بدون سرنشین anka بدون سرنشین Anka

[LAST-WAR 1,202]

Anka ققنوس ترک



Anka (در ترکی به معنای ققنوس است) نام خانواده ای از پهپاد های شرکت صنایع هوافضای ترکیه است که برای نیروی هوایی این کشور طراحی میشوند.نمونه اولیه یا Anka-A یا به اختصار TIHA-A از نوع شناسایی ، نمونه بعدی یعنی Anka-B یا در اختصار TIHA-B از نوع مسلح میباشد.
نمونه بومی این پرنده بدون سرنشین (پهپاد) شامل بخش های مختلفی از جمله خود پرنده (air vehicle) ، ایستگاه کنترل زمینی (GCS) ، ترمینال اطلاعات زمینی (GDT) ، سیستم نشست و برخاست خودکار (ATOLS) ، ترمینال ویدئویی کنترل از راه دور (RVT) و انواع مختلفی از تجهیزات حمایتی زمینی میباشد.

سیستم TIHA برای انجام ماموریت های مختلف در شب و روز و بدون توجه به شرایط محیطی مثل آب و هوای نامساعد طراحی شده و دارای قابلیت هایی مثل گردآوری عکس های همزمان (مخابره همزمان عکس ها به سیستم های زمینی) ، نظارت بر منطقه ، شناسایی ، کشف اهداف ثابت یا متحرک و انواع ماموریت های تشخیص و تعقیب اهداف میباشد.

اما در حالی که طراحی این پرنده طوری صورت گرفته که امکان استفاده از محموله هایی که به صورت بالقوه برای انجام ماموریت های محوله لازم است را داشته باشد این پرنده معمولا به محموله هایی از قبیل دوربین رنگی الکترو اپتیک (برای تصویر برداری در روز ، دوربین لیزری و مادون قرمز (برای پرواز در شب یا آب و هوای نامساعد) و سیستم های راداری SAR/GMTI و ISAR (سیستمی که با عکسبرداری دو بعدی با کیفیت و وضوح بالا دقت عملیات را چندین برابر افزایش میدهد) مجهز است.



بدنه تمام کامپوزیت این هواگرد شامل یک سازه اصلی یک تکه با بالها و دم v شکل با قابلیت جدا شدن ، ارابه فرود متحرک (که قابلیت جدا شدن از سازه اصلی را هم دارد)، سطوح کنترل کننده روی دم ، بالها و بدنه ، درپوش خدماتی (این درپوش در قسمت های حساس مثلا موتور یا سیستم های ارتباطی وجود دارد که به وسیله آن افرادی که وظیفه تعمیر و نگهداری را دارند میتوانند بدون نیاز به جدا کردن بدنه به این قسمت ها دسترسی داشته باشند) و همچنین دریچه های حمل بار میشود همچنین این پرنده از مخازن سوخت داخلی ، سیستمهای حفاظت در برابر یخ زدگی ، کنترل محیطی ، فرود ، پشتیبانی باتری و غیره استفاده میکند و سازه این پرنده مجهز به یک سیستم کنترل پرواز دیجیتال ، یک سیستم سنسور کنترل پرواز (که به پارامتر هایی که توسط لوله پیتوت ارسال میشود حساس بوده و در صورت تشخیص نقص در پرواز با ارسال اطلاعات به سیستم کنترل پرواز از وارد آمدن خسارات بیشتر جلوگیری میکند) ، کامپیوتر اطلاعات هوایی ، سنسور ناوبری ، چند نوع مبدل (ترانس دیوسر) ، و سنسور های فشار و درجه حرارت و جابجایی است

کامپیوتر مدیریت پرواز و جعبه های کنترل کننده فرعی وظایف گوناگونی را بر عهده دارند که ز جمله آنها میتوان به تعیین هویت اهداف و مخابره اطلاعات انها به مرکز ، ایجاد رله ارتباطی و تست قطعات هواگرد و نقص یابی اشاره کرد همچنین یک رادیو ترافیک هوایی با سیستم ارتباطی این پرنده یکپارچه شده تا هماهنگی پرنده با محیط های غیر نظامی هرچه بیشتر شود و همینطور تمامی اجزای حساس این پرنده شامل دو یا چند قطعه میباشد( که در صورت از کار افتادن یکی دیگری وظیفه ان را بر عهده میگیرد ) و چندین مدل برنامه اضطراری برای ان تعریف شده تا در شرایط اضطرار و یا از کار افتادن برای نیروهای خودی خطری نداشته باشد.



تمامی نرم افزار های پروازی که به صورت بومی و توسط شرکت TAI تهیه شده درون سیستم پرنده و ایستگاه زمینی جا داده شده تا هماهنگی هرچه بیشتر بین پرنده و کنترلر های زمینی اتفاق افتد.

عملیات هایی که توسط این پرنده انجام میپذیرد توسط پرسنل کار آزموده زمینی کنترل و هدایت میشوند و این پرسنل میتوانند تمامی حرکات و واکنش های این پرنده را مدیریت و برنامه ریزی کنند که این برنامه ها میتوانند قبل یا در هنگام پرواز به پرنده مخابره شوند و تمامی محموله ها شامل انواع دوربین ها و حسگر ها قابلیت مخابره همزمان اطلاعات به مرکز را دارند و همه انها را میتوان از ایستگاه کنترل زمینی هدایت کرد.

اپراتور های ایستگاه زمینی میتوانند قبل یا هنگام پرواز اطلاعات مربوط به اهداف را به پرنده مخابره کنند و پس از جمع آوری این اطلاعات توسط پرنده و مخابره ان به ایستگاه زمینی آنها را در اختیار فرماندهان رده های بالاتر برای اتخاذ تصمیمات مهم انتقال دهند همچنین سیستم RVT میتواند اطلاعات منطقه یا نیروهای دشمن را به صورت همزمان به نیروهای خودی که در نزدیکی نیروهای دشمن قرار دارند منتقل کند تا این نیروها توانایی اتخاذ تصمیمات درست تر را داشته باشند و به این وسیله به حفظ جان این نیرو ها کمک شایان توجهی شود.

قراراد مربوط به تولید یک سیستم پهپاد ارتفاع متوسط با مداومت پروازی بالای بومی به منظور انجام ماموریت های شناسایی برای نیروهای مسلح ترکیه در دسامبر سال منعقد شد که در این قرارداد بنا بر این بود که در کل تعداد 3 پیش نمونه هواگرد به همراه سیستم های زمینی طراحی و تولید شوند به گونه ای که بتوانند تا اواسط سال 2011 وارد آزمون های مختلف شوند و اگر این ازمایش ها موفقیت آمیز بود در سال 2012 تولید انبود نمونه اول آنکا با تولید 10 سیستم (شامل 30 هواگرد و 10 ایستگاه زمینی) آغاز گردد و در همین زمان هم آزمایش های موتور بومی این پهپاد توسط شرکت TEI (صنایع موتور ترکیه) به انجام برسد.

سر انجام در 30 دسامبر سال 2010 اولین مدل از این پرنده توانست نخستین پرواز خود را به مدت 14 دقیقه با موفقیت به انجام برساند.

مشخصات:

نوع: پهپاد شناسایی یا رزمی
ساخت: شرکت هوافضای ترکیه
طول: 8 متر
عرض بالها: 17.3 متر
ارتفاع: 2.7 متر
حداکثر وزن برخاست: 1600 کیلوگرم
پیشرانه: یک موتور توربو شارژ 4 سیلندر Thielert Centurion 2.0 با کشش 135 اسب بخار
حداکثر سرعت: 217 کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز: 138 کیلومتر بر ساعت
برد عملیاتی: 200 کیلومتر
مداومت پروازی: 24 ساعت با محموله متعارف 200 کیلوگرمی
سقف پروازی: 9144 متر
















منابع:
en.wikipedia.org
Militaryparsi.ir

[100 2,717]

سلام

برد عملیاتی بسیار پائین داره ...

یه سوال .. این مداومت پروازیش ( 24 ساعت ) با برد عملی 200 کیلومتر در تضاد نیست !؟

اگه قابلت حمل سلاح رو نداشته باشه ، چیز جالبی از نظر من نخواهد بود ...

[kamandar 2]

ترکیه داره خیلی سریع پیشرفت میکنه....

[abijoon1 1]

تركيه بدون اسراييل هيچه

[kereshti 2,856]

ترکیه در شرایط ما بود یه دهم اینم نمی تونست بسازه
دوستان دقت کنید پهپاد شبیه پهپاد های امریکایی نیست ؟ سکان عقب بره به سمت پایین

[mjb 1,210]

با سلام وتشکر از last- war
کمی طراحیش شبیه MQ-1 Predator (گفتم کمی ) است واین ضعف ترکیه رو حتی در طراحی نشان می دهد البته پهپاد بزرگی است اما 200 کیلوگرم برای شعاع عملیاتی 200کیلومتر!!!!! باید بیشتر از اینها بره کرار با موتور جت( با اون مصرف) وابعادی درحدود این 400 کیلومتر فول لودشعاع عملیاتی داره

[ALI 5,626]

عرفان جان ممنونم ، دستت درد نکنه .

ترکیه در زمینه ساخت UAV پیشرفتهای خیلی خوبی داشته است.

[mjb 1,210]

داش علی عزیز
بهتر بگیم اسراییل پیشرفت چشمگیری داشته

[alrkhs 4,594]

به نام خدا

ANKA-3 پهپاد رزمی ترکیه

 

 

فقط 1 روز پس از آنکه جنگنده ی پنهان کار بومی ترکیه قبل از ارائه رسمی به طور کامل دیده شد، یک هواپیمای جنگنده جاه طلبانه دیگر از ترکیه ظاهر شده است.

ANKA-3 MIUS (که مخفف عبارت National Unmanned Combat Aerial Vehicle System در زبان ترکی است) صنایع هواپیماسازی ترکیه (TAI)  یک هواپیمای بدون سرنشین رزمی بال پرنده (UCAV) با قابلیت پنهان کاری است. این هواپیما تقریباً به اندازه یک جنگنده سبک است و به عنوان یک پلت فرم قابل بقا، با مداومت نسبتاً طولانی مدت، حمله، نظارت و جنگ الکترونیک طراحی شده است. همچنین گفته می شود که سرکوب و انهدام پدافند هوایی دشمن یکی از نقش های کلیدی در نظر گرفته شده برای ANKA-3 است. تصور می‌شود که ANKA-3 برای همکاری با جنگنده رادارگریز سرنشین دار ترکیه TF-X در برنامه‌های خاص ماموریتی در نظر گرفته شده است.

ANKA-3، که از راه هواپیما های بدون سرنشین بسیار متنوع و پیشرفته ترکیه، از جمله خانواده معروف Bayraktar TB2 پیروی می کند، دارای نقاط سخت خارجی برای مهمات و سوخت، و همچنین جایگاه های تسلیحات داخلی است. این پهپاد از یک موتور توربوفن نیرو می گیرد.

معاون رئیس جمهور ترکیه، Fuat Oktay، در یک سخنرانی مربوط به بودجه در دسامبر 2022 در مورد انکا-3  اظهار داشت: "ANKA-3 با موتور جت و سرعت خود، ظرفیت بار بالا و ساختار بدون دم که تقریباً در رادار قابل مشاهده نیست، صفحه جدیدی را در زمینه پهپادها باز خواهد کرد. امیدوارم سال آینده به اشتراک گذاری خبرهای خوب پروژه ANKA-3 MIUS با ملت خود ادامه دهیم."

اخیراً گزارش شده است که این پهپاد می تواند پروازهای آزمایشی خود را از ماه آوریل آغاز کند، اما برنامه زمانی برای اولین پرواز آن دقیقاً مشخص نیست. به هر حال به زودی باید منتظر آزمایش تاکسی باشیم.

 

    

 

این هواپیما دارای یک ورودی هوای پشتی دندانه دار و همچنین یک ورودی کمکی در قسمت بالا و عقب، نزدیک خروجی موتور است که به نظر می رسد از نوع معمولی و گرد باشد. روی این ورودی کمکی یک آنتن هوایی کوچک و یک آنتن conformal (نوعی آنتن آرایه فازی) دیگر دیده می شود. 2 لوله پیتوت بزرگ در امتداد لبه های جلویی آن نصب شده اند و 1 لوله پیتوت دیگردر امتداد دماغه پهپاد دیده می شود. به طور کلی، این پیکربندی آزمایشی برای هواپیماهای نوع UCAV بال پرواز غیر معمول نیست.

چیزی که به نظر می رسد یک جفت مخزن سوخت یا اشکالی از اسلحه باشد، در زیر بال های آنکا دیده می شود. به نظر می رسد که یک پوشش مستطیلی منسجم بزرگ و یک صفحه گرد در جلوی آن، بافت متفاوتی نسبت به بقیه بدنه هواپیما دارد. دلیل این تفاوت دقیقا مشخص نیست، اما یک احتمال این است که این صفحات برای پوشش آرایه های آنتن هستند. طرح کلی پهپاد شبیه به X-45C بوئینگ و Dassault nEURon است، اگرچه به طور کلی ظرافت های کمتری دارد.

 

Dassault nEURon

باید بگوییم که شاید پهپادهای بال پرنده رادارگریز بیشتر از انواع دیگر هواپیماها، در فرآیند آزمایش به طور قابل توجهی تکامل می یابند. در ابتدا، پنهان کاری برای آزمایش موفقیت آمیز پرواز و سایر آزمایش‌ های اولیه ضروری نیست، بنابراین در نسخه های بعدی به مواردی مانند دریچه های اضافی، آنتن، لوله های پیتوت، اصلاح سطح بدنه هواپیما و به ویژه خروجی موتور پرداخته می شود.

اگزوز، به طور خاص، یکی از سخت‌ترین اجزای یک هواپیمای پنهان کار است، بنابراین می توان از اگزوز ساده برای آزمایش اولیه استفاده کرد. همانطور که پیش بینی می شد، دقیقاً این موضوع را در پهپاد رزمی Okhotnik-B روسیه نیز شاهد بودیم. پس از تکمیل آزمایش‌های اولیه پرواز و آزمایش‌های دیگر، که شامل یک اگزوز با قابلیت مشاهده کم، و بسیاری از اصلاحات دیگر می شد، یک پیکربندی دیگر که بیشتر به تولید و نمایش نزدیک بود پدیدار گشت.

 

Okhotnik-B

نکته مهم در اینجا این است که ترکیه در حال کار بر روی ساخت یک پهپاد رزمی بال پرنده رادارگریز است که بیشتر از عملکرد بالا، به رصد پذیری پایین اهمیت می دهد. این پهپاد همتای جالبی برای هواپیمای بدون سرنشین جنگنده مانند Bayraktar Kizilelma است که اخیراً رونمایی شده و در حال آزمایش پرواز است.

این دو نوع می‌توانند ترکیبی جذاب از قابلیت‌های جنگ هوایی بدون سرنشین پیشرفته را برای نیروی هوایی ترکیه فراهم کنند و اگر بتوانند توانایی‌ های مورد انتظار را در آزمایش ها ثابت کنند، می توانند مشتریان خارجی را هم به خود جذب کنند.یکی از پهپاد ها یک طرح مفهومی با عملکرد بالا به همراه تعدادی از خصوصات رصد پذیری پایین است. طراحی دیگر کمتر به عملکرد حرکتی فکر می کند، اما طراحان آن برای بقا و پایداری اهمیت زیادی قائل شده اند.

 

Bayraktar Kizilelma

در حال حاضر، چین و روسیه به طور کامل از برنامه فعال‌ پهپاد های رزمی بال پرنده خود پرده برداشته اند - چین انواع مختلفی را در دست توسعه دارد. از سوی دیگر، ایالات متحده تحت توسعه بودن چنین برنامه ای را اعلام نکرده است. در عوض، تمرکز خود را بر روی هواپیماهای تیمی مشترک گذاشته است که عمدتاً یا بسیار مقرون به صرفه اند یا عملکرد بالاتری دارند. از سویی، صنایع به یک UCAV سنتی تر به عنوان گزینه ای برای اکوسیستم جنگ هوایی بدون سرنشین نیروی هوایی ایالات متحده در آینده اشاره کرده اند، اما هیچ نشانه ای وجود ندارد که سرویس این مسیر را طی کند. البته، ما نمی دانیم در اسناد طبقه بندی شده چه می گذرد، اما در این مرحله، یک UCAV سنتی مشکل ساز خواهد بود، زیرا تنها نشان دهنده یک فعالیت تحقیق و توسعه ای یا یک قابلیت عملیاتی با چگالی بسیار پایین است.

واقعیت این است که مناسب بودن یک UCAV بال پرنده 20 سال پیش ثابت شد و به نظر می رسید که بزرگترین انقلاب در نبردهای هوایی از زمان فناوری رادارگریز یا حتی شاید موتور جت باشد. پس از این که به نظر می رسید این هواپیماها یک عنصر اصلی در آینده نزدیک نیروی هوایی ایالات متحده باشند، کاملاً از دید ناپدید شدند. حتی هر گونه اشاره ای به این کلاس از هواپیماهای بدون سرنشین تقریباً از تمام اسناد و نکات صحبت نیروی هوایی ایالات متحده پاک شد. نیروی دریایی ایالات متحده آزمایش‌ های پهپاد مبتنی بر کشتی حامل X-47B را انجام داد که بسیار موفقیت آمیز بود، اما این طرح نیز به طرز شگفت انگیزی رها شد. در عوض، نیروی دریایی به دنبال سوخترسان بدون سرنشین مبتنی بر ناوهای حامل MQ-25 Stingray رفت که بسیار جاه طلبی کمتری داشت.

 

MQ-25 Stingray

در حالی که نیروی هوایی ایالات متحده ممکن است در آینده یک UCAV سنتی را در تعدادی قابل توجه دریافت کند، به راحتی می توان استدلال کرد که این اتفاق سال ها دیر شده است و این اشتباه آسیب جدی به برتری نبرد هوایی پنتاگون وارد کرده است.

صرف نظر از این، ترکیه به وضوح منتظر تحقق نتیجه هواپیمای بدون سرنشین خود نیست، و این کشور ابتکار هواپیماهای جنگی بومی خود را به پیش می برد. هواپیمای دیگری که دیروز روی آسفالت کارخانه TAI در آنکارا مشاهده شد، جت آموزشی پیشرفته HÜRJET این کشور بود که می تواند قابلیت های یک جنگنده سبک را نیز فراهم کند. همچنین قرار است این هواپیما اولین هواپیمای مافوق صوت تولید شده در ترکیه باشد.

 

    

HÜRJET

این چهار هواپیما (TF-X، ANKA-3، Bayraktar Kizilelma و HÜRJET) در کنار هم نشان دهنده عصر جدیدی از نویدبخشی برای صنعت هوافضای ترکیه و قابلیت‌های تاکتیکی بازوی هوایی آن است. با این حال، تحقق این وعده داستان کاملاً متفاوتی است. همه این پروژه ها به صورت جداگانه می توانند با مشکلات احتمالی مواجه شوند. موانع بزرگی در هر مرحله وجود دارد و این موضوع فقط در مورد بدنه هواپیما نیست. توسعه نرم‌افزار و یکپارچه سازی زیرسیستم ها از بزرگترین چالش ها هستند. برای انواع پنهان کار، همه چیز، از خطا های حسگرهای رهگیری و ارتباطات پیشرفته گرفته تا پوشش های جاذب رادار و تمام فرآیندهایی که با آن عوامل همراه است، باید در سطح عملیاتی توسعه و تحقق یابد. حتی هواپیماهای با اثر کاهش یافته (نه هواپیماهای سطح بالا و با قابلیت رصد پذیری پایین) باید بر برخی از این مسائل غلبه کنند. دسترسی به فناوری موتور یکی دیگر از مسائل بالقوه است. اما اگر ترکیه بتواند این هواپیماها را به قابلیت های واقعی اش نزدیک کند، یک دستاورد بزرگ خواهد بود.

 

 

منبع