اندک، می تواند خطر بسیار اندکی را متوجه مردم بکند، خطری به مراتب فراتر از عوامل فعلی ایجاد کننده سرطان؟ دانشمندان برای پاسخ به این پرسش، دو دسته می شوند: گروه نخست معتقد است که اگر دولت، چند هفته تا چند ماه را به پاکسازی منطقه بگذراند، آنگاه خطرات احتمالی قابل صرفنظر خواهد بود. اما گروه دوم، می گویند ممکن است شدت حمله بمب کثیف به قدری زیاد باشد که یک شهر را برای سالها و حتی دهها سال غیر قابل سکونت نماید.
این که کدامیک از این دو نظر درست است، چیزی است که نمی توان با قطعیت گفت. برای هر دو پاسخ نمونه هایی وجود دارد. هیروشیما و ناکازاکی که به دلیل انفجار بمب هسته ای در معرض تابش های شدید رادیواکتیو قرار گرفتند، ولی امروزه کاملاً ایمن هستند. از سوی دیگر، مناطقی در اطراف نیروگاه هسته ای چرنوبیل وجود دارند که به دلیل تابش شدید رادیواکتیو هنوز ناامن محسوب می شوند.


------------------------------------------
http://www.rasekhoon.net/article/show-51408.aspx[/b]

[SHAHRZAD 52]

[b]ناپالم بمبی است آتش‌زا که آنرا ميتوان با درنظر گرفتن محتويات امروزه اش جنگ‌افزار شیمیایی نيز ناميد. ناپالم عموما متشکل است از بنزین یا نفت، بعلاوه مواد افزودنی که به اين مايعات سوزنده خاصیت ژلاتینی و چسبندگی می‌دهند. مواد «آرام سوز» و چسبنده بدنه اجسام (یا انسان) را به تدریج و به طرز فجیعی می‌سوزانند. چند قطره از مایع بمب ناپالم کافیست تا جسمی در ابعاد تقریبا دو متر مکعب را بتوان نابود کرد. مواد ناپالم «هیدروفوب» (ضد آب) هستند و آتش ناپالم را نمی‌توان به راحتی با آب خاموش کرد. ناپالم قادر است بدون تماس مستقیم نیز با حرارتی بین هشتصد تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد اجسام را نابود کند.
اين بمب ها در ايران هم هست و اف 5 ها هم از اين بمب استفاده مى کنند در جنگ هم مورد استفاده قرار گرفته اند بمب ناپالم بمب ای است که تشکیل شده از مواد آتشزا بطوری که بعد از انفجار به صورت ژله به اجسام یا انسان می چسبد و آنرا می سوزاند .

مواد تشکیل دهنده آن از بنزین فشرده با اکتان بالاست که با آب هم خاموش نمی شود . ژله های این بمب که به اجسام یا انسان می چسبد حرارتی در حدود 1200 درجه دارند .
البته این مواد به تدریج بدن را می سوازند بطوری که چسبیدن یک تکه از آن به بدن در دقایقی باعث سوختن تمام جسم می شود .

بمب ناپالم بخاطر خواصی که دارد طبق ماده بیست و سه کنوانسیون جنگ لاهه که در سالهای ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ وضع شده و به موازات کنوانسیون ژنو بخش عمده‌ای از «حقوق بشر» یعنی International humanitarian law را تشکیل میدهد، غیر انسانی و ممنوع محسوب میشود. بمب‌های ناپالم را در ابتدا (جنگ جهانی دوم) با بنزین و صابون می‌ساختند. نسخهٔ اولیه این بمب در سال ۱۹۴۲ در دانشگاه هاروارد، ایالات متحده، طراحی شد

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/3%7E154.jpg[/img]
ساختمان بمب های ناپالم به این شکل است که از سیلندرهای فلزی حاوی مواد اتشزا و چسبنده و چاشنی الکتریکی مخصوص تشکیل می شوند . ماده اتش زا و چسبنده و لزج مانند قیر ذوب شده می باشد که قدرت احتراقش فوق العاده زیاد است.پس از انفجار بمب در اثر اصابت به زمین ماده ی محترقه درون بمب به حالت مشتعل در محیط اطراف پراکنده شده و اتش سوزی شدیدی ایجاد می کند . در صورتی که ماده اتش زا به بدن تماس پیدا کند بدن را می سوزاند و از یک طرف به علت چسبندگی زیاد از بدن جدا نمی گردد و از طرف دیگر با احتراق زیادش بدن را می سوزاند.
امروز از بمب های ناپالم در جنگ ها برای نابود کردن مزارع و جنگل ها و موجودات زنده و تاسیسات نظامی و صنعتی استفاده می شود ولی باید دانست که اعتراض نسبت به استعمال ان نیز روز افزون است.
ماده اصلي تشكيل دهنده بمب ناپالم بنزين است كه براي افزايش كارايي و ماندگاري مواد ديگري به ان افزوده مي شود
با افزودن اين مواد بنزين غليظ شده و پس انفجار و به اطراف پراكنده و به اشياء ، درختان و يا انسان ميچسبد و ايجاد سوختگي شديدي مي كند كه به راحتي از بدن جدا نمي شود

اگر به كوكتل مولوتف و يا فوگاز مواد غلظت دهنده اضافه شود اثري همانند ناپالم خواهد داشت

كاربرد آن :
براي ايجاداتش سوزيهاي گسترده ( از بين بردن مزارع, مواضع قابل اشتعال و...)
پاكسازي ( مناطق جنگلي ...)
ايجاد خط پدافندي و جلوگيري از حمله و يا به تاخير اندازي آن ( سدي از اتش)
ايجاد رعب و وحشت و تضعيف روحيه ( شكل سوختگي در اسيب ديدگان اثر بدي بر روي نيروها خواهد گذاشت)


[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/4%7E134.jpg[/img]
امريكا در جنگ ويتنام و كره به طور گسترده از اينگونه بمبها استفاده كرد
امروزه امريكا و اسرائيل از مواد جديدي مانند فسفر سفيد براي اين منظور استفاده مي كنند








--------------------------------------------------
http://www.centralclubs.com/topic-t42916.html[/b]

[SHAHRZAD 52]

[b]تاريخچه جنگ شيميايى :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10%7E64.jpg[/img]

استفاده از عوامل شيميايى بعنوان سلاح موثر جهت ناتوان كردن يا از پاي در آوردن دشمن, در طول جنگهاي تاريخ قدمتي ديرينه دارد و در جنگهاي باستان از ظروف محتوي قير جهت ايجاد دود و آتش و خفه كردن سربازان دشمن استفاده مي شد. صدها سال قبل از ميلاد مسيح در نبردهاي باستان از نفت و قير در پاي ديوار قلعه ها جهت ايجاد دود و از پاي در آوردن سربازان مدافع قلاع دشمن استفاده مي شد همچنين در نبرد سرتوريس سردار رومي در مقابل هجوم بربرها از گازهاي خفه كننده استفاده شد. در روز 22 آوريل 1915 در منطقه يپرس در مرز بلژيك , نيروهاي آلماني با بكارگيري 168 تن گاز كلر بوسيله 6000 سيلندر محتوي اين گاز حدود 5000 نفر از سربازان انگليس و فرانسوي را زا پاي در آوردند اين روز در تاريخ به نام روز تولد جنگ شيميايي the birthday of chemical warfare نام گرفت. پس از آن طرفين جنگ بطور مكرر از گازهاي خفه كننده بر عليه يكديگر استفاده كردند. در سپتامبر سال 1917 گاز خردل براي اولين بار توسط نيروهاي آلمان بكار گرفته شد. در طول اين جنگ طرفين درگير بطور مكرر از حملات وسيع شيميايي بر عيله يكديگر استفاده كردند بطوريكه مجموعا استفاده از 124200 تن مواد شيميايي در طول جنگ اول جهاني منجر به قرباني شدن حدود 1000000 نفر گرديد تلفات هولناك سلاحهاي شيميايي در جنگ اول و عوارض خطرناك ناشي از اين جنگ افزارها برروي انسانها و محيط زيست منجر به امضاي پروتكل 1925 ژنو شد كه بعنوان معروفترين معاهده بين المللي منع سلاح شيميايي شناخته ميشود. عليرغم مفاد اين پروتكل در فاصله جنگ اول و دوم جهاني در جريان تهاجم ايتاليا به اتيوپي (1935-36) و جنگ ژاپن و چين 1937-45 از سلاح شيميايي استفاده شد. در طول جنگ دوم جهاني با وجود انباشته بودن انبارهاي تسليحاتي كشورهاي بزرگ درگير در جنگ از سلاحهاي شيميايي , اين سلاح مرگبار مورد استفاده واقع نشد (احتمالا بدليل ترس هر كدام از طرفين درگير از بكارگيري وسيع سلاح شيميايي توسط طرف مقابل) پس از جنگ دوم جهاني مهمترين مورد استفاده از عوامل شيميايي مربوط به استفاده آمريكائيها از عوامل ضد گياه و ماده نارنجي در جنگ برعليه ويتنام بود كه به مصدوم شدن دو ميليون ويتنامي و تعداد زيادي از آمريكائيها منجر شد. سلاح شيميايي و جنگ عراق عله ايران : پس از جنگ اول جهاني وسيعترين حملات شيميايي در طول جنگ 8 ساله عليه ايران رخ داد. اولين گزارش استفاده از سلاح شيميايي در جنگ ايران و عراق به تاريخ 1359/10/23 در منطقه هلاله و ني خزر (حوالي ميمك) مربوط مي شود كه در جريان اين حمله رژيم عراق از گاز تهوع آور استفاده كرد پس از آن در مرداد 1362 در منطقه عملياتي والفجر 2 پيرانشهر و حاج عمران و در آبان 62 در منطقه والفجر 4 (پنجوين) رژيم عراق از سلاجهاي شيميايي استفاده كرد. اولين حملات گسترده شيميايي رژيم عراق در اسفند ماه 62 در منطقه عملياتي خيبر و جزيره مجنون با استفاده از گاز خردل و عوامل اعصاب انجام شد و پس از آن در اسفند 63 در منطقه عملياتي بدر حملات وسيع شيميايي دشمن منجر به تلفات وسيع در رزمندگان ايراني گرديد. اولين تيمهاي حقيقت ياب سازمان ملل به درخواست جمهوري اسلامي ايران پس از عمليات خيبر و بدر به ايران عزيمت نموده و از نزديك به مشاهده مجروحين و آثار حملات شيميايي دشمن پرداختند.

ساير موارد حملات وسيع شيميايي در طول جنگ تحميلي عبارتند از :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/11%7E55.jpg[/img]

در عمليات والفجر 8 در سال 64 (فاو) در عمليات كربلاي 4و 5 زمستان 65 (شلمچه - آبادان) در منطقه كردستان عراق (بهار 66) در جريان باز پس گيري فاو (در فروردين 67) در جران حملات عراق در پايان جنگ در خرداد و تير ماه 67 (جبهه مياني و جنوبي) بكارگيري سلاحهاي شيميايي در طول جنگ عراق عليه ايران منجر به شهادت هزاران نفر از افراد نظامي و غير نظامي و مصدوم شدن بيش از يكصد هزار نفر گرديد كه بسياري از اين مصدومين در حال حاضر با گذشت سالها, هنوز از عوارض ديررس ناشي از عوامل شيميايي, در رنج هستند. جنگ شيميايي و مناطق مسكوني : در طول جنگ تحميلي, رژيم عراق نه تنها برعله اهداف نظامي و رزمندگان اسلام از سلاحهاي شيميايي استفاده نمود بلكه بارها اقدام به استفاده از سلاح شيميايي برعليه مناطق مسكوني و اهداف غير نظامي در شهرها و روستاهاي مرزي ايران نمود. در مجموع بيش از 30 مورد حمله شيميايي به مناطق مسكوني ايران و برخي مناطق كردنشين شمال عراق در طول جنگ تحميلي رخ داد كه عمده ترين انها عبارتند از : فاجعه بمباران شيميايي سردشت با استفاده از گاز خردل (7 تيرماه 66) فاجعه بمباران شيميايي حلبچه و كشتار بيش از 5000 نفر از مردم (27 اسفند ماه 66) بمباران شيميايي روستاهاي اطراف مريوان (فروردين ماه 67) بمباران شيميايي روستاهاي اطاف سر پل ذهاب و گيلانغرب و شهر اشنويه (تير و مرداد 67) جنگ شيمييايي و آثار زيان بار آن بر محيط زيست : بر اساس مطالعات انجام شده توسط مركز معتبر بين المللي, برخي از عوامل شيميايي از جمله گاز خردل, از نوع عوامل پايدار در محيط بوده و آثار زيانبار آن در محيط سالها بعد مي ماند. در طول جنگ تحميلي دهها تن از عوامل شيميايي پايدار (گاز خردل و تركيبات آن) در نيزارها و باتلاقهاي جنوبي كشور (جزاير مجنون) و نيز در مناطق مرزي غرب كشور از جمله باغات و زمينهاي كشاورزي مناطق كردنشين بكار گرفته شد كه اين امر نه تنها باعث بروز آثار زيانبار بسيار شديدي بر روي محيط زيست و جانداران اين مناطق در زمان جنگ گرديد بلكه در طول سالهاي پس از جنگ نيز آثار زيانبار اين عوامل شيميايي بر روي محيط زيست و اكو سيستم منطقه ادامه داشته است.

نقش دفاع پزشكي در مقابل عوامل شيميايي :

با شكل گيري با شكل گيري واحدهاي ش.م.ر در يگانهاي نظامي و كسب تجربيات جديد توسط پزشكان و كادر پرستاري واحدهاي بهداري رزمي در زمينه شناخت عوامل شيميايي و نحوه در مان مصدومين , كمپ هاي اورژانس , بيمارستانهاي صحرايي و نقاهتگاههاي ويژه درمان مصدومين شيميايي در مناطق مختلف جبهه ها ايجاد شد. فعاليتهاي موثر كادر پزشكي و پرستاري و امداد گران در اين مراكز (كه گاله در نزديكي خطوط مقدم جبهه احداث مي گرديد) موجب كاهش شديد ميزان تلفات ناشي از حملات شيميايي دشمن گرديد بطوريكه با وجود منحني روبه رشد وسعت و دفعات حملات شيميايي دشمندر جبهه ها , منحني ميزان تلفات ناشي از اين حملات سير نزولي نشان مي داد. فعاليتهاي شبانه روزي و فداكاريهاي پرسنل اين واحدهاي درماني گاه در شرايطي ادامه يافت كه در اثر شدت آلودگي ناشي از عوامل شيميايي, تعداد زيادي از كادر درماني اين مراكز خود در معرض آسيبهاي جدي ناشي از مصدوميت شيميايي قرار مي گرفتند همچنين دشمن در موارد متعددي اين مراكز درماني را هدف حملات شيميايي خود قرار داد (از جمله بيمارستان صحرائي سومار و بيمارستان فاطمه الزهرا در منطقه جنوب)


تقسيم بندي عوامل شيميايي :

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/12%7E51.jpg[/img]

عوامل شيميايي جنگي عمدتا به 5 گروه اصلي تقسيم مي گردند : عوامل ناتوان كننده incapacitating agents مانند گازهاي اشك آور , تهوع آور , توهم زا و عوامل كنترل كننده شورشها. عوامل خفه كننده asphyxating agents (گازهاي كلر - فسژن و كلرو پيكرن) عوامل خون blood agents (هيدروژن سيانيد - سيانوژن كلرايد) عوامل اعصاب nerve agents سري G : سارين - تابون - سومان , سري VX : V عوامل تاول زا blistring agents خردل (سولفور موستارد) لويزيت جهت استفاده از عوامل شيميايي در جنگها از وسايل مختلفي استفاده مي شود از جمله : بمب - راكت - موشك - توپخانه - خمپاره - مين و ... انواع عوامل شيميايي استفاده شده در طول جنگ تحميلي : در طول 8 ساله عراق - ايران عوامل شيميايي استفاده شده در طول جنگ تحميلي , عوامل اعصاب بود و پس از آن گاز خردل. اما با توجه به اينكه گاز خردل بدليل ماهيت خاص خود و مكانيسم اثر بر DNA سلولي داراي آثار و عوارض ديررس شناخته شده اي مي باشد. در حال حاضر اغلب جانبازان شيميايي كشورمان داراي سابقه مصدوميت با گاز خردل مي باشند. گازهاي اعصاب عمدتا داراي اثر كشنده (در مصدوميتهاي شديد) و اثرات ناپايدار بر محيط و بدن انسان مي باشند و عوارض طولاني مدت مشخصي براي آن شناخته نشده است. (هر چند اخيرا مطالعاتي در مورد آثار دراز مدت اين عوامل در ايجاد ضعف عضلاني و اختلالات سيستم عصبي انجام شده است.) عوارض اصلي دراز مدت گاز خردل عمدتا در سيستم تنفسي (ريه ها و راههاي هوايي) چشم ها و پوست ظاهر مي گردند كه شدت آن بستگي به ميزان تماس با گاز خردل و ميزان مقاومت فرد در مقابل آن دارد. جانبازان شيميايي از نگاه آمار و اطلاعات : براساس اطلاعات استخراج شده از ليستهاي تخليه مجروحين و مراكز درماني , در طول جنگ تحميلي , حدود 100000 نفر از افراد نظامي و غير نظامي ايراني در معرض عوامل شيميايي قرار گرفته اند كه تعداد قابل توجهي از اين افراد بدليل نوع عامل (عمدتا عوامل اعصاب) و قابل توجه نبودن شدت آلودگي در حال حاضر فاقد علائم و عوارض ناشي از مصدوميت شيميايي مي باشند و تعدادي نيز با وجود احتمال ابتلا به برخي عوارض ديررس ناشي از عوامل شيميايي به دلايل مختلف تاكنون تحت پوشش بنياد جانبازان در نيامده اند [/b]







-------------------------------------------
hassankh.persiangig.ir/document/bombshimiyaee.htm

[SHAHRZAD 52]

[b] نظریه ی اتمی که در سال 1913م توسط«نیلز بوهر» مطرح شد، نخستین تصور در مورد چگونگی ساختمان اتم ها را به دست داد. برطبق این نظریه، الکترون ها به صورتی کمابیش شبیه حرکت سیارات به گرد خورشید در دوایر یا بیضی هایی به گرد هسته حرکت می کنند. اتم کوچک ترین جز یک عنصر شیمیایی است که در ساختمان یک مولکول، دخیل بوده و شامل یک هسته ی مرکزی است که الکترون ها به دور آن می چرخند. انرژی عظیم و قابل ملاحظه‌ای در داخل هسته ی اتم ها وجود دارد. بمب اتمی در اصل یک راکتور هسته‌ای ‌کنترل نشده است که در آن یک واکنش هسته‌ای بسیار وسیع در مدت یک میلیونیم ثانیه در سراسر ماده صورت می‌ گیرد. بنابراین، این واکنش با راکتور هسته‌ای کنترل شده تفاوت دارد. در راکتور هسته‌ای کنترل شده، شرایط به گونه‌ای سامان یافته است که انرژی حاصل از شکافت بسیار کندتر و اساسا با سرعت ثابت رها می ‌شود. در این راکتور، ماده ی شکافت پذیر به گونه‌ای با مواد دیگر آمیخته می‌ شود که به طور متوسط، فقط یک نوترون گسیل یافته از عمل شکافت، موجب شکافت هسته ی دیگر می ‌شود، و واکنش زنجیری به این طریق فقط تداوم خود را حفظ می ‌کند. اما در یک بمب اتمی، ماده ی شکافت ‌پذیر خالص است، یعنی یک متعادل کننده ی آمیخته نیست و طراحی آن به گونه‌ای است که تقریبا تمام نوترون های گسیل یافته از هر شکافت می ‌تواند در هسته ‌های دیگر شکافت ایجاد کند. در روش شکافت هسته، یك اتم توسط یك نوترون به دو بخش كوچك تر تقسیم می‌ شود. در این روش غالبا از عنصر اورانیوم استفاده می‌ شود. مازاد نوترن های هسته ی اورانیوم خیلی بیشتر از مازاد نوترن های هسته های متوسط است و شکافت آن می تواند نوترن های اضافی رها کند که به نوبه خود باعث شکافت می شوند. یک چنین فرایند زنجیره ای می تواند انرژی عظیمی تولید کند و حتی انفجاری باشد. گفتنی است اورانیوم یکی از مهم ترین مواد به کار رفته در بمب اتم است و کانادا مهم ترین تولیدکننده ی اورانیوم در دنیاست.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/110%7E3.jpg[/img]

[color=orange]انواع بمب اتم :[/color]
بمب های اتمی بر دو نوع می باشند:
1ـ بمب ‌های شكافت هسته‌ای: بمب ‌های شكافت هسته‌ای از یك عنصر شبیه اورانیوم 235 برای انفجار هسته‌ای استفاده می ‌كنند. این عنصر از معدود عناصری است كه جهت ایجاد انرژی بمب هسته‌ای استفاده می ‌شود. اورانیوم یکی از اصلی ترین منابع گرمایشی در مرکز زمین است و بیش از 40 سال است که بشر برای تولید انرژی از آن استفاده می کند؛ این عنصر خاصیت جالبی دارد، هرگاه یك نوترون آزاد با هسته ی این عنصر برخورد كند، هسته به سرعت نوترون را جذب می ‌كند و اتم به سرعت متلاشی می ‌شود. نوترون‌ های آزادشده از متلاشی شدن اتم، هسته‌ های دیگر را متلاشی می ‌كنند. زمان برخورد و متلاشی شدن این هسته‌ ها بسیار كوتاه است(كمتر از میلیاردم ثانیه) هنگامی كه یك هسته متلاشی می ‌شود، مقدار زیادی گرما و تشعشع گاما آزاد می‌ كند. ده کیلوگرم اورانیوم 235 مقدار انرژی معادل 3600تن TNT آزاد می کند و حدود نیم كیلوگرم اورانیوم غنی شده به كار رفته در یك بمب هسته ای برابر با چندین میلیون گالن بنزین است. نیم كیلوگرم اورانیوم غنی شده اندازه ای معادل یك توپ تنیس دارد. در حالی كه یك میلیون گالن بنزین در مكعبی كه هر ضلع آن 17متر(ارتفاع یك ساختمان 5 طبقه) است، جا می گیرد. حالا بهتر می توان انرژی آزاد شده از مقدار كمی اورانیوم 235 را متصور شد. بمب 4 تنی هیروشیما که بچه ی کوچک نام داشت و بمب 5/4 تنی ناگازاکی که مرد چاق نام داشت از نوع بمب های شکافت هسته ای بود.
2ـ بمب گداخت هسته ای(ابر بمب اتم): دانشمندان متوجه شدند که فقط یک بمب هسته ای حاصل از پدیده ی شکافت(فیسیون) می تواند راهی باشد که حصول به درجه ی حرارت خیلی بالا را میسر سازد. این ابتدای ایده ی بمب هیدروژنی یا سوپر بمب بود. استفاده از بمب اتمی معادل با پرتاب کردن بیست هزار تنTNT بود. ابر بمب اتم(بمب حرارتی – هسته ای) ترمونوکلئر که از ترکیب دوتریوم تریتیوم و سپس از ترکیب دوتریوم لیتیوم ساخته شده است بمبی هزار برابر نیرومندتر از بمب هیروشیما، معادل قدرت تخریبی تمامی بمب هایی که در جریان جنگ جهانی دوم مصرف شده اند می باشد. ایالات متحده ی امریکا نخستین بمب هیدروژنی خود را مخفیانه در نوامبر 1952 در اقیانوس آرام آزمایش کرد. در اوت 1953 نیز شوروی مبادرت به آزمایش یک بمب هیدورژنی کرد.

[color=orange]تاریخچه ی آزمایش و استفاده از بمب اتم [/color]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/111%7E8.jpg[/img]

کشور آمریکا اولین و تنها کشوری است که از بمب اتم برای نابودی بشر استفاده نمود. این کشور که در جنگ جهانی دوم در رقابت با آلمان و ژاپن به سر می برد، از اعتماد و حضور دانشمندان اروپایی در کشور خود برای ساخت بمب اتم استفاده کرد. "انریکو فرمی" فیزیکدان ایتالیایی، "لئو زیلارد" فیزیکدان مجارستانی، "آلبرت اینشتین" دانشمند آلمانی از پرآوازه ترین دانشمندان اروپایی پناهنده به ایالات متحده ی آمریکا بودند. رودولف پایرلز از دانشمندان اروپایی مقیم در آمریکا در خاطراتش می نویسد: «ما فکر می کردیم که رهبران سیاسی ما مردانی منطقی و خردمند هستند و با احساس مسئولیت تصمیم خواهند گرفت. امروز که گذشته را مرور می کنم، می بینم که این باور خیلی خوشبینانه بود... و در روشن بینی آن ها دچار توهم بوده ایم». روز 16 ژوئیه ی 1945ساعت 5 و 30 دقیقه ی بامداد زمانی بود که در کویرنیو مکزیکو، در لوس آلاموس، بر بالای برج فولادی بلندی، نخستین بمب اتمی پلوتونیومی ساخته ی دست بشر آزمایش شد. سیاست مداران آمریکا برای این که رقبای خود در جنگ جهانی را وحشت زده کرده و قدرت فوق العاده خود را به رخ رقبا بکشند و با هدف اتمام جنگ جهانی دوم به نفع خود، در نهایت تصمیم خود را برای استفاده از این سلاح کشنده و مرگ بار می گیرند. آن ها با اطمینان خاطر از این که آلمانی ها و ژاپنی ها هنوز به این سلاح دست نیافته و قدرت مقابله به مثل را ندارند در ابتدا شهر تاریخی"کیوتو" به عنوان هدف بمب اتم در نظر گرفتند اما بنا به دلایلی آماج گاه بمب اتم را به شهرهای بندری"هیروشیما" و"ناكازاکی" تغییر دادند. روز 6 اوت 1945، ساعت 8 و 15 دقیقه ی بامداد، یک بمب اورانیوم 235، از مخزن بمب افکن ب 29 موسوم به"انولاگی" بر فراز بندر عظیم هیروشیما رها می شود. شمار قربانیان بر حسب برآوردها از 60 هزار تا 200 هزار نفر متغیر است. اکثر قربانیان در اثر تصاعد گاز و گرمای حاصل از انفجار مرده اند، اما این مرگ های آنی یا تدریجی ناشی از تشعشعات هسته ای بود که بعدها افکار عمومی جهانیان را تکان داد. بمب اتمی دوم با خرج پلوتونیوم، روز 9 اوت روی بندر ناكازاکی رها می شود، که موجب مرگ 70 هزار نفر می گردد.

[color=orange]آثار و عوارض سلاح هسته ای [/color]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/116%7E0.jpg[/img]

پرتوها همواره به صورت طبیعی در محیط زیست ما وجود دارند؛ و این پرتوها که بعضا دارای انرژی بالایی هستند بی خطر نیستند و می توانند سلول های سالم را سرطانی کرده یا موجود زنده را به هلاکت برسانند. در انفجار بمب اتمی مقدار قابل توجهی محصولات شکافت رادیواکتیو پراکنده می‌ شوند. این مواد بوسیله ی باد از یک بخش به نقاط دیگر منتقل می‌ شوند و به وسیله ی باران و برف از جو زمین فرو می‌ ریزند. بعضی از این مواد رادیواکتیو طول عمر زیادی دارند، لذا به وسیله ی مواد غذایی گیاهی جذب شده و به وسیله ی مردم و حیوانات خورده می ‌شوند. معلوم شده است که این گونه مواد رادیواکتیو آثار ژنتیکی و هم چنین آثار جسمانی زیان آوری دارند و موجب بروز انواع بیماری ها از قبیل تومور استخوان، لوکمیا و...، بخصوص در کودکان در حال رشد، می ‌شود. دانشمندان با بررسی اثرات مواد رادیواكتیو روی بازماندگان بمباران ناكازاكی و هیروشیما دریافتند كه این مواد باعث: ایجاد تهوع، آب ‌مروارید چشم، ریزش مو و كم‌شدن تولید خون در بدن می‌ شود. در موارد حادتر، مواد رادیواكتیو باعث ایجاد سرطان و نازایی هم می‌ شوند. برای سهولت تشخیص، اثر پرتوها را در دو دسته توصیف می کنند:
1. اثرهای ژنتیکی که تظاهرات بالینی آن مدت ها بعد نزد نوادگان شخص پرتو دیده ظاهر می شود.
2. اثرهای جسمی که مستقیما در شخص پرتودیده ظاهر می شود. این دسته خود شامل دو دسته ی فرعی است: اثرهای آنی و اثرهایی که در درازمدت هویدا خواهد شد. علاوه بر اثر پرتویی، بمب های اتم اثرات منفی دیگری نیز دارند. اثر گرمایی یا حرارتی که با قدرتی بیش از میلیون ها برابر قدرت قوی ترین بمب های کلاسیک که عمده ترین اثر آن بر انسان کوری آذرخش(flash blindness) است. اثر انفجاری یا موجی که در آن موج ناشی از انفجار باعث ورود آسیب به پرده ی گوش، قلب و ریه های انسان می شود. اثرات الکترو مغناطیسی از دیگر اثرات منفی سلاح هسته ای می باشد که عمده ترین اثر آن بر دستگاه ها و تجهیزات است و باعث یونیزه شدن جو می شود.

[color=orange]رقابت قدرت های سلطه گر بر سر تسلیحات اتمی :[/color]
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/115%7E0.jpg[/img]
آزمایش هسته ای آمریکایی ها و بمباران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی اگر چه باعث پایان یافتن جنگ جهانی دوم گردید، اما آغازی بود بر رقابت اتمی و هسته ای قدرت های سلطه گر که سرمست از پیروزی در جنگ جهانی دوم بودند. کشورهای مختلف برای ساختن انواع و اقسام بمب های اتمی و هسته ای گوی سبقت را از یکدیگر ربودند و جهان را تبدیل به زرادخانه ی اتمی و بمب های هسته ای نمودند که شاید حتی یک اشتباه بتواند موجودیت این کره ی خاکی را در عرض چند لحظه از بین ببرد. شوروی نخستین کشوری بود که چهار سال بعد از انفجار هیروشیما در 20 اوت 1949 اولین بمب اتمی خود را در سیبری آزمایش کرد؛ نخستین آزمایش اتمی انگلستان در 3 اکتبر سال 1952، نخستین آزمایش فرانسه در 13 فوریه ی سال 1960 و نخستین آزمایش چین در 16 اکتبر سال 1964 انجام شده است. کشورهای دیگری از جمله کره ی شمالی، هند، پاکستان و رژیم اشغالگر صهیونیستی نیز در دوران معاصر به این سلاح مرگ بار دست یافته اند که قادر است نوع بشر را نابود کرده و از میان ببرد. یک نوع مسابقه ی تسلیحات اتمی به راه افتاد که عده ای آن را موازنه ی وحشت و عده ی دیگری آن را موازنه از طریق، بازدارندگی متقابل نام نهادند. ترس از تلافی جنگ هسته ای نیز در حقیقت فاکتور مهمی است که ممکن است ابرقدرت ها را از جنگ با یکدیگر باز بدارد.


[color=orange]آینده سلاح های کشتار جمعی :[/color]
اگر جهان نگران تهدید استفاده از سلاح های هسته ای در سال های 1945 تا 1991 بود اکنون نگران حملات بیولوژیک و اشاعه ی ویروس های مرگبار است. تهدید استفاده از سلاح های شیمیایی در جنگ خلیج فارس 1991 توسط صدام و استفاده از گاز اعصاب در متروی توکیو توسط فرقه ی آئوم این نگرانی ها را افزایش داد. تهدید به استفاده از میکروب سیاه زخم و ویروس انواع آنفولانزا از دیگر تهدیدات بیولوژیک عصر جدید می باشد؛ در واقع سلاح بیولوژیک به عنوان بمب اتم دولت های ضعیف و یا حتی تروریست های خطرناک شناخته می شود و از همه بدتر این که منشاء آن نیز ناشناخته می ماند.

[color=orange]انرژی هسته ای برای صلح :[/color]
در این عصر استفاده از سلاح های هسته ای و اتمی آن چنان غیرقابل پذیرش شده که طراحی برنامه های جنگی که در آن توسل به این سلاح ها توجیه پذیر باشد مشکل است. سلاح ‌های اتمی دارای نیروی مخرب باور نكردنی هستند، به همین دلیل دولت ها سعی دارند تا بر دستیابی صحیح به این تكنولوژی نظارت داشته باشند تا دیگر اتفاقی بدتر از انفجارهای ناكازاكی و هیروشیما رخ نداده و سعی شود جنبه های مثبت و صلح آمیز این تکنولوژی و انرژی فوق العاده، توجه بشر را به خویش معطوف کند. انرژی هسته ای دارای کاربردهای صلح آمیز فراوانی در زمینه ی صنعت، کشاورزی و پزشکی می باشد. کاربرد صلح آمیز انرژی هسته ای باعث تبادل اطلاعات اگر چه محدود و کنترل شده بین کشورهای مختلف گردید و مذاکرات برای ایجاد یک سازمان بین المللی جهت مبادله ی اطلاعات مربوط به استفاده ی صلح آمیز از انرژی هسته ای و حداقل نظارت دائمی متناظر با آن شروع شد. بدین ترتیب درسال 1953 تأسیس یک نهاد و سازمان بین المللی برای کنترل استفاده ی صلح آمیز از انرژی اتمی وابسته به سازمان ملل متحد توسط آیزنهاور رئیس جمهور وقت ایالات متحده ی آمریکا به مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیشنهاد شد. به دنبال این پیشنهاد، مجمع عمومی در دسامبر 1954 قطعنامه ی«اتم برای صلح» را تصویب کرد. در پی تأکید مجمع عمومی در ایجاد یک مرجع بین المللی در زمینه ی انرژی هسته ای، پیش نویس اساسنامه ی«آژانس بین المللی انرژی اتمی»(IAEA) در یک کنفرانس بین المللی که زیر نظر سازمان ملل متحد در 13 اکتبر 1956 برگزار شده بود، تهیه شد و به تصویب 80 دولت جهان رسید. مهم ترین اهداف آژانس عبارتند از:
ـ تشویق و مساعدت به تحقیق و گسترش مطالعات علمی در مورد انرژی اتمی برای استفاده ی صلح آمیز در سراسر جهان.
ـ ارائه ی پیشنهاد و تسهیلات لازم برای تحقیق و توصیه های ضروری در کاربرد انرژی اتمی در راه صلح و رفاه بشر در جهان.
ـ پیشرفت و تربیت کارشناسان مجرب و متخصص برای استفاده ی صلح آمیز از انرژی اتمی.
ـ فراهم کردن اطلاعات مربوط به تغییرات علمی و فنی مورد استفاده ی صلح آمیز از اتم و.... ساختار و تشکیلات آژانس نیز شامل کنفرانس عمومی و شورای حکام متشکل از 35 عضو و دبیرخانه است که در رأس آن دبیرکل قرار دارد. دبیرخانه بالاترین رکن تصمیم گیری آژانس است. این آژانس برای تحقق اهداف خود کشورها را ملزم کرده که پیمان نامه هایی را در این رابطه متعهد شوند که یکی از مهم ترین این پیمان ها، «NPT» می باشد.

[color=orange]پیمان NPT [/color]
NPT«پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای» یک قرارداد مهم بین المللی است که سه هدف اساسی دارد که عبارتند از:
الف: جلوگیری از توسعه ی سلاح های هسته ای و تکنولوژی هسته ای برای مصارف نظامی.
ب: افزایش هم کاری بین المللی در زمینه ی انرژی اتمی برای مصارف صلح آمیز.
ج: خلع سلاح هسته ای کامل و عمومی.
این پیمان در یازده ماده تنظیم و در تاریخ اول ژوئیه ی 1968 به امضا رسید و تا مارس 2002 تعداد 188 کشور از جمله پنج دولت دارنده ی سلاح هسته ای به آن پیوسته اند. اساسی ترین نکته این پیمان ایجاد یک سیستم تضمینات حفاظتی است که از طریق آن کارشناسان آژانس با مراجعه به قلمرو کشورها و بازرسی، بررسی می نمایند که آیا دول ملحق شده به این پیمان تعهدات خود را منطبق با مندرجات پیمان انجام داده اند یا خیر؟ به نظر می رسد خلع سلاح کامل هسته ای و اتمی عملی نبوده و همواره با کارشکنی کشورهای دارنده ی این سلاح مرگ بار مواجه است زیرا این محدودیت ها مبتنی است بر عدم تمایل کشورهای دارنده ی سلاح هسته ای به از دست دادن این سلاح که ضامن امنیت آن هاست. آمریکا که یکی از بزرگ ترین و مهم ترین کشورهای دارنده ی این سلاح کشتار جمعی است معتقد است بدون سلاح هسته ای، تحت سلطه ی هر کشور یا گروهی که چنین سلاحی را حفظ کرده یا در آینده به دست می آورد، قرار خواهد گرفت.


-----------------------------------------
http://www.tebyan-ardebil.ir/description.aspx?id=11072[/b]


-----------------------------------------
[color=darkred][size=18]این تایپیک ادامه دارد .............[/size][/color]

[hosseinvahdat 42]

این بمب کثیف بدترینشونه از بمب اتمی هم آثارش بدتره

[mobina 1]

ولي فكر كنم بدترين مرگو ناپالم داره

[hosseinvahdat 42]

خواهر شما میدونید وقتی به شکلی ناآرام وارد مرغداری بشید اکثر مرغها قلبشون در سینشون منفجر میشه؟؟یعنی همون زهره ترک شدن؟این همون کاریه که بمب کثیف میکنه

[SHAHRZAD 52]

[b]بمب هوشمند هوا- سر LeiShi-6 / LS6 Thunder Stone محصول چين اولين بار در اكتبر 2006 مشاهده گرديد. LS6 شامل يك بمب 500 كيلوئي متداول و پكيج هدايت و افزايش برد كه به وسيله مركز توسعه تكنولوژي Luoyang توسعه داده شده است، مي باشد. پكيج شامل سيستم هدايت GPS/INS و سيستم هدف يابي همراه با يك جفت بال تا شونده مي باشد، كه پس از رها سازي بمب آن را تبديل به مهمات هدايت شونده هوشمند دورايستا مي كند. اين پكيچ باعث تبديل بمب هاي غير هدايت شونده به بمب هاي هوشمند شده و از سيستم دوگانه هدايت و ناوبري به سمت هدف، تحت هر شرايط جوي، در روز و شب و با دقت بسيار بالا بهره مي برد. بال هاي جمع شونده پس از پرتاب باز شده و باعث افزايش قابل توجه برد و قابليت مانور پذيري آن مي گردد و اين امكان را به خلبان مي دهد تا از مسافت به مراتب دورتري اقدام به رها سازي بمب نمايد، اين عمل باعث در امان ماندن خلبان و هواپيما از تهديدات موشك هاي سطح به هوا مي گردد. هنگام رها سازي از ارتفاع 10.000 متري،‌ LS6 قادر است اهدافي در مسافت 60 كيلومتري را با سرعت 1 ماخ و با دقت 15 متر نابود سازد. در صورت بكارگيري نيروي محركه كمكي توان نابود سازي اهدافي تا مسافت 300 كيلومتري را نيز دارد. مقامات رسمي چين از پرتاب آزمايشي حدود 12 بمب هوشمند LS6 توسط هواپيماهاي جنگنده J-8B سخن بميان آورده اند.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/images%7E12.jpg[/img]
بمب هوشمند قاصد


اين برنامه در سال 2003 آغاز و در سال 2006 به پايان رسيد. مهمترين ضعف LS6، وابستگي آن به سيستم هدايت ماهواره اي خارجي مانند GPS آمريكائي و يا GLONASS روسي است. اگر چه اين انتظار مي رود كه طي 10 سال آينده چين مجهز به ماهواره هدايت ناوبري و مكان يابي مستقل خود گردد. در صورت به كارگيري كليه سيستم ها، ارتش چين مشابه ارتش آمريكا مسلح به قابليت هاي "مهمات تهاجم مستقيم مشترك JDAM" خواهد شد.

مشخصات :
وزن: 540 كيلو

طول: 300 ميليمتر

قطر: 377 ميليمتر

فاصله دو نوك بال: 2740 ميليمتر

سرجنگي: 440 كيلوگرم HE

برد: 40 كيلومتر (در صورت پرتاب از ارتفاع 80.000 متري) و 60 كيلومتر (در صورت پرتاب از ارتفاع 10.000 متري)

هدايت: GPS + INS

دقت: 15 متر شعاع خطا

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/images1.jpg[/img]
بمب هوشمند قاصد

-------------------------------------------
http://rnamdari.blogfa.com/post-13.aspx[/b]

[SHAHRZAD 52]

[b]بمب گرافیتی

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C%D8%AA%DB%8C.jpg[/img]


بمب‌های گرافیتی در زمره بمبهای نرم وتسلیحات غیرکشنده طبقه بندی می شوند.این بمب‌ها برای از کار انداختن نیروگاه‌ها و تاسیسات برق بدون ایجاد صدمات عمرانی ناشی از مواد منفجره طراحی شده اند. در سال 1980 میلادی در یک تمرین نظامی مربوط به نیروی دریایی امریکا این []الیاف]] موجب قطع تصادفی برق و خاموشی در منطقه عملیات شدند که منجر به توسعه این نوع سلاح گردید. درجنگ کوزوو ارتش امریکا برای اولین باراز این بمب استفاده کردودر یک حمله دوسوم خاک یوگسلاوی درخاموشی فرورفت.این بمب ابدا اثرتخریبی ندارد،اما باعث قطع شدن جریان برق میشود.در این بمب‌ها اغلب ازگرافیت که نوعی ذغال سنگ نرم است استفاده شده است .همانطورکه میدانید کاربرد عمده گرافیت دربرخی راکتورهای هسته ای،باطریهای معمولی،مغزمداد وبرخی کارهای صنعتی دیگراست.اما مهمترین خاصیت آن این است که قویترین رسانای جریان برق میباشد.به نظرمیرسد دربمب گرافیتی ازاین خاصیت استفاده شده است.بدین صورتکه پس ازانفجار گرافیت که بیشتر ازجنس کربن است با مواد حلال کربن ترکیب شده وبصورت بخار درمی آید.اما این بخار سنگین بوده وبزودی برسطح زمین مینشیند بنابراین استفاده ازاین بمب درنیروگاههای برق باعث آلودگی سطح تجهیزات نیروگاه شده وباعث اتصالی وازکارافتادن نیروگاه میشود.درضمن برای پاکسازی نیروگاه وراه اندازی مجدد نیازبه چند ماه زمان است. ایالات متحده امریکا از این بمب در جنگهای خلیج فارس و عراق در سالهای 1991 و2003 نیز استفاده کرده است. از راههای مقابله با این دسته تسلیحات ایزولاسیون بدنه ساختمان، تاسیسات برق و اتاقهای کنترل و فرمان،عایق اسپری برای مدارات الکترونیکی و استفاده از فیلترهای الکترواستاتیک می باشد.

اطلاعات مربوط به این جنگ افزار که نوعی بمب غیر کشنده است اولین بار در بحران کوزوو و صربستان منتشر گردید .این بمب که بنا به در خواست نیروی هوایی آمریکا ساخته شده و اثرات نامطلوبی روی انسان نداشته و نوعی مهمات هوا به زمین است که هدف آن غیر عملیاتی کردن زنراتورهای برق و خطوط انتقال الکتریسته است

این پروژه در سال 1970بر اساس تاثیر رشته های گرافیت کربن در اتصال قطب های مثبت و منفی منابع تولید و توزیع الکتریسیته آغاز گردید پیش بینی شده بود در عملیات آزاد سازی گروگان های لانه جاسوسی از این سلاح استفاده شود (که نشد)

این جنگ افزار در سال 1991 توسط متحدین علیه عراق مورد استفاده قرار گرفت بعد از جنگ خلیج فارس نیروی هوایی آمریکا تصمیم گرفت که نوعی از این سلاح را که بتواند از هواپیما پرتاب شود بسازد عملکرد این نوع بمب به اینگونه است که پس از انفجار بمب مادر ( بمب خوشه ای) بمب های کوچکتر با استفاده از چتر سرعت خود را کم میکنند سپس در ارتفاع معینی منفجر شده و الیاف کربن در هوا پراکنده میشود ودر نوع های جدید تر به صورت پودر است که باعث نفوذ تدریجی به دستگاه های برقی و باعث اتصال در آنها میشود

---------------------------------------------
http://www.m82a1t.blogsky.com/1389/09/12/post-106/[/b]

[sorena_ir_army 924]

با تشکر از کاربر شهرزاد
به نظر من ایران باید بر روی یک بمب الکترومغناطیسی قدرتمند و مدرن کار کنه.

[SHAHRZAD 52]

[b]بمب هدایت‌شونده لیزری (به انگلیسی: LGB) از مهمات هوشمند (PGM)است که از هدایت نیمه‌فعال لیزری برای حمله به یک هدف نشانه‌گذاری‌شده استفاده میکند. بمب‌های هدایت لیزری یکی از رایج‌ترین و گسترده‌ترین جنگ‌افزارهای هوشمند است که بسیاری از نیروهای هوایی جهان آن‌را به‌کار می‌گیرند.

بررسی اجمالی:

مهمات هدایت شونده لیزری با استفاده از یک نشانه گذار لیزری یک هدف را نشانه گذاری میکند.
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%B21.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%B21.jpg[/img][/url]

کاربرد نظامی لیزر :
كاربرد ليزر در مصارف نظامي

كاربردهاي نظامي ليزر هميشه عمده ترين كاربردهاي آن بوده است . فعلا مهمتريم كاربردهاي نظامي ليزر عبارت اند از:

الف) فاصله يا بهاي ليزري

ب) علامت گذارهاي ليزري

ج) سلاح هاي هدايت انرژي

فاصله ياب ليزري مبتني بر همان اصولي است كه در رادارهاي معمولي از آن ها استفاده مي شود. يك تپ كوتاه ليزري ( معمولا با زمان 10 تا 20 نانوثانيه) به سمت هدف نشانه گيري مي شود و تپ پراكنده برگشتي بوسيله يك دريافت كننده مناسب نوري كه شامل آشكارساز نوري است ثبت مي شود. فاصله مورد نظر با اندازه گيري زمان پرواز اين تپ ليزري به دست مي ايد. مزاياي اصلي فاصله ياب ليزري را مي توان به صورت زير خلاصه كرد :

الف) وزن - قيمت و پيچيدگي آن به مراتب كمتر از رادارهاي معمولي است.

ب) توانايي اندازه گيري فاصله حتي براي هنگامي كه هدف در حال پرواز در ارتفاع بسيار كمي از سطح زمين و يا دريا باشد.

اشكال عمده اين نوع رادار در اين است كه باريكه ليزر در شرايط نامناسب رويت به شدت در جو تضعيف مي شود. فعلا چند نوع از فاصله يابهاي ليزري با بردهاي تا حدود 15 كيلومتر مورد استفاده اند :

:الف) فاصله ياب هاي دستي براي استفاده سرباز پياده ( يكي از آخرين مدل هاي آن در آمريكا ساخته شده كه در جيب جا مي گيرد و وزن آن با باتري حدود 500 گرم است.

:ب) سيستم هاي فاصله ياب براي استفاده در تانكها

:ج) سيستم هاي فاصله ياب مناسب براي دفاع ضد هوايي

اولين ليزرهاي كه در فاصله يابي از آن ها استفاده شد ليزرهاي ياقوتي با سوئيچ Q بودند. امروزه فاصله يابهاي ليزري اغلب بر اساس ليزرهاي نئودميم با سوئيچ Q طراحي شده اند. گرچه ليزرهاي CO2 نوع TEA در بعضي موارد ( مثل فاصله ياب تانك ها ) جايگزين جالبي براي ليزرهاي نئودميم است.

دومين كاربرد نظامي ليزر در علامت گذاري است. اساس كار علامت گذاري ليزري خيلي ساده است : ليزري كه در يك مكان سوق الجيشي قرار گرفته است هدف را روشن مي سازد به خاطر روشنايي شديد نور هنگامي كه هدف به وسيله يك صافي نوري با نوار باريك مشاهده شود به صورت يك نقطه روشن به نظر خواهد رسيد. سلاح كه ممكن است بمب - موشك - و يا اسلحه منفجر شونده ديگري باشد بوسيله يك سيستم احساسگر مناسب مجهز شده است. در ساده ترين شكل اين احساسگر مي تواند يك عدسي باشد كه تصوير هدف را به يك آشكارساز نوري ربع دايره اي كه سيستم فرمان حركت سلاح را كنترل مي كند انتقال مي دهد و بنابراين مي تواند آن را به سمت هدف هدايت كند. به اين ترتيب هدف گيري با دقت بسيار زياد امكان پذير است. ( دقت هدف گيري حدود 1 متر از يك فاصله 10 كيلومتري ممكن به نظر مي رسد.) معمولا ليزر از نوع Nd: YAG است. در حالي كه ليزرهاي CO2 به خاطر پيچيدگي آشكارسازهاي نوري ( كه مستلزم استفاده در دماهاي سرمازايي است) نامناسب اند. علامت گذاري ممكن است از هواپيما - هليكوپتر و يا از زمين انجام شود. ( مثلا با استفاده از يك علامت گذار دستي ).

اكنون كوشش قابل ملاحظه اي هم در آمريكا و هم در روسيه براي ساخت ليزرهايي كه به عنوان سلاحههاي هدايت انرژي به كار مي روند اختصاص يافته است. در مورد سيستم هاي قوي ليزري مورد نظر با توان احتمالا در حدود مگا وات ( حداقل براي چند ده ثانيه ) يك سيستم نوري باريكه ليزر را به هدف ( هواپيما - ماهواره يا موشك ) هدايت مي كند تا خسارت غير قابل جبراني به وسايل احساسگر آن وارد كند و يا اينكه چنان آسيبي به سطح آن وارد كند كه نهايتا در اثر تنش هاي پروازي دچار صدمه شود سيستم هاي ليزر مستقر در زمين به خاطر اثر معروف به شكوفايي گرمايي كه در جو اتفاق مي افتد فعلا چندان عملي به نظر نمي رسند. جو زمين توسط باريكه ليزر گرم مي شود و اين باعث مي شود كه جو مانند يك عدسي منفي باريكه را واگرا سازد با قرار دادن ليزر در هواپيماي در حال پرواز در ارتفاع بالا و يا در يك سفينه فضايي مي توان از اين مساله اجتناب ورزيد. اطلاعات موجود در اين زمينه ها به علت سري بودن آن ها اغلب ناقص و پراكنده اند. اما به نظر مي رسد كه اين سيستم ها كلا شامل باريكه هايي پيوسته با توان 5 تا 10 مگا وات (براي چند ثانيه ) با يك وسيله هدايت اپتيكي به قطر 5 تا 10 متر باشند مناسب ترين ليزرها براي اينگونه كاربرد ها احتمالا ليزرهاي شيميايي اند ( DF يا HF) . ليزرهاي شيميايي به ويژه براي سيستم هاي مستقر در فضا جالب اند زيرا توسط آن ها مي توان انرژي لازم را به صورت انرژي ذخيره فشرده به شكل انرژي شيميايي تركيب هاي مناسب تامين كرد.

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%B12.jpg][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/thumb_%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%B12.jpg[/img][/url]

------------------------------------------------
ویکی پدیا
http://www.ole.parsianedu.com/[/b]