بمب افکن استراتژیک بوئینگ بی-52 استراتوفورترس بمب افکن استراتژیک بوئینگ بی-52 استراتوفورترس ( Boeing B-52 Stratofortress)

[100 2,717]

عاقلانه ترين كار رو انجام دادند ، تا زماني كه مأموريت محوله توسط اين هواپيما ها قابل انجام دادن بود ، اونها رو جايگذين نكردند و فقط بروز رساني انجام دادند ؛ هم ناوگان خودشون رو سرپا و آماده نگه داشتند و هم از هزينه هاي اضافي جلوگيري كردند !

سلام
البته به جاش خیلی پول خرج کردند تا این غول بتونه نزدیک خاک کشور هدف بشه ( منظورم سرمایه گذاری فوق سنگین در تجهیزات سرکوب پدافندی هست !! )

[ALFARD 3,743]

به نام خدا




هواپیمای B-52/G یک بمب افکن سنگین با 6 خدمه همراه میباشد.هر کدام از افراد خدمه در مکان خاص خود قرار میگیرند که در بالای سر یا زیر پاهای آنها دریچه ای به منظور خروج در زمان ایجکت قرار میگیرد.این واحد شامل اجزای مختلفی است که سیستم فرار خدمه ی B-52 را تشکیل میدهد عبارت اند از سیستم پرتاب به بالا، سیستم پرتاب رو به پایین و دریچه ی مربوط به خروج و فرار خلبان.
 

در این بخش،ما به بررسی دریچه ی فرار و اجزای تشکیل دهنده سیستم خروج اضطراری هواپیمای B-52 می پردازیم.بحث را با بررسی دریچه خروج خلبان ، کمک خلبان ، افسر جنگ الکترونیک ، توپچی ، ناوبر ، ناوبر راداری ، و نهایتا با نگاه کلی به سیستم خروج خدمه و اجزای تشکلیل دهنده آن اتمام می شود.

هر یک از خدمه در جایگاه اختصاصی خود دارای یک صندلی پرتاب گر و دریچه خروج اضطراری میباشد.دریچه های رو به بالا هر کدام دارای دستگیره ی بیرونی و درونی میباشد.اما دریچه ی رو به پایین تنها دارای یک دستگیره در داخل است.
در شکل نشان داده شده موقعیت دریچه ی خروج دقیقا بالای سر صندلی ایجکت خلبان و کمک خلبان قرار گرفته و مکانیزم کار هر دو صندلی یکی میباشد.این دریچه ها کاربردی دو گانه دارند، هنگام فرود ممکن است حوادث غیر منتظره منجر به فرود ناموفق شود که در این گونه مواقع دریچه های بالایی نقش راهی برای خروج خلبان را ایفا میکنند.اینکار ممکن است به 3 روش صورت گیرد:توسط یک دسته ی داخلی ، توسط یک دسته ی داخلی ، و همچنین مکانیزم فشار ایجکت.اگر دریچه به وسیله ی دستگیره ی خروجی گشوده بشود.باید با دستگیره ی مشابه آن بسته شود.این موضوع به این دلیل است که دستگیره به طور کامل از لوله های گردشی رها شود تا بتوان دریچه را به طور کامل بست.ساختار دریچه شامل دو جک در جلو قرار گرفته و 6 گیره ی ظامن بسته و قفل به دریچه متصل اند.این جک ه و قلاب های ظامن به 2 میله ی دوار متصل شده که این لوله ها از ابتدا تا انتهای دریچه ادامه دارد.گردش دورانی این لوله ها موجب برعکس شدن در نتیجه قفل شدن دریچه میشود.و زمانی که این لوله ها در حالت گردش قرار گیرد جک ها در شیار هدایت شده و با حرکت رو به جلوی دریچه می توان آن را به آسانی باز کرددر تصویر زیر دریچه ها کاملا مشخص هستند
دریچه ی فرار خروج اضطراری برای افسر جنگ الکترونیک و توپچی نیز طرحی مشابه دریچه ی خلبان و کمک خلبان دراند به جز یک مکانیزم بالابرنده که با مکانیزم پرتاب به بیرون یکی شده است.این مکانیزم کمکی در عمل ایجکت به خلبان است.این مکانیزم شامل بالابر،تسمه کمکی پرتاب کننده به بیرون میباشد
همانطور که در ابتدا مشاهده کردید،دریچه ی خروج خدمه ی ناوبری و ناوبری راداری به طور مستقیم در زیر صندلی ایجکت قرار گرفته .این دریچه ها به طور معمول بسته هستند و تنها زمانی باز میشوند که نیاز به خروج اضطراری باشد.یک دستگیره اضطراری در قسمت جلویی و درمکانی مناسب قرار دارد تا چنانچه پرتابگر به طور عادی عمل نکند،شخص بتواند از طریق آن ایجکت را انجام دهد.نیروی لازم برای پرتاب توسط انفجاز گاز صورت میگیرد
به دلیل نبود تصویر از ایجکت رو به پایین B-52 برای درک بهتر تصویر از بمب افکن دیگر ایالات متحده قرار داده شده
یک سیستم هشدار دهنده الکتریکی با برق مصرفی 24 ولی با جریان DC در B-52 تعبیه شده که نیروی خود را از پنل کمک خلبان دریافت میکند.همه ی 6 دریچه ی خروج موجود در B-52 در این سیستم قرار دارد.درب ورودی و درب داخل شدن در عقب نیز به مدار این سیستم متصل هستند.مدار قدرت این سیستم در صورت باز بودن هر کدام از دریچه ها با استفاده از چراغ زرد رنگی که در پنل کاربری خلبان قرار گرفته این موضوع را به خلبان اطلاع میدهد.هر دریچه مجهز به یک میکروسویچ است و این میکروسویچ ها باز یا بسته بودن را مشخص میکنند.
نگاهی گذرا به برخی از تشکیلات سیستم فرار خلبان
نیروی رانش:
دستگاهی است که انرژی خود را از کارتریج موجو در درون دستگاه میگرد.هنگاهی که فشار گاز بالستیک به دهانه ی ورودی اعمال شود،در پیستون به شدت بالایی حرکت کرده و نیروی رانش را فراهم میکند.

کننرل کننده نیروی رانش:
این قسمت وظیفه ی کنترل کردن نیروی رانش صندلی خلبان و کمک خلبان را بر عهده دارد.برای جلوگیری از تداخل این کنترل کننده،کنترل آن را بصورت جداگانه در زیر پنل خلبان و کمک خلبان قرار گرفته اند

کاتاپولت:

کاتاپولت یا پرتابگر صندلی ایجکت از یک مکانیزم ایجکت با استفاده از 3 تیوپ تلسکوپی که نیروی خود را از مواد منفجره میگیرند.کاتاپولت از تیوپ های بیرونی ،تیوپ میانه،وتیوپ داخلی ، کههمان شارژر انفجاری میباشد تشکیل یافته.
سیستم جداسازی خلبان از صندلی:

صندلی ایجکت افسر جنگ الکترونیک ،توپچی ، ناوبری و ناوبری راداری همراه با یک سیستم جدا سازی شخص از صندلی هستند که جدا سازی خدمه از صندلی بعد از پرتاب به بیرون را ممکن میسازد.این سیستم محرک حلقه بالستیک ،جک شافت ، و یک مهار کننده در زیر صندلی و در کنار لوازم بقا خلبان میباشد.

در تصویر زیر میتوانید چگونگی جدا سازی خلبان از صندلی خود را مشاهده کنید

منبع:

 

http://www.ejectionsite.com/b-52.htm

 

تشکر از جناب Goebbels بخواطر آپلود تصاویر در گالری 

 

مترجم : ALFARD

 

[Che 2,529]

تو این هیاهوی سوریه.....یه تاپیک علمی!!
واقعا ممنون 

[ALFARD 3,743]

بعد از 2 روز
بازدید: 317 پاسخ: 1

فکر کنم با توجه به وقتی که برای آماده کردن این تاپیک صرف کردم اگر در یک وبلاگ ساده ارسال میشد بازدید بالاتری داشت! تا آخر امشب هم که از لیست جدیدترین ارسال های انجمن حذف میشه و میره که خاک بخوره.
فقط یه سوال برای من پیش اومد.اگر این تاپیک رو یکی از مدیران ارسال میکرد باز هم بازدیدش در این مقدار بود؟ جای سوال داره هدف کاربران از خودنمایی جلوی مدیران چیه!

یا حق

[hamedof 5,183]

عزیز من اون قسمت خودنمایی برخی ها که بماند...

در انجمن دقیقا یادم نیست کجا بود ولی همین موضوع رو مطرح کرده بودم ! جدا مشکل جدی هستش !

عزیز من تاپیکی که من فقط سر گیر آوردن کتابش پوستم کنده شد الان به راحتی خاک می خوره .... بازدید کنندش رو هم نمی دونم دقیقا چقدره الان !...


اما همه پست های مدیران هم اینطور نیست که کلی بازدید کننده و + و پاسخ داشته باشند ! نمونش تاپیک های جناب واریرور که اکثرا تک صفحه ای هستند ....

جالبه تاپیکم که 10 دقیقه وقت گرفت 2هزار بازدید داشته و 53 پاسخ ! ولی تاپیکی که چندین روز ازم وقت گرفته همین میزان پاسخ رو داشته (که بیشترش دامه تاپیک بوده توسط خودم ! و درد و دل !) ویرایش شده در شهریور 92 توسط hamedof

[9km 663]

هفته گذشته بوئینگ برنامه جدیدی را برای افزایش طول عمر ناوگان B-52 متعلق به نیروی هوایی امریکا ارائه داد. این برنامه از طریق ارتقای توانایی سامانه مزبور‌ برای حمل تسلیحات هوشمند تا 50 درصد و به عنوان بخشی از یک قرارداد 24.6 میلیون دلاری اجرا می‌شود.سامانه B-52 یکی از بزرگ‌ترین روایت‌های موفقیت‌آمیز هوانوردی است که در دهه اول جنگ سرد و با هدف پس‌زدن حمله شوروی ساخته شد.
هواپیمای مزبور قادر به اوج‌گیری در ارتفاعات بیش از 15 هزار متری، با سرعت 1040 کیلومتری بر ساعت و برای مسافت بیش از 14 هزار کیلومتر است.این سیستم می‌تواند 32 هزار کیلوگرم از بمب‌های آهنی گرفته تا تسلیحات هسته‌یی را بدون سوختگیری مجدد حمل کند.هواپیمای B-52 بمب‌افکنی با طولانی‌ترین سابقه خدمت در تاریخ امریکا است و به گونه‌ای ساخته شد که گفته می‌شود، خدمه‌ای که امروز آن را به پرواز در می‌آورند، شاید نوه‌های مردانی باشند که سیستم را در دهه 1950 به آسمان بردند.این بمب‌افکن در روزهایی ساخته شد که یک رایانه بیش از کل هواپیما وزن داشت و همواره این پرسش مطرح بوده که چگونه می‌توان آن را بروزرسانی کرد.
راهکار این امر بروز کردن مکانیک، ابزار الکترونیکی و سیستم تسلیحات هواپیمای آسیب‌پذیر است، به طوری که بال‌ها و فریم هوایی آن تا پایان سال 2044 قابل‌استفاده باشند.تحت شرایط جدید نیروی هوایی امریکا، بوئینگ در پرتابگرهای چرخان تسلیحات کنونی سامانه مورد بحث اصلاحاتی وارد خواهد کرد.این موضوع به بمب‌افکن امکان حمل تسلیحات هوشمند را در اتاقک بمب به جای جاسازی تعدادی از آنها بر روی بال‌های هواپیما می‌دهد و چنین امری ظرفیت سامانه را تا 50 درصد افزایش می‌دهد.با حمل تمامی تسلیحات در داخل هواپیما، کارآیی سوخت حین پرواز افزایش می‌یابد. علاوه بر این، با اصلاح پرتابگرهای چرخان برای بوئینگ، امکان حمل ترکیبی از ابزار با تسلیحات برای ماموریت‌های خاص ممکن می‌شود.این امر با آپگرید پیشین سیستم CONECT همراه است؛ این سیستم شبکه دیجیتالی جدیدی است که به رایانه‌های موجود بر روی برد B-52 امکان شناسایی نوع تسلیحاتی را که به نقاط سخت آن متصل هستند، می‌دهد و آنها خود را متعاقبا با این تسلیحات سازگار می‌کنند.با بروزرسانی سیستم اتاقک تسلیحاتی، شبکه با سرعت بالای سیستم CONECT به B-52 امکان تغییر ماموریت و هدف‌گیری تسلیحاتی را حین پرواز می‌دهد.تحت توافق جدید، بوئینگ سه پرتابگر پیش‌ساخت را برای ارزیابی و آزمایش تا مارس سال 2016 ارائه می‌دهد

http://khabaronline.ir/detail/323900/science/technology

[vahidg 1,970]

امان از مایه داری.
TU-160 های روسی(یکی از پرنده های مورد علاقه من) دارن زنگ میزنن 

[hosm 5,923]

حالا ما وقتی به تجهیزاتمون عمردهی می کنیم (ایرفریم ثابت)، بعضی از بچه های خودمون مسخره می کنند و میگن لنگنه. اگر تا 30 سال دیکه بی-52 ها بپرند، سابقه شون تقریبا میشه 100 سال

[Msebr 243]

XB-52 P&W YJ57-3 8700lbf
B-52A  P&W J57-9W 10000lbf 11000LBF WET
B-52B J57-P-29W J57-P-29WA J57-P-19W 10,500 lbf dry 12,100 lbf wet 11000 liter of water for injection bigger than the last generation
B-52C same engine lighter for thermonuclear weapons pays
B-52C D E had same engines
B-52F J57-43W 11200lbf 13700 with water injection
B-52G the same engine
B-52H P&W TF33-3 17100lbf derivatived from J57
 

ویرایش شده در شهریور 98 توسط Msebr

[AM4 1,318]

14 hours قبل , Msebr گفت:

B-52F J57-43W 11200lbf 13700 with water injection

سلام 

میشه بفرمایید تزریق آب چگونه به افزایش تراست موتور کمک میکنه ؟

[Msebr 243]

2 hours قبل , AM4 گفت:

میشه بفرمایید تزریق آب چگونه به افزایش تراست موتور کمک میکنه ؟

اب به دهانه موتور یا کمپرسور تزریق میشه. که باعث خنک شدن هوای ورودی و افزایش دانسیته میشه که باعث افزایش رانش میشه. هوای سردتر باعث میشه که بشه تزریق سوخت در محفظه احتراق بیشتر بشه. مشابه این موضوع در مورد مکان های گرم و ارتفاع های زیاد و موتورهای روسی که برای هوای سرد با دانسیته بالا طراحی شدن و کاراییشون در این مکان ها کمتر میشه اتفاق میفته. مثل میگ 29 ها که رفتن تبریز یا ایران140 ها که قوانین پروازی خاصی داشتن.

[MR9 114,512]

استراتوفورترس های بهینه شده !!!!

نخستین تحلیل ها در خصوص جدیدترین برنامه ارتقاء بمب افکن های بی-52

 

 

مقایسه نمای ظاهری بمب افکن B-52H با طرح دیجیتالی منتشر شده از نسخه به روزرسانی شده 

 

در میانه سپتامبر 2022 طراحی دیجیتالی جدیدی از برنامه ارتقاء بمب افکن های بی-52 در رسانه های نظامی جهان منتشر گردید که گفته میشود بستر جدیدی را برای ادامه عمر ناوگان استراتوفورترس های سری H فراهم می کند . برهمین اساس ، شرکت بوئینگ پیش از این اعلام کرده بود که نسخه بعدی این هواگرد رزمی ، شناسه B-52J یا B-52K  را دریافت خواهد کرد و اولین تغییر صورت گرفته درآن ، بهینه سازی غلاف موتور آن است قرار است تا پیشرانه رولزرویس اف-130 را در خود جای دهد . اما تحلیل های موجود نشان میدهد که این برنامه  بسیار فراتر از تغییر پیشرانه بوده و گفته می شود که قرار است تا استراتوفورترس جدید ، کارآمدتر باشد .

 

 

 

راست : بی-52 اچ 

چپ : بی-52 جِی / کا

 

در این رابطه ، مجله رسمی نیروی هوایی ارتش ایالات متحده نخستین رسانه ای بشمار می آمد که این طرح دیجیتالی را عمومی نمود و برخی معتقدند که  این طرح احتمالا با آن چیزی که قرار است در نهایت اجرا شود ، شباهت بسیار زیادی خواهد داشت . به گفته تحلیلگران نظامی ، غلاف طراحی شده برای پیشرانه جدید بخشی از یک تلاش گسترده تر بوده و شرکت بوئینگ نیز در سپتامبر 2022 ویدئویی حاوی نماهایی از نمونک مورد آزمایش در تونل باد با غلاف های جدید را منتشر نمود . این نمونک در اندازه کامل به یک جفت غلاف جدید برای پیشرانه های جدید اف-130 بوده و به شکل عمومی در انجمن سالانه نیروی هوایی در سپتامبر 2022 به نمایش گذاشته شد .

 

.

 

نمونک تونل باد که توسط بوئینگ منتشر گردید 

 

در روندی که به شکل داده های خام در دسترس قرار دارد ، برنامه مهندسی جدید شامل مجموعه ای از تغییرات در بخش داخلی بمب افکن بخصوص نصب سامانه های کنترل رقومی پیشرانه است  که گفته می شود یکی از مهمترین بروزرسانی های بی-52 های نیروی هوایی در چند دهه اخیر محسوب می شود . بااین حال ، تغییر پیشرانه های توربوفن  پرات اندویتنی تی اف-33 و انتخاب پیشرانه های جدید اف-130 به معنای دقیق کلمه موجب افزایش برد ، بهبود عملکردهای پروازی ، بهبود مصرف سوخت و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری می شود .

 

 

غلاف پیشرانه رولزرویس اف-130 نسخه بروزرسانی شده بی-52

 

 

 

استخوان بندی اصلی برنامه ارتقاء بی-52 نصب پیشرانه رولزرویس اف-130 است

که برد بیشتر ، وزن کمتر ، مصرف سوخت بهینه تر و درنهایت عملکرد پروازی افزون را برای بی-52 های جدید فراهم می آورد 

 

در حوزه تغییرات ایجاد شده در بخش بدنه و بخصوص دماغه این بمب افکن ، طرح دیجیتالی منتشر شده اصلاح این بخش را به نمایش می گذارد بطوریکه یک جفت زائده زیر بخش دماغه بطور کامل حذف شده که این بدان معناست که استراتوفورترس بتدریج به طراحی کلاسیک خود برمی گردد . این سازه های بیرون زده در دهه هفتاد میلادی با معرفی نسخه های G و H به دماغه بی-52 اضافه شد تا سامانه های الکترواپتیکال AN/ASQ-151(EVS) (سمت چپ ) و سامانه هیوز AN/AAQ-6 را در خود جای دهد. سامانه مادون قرمز (FLIR) و سامانه دید تلویزیونی در محیط های کم نور وستینگهاوس AN/AVQ-22 نیز بعدها به این بخش اضافه شده بود . هدف اصلی از اضافه شدن سامانه EVS کمک به خدمه برای پرواز ایمن در ارتفاع پائین بود ولی توانمندی های نظارتی و شناسایی محدودی را نیز در اختیار این بمب افکن قرار می داد .

 

 

 

راست : نمای نزدیک از دماغه بی-52 جدید بوئینگ . اگر این تغییرات سازه ای رخ دهد ، نیروی هوایی بازگشتی به نمونه های بی-52جی را تجربه خواهد کرد 

چپ : غلاف جدید طراحی شده برای بی-52 که گفته می شود جانمایی جدید برای حمل سامانه های نشانه گذار خواهد بود.

 

با این حال سامانه فوق الذکر در نسخه H بی-52 تاحدودی از رده خارج شده و غلاف های هدفگیری پیشرفته تری نظیر لاکهید مارتین " اسنایپر" و یا نورثروپ- گرومن "لایتینینگ " جایگزین آن شد که در اغلب موارد روی یک غلاف ویژه زیر بال سمت چپ نصب می گردید در حالی که پس از جنگ سرد ، ماموریتهای نفوذ در ارتفاع پائین ناوگان بی-52 ها تا حدودی کاهش پیدا نموده بود . دراین میان ، مقامات ارشد نیروی هوایی در گذشته بارها اعلام کرده بودند که درصدد جانمایی مجدد محل نصب این غلاف هستند ولی طاح جدید منتشر شده چندان با این علاقه مندی قدیمی مطابقت ندارد. ولی بررسی های بیشتر نشان  میدهد که  بخش دماغه بی-52 در بروزرسانی جدید احتمالا  به رادار آرایه فازی AN/APG-79 مجهز شده که گفته می شود نوع مینیاتوریزه شده رادار استاندارد جتهای رزمی سوپرهورنت و گراولر ( نسخه پشتیبانی الکترونیک هورنت ) است . به گفته ناظران نظامی ، این رادار در حوزه هایی نظیر برد ، قابلیت اطمینان ، مقاومت دربرابر اخلال ، افزایش آگاهی محیطی خدمه  ابزار قابل توجهی محسوب شده  و امکان تبادل داده با غلاف هدفگیری بی-52 را نیز دارد .

 

 

بروزرسانی بی-52 اچ تا سال 2018

 

به گفته تحلیلگران نظامی ، تصویر دیجیتالی منتشر شده از این بمب افکن بهینه سازی شده ، اضافه شدن این را رادار را به نمایش نمی گذارد ولی حذف سامانه های قدیمی و بازطراحی دماغه نشان میدهد که  ممکن است این اتفاق رخ دهد که برخی معتقدند این بازطراحی، بازگشت نمونه های اولیه بی-52 را در شکل ظاهری ، یادآور است . علاوه براین ، دو برآمدگی جدید در بخش فوقانی این بمب افکن قابل مشاهده است که هنوز مشخص نیست که بلحاظ ماهیتی چه وظیفه ای را برعهده دارد ولی برخی معتقدند که  این دو برآمدگی ناشناس ، می بایست با سامانه های ارتباط ماهواره ای در باند بالا مرتبط شوند که با توجه به سابقه نصب سامانه های جی پی اس در بی-52 های سری اچ از سال 2018 ، این امکان را باید در نظر گرفت که  زیرسامانه هایی نظیر بخش ارتباط داده ای لینک-16 ، آنتن های مخابراتی فرکانس بسیار پائین (VLF) و پائین (LF) نیز قراراست به تجهیزات جدید بی-52 اضافه شوند .

 

 

 

راست : بیرون زدگی های بخش فوقانی بدنه استراتوفورترس های جدید احتمالا بدلیل اضافه شده سامانه های ارتباط ماهواره ای جدید است .

چپ: غلاف جدید سمت راست نمونه بروز شده بی-52 که احتمالا برای نصب موشک مافوق صوت درنظر گرفته شده است .

 

در حوزه تسلیحات جدید ، تصویر منتشر شده هنوز فاقد جزئیات لازم به منظور تحلیل توانایی های جدید استراتوفورترس است ، ولی برخی معتقدند که نیروی هوایی درصدد بوده که با اصلاح غلاف های قدیمی ، توان حمل مهمات مافوق صوت AGM-183A را به بی-52 ها ببخشد که این مساله وقتی در کنار خبر اعلام نیازمندی نیروی هوایی به غلاف های جدید با ظرفیت حمل بار بیشتر تا 20000 پاوند گذاشته شود ، میتوان به نتایج جالبی رسید .

 

 

 

راست :  طرح احتمالی کابین جدید خدمه بی-52

چپ: کابین بمب افکن بی-52 اچ 

 

برخی از منابع رسانه ای رسمی نیروی هوایی ، خبراز اجرای یکسری اصلاحات داخلی را در نمونه جدید بی-52 داده اند  که مهمترین آن، طرح جدید کابین خدمه محسوب می شود و قرار است تا دو صفحه نمایش دیجیتال چندمنظوره بزرگ و دو نمایشگر کوچکتر به جای نشان های آنالوگ قدیمی تر نصب شوند . علاوه براین ، گفته شده که  قرار است ، سامانه تنظیم قدرت پیشرانه ، ضبط کننده داده های موتور و اعلام خطر خودکار نیز جایگزین نمونه های قدیمی گردد .

 

 

جایگاه فعلی نصب غلاف نشانه گذار لایتینینگ 

 

در مجموع ، بمب افکن های بی-52 سری H به گونه ای در حال بروزرسانی است که امکان ادامه عملیات تا سال 2050 ( و به گفته برخی منابع ، حتی فراتر از 2050 ) را بدست آورد و این بدان معناست که استراتوفورترس هشتاد سال در خدمت خواهد بود . این در حالی است که یکسری برنامه های ارتقاء در مقیاس کوچکتر نیز در دستور کار قرار دارد که البته طرح مطالعاتی آن فعلا آغاز شده است .

 

 

این تغییرات که در سطح وسیعی قرار است رخ دهد ، باعث شده تا نیروی هوایی روند اداری تغییر نام این بمب افکن ها را به پیش ببرد . در دهه شصت میلادی ، آخرین بروزرسانی انجام گرفته باعث تولد بی-52 اچ شد که آخرین فروند آن در سال 1962 از خط تولید بوئینگ خارج گردید که نمونه بروز شده نسخه G محسوب می شد و به پیشرانه های جدید تی اف-33 مجهز می گردید .

 

 

گفته شده نسخه جدیدی از رادار  AN/APG-79 قرار است در بخش بازطراحی شده بی-52 های جدید نصب شود 

 

انتشار طرح دیجیتالی جدید از بی-52 گرچه باعث امیدواری  برای بروزرسانی ناوگان بمب افکن های استراتژیک ایالات متحده شد ،اما نیروی هوایی هنوز مطمئن نیست که  که چگونه باید باقی مانده ناوگان استراتوفورترس را ارتقاء دهد، چراکه اضافه شدن رادار AN/APG-79 نیازمند تغییرات جدید در دستورالعمل ها و آموزش خدمه است و به شکل خودکار افزایش هزینه های را موجب می شود ،اما روند تا حدودی مشخص به نظر می رسد ، بدین معنی که بی-52 ها قبل از مجهز شدن به پیشرانه های جدید ، سامانه های الکترونیک و رادار را دریافت خواهند کرد که دراین صورت نامگذاری بصورت B-52J می شود

 

 

دوزائده بخش دماغه بی-52 اچ که محل نصب سامانه EVS محسوب می شود و قرار است در نسخه جدید بطور کامل از این محل حذف شود

 

ولی اگر ارتقاء ها بصورت همزمان صورت بگیرد ( موتور+ الکترونیک ) نیروی هوایی بمب افکن های جدید را با شناسه B-52K خواهدشناخت .اما در مجموع ، آنچه که اهمیت دارد این است که جوان ترین بمب افکن  بی-52اچ ، چیزی درحدود 60 سال از تاریخ ساخت آن می گذرد که پس از دریافت این ارتقاءها ، ظاهر به روز تر و سامانه های پیشرفته تری را بخود می بیند .

 

پی نوشت :

1- ادامه دارد...

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

[MR9 114,512]

بسم ا...

 

بخش دوم و پایانی 

 

رولز رویس اف-130

قلب تپنده استراتوفورترس

 

 

 

 

در سپتامبر 2022 شرکت بوئینگ با انتشار ویدئویی اعلام نمود که  برنامه تعویض پیشرانه های بمب افکن بی-52 ، با آغاز آزمایشهای تونل باد نمونک این هواگرد صورت قطعی بخود گرفته است . این ویدئو نگاه بهتری را در خصوص نوع ترکیب بندی پیشرانه فوق الذکر در ترکیب با بدنه و غلاف های نگهدارنده آن بر روی بالهای بی-52 در اختیار تحلیلگران قرار میدهد . این قرارداد پیش ازاین با شرکت رولزرویس منعقد شده بود تا نیروی هوایی اطمینان پیدا کند که  این بمب افکن ها می توانند تا سال 2050 و احتمالا پس از آن نیز بخدمت خود ادامه دهند .

 

 

 

روند زمانی تغییرات صورت گرفته بر روی غلاف نگهدارنده پیشرانه بی-52 

 

 

در این ویدئوی کوتاه که در حساب کاربری بوئینگ ارسال شده ، یک نمونک بی-52 در مقیاس 1:4 را می توان در داخل تونل باد فراصوتی این شرکت مشاهده نمود که گفته شده آزمایش هایی تا سرعت حدود 920 کیلومتر درساعت بر روی این نمونک صورت گرفته است . متنی که همراه با این ویدئو ارسال شده معتقد است که  این نمونه شبیه نمونک هایی است که مهندسان این شرکت در دهه پنجاه میلادی از آن استفاده می کردند  و اکنون نیز برای جمع آوری داده ها به منظور بررسی رفتار آیرودینامیک این هواگرد کاربرد پیدا کرده است . در این ویدئو ، 4 غلاف پیشرانه که هر کدام از دو بخش جداگانه که برای قرار دادن پیشرانه جدید در آن پیش بینی شده ،  قرار دارد  که در مجموع هشت دستگاه پیشرانه رولزرویس اف-130 را در خود جای می دهد .

 

 

مایک سلتمن ، مهندس آیرودینامیک بوئینگ در این ویدئو به مخاطب یادآوری می کند که پیشرانه های اف-130 در مقایسه با موتورهای پراتاندویتنی TF-33-PW-103 مصرف سوخت کمتر و روند تعمیر و نگهداری بهتری را ارائه می کنند . درواقع ، خط تولید پیشرانه های پرات اندویتنی از سال 1985 متوقف شده  و پیش بینی می شود که از سال 2030 دیگر قابل پشتیبانی نیستند ، در حالی که بمب افکن های بی-52 برای ادامه خدمت تا سال 2050 نیازمند تعویض پیشرانه های کنونی خود بوده  و به همین دلیل نیروی هوایی در اسناد "باز-مهندسی / باز-طراحی " خود همواره بدنبال یک پیشرانه جدید بود که اینک با محصول رولزرویس محقق شده است .

 

 

نمای جلویی( آویزگاه /غلاف) پیشرانه های جدید بی-52 در تونل باد بوئینگ 

 

سلتمن در این ویدئو معتقد است که  هدف از اجرای آزمایش تونل باد ، جمع آوری داده ها و ایجاد یک پایگاه داده هایی با محوریت خطاها به منظور کاهش دادن میزان خطرپذیری کارکرد موتور در شرایط مختلف است . علاوه براین ، ابعاد موتورهای جدید ، طراحی پوشش های جدیدتری را نیز ضروری نموده با این تبصره که خللی در میزان هوای ورودی وارد نیاید.

 

 

نمای پشت ( آویزگاه /غلاف) پیشرانه های جدید بی-52 در تونل باد بوئینگ 

 

بدین ترتیب ، در حالی که  پیشرانه های تی اف-33 پرات اندویتنی چیزی در حدود 68 سال به ناوگان بی-52 ها کمک کرده اند تا همواره بصورت عملیاتی در خدمت باشند ، ولی روند تعمیر ونگهداری آنها بشدت گران قیمت شده است . بر اساس اسناد منتشر شده نیروی هوایی ، استاندارد تعمیراتی نیروی هوایی برای این پیشرانه حدود 6000 ساعت پرواز است که هزینه ای درحدود 2 میلیون دلار را بخود می بیند که از سال 2019 این عامل به همراه بحث افزایش قیمت سوخت جت باعث شده تا هر پرواز بی-52 حدود 70 هزار دلار برای نیروی هوایی خرج تراشیده و این بدان معناست که استراتوفورترس یکی از گران ترین هواگردهای رزمی در حال خدمت نیروی هوایی ارتش ایالات متحده محسوب می شود .

 

 

 

 

با توجه به این مساله ، نیروی هوایی مناقصه ای را درسال 2018 برگزار نمود که درآن سه شرکت پرات اند ویتنی ، جنرال الکتریک و رولزرویس شرکت داشتند که پس از یک نبرد سه ساله ، رولزرویس موفق شد تا  قرارداد حدود 500 میلیون دلاری ( که پتانسیل رسیدن به رقمی در حدود 2.6 میلیارد دلار را نیز دارد ) بدست آورد . این قرارداد شامل تحویل حدود 608 دستگاه موتور به اضافه  قطعات یدکی ، تجهیزات پشتیبانی و داده های مهندسی است تا روند نگهداری این فناوری در حد قابل اطمینانی قرار گیرد .

 

 

طرح دیجیتالی آویزگاه آزمایش پیشرانه اف-130 در تاسیسات رولزرویس

 

در همین رابطه ، رولزرویس ، موتورهای اف-130 را در تاسیسات خود در ایندیاناپلیس خواهد ساخت و بوئینگ مسئولیت یکپارچه سازی آنها را با بی-52 برعهده خواهد گرفت . به گفته مقامات شرکت بوئینگ ، هر کدام از پیشرانه های اف-130 که طبق قرار داد منعقد شده با رولزرویس ساخته می شود ، جایگزین هشت دستگاه موتور تی اف-33 موجود می شود که در حال حاضر روی 76 فروند بی-52 های عملیاتی نصب شده است . در این رابطه ، به غیر از ادعای رولزرویس در خصوص افزایش 30 درصدی رانش ، در حوزه های دیگری نظیر بِرد ، عملکرد کلی موتور ، کاهش نیاز به سوخترسان برای ماموریتهای برد بلند ، هنوز اطلاعات خاصی در دسترس قرار ندارد ولی منابع نیروی هوایی در مارس 2022 اعلام کرده اند که پیشرانه جدید تاثیر منفی روی سرعت بی-52 ها نخواهند داشت .

 

 

هواگرد سی-37 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده مجهز به دودستگاه پیشرانه آربی-700 ( نسخه تجاری اف-130 )

 

پیشرانه اف-130 که در مناقصه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده برنده شد ، درواقع امر ، نسخه نظامی شده پیشرانه تجاری آربی-700 است که درحال حاضر بر روی پرنده های غیرنظامی گلف استریم GV ، جی-550 و همچنین هواگرد مخابرات نظامی صحنه نبرد E-11 نیز استفاده می شود . این شرکت مدعی است که پس از نصب ، نیروی هوایی نیازی به  بازکردن موتور برای اجرای تعمیرات و بازبینی های دوره ای از روی غلاف های بی-52 را نداشته و این موتور می تواند برای تمام طول عمر برنامه ریزی شده خود روی بال باقی بماند .

 

 

پیش از اینکه برنامه تعویض موتور بمب افکن بی-52 به شکل رسمی اعلام شود ، در دهه های گذشته ، چند پیشنهاد اساسی برای تعویض پیشرانه های این هواگرد وجود داشت که شامل موتورهای توربوفن با ضریب کنارگذر بالا ( high-bypass turbofan engine) نیز می شد . اگر چه این پیشنهادها بدلیل پیچیدگی بیش از حد این فناوری و روند سخت ادغام آنها با بی-52 رد شد ، چرا که با این فناوری ، تعداد موتورهای استراتوفورترس از 8 عدد به 4 عدد کاهش پیدا می نمود و این مشکلات آیرودینامیکی مختلفی را برای این هواگر بدنبال می آورد که مهمترین آن ، بحث رانش نامتقارن بود ، در حالی که بازطراحی غلاف های جدید نیز  هزینه های طرح  را افزایش می داد . شرکت بوئینگ نیز سالهای طولانی تلاش می نمود تا فعال کردن بخش طراحی موتور خود ، یک صرفه جویی ده ها میلیارد دلاری را به نمایش گذارد .

 

 

 

در مجموع ، از مارس 2022 ، دو دستگاه موتور اف-130 در مرکز آزمایش موتور جت رولزرویس ( مرکز آزمایش فضایی  جان استینس / می سی سی پی ) در حال ارزیابی است و انتظار می رود تا سال 2025 دوفروند بی-52 اصلاح شده مجهز به موتورهای جدید ، در جریان آزمایش های زمینی و هوایی قرار گیرند . اولین هشت فروند از بی-52 های ارتقاء یافته نیز به یک اسکادران آزمایشی در پایگاه هوایی ادواردز تحویل می شوند تا تمامی قابلیتهای نسل بعدی بی-52 در شرایط مختلف ارزیابی گردد . نیروی هوایی نیز امیدوار است تا تا پایان سال 2028 اولین سری از استراتوفورترس های اصلاح شده  را تحویل گرفته و این روند تا سال 2035 تکمیل گردد .

 

 

 

پی نوشت :

1- منبع 1

2- منبع2

3- منبع3

4- منبع4

5- منبع5

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

 

[alrkhs 4,594]

به نام خدا

بوئینگ از موتور بازی سازی برای ارتقا B-52 های خود استفاده می کند

 

 

یک موتور بازی سازی معروف به بوئینگ کمک می کند تا بمب افکن های 60 ساله B-52 خود را برای 3 دهه خدمت دیگر آماده کند.

سازندگان برای این که ببینند موتور های رولزرویس F-130 جدید چگونه روی Stratofortress های نیروی هوایی ایالات متحده کار خواهند کرد، به سراغ Unreal Engine 5 رفتند. نرم افزاری که در بازی فورتنایت هم استفاده شده است. محیط 3 بعدی این موتور بازی سازی به خلبان ها و خدمه اجازه می دهد که به صورت مجازی با نسخه ای دیجیتالی از B-52 های ارتقا یافته تعامل داشته باشند، مانند روشن و خاموش کردن پیشران.

Jennifer Wong، مدیر ارشد بمب افکن های بوئینگ، در این باره گفت: این موتور یک ابزار واقعا چشمگیر و قدرتمند است. نرم‌افزار های دیجیتالی تجاری مانند "قابلیت فرا واقع گرایی" در Unreal Engine 5 هزینه و زمان تحویل را کاهش می دهد. وقتی که با مدل ها سروکار داریم نسبت به موقعی که فلز را خم می کنیم، سریع تر می آموزیم و تنظیم ها را انجام می دهیم.

وانگ ادامه داد: محیط مجازی به نیروی هوایی امکان "دسترسی بی سابقه" به اصلاحات سریع را می دهد و پیش از شروع به ارتقا بازخورد های خود را به بوئینگ منتقل می کند.

این موضوع بخشی از تلاش برای مدرن سازی به نام برنامه تعویض موتور تجاری یا CERP است که با تعویض 8 موتور پرت اند ویتنی TF33 روی هر بمب افکن، ادامه پرواز آن ها را مقدور سازد.

Wong گفت: این برنامه بسیار بزرگ‌تر از فقط تعویض موتور هاست، و بوئینگ نمایشگر ها، کابین خلبان و دیگر سامانه های اویونیک هواپیما را نیز تعویض می کند.

طبق برنامه رولزرویس قرار است تا انتهای امسال (2023) آزمون های اولیه موتور را به اتمام برساند و در 3 ماهه نخست سال بعد "بررسی طراحی انتقادی" را شروع کند.

بوئینگ نیز رادار های فعلی B-52 را با رادار های آرایه فعال اسکن الکترونیکی (AESA) شرکت Raytheon جایگزین می کند. از این رادار هم اکنون در F/A-18E و F سوپر هورنت نیروی دریایی ایالات متحده استفاده می شود.

Wong ادامه داد: وقتی صحبت هایی مثل "B-52 در آینده توانایی هایی مانند جنگنده ها خواهد داشت" به میان می آید منظور ما دقیقا همین است. در نهایت B-52 به بخشی از توانایی های جنگنده ها  و بخشی از چیزی که در حال حاضر در پلتفرم F-18 وجود دارد، دست پیدا خواهد کرد.

رادار جدید به B-52 این امکان را می دهد تا چندین هدف را به طور همزمان رهگیری کند. ارتقا های دیگر در برنامه رادار شامل رادوم پهن باند جدید (که از آنتن رادار محافظت می کند)، نمایشگر های دیجیتال لمسی بزرگ برای ناوبری، و کنترلر های دستی می شود.

این موضوع به ما این امکان را می دهد تا در آینده ارتقای توانایی ها را ادامه دهیم زیرا ارتقا ها از طریق نرم‌افزار انجام خواهد شد نه از طریق سخت‌افزار.

شرکت Raytheon به تازگی اعلام کرد که اولین رادار AESA را برای برنامه به بوئینگ ارسال کرده است.

این برنامه های مدرن سازی حیاتی اند زیر طبق گفته سرهنگ اسکات فورمن، رئیس برنامه B-52 نیروی هوایی، B-52 ها حتی ممکن است پس از دهه 2050 نیز به پرواز ادامه دهند. ایشان به عنوان مثالی از هواپیما هایی که پس از چندین مرتبه تلاش نیروی هوایی برای بازنشسته کردن آنها همچنان پرواز می کنند به A-10 Warthog هایی که تقریبا نیم قرن عمر دارند اشاره کرد.

فورمن در کنفرانس AFA گفت: با اینکه ما درباره سال 2050 صحبت می کنینم، من هیچ دلیلی نمی بینم تا باور کنم که این پرنده ها تا سال ها پس از این زمان پرواز نکنند.

بوئینگ گفته است که تا پایان سال مالی 2031 تمام B-52 ها به رادار های جدید مجهز خواهند شد و برنامه تعویض موتور تا پایان سال مالی 2036 خاتمه خواهد یافت.

 

 

منبع

[Lord-Soldier 2,200]

خصوصا وقتی که سیستمهای دفاع فعال به هواگردها برسد، مزیت Payload زیاد مهمترین مزیت خواهد شد. الان انگلیسی ها در جت نسل بعدی خود «تمپست» به سمت دفاع فعال حرکت کردند. MHTK هم افقهای مهمی را باز کرده است. به نظر من آینده نسل ششم همین است و این فناوری تغییردهنده بازی است. الان هم ریتئون مشغول توسعه Miniature Self Defence Missile برهمین اساس است و پیش بینی می شد که در 2023 به تستهای عملیاتی برسد. چنین هواگرد عظیمی می تواند به راحتی صدها موشک دفاعی حمل کند تا عملا حمله موشکی به آن بی فایده شود.

فرض کنید یک ب52 مجهز به موشکهای AIM120D برای فواصل 100-180 کیلومتر و متئور برای بالاتر از این و ده ها تن تسلیحات شامل Jassm-ER و نسلهای دوم SDB که حدود 100 کیلومتر برد دارند می تواند از 100 کیلومتری لجمن و از روی خاک خودی، روی لجمن و روی عقبه دشمن، هم پشتیبانی هوایی نزدیک ارائه دهد هم برتری هوایی!!!

 

70 هزار پوند (حدود 31750 کیلوگرم)  تسلیحات و 14 هزار کیلومتر برد

 

میتونه صدها بمب کم قطر SDB حمل کنه، و جالبه که در نسل دوم این بمب میتونه به اهداف در حال حرکت هم حمله کنه.

مهمات خوشه ای ضد تانک، خوشه ای ضد نفر ، هارم و موشکهای ضد رادار، بمبهای ضد باند و ... رو هم در نظر بگیرید.

و قابلیت اینکه وارد محدوده های به شدت محافظت شده با انواع پدافندهای زمین پایه و رهگیرهای هوایی رو هم خواهد داشت. چون با سیستم دفاع فعال به راحتی هر موشکی که به سمتش شلیک شود را منهدم می کند. چنین جثه بزرگ و پی لود بالایی امکان اینکه برق زیادی تولید کند را هم فراهم می کند و میتواند سلاحهای لیزری و رادارهای قوی و جنگ الکترونیک قوی هم حمل کند و عملا به یک «دژ پرنده» تبدیل شود.

 

حالا از این بهتر، Tu-160 روسی هست که بیشترین وزن محموله را با 40 تن تسلیحات قابل حمل دارد و حداکثر سرعت بالای 2 ماخ! و برد 12 هزار کیلومتر!!!

 

به همین خاطر من معتقدم حتی به جای سو35 باید بمب افکن استراتژیک بخریم ( گرچه میدانم که نمی دهند!) Tu-142 یکی از گزینه های خوب است، و بلک جک هم بهترین گزینه...! حتی Tu-22 هم خوب است...

ویرایش شده در مهر 2 توسط Lord-Soldier
افزودن عکس و ویرایش